Boswachterij Schouwse Westhoek beheert een uniek natuurgebied OPENING KANTOOR IN ZIERIKZEE 'DIJK VAN EEN KRANT TERUG LEZERS OVER UITBREIDING REDACTIE: PZC/streek IERIKZEE - De PZC dé krant voor (geheel) Zeeland. Vandaag accentueren directie en hoofd- edactie van de Provinciale Zeeuwse Courant deze stelling door de opening van een nieuw antoor in Zierikzee. Op de eerste verdieping van het historische pand Oude Haven 41 - bene en is het uitzendbureau Walcheren gevestigd - krijgt de PZC een permanente vestiging, van /aaruit de PZC-lezers op Schouwen-Duiveland advertentioneel en redactioneel zullen wor- en bediend. De éénmansredactie voor Schouwen-Duiveland is intussen met twee man/vrouw itgebreid, zodat de berichtgeving optimaal kan gebeuren. Bekendheid Terug HET OMZAGEN VAN EEN BOOM MOET PIJN DOEN Op de hoogte Jacht 19[- ONDERDAG 1 OKTOBER 1987 Meer aandacht in de PZC voor Schouwen-Duiveland Uit de verschillende artikelen van het PZC-redactiestatuut en uit de begin selverklaring van de krant vloeien ge dragsregels voort, die de basis vor men van het redactionele beleid en het dagelijkse journalistieke werk. Als belangrijkste gedragsregels kun nen worden genoemd: - de formulering en de presentatie van de nieuwsfeiten en van de toelichting en verklaring van deze feiten. Deze dienen onbevooroordeeld en zakelijk te zijn. - bij het redactionele beleid als ge heel, maar in het bijzonder bij de ei gen nieuwsgaring en verslaggeving wordt rekening gehouden met het be staan van verschillende levensbe schouwelijke, politieke en culturele opvattingen en stromingen binnen de samenleving van het verschijnings- gebied. Resultaat daarvan moet zijn dat de totale voorlichting in de PZC representatief voor de Zeeuwse sa menleving kan worden genoemd. Voor de lezers klinkt dit alles mis schien wat plechtig en hier en daar zelfs overdreven, maar elk woord in de beginselverklaring is getoetst aan de dagelijkse praktijk. Voor de PZC-ver- slaggevers en bureauredacteuren - in totaal bijna zestig mannen en vrouwen - biedt de beginselverklaring een hou vast bij hun dagelijkse werk. Men moet zich daarbij niet de voorstelling maken, dat de redacteuren van de PZC elke dag het redactiestatuut er op naslaan om te zien of zij hun werk wel goed hebben gedaan. Zo is het nu ook weer niet. Politiemensen die de dage lijkse ronde doen met het wetboek van strafrecht onder handbereik, zijn ook zeldzaam. Maar als het nodig is wordt het redactiestatuut er wel degelijk bij gehaald. Niet alleen in het belang van de redactieleden, maar vooral ook om de belangen van de vele tienduizenden lezers van de PZC recht te doen. Met het redactiestatuut heeft de PZC haar identiteit bepaald. De verant woordelijkheid van de redactie is vast gelegd, terwijl tegelijkertijd de onaf hankelijkheid van de redactie werd ge waarborgd. Die onafhankelijkheid is een groot goed, want zij garandeert een zo evenwichtig en eerlijk mogelij ke berichtgeving. In het redactiesta tuut is een artikel opgenomen, waarin staat: "...de redactie dient haar infor matieverwervende en informatiever- strekkende taak binnen het kadef van hetgeen in de beginselverklaring is vastgelegd te kunnen uitvoeren, zon der rechtstreekse beïnvloeding door wie dan ook, noch van buitenaf, noch van binnenuit...". Door het redactiestatuut is de richting van de krant aangeduid: voor de PZC onafhankelijk, niet-gebonden, met een accent op de regionale berichtgeving. Onafhankelijk niet-gebonden wil de Provinciale Zeeuwse Courant vooral een krant zijn van en voor Zeeuwen. Schouwen-Duiveland niet uitgezon derd. lgemeen-hoofdredacteur M. P. Diele- ïan over de versterking van de redac- onele inbreng: „Met drie redacteuren jn we als PZC in staat de lezers uit- Derig over de regio te berichten. chouwen-Duiveland is journalistiek ezien een interessant gebied, omdat r veel gebeurt. Tot nu toe één redac- ?ur-verslaggever voor stad en streek 'as inderdaad wat aan de magere ant. De opening van de weg over de tormvloedkering, dit najaar, heeft ns eens te meer erbij bepaald, dat chouwen-Duiveland in geen enkel pzicht los van Zeeland kan worden ezien. We zijn dan ook erg blij dat we ns als redactie versterkt op Schou- 'en kunnen manifesteren". Met drie jdacteuren-verslaggevers, een foto raaf en een aantal redactionele mede- 'erkers en correspondenten beschikt de PZC, naar het oordeel van hoofdre dacteur Dieleman, over een volwaardi ge redactionele ploeg. De intensievere activiteiten van de PZC op Schouwen zijn geheel in de geest van de beginselverklaring over het redactionele beleid, zoals die is verwoord in het redactiestatuut. Dit nu bijna tien jaar oude statuut omvat een overeenkomst tussen directie, hoofdredactie en redactieraad van de ze krant, waarin de koers van de PZC is vastgelegd. Letterlijk staat in het sta tuut: „De Provinciale Zeeuwse Cou rant is een onafhankelijk regionaal dagblad, dat in de berichtgeving als mede in de verklaring en de toelich ting daarop in het bijzonder aandacht besteedt aan de gebeurtenissen in en de belangen van het verschijningsge- bied". Om een voorbeeld te noemen: De PZC schrijft niet alleen over de fei telijke stand van zaken rond de zoet- Watervoorziening voor de landbouw op Schouwen-Duiveland, maar haar redacteuren streven er voortdurend naar een zo breed mogelijk scala van meningen in de krant aan het woord te laten komen. Het redactionele beleid van de PZC, zo is vastgelegd, gaat er vanuit dat in Ne derland de parlementaire democratie onverkort dient te functioneren. Op basis van dat uitgangspunt wordt in de berichtgeving, in de toelichting op en in de verklaring van deze berichtge ving en in de hoofdredactionele com mentaren een onafhankelijk, niet par tijgebonden standpunt ingenomen, met inachtneming van artikel 7 van de Grondwet (het befaamde artikel over de vrijheid van meningsuiting) en arti kel 10 van het Verdrag van Rome. wordt door een regionale krant veel groter. Dat kun je goed zien in Zuid- Holland. Een echte regionale krant is daar niet. Bij de statenverkiezin gen is de opkomst dan ook veel klei ner dan in Zeeland." Maar niet alleen raken de burgers door een regionale krant op de hoog te van de provinciale en plaatselijke politiek, andersom werkt het ook. De burgemeester zegt zelf belang te hebben bij goede regionale verslag geving: „Een bestuurder moet we ten wat in de streek gebeurt, waar de mensen zich mee bezighouden. Naast de telefoon en de brief maak ik dus dankbaar gebruik van de pers. Zonder pers zou het een beroerde zaak zijn." Daarnaast kan de pers volgens As- selberg druk uitoefenen op de lande lijke politici, om bepaalde zaken ge daan te krijgen voor Zeeland. Als de krant de mening weergeeft van Zeeuwen, kunnen de politici de Zeeuwse wensen te weten komen. Niet dat de ministers en kamerleden dagelijks de PZC lezen, maar in Den Haag worden over tal van onderwer pen knipselkranten gemaakt. Daar voor gebruiken de knippers ook re gionale kranten. De politici krijgen de knipselkranten regelmatig onder ogen, dus ook stukken uit de PZC. En als de Schouwse problemen in de PZC meer aandacht krijgen, worden de politici op de hoogte gesteld van het wel en wee van het eiland. Graag zou Asselbergs willen dat op deze manier het Schouwse politietekort onder de aandacht van de landelijke bestuurders komt. Verder vindt de Zierikzeese burger vader dat de krant de sterke punten van Zierikzee meer naar voren zou kunnen halen: „In Zeeland is hele maal niet bekend dat Zierikzee zo veel monumenten heeft. Ik hamer er gevoelsmatig op, dat dat bekender wordt. Jammer vindt de burgemeester dat de krant geen volledig beeld geeft van héél Zeeland. Elk gebied heeft zijn eigen editie. Van Asselbergs vo rige gemeente, Sluis, leest hij nu nauwelijks meer iets. Dat is spijtig, hoewel hij zich afvraagt of een volle diger krant de kosten waard zou zijn. C. de Keyzer, vrijwilliger in het mu seum van Bruinisse, 'denkt dat hij wel tevreden is over de PZC.' Hij leest de krant al 40 jaar. Ook hij had nog niet gezien dat er meer in de krant staat over Schouwen. Vergoe lijkend zegt Keyzer: „Ach ja, de ene dag gebeurt er meer dan de andere. Je kunt moeilij k melding maken van drie ongelukken als het er maar één is." Voordat Froukje Warnar uit Nieu- werkerk 's morgens naar school - de christelijke scholengemeenschap in Zierikzee - gaat, leest ze de voorpagi na van de PZC. 's Middags gaat ze verder met de almanak, sport en overzichten van de televisie-, mu ziek- en bioscoopprogramma's. Froukje is goed te spreken over het feit dat Schouwen meer belicht wordt, hoewel ze de PZC ook al las toen de uitbreiding nog niet het ge val was. „Ik vind het goed dat in de PZC meer nieuws staat over ons eiland. Anders lijkt het net alsof we niet be staan", zegt Froukje. De Mavo-leer linge probeert de PZC elke dag te le zen, naast de NRC en de Zierikzeese Nieuwsbode. Haar interesse geldt vooral het nieuws over kleine Schouwse dorpen. „Laatst liep ik met een vriendin op straat. Ze zei op een gegeven moment dat de nieuwe burgemeester langsliep. Ik wist niet eens dat de oude burgemeester weg was gegaan. Kijk, dan is het toch leuk om dat al in de krant gele zen te hebben. Zo kun je volgen wat zich hier afspeelt. Dat vind ik inte ressanter dan gebeurtenissen in Vlissingen, want daar kom ik haast nooit. De vlag hangt uit aan de gevel van de nieuwe PZC-vestiging in Zierikzee. PZC in Zierikzee met flinke ploeg ZIERIKZEE - De puntjes moeten nog op de i gezet wor den, het tijdelijke meubilair moet nog door definitieve bureaus worden vervangen en ook nog niet alle post is aan het juiste adres geadresseerd, maar toch begint het PZC kantoor aan de Oude Haven in Zierikzee al aardig vorm te krijgen. Op de redactie-afdeling zijn de beeld schermen in gebruik genomen en de rechtstreekse ver bindingen met de computers in het hoofdkantoor te Vlissingen tot stand gebracht. Intussen wordt op de ad vertentie-afdeling te Zierikzee druk heen en weer ge schoven met allerlei ontwerpen; de advertentiepagi na's rollen van de tekentafel. Met name de redactionele bezetting op Schouwen-Dui veland is flink uitgebreid: van één verslaggever die on der de regio-redactie Bevelanden-Noord-Zeeland in Goes viel, naar drie vaste verslaggevers. Verder kan de redactie een beroep doen op een hulpverslaggeefster en correspondenten, een fotograaf op Schouwen-Duive land en enkele sportmedewerkers. Ook de medewerkers van de afdeling advertentie-acquisitie vinden in het Zie rikzeese kantoor een vaste uitvalsbasis. De vestiging van een regio-redactie Schouwen-Duive land in Zierikzee betekent dat ook voor de regio-redac tie in Goes het een en ander verandert. Het gebied Schouwen-Duiveland valt met ingang van 1 oktober niet langer onder de redactie Bevelanden-Noord-Zee land en dat geldt ook voor de Schouwse verslaggever Jan Jongschaap. Hij zal samen met Maaike van Houten en René Schrier, de chef van de regio-redactie, vanuit het nieuwe Zierikzeese kantoor gaan werken. Inciden teel zal nog wel sprake zijn van een samenwerking tus sen de beide redacties, bijvoorbeeld tijdens de weekein den. Met ingang van vandaag wordt ook het editiestelsel gewijzigd. In de praktijk betekent dit dat de editie Noord wordt opgesplitst in een zelfstandige editie Schouwen-Duiveland, terwijl Tholen en Sint-Philips- land aan de editie Bevelanden worden toegevoegd. De PZC deelt het pand aan de Oude Haven met het Uit zendbureau Walcheren. De medewerkers van het uit zendbureau hebben hun kantoorruimte op de begane grond. De PZC is op de eerste verdieping te vinden. Le zers en klanten van de PZC kunnen bij de medewerkers van het uitzendbureau terecht voor advertenties en abonnementen. Aan de balie of telefonisch kunnen bij hen kleine advertenties worden opgegeven, evenals abonnementen en familieberichten. Ook kan men er te recht voor eventuele klachten over de bezorging. Wie schriftelijke berichten heeft voor de redactie kan die naar het adres Oude Haven 41, postcode 4301 EL in Zierikzee, sturen. Maar ze kunnen ook aan het kantoor worden afgegeven, tussen 8.30 uur en 17.30 uur. Ook te-' lefonisch is de redactie op het kantoor bereikbaar, en wel onder het nummer 01110-15380. Met de opening van een eigen PZC kantoor in Zierikzee herstelt de krant een oude situatie. Een kleine 25 jaar geleden werd namelijk het Zierikzeese redactiekantoor aan het Kraanplein gesloten. Nu, een kwart eeuw later, is de 'Dijk van een krant' weer terug in het monumen tenstadje aan de Oosterschelde. Froukje Warnar en Coen van Balen in het redactielokaal van het Zierikzee se PZC-kantoor. WESTENSCHOUWEN - „Ik beschouw dit gebied als mijn achtertuintje en ik kan je wel vertellen, niemand heeft een mooier achtertuintje dan ik. Ik zou hier over 200 jaar nog wel eens willen kijken. Maar ja, het is een be kend gezegde: boompje groot, plan- tertje dood." Boswachter Chris Kou wen kan met warmte spreken over de uitgestrekte bossen in de Westhoek van Schouwen-Duiveland. Maar hij is niet de enige die de schoonheid van dit gebied waardeert. Dit jaar hebben naar schatting één miljoen mensen een wandeling door de bossen en aan grenzende duinen gemaakt. En het ziet er naar uit dat het aantal bezoe kers na november aanzienlijk zal stij gen. Met het openen van de weg over de stormvloedkering in de Oosterschelde komen de Schouwse bossen ook bin nen de actieradius van de bevolking op Walcheren. En op Walcheren zijn de bosgebieden met een lampje te zoe ken, zodat het in de rede ligt dat bos- en wandelliefhebbers over de dam zul len wippen voor een bezoek aan een uniek stukje Zeeland. De baas van Kouwen, districtshoofd Kees Mol van Staatsbosbeheer, is er van overtuigd dat het bezoek zal toe nemen: „Op de bijna 1000 hectare die staatsbosbeheer in de Kop van Schou wen beheert zijn verschillende unieke bosvormen te vinden. Een voorbeeld daarvan is de natte duinvegetatie, die ontstaan is onder invloed van een zoet waterbei die zich onder de grond be vindt. Van dergelijke vegetatie is al veel verdwenen in Nederland." Nu zijn niet alle terreinen vrij voor het publiek toegankelijk. Het is bijvoor beeld niet de bedoeling dat de mensen in de stuifduinen rond gaan banjeren. Boswachter Kouwen ziet al enige tijd gelaten aan dat het zand steeds verder 'zijn' bos binnenkomt en het moet te gen worden gehouden voor het te veel schade aanricht. Kouwen heeft hart voor zijn bos. Hij is er opgegroeid en werkt nu al zo'n 30 jaar in het gebied. „Zet me maar midden in de nacht in het bos neer en ik weet meteen waar ik ben. Ik ken hier elke boom." Kees Mol is momenteel bezig aan een omvormingsplan voor de Dominiale bossen in de Schouwse Westhoek. Een groot deel van de bomen zijn momen teel nog naaldbomen. Als het aan Mol lgt komt daar een eind aan. Hij is van plan nog maar éénderde van het ZIERIKZEE - „Ik zou nooit zijn gaan klagen dat er niet zoveel in de PZC staat over Schouwen-Duive land. Maar nu er meer over wordt geschreven, vind ik het toch wel leuk", oordeelt MAVO-eindexa- menkandidate Froukje Warnar uit Nieuwerkerk. Mevrouw J. de Her- togh uit Bruinisse, vrijwilligster in de Bruse bibliotheek, is het nog niet opgevallen dat er meer eilandelijk nieuws in de krant staat. Zij is van mening dat er veel meer streek- nieuws in de krant moet. Mavo-leer ling Coen van Balen vindt het Schouwse nieuws 'niet echt bijzon der': „De nieuwtjes hoor ik toch wel, op school of van mijn ouders." De Zierikzeese burgemeester, mr. J. J. P. M. Asselbergs, acht de uitbrei ding van de redactie Schouwen- Duiveland 'een goede zaak'. Kort om, de meningen over het belang van het eilandelijke nieuws zijn verdeeld. Coen van Balen (15) uit Zierikzee leest de PZC elke dag. Sinds een jaar krijgt de familie van Balen de PZC van de buurvrouw. Want volgend jaar gaan ze verhuizen naar Grijps- kerke en nu lezen ze zich alvast in over hun nieuwe woongebied. Coen leest de de krant met plezier: „In de PZC staat bijvoorbeeld dat kinde ren een bom hebben gevonden. Of wie de rijkste man van de wereld is. Niet dat me dat allemaal veel kan schelen, maar het is toch wel geinig nieuws." Kunst, sport en buitenlands nieuws houdt Coen goed bij. Het binnen landse nieuws leest hij oppervlak kig. De Zeeuwse bijlage kijkt hij slechts even door: „Ik vind het niet zo interessant dat een wijkgebouw 15 jaar bestaat. Sommige dingen in teresseren me wel, zoals moorden en diefstal. De PZC zou meer aandacht moeten besteden aan de sport op Schouwen, hoewel ik alleen verha len over de Zierikzeese clubs zou le zen." Soms doet Coen een poging de raadsverslagen te lezen, maar die in teresseren hem zo weinig dat hij al snel verdiept is in iets leukers. Hij kan zich voorstellen dat die belang stelling anders gaat liggen als hij mag stemmen. Dan lijkt het hem van belang te weten wat de plaatse lijke politici doen. Voorlopig interes seert de gang van zaken in het bui tenland hem meer. Het buitenlandse nieuws leest Coen overigens niet alleen in de PZC. Bij de familie van Balen valt ook het dagblad Trouw elke dag op de deur mat. De Mavo-leerling leest het bui tenlandse nieuws wisselend in de re gionale en de landelijke krant. De behandeling van de internationale aangelegenheden van beide och tendbladen komt volgens Coen aar dig overeen. Vindt de jeugdige lezer de uitbrei ding van de Schouwse redactie niet echt nodig, van mevrouw J. de Her- Zou het niet gezelliger zijn de PZC ■thuis in een leunstoel te lezen? togh uit Bruinisse moet de PZC juist veel meer over Schouwen schrijven: „Als je in het weekeinde hoort dat een ongeluk is gebeurd, verwacht je dat dat de volgende dag in de krant staat. Vergeet het maar, het staat nooit in de PZC. Ook aankondigin gen van muziekverenigingen kun je niet uit de krant halen. En laten we over Bruinisse maar helemaal zwij gen." De Hertogh, die als vrijwillig ster de Bruse bibliotheek draaiende helpt te houden, juicht het dan ook bijzonder toe dat het eilandelijke nieuws uitgebreider in de PZC komt. Dat dat nu reeds het geval is, had mevrouw overigens nog niet ge merkt, hoewel ze de krant naar eigen zeggen elke dag spelt. De burgemeester van Zierikzee, As selbergs, heeft daarentegen de in druk dat het juist iedereen opvalt dat er meer in de krant wordt ge schreven over Schouwen. „Ik hoor het allerwege, ook in de andere delen van Zeeland", meldt Asselbergs. De burgemeester van Zierikzee begint zijn dag met een blik in de PZC. De koppen van de algemene pagina's snelt hijhet regionale nieuws neemt de burgemeester goed door. Dat hoort bij zijn werk. Asselbergs vindt het belangrijk dat mensen op de hoogte zijn van zaken die zich afspelen in de regio. „Het is een goede zaak dat de mensen we ten wat er in het bestuur gebeurt. Ze hebben op bepaalde politici ge stemd en ze willen natuurlijk weten wat de gekozene doet. De betrok kenheid bij de regionale politiek louterend kan werken." Maar we heb ben geleerd dat het juist goed is voor een bos. Toch betekenen de bomen wel wat voor me. Als je een boom omzaagt moet het zeer doen. Maar je moet ge woon zagen, daar kun je niet onder uit." Tot voor enkele jaren kostte dat kap pen van de bomen geld. Omdat de bo men voor de houtindustrie nog niet van de beste kwaliteit waren moest voor het afvoeren ongeveer 10 gulden per kubieke meter betaald worden. Sinds enkele jaren krijgt Staatsbosbe heer echter geld voor het hout. Het gaat eveneens om een bedrag van 10 gulden per kubieke meter. En dat is aardig meegenomen, zeker als men be ziet dat uit de Dominiale bossen op Schouwen-Duiveland jaarlijks 1000 kubieke meter hout wordt wegge haald. Dat is voor Zeeuwse begrippen erg veel. Eén van de vele unieke plekjes in het Dominiale natuurgebied bij de uitkijkto ren van Burgh. naaldbos te laten staan. De bomen die verdwijnen moeten plaatsmaken voor een loofbos. „Dat heeft veel meer te maken met de natuurlijke begroeiing van het gebied dan naaldhout," vertelt hij Zo vind je in eenloofbos veelmeer dieren." Dat wil niet zeggen dat hij zijn mensen nu rigoreus met een bijl en een zaag tekeer laat gaan: „Dat zou kapi taalsvernietiging zijn. Die omvorming strekt zich uit over een groot aantal ja ren." Het bos in de Schouwse Westhoek heeft verschillende functies, In de ja ren twintig begonnen in dat gebied, in het kader van de werkverschaffing, de 'vastleggings- en bebossingswerken van de Dominiale Duinen op Schou wen'. Dat gebeurde op verzoek van de landbouw die steeds meer last kreeg van het zand dat vruchtbare gronden bedekte. Kees Mol wijst er op dat zon der de aanplant van de bossen de dorp jes onder aan de duinen in de gemeen te Westerschouwen zeker ondergesto- ven zouden zijn. Daar zijn elders in de wereld al voorbeelden van te zien ge weest. De aanleg van de bossen is dus een werk van mensenhanden geweest. En dat in de meest letterlijke zin van het woord, want de toenmalige stuifdui nen moesten voor ze ingeplant kon den worden, eerst vastgelegd worden met wilgetenen, riet en helmgras. De dennen die er vervolgens groeiden de den de rest en hielden het zand vast. Later kwamen daar loofbomen als eik, esdoorn, lijsterbes, abeel, balsem populier en berk bij. De beplanting die in de duinvalleien stond werd ge spaard, zodat daar trilpopulieren, vlier, duindoorn, wilde liguster, duin roos en kruipwilgen zich konden ont wikkelen. Dat maakt het gebied tot een zeer gevarieerd bos, niet alleen in beplanting, maar ook in hoogtever schil. Het is aan Staatsbosbeheer dat gebied in topvorm te houden en dat lukt aar dig. Zo worden in de Dominiale bossen onderzoeken gehouden naar de effec ten van zure regen. En daaruit blijkt dat het bos in een prima gezondheid verkeert. Tegenwoordig wordt niet meer zielig gedaan over het kappen van een boom. Ervaring heeft geleerd dat het uitdunnen van een bos zeer Gejaagd wordt er ook in de Schouwse westhoek. Mol, zelf jager, heeft het over een beheersjacht. Volgens Kou wen wordt er niet veel in de bossen ge jaagd. Wild wordt er niet uitgezet. Het zijn vooral de konijnen die schade aanrichten en de populatie moet dan ook in de hand worden gehouden. Loslopende honden richten meer schade aan dan de jagers. Daar zijn ze het over eens. Dat is dan ook de groot ste zorg van Mol en Kouwen, als het gaat over het toenemend bezoekers aantal. De boswachter heeft de erva ring dat de meeste mensen zich wel netjes gedragen. Ze blijven op de pa den en vernielen weinig: „Maar als je een groep van 100 mensen hebt, zijn er altijd wel twee die het niet zo nauw ne men." In verband met het toenemend bezoekersaantal zullen de medewer kers van Staatsbosbeheer - het zijn on bezoldigd opsporingsambtenaren en kunnen bekeuringen uitdelen - streng tegen loslopende honden optreden. In de winter kunnen de honden op het na- bijgelegen strand dollen. In het bos ho ren ze aan de lijn. Toch loopt boswachter Kouwen niet als een strenge koddebeier, zoals het beeld van de boswachter van vroeger nog wel bestaat, door het gebied. Veel liever vertelt hij over zijn bos. Groe pen vanaf 15 personen kunnen op werkdagen een beroep op hem of zijn collega's doen, voor een rondleiding door het gebied." 11.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1987 | | pagina 31