ouden race
an Gennip
een mirakel
Goud Van Gennip is bewijs
van wederzijds vertrouwen
Het is grandioos... on voorstelbaar'
Dramatische rit
^èii Karin Kania
PZC/ sport
LAMROL OP DE MOO METER
Ontwikkeling wereldrecord
Oostduitse coach
over Van Gennip:
„Dit is goed"
Eigen gang
\oldriest
OMSTREDEN, VERGUISDE EN THUISGEBLEVEN COACH KLOOSTERBOER
uwen
Bekroning
Belevenis
Vrienden
Paniek
iDERDAG 25 FEBRUARI 1988
(Door Harry Hesseling)
Cj .LGARY Wat geen sterveling voor mogelijk had gehouden, kreeg een
3-jarige Nederlandse dinsdagnacht tot ieders verbijstering voor elkaar.
- 1 het stuntwerk en alle records in de olympische schaatstempel verbleek-
Tn bij een supperrace van Yvonne van Gennip. Ze reed regelrecht en in
icordtijd op de 3000 meter (4.11,94) naar het goud.
onne van Gennip liet de voortden-
:rde DDR-trein, die volgens het
oorboekje alleen zou stoppen om
ndenvol eremetaal in te laden, met
Io enorme dreun ontsporen. Haar
gehoorde en perfecte drie kilome-
(op een klein misslagje na) was
aet minder dan een mirakel en de
Eratste sensatie onder Calgary's
ïaatsdak.
'Ongelooflijk", zo klonk het herhaal-
|lijk uit haar eigen mond en Neder-
aiders op de tribune knepen zich in
I arm om te controleren of ze niet
loomden. Maandag, voor de 500 me-
porde Van Gennip in het voorbij-
Ban Bonnie Blair even in de zij. „Ie-
jreen denkt dat die Oostduitse mei-
|n niet te verslaan zijn", voegde ze
I Amerikaanse sprintster toe.
Boe jij het nu, dan probeer ik het
|irgenavond". Het leek als een uit-
Igend grapje bedoeld, maar werd
I pure realiteit. Inderdaad, onge-
sfcflijk. Hoe vaak had het haar niet
fcen gezeten, met weer een griepje,
Bi gebroken pols in de afgelopen zo-
fcr en in december leek alles don-
Irder dan ooit toen ze een voet-ope-,
at ie moest ondergaan,
in maand lang gingen de wedstrij
door zonder Yvonne van Gennip.
pakte zo gauw het kon de flets en
pte zich weer in conditie. Een
emde, eigenlijk absurde weg in
olympisch jaar, maar aan het ein-
van die rit schitterde voor de
dlachse Haarlemse wel het goud.
zaam op gaan voorbereiden die nu
wel aan te spreken".
Zondag putte ze inspiratie uit een
kerkdienst in het olympisch dorp.
Van Gennip, die katholiek is: „Voor
de mis van negen uur was ik te laat.
Ik ben later naar een gemengde
dienst geweest, heel leuk met een go
spelgroep. Samen met een Ameri
kaanse kunstrijdster zat ik in de
kerk. Zo'n kerkdienst is erg belang
rijk voor me, dan word ik er op ge
wezen dat er nog belangrijkere din
gen in de wereld zijn". Zeer vereerd
nam ze ook een handtekening in ont
vangst van de atleet Edwin Moses.
„Hij is één van mijn favorieten, de
ander is Bernard Hinault. Dat vind
ik zo'n vreemde man. Die ging altijd
zijn eigen gang en daar houd ik van".
Ze zonderde zich, toen het moment
waarop het moest gebeuren, steeds
meer af van de rest van de ploeg. Ze
meed recepties en andere ontvang
sten. „Op zich heb ik daar al een he
kel aan, maar ik word er ook zo moe
van en ik sliep de laatste dagen niet
zo best. Maar ik heb me bewust wat
afzijdig gehouden". Een keer of vier
consulteerde Van Gennip haar ver
trouwensman Tjaart Kloosterboer.
„Hij was op vakantie in Oostenrijk
en ik heb hem daar ook nog even ge
beld. Ik heb vertrouwen in hem, ik
wist dat het goed zat met zijn sche
ma's en hij hielp me weer op weg. Op
een lullige manier is hij er uit gezet en
daarom alleen al wilde ik bewijzen
dat hij een ontzettend goede trainer
is. Ik zou het fijn vinden als hij terug
kwam als ijstrainer. Maar hij kon via
de telefoon alleen maar leuke woor
den spreken. Hij zei, je moet het nu
alleen doen".
Egbert van 't Oever, die sprintster
Christine Aaftink een speciaal ver-
t leek doldriest, zoals Yvonne van
nnip op pad ging. Was de instor-
g van Karin Kania, die met al
Jar routine boven haar macht
pep en dramatisch de tocht beëin-
de, dan geen waarschuwing ge
est? En was ze zo zeker van haar
k? „Nee, maar het was de enige
gelijkheid om bij de eerste drie te
Imen. In het verleden vertrok ik
k te langzaam en moest ik in de
tste rondjes te veel goedmaken,
dat ging dan net niet. Nu was het
of niks. Vantevoren had ik al
haal de bezemwagen er al
maar bij, dan kunnen jullie me
het ijs tillen. Leek ik op de fi
niet zo kapot? Nou ik voelde het
in mijn benen hoor, en vooral
adem. Die was heel droog".
de Oostduitse tempo-jagers, die
haar over de baan gingen, had
ch bitter weinig aangetrokken,
van Ehrig's wereldrecord ben
:t geschrokken. Ik wilde heie
niet naar haar en de anderen
alleen naar mezelf en alles uit
lichaam halen wat er in zat. Al
toen ik Kania zo zag, dacht ik
die moetje pakken. Je hebt in-
reserves, die je anders niet
Na ons laatste verblijf in
ben ik me er mentaal lang-
Yvonne van Gennip ondersteund door Egbert van 't Oever na haar gouden
rit.
vaardigd bord liet bedienen voor de
rondetijden, stoort zich niet aan be
moeienissen van zijn collega Kloos
terboer. „Egbert laat me lekker m'n
eigen gang gaan en daar ben ik hem
dankbaar voor. Dat geeft een plezie
rige rust". De coach, die langs de
kant al snel het schema veranderde
van 4.16 naar 4.12, sprak plechtig:
„Een coach is geen dienstknecht,
maar wel dienstbaar aan een sporter.
Mijn aandeel is niet belangrijk". En
over de relatie met Kloosterboer:
„Als je kat en hond met elkaar bent,
haal je nooit goud".
Ook Van 't Oever stond perplex toen
Van Gennip in recordtempo door
bleef gaan en uiteindelijk de laatste,
relatief zwakste ronde van Andrea
Ehrig, de gouden buit binnen haalde.
„Ik had er in dat laatste rondje echt
geen idee van dat ik goud en het we
reldrecord zou pakken. Ik ging uit
van zilver", vertelde Van Gennip,
voor wie pas na het afscheid van de
illustere DDR-top grote triomfen
werden verwacht. „Dat ik ze nu heb
verslagen, terwijl ze er nog bij zijn,
dat maakt me ontzettend blij. Dat
vind ik nog het belangrijkste", rea
geerde ze met een gelukzalige lach.
Op techniek had ze de onverslaan
baar geachte concurrentie onderuit
gehaald. „Zij hebben meer kracht,
maar indoor komt mijn techniek be
ter tot zijn recht", oordeelde Van
Gennip. Maar of ze zondag, als de
5000 meter het slotonderdeel vormt,
nog eens zo fantastisch kan uitha
len, wordt door haar betwijfeld. On
danks dat ze het wereldrecord op die
afstand bezit.
„Conditioneel ben ik na die operatie
niet zo sterk als vorig jaar toen ik
dat record reed. En ik moet nog zien
of ik tijdig van deze inspanning her
steld ben. Deze 3000 meter was vol
gens mij m'n enige kans".
4.52,0
Ans Schut (Ned)
Grenoble
02/02/69
4.50,4
Ans Schut (Ned)
Davos
09 02/69
4.50,3
Ans Schut (Ned)
Inzeil
23/02/69
4.46,5
Stien Kaiser (Ned)
Davos
16 01/71
4.44,69
Tamara Koeznezova (Sov)
Medeo
12 01/75
4.40,85
Nancy Swider (VSt)
Inzeil
13/03/76
4.40,59
Galina Stepanskaja (Sov)
Medeo
16/03/76
4.31,00
Galina Stepanskaja (Sov)
Medeo
23/03/76.
4.21,70
Gabi Schönbrunn (ODl)
Medeo
28/03/81
4.20,91
Andrea Schone (ODl)
Medeo
23/03/84
4.18,02
Karin Kania (ODl)
Medeo
21/03/86
4.16,85
Yvonne van Gennip Ned)
Heerenveen
19/03/87
4.16,76
Gabi Zange-Schönbrunn (ODl)
Calgary
05/12/87
4.11,94
Yvonne van Gennip (Ned)
Calgary
23/02/88
HEERENVEEN (GPD) „Tjaart
Kloosterboer, moet nu ongeveer in
Heerenveen op de tafel staan", riep
Mart Smeets, op het moment dat
Yvonne van Gennip dinsdagnacht in
Calgary het goud op de 3000 meter
veroverde. Kloosterboer stond niet
op de tafel, maar hij en zijn vrouw
slaakten wel de nodige vreugdekre
ten na Yvonne's optreden. Het oogap
peltje van een omstreden, verguisde,
bezeten, thuisgebleven coach hielp
Nederland aan het Calgary-goud.
„Hier word je zo ontzettend blij van",
reageert Kloosterboer een dag na de
gouden race. „Dit is het bewijs van
ons wederzijds vertrouwen".
„We stonden niet op de tafel. We lagen
in bed naar de televisie te kijken. Ik
ben er helemaal ondersteboven van. Ik
wist dat ze een medaille kon pakken,
maar toen ze in de buurt van het goud
kwam heb ik alleen maar geschreeuwd
„Het kan, het kan, het kan". Toen ze
op het ereschavot stond en het Wilhel
mus werd gespeeld, kreeg ik de tranen
in mijn ogen", aldus beschrijft Kloos
terboer zijn drie kilometer-nacht.
Tjaart Kloosterboer is een omstreden
figuur in de Nederlandse schaatswe
reld. Het verwijt: „Hij kan zelf amper
op de schaatsen staan" doet de Gro
ninger af met de woorden, „laat ze
maar eens een ronde met mij schaat
sen. Trouwens, Yvonne heeft een fan
tastische techniek. Hoe zou dat nou
komen?". Een deel van de kernploeg
gruwelt bij de gedachte aan Klooster
boers trainingen. Yvonne van Gennip
zweert bij de Kloosterboer-methode.
Na afloop van haar succesvolle optre
den zei de Haarlemse: „Tjaart is op een
lullige manier uit de ploeg gezet en
daarom alleen al wilde ik bewijzen dat
CALGARY (ANP) - Een uitstekende
ontwikkeling voor het damesschaat-
sen. Zo reageerde de Oostduitse trai
ner Rainer Mund op de twee nederla
gen van zijn team.
Na de overwinning van de Amerikaan
se Bonnie Blair veroverde Yvonne van
Gennip uit Haarlem de gouden me
dailles op de 3000 meter. De wereldre
cordhoudsters uit de overslaanbaar
geachte DDR-ploeg moest op beide
nummers genoegen nemen met zilver
en brons. „Wij hadden natuurlijk op
goud gehoopt, maar dit zien we heus
niet als een ramp. We geven niets weg,
maar met zilver en brons kunnen we
ook tevreden zijn.
ARLEM (GPD) - „Zag je dat?... die
lering. Dat heb ik eerder op de
injd niet gezien." Reina en Jan Van
inip beleven klokslag vijf uur in
Worgen de olympische gouden rit
[hun dochter Yvonne opnieuw,
a waanzinnige schaatsnacht zit er
lille kan je het nog niet voorstel-
"Islaakt Reina van Gennip vlak na
spelen van het Wilhelmus een
pe zucht. „Hier hadden we echt
uit op gerekend. Eventueel een
;en medaille, maar goud...!
||het eind van de middag zit Jan
ennip wat bleekjes achter de bar
t restaurant van het kunstijs-
|complex in Haarlem. Hij is zo-
stjals jurylid aktief geweest tijdens
laaie kortebaan-kampioenschap-
ti, maar is eigenlijk al met een heel
lepe wedstrijd bezig. Die van zijn
|Kter op de drie kilometer in Calga-
[tadio, de krant... iedereen heeft de
Hie Van Gennip de afgelopen da-
knaderd. Of ze er bij mogen zijn,
[ét moment vast te leggen. „Ieder-
i Benkt maar dat Yvonne straks de
ffen van de hemel rijdt", zegt Jan
lennip dan. „Maar ik verwacht er
ioveel van na al die troubles die
had hebben. Nee hoor, ik hoef al
[elangstelling niet om mij heen."
lsbreuk in augustus, de enkel-
|ure in november en het operatief
ijderen van een fistel, eveneens
e enkel, in december, deden ook
l ergste vrezen. Zou Yvonne er
H voor zijn? Reina van Gennip is
lid dels een paar uurtjes in bed ge-
„Maar ik heb niet geslapen
vertelt ze later in de nacht,
n de zenuwen nestelen Reina en
ich even voor twee middernacht
°r (ie buis. Ehrig en Kania maken er
W eerste rit een waar spektakel
n' at doet het ergste vrezen. „Het
1S ren compleet gekkenhuis. We za-
1 fcht met kromme tenen", zegt Jan
[1 (Gennip later opgelucht. „Maar
we die Kania in elkaar zagen
n... die 4.18 kon Yvonne ook wel
Ze had van de week nog gezegd:
tot de bodem. Ze zullen me van
i moeten dragen',
ebeurt het ongelooflijke: het is
tien voor half drie. Yvonne pakt goud,
verslaat in een solide opgebouwde ra
ce* en een magnifieke slotronde van
34.8 de drie onklopbaar geachte Oost
duitse dames. De telefoon rinkelt. De
eerste felicitatie... „Grandioos, on
voorstelbaar",... stamelen beiden.
„Het is de bekroning van een stuk
werk", zegt Jan van Gennip dan,
„vooral van mijn vrouw. Want als het
thuisfront er niet achter staat. We
hebben de laatste tijd heel wat te ver
duren gehad". Van Gennip wordt tel
kens onderbroken. De telefoon rinkelt
onophoudelijk. Radio-verslaggever
Jorrit Jorritsma vanuit Calgary. Hil
versum... of ze zin hebben om naar de
ontbijtshow van Koos Postema te ko
men. De NOS zal om 5.45 uur aanwezig
zijn om het vertrek vanuit Haarlem te
filmen.
„Krankzinnig", merkt Jan van Gennip
op. Tussen de vele telefoongesprekken
door worden beurtelings radio en TV
hard en zacht gezet, om toch vooral
niets te missen. De gouden rit op
Duitsland 1. Jan en Reina genieten
voor de zoveelste keer.
Dan 3.15 uur: weer gaat de telefoon.
Yvonne vanuit Calgary. Ze wordt uit
bundig gefeliciteerd. Op het televisie
scherm volgt inmiddels de ene rit de
andere op. „Sneller dan Zange", klinkt
de stem van Mart Smeets. Reina van
Gennip kijkt verschrikt op, terwijl Jan
opmerkt dat het „nog altijd mis kan
gaan".
Bij de volgende doorkomst noteert de
Russin Bojko 2.02, dit gevaar is gewe-
hij een goede trainer is". „Wat een
meid, hè", is de reactie van Klooster
boer. „Ken jij iemand die zoiets voor
jou zou doen. Yvonne is zo trouw als
een deur. Daar ben ik trots op".
ken. Inmiddels worden ontspannen
anecdotes opgerakelt. Dat in een lan
delijk ochtendblad te lezen stond dat
de schaatsen van Yvonne tijdens haar
verblijf in Butte niet deugden bijvoor
beeld. Gelachen wordt er ook. Zeker
als Yvonne op de TV vertelt hoe ze
vlak voor haar rit nog even nieuwe ve
ters in haar schaatsschoenen had ge
daan, omdat de andere op springen
stonden. „Dat is nou typisch Yvonne",
merkt moeder Reina op.
„Yvonne wist dat ze onder haar oude
wereldrecord van 4.16,85 moest rijden
om een medaille te halen. Na de eerste
rit tussen Kania en Ehrig wist ik dat
het kon. Vrijdagavond heeft Yvonne
mij nog gebeld. Ik merkte aan haar
dat ze dieper kon gaan dan anders.
Daarom had ik er wel vertrouwen in.
Nee, die snelle opening beangstigde
mij niet. Zoals Kania wegging, dat
kon niet. Die reed niet zoals ze nor
maal doet. Yvonne opende ook als een
speer, maar wel in haar normale doen.
Ik had een tijd van 4.14 in het hoofd.
Na twee ronden wist ik dat het zilver
kon worden. Dat het goud werd is na
tuurlijk fantastisch. Inderdaad, ik
heb haar telefonisch gesproken. Nee,
wat ze zei vertel ik niet. Wat tussen
vrienden wordt gezegd, daar praat je
niet over".
Het Olympisch jaar leek voor Van
Gennip al in een vroeg stadium een
rampjaar te worden. Griep, een gebro
ken pols en een voet-operatie nota be
ne in december, waren de hindernissen
op Van Gennip's pad naar Calgary.
Kloosterboer stond voortdurend klaar
om de Olympische route weer te effe
nen. De trainingsschema's die Kloos
terboer na de voet-operatie voor zijn
pupil opstelde, komen weer uit de la.
„Na die operatie was Yvonne hele
maal in paniek. De familie Van Gen
nip heeft mij toen gevraagd de zaak
op te pakken. Vanaf dat moment ben
ik weer de dagelijkse training gaan
doen. Ik was er van overtuigd dat
tweeëneenhalve maand voldoende
waren om weer in vorm te komen
voor Calgary. De NK in Alkmaar was
de graadmeter. Uitgerekend de drie
kilometer is de enige afstand die ze
daar voluit reed. Bewust. Die rit ging
als een trein. Dat was voor mij het
sein dat het goed zat".
Zijn pupil behoort op de 5000 meter op
nieuw tot de favorieten. „Vanavond
bel ik met Yvonne. Gisteren was mooi.
Nu moet de knop om. Vanavond gaan
we samen de vijf kilometer bespreken.
Ook op die afstand heb ik wel vertrou
wen in haar medaillekansen."
Nog drie ritten. „Het lijkt me toch zo'n
belevenis om het Wilhelmus te horen
spelen", verheugt Jan van Gennip
zich op de dingen die komen gaan.
„Weet je... dat ik gedroomd heb dat dit
eens zou gebeuren. Rys en Choi betre
den het ijs voor de laatste rit. Nog
even wordt gespannen naar de beeld
buis gekeken: „Kijken hoe ze opent. Je
weet het bij haar nooit", wil moeder
Van Gennip even kwijt. „Kijk, het
gaat al trager". Het goud is binnen.
„En dat telt", voegt Jan er aan toe.
Het wachten is nu op de huldiging. Het
mooiste moment in het leven van een
sportman- of vrouw. Jan en Reina van
Gennip, inmiddels netjes uitgedost
omdat ze over ruim een uur naar de
ontbijtshow van Koos Postema moe
ten, gaan er nog eens extra goed voor
zitten.
'Yvonne, Yvonne, Yvonne... Oh, wat is
ze mooi... en zo'n goeie hebben wij nog
niet gehad... De Nederlanders in het
Olympic Oval in Calgary laten zich
niet onbetuigd en Reina en Jan genie
ten dan ook met volle teugen als het
Wilhelmus klinkt.
Burgemeester Schmitz en de zes
Haarlemse wethouders toonden zich
gistermorgen 'beretrots' op de presta
tie van Yvonne van Gennip. Ze schrij
ven dat in een telegram aan de Haar
lemse in Calgary en ook aan de ouders
van Van Gennip is een gelukstele
gram gestuurd. In opdracht van B en
W gingen op het stadhuis twee vlag
gen in top, de nationale driekleur en
de Haarlemse vlag.
Bij huize Van Gennip is het gisteren de
hele dag een komen en gaan geweest
van mensen die bloemen en andere at
tenties kwamen bezorgen.
(Door Harry Hesseling
CALGARY - Rainer Mund was er al
bang voor geweest. „Het zijn de
grootste vriendinnen, maar als ze
tegen elkaar rijden, gaan ze door
tot ze er bij neervallen", sprak de
Oostduitse coach onlangs. En dat
gebeurde op een voor Karin Kania
verschrikkelijke manier. Ze zwalk
te de laatste 700 meter over het ijs
en verloor alle controle over haar
ledematen. Stuurloos en leegge-
knepen als een spons bereikte de
Oostduitse schaatsvorstin de eind
streep en een kwartier lang lag ze
volkomen weg van de wereld op
het middentterrein. De tienvoudi
ge wereldkampioene was geveld en
hoe.
Het zag er zelfs vrij ernstig uit toen
Karin Kania zo lang bleef liggen
zonder een vin te verroeren. Helpers
bogen zich over haar heen, de Oost
duitse arts week geen moment van
haar zijde. Pas later, toen ze na en
kele wankele passen weer op eigen
benen kon staan en zelfs de schaat
sen onderbond om nog een paar
rondjes te rijden, haalde de DDR-
équipe opgelucht adem.
Onmiddellijk werd een geruststel
lend bericht uitgegeven: „Karin
Kania mankeert niets. Ze zal goed
hersteld zijn voor de volgende wed
strijden". Hoe kon een zeer ervaren
rijdster als Kania dit overkomen?
Twee tot anderhalf uur voor de ka
pitale openingsrit tegen Andrea Eh
rig bracht ze door op een stoeltje in
het nog lege stadion. „Ben je zenuw
achtig?" vroeg Eric Heiden haar in
het voorbijgaan. „Een beetje",
klonk het zacht en ze aanschouwde
geamuseerd de repetitie van een
mannenkoor op het middenterrein.
Op diezelfde plek zouden zich later
de afschuwelijkste momenten van
haar imposante schaatsloopbaan
afspelen.
Kania had zich na de 500 meter nim
mer zo optimistisch gevoeld. De su
persnelle ronde na het eerste rechte
stuk had haar er van overtuigd dat
aan de vorm niets haperde. Het ver
trouwen in haar eigen niet geringe
capaciteiten bleek ze echter te heb
ben overschat. Rainer Mund: „In de
ochtendtraining hebben we uitge
test wat voor ons mogelijk was. We
kwamen uit op 4.12. Dat wilde Ka
rin ook rijden, maar ze ging veel te
hard weg. Dat krijg je als ze in zo'n
duel, waarvan alles afhangt, elkaar
opjagen. Ik was daarom ook hele
maal niet gelukkig met die loting.
Voor Karin bleek de belasting te
groot, maar ze heeft twee dagen om
te herstellen. Dat lijkt me voldoen
de".
Andrea Ehrig, die aanvankelijk Ka
rin Kania bij zich vandaan zag snel
len, maar wel goed afgewogen het
(verwachte) wereldrecord vestigde,
wees ook op de nadelige loting. „We
raken altijd in de grootste proble
men als we tegen elkaar moeten. We
gaan dan verkrampt rijden. Natuur
lijk is Karin veel te snel vertrokken,
dat beseft ze inmiddels zelf als geen
ander. Over mijn eigen prestatie
voelde ik me erg voldaan. Die acht
te ik buitengewoon hoog en ik had
niet verwacht, dat Yvonne er nog
onder zou komen. Maar het is een
goede zaak voor het schaatsen dat
de DDR meer concurrentie heeft",
vertelde Ehrig.
Rainer Mund, die Kania en Ehrig
tegelijk coachte, had wel zijn twij
fels. „Ik heb steeds volledig reke
ning met Yvonne gehouden, on
danks die blessure", verklaarde
hij. Als een van de eersten felici
teerde Mund Van Gennip en zijn
Nederlandse collega Van 't Oever.
Mund: „Ik kan alleen maar de diep
ste bewondering hebben voor zo'n
prestatie. Wat kun je daar verder
nog aan doen? Alleen je gelukwen
sen overbrengen".
Karin Kania, favoriete voor de afstand, valt volkomen uitgeput op het ijs
na haar teleurstellende race.
CALGARY - De uitslag van de 3000 meter dames:
l.Van Gennip (Ned) 4.11,94 (wereldrecord), 2. Ehrig (Odl) 4.12,09, 3. Zange (Odl) 4 16 92 4
Kania (Odl) 4.18,80,5. Rys (Pol) 4.22,59,6. Bojko (Sov) 4.22,90,7. Hashimoto (Jap) en Lapóe-
ga (Sov) 4.23,29, 9. Toemanova (Sov) 4.24,07, 10. Krohn (Zwe) 4.25,06, 11. Goldman (Vst)
4.25,26, 12. Mischke (Wdl) 4.26,30, 13. Elena Belci (Ita) 4.27,21, 14. Nemeth-Hunyadi (Oost
4.27,56, 15. Loignon (Can) 4.28,55, 16. Stam (Ned) 4.28,92, 17. Hang (Nkol 4.29,16, 18. Seki
(Jap) 4.29,77,19. Doctor (Vst) 4.29,93, 20. Bader (Vst) 4.30,09,21. Qing (Chi) 4.30,19,22. Kim
(Zko) 4.30,60. 23. Sung (Nko) 4.31,05, 24. Van Helden (Fra) 4.32,34, 25. Nystedt (Noo) 4.35,35
26. Coté (Can) 4.35,74, 27. Dumont (Fra) 4.28,03, 28. Choi (Zko) 4.42,26. Paul (Ned) werd met
een tijd van 4.29,53 gediskwalificeerd. Grenier (Can) startte niet wegens griep.
