Cazemier boekt eerste zege
...in feite ben je en
blijf je een leek.
VIT DE SCHADUW VAN VAN DER DUIM
Zo gezegd
Circus
Trots
Rijke Kerst
Schaatsfanaat
Cocaïne
Fietsrecord
Turbo-eend
Anabolen
Laandag 28 december 1987
joUDESCHOOT (GPD) Als allrounder stond de Fries Yep Kramer immer in de schaduw van
(zijn provinciegenoot Hilbert van der Duim. Zelden zegevierde hij. Maar in zijn tweede seizoen
|als marathonschaatser is Kramer (30) de grote winnaar van het peloton. Van de twintig tot
Idusver verreden honderd-rondenwedstrijden won hij er acht. Zijn voornaamste concurrent
IRichard van Kempen zegevierde zes keer. Kramer schreef ook de eerste twee periodetitels op
I Alleen de eindzege in de Heineken Zes-
Idaagse ging aan zijn neus voorbij, al
Las hij ook daarin vier van de zes
I avonden de sterkste. „Ik ben de zes-
I daagse niet met de juiste instelling be-
I gonnen. Ik had net de tweede periode
I gewonnen en ging in Utrecht van start
I niet iets van: ik zie wel hoever ik kom.
I Achteraf zeg ik: „Ik ben dom geweest".
I Want ik had die zesdaagse er gewoon
I bij kunnen pakken; het had me niks
I meer inspanning gekost".
Tactiek
Bloedige wonden
Rampen
Stiekem
Leek
Yep Kramer voert
schaatspeloton aan
zijn naam.
(Kramer richt zich dit schaatsjaar op
de Aegon Trophy, die aan het eind van
de cyclus van 24 wedstrijden voor de
winnaar staat te wachten. Vorig sei-
zoen ging Richard van Kempen met de
KNSB-marathoncup aan de haal;
Kramer eindigde toen als derde. De
bouwkundig medewerker uit Oude-
schoot voelt zich momenteel beresterk
en blaakt van het zelfvertrouwen.
De verstandhouding met zijn grote ri-
vaal Richard van Kempen is volgens
Kramer „normaal". Al heeft een ver
baal met Van Kempen in een week-
blad op zijn minst lichte ergernis bij
hem gewekt. De bekendste rietdekker
van ons land stelde daarin onder meer
dat Kramer laf rijdt. Deze beschuldi
ging wordt door Kramer tegengespro
ken. „Als ik een goede dag heb val ik
aan. Heb ik een slechte dag, dan ga ik
op mijn concurrenten letten om de
schade zo beperkt mogelijk te houden.
Daar kan toch niks op tegen zijn?".
Kramer bevestigt dat er in zijn ploeg
(Klerck Plastics) sprake is van een
ploegentactiek. „Wij kunnen ons daar
ook mee bezighouden omdat wij de
sterkste ploeg hebben. Genoeg andere
ploegen zouden het ook graag willen,
maar kunnen het niet, omdat ze er de
rijders niet voor hebben".
Eigenlijk vindt hij de voortdurende
discussies over ploegentactiek maar
gezeur. „Als iemand van je ploeg eer
ste staat probeer je dat toch zo te hou
den. Het komt toch enorm stom over
als je als gesponsorde ploeg achter een
ontsnapte ploeggenoot aan gaat ja
gen. Dat gebeurde eerder wel".
Kramer waarschuwt wel: „We moeten
er met z'n allen voor waken dat we de
wedstrijden niet kapot maken". Maar
zover is het, aldus Kramer, nog lang
niet. De 13.000 toeschouwers die in
Heeren veen de finale van de zesdaagse
bezochten - bijna net zoveel als in een
weekeinde bij alle voetbalwedstrijden
in de eerste divisie - stellen hem daar
bij in het gelijk.
Kramer vertelt nu een drukker baasje
te zijn dan tijdens zijn verblijf in de
kernploeg. „Ik had het toen veel rusti
ger. Ik had de hele winter onbetaald
verlof en alles was voor me gepland...
trainingskampen, noem maar op. Nu
moet alles 's avonds na m'n werk ge
beuren. Waarbij ik het geluk heb dat ik
vlak bij de ijsbaan in Heerenveen
woon. Ik ben dus weinig tijd aan het
reizen kwijt. Om kwart over vijf, direct
na m'n werk, ga ik trainen en om een
uur of zeven ben ik weer thuis".
Ieder lid van de kernploeg, stelt Kra
mer, heeft het in zich ook een goed ma
rathonschaatser te worden. „Maar je
moet natuurlijk niet denken: ik stap
uit de kernploeg, nou ga ik lekker ma
rathons rijden, want dan red je het
niet. Je moet de discipline op kunnen
brengen om te blijven trainen. Bij de
kernploeg is alles mooi geprogram
meerd, ook gedurende de zomermaan
den. Maar als je marathons rijdt ben
je de hele zomer alleen bezig. En ik
verzeker je dat ik deze zomer niks
minder hard heb getraind dan in de
tijd dat ik in de kernploeg zat".
In Groningen streed Yep Kramer (uiterst rechts) met onder anderen Richard van Kempen middenom de tweede
plaats. Van Kempen won die sprint vóór Kramer.
GRONINGEN (ANP) - Lex Cazemier
heeft zijn goede vorm van de laatste
weken bevestigd op tweede Kerstdag.
De veehouder uit Aduard won via een
solo in de eindfase op zijn thuisbaan
in Groningen de veertiende schaats-
marathon van de cyclus om de KNSB-
beker. De nationale kampioen van
1985 boekte daarmee de eerste zege
van dit seizoen.
Richard van Kempen wendde zijn
sprintcapaciteiten aan voor een over
winning op Yep Kramer en behield de
toppositie in het klassement van de
derde periode. Zijn rivaal werd in Gro
ningen derde.
De traditionele kerstmarathon had
aanvankelijk een rustig verloop. Mede
door ongunstige weersomstandighe
den, harde wind en voortdurende re
genval, kwamen vrijwel geen ontsnap
pingspogingen tot stand.
De uitslag van de schaatsmarathon in Gro
ningen is: 1. Cazemier (Aduard), 2. Van Kem
pen (Nieuwveen), 3. Kramer (Oudeschoot),
4. Kromkamp (Oldeholtpade), 5. Kasper
(Arnhem), 6. Niesten (Heemskerk), 7. Van
den Boogert (Eindhoven), 8. Ruitenberg (Ol-
debroek), 9. Wedman (Amsterdam), 10. Van
Wijhe (Kerkdorp), 11. Bakker (Groningen),
12. Kleine (Kerkeveld), op een ronde: 13.
Hopman ('t Zandt), 14. Maarssen (Rijsen-
hout), 15. Boon (Hem), 16. Holland (Ambt-
Delden), 17. Ensing (Gieten), 18. Bakels
(Ransdorn), 19. De Vries (Beilen), 20. Jonker
(Wytgaardl.
Stand derde periode: 1. Van Kempen 92 pun
ten, 2. Kromkamp 83,3. Cazemier en Kasper
64, 5. Ruitenberg 56, 6. Maarssen 54.
Dames: 1. Van Tol (Nes aan de Amstel), 2.
Van de Ploeg (Assen), 3. Uitham (Zuidlaren).
Klassement: 1. Hoogendijk (Ermeio) 87.3
punten, 2. Van de Ploeg 69.1, 3. Uitham 59.
Adriaan de Koning, Rode Kruis-man in hart en nieren.
GOES - Al sinds 1955 probeert
Adri(aan) de Koning het leed van an
deren te verzachten. Pas nadat hij
zich voor het eerst in het grijze uni
form van het Rode Kruis gehesen
had, voelde hij dat hij bezig was aan.
zijn roeping te voldoen. „Want dat is"
het toch: een roeping. Het heeft met
je sociale instelling te maken. Denk
maar aan de ramp van 1953. Het is de
taak van het Rode Kruis om bij die
evenementen naar voren te treden.
Als je dan de goede instelling niet
hebt, hou je het niet vol".
Adri de Koning (66) heeft tot dusver
altijd de juiste instelling gehad. Toe
gegeven, soms stond hij met het
zweet op zijn voorhoofd, maar de
angst om in de fout te gaan heeft hem
nooit te pakken genomen. De Ko
ning stond altijd klaar. Veelal ter as
sistentie bij sportevenementen. Zo
maakte hij de Ronde van Midden-
Zeeland al 28 keer mee als leider van
het Rode Kruis-team. Het afgelopen
jaar was het voor hem de laatste
keer. Adri de Koning is aan het af
bouwen. Als waardering voor bewe
zen diensten werd hij onlangs uitge
roepen tot sportman van de gemeen
te Goes. Hij maakte zelf deel uit van
het comité dat verantwoordelijk was
voor de uitverkiezing. „Maar ik heb
er niets van geweten", zegt hij.
laatste jaren drukker zijn geworden
als het op begeleiden van sporteve
nementen aankomt. Nee, dan die
popconcerten of disco-shows. Adri
de Koning is er bij geweest, leunend
tegen een muur van decibellen.
„Toen Doe Maar hier in de veiling
hallen optrad vielen ze bij bosjes
flauw en de afgelopen zomer bij Los
Vast in Wolphaartsdijk ook. Dan zet
je maar een paar emmers neer met
sponzen. Je brengt ze bij en laat ze lo
pen en een half uur later liggen ze
weer voor je neus".
Adri de Koning kan zich er op beroe
men nooit zijn hoofd te hebben ver
loren. Dat maakte hem wellicht ex
tra geschikt voor het werk. Gebro
ken benen, kneuzingen, een hartstil
stand of bloedige wonden, ze hebben
ten op te draven. Ook merkwaardige
aanvragen worden gehonoreerd. „Ik
ben wel eens naar een kerstzang-
dienst geweest. Men had daarom ge
vraagd en dan zit je daar heel de
avond in uniform in de kerk. Je doet
mee met de dienst, maar je zit toch
wat onrustig om wat er kan gebeu
ren. Wat er dan kan gebeuren? Dat
weet ik ook niet, maar je moet er wel
op bedacht zijn. Er gaan nu nog
steeds ieder jaar één of twee mensen
van ons naar toe, maar de kans dat er
wat gebeurt is klein. In de zomer zou
dat anders zijn. Dan zouden mensen
bijvoorbeeld door hitte bevangen
kunnen worden".
'Echte' rampen heeft De Koning als
Rode Kruis-man nog nooit meege
maakt, terwijl het Rode Kruis toch
werd, tijdens een bleodplasma-
avond in 1955, heeft hij de Rode
Kruis-colonne trouw gediend. „Ik
was één van de laatsten, die het exa
men voor adjudant-onderofficier
heeft afgelegd. Er was toen nog spra
ke van militaire rangen".
Later maakte Adri de Koning van
zijn hobby zijn beroep. Hij kwam te
recht bij AKF in Goes, waar hij als
verbandmeester werd aangenomen.
„Maar omdat er zo weinig te doen
was heb ik er ook nog administratief
werk bij gedaan". Langzamerhand
raakte hij ook steeds nauwer bij de
sport betrokken. Eerst als verzorger
van de voetbalclub Goes, maar later
als een soort 'allrounder' bij allerhan
de sporttakken, variërend van wiel
rennen tot wandelsport. „We hadden
eek keer een zogenaamde Fruitwan-
deltocht. Een aantal wandelaars was
kwijt en toen zijn wij er naar op zoek
gegaan. Dat deed je gewoon".
Sport ligt hem na aan het hart, hoe
wel hij zich er zelf nooit mee bezig
heeft gehouden. Misschien om te
voorkomen dat zijn eige Rode Kruis
overwerk aan hem zou hebben.
„Want", zo verklaart hij, „ik ben zo
stijf als ik weet niet wat". Toch heeft
het zijn hart gestolen, ondanks de
verloedering, waarvan hij - zo be
weert hij - nooit iets gemerkt heeft.
„Het enige verschil met vroeger is,
dat er nu niet meer stiekem een ren
ner in de berm gereden wordt. Nu
wordt dat vrij normaal gevonden".
Ondanks die geniepigheden heeft hij
niet de indruk dat de werkzaamhe
den van de Rode Kruis-colonne de
hem nooit uit zijn evenwicht kun
nen brengen. „Nuchter blijven, dat
moet je leren. Sommigen vallen af
omdat ze er te veel bij betrokken
zijn. Die kunnen hun werk dan mis
schien wel goed doen, maar je moet
het onder alle omstandigheden kun
nen. Mensen raken gauw in paniek
als ze onder stress komen te staan.
Wij proberen dat te testen in oefe
ningen. Dan wordt er ook gekeken of
mensen kunnen improviseren".
Bij de dienstverlening stelt het Rode
Kruis zich niet al te weigerachtig op,
meent De Koning. Mits de aanvra
gen op tijd binnenkomen is men
praktisch altijd bereid bij evenemen-
een primaire taak heeft bij rampen
bestrijding. „De watersnood in 1953
was voor mijn tijd. Toen zat ik nog
niet bij het Rode Kruis", zegt hij zon
der een zweem van spijt in zijn stem.
Wat dat betreft zijn de afgelopen 35
jaar vrij rustig verlopen. „Gelukkig
maar", verklaart De Koning. „Toch
houden we er steeds rekening mee.
We zijn voortdurend bezig ons voor
te bereiden op de taak, die wij bij
rampenbestrijding krijgen".
De Koning noemt het Rode Kruis
werk „m'n lust en m'n leven". „Als ik
er helemaal uit zou stappen dan zou
er een groot gat vallen". Het is dan
ook een deel van zijn leven geworden.
Vanaf het moment dat hij gevraagd
„Ik ben er nooit voor teruggedeinsd
om een dokter te roepen als ik het
niet meer vertrouwde. Voor de rest
heb ik steeds gedaan wat ik kon. Als
het dan verkeerd gaat dan weet je
van jezelf dat je alles hebt gedaan
wat je kon en mocht doen, want in
feite ben je en blijf je een leek. Ja, je
moet je plaats kennen".
Langzaam maar zeker trekt Adri de
Koning zich de laatste tijd terug van
het front. In voorkomende gevallen
echter, komt het uniform nog uit de
kast en bovendien heeft hij de orga
nisatie in handen bij de inrichting
van het nieuwe Rode Kruis-gebouw
in Goes. „Vroeger was ik elke zater
dag en zondag in touw en ook door de
week was er veel te doen, maar het is
nu zo langzamerhand mijn tijd. An
ders blijf ik lopen. Als je 66 bent kun
je niet steeds de leiding blijven heb
ben. Het is tijd voor de jongeren en
gelukkig komen er de laatste jaren
weer wat jongelui bij".
Koen Mijnheer
„Het doet me goed dat de praktijk
jongens het weer voor het zeggen heb
ben in Nederland."
Theo Laseroms in Voetbal International
„Johan Cruijff de coach van het jaar?
Kom nou, ik zet hem op de ranglijst
nog achter Jan Reker, Piet de Visser
en Leo Beenhakker.
Dick van den Polder in Het Vrije Volk
Soms sta je óp de tribune achter zo'n
stelletje dat staat te blowen. Daar
krijg je koppijn van."
Haarlem-supporter in Voetbal Internatio
nal
Prinses Anne van Engeland heeft ern
stige kritiek geuit op de internationa
le springruiterij. In het onlangs ver
schenen jaarboek „L'Annee Hippi-
que" schrijft zij als voorzitter van de
internationale ruitersport federatie
(FEI): „Mijn indruk van buiten af is,
dat dit deel van de ruitersport heb
zuchtig, zelfvoldaan en kortzichtig is.
Het gevaar bestaat dat deze tak van
de sport afglijdt naar het peil van een
tweede-rangs circus."
De KNVB afdeling Zeeland heeft re
centelijk een Jeugdvoetbalkrant la
ten verschijnen, die ten doel heeft
jonge voetballers wat achtergronden
over hun sport en de organisatie
daarvan te geven. Zo stelt afdelings
voorzitter Kees Blomaard zich voor
aan het jonge volkje. „...Maar hoeveel
jeugdvoetballers weten eigenlijk wie
de voorzitter van de afdeling is. Mis
schien kennen jullie mij als Kees Blo
maard, de voorzitter van de afdeling,
of de oude secretaris van Kloetinge,
iemand van het prof-toernooi in
Zeeuwsch Vlaanderen afgelopen zo
mer, kortom iemand uit de voetballe
rij. ik ben trots op ploegen als
Kloetinge Al, Middelburg Al, op een
jeugdafdeling als die van RCS of die
van HVV ik ben dus eigenlijk een
trotse Zeeuwse voorzitter."
Er staan ook heel heldere interviews
in de krant, waar zo'n jeugdvoetbal
ler of jeugdleider zijn voordeel mee
kan doen. Zo laat Bertus van 't Zelf
de, secretaris van de Jeugd Techni
sche Commissie, weten: „Ik heb nooit
getwijfeld aan de positieve inbreng
van de jeugd. Er zijn bepaalde invloe
den van buiten waar wij geen vat op
hebben, welke de zaak in negatieve
zin kunnen verstoren. Juist deze in
vloeden moeten beinvloed worden.
Gelukkig zijn er een aantal voorwaar
des gekreëerd die het jeugdvoetbal in
positieve zin doen ontwikkelen."
Fotis Panagiotakopoulos, een 24-jari-
ge fabrieksarbeider, en de 47-jarige
Marianna Vereni hebben in elk geval
OOOOOCOO
oooaoooo «_H
C00--OO0C.00CJ0O00S0
juli werden enkele arrestaties ver
richt. Daarbij vielen ook de namen
van Hingsen en Milser.
Hij is niet alleen bezeten van voetbal:
de 30-jarige Uulke Wietsma uit Mid
delburg. Tijdens de winterstop reist
hij ook de nationale toppers op de
schaats overal achterna. Vrijwel op
alle belangrijke toernooien vierde hij
de laatste jaren va^iaf de tribunes de
successen mee. Van Hein Vergeer,
van Leo Visser, van Gerard Kemkers,
maar ook van buitenlandse cracks.
Zijn passie voor de schaatssport gaat
zelfs zo ver dat hij over anderhalve
maand meereist naar Calgary in Ca
nada. Twee weken lang zal de Zeeuw
se supporter de Olympische Winter
spelen volgen op de voet. „Ik heb
kaartjes voor alle schaatswedstrijden
een Kerst gehad zonder financiële
zorgen. Het tweetal won vorige week
in de Griekse voetbaltoto de hoogste
prijzen uit het 28-jarige bestaan van
de toto. Panagiotakopoulos won een
bedrag van ruim 2,4 miljoen gulden
en Marianna Vereni werd 1,6 miljoen
gulden rijker. De twee inwoners van
Athene hadden alle dertien uitsla
gen, waarbij geen enkele overwinning
voor een thuisspelende club, juist
voorspeld.
Jürgen Hingsen, winnaar van Olym
pische zilver op de tienkamp in 1984,
en Rolf Milser, Olympisch titelhou
der gewichtheffen, worden ervan ver
dacht cocaïne gekocht te hebben.
Dat maakte de openbare aanklager
in Essen vorige week bekend. Hij kon
digde aan dat een onderzoek tegen de
handelswijze van het duo gaande is.
Bij het oprollen van een cocaïnelijn in
en als het kan wil ik tussendoor ook
nog naar het ijshockey".
Hoe komt dat eigenlijk, die belang
stelling voor schaatsen?
Wietsma: „Mijn vader is een Fries van
geboorte. Ik heb er zelf ook vijf jaar
gewoond en later verhuisden we naar
Zwolle. Ik voetbalde in die tijd in de
jeugd van Be Quick, maar volgde ook
het schaatsen intensief."
Toch is voetbal altijd op de eerste
plaats gekomen?
Wietsma: „Ja, van voetbal ben ik gek,
schaatsen is m'n hobby. Ik moest zelf
stoppen met voetballen toen ik veer
tien was door een verbrijzelde enkel.
Toen ik naar Zeeland kwam heb ik
eerst wat voor Arnemuiden gedaan.
Daarna kwam ik bij Oostkapelle te
recht. Ik ben elftalleider geweest van
het eerste en train nu de C-junioren."
Maar in deze tijd wijkt dat allemaal
voor het schaatsen. Hoe veel toer
nooien heb je de laatste jaren be
zocht?
Wietsma: „Ik reis alles in Nederland
zo veel mogelijk af. Vanaf 1985 heb ik
ook vier keer een WK en drie -EK's.
Mijn eerste toernooi in het buiten
land was in Göteborg."
Welke was de mooiste om als toe
schouwer mee te maken?
Wietsma: „Ik vond de EK in Eskilstu-
na van driejaar geleden een echte be
levenis. We zaten met zo'n honderd
Nederlanders in een klein stadion
netje. 's Zondags vroor het daar 27
graden. Datzelfde jaar ben ik ook nog
in Hamar naar geweest. De WK in In
zeil, met tienduizend supporters, was
ook een schitterend evenement."
Wanneer vertrekje naar Calgary?
Wietsma: „We gaan weg op de dag dat
de Spelen beginnen: 12 februari. Ik
blijf tot de laatste dag van het toer
nooi. Van daaruit ga ik misschien nog
twee weken naar Winnipeg. Dat ligt
twee staten verder. M'n moeder heeft
daar nog een tante wonen waar ik kan
logeren."
Wat verwacht je van de Nederlanders
daar, heb je zelf echte favorieten?
Wietsma: „Ja, die jongens uit Haa
strecht. Ik heb Hein Vergeer z'n moe
der leren kennen en de familie van
Leo Visser. Maar ik heb geen voor
keur. Hein Vergeer, denk ik, wint
geen medaille. Ik verwacht meer van
Kemkers en Visser zoals het er nu
voorstaat."
De Zwitserse sportpromotor Serge
Lang en de Brabantse oud-wielren
ner Rini Wagtmans zullen het ko
mende jaar de aanval op het wereld
snelheidsrecord wielrennen promo
ten. De aanval wordt in september/
oktober op de zoutvlakte van Bonne
ville in de Amerikaanse staat Utah
gedaan door de Maastrichtse profren
ner Fred Rompelberg, houder van
twee wereldrecords stayers. Achter
een auto voorzien van windscherm
wil hij een snelheid halen van 250 ki
lometer per uur. Het record staan op
245,077 kilometer en is in bezit van
een Amerikaan. Lang, de stichter van
de wereldbeker skiën, heeft inmid-
De Franse autocoureurs Philippe Petre en Christian Polat zijn vast van plan met een 2 CV de woestijn te doorkruisen.
Het tweetal heeft zich ingeschreven voor deelname aan de tiende uitgave van de barre rally Parijs-Dakar. Voor die
gelegenheid heeft het Franse tweetal een Franse auto uitgezocht. In een aangepaste 'eend' begint het duo aan het
helse karwei. Met allerlei kunstgrepen werd het verhikel omgetoverd tot een soort 'turbo-eend'die zich qua topsnel
heid moet kunnen meten met andere woestijn-auto's. Om voldoende pk's te garanderen is de originele motor vervan
gen door die van een Japanse Mitshibishi Pajero.
dels bereikt dat het gebeuren in Ame
rika rechtstreeks op televisie komt.
Hij treedt volgend jaar in onderhan
deling met Europese televisiesta
tions.
De Italiaanse krant 'La Republica'
heeft weer nieuwe onthullingen ge
daan in het dopingschandaal binnen
de nationale atletiekbond. Naar een
onderzoek van de krant uitwees zou
den 25 bekende atleten geregeld ana
bole steroiden betrokken hebben via
het centrale punt bij de bond (FI-
DAL). Volgens een lijst van Daniele
Faraggiana, een van de verzorgers
van de atleten, zou al in de jaren 1985
en 1986 minutieus bijgehouden zijn
welke sporters via de dopingcentrale
werden 'geholpen'. Ook moeten er
verbindingen bestaan hebben met de
Sovjetrussische kogelslingeraar Ana
toli Bondartsjoek. De Olympische
kampioen van 1972 (München) zou de
stimulerende middelen via zijn con
tacten in Italië verspreid hebben, al
dus het artikel in 'La Republica'.
I
