PUBLIEKSTREKKER
vechten om eric flaim
OC-EIS
paul haldan staat
voor krachttoer
MILAAN-
SAN REMO
vanderaerden
de grote
favoriet
PZC/ week-in
tegenbod
beschermd
jaap visser
opmars
ad heesbeen
gestuntel
lurgesteld
vallend
evangen
supervorm
hechte band
meer de baas
favoriet
B leo van de ruit
Eric Falun: in schaatsmarathon
van Den Haag.
wilden ze niet betalen, want ze had
den besloten de eerste tien van de
Olympische Spelen op alle afstan
den hetzelfde startgeld te bieden,
tweeduizend gulden geloof ik. Ik heb
die mensen voorgerekend dat Erie
op vier afstanden bij de eerste tien
was geëindigd en omdat vier keer
twee acht is en Erie bovendien we
reldkampioen is, was het dus niet zo
gek om tien mille te vragen". De
Friese delegatie dacht daar kenne
lijk anders over.
Marathonorganisator Klaas Ver-
weij. die het afgelopen weekeinde
eveneens in Inzeil opdook, handelde
heel wat slagvaardiger. Hij strikte
Flaim voor zesduizend gulden voor
zijn internationale marathon op
kunstijs, die vandaag voor het derde
achtereenvolgende j aar wordt verre
den. De Zuidhollandse caravanver
koper contracteerde ook nog de
Amerikaanse nummer drie van het
WK in Alma Ata, Dave Silk, en de
Oostenrijkse topper Michael Had-
schieff. Ook Leo Visser zwichtte bij
na voor een bod van Verweij, maar
koos op het laatste moment toch
voor Thialf, dat hem een tegenbod
zou hebben gedaan. Verweij: „Leo
rijdt in Heerenveen omdat hij daar
vijfduizend gulden krijgt".
Een bedrag dat Verweij weigerde uit
te trekken voor de tweevoudige
olympische medaillewinnaar omdat
hij al genoeg geld in zijn hobby, de
organisatie van een internationale
marathon, had geïnvesteerd, naar
eigen zeggen: veertigduizend gul
den. Een fors deel dus van de kleine
tachtigduizend gulden die de World
Cup-marathon kost en die een toe
schouwersaantal van vierduizend
noodzakelijk maakt.
Of vanavond ook inderdaad vierdui
zend schaatsliefhebbers naar de Uit
hof zullen trekken, waagt Verweij te
betwijfelen gezien de concurrentie
van Thialf. „Het langebaanschaat
sen slaat nu eenmaal meer aan dan
het marathonschaatsen", beseft de
organisator. „Daarom hebben we
eerst heel goed op de internationale
kalender gekeken voordat we vorig
jaar mei deze wedstrijd aanmeld
den. Maar tot onze stomme verba
zing heeft de KNSB in januari de re
cordwedstrijden verschoven naar
'ons' weekeinde".
Behalve verbaasd, waren Verweij en
consorten ook boos toen zij van het
„onbegrijpelijke" KNSB-besluit op
de hoogte werden gesteld. „Dat be
wijst weer eens dat binnen de bond
iedereen langs elkaar heen werkt en
elkaar zelfs tegenwerkt". Voor Ver
weij reden genoeg om te vrezen dat
hij nog een lange weg heeft te gaan
voordat zijn internationale mara
thon als 'beschermde' wedstrijd op
de schaatskalender staat.
„Er zal heel wat gepraat moeten
worden", beseft hij. „Toch hopen
we vóór het volgend baanseizoen
een aantal internationale mara
thons te kunnen houden. We streven
naar vijf: eentje in Innsbruck, een
tje in München en drie in Neder
land, maar of dat lukt hangt van de
medewerking van de KNSB af. De
meeste langebaanrijders hebben
hun medewerking al toegezegd, dus
daar zal het niet aan liggen".
redenen in Nederland achtergeble
ven" geeft hij aan. „Ik wilde de top be
reiken en ik vond, dat dat in Roeme
nië niet kon. Alles werd van bovenaf
opgelegd en daardoor voelde ik me in
mijn vrijheid beperkt. Tot voor kort
had ik twee paspoorten, maar ik ben
bezig om mijn Roemeense nationali
teit af te kopen. Het is nog niet hele
maal rond, maar de papieren zijn on
derweg. Mij is verteld, dat het nog een
formaliteit is. Dus straks kan ik mijn
familie weer gaan opzoeken".
Er volgde destijds niettemin een forse
sanctie op zijn dissidente gedrag. Hij
werd voor twee jaar uitgesloten van
internationale wedstrijden en moest
zich tevreden stellen met trainingen
en competitiewedstrijdjes. „In die pe
riode heb ik mijn niveau van toen
kunnen vasthouden. Maar op zo'n
moment wordt toch goed duidelijk
hoe belangrijk internationaal con
tact is. Zodoende is mijn spel pas de
laatste jaren echt gegroeid. Ik moet
veel spelen en trainen, want een groot
talent ben ik nooit geweest. Ik heb
een goede hand, maar ik beschik niet
over een aangeboren gevoel voor ta
feltennis, zoals bij voorbeeld de
Zweed Jan Ove Waldner, de nummer
1 van EuroDa. Een speler met zoveel
klasse zal er trouwens niet snel meer
geboren worden".
Mede door zijn opmars op het inter
nationale front blijft Haldan zijn doel
verschuiven. „Eerst was ik tevreden
met zeg maar een 50e plaats op de Eu
ropese ranglijst. Nu wil ik meer dan
die 24e positie. Dat zit er zeker in. Te
meer, daar er goede faciliteiten zijn
gecreeërd. Ik kan voorlopig al m'n
tijd besteden aan het tafeltennis. Ik
train gemiddeld twee tot drie uur per
dag. Maar het gaat niet alleen om de
kwantiteit. Ook de kwaliteit is be
langrijk en dat zit met sparringpart
ners als Henk en Ron van Spanje en
Bart van Haren, een nieuw talent bij
Eindhoven, wel goed. Ik zou geen an
dere vereniging kunnen bedenken,
die dezelfde mogelijkheden kan bie
den. En naar het buitenland wil ik
niet meer. Ik voel me hier heel geluk
kig. Over mijn maatschappelijke car
rière maak ik me ook niet al te veel
zorgen. Ik heb een opleiding gevolgd
in Roemenië, die vergelijkbaar is met
een VWO-studie in Nederland. Bo
vendien heb ik vier diploma's Neder
lands gehaald en onlangs een studie
afgerond voor applicatie-program-
meur. Er valt dus genoeg voor me te
doen, als het tafeltennis wegvalt. In
Nederland hoef je niet super-intelli
gent te zijn om iets te bereiken".
Vooralsnog richt Haldan zich op zijn
sportcarrière, die tot voor een jaar
geleden weinig uitschieters kende.
Op zijn eerste WK in New Delhi fe
bruari '87 werd hij al in de eerste ron
de uitgeschakeld door de Joegoslaaf
Ilja Lupulesku en in de mix-dubbel
(met Bettine Vriesekoop) kwam hij
niet in actie, omdat hij zich op de
wedstrijddag versliep. Dat incident
leidde tot een rel in het kleine tafel-
tenniswereldje, dat doorgaans toch
al bol staat van roddel, achterklap
en intriges. Vriesekoop wilde aan
vankelijk nooit meer met Haldan sa
menspelen, maar trok dat dreige
ment na een verzoenend gesprek
in.
„Ik heb helemaal geen hekel aan Bet
tine", benadrukt hij nog maar ten
overvloede. „Ik bewonder de manier,
waarop zij topsport bedrijft en het
Nederlandse tafeltennis internatio
naal aanzien heeft gegeven. Alleen de
rol van haar coach Gerard Bakker is
dubieus. Door zijn gedrag en houding
heeft hij veel gezichtsverlies gele
den".
In Karlsruhe kwam het openlijk tot
een botsing tussen beiden. De per
soonlijk begeleider van Vriesekoop
raakte volgens de Eindhovenaar zo
geërgerd over het feit, dat de aan
dacht van de media zich voorname
lijk op de prestaties van Haldan richt
te, dat hij een conflict opriep. „Hij
suggereerde, dat ik mijn tegenstan
ders had omgekocht" klinkt het nog
steeds verontwaardigd. „Nou vraag
ik je. Ik begrijp zoiets niet. Er is inder
daad vaak wat aan de hand in het ta
feltennis. Nederlanders hebben, zoals
ik dat altijd zeg, hete koppen. Ze wil
len graag iets presteren, maar hou
den totaal geen rekening met elkaar
en andere bepalende factoren. Er
heerst met name bij Bakker een over-
mijn-lijk-mentaliteit. Zeker ten aan
zien van de heren en zelfs tegenover
Mirjam Kloppenburg. Maar ja, da-
mestafeltennis blijft damestafelten-
nis. Schuiven en afwachten is vaak
het enige wat ze kunnen. De top bij de
vrouwen is trouwens heel smal. In dat
opzicht gebeurt er meer bij de heren.
In de breedte is er meer talent en be
staat er een veel betere sfeer en sa
menwerking dan bij de dames. De
manier, waarop bij voorbeeld de Zwe
den topsport benaderen, spreekt me
heel erg aan. Ze weten een perfecte
balans te vinden tussen presteren en
ontspannen. Ze genieten van het le
ven, dat ze leiden. Dat gebeurt hier
veel te weinig".
Wat Peter Schotting betreft kun
nen ze in Heerenveen het dak
van Thialf op. De Nederlandse
schaatscoach van de Amerikaanse
wereldkampioen Erie Flaim voelt
zich „amateuristisch" behandeld
door de organisatoren van de olym
pische revanchewedstrijden die dit
weekeinde op de overdekte Friese
ijspiste worden gehouden.
Zonder dat Schotting en zijn 21-jari-
ge beschermeling daar weet van
hadden, is de naam Flaim als pu
bliekstrekker gebruikt voor het fes
tijn in Heerenveen. „Wat op z'n
minst onfatsoenlijk is", vindt de suc
cesvolle schaatscoach, die zelfs juri
dische stappen tegen 'Thialf heeft
overwogen. De weinig professionele
handelwijze van de organisatoren
van de olympische revanchewed
strijden heeft er toe geleid dat de all
round-wereldkampioen vandaag
(zaterdag) meedoet aan de World
Cup-marathon in Den Haag en het
als recordgala aangekondigde eve
nement (Schotting: „Maar een we
reldrecord zal in Heerenveen niet
worden gereden") laat schieten.
Afgelopen weekeinde heeft Schot
ting zich tijdens de World Cup-finale
in Inzeil mateloos geërgerd aan „het
gestuntel" van zijn landgenoten die
namens Thialf een poging waagden
internationale toppers naar Heeren
veen te lokken. „Dat gebeurde in
heel gebrekkig Engels en met een za
kelijke aanpak die werkelijk ner
gens op leek. Ze kwamen dus ook bij
ons terecht en ik heb voor Flaim
tienduizend gulden gevraagd. Dat
'1 afgelopen vier maanden heeft
faul Haldan sterker leren relati-
|i dan ooit tevoren. Terwijl de
Irige ex-Roemeense tafeltennis-
ian h en T/Eindhoven zich in kór-
Bi heeft weten op te werken naar
He plaats op de Europese rang-
fflaan twee kwalificatie-normen
Thet IOC (enkel en dubbelspel)
I voldaan en opzien baarde door
1 v: hooggeplaatste spelers op de
ttdranglijst te kloppen, werden
^|resiaties door het Nederlands
pisch Comité (nog) niet ver
in een ticket voor Seoul.
igenstelling tot Bettine Vriese-
1 en Mirjam Kloppenburg, die en-
log vormbehoud moeten tonen,
I de inmiddels tot Nederlander
ituraliseerde speler de komende
I tijdens de Europese kampioen-
™"ipen in Parijs tot de halve eind-
door te dringen om aan de eis
het NOC te voldoen. Deze voor-
1de is voor de nationale kam-
li nagenoeg niet haalbaar. Want
^llaatsing bij de laatste zestien
ft hij direct al tegenover een van
litelfavorieten, Erik Lindh, te
Bij het vernemen van deze eis
[laldan zich in een eerste opwel-
intvallen, dat hij zijn batje alleen
,ls recreant wenste te gebruiken,
|ieer hij die krachttoer niet met
s zou afronden.
)a| was een emotionele reactie",
Inert Haldan zich. „Ik was zo te-
gesteld, dat ik het gevoel kreeg,
t ik er het beste mee kon stoppen
lie beter aan mijn maatschappe-
iejearrière kon wijden. Nu sta ik er
itfiuchterder tegenover. Ik heb de
lopen periode keihard getraind
y^ef op dit moment zeer relaxed
het EK toe. Lukt het niet dan
fc|ik pech gehad. Natuurlijk zijn
epische Spelen voor een topspor-
elangrijk, maar het is slechts één
hooi. Ik fixeer me er niet meer op.
ut [is voor mij de beste voorberei-
Als ik onder druk sta, presteer
et optimaal. Ik heb ervaren, dat
Bor een belangrijke toernooi fris in
Rjofd moet zijn. Een topsporter
z'n hersens gebruiken en dat
Bt zeker bij het tafeltennis".
eerdere frustraties van Haldan
iran (en zijn) alleszins begrijpelijk.
Bvember vorig jaar kwalificeerde
ich in Karlsruhe met een achtste
f$s in het enkelspel volgens de ei-
van het Internationaal Olym-
b(i Comité voor de Olympische
In in Seoul, waar tafeltennis
»fj het eerst op het programma
Een maand later voldeed Hal-
li n Wenen ook nog eens aan de
Inorm door in het dubbelspel met
genoot Henk van Spanje een ne-
le plaats af te dwingen. In de pe-
R die daarop volgde, wist hij een
ital spelers van naam te verslaan,
Eter wie de Engelsman Desmond
las (nummer 6 van Europa en
aar van het Top-Twaalf toernooi
en de Oostduitser Jorg Ross-
(nummer 10 op de Europese
jlijst). Vandaar, dat bondscoach
lieg bijna ontplofte, toen hij met
iTOC-eis werd geconfronteerd,
lurd", kapittelde de technisch
jr 'de club van Vonhoff
("al de geringe kennis van zaken
tn de olympische rekenmeesters ir-
grt Paul Haldan, die in Frankrijk
iix-dubbel wil laten schieten om
ch|helemaal op de landenwedstrijd
et individuele toernooi te kun-
oncentreren. „De leden van het
denken, dat een 24e plaats op de
pese ranglijst niet veel voor-
Maar ze zien kennelijk niet in,
et niveauverschil met de top he
al niet zo groot is. Met uitzonde-
dan van de beste zes of acht.
ook zij zijn te verslaan als ze
jtt[ de vorm van de dag hebben,
van Spanje en ik hebben dat al
bewezen".
oo( Paul Haldan, bekend om zijn
allende spel dicht bij de tafel,
a) t er echter nog meer op het spel.
t hij heeft al een uitnodiging op
van de Zweed Glenn Ost, die als
van de beste coaches van de we-
wordt beschouwd. Ost stelde
als voorbereiding op de Spelen
gelegenheid een trainingskamp
te maken in en met de Zweden en
Jndien met diens groep nog een
je af te werken in China „Als ik
piet kwalificeer, heeft dat ook
zin. In dat geval ga ik maar twee
nden werken bij L en T (het corn-
rbedrijf dat zijn club sponsort)
leem ik maar een paar weken
ntie".
an wil die rustperiode graag
'brengen in zijn geboorteland,
Mj vijf jaar geleden ontvluchtte.
ktober '83 bleef hij als 18-jarige
:en Europa Cup-wedstrijd van
voormalige club Universitatea
_ova tegen de Blaeuwe Werelt in
Neterland achter. Na een verblijf
Bi anderhalf jaar in Apeldoorn,
JJa|r hij door een bestuurslid van de
Htuwe Werelt werd opgevangen,
Brok de Roemeen naar de West-
Bse club FTG Frankfurt. Na een
B keerde hij terug in Nederland
B mentaliteit beviel me niet") en
Bs hij voor het ambitieuze Eindho-
B >,En daar heb ik tot op dit mo-
geen spijt van", licht hij zijn
Bze toe.
■r de reden van zijn beslissing om
Bmenië de mg toe te keren, doet
Bjpn niet geheimzinnig. „Ik ben
|ijds voornamelijk om sportieve
19 MAART 1988
Paul Haldan: zware olympische eis.
Mocht Erie Vanderaerden
vandaag (zaterdag), zoals
algemeen verwacht,
Milaan-Sanremo winnen, dan
heeft Peter Post daar iets toe
bijgedragen. Van de bezeten
ploegleider leerde hij, dat tien
overwinningen plus één avond
stappen beter zijn dan één zege en
tien dagen boemelen. Erie
Vanderaerden is zelfbewust en
serieus geworden. Hij gaat nog
een heleboel grote wedstrijden
winnen, beweren zijn
begeleiders.
In de Tirreno-Adriatico, de
aanloopkoers naar
Milaan-Sanremo, waren dat Fred
De Bruyne, Walter Planckaert en
Guy Nulens. Allen Belg als
Vanderaerden Belg is, al heeft hij
niet veel op met zij n eigen
nationaliteit, waardoor hij ook
meer dan eens voor 'hollander'
wordt uitgescholden. „Ge moet
een kat een kat blijven noemen",
stelde Walter Planckaert, eerste
ploegleider onder manager Post.
„Vanderaerden heeft de
kwaliteiten om Milaan-Sanremo,
de Ronde van Vlaanderen,
Parijs-Roubaix, Frankurt, Zürich
en de Amstel Goldrace nog
verschillende keren te winnen.
Daar is hij nu zelf ook achter. Hij is
de laatste tijd enorm verbeterd.
Hij heeft aan zijn klimvermogen
gewerkt. Vroeger reed hij direct
voor de bezemwagen als het
eventje bergop ging, nu werd hij
zomaar vierde in de
Tirreno-Adriatico. Je kunt stellen
dat de klasbak zijn vak heeft ge
leerd."
In midden-Italië hielp de lente
Vanderaerden aan c'e supervorm.
„Dat is in drie dagen gebeurd",
aldus Planckaert. „Hij was al
goed, maar hier zag je hem elke
dag verbeteren onder invloed van
het mooie weer. Hij had ook ineens
weer vertrouwen voor een
massaspurt. Een goed teken. Dat
hem de tweede overwinning werd
afgepakt, maakt ons niets uit. Hij
weet weer wat hij kan.
.Alleen in zijn eerste jaar bij profs
heb ik Erie zo goed zien rijden als
nu", stelde Guy Nulens,
provincie-, kamer- en
trainingsgenoot van
Vanderaerden, „die spieren liggen
er weer zo mooi opIk zie hem veel
winnen dit jaar. Volgens mij
breekt hij dit jaar definitief door
na een paar mindere jaren. Waar
het aan ligt, ik zou het niet weten.
We trainden precies hetzelfde als
anders. Op de ouderwetse manier,
veel uren in het zadel."
Fred De Bruyne ziet
Vanderaerden dezelfde
ontwikkeling doormaken als
Kelly. „Die was vroeger ook alleen
sprinter en kan nu alles.
Vanderaerden is beter geworden,
doordat hij wat snelheid heeft
verloren. Dat gebeurt vaker met
renners als ze sterker worden."
Heel belangrijk voor
Vanderaerden was, volgens De
Bruyne het vertrek van Eddy
Planckaert, de andere sprinter.
.Er is binoen de ploeg geen strijd
meer gaande wie de grootste
lolbroek is. Eric en Eddy waren
altijd bezig." Walter Planckaert:
„Dat klopt. De blusapparaten en
de waterslangen blijven nu
hangen waar ze hangen."
De invloed van Peter Post op Erie
Vanderaerden is groot. In de loop
der jaren ontstond tussen de
renner en de ploegleider een
hechte band. Ze zijn gek op
elkaar. De Bruyne: „Post heeft op
elke coureur veel invloed. Dat
komt, denk ik, door zijn klasse
een renner op zijn donder te
geven en tegelijk de indruk te
wekken dat hij een compliment
uitdeelt. Vanderaerden heeft zo
iemand nodig. Hij gelooft heilig
in Post. Erie krijgt elk jaar
aanbiedingen van andere
ploegen, maar hij slaat ze
allemaal af."
„Zo lang Post er is, zal Eric niet
vertrekken", meent ook
Planckaert, „dat begrijp ik best,
want zo denk ik er persoonlijk ook
over. Toen Eddy bij ADR tekende,
vroeg hij mijWalter kom mee als
ploegleider, j e kunt twee keer zo
veel verdienen als bij Post. Ik heb
het niet gedaan."
Vanderaerden zelf: „Bij Postkan
ik het beste carriere maken. Met
alle aanbiedingen was ik altijd zo
klaar. Ik wilde van iedereen het
eerste weten wat ik kon verdienen.
Als het bedrag me niet aanstond,
hoefde ik niet verder te praten. Ik
heb veel bedragen gehoord, ik heb
nooit verder gepraat. Post is een
goeie vent. Hij heeft me nooit
laten vallen, als ik eens een
mindere periode had."
Praten deed hij veel met Post. Niet
over geld, wel over zijn gedrag in
de ploeg. Vanderaerden kreeg te
horen, dat hij meer baas moet
spelen, de andere renners moet
commanderen in de koers en
uiteraard zelf het voorbeeld
geven. Planckaert: „Daar is Erie
nu eindelijk mee bezig, hij zit nu
weieens een gesprek te voeren
over wielrennen. Dat kon hij
vroeger niet. Toen was hij een
Pallieter, die alleen aan lachen
dacht. Nu neemt hij eindelijk zijn
verantwoordelijkheden op."
Erie Vanderaerden is intussen zo
ver dat hij in de wedstrijden
initiatieven ontplooit. In
Milaan-Sanremo, waarin hij de
laatste vijfjaar twee keer vierde,
een keer derde en een keer tweede
eindigde, is hij van plan de koers
naar zijn hand te zetten. „Ik wacht
niet meer af, want dan kunnen
anderen me voor zijn."
Gezien zijn vorm is hij de grote
favoriet en zal hij door iedereen
in het oog worden gehouden. „Dat
interesseert me niets. Als ik
slecht rij, word ik ook in het rijtje
favorieten geplaatst. Als je groot
spel speelt, moet je goed zijn." De
favoriet voor Milaan-Sanremo
zegt over zichzelf meer prof te zijn
geworden. Vandaag kan hij het
bewijzen in Milaan-Sanremo.
Erie Vanderaerden: de grote favoriet in Milan-Sanremo.
