School in Spui
moet toch de
deuren sluiten
inisterie in beroep tegen
ger verblijf Mogambiquaan
Middelburgs kanon buldert op
Vlissings bevrijdingsfeest
...je moet altijd opletten
hoe de lucht rondom je is
NIET-ROKERSDAG
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
GEVOLG CONTROLE VANGSTBEPERKING
EIAZERS
BESLUIT STAATSSECRETARIS
PAGINA 13
als oo
Sorteerders
Vervalsing
TERNEUZEN - Christelijke basis
school De Bron in Spui moet zo goed
als zeker dicht. Nog deze week kan het
schoolbestuur een brief van de staats
secretaris van onderwijs en weten
schappen verwachten, waarin het be
sluit wordt meegedeeld. Aanvanke
lijk zag het er naar uit dat de
landelijke herstructureringsoperatie
van het basisonderwijs geen nadelige
gevolgen zou hebben voor Zeeland.
Na vooroverleg met het ministerie
toonde gedeputeerde drs R. C. E. Bar-
bé (onderwijs) zich in ieder geval ui
terst optimistisch.
Woensdagmiddag zei hij echter desge
vraagd: ,,Ikheb inmiddels vanuit krin
gen rond de staatssecretaris begrepen
dat de kans op het voortbestaan van
de school in Spui heel erg klein is. Het
gaat inderdaad alleen om die school;
dé andere kleine scholen, die door de
maatregel getroffen dreigden te wor
den, kunnen de komende drie jaar in
ieder geval nog voort". Behalve het
dorpsschooltje van Spui werden ook
de schooltjes van Ellewoutsdijk, Wa
terlandkerkje, Kerkwerve, Noordwel-
le, Serooskerke (Sch) en 's-Heer Abts-
kerke met opheffing bedreigd.
Drs Barbé: „Na het vooroverleg had
den we de indruk dat men van de kant
van het ministerie begrip had voor de
bijzondere situatie rond het schooltje
op Spui. Er waren wat problemen ge
weest, maar die zijn inmiddels hele
maal opgelost. Wij meenden dan ook
dat de school een goeie kans maakte
op uitbreiding van het aantal leerlin
gen. Maar alle argumenten die we be
gin maart hebben aangevoerd, hebben
dus kennelijk niet kunnen verhinde
ren dat de staatssecretaris negatief be
slist heeft. Tja, en de staatssecretaris
beslist zelf over de bijzondere scholen.
Daaraan kunnen wij als provincie
wenig of niets veranderen".
De Bron telt momenteel zestien leer
lingen. De school doet ook mee aan het
kleine scholenproject, opgezet door de
'(Slot zie pagina 17 kolom 1
ZEfcLAND
DONDERDAG 7 APRIL 1988
- Het is onzeker gewor-
de Terneuzense Mogambi-
Macaringue voorlopig in Ne-
mag blijven, in afwachting
definitieve beslissing van de
an State. Weliswaar besloot de
rechtbankpresident op 14
Jat Macaringue in afwachting
in Nederland mag blijven
^^Imaar het ministerie van justi-
i tegen deze uitspraak in hoger
gegaan. Het gerechtshof in
aag neemt het hoger beroep
ig (donderdag) in behandeling.
Een i| tspraak kan echter wel weer
manden op zich laten wachten.
gen iordvoerder van het ministerie
/an jl titie zei gisteren dat zijn minis
erie lang is voor de precedentwer
king van Macaringue's zaak. Om te
voorkomen dat meer buitenlanders in
ons land mogen blijven tot de Raad
van State een definitieve uitspraak
heeft gedaan wil het ministerie dat ook
Macaringue, die niet terug durft te
gaan naar zijn Afrikaanse geboorte
land, het land wordt uitgezet.
Volgens het ministerie heeft de recht
bankpresident vorige maand een ver
keerde beslissing genomen. „Macarin
gue heeft op geen enkele wijze kunnen
aantonen vluchteling te zijn. De beslis
sing van de rechter om hem in ons land
te houden zou aan kunnen geven dat
de zaak ook andere kanten heeft en
daar zijn wij het niet mee eens."
Het belangrijkste bezwaar van het
ministerie tegen de Macaringue is dat
hij geen geldig paspoort heeft. Welke
andere argumenten het ministerie
heeft is niet bekend.
De Mogambiquaan, die reeds twee jaar
in Nederland woont, getrouwd is met
een Nederlandse vrouw en samen met
haar ook een kind heeft, komt op alle
andere punten wel in aanmerking voor
een verblijfsvergunning, zo vindt zijn
advocaat mr J. van der Wijst. Hij vindt
het onjuist dat het ministerie nu plot
seling over meer argumenten schijnt
te beschikken om Macaringue het ver
blijf in ons land te ontzeggen. „Ik vind
dat wel een vreemde reactie van het
ministerie", aldus Van der Wijst. „Het
is altijd louter een paspoortkwestie ge
weest."
v ismijnen lijden
rs omzetverlies
De christelijke basisschool De Bron in Spui: toch dicht...
VLIS
INGEN De Zeeuwse vismijnen hebben het afgelopen
aal forse omzetverliezen geboekt. De situatie lijkt in Co-
laat nog het minst ernstig. Deze vismijn heeft, aldus
irecteur F. Keuter, een verlies geleden van twintig pro-
Vlissingen en Breskens zetten de eerste drie maanden
an l|)88 veertig procent minder om dan vorig jaar. De verlie
zen k »men na jaren die enkel groei te zien gaven. De strengere
conti| )le op vangstbeperkende maatregelen wordt algemeen
rzaak aangegeven.
A. Vers orille, medewerker van de Bres-
siaanse vismijn, spreekt van een droe
vige si uatie. De omzet bedroeg het
eerstel wartaal van 1987 in Breskens 6
i miljoen
taal
ondanks de geringere hoeveelheden,
niet hoger. „Ze zijn eerder iets lager",
geeft De Looff te kennen.
gulden en in het laatste kwar-
g slechts 3,5 miljoen gulden.
MetiB ne de aanvoer van kabeljauw is
drasfl h gedaald. In Breskens mogen
drie J .ters geen kabeljauw aan wal
zettM )e schippers van deze schepen
beschi ren niet over een rondvisdocu-
ment. J ij konden niet voldoen aan de
voorwaarden die het ministerie van
ilancHiw en visserij voor verstrek
en een dergelijk visdocument
De drie Bressiaanse vissers
zich nu toeleggen op de vangst
Knalen. De vismijn krijgt door
gang in omzet, zegt Versprille,
e klap. ,,'t Gaat miljoenen kos-
steld
ter
an
singse vismijndirecteur J. J. B.
is niet minder pessimistisch.
gemeentelijk vismijnbedrijf
de eerste drie maanden van
een omzet van 20 miljoen
over dezelfde periode in 1988
gulden. Ook De Looff zoekt
Oflttaak vooral bij een kleine aan-
V8n de rond vissoorten kabeljauw
De boomkorvissers zijn aan
gebonden. Zij mo-
tar twee kisten wijting en vijf
rabeljauw aanlanden. Een volle
weegt 40 kilo. De prijzen zijn,
Het gemeentelijk vismijnbedrijf in
Vlissingen dreigt dit jaar in de rode cij
fers te komen. De Looff meent dan ook
dat er geld bij moet. „De vismijn heeft
nog een reserve, maar die is ook niet
oneindig". De geringe aanvoer van vis
heeft een negatief effect op de werkge
legenheid. Gewoonlijk werken in Vlis
singen gedurende het winterseizoen
honderd sorteerders die oproepbaar
zijn. Het eerste kwartaal van 1988 heb
ben veertig sorteerders het werk kun
nen klaren. De Looff is kort over de
oorzaak van de slechtere gang van za
ken. Die moet, volgens hem, worden
gezocht bij de overheid.
De meest optimistische vismijndirec
teur in Zeeland is F. Keuter uit Colijns-
plaat. Hij meldt een omzetdaling van
twintig procent en verwacht dat het in
het loop van dit jaar wel goed komt. De
aanvoer van garnalen begint pas, ver
klaart de Noordbevelander, na sep
tember. De vismijn in Colijnsplaat kan
van alle afslagen in Zeeland het
slechtst een daling van de inkomsten
gebruiken. Het bedrijf balanceert al
enkele jaren op de rand van winst en
verlies én wordt momenteel uitge
breid. De prijzen zijn, aldus Keuter,
gunstiger dan vorig jaar.
Met de handen aan de oren ondergingen de toeschouwers in Vlissingen woensdagavond het 'kanongebulder'dat na een aantal losse flodders
toch nog losbrak.
De strenge controle van de algemene
inspectiedienst (AID) wordt alge
meen door de vismijndirecteuren als
oorzaak voor de lagere omzet aange
geven. Het ministerie van landbouw
en visserij heeft dat stringentere be
leid eind vorig jaar bekend gemaakt.
De AID bekijkt eveneens de boeken
van de visafslagen. „Zolang dat zo
blijft", zegt een woordvoerder van
een Zeeuwse vismijn, „zijn wij het
haasje. Grijze vis wordt nog aange
land, maar komt niet meer op de af
slag. Ik geef de vissers geen ongelijk.
De kotters moeten anders al vroeg in
het jaar tegen de kant, omdat de quota
vol zijn". Grijze vis wordt buiten de
toegestane vangsthoeveelheden aan
gevoerd. De inkomsten worden wel
bij de belasting worden opgegeven.
VLISSINGEN - Het eerste kanon
dat woensdagavond op de kop van
de Coosje Buskenstraat in Vlissin
gen daadwerkelijk afging, was het
schiettuig dat in maart uit Middel
burg naar de Scheldestad is ge
haald. De schietvereniging De Fles
en de stichting Vesting Vlissingen
zetten de herdenking van de omver
werping van het Spaanse bewind
door de bevolking van Vlissingen,
416 jaar geleden, luister bij. Het ge
bulder van de kanonnen werd door
de speaker ruim vantevoren aange
kondigd. De oren aan het hoofd. Een
knal, als het even wil. Enkele van de
paar honderd toeschouwers gilden
even.
De Oranje-vlag wapperde woensdag
de hele dag van de Vlissingse Sint-
Jacobstoren. Pas twee eeuwen na de
bevrijding van het Spaanse bewind
vierde Vlissingen dat feit voor het
eerst. Een eeuw later, in 1872, ge
beurde dat ook. Zestien jaar geleden
bleef de herdenking bij de uitgave
van een speciaal nummer van het
Zeeuws Tijdschrift. En dan: 1988. De
Fles en Vesting Vlissingen zagen
weer een reden de kanonnen op de
Vlissingse boulevard te laten knal
len. Eén april verloor Alva zijn bril,
zes april verloor Alva zijn fles. Het
stadswapen van Vlissingen - de fles -
kwam woensdag wederom symbo
lisch in eigen handen terecht.
Twee Spaanse soldaten staan ietwat
troosteloos voor zich uit te kijken. Zij
weten wat hun te wachten staat. In
de verte worden twee sloepen te wa
ter gelaten. De watergeuzen bevin
den zich in de bootjes. Ze roeien naar
de kant. De Vlissingse slager Frans
Gillissen doet als eerste een poging
een kanon af te schieten. Het blijft bij
een losse flodder. Vuur spuwt uit de
loop. ,,'t Is altijd afwachten voor
ons". De speaker verontschuldigt
zich. „De loop is nat en daardoor ont
staat te weinig gas om de 'kogel' uit
te werpen". Tientallen watergeuzen,
leden van de Vlissingse scouting
groep De Watergeuzen, klimmen
reeds aan wal, wanneer het eerste
schot weerklinkt. Middelburg blijkt
een goed rijdend kanon te hebben af
geleverd. Het heeft niet in weer en
wind op de boulevard gestaan.
De watergeuzen hebben voor het to
neelspel ook Michiel de Ruyter mee
genomen. De spreekstalmeester
maakt vantevoren al bekend dat dit
geschiedvervalsing is. De beroemde
Vlissinger moest in 1572 nog het dag
licht zien. De Vlissingse wethouder
W. Wisse heet de Zeeuwse admiraal
welkom. Hij speelt voor de gelegen
heid Jan van Cuyk, heer Van Erpt.
Van Cuyk leidde de opstandige Vlis-
singers tegen de Spanjaarden, Hij
verhinderde ook dat Spaanse sche
pen het waagden in Vlissingen aan te
landen. Watergeuzen waren nog in
geen velden of wegen te bekennen op
eerste paasdag, zondag 6 april. Zij
kwamen pas enkele dagen later naar
de Scheldestad.
De Middelburgse burgemeester G.
C. J. Rutten loste woensdagavond
als één van de laatsten een schot
met 'zijn' kanon (Middelburg gaf
zich in februari 1874 over aan Oran
je na een beleg van twee jaar).
Secretaris H. M. Snoek toonde zich
na afloop, ondanks de enkele losse
flodders, tevreden over de festivi
teit. „Dit is voor een herhaling vat
baar".
Advertentie
MODEHUIS
DOMBURG - De vloeren in haar
woonkamer zijn gestoffeerd met
zeil. Een asbak is in geen velden of
wegen te bekennen. Mevrouw T. C.
de Nooyer-Romein uit Domburg,
contactpersoon voor Walcheren van
het Nederlands Astma Fonds, is
overgevoelig voor stof, prikkelende
luchtjes en sigaretterook. „Je moet
altijd opletten", zegt de astma-pa
tiënte berustend, „hoe de lucht
rondom je is".
Voor haar en vele andere tienduizen
den Nederlandse astma-patiënten is
een roker met een sigaret tussen de
vingers geklemd een ware kwelgeest.
Ruimtes waarin wordt gerookt zijn
uit den boze. Om de aandacht vesti
gen op de gezondheid van rokers en
niet-rokers heeft de World Health
Organisation van de Verenigde Na
ties 7 april uitgeroepen tot Wereld
Niet-Rokersdag. Een mooi initiatief,
dat is zeker. Maar voor de astma-pa
tiënten is die ene dag hetzelfde als
water naar de zee dragen. Een alge
meen rookverbod in openbare ruim
tes, zou welkomer zijn. Mevrouw De
Nooyer-Romein: „Natuurlijk, dat
zou hartstikke mooi zijn. Maar ik
denk niet dat een dergelijk verbod
erdoor zou komen. Je hoort toch dat
mensen er tegen in opstand komen,
omdat ze zich in hun vrijheid aange
tast zouden voelen". De Landelijke
Keten Aktieve Niet-Rokers vestigt
tijdens Wereld Niet-Rokersdag door
middel van pamfletten de aandacht
op het sociale gevoel van de roker.
Eén van de vele suggesties is om van
af vandaag niet ongevraagd te roken
in de buurt van niet-rokers.
U bent zelf astma-patiënt, hebt
u veel overlast van rokende
mensen?
„Iedereen die astma heeft, heeft last
van roken. Als er tijdens een bijeen
komst van astma-patiënten één per
soon 'n sigaret opsteekt en er zitten
vijftig mensen in de zaal, dan zit bin
nen tien minuten de helft te stikken
en de andere helft krijgt 's nachts een
astma-aanval. Het wordt ook altijd
Lange Kerkstraat 46, Goes
wordt. Je moet bijvoorbeeld aan het
begin van vergaderingen ook even
vragen of er niet gerookt kan wor
den. De meeste mensen houden er re
kening mee, of ze zeggen dat de rook
pauze buiten de zaal wordt gehou
den. Maar, het lukt niet altijd: er zijn
altijd mensen die denken dat 't zo'n
vaart wel niet zal lopen. Ook in res
taurants met aparte delen voor ro
kers merk je dat er wordt gerookt,
hoewel de rook soms aan één kant
blijft. Je krijgt toch een beetje een
drukkend gevoel. Je hebt niet meer
de ruimte van ademhaling, zoals je
diewoorheen wel had".
Krijgt u wel eens opmerkingen
te horen, als u vraagt om niet te
roken?
„Er zijn mensen die spontaan hun si
garet laten liggen. Weer anderen zeg
gen: ach, 't is er maar eentje. De op
merkingen verschillen van roker tot
roker. Vroeger vond ik het thuis zo
ongastvrij staan om te zeggen: liever
niet roken. Om een aanval tegen te
houden, zette ik alle ramen tegen
over elkaar open. Dan kreeg ik te ho
ren: het tocht hier zo erg. Ik zei dan:
't rookt hier zo erg. Meestal snapten
ze het dan wel".
Waf vindt u van het initiatief
van de World Health Organisa
tion? Het betekent toch niet
meer dan een druppel op de
gloeiende plaat?
„Dat is zeker waar. De niet-rokers en
de mensen die door hun beroep met
roken te maken hebben, weten toch
wel dat roken slecht voor de gezond
heid is. Verstokte rokers en de adver
tenties 'Roken moet mogen' zijn al
leen gericht op hetjroken. Ze houden
er totaal geen rekening mee dat ze
anderen schade berokkenen. Dat nu
een internationale organisatie de
aandacht vestigt op het niet-roken is
natuurlijk prachtig. Maar, ik geef
toe, het is een begin".
Ab van der Sluis
Een eindje in de negentig is ze
al, lie mevrouw uit Goes, en al
Ah het haar goed, er komen
Wh wat gebreken. Zo heeft ze
ijMt meer de eetlust van weleer
en het in slaap komen kost
jHir moeite.
Haar huisarts schreef haar on-
wat tabletten voor, met
fulp waarvan ze kon voor-
nen, dat ze halve nachten
kker ligt.
een tijdje viel het de kinde-
I. die regelmatig over de
[er komen, op dat moeder zo
wig was.
Ze had daar wel een verkla-
MP voor. Het tabletje, dat
voor s avonds laat bedoeld is,
ze steeds in twee stukken.
Jw e hel-'ft nam ze 's avonds
He andere in de loop van de
"Wbrtf ik voel er niks voor op
m{ leeftijd nog verslaafd te
en", zei ze.
klonk doezelig.
zo oppervlakkig gezien door rokers.
Ze zeggen: ach, één sigaret in zo'n
grote ruimte, dat maakt niet zo veel
uit. Maar, een astma-patiënt hoeft
maar één snuifje binnen te krijgen en
hij heeft er last van. Want als je al de
rook hebt opgesnoven, dan is het te
laat".
Hoe uit die overlast zich?
„Het begint met hoesten en dat
wordt steeds erger. Je luchtpijpen
worden smaller, waardoor er minder
lucht door kan. Als een gezond mens
een rietje in z'n mond doet en hij
knijpt z'n neus dicht, dan ademt hij
ook heel moeilijk. Je krijgt minder
lucht binnen en je kunt minder uita
demen. Je krijgt te weinig zuurstof
binnen en daardoor krijg je het be
nauwd".
Moet een astma-patiënt door
het roken ruimtes of vergade
ringen mijden?
„Je moet altijd opletten of er gerookt
Mevrouw T. C. de Nooyer-Romeijn: één snuifje rook en het is al te laat...
