Boswachterij Schouwse Westhoek
beheert een uniek natuurgebied
OPENING KANTOOR IN ZIERIKZEE
'DIJK VAN EEN KRANT TERUG
LEZERS OVER UITBREIDING REDACTIE:
PZC/streek
IERIKZEE - De PZC dé krant voor (geheel) Zeeland. Vandaag accentueren directie en hoofd-
edactie van de Provinciale Zeeuwse Courant deze stelling door de opening van een nieuw
antoor in Zierikzee. Op de eerste verdieping van het historische pand Oude Haven 41 - bene
en is het uitzendbureau Walcheren gevestigd - krijgt de PZC een permanente vestiging, van
/aaruit de PZC-lezers op Schouwen-Duiveland advertentioneel en redactioneel zullen wor-
en bediend. De éénmansredactie voor Schouwen-Duiveland is intussen met twee man/vrouw
itgebreid, zodat de berichtgeving optimaal kan gebeuren.
Bekendheid
Terug
HET OMZAGEN VAN EEN BOOM MOET PIJN DOEN
Op de hoogte
Jacht
19[-
ONDERDAG 1 OKTOBER 1987
Meer aandacht in de PZC
voor Schouwen-Duiveland
Uit de verschillende artikelen van het
PZC-redactiestatuut en uit de begin
selverklaring van de krant vloeien ge
dragsregels voort, die de basis vor
men van het redactionele beleid en
het dagelijkse journalistieke werk.
Als belangrijkste gedragsregels kun
nen worden genoemd:
- de formulering en de presentatie van
de nieuwsfeiten en van de toelichting
en verklaring van deze feiten. Deze
dienen onbevooroordeeld en zakelijk
te zijn.
- bij het redactionele beleid als ge
heel, maar in het bijzonder bij de ei
gen nieuwsgaring en verslaggeving
wordt rekening gehouden met het be
staan van verschillende levensbe
schouwelijke, politieke en culturele
opvattingen en stromingen binnen de
samenleving van het verschijnings-
gebied. Resultaat daarvan moet zijn
dat de totale voorlichting in de PZC
representatief voor de Zeeuwse sa
menleving kan worden genoemd.
Voor de lezers klinkt dit alles mis
schien wat plechtig en hier en daar
zelfs overdreven, maar elk woord in de
beginselverklaring is getoetst aan de
dagelijkse praktijk. Voor de PZC-ver-
slaggevers en bureauredacteuren - in
totaal bijna zestig mannen en vrouwen
- biedt de beginselverklaring een hou
vast bij hun dagelijkse werk. Men
moet zich daarbij niet de voorstelling
maken, dat de redacteuren van de
PZC elke dag het redactiestatuut er op
naslaan om te zien of zij hun werk wel
goed hebben gedaan. Zo is het nu ook
weer niet. Politiemensen die de dage
lijkse ronde doen met het wetboek van
strafrecht onder handbereik, zijn ook
zeldzaam. Maar als het nodig is wordt
het redactiestatuut er wel degelijk bij
gehaald. Niet alleen in het belang van
de redactieleden, maar vooral ook om
de belangen van de vele tienduizenden
lezers van de PZC recht te doen.
Met het redactiestatuut heeft de PZC
haar identiteit bepaald. De verant
woordelijkheid van de redactie is vast
gelegd, terwijl tegelijkertijd de onaf
hankelijkheid van de redactie werd ge
waarborgd. Die onafhankelijkheid is
een groot goed, want zij garandeert
een zo evenwichtig en eerlijk mogelij
ke berichtgeving. In het redactiesta
tuut is een artikel opgenomen, waarin
staat: "...de redactie dient haar infor
matieverwervende en informatiever-
strekkende taak binnen het kadef van
hetgeen in de beginselverklaring is
vastgelegd te kunnen uitvoeren, zon
der rechtstreekse beïnvloeding door
wie dan ook, noch van buitenaf, noch
van binnenuit...".
Door het redactiestatuut is de richting
van de krant aangeduid: voor de PZC
onafhankelijk, niet-gebonden, met een
accent op de regionale berichtgeving.
Onafhankelijk niet-gebonden wil de
Provinciale Zeeuwse Courant vooral
een krant zijn van en voor Zeeuwen.
Schouwen-Duiveland niet uitgezon
derd.
lgemeen-hoofdredacteur M. P. Diele-
ïan over de versterking van de redac-
onele inbreng: „Met drie redacteuren
jn we als PZC in staat de lezers uit-
Derig over de regio te berichten.
chouwen-Duiveland is journalistiek
ezien een interessant gebied, omdat
r veel gebeurt. Tot nu toe één redac-
?ur-verslaggever voor stad en streek
'as inderdaad wat aan de magere
ant. De opening van de weg over de
tormvloedkering, dit najaar, heeft
ns eens te meer erbij bepaald, dat
chouwen-Duiveland in geen enkel
pzicht los van Zeeland kan worden
ezien. We zijn dan ook erg blij dat we
ns als redactie versterkt op Schou-
'en kunnen manifesteren". Met drie
jdacteuren-verslaggevers, een foto
raaf en een aantal redactionele mede-
'erkers en correspondenten beschikt
de PZC, naar het oordeel van hoofdre
dacteur Dieleman, over een volwaardi
ge redactionele ploeg.
De intensievere activiteiten van de
PZC op Schouwen zijn geheel in de
geest van de beginselverklaring over
het redactionele beleid, zoals die is
verwoord in het redactiestatuut. Dit
nu bijna tien jaar oude statuut omvat
een overeenkomst tussen directie,
hoofdredactie en redactieraad van de
ze krant, waarin de koers van de PZC is
vastgelegd. Letterlijk staat in het sta
tuut: „De Provinciale Zeeuwse Cou
rant is een onafhankelijk regionaal
dagblad, dat in de berichtgeving als
mede in de verklaring en de toelich
ting daarop in het bijzonder aandacht
besteedt aan de gebeurtenissen in en
de belangen van het verschijningsge-
bied". Om een voorbeeld te noemen:
De PZC schrijft niet alleen over de fei
telijke stand van zaken rond de zoet-
Watervoorziening voor de landbouw
op Schouwen-Duiveland, maar haar
redacteuren streven er voortdurend
naar een zo breed mogelijk scala van
meningen in de krant aan het woord te
laten komen.
Het redactionele beleid van de PZC, zo
is vastgelegd, gaat er vanuit dat in Ne
derland de parlementaire democratie
onverkort dient te functioneren. Op
basis van dat uitgangspunt wordt in
de berichtgeving, in de toelichting op
en in de verklaring van deze berichtge
ving en in de hoofdredactionele com
mentaren een onafhankelijk, niet par
tijgebonden standpunt ingenomen,
met inachtneming van artikel 7 van de
Grondwet (het befaamde artikel over
de vrijheid van meningsuiting) en arti
kel 10 van het Verdrag van Rome.
wordt door een regionale krant veel
groter. Dat kun je goed zien in Zuid-
Holland. Een echte regionale krant
is daar niet. Bij de statenverkiezin
gen is de opkomst dan ook veel klei
ner dan in Zeeland."
Maar niet alleen raken de burgers
door een regionale krant op de hoog
te van de provinciale en plaatselijke
politiek, andersom werkt het ook.
De burgemeester zegt zelf belang te
hebben bij goede regionale verslag
geving: „Een bestuurder moet we
ten wat in de streek gebeurt, waar de
mensen zich mee bezighouden.
Naast de telefoon en de brief maak ik
dus dankbaar gebruik van de pers.
Zonder pers zou het een beroerde
zaak zijn."
Daarnaast kan de pers volgens As-
selberg druk uitoefenen op de lande
lijke politici, om bepaalde zaken ge
daan te krijgen voor Zeeland. Als de
krant de mening weergeeft van
Zeeuwen, kunnen de politici de
Zeeuwse wensen te weten komen.
Niet dat de ministers en kamerleden
dagelijks de PZC lezen, maar in Den
Haag worden over tal van onderwer
pen knipselkranten gemaakt. Daar
voor gebruiken de knippers ook re
gionale kranten. De politici krijgen
de knipselkranten regelmatig onder
ogen, dus ook stukken uit de PZC.
En als de Schouwse problemen in de
PZC meer aandacht krijgen, worden
de politici op de hoogte gesteld van
het wel en wee van het eiland. Graag
zou Asselbergs willen dat op deze
manier het Schouwse politietekort
onder de aandacht van de landelijke
bestuurders komt.
Verder vindt de Zierikzeese burger
vader dat de krant de sterke punten
van Zierikzee meer naar voren zou
kunnen halen: „In Zeeland is hele
maal niet bekend dat Zierikzee zo
veel monumenten heeft. Ik hamer er
gevoelsmatig op, dat dat bekender
wordt.
Jammer vindt de burgemeester dat
de krant geen volledig beeld geeft
van héél Zeeland. Elk gebied heeft
zijn eigen editie. Van Asselbergs vo
rige gemeente, Sluis, leest hij nu
nauwelijks meer iets. Dat is spijtig,
hoewel hij zich afvraagt of een volle
diger krant de kosten waard zou zijn.
C. de Keyzer, vrijwilliger in het mu
seum van Bruinisse, 'denkt dat hij
wel tevreden is over de PZC.' Hij
leest de krant al 40 jaar. Ook hij had
nog niet gezien dat er meer in de
krant staat over Schouwen. Vergoe
lijkend zegt Keyzer: „Ach ja, de ene
dag gebeurt er meer dan de andere.
Je kunt moeilij k melding maken van
drie ongelukken als het er maar één
is."
Voordat Froukje Warnar uit Nieu-
werkerk 's morgens naar school - de
christelijke scholengemeenschap in
Zierikzee - gaat, leest ze de voorpagi
na van de PZC. 's Middags gaat ze
verder met de almanak, sport en
overzichten van de televisie-, mu
ziek- en bioscoopprogramma's.
Froukje is goed te spreken over het
feit dat Schouwen meer belicht
wordt, hoewel ze de PZC ook al las
toen de uitbreiding nog niet het ge
val was.
„Ik vind het goed dat in de PZC
meer nieuws staat over ons eiland.
Anders lijkt het net alsof we niet be
staan", zegt Froukje. De Mavo-leer
linge probeert de PZC elke dag te le
zen, naast de NRC en de Zierikzeese
Nieuwsbode. Haar interesse geldt
vooral het nieuws over kleine
Schouwse dorpen. „Laatst liep ik
met een vriendin op straat. Ze zei op
een gegeven moment dat de nieuwe
burgemeester langsliep. Ik wist
niet eens dat de oude burgemeester
weg was gegaan. Kijk, dan is het
toch leuk om dat al in de krant gele
zen te hebben. Zo kun je volgen wat
zich hier afspeelt. Dat vind ik inte
ressanter dan gebeurtenissen in
Vlissingen, want daar kom ik haast
nooit.
De vlag hangt uit aan de gevel van de nieuwe PZC-vestiging in Zierikzee.
PZC in Zierikzee
met flinke ploeg
ZIERIKZEE - De puntjes moeten nog op de i gezet wor
den, het tijdelijke meubilair moet nog door definitieve
bureaus worden vervangen en ook nog niet alle post is
aan het juiste adres geadresseerd, maar toch begint het
PZC kantoor aan de Oude Haven in Zierikzee al aardig
vorm te krijgen. Op de redactie-afdeling zijn de beeld
schermen in gebruik genomen en de rechtstreekse ver
bindingen met de computers in het hoofdkantoor te
Vlissingen tot stand gebracht. Intussen wordt op de ad
vertentie-afdeling te Zierikzee druk heen en weer ge
schoven met allerlei ontwerpen; de advertentiepagi
na's rollen van de tekentafel.
Met name de redactionele bezetting op Schouwen-Dui
veland is flink uitgebreid: van één verslaggever die on
der de regio-redactie Bevelanden-Noord-Zeeland in
Goes viel, naar drie vaste verslaggevers. Verder kan de
redactie een beroep doen op een hulpverslaggeefster en
correspondenten, een fotograaf op Schouwen-Duive
land en enkele sportmedewerkers. Ook de medewerkers
van de afdeling advertentie-acquisitie vinden in het Zie
rikzeese kantoor een vaste uitvalsbasis.
De vestiging van een regio-redactie Schouwen-Duive
land in Zierikzee betekent dat ook voor de regio-redac
tie in Goes het een en ander verandert. Het gebied
Schouwen-Duiveland valt met ingang van 1 oktober
niet langer onder de redactie Bevelanden-Noord-Zee
land en dat geldt ook voor de Schouwse verslaggever
Jan Jongschaap. Hij zal samen met Maaike van Houten
en René Schrier, de chef van de regio-redactie, vanuit
het nieuwe Zierikzeese kantoor gaan werken. Inciden
teel zal nog wel sprake zijn van een samenwerking tus
sen de beide redacties, bijvoorbeeld tijdens de weekein
den.
Met ingang van vandaag wordt ook het editiestelsel
gewijzigd. In de praktijk betekent dit dat de editie
Noord wordt opgesplitst in een zelfstandige editie
Schouwen-Duiveland, terwijl Tholen en Sint-Philips-
land aan de editie Bevelanden worden toegevoegd.
De PZC deelt het pand aan de Oude Haven met het Uit
zendbureau Walcheren. De medewerkers van het uit
zendbureau hebben hun kantoorruimte op de begane
grond. De PZC is op de eerste verdieping te vinden. Le
zers en klanten van de PZC kunnen bij de medewerkers
van het uitzendbureau terecht voor advertenties en
abonnementen. Aan de balie of telefonisch kunnen bij
hen kleine advertenties worden opgegeven, evenals
abonnementen en familieberichten. Ook kan men er te
recht voor eventuele klachten over de bezorging.
Wie schriftelijke berichten heeft voor de redactie kan
die naar het adres Oude Haven 41, postcode 4301 EL in
Zierikzee, sturen. Maar ze kunnen ook aan het kantoor
worden afgegeven, tussen 8.30 uur en 17.30 uur. Ook te-'
lefonisch is de redactie op het kantoor bereikbaar, en
wel onder het nummer 01110-15380.
Met de opening van een eigen PZC kantoor in Zierikzee
herstelt de krant een oude situatie. Een kleine 25 jaar
geleden werd namelijk het Zierikzeese redactiekantoor
aan het Kraanplein gesloten. Nu, een kwart eeuw later,
is de 'Dijk van een krant' weer terug in het monumen
tenstadje aan de Oosterschelde.
Froukje Warnar en Coen van Balen in het redactielokaal van het Zierikzee
se PZC-kantoor.
WESTENSCHOUWEN - „Ik beschouw
dit gebied als mijn achtertuintje en ik
kan je wel vertellen, niemand heeft
een mooier achtertuintje dan ik. Ik
zou hier over 200 jaar nog wel eens
willen kijken. Maar ja, het is een be
kend gezegde: boompje groot, plan-
tertje dood." Boswachter Chris Kou
wen kan met warmte spreken over de
uitgestrekte bossen in de Westhoek
van Schouwen-Duiveland. Maar hij is
niet de enige die de schoonheid van
dit gebied waardeert. Dit jaar hebben
naar schatting één miljoen mensen
een wandeling door de bossen en aan
grenzende duinen gemaakt. En het
ziet er naar uit dat het aantal bezoe
kers na november aanzienlijk zal stij
gen.
Met het openen van de weg over de
stormvloedkering in de Oosterschelde
komen de Schouwse bossen ook bin
nen de actieradius van de bevolking
op Walcheren. En op Walcheren zijn de
bosgebieden met een lampje te zoe
ken, zodat het in de rede ligt dat bos-
en wandelliefhebbers over de dam zul
len wippen voor een bezoek aan een
uniek stukje Zeeland.
De baas van Kouwen, districtshoofd
Kees Mol van Staatsbosbeheer, is er
van overtuigd dat het bezoek zal toe
nemen: „Op de bijna 1000 hectare die
staatsbosbeheer in de Kop van Schou
wen beheert zijn verschillende unieke
bosvormen te vinden. Een voorbeeld
daarvan is de natte duinvegetatie, die
ontstaan is onder invloed van een zoet
waterbei die zich onder de grond be
vindt. Van dergelijke vegetatie is al
veel verdwenen in Nederland."
Nu zijn niet alle terreinen vrij voor het
publiek toegankelijk. Het is bijvoor
beeld niet de bedoeling dat de mensen
in de stuifduinen rond gaan banjeren.
Boswachter Kouwen ziet al enige tijd
gelaten aan dat het zand steeds verder
'zijn' bos binnenkomt en het moet te
gen worden gehouden voor het te veel
schade aanricht. Kouwen heeft hart
voor zijn bos. Hij is er opgegroeid en
werkt nu al zo'n 30 jaar in het gebied.
„Zet me maar midden in de nacht in
het bos neer en ik weet meteen waar ik
ben. Ik ken hier elke boom."
Kees Mol is momenteel bezig aan een
omvormingsplan voor de Dominiale
bossen in de Schouwse Westhoek. Een
groot deel van de bomen zijn momen
teel nog naaldbomen. Als het aan Mol
lgt komt daar een eind aan. Hij is van
plan nog maar éénderde van het
ZIERIKZEE - „Ik zou nooit zijn
gaan klagen dat er niet zoveel in de
PZC staat over Schouwen-Duive
land. Maar nu er meer over wordt
geschreven, vind ik het toch wel
leuk", oordeelt MAVO-eindexa-
menkandidate Froukje Warnar uit
Nieuwerkerk. Mevrouw J. de Her-
togh uit Bruinisse, vrijwilligster in
de Bruse bibliotheek, is het nog niet
opgevallen dat er meer eilandelijk
nieuws in de krant staat. Zij is van
mening dat er veel meer streek-
nieuws in de krant moet. Mavo-leer
ling Coen van Balen vindt het
Schouwse nieuws 'niet echt bijzon
der': „De nieuwtjes hoor ik toch
wel, op school of van mijn ouders."
De Zierikzeese burgemeester, mr. J.
J. P. M. Asselbergs, acht de uitbrei
ding van de redactie Schouwen-
Duiveland 'een goede zaak'. Kort
om, de meningen over het belang
van het eilandelijke nieuws zijn
verdeeld.
Coen van Balen (15) uit Zierikzee
leest de PZC elke dag. Sinds een jaar
krijgt de familie van Balen de PZC
van de buurvrouw. Want volgend
jaar gaan ze verhuizen naar Grijps-
kerke en nu lezen ze zich alvast in
over hun nieuwe woongebied. Coen
leest de de krant met plezier: „In de
PZC staat bijvoorbeeld dat kinde
ren een bom hebben gevonden. Of
wie de rijkste man van de wereld is.
Niet dat me dat allemaal veel kan
schelen, maar het is toch wel geinig
nieuws."
Kunst, sport en buitenlands nieuws
houdt Coen goed bij. Het binnen
landse nieuws leest hij oppervlak
kig. De Zeeuwse bijlage kijkt hij
slechts even door: „Ik vind het niet
zo interessant dat een wijkgebouw
15 jaar bestaat. Sommige dingen in
teresseren me wel, zoals moorden en
diefstal. De PZC zou meer aandacht
moeten besteden aan de sport op
Schouwen, hoewel ik alleen verha
len over de Zierikzeese clubs zou le
zen." Soms doet Coen een poging de
raadsverslagen te lezen, maar die in
teresseren hem zo weinig dat hij al
snel verdiept is in iets leukers. Hij
kan zich voorstellen dat die belang
stelling anders gaat liggen als hij
mag stemmen. Dan lijkt het hem
van belang te weten wat de plaatse
lijke politici doen. Voorlopig interes
seert de gang van zaken in het bui
tenland hem meer.
Het buitenlandse nieuws leest Coen
overigens niet alleen in de PZC. Bij
de familie van Balen valt ook het
dagblad Trouw elke dag op de deur
mat. De Mavo-leerling leest het bui
tenlandse nieuws wisselend in de re
gionale en de landelijke krant. De
behandeling van de internationale
aangelegenheden van beide och
tendbladen komt volgens Coen aar
dig overeen.
Vindt de jeugdige lezer de uitbrei
ding van de Schouwse redactie niet
echt nodig, van mevrouw J. de Her-
Zou het niet gezelliger zijn de PZC
■thuis in een leunstoel te lezen?
togh uit Bruinisse moet de PZC juist
veel meer over Schouwen schrijven:
„Als je in het weekeinde hoort dat
een ongeluk is gebeurd, verwacht je
dat dat de volgende dag in de krant
staat. Vergeet het maar, het staat
nooit in de PZC. Ook aankondigin
gen van muziekverenigingen kun je
niet uit de krant halen. En laten we
over Bruinisse maar helemaal zwij
gen." De Hertogh, die als vrijwillig
ster de Bruse bibliotheek draaiende
helpt te houden, juicht het dan ook
bijzonder toe dat het eilandelijke
nieuws uitgebreider in de PZC komt.
Dat dat nu reeds het geval is, had
mevrouw overigens nog niet ge
merkt, hoewel ze de krant naar eigen
zeggen elke dag spelt.
De burgemeester van Zierikzee, As
selbergs, heeft daarentegen de in
druk dat het juist iedereen opvalt
dat er meer in de krant wordt ge
schreven over Schouwen. „Ik hoor
het allerwege, ook in de andere delen
van Zeeland", meldt Asselbergs. De
burgemeester van Zierikzee begint
zijn dag met een blik in de PZC. De
koppen van de algemene pagina's
snelt hijhet regionale nieuws neemt
de burgemeester goed door. Dat
hoort bij zijn werk.
Asselbergs vindt het belangrijk dat
mensen op de hoogte zijn van zaken
die zich afspelen in de regio. „Het is
een goede zaak dat de mensen we
ten wat er in het bestuur gebeurt.
Ze hebben op bepaalde politici ge
stemd en ze willen natuurlijk weten
wat de gekozene doet. De betrok
kenheid bij de regionale politiek
louterend kan werken." Maar we heb
ben geleerd dat het juist goed is voor
een bos. Toch betekenen de bomen wel
wat voor me. Als je een boom omzaagt
moet het zeer doen. Maar je moet ge
woon zagen, daar kun je niet onder
uit."
Tot voor enkele jaren kostte dat kap
pen van de bomen geld. Omdat de bo
men voor de houtindustrie nog niet
van de beste kwaliteit waren moest
voor het afvoeren ongeveer 10 gulden
per kubieke meter betaald worden.
Sinds enkele jaren krijgt Staatsbosbe
heer echter geld voor het hout. Het
gaat eveneens om een bedrag van 10
gulden per kubieke meter. En dat is
aardig meegenomen, zeker als men be
ziet dat uit de Dominiale bossen op
Schouwen-Duiveland jaarlijks 1000
kubieke meter hout wordt wegge
haald. Dat is voor Zeeuwse begrippen
erg veel.
Eén van de vele unieke plekjes in het Dominiale natuurgebied bij de uitkijkto
ren van Burgh.
naaldbos te laten staan. De bomen die
verdwijnen moeten plaatsmaken voor
een loofbos. „Dat heeft veel meer te
maken met de natuurlijke begroeiing
van het gebied dan naaldhout," vertelt
hij Zo vind je in eenloofbos veelmeer
dieren." Dat wil niet zeggen dat hij zijn
mensen nu rigoreus met een bijl en een
zaag tekeer laat gaan: „Dat zou kapi
taalsvernietiging zijn. Die omvorming
strekt zich uit over een groot aantal ja
ren."
Het bos in de Schouwse Westhoek
heeft verschillende functies, In de ja
ren twintig begonnen in dat gebied, in
het kader van de werkverschaffing, de
'vastleggings- en bebossingswerken
van de Dominiale Duinen op Schou
wen'. Dat gebeurde op verzoek van de
landbouw die steeds meer last kreeg
van het zand dat vruchtbare gronden
bedekte. Kees Mol wijst er op dat zon
der de aanplant van de bossen de dorp
jes onder aan de duinen in de gemeen
te Westerschouwen zeker ondergesto-
ven zouden zijn. Daar zijn elders in de
wereld al voorbeelden van te zien ge
weest.
De aanleg van de bossen is dus een
werk van mensenhanden geweest. En
dat in de meest letterlijke zin van het
woord, want de toenmalige stuifdui
nen moesten voor ze ingeplant kon
den worden, eerst vastgelegd worden
met wilgetenen, riet en helmgras. De
dennen die er vervolgens groeiden de
den de rest en hielden het zand vast.
Later kwamen daar loofbomen als
eik, esdoorn, lijsterbes, abeel, balsem
populier en berk bij. De beplanting
die in de duinvalleien stond werd ge
spaard, zodat daar trilpopulieren,
vlier, duindoorn, wilde liguster, duin
roos en kruipwilgen zich konden ont
wikkelen. Dat maakt het gebied tot
een zeer gevarieerd bos, niet alleen in
beplanting, maar ook in hoogtever
schil.
Het is aan Staatsbosbeheer dat gebied
in topvorm te houden en dat lukt aar
dig. Zo worden in de Dominiale bossen
onderzoeken gehouden naar de effec
ten van zure regen. En daaruit blijkt
dat het bos in een prima gezondheid
verkeert. Tegenwoordig wordt niet
meer zielig gedaan over het kappen
van een boom. Ervaring heeft geleerd
dat het uitdunnen van een bos zeer
Gejaagd wordt er ook in de Schouwse
westhoek. Mol, zelf jager, heeft het
over een beheersjacht. Volgens Kou
wen wordt er niet veel in de bossen ge
jaagd. Wild wordt er niet uitgezet. Het
zijn vooral de konijnen die schade
aanrichten en de populatie moet dan
ook in de hand worden gehouden.
Loslopende honden richten meer
schade aan dan de jagers. Daar zijn ze
het over eens. Dat is dan ook de groot
ste zorg van Mol en Kouwen, als het
gaat over het toenemend bezoekers
aantal. De boswachter heeft de erva
ring dat de meeste mensen zich wel
netjes gedragen. Ze blijven op de pa
den en vernielen weinig: „Maar als je
een groep van 100 mensen hebt, zijn er
altijd wel twee die het niet zo nauw ne
men." In verband met het toenemend
bezoekersaantal zullen de medewer
kers van Staatsbosbeheer - het zijn on
bezoldigd opsporingsambtenaren en
kunnen bekeuringen uitdelen - streng
tegen loslopende honden optreden. In
de winter kunnen de honden op het na-
bijgelegen strand dollen. In het bos ho
ren ze aan de lijn.
Toch loopt boswachter Kouwen niet
als een strenge koddebeier, zoals het
beeld van de boswachter van vroeger
nog wel bestaat, door het gebied. Veel
liever vertelt hij over zijn bos. Groe
pen vanaf 15 personen kunnen op
werkdagen een beroep op hem of zijn
collega's doen, voor een rondleiding
door het gebied."
11.