CLIFF
RICHARD
et nieuwe
band voor
egeleiding
in De Doelen
eerste Goese Pop Party
REGISSEUR DE PAEMA:
ik heb de gangsters
zwart getekend
f i Ims
loy Orbison
begint
emee in
otterdam
1(
I TAI EN TIME BANDITS LOKKERS
kwaliteit
Ef
DONDERDAG 8 OKTOBER 1987
(Door Hans VerbeekI
17 en klein
Hl schonk d
het levenslic
en kleine dertig jaar geleden
de Engelse muziekwereld
nslicht aan een nieuw idool.
In 1958 verscheen 'Move it', de eerste
single van Harry Webb, die onder de
naam Cliff Richard vooral wat betreft
muziek en uiterlijk in het voetspoor
trad van zijn grote voorbeeld Elvis
Presley. Maar reeds binnen enkele ja
ren wist hij zich muzikaal te profile
ren. Dat resulteerde in een vrijwel on
afzienbare reeks langspelers en hitno-
teringen en al even onafzienbare
schare f
Onlangs hield Cliff zijn jongste lang-
speler ten doop. Het verscheen vanAl-
XVways guaranteed' gaat gepaard met
een wereldtoernee, waarbij ook Neder
land wordt aangedaan.
De fans van Cliff Richard kunnen
maandag 12 en dinsdag 13 oktober
hun hart ophalen tijdens diens optre
dens in de Rotterdamse Doelen. Met
name in de eerste helft van de jaren
zestig was Richard het popidool bij
uitstek en wedijverde met Elvis Pres
ley om de gunst van miljoenen tieners
over de hele wereld. Samen met zijn
beleidende groep 'The Drifters' later
omgedoopt in 'The Shadows'.maak
te Cliff hit na hit, waaronder 'Summer
Hollyday', 'The Young Ones' en 'Li
ving Doll'. Dat laatste nummer zou
Cliff bijna twintig jaar later nog eens
over doen, zij het in de vorm van persi
flage samen met de acteurs uit televi
sie-serie 'The Young Ones'.
In de tweede helft van de jaren zestig
verflauwde de belangstelling voor
Cliff Richard enigszins. De opkomst
van de beat, The Beatles en de The
Rolling Stones als voornaamste expo-
nenenten, en hetzij dat de jeugd de
muziek van Richard daardoor te 'lief
en 'te gladjes' vond, waren daar debet
aan.
Ook zijn publiekelijke aankondiging
Cliff Richard
christen te zijn geworden deed de be
langstelling van een deel van zijn fans
afnemen. In 1976 echter deed Cliff Ri
chard opnieuw van zich spreken met
de lp 'I'm nearly famous'. Dat album,
en met name het nummer 'Devil wo
man', bracht Cliff eindelijk een top
tienhit in Amerika.
Gesterkt door dit succes ging Cliff Ri
chard aan de slag met een nieuwe
band, 'Thunder', en produceerde in
het daarop volgende jaren een aantal
langspelers die interessante muzikale
ontwikkelingen te zien gaven en die de
Britse zanger een toenemende popu-
lairiteit bezorgden.
Sinds 1979 werkt Cliff Richard samen
met de Australische muzikant/tekst
schrijver Alan Tarney. Op 'Always
Guaranteed' staan negen nummers
van diens hand. Tarney nam boven
dien alle instrumenten voor zijn reke
ning. Uiteraard is dat tijdens een live-
opreden niet goed te realiseren. Cliff
verschijnt in Rotterdam dan ook met
een geheel nieuwe begeleidingsband.
—nr*?r-
rerj
II SE
De I merikaanse zanger-gitarist
Rol Orbison (51) begint maan
dag november aan een toernee
yf® rijf concerten in Nederland
en België, met een optreden in de
Ahoy-hal in Rotterdam. De an
dere concerten zijn op 5 novem
ber Antwerpen, 6 november in
Slag! ren, 7 november Hasselt,
en 8 ovember Den Bosch.
Roy Orbison vestigde zijn naam
als zanger in de zestiger jaren
met hits als 'Only the lonely', 'It's
over' 'Pretty Woman', 'Crying'
en 'Lana'. Inmiddels heeft hij
ruim 50 miljoen singels en elpees
verkc cht. Over enkele maanden
komt een plaat met nieuw werk
op de markt, waaraan Bono Vox
(U2), Jeff Lynne (ELO), Steve Jo
nes (ex-Sex Pistols) en Elvis
Costello met compisities hebben
bijgedragen. Dit jaar verscheen
ook een dubbel-elpee 'In Dreams'
met oude hits van hem.
.Allan Taylor
De Tilburgse new wave formatie
MAM geeft morgen (vrijdag) een con
cert in het jongerencentrum De Piek in
Vlissingen. Het optreden begint om
22.00 uur. De groep bestaat uit Tom
America (bas en zang), Pieter Bon
(zang), Ben Boogaard (gitaar), die in de
plaats is gekomen van Antoine Kroes
en John Nuyten (gitaar). De groep was
twee keer eerder te zien in Vlissingen
en heeft inmiddels haar derde elpee
Ontwik opgenomen, waarvan de sin
gel "Er is zoveel verdriet" al is versche
nen.
De Engelse zanger Allan Taylor
treedt zondag vanaf 16.00 uur op in het
Vlissingse Vestzaktheater. Zijn eerste
elpee 'Sometimes' verscheen in 1971.
In totaal heeft hij negen elpees op zijn
naam staan. In het Oxford book of tra
ditional verse wordt hij genoemd als
een van de schrijvers die de folktradi-
tie hebben bevorderd.
De formatie Coldshot brengt mor
gen (vrijdag) stevige bluesrock in Bar
American in Middelburg. Het optre
den begint om 21.30 uur. De groep be
staat uit Andre van Waele (zang en gi
taar), Jon Houtekamer (gitaar en
zang), Rino Jansen (bas en zang) en
Paul Goedegebuure.
Het Middelburgse jongerencentrum
Midgard heeft morgen (vrijdag) twee
voorstellingen te bieden. Vanaf 22.00
uur treedt de reggaeband Misty Base
ment uit Goes op en vanaf 24.00 uur
Toy Factory, een wave-punk band uit
Leiden.
I (Door Selma Osman)
EU uitnodiging voor een feestje
met een toegangsprijs. Een par
ty me drank, eten en live-muziek.
Dat feestje heet Pop Party. Promi
nente gasten zijn de dames van Mai
Tai et de Time Bandits. Zij nemen
de concerten voor hun rekening. De
humoristische Belg Geert Hoste
praatlhet geheel aan elkaar.
Dat Geert Hoste een komiek is, blijkt
zelfs aan zijn telefoonbeantwoorder.
Umal drie keer raden, nee...nee...bij
na, voordat ik wist zat ik tegen een
antwoordapparaat te praten", ver
telt Peter de Jonge, organisator van
Pop I»arty. De première is 14 novem
ber de Goese veilinghallen. Hij
nBR hiermee zijn debuut als festi
val-organisator. Het is voor hem
geen echte sprong in het diepe. Vroe
ger wierp hij zich al op als de regel
neefwanneer er een feestje georgani-
seerdbnoest worden. De voormalige
HEAO-student wil met Pop Party de
sleur yan het uitgaansleven in Goes
doorbreken. „Er heerst hier de men
taliteit van elke week naar gle zelfde
disco of kroeg gaan, zuipen en verder
wordt er eigenlijk helemaal niet ge
zocht naar iets nieuws. Ze zijn te
makkelijk. Nieuwe dingen krijgen
dikwijls niet zoveel aandacht. Caba
ret bijvoorbeeld heeft volgens mij
hier niet zoveel kans", aldus De Jon
ge.
De 25-jarige inwoner van Lewedorp
komt met een gedurfd plan. Een con
certmet niet één maar twee groepen.
Geenjamateurs, topformaties voor
Nederlandse begrippen. Risicoloos is
zijn onderneming dan ook niet. De
Jonge maakt zich daar op het eerste
Mai Tai
gezicht nog geen zorgen over: „Het
mes snijdt aan twee kanten, nodig je
één dure groep uit dan zit je ook met
zo'n risico. Met twee groepen is er na
tuurlijk een groter bedrag mee ge
moeid, maar je bereikt ook een groter
publiek. Op de toegangsprijs hoeft
dat weinig uit te maken.". Tweedui
zend bezoekers zijn nodig om uit de
kosten te komen. Wat gebeurt er met
De Jonge als het publiek het laat af
weten? Hij denkt even na en beseft
dat hij dan een soort kluizenaarsbe
staan moet gaan leiden. De Jonge:
„Het risico is helemaal voor mijn re
kening. Nou moet je natuurlijk niet
denken dat ik dat geld thuis heb lig
gen. Komen er niet genoeg mensen,
dan kan ik vakantie voorlopig wel
vergeten en moet ik in het weekend
thuis voor de buis blijven hangen".
De Jonge hoopt met zijn idee door
te breken in Goes en omstreken.
De opzet van dit evenement is niet
eenmalig. Als het aanslaat hoopt hij
om de twee of drie maanden een Pop
Party te houden. Kwaliteit is daar
bij een absolute voorwaarde. De or
ganisator staat hiervoor garant. „Ik
ben zelf eerst naar de concerten
gaan kijken. Je hoort vaak genoeg
dat een band in Toppop aardig over
komt maar er live niets van terecht
brengt. Maar in dit geval kan ik ver
zekeren dat beide groepen een uit
stekende show brengen", vertelt De
Jonge.
Hij verwacht dat zijn keus een schot
in de roos is. De Time Bandits zijn de
ze week uitgekomen met de nieuwe
single Wild Fire. Hun nieuwe elpee
komt 26 oktober uit en gaat heten
Can't Wait for Another World. Ook
Mai Tai bekend van de hits Body and
Soul, History en Female Intuition,
staat op dit moment 'in the picture'.
De groept werkt aan de videoclip
voor haar laatste single. De Time
Bandits boekten eerdere successen
met Endless Road en Specialized In
You.
Dat de Time Bandits zich de eerste
de beste vinden, blijkt uit hun ver
langlijstje. De heren muzikanten
wensen verwarmde kleedkamers en
minstens een paar flessen whiskey en
wat andere drank na het concert. De
Jonge: „Dat hebben ze natuurlijk af
gekeken van de Rolling Stones". Be
grijpelijk stellen ze ook hoge eisen
aan de geluidsapparatuur.
Heeft De Jonge al ideeën voor de gas
ten van een volgende Pop Party?
„Steeds iets nieuws brengen", lacht
de organisator in spé. Hij wil zelfs
geen tipje van de sluier oplichten. „Ik
zit boordevol ideeën, maar ik heb al
gemerkt dat het niet verstandig is ze
te vroeg te spuien. Voordat je het
weet zijn ze al gejat".
(Door Pieter van Lier op)
Ik ben nu eenmaal Woody Allen
f niet," beweert Brian de Palma.
die zichzelf trouw blijft met films
vol moord en doodslag. Toch kan
niemand ontkennen dat ook De Pal-
ma beschikt over een bijzonder ge
voel voor humor en een geheel eigen
stijl van filmen. Zijn grote gangster
film The Untouchables heeft mo
menten van bloedstollende hard
heid. Vaker echter overheerst welda
dige ironie en onderhoudende actie
in dit spektakel dat een schitterende
rol te zien geeft van Robert de Niro
als Al Capone. Het moet raar lopen
als The Untouchables niet een van de
grote hitfilms wordt van het zojuist
begonnen bioscoopseizoen.
The Untouchables speelt in het dooi
Al Capone gedomineerde Chicago
van 1931, de tijd van de 'droogleg
ging'. Omdat het gangsterdom in het
algemeen en de brutaliteit van Capo-
ne's dranksmokkelaars in het bijzon
der, al te bar begint te worden, gooit
het Ministerie van Financiën er een
specialist tegenaan: Eliot Ness die
met een speciaal team van onkreuk
bare politiemensen (onder hen Sean
Connery) de georganiseerde misdaad
te lijf zal gaan. Maar Al Capone vecht
gemeen terug.
Voor het script van The Untoucha
bles werkte De Palma (Obsessions,
Carrie, Dressed To Kill, Blow Out,
Body Double, Scarface, Wise Guys)
samen met Pulitzerprijs-winnaar Da
vid Mamet, een man met een hele
trits succesrijke toneelstukken op
zijn naam, plus de filmscripts van
The Verdict en The Postman Always
Rings Twice. In Venetië ging overi
gens ook Mamets filmregie-debuut
House Of Games in première en werd
uitstekend ontvangen. Hoe hebben
De Palma en Mamet samengewerkt?
Brian de Palma: „Toen ik gevraagd
werd voor deze regie, was er al een
script. Dat zijn we toen gaan bespre
ken met David Mamet en de producer
erbijMaar ik was er niet erg tevreden
over. Er waren dingen die me bijzon
der bevielen naast dingen die me to
taal niet aanstonden. Ik zag graag
dat uiteengezet zou worden hoe die
speciale politie-eenheid, "the untou
chables", 'tot stand kwam. Wie die
mannen waren en wat hun achter
gronden waren. En ik wilde er meer
scène's met Al Capone in hebben.
Toen zijn er nog een paar scriptver
sies achteraan gekomen, besproken,
herschreven. Totdat er iets op tafel
lag wat we allemaal aantrekkelijk
vonden. Wat mij aan dit script, aan
dit hele project beviel dat was de pe
riode, de karakters, de dialogen, het
mythische aspect: de slechte gang
sters tegen de goede federale agen
ten."
- Het is vooral dat laatste punt waar
mee The Untouchables afwijkt van de
grote gangsterfilms van de laatste
'tien jaar. The Godfather, Once Upon
A Time America en uw eigen Scarfa
ce, die hebben zich vooral uitgeput in
het laten zien van "menselijke" ge
zichten van de gangsters, genuan
ceerde psychologische portretten.
Maar met The Untouchables keren
we terug naar de aloude zwart wit-te-
kening.
„Ik heb de gangsters zwart getekend
omdat gangsters tenslotte ook echt
slecht zijn. Ik had geen zin om nóg
eens te accentueren dat ze ook nog
een familie kunnen hebben. De Capo
ne die ik in The Untouchables opvoer
is er een zoals hij in films nog maar
zelden aandacht gekregen heeft; een
Capone die zich beweegt in de socie
ty, een vent die populair was, die in
terviews geeft aan de pers, opera
voorstellingen bijwoont, sappige filo
sofische anecdotes vertelt. Dit is een
tamelijk accuraat beeld van Capone
zoals hij in het Chicago van 1931
voortdurend in de openbaarheid
kwam. We hebben veel research ge
daan, maar het is moeilijk om
wérkelijk accuraat te zijn omdat Ca
pone mythologie is geworden.
- Iedereen die een beetje de filmge
schiedenis kent zal tijdens het kijken
naar The Untouchables verrast wor
den door de plotseling opduikende,
onwaarschijnlijke gelijkenis van een
Brian De Palma overlegt met Robert De Niro een scene tijdens de verfilming
van 'The Untouchables'.
'shoot out' in een spoorwegstation
met de fameuze trappenscène uit Ei-
sensteins Potemkin. De scène is een
wonder van precisie door opbouw, ti
ming, montage. Er moet haast wel ge
werkt zijn met een vooruit nauwkeu
rig via 'story boards' gemaakt scène-
ontwerp. Maar waarom eigenlijk wil
De Palma daar Eisenstein citeren?
Brian de Palma: „De grap is dat ik
story boards had voor vrijwel alle scè
ne's in de film, maar nou juist niet van
die 'shoot out'. Er waren voor de cli
max van de film scène's ontworpen
niet in de stationshal, maar op de per
rons en in rijdende treinen, modellen
dus die gangbaar waren in de beginja
ren dertig. Maar dat dreigde allemaal
veel te duur te worden en dus zijn die
scène's geschrapt. Maar ik had wel
voor de ontwikkeling van het drama
toch een 'shoot out' nodig. En ik had
die lokatie en daar waren die trappen.
Toen realiseerde ik me ineens dat de
beste manier om die scène te maken
was via het citeren van Potemkin. En
dan had ik ook geen 'story board'
meer nodig, want niet alleen heb ik
dit type actie-beelden al erg vaak ge
maakt, het ontwerp van die fameuze
Eisenstein-scène kan ik óók shot voor
shot navertellen zelfs als je me er mid-
den in de nacht voor wakker zou ma
ken. En het is niet wezenlijk belang
rijk dat het bij Potemkin vandaan
komt, het was gewoon de meest effec
tieve manier om zo die scène te doen.
Het is een klassiek geworden situatie,
waarop een klassieke manier van ens
ceneren past. En het dient het drama.
Eisenstein brengt verschillende ele
menten bij elkaar: de onschuld tus
sen de revolutie en de repressie in en
al die mythologische en sociologische
noties. Bij mij werkt het ietsje sim-
plistischer, maar even goed gaat het
hier om het geweld en de onschuld en
de zorg om de onschuldige slachtof
fers die kunnen vallen. Zoals in de al
lereerste scène van de film het drama
start vanuit het incident met een on
schuldig klein meisje dat toevallig
die tas in haar handen heeft met daar
in een bom die ontploft. Een sterk
beeld kan keer op keer zijn nut op
nieuw bewijzen.
- U staat bekend als een cineast met
een uiterst gedetailleerde kennis van
de filmgeschiedenis. Uw voorliefde
om uit klassieke films, met name die
van Hitchcock te citeren, is bijna le
gendarisch geworden. Heeft u wel
eens het gevoel dat precieze kennis
van hoe al die klassieke regisseurs
hun scène's gemaakt hebben verlam
mend werkt op uw eigen creativiteit?
Nee, ik heb geen last van verlammin
gen, voor zo ver ik weet. Al die journa
listen die in verband met mijn films
telkens weer over Hitchcock begin
nen, zijn slecht op de hoogte en de
monstreren vaker onnozelheid dan
begrip voor wat ik gedaan heb. Hun
vergelijkingen slaan meestal nergens
op. Ik weet dat beter dan wie ook,
want ik heb die films tenslotte ge
maakt en ik ken inderdaad mijn klas
sieken, zeker ook Hitchcock die ik erg
bewonder en soms ook gebruik. Maar
als ik lees dat kritici verbanden leg
gen tussen de badkuip in Carrie en de
douche-scène in Psycho, dan raakt
dat echt kant noch wal. Waar hebben
ze het dan over? Natuurlijk bestaan
er tal van overeenkomsten tussen tal
loze films. Soms is dat toevallig en
soms wordt er bewust geciteerd en
om hele goede en legitieme redenen.
Waarom niet?"
- Als uAl Pacino in Scarface laat spe
len en vervolgens Robert de Niro in
The Untouchables, beiden acteerden
eerder gangsters in The Godfather, is
er dan sprake van een bewuste in
spanning om tot andere resultaten te
komen dan wat ze te zien gaven in de
film van Coppola?
„Nee, zo werkt het niet. De rollen wa
ren tenslotte al compleet anders ont
worpen en daarom werden ze door
Pacino en De Niro geaccepteerd, juist
omdat die twee het vreselijk vinden
om hetzelfde nummer twee keer ten
beste te geven. Het is zowel hun als
mijn benadering om vanaf het mo
ment dat je overeenkomt samen te
werken, het verleden van die acteurs
compleet te vergeten. Je gaat dan uit
van wat uniek moet worden, nieuw
moet worden èn op zijn plaats is.
Juist niét van wat al eerder gedaan is.
Dat komt zelfs niet ter sprake.
- Brian de Palma is een specialist in
misdaadfilms. Na te zijn gestart met
psycho-thrillers, schijnt hij zich de
laatste jaren vooral te concentreren
op gangsterdom. Maar de toonsoort
varieert enorm tussen de harde so
ciologische benadering in Scarface,
de kluchtigheid van Wise Guys of de
puur avontuurlijke aanpak in The
Untouchables. De sfeer van zo'n film,
de indruk die gegeven wordt via ook
de decors, de lokaties, hoe bepaalt
een regisseur dat in zijn overleg met
b.v. cameraman, decorbouwer etc?
„Als het gaat om een periode-film als
The Untouchables valt er eigenlijk
steeds minder te bepalen vanuit wat
wenselijk zou zijn. Theoretici zouden
wellicht heel diepzinnige verhande
lingen kunnen afsteken over de over
maat aan verticale camera-bewegin
gen in de stads-opnamen van The Un
touchables. De platvloerse waarheid
was evenwel datje nergens in het cen
trum van Chicago een horizontale ca
merabeweging meer kunt maken
zonder dat het duidelijk wordt datje
niet naar 1931 zit te kijken. Dus als we
een flatgebouw of wolkenkrabber
hadden gevonden die klopte met het
tijdsbeeld dat we zochten, waren we
al dolblij en kon je met de camera al
leen omhoog en omlaag. Voor zover er
dus nog iets te kiezen overbleef - bij
de interieurs konden we uiteraard
wat meer kanten uit -, wilde ik een ar
chitectuur die zich liet associëren
met Hitiers Derde Rijk. Daarin wilde
ik Capone en zijn vrienden geplaatst
zien. Dat is wat in mijn visie bij hem
paste. En ik heb op de set decorator
en mijn cameraman laten weten dat
The Untouchables een overwegend
groene indruk moest maken....Waar
om groen? Because that's the color of
money!"
Andy Garcia, Sean Connery,
„The Untouchables".
Kevin Coster en Charles Martin Smith gaan corruptie en illegale drankhandel te lijfin
