Pravda kritiseert veiligheid
in kerncentrale Tsjernobyl
Nederlandse luchtmachtpiloten
vertrouwen de F-16 volledig
Machtswellust van welgestelden
of verantwoord natuurbeheer?
Verkiezingen in Laos: eerste stap
naar een democratisch systeem
PZC/ °P'n'e en achtergrond
DE JACHT:
Fitter
Evenwicht
te gast
Jagen voor iedereen
Liberaler
WOENSDAG 27 APRIL 1988
Van onze Moskouse correspondent
Alexander Münninghoff)
Alle Sovjet-kranten komen dezer
dagen met uitvoerige reportages
over twee jaar Tsjernobyl. En op een
na zijn dat allemaal 'paradeverhalen',
zoals de Sovjet-burger dat noemt: en
thousiaste beschrijvingen over hoe
goed men in het rampgebied de zaken
voor elkaar heeft, onderbouwd met
indrukwekkende cijfers. Het pijnlij
ke is echter, dat uitgerekend het dag
blad met het meeste gezag, de partij
krant 'Pravda', een hoop ongezouten
kritiek levert op de huidige situatie in
en rond de kernreactor van Tsjerno
byl en zelfs de brigades die met de her
stelwerkzaamheden belast zijn, ver
wijt dat zij niets van de ramp van
twee jaar geleden geleerd hebben.
De zaak is, dat een aantal technische
bedrijven, verenigd onder de naam
'Kombinat', de opdracht heeft gekre
gen om het gebied rond de centrale
weer leefbaar te maken. Specialisten
werk, zoals uit de meeste reportages
blijkt. Maar de uiteindelijke supervisie
is, direct na de ramp, toebedeeld aan
de plaatselijke partij. En die kan een
lastige waakhond zijn, zeker als de
ogen van de hele wereld op haar ge
richt zijn, zoals in Tsjernobyl het geval
is. Immers, het partijprestige is in het
geding.
De merkwaardige en verrassend afwij
kende berichtgeving van de Pravda
kan dan ook wellicht teruggevoerd
worden tot een niet al te beste samen
werking tussen de technische specia
listen ter plaatse en het behoedzame
partijkader in Kiev. De technici weten
zelf niet goed hoe zij de dagelijkse pro
blemen het best kunnen oplossen. Het
partijkader op zijn beurt moet in Mos
kou verantwoording afleggen en is als
de dood om in deze gevoelige materie,
die men waarschijnlijk onvoldoende
beheerst, ook maar de geringste fout te
maken.
De kritiek van de Pravda is niet mis.
De veiligheidsmaatregelen in het ge
troffen vierde reactorblok van de kern
centrale Tsjemobyl (dat 'de sarcofaag'
genoemd wordt omdat het voor eeu
wig met een metersdikke betonnen
wand is afgegrendeld) zijn onvoldoen
de. In het derde blok, dat door de
brand werd beschadigd maar dat in
middels weer draait, is apparatuur
met ernstige defecten geïnstalleerd.
De sanitaire omstandigheden in de he
le reactor worden onvoldoende
geacht.
Wegens zorgeloosheid hebben zowel
de baas van 'Kombinat' als de nieuwe
directeur van de reactor (de vorige is
tot een strafkamp veroordeeld) een of
ficiële berisping gehad. De Pravda
trekt de betrouwbaarheid van de reac
tor in twijfel en stelt dat de werkom
standigheden er niet goed zijn.
Er is personeel aangenomen dat een
crimineel verleden bleek te hebben.
Bovendien zijn er mensen gepromo
veerd zonder dat de partij in Kiev er in
gekend werd (een wel heel duidelijke
aanwijzing dat de partij op gespannen
voet met de reactormensen verkeert)
en het management doet aan vriend
jespolitiek. 'Kombinat' tenslotte is er
niet in geslaagd om onder zijn mede
werkers de verschijnselen van dron
kenschap, diefstal en ongediscipli
neerdheid uit te bannen.
Ook meldt de Pravda een probleem
voor de nabije toekomst: de werkne
mers bij de reactor, die met z'n allen bij
elkaar woonden in de inmiddels ont
ruimde spookstad Pripjatj, zijnmeren-
deels overgebracht naar Kiev. Het is in
de Oekraiense hoofdstad goed toeven,
zeker als je de levensstandaard daar
vergelijkt met die in de kleinere Oe
kraiense plaatsen zoals Pripjatj. Er is
meer te eten, er is goed onderwijs voor
de kinderen, er zijn betere verbindin
gen.
Maar de bedoeling van de autoriteiten
was, dat die technici maar tijdelijk in
Kiev zouden verblijven. Met enorme
inzeten dat erkent de Pravda ook
is er een geheel nieuwe stad, Slavoe-
titsj, uit de grond gestampt. Brigades
uit Azerbajdzjan, Armenië, Georgië,
de Oekraine, de Russische Republiek
en de Baltische landen (vooral de Es-
ten hebben zich onderscheiden door
snel en kwalitatief hoogstaand werk)
hebben op nog geen vijftig kilometer
van Tsjernobyl een soort eigentijds
lustoord van marmer en andere kost
bare bouwmaterialen opgericht, met
veel zwembaden, sportaccommoda
ties, cultuurhuizen en parken.
Juist omdat het hier om het nieuwe on
derkomen van de ramp-slachtoffers
ging, heeft men niet op een roebel ge
keken. Wat blijkt nu, aldus de Pravda:
zeer velen van de duizenden werkne
mers blijven toch liever in Kiev en zijn
bereid om him baan in Tsjemobyl op
te geven. Dus moeten er nieuwe, ge
kwalificeerde krachten gevonden wor
den en dat zal nog heel moeilijk wor
den, aldus het partijblad.
De opvang van de slachtoffers is, zo
zeggen alle kranten, uiteindelijk zeer
goed verlopen. Vreemd genoeg lopen
de getallen die de diverse journalisten
vermelden nogal uiteen, maar grosso
modo kan worden gezegd dat in de Oe
kraine ruim tienduizend huisjes met
tuintjes zijn aangelegd, plus nog eens
een achtduizend flats in de steden voor
de 92.000 bewoners van het rampge
bied die moesten worden geevacueerd.
Die mensen zullen daar voor het me
rendeel blijven.
De ware angst voor de straling is bij de
Sovjet-bevolking weggeëbd. In Mos
kou, dat op het moment van de ramp
overigens gunstig lag voor wat betreft
de windrichting, hoorde je een jaar ge
leden op de markt de huisvrouwen nog
steevast informeren waar de uitgestal
de waar vandaan kwam. En als dat wat
te zuidelijk was, werd er doorgaans
van koop afgezien. Dat is nu geheel
voorbij en ook onder de buitenlandse
kolonie in de hoofdstad is de behoefte
om de op de markt gekochte radijzen
op straling te laten controleren (vele
ambassades hebben daar apparatuur
voor in huis gehaald) vrijwel verdwe
nen.
Rond Tsjernobyl wordt er overigens
nog wel steeds gemeten en de radiolo
gische dienst van de Oekraine voert
geregeld met mobiele laboratoria
steekproeven uit op de markten in de
republiek. Ook blijft de controles op de
waterbassins van de Dnjepr en op het
vrachtverkeer (met name de groente
en vleeswagens) van kracht. Voor
zover bekend zijn er het laatste jaar
geen bijzondere uitslagen geregi
streerd.
In het algemeen kan worden gezegd,
dat het vertrouwen in kernkracht als
energiebron misschien wel geschokt
is onder de gewone bevolking, maar
dat daarvan niets blijkt in de over-
heidspolitiek. Met trots wordt ge
meld, dat de Tsjernobyl-reactor sinds
de ramp toch maar weer 21 miljard
kwh heeft geleverd en voor dit jaar op
een produktie van 19,9 miljard kwh
staat geraamd.
Wel is er in datzelfde spookstadje Prip
jatj een firma opgericht, 'Spetsatom'
geheten, die met geavanceerde appa
ratuur een groot aantal kernreactoren
van het 'ouderwetse' Tsjernobyl-type
in den lande moet gaan controleren.
De verwachting is, dat er zeker twintig
reactoren ofwel gesloten, ofwel geheel
gemoderniseerd zullen moeten wor
den.
Immers, de oudste reactoren zijn in de
jaren '50 gebouwd en waren berekend
op een werktijd van dertig a veertig
jaar. Het staatspersbureau Tass zegt
in zijn commentaar hierop dat 'Spet
satom' ook robots moet gaan ontwik
kelen, want dit soort werk is nog niet
eerder vertoond in de wereld en boven
dien heeft men nu de 'unieke' ervaring
van Tsjernobyl, aldus directeur Sa-
mojlenko.
De Japanse en Westeuropese robots
die naar Tsjernobyl waren gezonden
worden als ondeugdelijk omschre
ven, omdat hun elektronische hersens
onder de stralingsomstandigheden
het al snel begaven. Het is maar de
vraag, of dat soort plannen ook inder
daad in dit land verwezenlijkt kan
worden. Het Sovjet-tv-journaal
bracht deze dagen een reportage van
een nieuwe kernreactor in aanbouw,
nabij Smolensk. Men lag achter op het
schema, omdat de technische uitrus
ting niet op tijd geleverd werd. En
dan betrof het nog slechts vrij een
voudige onderdelen.
Van onze verslaggever
Weert Schenk
De Nederlandse luchtmacht-pilo-
ten van de F-16-straaljagers ver
trouwen hun toestellen nog voor de
volle honderd procent. Ze zijn het
eens met staatssecretaris Van Houwe-
lingen (defensie) die het niet nodig
vindt om de vliegtuigen aan de grond
te houden in afwachting van een on
derzoek naar de ongevallen met Ame
rikaanse F-16-jagers in West-Duits-
land.
Nadat de afgelopen maand twee Ame
rikaanse toestellen kort na elkaar
neerstortten, heeft de Westduitse de
fensieminister Wörner een diepgaand
onderzoek naar de oorzaken gelast. Hij
heeft de Verenigde Staten gevraagd de
vluchten boven Westduits grondge
bied op te schorten totdat meer be
kend is over de oorzaken.
De PvdA heeft voorgesteld om een
vliegverbod voor de Nederlandse ja
gers af te kondigen totdat het Duitse
onderzoek is afgerond. Van Houwelin-
gen wil daar niets van weten. Volgens
hem is er geen enkele reden voor een
nader onderzoek of een vliegverbod.
De PvdA begrijpt niet waarom Neder
land de ontwikkelingen in Duitsland
niet zou volgen. Tweede-Kamerlid
Vos: „Gewoon praktisch geredeneerd:
het is voor de piloten en voor mensen
die de toestellen zien overkomen veili
ger als het onderzoek in Duitsland
even wordt afgewacht".
Van Houwelingen wijst erop dat Ne
derland een ander type F-16 heeft dan
de Amerikanen. „Onze toestellen ge
ven geen reden voor bezorgdheid". Ui
terlijk is tussen de Amerikaanse en de
Nederlandse F-16 geen verschil, maar
toch is het Amerikaanse toestel mo
derner. Het heeft een andere motor en
geavanceerdere electronica, compu
ters en software.
Een Nederlandse F-16 piloot zegt dat
hij en zijn collega's er vrijwel zeker van
zijn dat in geen van beide type jagers
systeemfouten zitten. „Anders hadden
de Amerikanen de F-16's uit eigen be
weging 'geground'. Daar ga ik blind
op. En als ik het zelf niet zou vertrou
wen, vlieg ik niet. Maar daar is geen
sprake van".
Omdat er naar zijn mening geen nood
zaak is voor een vliegverbod, denkt de
vlieger dat de werkelijke reden voor
de opwinding een 'politiek verhaal'
is. Daarom wil hij anoniem blijven.
Het ministerie van defensie staat
geen officiële gesprekken toe met pi
loten of hun commandanten: „Dit is
een politieke zaak".
In West-Duitsland wordt veel hinder
ondervonden van de straaljagers.
Doordat de piloten zeer laag mogen
vliegen, heeft de bevolking veel geluid
soverlast. Bovendien zijn er in de loop
van de jaren erg veel vliegtuigen ver
ongelukt. Zo stortten meer dan 150
Starfighters neer. De Duitsers noem
den het toestel 'de Weduwemaker'.
De afgelopen maand stortten in Duits
land drie jachtvliegtuigen neer. Een
van de verongelukte Amerikaanse F-
16's raakte een woonhuis. Een Franse
Mirage-jager vloog in Zuid-Duitsland
bijna op een kerncentrale. Een heftige
discussie over de vliegoefeningen is
losgebarsten. Minister Wörner kan
niet anders dan een politiek gebaar
maken: een diepgaand onderzoek.
De woordvoerder van het Nederlandse
ministerie van defensie zegt dat de
oorzaken van militaire vliegtuigonge
vallen geheim zijn. Alleen van het on
geluk in Hoogeveen in 1983, waarbij
twee F-16-jachtvliegtuigen zich de
grond inboorden, is het eindverslag
openbaar gemaakt. De speciale onder
zoekscommissie concludeerde dat bei
de ervaren piloten door oververmoeid
heid fouten hadden gemaakt.
Uit Amerikaanse onderzoeken blijkt
dat ruim driekwart van de vliegonge
vallen te maken heeft met menselijke
factoren, zoals verkeerde inschattin
gen of het onjuist handelen bij mecha
nische problemen. Na de ramp in Hoo
geveen stelde de onderzoekscommis
sie dat de taken van de vlieger op de
grond verlicht moeten worden, zodat
hij in de lucht fitter is om zijn echte
werk te doen. Dat is er volgens de pilo
ten trouwens nooit van gekomen.
Van de 168 sedert 1979 aan Nederland
afgeleverde F-16 jagers zijn er 16 verlo
ren gegaan. In totaal heeft ons land 213
toestellen besteld. Van dat aantal zijn
er tot 1999 30 ingecalculeerd voor 'vre-
desverliezen'.
In eerste instantie ging het veel te hard
met de vredesverliezen. In verhouding
tot het aantal vlieguren, stortten te
veel vliegtuigen neer. Het ministerie
van defensie stelde daarop voor de
vliegers allerlei beperkende regels om
ongelukken te voorkomen. Na verloop
van tijd zijn de maatregelen opgehe
ven, omdat er gezien het aantal vliegu
ren kennelijk best weer een F-16 verlo
ren kon gaan.
De Starfighter had in Nederland ook
een slechte naam. Van de 138 die in
Nederland dienst hebben gedaan, ver
ongelukten er 42. De Defensiewoord
voerder: „Dat lijkt veel, maar is het
niet. De Starfighter heeft bij de Lucht
macht van 1962 tot 1985 gevlogen. Dat
is 23 jaar. Moet je eens kijken hoeveel
vlieguren dat geeft. Ook al stortten er
42 kisten neer, gerekend over de hele
tijd is dat weinig. Dan kan je zelfs zeg
gen dat de Starfighter een veilig
vliegtuig was".
(Door J. de Brouwer)
In de hedendaagse Westeuropese
samenleving wordt, mede door de
hoge levensstandaard in deze lan
den, steeds meer kritiek op de jacht
gehoord. Deze kritiek, veelal geuit
door zogenaamde 'alternatieve' na
tuurliefhebbers, ook wel 'terug-
naar-de-natuurders', is veelal geba
seerd op emotionele motieven. Te
pas en te onpas wordt in deze kritiek
ook de vraag geponeerd: is de jacht
niet een vorm van machtswellust
van welgestelden?
Om eens na te gaan of de j acht in deze
tijd eigenlijk nog wel past, wat er
door de jacht tot stand is gekomen en
wat door de jacht wordt voorkomen,
is het goed om voor de duidelijkheid
twee algemene bepalingen uit de
'Jachtwet' aan te halen:
Jagen is het opsporen, bemachti
gen of doden van wild en het doen
van pogingen daartoe.
Tenzij de belangen van de land
bouw zich hiertegen verzetten, is de
jachthouder gehouden zijn veld op
zodanige wijze te bejagen of te doen
bejagen, dat een redelijke wildstand
in zijn veld gehandhaaft blijft of bij
het ontbreken bereikt wordt.
Het mag duidelijk zijn dat, zoals uit
de tweede bepaling blijkt, jagen niet
een kwestie is van even een geweer
kopen en wat schieten. Dit, omdat
men met verschillende belangen te
maken heeft. De landbouwer ge
doogt nu eenmaal geen hoge wild
stand, omdat de hierdoor veroor
zaakte vraatschade van invloed is op
zijn inkomsten en de jachtwet ver
plicht het handhaven van een redelij
ke wildstand in het veld van diezelfde
landbouwer. Een totaal afschot is
dus niet mogelijk en voor de jager in
dat veld zelfs ongewenst, omdat hij
de jaren daaraanvolgend öök wil blij
ven jagen.
Het anti-jacht verwijt: 'Ze schieten
alles maar dood!', doet dus beslist
geen opgang. Sterker nog, buiten en
kele wildsoorten (patrijs, korhoen) in
natuurlijke omgeving waarvan te
sterk werd ingegrepen, of wier na
tuurlijke vijanden te sterk in aantal
toenamen, floreert de wildstand als
nooit tevoren. Dit is dan echt niet ge
komen door de natuur z'n gang maar
te laten gaan, want waar dat toe leidt
is ook bekend.
De Noordhollandse Waterleidingdui
nen b.v., in vroeger tijden een uniek
natuurgebied met een grote verschei
denheid aan diverse vogel- en wild
soorten, is nu, sinds de jacht er verbo
den werd, een terrein waar men
hoofdzakelijk vossen, kraaien en ek
sters tegenkomt. Ze hebben flink
huisgehouden onder bodembroe
ders, de eieren hiervan of hun kui
kens. Wulpen, kivieten (hierop wordt
en werd niet gejaagd), fazanten enz.
komen hier dan ook maar sporadisch
meer voor.
Vossen, kraaien en eksters zijn ook
de soorten die geen zelfregulatie-me
chanisme meer kennen. Immers on
voldoende voedselaanbod kennen ze
niet meer, cultuurvolgers als ze zijn
krijgen ze op vuilnisbelten hun kostje
toch wel bij elkaar en komen zo die
strenge winters door waarin andere
dieren het allang hadden moeten af
leggen. Zeker als de aantallen van die
diersoorten niet meer overeenkomen
met het aanwezige voedselaanbod.
Dit bleek in de winter van 1986/'87
toen in een, voor de jacht verboden,
natuurgebied in de omgeving van
Staphorst 60 reeën de hongerdood
crepeerden
Kijkt vervolgens eens in een goed
beheerd jachtveld. Daar komt een
grote verscheidenheid aan diersoor
ten voor vanwege het simpele feit
dat de aantallen hier mede door de
mens bepaald zijn. En wel in die ma
te dat er een min of meer 'natuurlij
ke' evenwicht bestaat. Trouwens
aan de functie jachtveld die ze had
den of nog hebben, danken we het be
staan van mooie natuurgebieden.
Tal van fraaie landgoederen zijn
voor het nageslacht bewaard geble
ven, dankzij de verbondenheid van
de grondeigenaar met de grond, zijn
liefde voor de natuur en zijn passie
voor de jacht.
Het gaat niet aan om de jacht te
beoordelen op iemands financiële po
sitie. Maar het is wel aan de jacht te
danken dat er nog mooie natuurge
bieden zijn. Sterker nog, dat wild
soorten als edelherten en wilde zwij
nen in dit land nog leven. Want bèseft
men wel wat het kost om een edelhert
tot de zogeheten 'afschotrijpe' leef
tijd te brengen? Dat is aan schade
claims, jachttoezicht, bij voedering
(te vreten is er voor die beesten bijna
niet op die schrale Veluwe) enz. zo'n
10.000,- Waarbij men moet beden
ken dat er in de vrije Veluwe bossen
(dus: buiten de 'Hoge-Veluwe',
Kroondomeinen en Deelderwoud)
zo'n 800 edelherten rondlopen. Dit al
les wordt veelal door jagers gefour
neerd en beslist niet door terug-
naar-de-natuurders e.d., die maar al
te graag het wild als toeristisch lok
kertje gebruiken of er zelf graag naar
kijken (maar er geen cent aan bijdra
gen.
Dit geeft allemaal niets, als je dan
ook maar niet met ongenuanceerde
kritiek komt als er eens een schot
valt, juist om die wildstand sterk
gezond te houden. De financiële po
tie van een enkeling is niet represf
tatief voor een totale jagersgroep v
35.000 mensen. Dit blijkt overduii
lijk uit een onderzoek, verricht dc
de afdeling Natuur/Milieu en Faur
beheer van het Ministerie van Lar
bouw en Visserij. Zeven procent v
de Nederlandse jagers behoort tot
groep die men 'welgestelden' z
kunnen noemen. De overige percf
tages zijn verdeeld over de divei
beroeps- en inkomensgroepen, wai
uit blij kt dat j agen voor een ieder n
gelijk is. Dat men zich er een bepa
de opoffering, in de vorm van een éi
jarige theoretisch- en praktisc
cursus en kosten voor de jachthu
voor moet getroosten, ja, dat zal je
voor over moeten hebben....
Een ander argument tegen de jacht
zuiver van emotionele/ethische aai
Men vindt het geen pas geven datd
ren worden gedood. Het is niet te oi
kennen dat een konijntje 'liever' aa
doet dan een mug of rat, maar dod
is doden, daarin is geen onderschei
te maken. Toch worden ook n
steeds insectensprays verkoel
evenals rattengif en muizenvalls
Toch eet een ieder, behalve de ecb
vegetarier, elke dag z'n stukje vlees
plakje ham en daar wordt toch o
een dier voor gedood. Men doet
dan niet zelf, maar je sluit toch u
bewust de ogen als je gemakshal
maar vergeet dat doden van dieren
die gevallen ook noodzakelijk w:
En dan praten we nog niet eens ov
het verschil in levensgenot tussi
b.v. kistkalveren en wilde konijnen
welke andere wildsoorten ook.
De 'echte' natuurliefhebbers bested
pelen jagen als sadistisch. Dat e|
schot, waar veelal zonder lijden i
rekt de dood op volgt, nee, dat ml
niet. Diezelfde natuurliefhebber kijl
vreemd genoeg wel met plezier nal
een natuurfilm waarin een roedl
wolven een damhert, beginnende al
de achterpoten, levend opvreet. DJ
mag wel, dat is pas echt! Over sadj
me gesproken
,De jager jaagt niet om te dode
maar doodt om gejaagd te hebber
zei de Spaanse filosoof Ortega y Gi
set. Toch is het goed dat er kritiek
op deze, mijns inziens verantwoori
vorm van natuurbeheer. Immers,
zit overal en ten alle tijde wel ee:
een rotte appel in de mand en het
goed dat onverantwoord handeli
bekritiseerd wordt. Maar dan u'
via opbouwende kritiek; geen hel
of halve onwaarheden, geuit do
lieden die hun mening dwingend f
willen leggen aan diegenen die
ders denken.
(De schrijver van deze bijdrage, J. deBri
wer uit Wilhelminadorp, is zelf actief alsl
ger, is instructeur voor de wettelijk verei
te jachtopleiding en publiceert in het (if
schrift 'De Nederlandse Jager'.)
(Van onze correspondent
Bob Mantiri in het Verre Oosten)
Premier Kaysone Phomvihane
van Laos aangekondigd, er vol
gende maand landelijke en lokale
verkiezingen worden gehouden. Het
is voor het eerst dat dit gebeurt.
Sinds de communistische Pathet
Lao dertien jaar geleden aan de
macht kwam is er in Laos een grond
wet noch een gekozen parlement. De
verkiezingen worden dan ook ge
zien als een eerste stap naar een de
mocratisch systeem.
Laos lijkt het voorbeeld te willen vol
gen van de Sovjet-Unie, China en
Vietnam, waar het politieke en eco
nomische hervormingsproces in vol
le gang is. Eigenlijk is Laos al in 1985
begonnen met het experimenteren
met de economsiche hervormingen
in acht staatsfabrieken Het was po
ging de produktie te verhogen, de ex
port te bevorderen en de bureaucra
tie te uit te schakelen. Managers kre
gen grotere bevoegdheden, stukloon
werd ingevoerd en provincies en on
dernemingen mochten zelf direct
met de afnemers onderhandelen en
een gedeelte van de inkomsten ge
bruiken om grondstoffen en onder
delen in te kopen. Maar net als in
China en in Vietnam stuitte het am
bitieuze programma op verzet van
de conservatieven in de partijtop.
Februari vorig jaar kondigde de op
perste volksraad aan dat zij een ont-
het buitenland niet alleen wil beper
ken tot Vietnam, maar die dat wil
uitbreiden tot China, de VS en de Eu
ropese landen. Laos behoort tot een
van de 24 arme landen in de wereld.
Het inkomen per hoofd is ongeveer
140 Amerikaanse dollar per jaar,
maar de levensstandaard is in de af
gelopen jaren beduidend verbeterd. I
Volgens westerse diplomaten ziet I
het naar uit dat premier Kaysone en I
zijn aanhangers er in geslaagd zijn I
om de conservatieve tegenstanders!
te overtugen van de noodzaak vanl
economische en politieke hervor-|
mingen.
werp-grondwet voltooid had en dat j-Er worden nu verwoede pogingen ge
er nationale verkiezingen voor volks
vertegenwoordigers zouden worden
gehouden. Laos, dat een bevolking
heeft van 3,5 miljoen inwoners, ligt buitenlandse investeringen, die bin-
helemaal ingesloten tussen Viet-
China, Burma, Thailand en maakt. Een van de oorzaken waarom
Kampuchea. De dienst wordt er uit
gemaakt door een klein elitair groep
je aan de top van de opperste volks
raad, die uit 46 benoemde partijle
den bestaat.
Vietnam dat in dit buurland 40.00 tot
50.000 soldaten, functionarissen en
technici heeft, heeft in bijna alle be
langrijke zaken een beslissende
stem.
Premier Kaysone Phomviane wordt
gerekend tot de liberale stroming in
de regering, die de betrekkingen met
daan om buitenlands kapitaal aan te I
trekken en de regering heeft onlangs I
nieuwe wetten goedgekeurd voor|
nenkort bekend zullen worden ge-
de hervormingen niet van de grond
kwamen was omdat de ondernemin-1
gen die wilden uitbreiden niet be
schikten over geldmiddelen. De ban-1
ken konden geen leningen verstrek
ken omdat zij geen geld hadden.
Bovendien staat het land zwaar in
het krijt bij de Oostbloklanden,
waar het in het verleden heeft aan-1
geklopt voor financiële bijstand. De
laatste jaren ontvangt Laos echter j
economische hulp van de Wereld
bank en de Aziatische Ontwikke
lingsbank voor telecommunicatie
en transportprojecten.
t
