VILssinger kreeg Zilveren Griffel Veilplicht betekent de doodklap voor vismijn in Colijnsplaat r Provincie steekt miljoen verplaatsing slagerij Hulst Verwenweek ZLM steunt regeling voor braakleggen akkergrond PZC/ provincie TUSSEN ZOUTELANDE EN WESTKAPELLE ECHTPAREN KUNNEN TOT RUST KOMEN DIRECTEUR F. MINNEBOO WEG: VOORGESTELD DOOR LANDBOUWSCHAP Hormonen 17 ZOUTELANDE Het kustvak tussen de dorpen Zoutelande en Westkapelle is één van de wei- lige in Zeeland dat nog niet op Deltasterkte is gebracht. Een aantal plaatsen in de duinenrij 'oldoet nog niet aan de vereiste veiligheid of zal binnen enkele jaren onveilig worden. Daar- laast is de Zoutelandse dijk niet tegen elke storm bestand. Het Waterschap Walcheren heeft dannen ontwikkeld om de zeewering te verbeteren. Wanneer alles volgens plan verloopt, kan n voorjaar 1988 met de werkzaamheden begonnen worden. HOORT. ZIETif iFDONDERDAG 1 OKTOBER 1987 alchers kustvak wordt op Deltasterkte gebracht [ng B.W. Veldhuis van het waterschap geeft een toelichting op de plannen die zich op vier stukken concentreren. De voet van de dijk voor Zoutelande ligt zo hoog, dat er tijdens een zware stormvloed onder de verharde glooi ing een kuil zal ontstaan, doordat het zand weggeslagen wordt. Het plan is om de verharding anderhalve meter taie dieper en tien meter zeewaarts door te trekken. Over de verharding komt weer zand, zodat niemand kan zien dat er breuksteen onder het strand zit. Achthonderd meter dijk zal aan deze operatie onderworpen worden. I iDe overgang van dijk naar duin is zeer 'abrupt en daardoor niet deltaveilig. |Het waterschap wil de bestaande I glooiing van de dijk versmallend en af lopend over zeventig meter door laten "lopen in het bestaande deltaveilige duin. Verder is het plan om drie paal- oofden te voorzien van bermen en be- stortingen. De heer Veldhuis: „Indeja ren vijftig is de helft van de paalhoof den verzwaard. Deze werken goed, maar de drie andere houden het water minder goed tegen en het zand minder goed vast, waardoor er ter hoogte van deze hoofden stukjes strand en duin ^weggeslagen zijn. We willen de drie zwakke paalhoofden versterken, waar- ndoor verkomen wordt dat de straks be reikte veiligheid teniet gedaan wordt". ,Het strand wordt hier over een lengte van een kilometer verhoogd met hon derduizend kubieke meter zand. Dit zal om de ongeveer vijfjaar blijven ge beuren om te veiligheid te kunnen waarborgen. l Het laatste onderdeel van het plan be staat uit het aanvullen van twee stuk ken duin aan landzijde, omdat het profiel daar te zwak is. De kleine in hammen worden opgevuld, waardoor bovendien een homogeen duin ont staat. Dit is het enige stuk in het tra ject waar aan de landzijde wordt ge- AMSTERDAM - De Vlissingse schrij ver van kinderboeken Wim, Hofman (46) heeft woensdag in de stads schouwburg van Amsterdam de Zil veren Griffel ontvangen voor zijn boek 'Zip', ter gelegenheid van de 33ste kinderboekenweek. De Gouden Griffel was voor Harriet van Reek (De avonturen van Lena Lena's). Dieser Schubert kreeg de Gouden Penseel voor 'Monkie'. Zilveren Griffels zijn verder uitgereikt aan Tony Ross voor 'Waar js mijn potje', aan Nicolaas Matsier voor 'Ida stak een zebra over' aan Dolf Verroen voor 'Een leeuw met lange tanden', aan John Yeoman voor 'De kluizenaar en de beer', aan Stig Ericson voor 'Jen ny en de rode storm', aan Janni How- ker voor 'De aard van het beest' en Lennart Nilsson voor 'Geboren wor den'. Wim Hofman is niet alleen schrijver van kinderboeken, maar ook (in deel tijd) directeur van de Zeeuwse Cultu rele Raad. 'Zip' is bedoeld voor kinde ren die net kunnen lezen. Wim Hofman heeft al twee keer eerder een Zilveren Griffel ontvangen en twee Gouden Penselen voor illustraties in kinder boeken. In 1975 kreeg hij de Nienke van Hichtumprijs. Wim Hofman werkt. Volgens Veldhuis heeft het werken aan de voorkant als voorde len dat er niets van de kustlijn afge snoept wordt, dat het achter de dui nen liggende natuurgebied gespaard blijft en dat een verbetering van het strand goed is voor de recreatie. De plannen zullen uiteindelijk goedge keurd moeten worden door de hoofddi rectie van Rijkswaterstaat in Den Haag, die hierbij geadviseerd wordt door de directie Zeeland die op haar beurt eerst een advies van gedeputeer de staten moet afwachten. Het positie ve advies van gs is nu onderweg naar naar de Zeeuwse directie van Rijkswa terstaat. De uitvoering van de plannen zal tussen de vijf en zes miljoen gulden gaan kosten, die het rijk voor zijn reke ning neemt. Het waterschap wil ko mend voorjaar met de reconstructie beginnen, omdat de verwachting is dat het grote werk ongeveer drie maanden zal duren en zodoende de toeristen en de najaarsstormen misge lopen worden. Daar waar zandaanvullingen in het duin worden toegepast, wordt de bo venlaag eerst afgegraven en bewaard. Deze laag wordt na de zandaanvulling op het nieuwe duin verwerkt om zo doende sneller een nieuwe begroeiing te krijgen. Om het betreden van het nieuwe ingeplante duingebied te voor komen, wordt het gehele terrein afge rasterd. Volgens ing Veldhuis is het zelfs niet ondenkbaar dat het kaphout op de duinen op den duur weer vervan gen wordt door helmgras. „Dat hout was neergelegd om te verkomen dat er steeds zand wegstuift. Vroeger deden we dat met helmgras, maar dat spoel de er bijna elk jaar af, zodat die werk wijze veel te kostbaar werd. Wanneer straks blijkt dat het duin stabiel blijft, kunnen we het hout weer vervangen door helm. Het hout is tenslotte geen fraai aanzicht en het esthetisch aspect hebben we bij het opstellen van deze plannen beslist niet uit het oog verlo ren. De kust wordt niet alleen veiliger, maar ook mooier", aldus Veldhuis. i 5B_ COLIJNSPLAAT - De Colijnsplaatse vismijndirecteur F. Minneboo heeft vandaag, donderdag, zijn laatste werkdag. Op zijn 64ste jaar gaat hij in de vut. „Ik wilde weg zijn voordat de (Verbouwing van de vismijn begint. Anders zit mijn opvolger met een pand, dat hij op onderdelen wellicht liever anders had gezien", motiveert Minneboo zijn vervroegd uittreden. De Colijnsplater heeft er bij zijn af scheid 11 jaar opzitten als vismijndi recteur. Bij zijn komst, in 1976, waren de tijden voor de Colijnsplaatse vismijn verre van zeker. Het zag er toen nog naar uit ™dat de Oosterschelde afgedamd zou j worden: Colijnsplaat zou voor de vis- servloot onbereikbaar worden. Het pensioen van de eerste vismijndirec- f teur A. van der Hooft leek voor de ge- —meente Kortgene dan ook een prima moment om de onrendabele vismijn te sluiten. Op aandrang van bij de Ver eniging tot bevordering der Zeeuwse visserij belangen (Zevibel) aangesloten vissers besloot de gemeente Kortgene het nog even aan te zien en nam ze Minneboo na een proefperiode van een halfjaar in vaste dienst. „In die jaren moest Kortgene jaarlijks nog vijftig- tot zeventigduizend gulden per jaar toeleggen op de gemeentelijke vismijn", herinnert Minneboo zich. „Bij mijn aanstelling werd het aantal vaste personeelsleden teruggebracht van vier naar twee, en dat drukte de kosten flink". Dse omzet groeide ge staag: de bouw van de stormvloedke ring bleek geen belemmering voor de visserij. In 1976 zette de afslag nog voor 2,5 miljoen gulden om; vorig jaar Iwas dat bijna 12 miljoen gulden. In middels werkt de vismijn met drie full time- en twee parttime- krachten. Terug in Nederland werkte hij eerst een tij d in de visserijMaar het werk op zee beviel niet meer zo: hij gaf de voor keur aan de bouw. „Ik had geen zin om hier aannemer te worden, met de pa pieren rompslomp waar je in Neder land mee te maken hebt. In Australië lag dat een stuk eenvoudiger. Daarom werd ik metselaar". Het beroep van vismijndirecteur is, zo weet Minneboo, een vak waar je niet voor kunt leren. „Je moet het aanvoe len. Of ik het goed gedaan heb, laat ik ter beoordeling van anderen over". Minneboo wijst erop dat een visveiling een heel andere aanpak vergt dan bij voorbeeld een groentenveiling. „Bij een vismijn komt de vis binnen en moet direct verkocht worden. Er is geen tijd om alles netjes op te stellen voor de koper. Het is echt een haast-je- rep-je-bedrijf De toekomst van de Colijnsplaatse vismijn baart de scheidende direc teur zorgen. „Je gaat dan wel weg, maar je werkt nog gewoon alsof je nog jaren te gaan hebt. Je blijft vooruit kijken voor de afslag". De donkere wolken die nu boven de vismijn ko men rechtstreeks vanuit politiek Den Haag aangewaaid. „Als er een veil plicht komt voor de garnalen, krijgt Colijnsplaat het voor de kiezen", voorspelt Minneboo. „De mijn is nu eenmaal grotendeels afhankelijk van de garnalen, en die worden voor het merendeel over de weg aangevoerd. De garnalenvissers zelf zullen op den duur wel een oplossing vinden". Bij invoering van de veilplicht raakt de Colijnsplaatse afslag, aldus de di recteur, 4,5 miljoen van zijn omzet kwijt. Dat is ruim eenderde. „Sommi ge vissers zullen een andere thuisha ven zoeken", verwacht Minneboo. „En dan kom je in een neerwaartse spiraal terecht, want door een geringer aan bod zullen ook de handelaren afhaken. Niet alleen zal de gemeente dan weer flinke bedragen in de mijn moeten stoppen; uiteindelijk zal de afslag dicht moeten". Over de verhoogde activeiten van de Algemene Inspectie Dienst bij de af slagen merkt Minneboo op dat hij, net als ieder ander in zijn vak, z'n zorgen heeft. „Maar voor een directeur is het een stuk makkelijker nu het grijze cir cuit uit de mijn is. Alles wordt gecon troleerd. Als directeur heb je er geen bemoeienis meer mee". Minneboo be klemtoont dat er van een zwart circuit nooit sprake is geweest. „Dat is trou wens niet mogelij k bij een gemeentelij - ke mijn", stelt hij. De scheidende di recteur verwacht dat de vissers wel vindingrijk blijven. „Ze zullen ook wel een oplossing weten te vinden voor de veilplicht. Dat is geen wonder, want het gaat tenslotte om hun boterham". Na zijn vertrek blijft hij nog tot 31 de cember in dienst. Doordat hij geen ver vanger had voor zijn werk als afslager heeft hij veel vakantiedagen over. Op zaterdag 31 oktober neemt hij officieel afscheid, met een bijeenkomst van 15 tot 17 uur in dorpshuis De Brug aan de Colijnsplaatse haven. Daarna wil hij weer eens een kijkje nemen in Austra lië. En verder blijft hij nog regelmatig naar de mijn komen, om zijn kennis door te geven aan zijn opvolger. i Australië Hoewel zijn naam anders doet ver moeden, heeft Minneboo niet altijd in de visserij gezeten. „Ik kom wel uit een vissersfamilie", vertelt de direc teur, „maar in de jaren vijftig ben ik vanuit Veere naar Australië geëmi greerd met mijn gezin. Dat had niets te maken met avonturiersbloed. In de visserij zat gewoon geen brood meer". In het verre werelddeel werd Minne boo aannemer. „Het was daar wel even anders dan in Nederland. Je moest maar gewoon wat aanpakken. Voor mij werd dat de bouw". Na een vakan tie in Nederland was de drang sterk om terug te keren. Achttien jaar na het vertrek kwam het gezin weer terug. „En dan merk je dat Nederland heel anders is geworden dan je het hebt achtergelaten. Je staat er ook van te kijken hoeveel je van de Australische mentaliteit hebt meegekregen". F. Minneboo: vismijndirecteur is vak waar je niet voor kunt leren... MIDDELBURG De gemeente Hulst kan rekenen op de gevraagde provincia le bijdrage van 1.050.000 gulden voor de verplaatsing van de slachterij Picavet Vlees b.v. Gedeputeerde staten hebben besloten het geld beschikbaar te stel len. Deze gift moet nog wel de statencommissies passeren. De Hulster gemeenteraad nam eind augustus al het besluit om de slachterij, gevestigd aan de Stationsweg, aan te kopen. De gemeente telt er 1,8 miljoen gulden voor neer. Voorwaarde is dat dat het bedrijf een nieuw slachthuis neerzet op het bedrijfsterrein Hogeweg, minstens overeenkomend met de capaciteit van het huidige bedrijf (250 runderen per week). Daartoe moet Picavet ruim 5.000 vierkante meter grond van de gemeente kopen voor een prijs van bijna 320.000 gulden. Van de provinciale bijdrage komt 750.000 gulden uit het stadsvernieuwings fonds, 150.000 gulden uit het fonds bijzondere voorzieningen en de resterende 150.000 gulden uit het fonds voor voorwaardenscheppend beleid. Gedeputeerde staten kwalificeren de verplaatsing van het bedrijf als een 'zeer goed plan'. Er verdwijnt een milieuhinderlijk bedrijf uit de buurt van de binnenstad (er waren vooral de laatste maanden weer veel klachten over stankoverlast). Er komt ruimte voor een betere ontsluiting van de binnenstad (vermindering van ver- keers- en parkeerproblemen). De historische omwalling van de stad kan volle dig worden hersteld en Picavet kan de bedrijfsvoering verbeteren. Kortom, zo concluderen gs, de bijdrage zal 'in regionaal opzicht stimulerend kunnen werken'. De deelnemers aan de 'verwenweek' bijeen tijdens een informatieve avond. Sinds zaterdag 26 september genieten 36 echtparen van een 'verwen week' in het congres-centrum De Burght te Burgh-Haamstede. Deze 'verwenweek voor echtparen' is door directeur Walther Walraven be dacht. „Mijn bedoeling was een week te organiseren voor senior echtpa ren, die eens iets anders willen dan samen reizen of een moeilijke tijd ach ter de rug hebben door ziekte of iets dergelijks", legt Walraven uit. „Ik probeer altijd zoveel mogelijk het behoeftepatroon van mensen te analy seren en hun noden in te vullen". Tijdens deze verwenweek zijn de echtpa ren er helemaal uit, kunnen meedoen aan allerlei activiteiten. Op het programma staan een be zoek aan de Deltawerken, markten in Zierikzee, lezingen, concerten en een cursus aquarelleren en fotogra fie. Deze cursus wordt gegeven door de kunstschilders Co en Nora de Voogd uit Burgh-Haamstede. Iedere dag is er een dagopening en dagslui ting door evangelist Kent Lueb. Dit wil beslist niet zeggen dat niet- christelijke echtparen daar aan mee moeten doen. Iedereen is volkomen vrij. Jaap en Jannie Hengsdijk uit Goes vormen een van de paren die zich in De Burght laten verwennen. „We wilden er even uit, want we zijn al ne genjaar niet met vakantie geweest", vertelt Jaap. „We lazen de adverten tie van De Burght en voelden gelijk veel voor een week ontspanning sa men met mede-christenen". Jannie geniet van de contacten, de lezingen en de gesprekken over het thema van de dagsluiting. Jaap en Jannie geven beiden aan dat het de eerste dag bij de kennismakingsbijeen komst al gelijk klikte. „De sfeer is ge weldig, het is heerlijk om je nergens zorgen over te hoeven maken, de omgeving is prachtig en zo rustig. Ik ga straks helemaal blij naar huis", zegt Jannie. Helemaal uit 't Harde bij Zwolle komen Aalt en Geertje Pruis. Zij verblijven voor de derde maal y in De Burght, omdat zij een hotel met een 'positieve' inslag prefere ren boven een commercieel hotel. Geertje is helemaal enthiousiast over de cursus aquarelleren, die een groot gedeelte van de week in be slag neemt, 's Morgens geeft Co de Voogd theorielessen en 's middags wordt deze theorie in praktijk ge bracht. „Opeens zit je met penselen in je handen. Je denkt dat je het niet kunt, maar het resultaat is verbluf fend", vertelt Geertje. „Co leert ons anders te kijken naar de dagelijkse dingen om ons heen en heeft een prachtige lezing gegeven over de 'Gulden Snede', de verhoudingen in de natuur, die terug te vinden zijn in schilderijen, architectuur en alles wat ons omringt". Verwennen is voor Aalt niet met zijn zaak bezig hoeven te zijn, genieten van het eten, dat iedere dag weer een verras sing is, contacten met mensen uit al le lagen van de bevolking en nieuwe ideeën opdoen. „Het personeel is bij zonder behulpzaam en vriendelijk en het contact is niet zo onpersoon lijk als in een hotel", meent Aalt. „Ik zou zo'n verwenweek aan iedereen aanbevelen, ik ga uitgerust en rijker naar huis". Vandaag (donderdag) eindigt de week met een optreden van Marie- Cécile Moerdijk in Luycksgestel en een afscheidsdiner. Het is de bedoe ling van Walraven deze 'verwenweek voor echtparen' in het voorjaar nog een of twee keer te herhalen. Verder organiseert De Burght met Kerst mis een zevendaags arrangement voor de hele familie. „Ik kan me voorstellen dat opa en oma graag kinderen, kleinkinderen en zelfs achterkleinkinderen bij elkaar wil len hebben met de Kerst. Meestal kan dat niet door de te kleine behui zing", verduidelijkt Walraven. „Nu bieden wij een familieweek aan voor een bepaald maximum bedrag. Ook al bestaat de familie uit 18 personen, .de prijs is nooit hoger dan dat maxi mum". Marijke Reuser GOES - De regeling die het land bouwschap heeft voorgesteld om een gedeelte van het graanareaal uit produktie te nemen door grond braak te laten liggen, heeft in begin sel de steun van de Zuidelijke Land bouw Maatschappij (ZLM). Het hoofdbestuur van de landbouwor ganisatie wijdde deze week een eer ste bespreking aan de notitie die het landbouwschap over het braakleg gen van grond heeft uitgebracht. In deze notitie wordt onder meer vastgesteld dat deelname aan een braakregeling voor boeren pas aan trekkelijk wordt als het braak laten liggen van de grond een inkomen op levert dat vergelijkbaar is met het inkomen uit granen. Om tot een re delijke braakvergoeding te komen moet rekening worden gehouden met aan de ene kant de kosten van de noodzakelijke teeltbehandelin gen in het jaar dat de grond braak ligt, zoals de teelt van een groenbe- mester, onkruidbestrijding, en der gelijke, en aan de andere kant de be sparingen op machinekosten, en loonwerkkosten en ook het op- brengstverhogend effect voor het volgende jaar. Omdat granen een verschillend sal do opleveren, moet volgens de nota van het Landbouwschap tenminste worden uitgegaan van het saldo van zomergerst. Overigens moet bij een voor alle gebieden gelijke vergoe ding worden gevreesd dat dat de deelname in gebieden met een rela tief lage opbrengst van graan veel groter zal zijn dan in gebieden waar de graanteelt meer oplevert. Het voorstel is dan ook een inschrijfsys- teem in te voeren. Een boer die een deel van zijn grond braak wil laten liggen kan dan inschrijven voor welk bedrag hij met de overheid een braakcontract wil sluiten. De over heid bepaalt dan, beginnend bij de gene die met het laagste bedrag heeft ingeschreven, wie de deelne mers worden. Dat gaat - vanonderaf - net zo lang door tot het beschik baar gestelde budget voor het braak leggen op is. Het hoofdbestuur van de ZLM voelt wel wat voor dit zogenaamde in- schrijfsysteem. De bestuursleden waren het ook eens met de bepaling dat iedere deelnemer met minstens 20 procent van zijn graanareaal moet mee doen en dat de minimum oppervlakte van van een braak te leggen perceel 1 hectare dient te be dragen. Voorzitter H. C. van der Maas concludeerde aan het eind van de discussie dat het uit politiek oogpunt van belang is dat de Neder landse boeren mee doen aan deze vrijwillige regeling. Hij drong wel aan op een haalbare uitvoering, zo dat er voldoende deelname zal zijn. Van der Maas pleitte verder voor een veel verdergaande verantwoorde lijkheid van de nationale overheid voor de concurrentiepositie van de Nederlandse land- en tuinbouw. Hij wees op de noodzaak van een samen met de overheid te ontwikkelen sta- tegisch plan voor de overleving van de akkerbouwsector. Volgens de ZLM-voorzitter moet regelgeving die voor de akkerbouw kostenverho gend werkt, worden uitgesteld. Ver der zullen vanuit Den Haag de mo gelijkheden moeten worden aange reikt om de akkerbouwer in de gele genheid te stellen zijn concurrentie positie te versterken. In maatrege len voor een verdere extensivering, zoals in de landbouwbegroting wordt aangegeven, zei Van der Maas niets te zien: „Want dan is de akker bouw ten dode opgeschreven". Enig vertrouwen in het strategisch plan voor de akkerbouw heeft de ZLM-voorzitter wel. „Wij gaan er vanuit dat de overleving van zoveel mogelijk bedrijven in de plantaardi ge produktiesector niet alleen een boerenbelang is, maar ook een na tionaal belang. In dit verband wees hij op de export van agrarische pro- dukten en de werkgelegenheid. Van der Maas De voorzitter van de ZLM-veehou- derijcommissie, W. van Veldhuizen, drong aan op spoedige duidelijk heid over het gebruik van natuurlij ke hormonen bij de intensieve vee houderij. Hij betoogde dat deze middelen in alle landen van de Eu ropese Gemeenschap moeten wor den afgeschaft als bewezen wordt dat deze hormonen schadelijk zijn voor de mens. „Maar als blijkt dat ze onschadelijk zijn, dan moeten we ons als sector nog eens beraden op onze uitzonde ringspositie" aldus Van Veldhuizen. „Het gevaar bestaat anders dat we ons uit de markt prijzen. Overigens werd erop gewezen dat een verbod in de hele EG op het gebruik van hor monen kan bijdragen tot de oplos sing van het overschotten probleem in de rundvleessector. Mevrouw C. M. Dees van de platte landsvrouwenbond liet zich in de hoofdbestuursvergadering ver heugd uit over het advies van het landbouwschap naar aanleiding van het rapport 'Loon naar werken', waarin de positie van de vrouw op het agrarische bedrijf wordt belicht. Het schap heeft een aantal aanbeve lingen voor aanpassingen en verbe teringen op juridisch en financieel gebied overgenomen. Uit het advies van het landbouwschap blijkt onder meer dat het van groot belang is zichtbaar te maken hoeveel uren een vrouw meewerkt in het bedrijf van haar man.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1987 | | pagina 35