gemoedelijkheid en
onbedorven landschap
IERLAND
fttrifuti
vrijdagkrant
de vrij(e)dagkrant
8 denksport
9 aan tafel
11 auto wonen
12 uit
13 kunst en krant
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
jzen
haast
danny boy
gemoedelijk
redactie Walstraatpromenade 56-60
PZC-bijlagen 4331 Vlissingen
advertentie en administratie:
opening kantoren:
hersenwerk met schaken,
dammen, bridgen en de
wekelijkse puzzel; de oplossing
en de winnaars van de
kerstpuzzel
de goedkoopste categorie wijn, de
tafelwijn, dreigt te verdwijnen;
bakkers strijden om de beste
zeeuwse bolus
een nieuw systeem van
kentekenregistratie moet fraude
tegengaan;
handige tips voor doe-het-zelvers
de wekelijkse uit-agenda en het
programma van de zeeuwse
bioscopen met een selectie uit het
nieuwe film-aanbod
een nieuwe aflevering van kunst
en krant en het overzicht van de
exposities in de omgeving
vrijdaakrant
esportvissers en de de
rustzoekers waren de
iten die een nog primitief
rt vakantiegenoegen op het
nd ontdekten. Het was een
of25 geleden en er waren al
[eel vaste klanten dat een
itereisbureau zich kon gaan
Icialiseren in de verkoop van
Ierland-avontuur. „Vorig
zijn er meer dan 30.000
erlanders naar Ierland
[aan, de trek zit er goed in",
men nu bij BBI Shamrock
rs, het bureau dat allang
meer het enige adres voor
itevige schare
land-gangers is. In een
;ave van het Iers Nationaal
•eau voor Toerisme staan al
achttien namen vermeld
reisorganisaties die de weg
;ennaar-en op- het eiland
alle horizonnen nog groen
Ir al die rustzoekers en
lisen die een actieve vakantie
len beleven in een nog
lerepte natuur, is het aantal
lantiemogelij kheden
liddels legio. De
Isthouse-rondreizen, de
Irauto-arrangementen, de
■gjaar erg populair geworden
toouse-vakanties in een ruig
Hschap, de
lorcruise-trektochten over
irote meren en de
lantische Shannon, de luxe
Igalows, de fietsvakanties, de
Irtvis-reizen, op een paard de
Igenin, de golf-vakanties:
Irde moderne
Jantieganger die geen
r.stranden behoeft, is er
Inig dat in Ierland niét kan.
larwat hier altijd blijft dat
Iderusten de ruimte", zegt
nMiliainhaar
Jristenkantoor in het
Itelijke universiteitsstadje
Iway, waar de toeristen zich
Ie bochtige straatjes
Tdringen.
Illie hebben tenminste nog
Iwilde westen", beaamteen
lerikaan die zojuist is
liggekeerd van een reis door
iondere wereld van
Inemara, de verlaten
Jdstreek waar de bergtoppen,
Jennen, de heidemoerassen,
lergezichten op de oceaan, de
Tisiaheggen en de historische
Irblijfselen zich aaneenrijgen
leen schouwspel van woeste
loonheid,- en van talloze
Jgelij kheden voorde
lantieganger die wel eens van
[eeuwige gedoe en gej aag af
fijn. „Paardrijden,
jnhouses, fietsvakantie, met
I boot naar de Keltische
jen op de Aran-eilanden, een
Ind Ierse volksmuziek hier
Idehoek, alles kan",
Tlacht Ann Milia; „het enige
iwein Ierland niet hebben is
|kte. Vindt u het een
waar?".
ds meer N ederlanders
len van niet. Na een korte
pal, veroorzaakt door de
rP gestegen prijzen, kwam
[Nederlandse bezoek vorig
al weer flink boven de
(00. De devaluatie van het
ie pond, maar vooral ook de
elderde vliegtarieven,
en een Ierland-vakantie
!rredelijk betaalbaar. „Net
''wig jaar hebben we weer
gemiddelde prijsverlaging
bijna vijf procent", zegt
bij BBI Shamrock, de
Iste en de grootste
Ierland-verkoper onder al die
reisbureaus die de volstrekt
aparte wereld van dit eiland
ontdekt hebben.
Om een indruk te geven: bij BBI
betaalt men in het geval van een
tweepersoons vliegreis met
autohuur voor acht dagen in het
laagseizoen 706 gulden per
persoon. In het hoogseizoen (juli,
augustus) is dat 896 gulden. In
beide gevallen gaat het wel om
de goedkopere
midweek-vluchten. De
goedkoopste Ierland-ganger is
trouwens de KLM-dochter NLM,
die op Aldergrove in het
vanwege de oorlog minder
aanlokkelijke Noord-Ierland
vliegt. Maar in een huurauto is
de mooie vakantievrede van de
Ierse Republiek niet veraf.
De trektocht per auto is de
vlotste manier om dit land van
de uitgestrekte stilte te
verkennen. Met de 'rambler
ticket' kan men ook onbeperkt
gebruik maken van het
openbaar vervoer: acht dagen
lang bijv. voor een bedrag onder
de 200 gulden. Maar hoe mooi
het land achter het treinraampje
op de lange reis naar het westen
ook voorbijglijdt, het is soms een
heel gehannes met trein en bus.
De treinen rijden op de schaarse
lange afstandslijnen maar een
paar keer per dag, zodat de
onwetende reiziger ongekend
lange wachttijden kan maken in
de stationsgebouwen, -
waarschijnlijk de enige
openbare gelegenheden in het
land van de pubs waar het niét
gezellig is.
Op dit eiland van de ongewisse
mogelijkheden moet de
treinreiziger vooral geen haast
hebben. Het is een gegeven
waar nog wel mee te leven valt
in dit land met zijn
gemoedelijke bewoners en zijn
besef dat de tijd pas mooi is
wanneer men de tijd ook neemt.
De toerist die per bus wil reizen,
is echter iemand die het
ongeluk over zichzelf afroept.
Op toch grote en belangrijke
routes rijdt ook de bus vaak
maar één of twee keer per dag,
soms ineens ook helemaal niet,
soms ook naar een heel ander
dorp dan was verwacht.
In het aan de rand van het
eindeloze veen gelegen dorpje
Oughterard verscheen op de dag
dat ik verder moest, de bus niet
op het afgesproken uur. Er
verstreek een uur, het begon te
regenen, zodat ik het
onvergetelijke 'a nice rainy day'
weer eens door vriendelijke
monden kreeg toegeroepen. Een
oude man die het voor me zou
uitzoeken, verdween in een
bloedrood kruidenierswinkeltje,
dat toen ik hem na kwartier
volgde ook een duister kroegje
bleek te bevatten waarin de
oude man bij een glas Guinness
al druk aan het overleggen was.
Andere dorpelingen verschenen
om hun kelen te smeren en om
onduidelijke
telefoongesprekken over die bus
te voeren: kwam er op woensdag
eigenlijk wel een bus?... Toen ik
eindelijk de volgende middag
voortstoof op de lange,
doodstille weg naar het
volgende stadje, Clifden, kon
zelfs de chauffeur me niet
vertellen waarom zijn collega
niet verschenen was. „Misschien
waren de remmen kapot", zei hij
doorbrengen, doen er eigenlijk
nog hetzelfde als de monniken
die er in een soort bijenkorven
van grijze stenen woonden: -
zich terugtrekken ver van het
gewoel van de wereld.
„In Connemara is het nog
eenzamer en primitiever", zei
een priester die met twee boeken
en een kip onder zijn armen de
kroeg bij het haventje van
Dingle was binnengekomen.
Eenzaam en ruig is hét daar
zeker. Maar voor de moderne
vakantieganger hoeft, als hij dat
wil, ook in het laatste wilde
westen het woord primitief niet
te bestaan. Het landschap is er
woest en ledig gebleven. Maar
gekomen zijn de luxe hotels, de
bungalowparken, de
guesthouses, - en de duizenden
toeristen die hun hart ophalen
aan de wilde schoonheid die hen
omringt.
Clifden is de kleine hoofdstad
van de streek die alweer 100
meter vanaf de hoofdstraat met
de hotels en de
souvenirwinkeltjes, netzo
primitief-mooi is als eeuwen
geleden. Maar wie als enige
mens in de wereld over de smalle
weggetjes langs rotsen en baaien
voortgaat, kan zomaar ineens op
het luxe gras terechtkomen van
de Connemara Golfclub. „Alle
toeristen zijn hier welkom,
iedereen mag hier komen
spelen", zei voorzitter Foyle,
toen ik hem complimenteerde
met zijn naar de rand van de
oceaan schitterend
weggolvende terrein.
In Oughterard, het dorpje waar
de weg naar het wilde westen
van Europa begint, had ik
hetzelfde meegemaakt. Op de
fiets ging het langs het
eindeloze Corrib-meer, waarin
men de zalmen zag zwemmen,
en ineens was er tussen de
bomen weer zo'n prachtig
golfterrein. „Iedereen, Ier,
Amerikaan of Nederlander,
mag hier komen spelen",
verzekerde men in het clubhuis.
Toen die dag de bus niet was
komen opdagen, keerde ik 's
avonds met mijn gastheer
Martin English terug in het
clubhuis. De leden stonden in
kleine groepjes bij de bar, en
nadat English na zijn tweede
Guinness in een diepe stilte het
mooie lied Danny Boy had laten
horen, steeg er tot diep in de
nacht uit al die groepjes het ene
lied na het andere op.
„De dagen moeten mooi zijn",
zei English peinzend toen we
terugliepen naar zijn
guesthouse. Wit maanlicht viel
op de weg die naar het woeste
hart van Connemara leidde,
vanuit de donkere eikebomen
bij het meer klonk het geroep
van de uilen, en English vertelde
over de paradijselijke
vismogelijkheden op het Lough
Corrib, het meer met zijn 365
eilandjes. „Gezelligheid kent in
Ierland geen tijd", voegde hij er
na een tijdje aan toe, en ik vond
het niet raar dat ik aan die
woorden moest terugdenken
toen ik de volgende dag in de bus
met de zingende passagiers
richting Clifden stoof.
ARY J ASSIES
(Enkele adressen: Iers Nationaal Bu
reau voor Toerisme, Leidsestraat 32,
Amsterdam, tel. 020-223101. Air Lin-
gus, Heiligenweg 14, Amsterdam, tel.
020-239589. BBI Shamrock Tours,
Vismarkt 30, Groningen, tel. 050-
128318).
Golfen op een van de terreinen aan de Ierse westkust. „Iedereen welkom".
meteen vage glimlach, „geniet
nu maar van het landschap".
We reden door Connemara. Door
zo'n eenzaamheid van soppige
bruine landen met wonderlijk
mooie bergtoppen was de
reiziger nog nooit
voortgetrokken. Soms stond er
een turfsteker of een ezel langs
de weg. Dan was het land weer
alleen met zijn dromen. Achter
de chauffeur zat een man die in
het Gaelic, de oude taal, een
droevig soort liederen zong.
„Nog een lied", vroegen twee
opgeschoten jonge mannen
wanneer het even stil was. Al
gauw zongen ze zelf ook met
zachte stemmen over gevoelige
slag in een dunbevolkt land te
zijn waar de natuur nog
ongerept is.
Men heeft de zuidkant van de
stad de rug nog niet toegekeerd
of men bevindt zich al in de
wonderlijk mooie en stille
wereld van de uitgestrekte
Wicklow-bergen. De touringcars
die door een van de hoofddalen
voorttrekken, zijn allemaal op
weg naar de indrukwekkende
resten van de meer dan duizend
jaar oude monnikenstad
Glendalough. Overal in dit land
met zijn tragische historie geven
de hoge ronde torens, de
Keltische kruizen, de forten en
de andere oudheden trouwens
een schilderachtige bekoring
aan het landschap. „Het
verleden blijft hier altijd
meetellen. Ik wou dat veel Ierse
mannen wat meer aan de
toekomst dachten", zei een
jonge mode-inkoopster die me
een lift gaf naar Cork. „Bel me
morgen, dan laat ik de stad
zien", zei ze bij het afscheid,
want de Ierse hartelijkheid is
van alle tijden.
Cork, de tweede stad van het
land, is een uitgesproken lelijke
plaats. Maar voor veel reizigers
gaat het vanuit Cork verder
naar het toeristisch
buitengewoon aantrekkelijke
zuidwesten. De tocht over de
Ring of Kerry met zijn
adembenemende vergezichten
is een 'must' voor elke
Ierland-ganger. Veel minder
druk bezocht, maar even mooi,
is Dingle, het schiereiland
waarin de tijd heeft stilgestaan.
De toeristen die hier hun tijd
gebeurtenissen. Na een uurtje
rij den werd even aangelegd bij
een eenzaam huis, dat scheef
stond in de westenwind: een
winkeltje met ingebouwde
kroeg. Vakantie in Ierland was
een prachtig avontuur. Maar
met de auto, of de fiets, gaat het
een stuk gemakkelijker.
Al even ten zuiden van de drukke hoofdstad Dublin: de stilte en de onbedorven natuur van de de Wicklow
Mountains. Ook voor de wandelaar een paradijs.
De rust en de ruimte, het
onbedorven landschap, en het
gemoedelijke levenstempo
vormen belangrijke elementen
voor het vakantie-avontuur in
Ierland. Van het stedeschoon
moet men geen hoge
verwachtingen hebben. Dublin,
de rommelige hoofdstad die
duizend jaar geleden door de
Vikingen werd gesticht, heeft
een paar mooie winkelstraten
en enkele imposante musea. Wie
na één of twee dagen weer
verder wil, ontdekt echter op
Hl
tel. 01184-84000 (toestellen 217 en 218)
Middelburg:
Markt 51
4331 LK Middelburg
tel. 01180-81000
Vlissingen:
4381 EG Vlissingen
Walstraat 56-60
tel. 01184-84000
Goes;
Grote Markt 2
4461 AJ Goes
tel. 01100-31800
»an maandag t/m vrijdag van 08.00 tot 17.00 uur.
Terneuzen:
Nieuwstraat 22
4351 CW Terneuzen
tel. 01150-94457
Hulst:
Steenstraat 6
4561 AS Hulst
tel. 01140-14058
Zierikzee:
Oude Havenweg 41
4301 JK Zierikzee
tel. 01110-15380
VRIJDAG 15 JANUARI 1988
