Met turbo-taal op zoek naar de juiste schijn Muziektheater werkt aan Nederlandse kinder opera BELLEN MET UW KLEINZOON IN AMERIKA IS GOEDKOPER DAN U DENKT. PZC/ kunst/cultuur )be. ptt telecommunicatie Afko's Politiek Fietsen ink Floyd is een van de laatste supergroepen uit de jaren zestig. De Britse band heeft het flink te verduren gehad. Allereerst verloor Pink Floyd in haar prille bestaan haar creatief- iracht: Syd Barrett. Menigeen beweerde dat de hand er nooit meer bovenop zou komen, r dat verliep'geheel tegengesteld. Pink Floyd werd een synoniem voor platenverkoopre- ivulling Fatalisme Perspectief D Verenigde Staten ca.f 3.95 per minuut. DERDAG 1 OKTOBER 1987 Belletjes, fluitjes en perfect samenspel Geïnteresseerd hoe het welzijnse- thos van de jaren zeventig re sulteerde in een zacht, wollig, ver hullend en zo uniform mogelijk taal gebruik? Hoe de nuchtere jaren tachtig daarentegen een scherpe, ef ficiënte, cynische, en bovenal gede reguleerde spreektrant met zich meebrachten? Loop dan naar de boekwinkel en schaf onmiddellijk het boekje 'Tur bo-taal, van socio-babble tot yup- piespeak' van journalist Jan Kuiten brouwer aan. Niet dat hij altijd gelijk heeft in de manier waarop hij onder scheid maakt in de diverse trendy taaireservaten waar we in Nederland over beschikken, maar hij schrijft er wel uitermate geestig over, en tovert ook leuke verklaringen uit zijn pc dan wel Parker kroontjespen. Kennelijk heeft Kuitenbrouwer een buitengewoon kleurrijke kennissen kring tot zijn beschikking, ofwel hij frequenteert regelmatig met yuppies bevolkte etablissementen en houdt daar zijn oren wijd opengesperd, want hij weet ongelofeloze gesprek ken als de volgende te reproduceren: - Weetje wat het briljante is aan dat werk? Het is hermetisch, en toch open. Mark my words: die jongen heeft een waanzinnig potentieel. - Ook omdat 'ie qua markt right-on- target zit, volgens mij. - Absoluut. - Hij moet alleen wel oppassen dat hij te intueel wordt. Te meta. Even voor de duidelijk: in boven staande tekst zijn geen gedeelten weggevallen, en ook geen tikfouten gemaakt. Dit is yuppiespeak, gebe zigd in de semi-zakeli jke, semi-artis- tieke, trendaangevende métiers: re clame, mode, media, kunstmanage- ment en vormgeving. Wie zo praat, verdient het om belachelijk ge maakt te worden, en dat doet Kui tenbrouwer dan ook, op licht-ironi- sche wijze. Een porno (geen aardappelras, maar een postmoderne jongere) leeft snel en intens, en geeft dus op verhevigde wijze uitdrukking aan zijn gevoelens. Niks 'weet-je-wel', 'dan heb ik zoiets van', 'ik voel me een beetje dubbel naar hem toe': uitdrukkingen die zich in de softe milieus nog wel eens tegen de oorschelp vleien. Nee, afko's (afkortingen) en vette nadruk. 'Ik voel me vandaag maximaal!' Een ge voel wordt oergevoel, gezellig is waanzinnig gezellig en ga zo maar door. Ook cynisme moet weer kun nen, vindt de tachtiger, en voor mee voelen is de agenda te krap gewor den. Jongerentaal is vermoedelijk van al le tijden en zeer plaatsgebonden. Volgens Kuitenbrouwer wordt jon gerentaal meer door jongens dan door meisjes gebezigd, wat ik, terug denkend aan mijn eigen schooljaren, betwijfel. Wij meisjes (zo heette dat toen nog, weinig strijdvaardig) had den onder ons gezegd tamelijk af doende kwalificaties voor onze man nelijke lustobjecten. Eén verkeerd woord van vriendinnen onder elkaar en een opbloeiende liefde was ge knakt. Maar goed, misschien zijn de tijden veranderd, en ondanks de mei dengroepen sexistischer geworden. Volgens Kuitenbrouwer heet een middelbare scholiere tegenwoordig kipje, vrouwtje, miepje, of gleuf. Fijn zo. Wij werden in de gemoedelijke ja ren nog gewoon een stuk genoemd. In subtiliteit blinkt jongerentaal niet uit. Anders ligt dat met politici, die er zeer bij gebaat zijn om hun tong niet te branden aan al te exacte uitspra ken. Daar zouden ze immers later nog wel eens aan herinnerd kunnen worden. Vandaar, zoals uitgelegd wordt in het mooie hoofdstukje 'Pas op, overstekend woord!', dat politici de laatste jaren zo'n voorliefde heb ben voor aan het verkeer ontleend jargon. „De voordelen van de verkeers-cros- sover zijn velerlei: net als de meeste vormen van vergadertaai verleent hij een schijn van vaart aan activiteiten die gekenmerkt worden door een gro te mate van roerloosheid. De zin 'Henk is gierend door de bocht ge gaan' klinkt natuurlijk aanzienlijk beter dan 'Henk is van standpunt veranderd'.". Over 'vergadertaai' is Kuitenbrou wer op z'n best: „Merk op hoe voor onbeduidende, prozaïsche bezighe den dynamische, een zekere lenig heid suggererende termen geïntro duceerd zijn. Dit komt omdat verga deren een versuffende, zoutzakkige bezigheid is, die wel wat quasi-gym- nastische opsmuk kan gebruiken." „Er worden mensen 'onderuit ge haald' en 'platgewalst' en gedurig wordt 'met de vuist op tafel gesla gen". „Nog enkele kwiek en fit klinkende eufemismen voor bezighe den die de neiging hebben bloedklontering en aderblokkades te veroorzaken: - gegevens boven water tillen/trek ken/fietsen: onderzoek doen. - rollebollen: discussiëren - omspitten: analyseren." Mijn plezier bij het lezen van dit boekje bereikte een bijna satanisch hoogtepunt toen ik las wat de schrij ver meldt over de semi-gvmnasti- sche term fietsen, zoals die heden ten dage wel misbruikt wordt. Het is waarschijnlijk de vermenging van soft en snel die een uitdrukking als „Zullen we samen nog even door dat stuk heenfietsen" zo stuitend maakt. Met jou samen fietsen? dat nooit! ben ik geneigd te roepen op zo'n voorstel. Maar misschien komt dat wel doordat in mijn schooljar- gon 'fietsen' voor een heel andere be zigheid stond. Een beetje mis heeft Kuitenbrouwer het volgens mij als hij het taalge bruik van computerfanaten aan de kaak stelt. Ik herken het absoluut niet, terwijl ik toch dagelijks compu- tergekken om mij heen heb. Het ken merkende geluid van computerende mensen is slechts een zacht ruisen van het apparaat, begeleid door kon te kreten en verder absolute stilte. Maar ik weet nu in ieder geval waar om 'schatten' iets is wat een strate- maker doet als hij zand bestelt, ter wijl om te kunnen 'inschatten' een derdegraadsopleiding en een flink salaris vereist is. Want, aldus Kuiten brouwer: „Zoals gymnastische eufe mismen de conditieverwoestende werking van het vergaderwezen ver hullen, zo wekt het voorvoegsel 'in' de schijn dat men de zaken niet op pervlakkig doch juist met een diep gravende intensiteit tegemoet treedt." En het wekken van de juiste schijn, daar gaat het om bij socio-babble of yuppie-speak, zoveel is duidelijk. Het aardige van Turbo-taal is dat het zowel beginnende yups leerzame instructies geeft, als stof tot ver maak biedt aan meer belegen types die de laatste jaren de merkwaar digste uitdrukkingen over tafel ho ren gaan, en daar enigszins depri van zijn geworden. Jan Kuitenbrouwer, Turbo-taal. Van so- ciobabble tot yuppiespeak. Uitg. Aramith, 91 pag., prijs f 14,90. Het Muziektheater in Amsterdam zal in december 1988 een kinder opera uitvoeren: De naam van de maan. Annie M. G. Schmidt zal in sa menwerking met de kindertoneel- maker Flip van Duyn (35) de tekst (li bretto) voor deze eerste eigen pro- duktie van het Muziektheater schrijven. Er zal tussen kerst en nieuwjaar 1988 een serie voorstel lingen worden gegeven. Dit heeft het Muziektheater woensdag mee gedeeld. De kinderopera is bestemd voor kin deren vanaf ongeveer twaalf jaar en volwassenen. De opera zal alleen in het Muziektheater worden uitge voerd. De componist ervan is Kees Olthuis, die al eerder onder meer de kameropera 'De Gans' heeft geschre ven. De regie is in handen van Hans Nieuwenhuis, die zijn sporen als ope raregisseur in binnen- en buitenland heeft verdiend. Aan de totale produktie zullen onge veer honderd jongeren in de leeftijd van 12 tot 16 jaar hun medewerking verlenen. Zij zullen door middel van audities in het najaar van 1987 wor den geselecteerd. Decors en kos tuums zullen ook door kinderen wor den ontworpen. Het is voor de eerste keer dat in Nederland een kinderope ra op dit niveau wordt opgezet. De opera speelt zich af op een door kinderen bewoond eiland. Tijdens een storm spoelt een volwassen man aan op het eiland, waar de kinderen aan het feesten zijn. Het eiland is aanvankelijk een paradijs. Als er la ter geen voedsel meer is verandert dat. Honger en dorst leveren ruzie, ge vechten en gewonden op. De volwas sene werpt zich op als de verant woordelijke vader om orde in de chaos te scheppen. De kinderen gaan hem aanbidden als een god. Dat wil hij niet omdat hij als god erg een zaam is. Hij wil dat de kinderen zelf verantwoordelijkheid dragen. Er moet een democratisch gekozen be stuur komen. Er ontstaan dan twee partijen: de sterken en de zwakken. Het gevolg daarvan is dictatuur. Er ontstaat ook verzet. De volwassene sluit zich bij het verzet aan tegen de overheersing. Dat is het enige wat het Muziektheater over de inhoud van de kinderopera kwijt wil. De af loop wil men voorlopig nog even ge heim houden. tgedunde popgroep Pink Floyd. Mason, Gilmour en Wright. Advertentie (Door Piet Kar sten) Is. ischiedenis lijkt zich te herhalen, aar geleden verliet bassist/zanger r Waters de band. Hij werd de af- en tien jaar gezien als de belang- e man, die zorg droeg voor de tek- ;n een belangrijk deel van de mu- De laatste drie groepselpees nals" ("77), "The Wall" ("79) en Final Cut" ("83) kunnen op zijn i worden geschreven. Zijn vertrek niet het einde betekend van Pink 1. David Gilmour en Nick Mason net Rick Wright doorgegaan en i onlangs de (veertiende) elpee "A entary Lapse of Reason" het dag zien. plaat is voor ons drieën een frisse, ve stap. De groep heeft nog ge- muzikale potentie om door te Zo zullen we in de maanden mei ni door Europa touren, waarbij n Nederland zal worden opgetre- Floyd heeft met de nieuwe plaat 'daad meer dan degelijk werk af- erd, ofschoon de muziek allesbe- verrassend revolutionair is. Er rder sprake van een een behou- risicoloos geluid. Toch zal de el- "V oor de (vele) liefhebbers een wel- V aanvulling vormen voor de ver- jling. Dat geldt ook voor de cd- Ij^e, want deze muziek is daar bij $:sk geschikt voor. erten van Pink Floyd zijn door de heen een belevenis geweest. De ankelijke vloeistofdia"s die het uedelische geluid in de beginpe- A begeleidden, werden in de jaren ïtig vervangen door indrukwek kende decors, videofilms en zelfs enor me opblaasbare varkens. Mason over de tournee, die net in de VS is begon nen: „Het zwaartepunt van de show ligt nu veel meer op het muzikale dan op het theatrale gedeelte. Omdat er weinig grote decorstukken aan te pas komen, kan nu ook Nederland (waar weinig echt grote concertzalen zijn) worden bezocht." Roger Waters droeg aanvankelijk zorg voor de meeste composities, waarvan de teksten zijn pessimisti sche en soms zelfs fatalistische kijk op de wereld weergaven. Na "The Fi nal Cut" stapte Waters op. Pink Floyd leek verleden tijd. „Roger werd ge heel opgeslokt door zijn soloproject en kon geen ruimte meer vinden voor Pink Floyd. Zijn beslissing was wel overwogen en ik respecteer die stap ook", aldus Mason, die toegeeft dat er nog een reden was voor de breuk: „Ro ger wilde absolute zeggenschap over al het songmateriaal." De drummer voegt daar haastig aan toe dat er geen persoonlijke wrijvingen zijn geweest. Volgens Mason kan Pink Floyd toch verder zonder waters. „David Gilmour is de nieuwe frontman geworden. Hij heeft de grootste verantwoordelij k- (King Crimson, Peter Gabriel), drum mer Jim Keltner (John Hiatt, Elvis Costello), Bill Payne (Little Feat) en John Helliwell (saxofonist van Super- tramp) beroemde namen. De drummer vertelt dat de huidige tour een aantal verrassingen in petto heeft. „Elementen van vroegere optre dens zullen opnieuw worden gebruikt, zoals de fantastische animatie van Ge rald Scarfe. Verder heeft vormgever Paul Staples (decorontwerper van de opera "Faust" die onlangs werd opge voerd in het Amsterdamse Muziek theater, red.) geslaagde resultaten ge boekt. We gebruiken veel filmmate riaal en nieuwe laser- en lichttechnie- ken." De nieuwe show zal, behalve de nieuwe plaat, muziek bevatten van de elpees "Meddle", "Dark Side of the Moon", "Wish You Were Here" en "The Wall". heid voor de teksten en de muziek. Met elkaar hebben we genoeg creativiteit over om door te gaan. Pink Floyd stapt een nieuwe generatie in." In ieder geval heeft de band zich er op "A Momentary Lapse of Reason" niet makkelijk van afgemaakt. Bijna 30 muzikanten werkten mee aan de plaat, waarbij niet op een dollar werd gekeken. Zo zijn bassist Tony Levin n Op de elpee 'Collaboration' hebben de gitaristen George Benson en Earl Klugh elkaar gevonden voor een zevental prachtige instrumentale nummers. Benson op zijn elektrische en Klugh op zijn akoestische gitaar voegen jazz en funk samen met de hulp van onder anderen Marcus Miller op bas en percussionist Paulinho Da Cos ta. De elpee is zeker geen ego-trip van de beide gitaristen geworden. Ze wisselen elkaar weliswaar af met wervelende solo's, maar niet met de air van 'hoor- mij-eens-even-lekker-snel-gaan'. 'Collaboration' straalt, temidden van de vele slechte nummers die groepen tegenwoordig ten gehore brengen, een zonnige rust uit. De elpee is een 'must' voor liefhebbers van avant-garde jazz. Al is het alleen maar omdat twee uit stekende muzikanten er op samenwer ken. M. de N. George Benson/Earl Klugh 'Collaboration' (WBS) De wat rasperige stem van Gilmour klinkt op "A Momentary Lapse of Rea son" niet onverdienstelijk, maar mist de intimiteit en de uithalen van de stem van Waters. Toch is Gilmours stem bij uitstek geschikt voor stukken op de nieuwe plaat, omdat die voor het merendeel bestaan uit rocknummers met kop en staart. Dat bevalt Gilmour het meest. Zijn soms prachtige en vooral gedreven gitaarspel brengt de nodige emotionele aspecten erin. Ook met de compositorische kwaliteiten van Gilmour zit het wel goed, getuige het prachtige refrein van "Learning to fly". Genoeg perspectief dus voor de toekomst. Het perfecte samenspel is er nog steeds. Zo ook de belletjes, de fluitjes, de tingeltangeltjes en andere bijge luidjes. Wie Pink Floyd anno 1987 ziet als een muzikaal achterhaalde groep die puur commerciële belangen voor ogen heeft, zal nooit echt gelijk krij gen. „Pink Floyd is gewoon blijven klinken als Pink Floyd en zal borg staan voor weer een bijzondere show", stelt Mason. Voor de fans zal dat een geruststelling zijn. CU De Vlissingse rockband Tissue ftedt vrijdagavond op in het plaat- LLijke jongerencentrum Walk Inn. 0 ssue brengt naast enkele covers :vige blues-rock van eigen makelij wordt voor deze gelegenheid ver- sa»rkt met Hans van Zee (piano) en tra,pie Briars (gitaar). Het optreden, nvang 21.00 uur, is een try-out 's or een concert met Normaal in de orthal in Oost-Souburg, op zater- l)b g 17 oktober. De country-groep High Noon uit Vlissingen brengt vrijdagavond een bezoek aan de Haciendabar in Wol- phaartsdijk. Om 22.00 uur begint het optreden. In het Goese café De Pompe is vanavond het trio Car Trouble te aanschouwen. Als kwartet behaalde de groep een derde plaats in het Hit 'm or Lose-gebeuren rond het Rhytm and Booze-festival. Jaap van Boven, Peter Snijkers en Frank Bee- rens doen het nu zonder hun toet senman. Het concert begint om 21.30 uur. Bar American in Middelburg gaat hard tegen het winterseizoen aan met een concert van de Tilburgse formatie Jailbreak. Vrijdagavond om 21.30 uur gaan de muren eraan in de Middelburgse roek-tempel. De Gooise achtmans-formatie Mr Review brengt zaterdag reggae en ska-muziek van eigen hand in jonge rencentrum Brogum in Zierikzee. De band heeft een goede live-reputa tie opgebouwd in het scholen- en Mr Review clubcircuit met haar on-nederlands klinkende blazerssectie. Het concert begint om 22.00 uur. De Amerikaanse Chesterfield Kings brengen zaterdag een nostal gisch programma van sixties-rock in 't Beest in Goes. Met hun Ricken- backer-gitaren en Farfisa-orgel brengen ze natuurgetrouw klinken de rock-and-roll, die sinds eindjaren '70 niet is veranderd. Het staatsiebe- zoek aan 't Beest begint om 22.00 uur. Het Vlissingse trio The Bobo's houdt woensdag 7 oktober zijn eer ste epeetje ten doop. De boreling gaat om 21.00 uur met de rockabil- lies bloot in Het Vlissingse jongeren centrum De Piek. Het Schiedamse duo Bob en Bert wikkelt het geheel in een doldwaze serie smartlappen. De epee van The Boboos is geheel in eigen beheer tot stand gekomen. ib en Bert

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1987 | | pagina 9