Verwenweek
I Provincie steekt miljoen verplaatsing slagerij Hulst
ZLM steunt regeling voor
braakleggen akkergrond
Veilplicht betekent de doodklap
|voor vismijn in Colijnsplaat
ECHTPAREN KUNNEN
TOT RUST KOMEN
'TUSSEN ZOUTELANDE EN WESTKAPELLE
VOORGESTELD DOOR LANDBOUWSCHAP
DIRECTEUR F. MINNEBOO WEG:
Australië
Hormonen
PZC/ provincie 17
OUTELANDE Het kustvak tussen de dorpen Zoutelande en Westkapelle is één van de wei-
nige in Zeeland dat nog niet op Deltasterkte is gebracht. Een aantal plaatsen in de duinenrij
■^voldoet nog niet aan de vereiste veiligheid of zal binnen enkele jaren onveilig worden. Daar-
il inaast is de Zoutelandse dijk niet tegen elke storm bestand. Het Waterschap Walcheren heeft
~^plannen ontwikkeld om de zeewering te verbeteren. Wanneer alles volgens plan verloopt, kan
in voorjaar 1988 met de werkzaamheden begonnen worden.
De deelnemers aan de 'verwenweek' bijeen tijdens een informatieve avond.
dingen om ons heen en heeft een
prachtige lezing gegeven over de
'Gulden Snede', de verhoudingen in
de natuur, die terug te vinden zijn in
schilderijen, architectuur en alles
wat ons omringt". Verwennen is
voor Aalt niet met zijn zaak bezig
hoeven te zijn, genieten van het
eten, dat iedere dag weer een verras
sing is, contacten met mensen uit al
le lagen van de bevolking en nieuwe
ideeën opdoen, „Het personeel is bij
zonder behulpzaam en vriendelijk
en het contact is niet zo onpersoon
lijk als in een hotel", meent Aalt. „Ik
zou zo'n verwenweek aan iedereen
aanbevelen, ik ga uitgerust en rijker
naar huis".
Vandaag (donderdag) eindigt de
week met een optreden van Marie-
Cécile Moerdijk in Luycksgestel en
een afscheidsdiner. Het is de bedoe
ling van Walraven deze 'verwenweek
voor echtparen' in het voorjaar nog
een of twee keer te herhalen. Verder
organiseert De Burght met Kerst
mis een zevendaags arrangement
voor de hele familie. „Ik kan me
voorstellen dat opa en oma graag
kinderen, kleinkinderen en zelfs
achterkleinkinderen bij elkaar wil
len hebben met de Kerst. Meestal
kan dat niet door de te kleine behui
zing", verduidelijkt Walraven. „Nu
bieden wij een familieweek aan voor
een bepaald maximum bedrag. Ook
al bestaat de familie uit 18 personen,
de prijs is nooit hoger dan dat maxi
mum".
Marijke Heuser
Sinds zaterdag 26 september genieten 36 echtparen van een 'verwen
week' in het congres-centrum De Burght te Burgh-Haamstede. Deze
'verwenweek voor echtparen' is door directeur Walther Walraven be
dacht. „Mijn bedoeling was een week te organiseren voor senior echtpa
ren, die eens iets anders willen dan samen reizen of een moeilijke tijd ach
ter de rug hebben door ziekte of iets dergelijks", legt Walraven uit. „Ik
probeer altijd zoveel mogelijk het behoeftepatroon van mensen te analy
seren en hun noden in te vullen". Tijdens deze verwenweek zijn de echtpa
ren er helemaal uit, kunnen meedoen aan allerlei activiteiten.
DONDERDAG 1 OKTOBER 1987
Walchers kustvak wordt
op Deltasterkte gebracht
Ing B.W. Veldhuis van het waterschap
geeft een toelichting op de plannen die
zich op vier stukken concentreren. De
voet van de dijk voor Zoutelande ligt
zo hoog, dat er tijdens een zware
stormvloed onder de verharde glooi
ing een kuil zal ontstaan, doordat het
zand weggeslagen wordt. Het plan is
om de verharding anderhalve meter
dieper en tien meter zeewaarts door te
trekken. Over de verharding komt
weer zand, zodat niemand kan zien dat
er breuksteen onder het strand zit.
Achthonderd meter dijk zal aan deze
operatie onderworpen worden.
De overgang van dijk naar duin is zeer
abrupt en daardoor niet deltaveilig.
Het waterschap wil de bestaande
glooiing van de dijk versmallend en af
lopend over zeventig meter door laten
lopen in het bestaande deltaveilige
duin. Verder is het plan om drie paal
hoofden te voorzien van bermen en be-
stortingen. De heer Veldhuis: „In de ja
ren vijftig is de helft van de paalhoof
den verzwaard. Deze werken goed,
maar de drie andere houden het water
minder goed tegen en het zand minder
goed vast, waardoor er ter hoogte van
deze hoofden stukjes strand en duin
weggeslagen zijn. We willen de drie
zwakke paalhoofden versterken, waar
door verkomen wordt dat de straks be
reikte veiligheid teniet gedaan wordt".
Het strand wordt hier over een lengte
van een kilometer verhoogd met hon
derduizend kubieke meter zand. Dit
zal om de ongeveer vijfjaar blijven ge
beuren om te veiligheid te kunnen
waarborgen.
Het laatste onderdeel van het plan be
staat uit het aanvullen van twee stuk
ken duin aan landzijde, omdat het
proflei daar te zwak is. De kleine in
hammen worden opgevuld, waardoor
bovendien een homogeen duin ont
staat. Dit is het enige stuk in het tra
ject waar aan de landzijde wordt ge-
AMSTERDAM - De Vlissingse schrij
ver van kinderboeken Wim, Hofman
(46) heeft woensdag in de stads
schouwburg van Amsterdam de Zil
veren Griffel ontvangen voor zijn
boek 'Zip', ter gelegenheid van de
33ste kinderboekenweek. De Gouden
Griffel was voor Harriet van Reek (De
avonturen van Lena Lena's). Dieser
Schubert kreeg de Gouden Penseel
voor 'Monkie'.
Zilveren Griffels zijn verder uitgereikt
aan Tony Ross voor 'Waar is mijn
potje', aan Nicolaas Matsier voor 'Ida
stak een zebra over' aan Dolf Verroen
voor 'Een leeuw met lange tanden',
aan John Yeoman voor 'De kluizenaar
en de beer', aan Stig Ericson voor 'Jen
ny en de rode storm', aan Janni How-
ker voor 'De aard van het beest' en
Lennart Nilsson voor 'Geboren wor
den'.
Wim Hofman is niet alleen schrijver
van kinderboeken, maar ook (in deel
tijd) directeur van de Zeeuwse Cultu
rele Raad. 'Zip' is bedoeld voor kinde
ren die net kunnen lezen. Wim Hofman
heeft al twee keer eerder een Zilveren
Griffel ontvangen en twee Gouden
Penselen voor illustraties in kinder
boeken. In 1975 kreeg hij de Nienke
van Hichtumprijs.
Wim Hofman
werkt. Volgens Veldhuis heeft het
werken aan de voorkant als voorde
len dat er niets van de kustlijn afge
snoept wordt, dat het achter de dui
nen liggende natuurgebied gespaard
blijft en dat een verbetering van het
strand goed is voor de recreatie.
De plannen zullen uiteindelijk goedge
keurd moeten worden door de hoofddi
rectie van Rijkswaterstaat in Den
Haag, die hierbij geadviseerd wordt
door de directie Zeeland die op haar
beurt eerst een advies van gedeputeer
de staten moet afwachten. Het positie
ve advies van gs is nu onderweg naar
naar de Zeeuwse directie van Rijkswa
terstaat. De uitvoering van de plannen
zal tussen de vijf en zes miljoen gulden
gaan kosten, die het rijk voor zijn reke
ning neemt. Het waterschap wil ko
mend voorjaar met de reconstructie
beginnen, omdat de verwachting is
dat het grote werk ongeveer drie
maanden zal duren en zodoende de
toeristen en de najaarsstormen misge
lopen worden.
Daar waar zandaanvullingen in het
duin worden toegepast, wordt de bo
venlaag eerst afgegraven en bewaard.
Deze laag wordt na de zandaanvulling
op het nieuwe duin verwerkt om zo
doende sneller een nieuwe begroeiing
te krijgen. Om het betreden van het
nieuwe ingeplante duingebied te voor
komen, wordt het gehele terrein afge
rasterd. Volgens ing Veldhuis is het
zelfs niet ondenkbaar dat het kaphout
op de duinen op den duur weer vervan
gen wordt door helmgras. „Dat hout
was neergelegd om te verkomen dat er
steeds zand wegstuift. Vroeger deden
we dat met helmgras, maar dat spoel
de er bijna elk jaar af, zodat die werk
wijze veel te kostbaar werd. Wanneer
straks blijkt dat het duin stabiel blijft,
kunnen we het hout weer vervangen
door helm. Het hout is tenslotte geen
fraai aanzicht en het esthetisch aspect
hebben we bij het opstellen van deze
plannen beslist niet uit het oog verlo
ren. De kust wordt niet alleen veiliger,
maar ook mooier", aldus Veldhuis.
MIDDELBURG De gemeente Hulst kan rekenen op de gevraagde provincia
le bijdrage van 1.050.000 gulden voor de verplaatsing van de slachterij Picavet
Vlees b.v. Gedeputeerde staten hebben besloten het geld beschikbaar te stel
len. Deze gift moet nog wel de statencommissies passeren.
De Hulster gemeenteraad nam eind augustus al het besluit om de slachterij,
gevestigd aan de Stationsweg, aan te kopen. De gemeente telt er 1,8 miljoen
gulden voor neer. Voorwaarde is dat dat het bedrijf een nieuw slachthuis neerzet
op het bedrijfsterrein Hogeweg, minstens overeenkomend met de capaciteit
van het huidige bedrijf (250 runderen per week). Daartoe moet Picavet ruim
5.000 vierkante meter grond van de gemeente kopen voor een prijs van bijna
32q:000 gulden.
Van de provinciale bijdrage komt 750.000 gulden uit het stadsvernieuwings
fonds, 150.000 gulden uit het fonds bijzondere voorzieningen en de resterende
150.000 gulden uit het fonds voor voorwaardenscheppend beleid. Gedeputeerde
staten kwalificeren de verplaatsing van het bedrijf als een 'zeer goed plan'. Er
verdwijnt een milieuhinderlijk bedrijf uit de buurt van de binnenstad (er waren
vooral de laatste maanden weer veel klachten over stankoverlast). Er komt
ruimte voor een betere ontsluiting van de binnenstad (vermindering van ver-
keers- en parkeerproblemen). De historische omwalling van de stad kan volle
dig worden hersteld en Picavet kan de bedrijfsvoering verbeteren. Kortom, zo
concluderen gs, de bijdrage zal 'in regionaal opzicht stimulerend kunnen
werken'.
Op het programma staan een be
zoek aan de Deltawerken, markten
in Zierikzee, lezingen, concerten en
een cursus aquarelleren en fotogra
fie. Deze cursus wordt gegeven door
de kunstschilders Co en Nora de
Voogd uit Burgh-Haamstede. Iedere
dag is er een dagopening en dagslui
ting door evangelist Kent Lueb. Dit
wil beslist niet zeggen dat niet-
christelijke echtparen daar aan mee
moeten doen. Iedereen is volkomen
vrij.
Jaap en Jannie Hengsdijk uit Goes
vormen een van de paren die zich in
De Burght laten verwennen. „We
wilden er even uit, want we zijn al ne
gen jaar niet met vakantie geweest",
vertelt Jaap. „We lazen de adverten
tie van De Burght en voelden gelijk
veel voor een week ontspanning sa
men met mede-christenen". Jannie
geniet van de contacten, de lezingen
en de gesprekken over het thema
van de dagsluiting. Jaap en Jannie
geven beiden aan dat het de eerste
dag bij de kennismakingsbijeen
komst al gelijk klikte. „De sfeer is ge
weldig, het is heerlijk om je nergens
zorgen over te hoeven maken, de
omgeving is prachtig en zo rustig. Ik
GOES - De regeling die het land
bouwschap heeft voorgesteld om
een gedeelte van het graanareaal
uit produktie te nemen door grond
braak te laten liggen, heeft in begin
sel de steun van de Zuidelijke Land
bouw Maatschappij (ZLM). Het
hoofdbestuur van de landbouwor
ganisatie wijdde deze week een eer
ste bespreking aan de notitie die het
landbouwschap over het braakleg
gen van grond heeft uitgebracht.
In deze notitie wordt onder meer
vastgesteld dat deelname aan een
braakregeling voor boeren pas aan
trekkelijk wordt als het braak laten
liggen van de grond een inkomen op
levert dat vergelijkbaar is met het
inkomen uit granen. Om tot een re
delijke braakvergoeding te komen
moet rekening worden gehouden
met aan de ene kant de kosten van
de noodzakelijke teeltbehandelin
gen in het jaar dat de grond braak
ligt, zoals de teelt van een groenbe-
mester, onkruidbestrijding, en der
gelijke, en aan de andere kant de be
sparingen op machinekosten, en
loonwerkkosten en ook het op-
brengstverhogend effect voor het
volgende jaar.
Omdat granen een verschillend sal
do opleveren, moet volgens de nota
van het Landbouwschap tenminste
worden uitgegaan van het saldo van
zomergerst. Overigens moet bij een
voor alle gebieden gelijke vergoe
ding worden gevreesd dat dat de
deelname in gebieden met een rela
tief lage opbrengst van graan veel
groter zal zijn dan in gebieden waar
de graanteelt meer oplevert. Het
voorstel is dan ook een inschrijfsys-
teem in te voeren. Een boer die een
deel van zijn grond braak wil laten
liggen kan dan inschrijven voor welk
bedrag hij met de overheid een
braakcontract wil sluiten. De over
heid bepaalt dan, beginnend bij de
gene die met het laagste bedrag
heeft ingeschreven, wie de deelne
mers worden. Dat gaat - vanonderaf
- net zo lang door tot het beschik
baar gestelde budget voor het braak
leggen op is.
Het hoofdbestuur van de ZLM voelt
wel wat voor dit zogenaamde in
ga straks helemaal blij naar huis",
zegt Jannie.
Helemaal uit 't Harde bij Zwolle
komen Aalt en Geertje Pruis.
Zij verblijven voor de derde maal
in De Burght, omdat zij een hotel
met een 'positieve' inslag prefere
ren boven een commercieel hotel.
Geertje is helemaal enthiousiast
over de cursus aquarelleren, die een
groot gedeelte van de week in be
slag neemt, 's Morgens geeft Co de
Voogd theorielessen en 's middags
wordt deze theorie in praktijk ge
bracht.
„Opeens zit je met penselen in je
handen. Je denkt dat je het niet
kunt, maar het resultaat is verbluf
fend", vertelt Geertje. „Co leert ons
anders te kijken naar de dagelijkse
COLIJNSPLAAT - De Colijnsplaatse
vismijndirecteur F. Minneboo heeft
vandaag, donderdag, zijn laatste
werkdag. Op zijn 64ste jaar gaat hij in
[de vut. „Ik wilde weg zijn voordat de
verbouwing van de vismijn begint.
Anders zit mijn opvolger met een
[pand, dat hij op onderdelen wellicht
liever anders had gezien", motiveert
Minneboo zijn vervroegd uittreden.
[De Colijnsplater heeft er bij zijn af
scheid 11 jaar opzitten als vismijndi
recteur.
fBij zijn komst, in 1976, waren de tijden
voor de Colijnsplaatse vismijn verre
van zeker. Het zag er toen nog naar uit
dat de Oosterschelde afgedamd zou
I: worden: Colijnsplaat zou voor de vis-
servloot onbereikbaar worden. Het
I pensioen van de eerste vismijndirec
teur A. van der Hooft leek voor de ge
meente Kortgene dan ook een prima
Ij. moment om de onrendabele vismijn te
jj sluiten. Op aandrang van bij de Ver
eniging tot bevordering der Zeeuwse
I visserij belangen (Zevibel) aangesloten
vissers besloot de gemeente Kortgene
het nog even aan te zien en nam ze
I Minneboo na een proefperiode van een
halfjaar in vaste dienst.
„In die jaren moest Kortgene jaarlijks
I nog vijftig- tot zeventigduizend gulden
per jaar toeleggen op de gemeentelijke
vismijn", herinnert Minneboo zich.
I„Bij mijn aanstelling werd het aantal
vaste personeelsleden teruggebracht
van vier naar twee, en dat drukte de
I kosten flink". De omzet groeide ge
staag: de bouw van de stormvloedke
ring bleek geen belemmering voor de
I visserij. In 1976 zette de afslag nog
voor 2,5 miljoen gulden om; vorig jaar
was dat bijna 12 miljoen gulden. In-
I middels werkt de vismijn met drie full
time- en twee parttime- krachten.
Terug in Nederland werkte hij eerst
een tijd in de visserij. Maar het werk op
zee beviel niet meer zo: hij gaf de voor
keur aan de bouw. „Ik had geen zin om
hier aannemer te worden, met de pa
pieren rompslomp waar je in Neder
land mee te maken hebt. In Australië
lag dat een stuk eenvoudiger. Daarom
werd ik metselaar".
Het beroep van vismijndirecteur is, zo
weet Minneboo, een vak waar je niet
voor kunt leren. „Je moet het aanvoe
len. Of ik het goed gedaan heb, laat ik
ter beoordeling van anderen over".
Minneboo wijst erop dat een visveiling
een heel andere aanpak vergt dan bij
voorbeeld een groentenveiling. „Bij
een vismijn komt de vis binnen en
moet direct verkocht worden. Er is
geen tijd om alles netjes op te stellen
voor de koper. Het is echt een haast-je-
rep-je-bedrijf'.
De toekomst van de Colijnsplaatse
vismijn baart de scheidende direc
teur zorgen. „Je gaat dan wel weg,
maar je werkt nog ge woon alsof je nog
jaren te gaan hebt. Je blijft vooruit
kijken voor de afslag". De donkere
wolken die nu boven de vismijn ko
men rechtstreeks vanuit politiek Den
Haag aangewaaid. „Als er een veil
plicht komt voor de garnalen, krijgt
Colijnsplaat het voor de kiezen",
voorspelt Minneboo. „De mijn is nu
eenmaal grotendeels afhankelijk van
de garnalen, en die worden voor het
merendeel over de weg aangevoerd.
De garnalenvissers zelf zullen op den
duur wel een oplossing vinden".
Bij invoering van de veilplicht raakt
de Colijnsplaatse afslag, aldus de di
recteur, 4,5 miljoen van zijn omzet
kwijt. Dat is ruim eenderde. „Sommi
ge vissers zullen een andere thuisha
ven zoeken", verwacht Minneboo. „En
dan kom je in een neerwaartse spiraal
terecht, want door een geringer aan
bod zullen ook de handelaren afhaken.
Niet alleen zal de gemeente dan weer
flinke bedragen in de mijn moeten
stoppen; uiteindelijk zal de afslag
dicht moeten".
Over de verhoogde activeiten van de
Algemene Inspectie Dienst bij de af
slagen merkt Minneboo op dat hij, net
als ieder ander in zijn vak, z'n zorgen
heeft. „Maar voor een directeur is het
een stuk makkelijker nu het grijze cir
cuit uit de mijn is. Alles wordt gecon
troleerd. Als directeur heb je er geen
bemoeienis meer mee". Minneboo be
klemtoont dat er van een zwart circuit
nooit sprake is geweest. „Dat is trou
wens niet mogelijk bij een gemeentelij
ke mijn", stelt hij. De scheidende di
recteur verwacht dat de vissers wel
vindingrijk blijven. „Ze zullen ook wel
een oplossing weten te vinden voor de
veilplicht. Dat is geen wonder, want
het gaat tenslotte om hun boterham".
Na zijn vertrek blijft hij nog tot 31 de
cember in dienst. Doordat hij geen ver
vanger had voor zijn werk als afslager
heeft hij veel vakantiedagen over. Op
zaterdag 31 oktober neemt hij officieel
afscheid, met een bijeenkomst van 15
tot 17 uur in dorpshuis De Brug aan de
Colijnsplaatse haven. Daarna wil hij
weer eens een kijkje nemen in Austra
lië. En verder blijft hij nog regelmatig
naar de mijn komen, om zijn kennis
door te geven aan zijn opvolger.
Hoewel zijn naam anders doet ver
moeden, heeft Minneboo niet altijd in
de visserij gezeten. „Ik kom wel uit
een vissersfamilie", vertelt de direc
teur, „maar in de jaren vijftig ben ik
vanuit Veere naar Australië geëmi
greerd met mijn gezin. Dat had niets
te maken met avonturiersbloed. In de
visserij zat gewoon geen brood meer".
In het verre werelddeel werd Minne
boo aannemer. „Het was daar wel even
anders dan in Nederland. Je moest
maar gewoon wat aanpakken. Voor
mij werd dat de bouw". Na een vakan
tie in Nederland was de drang sterk om
terug te keren. Achttien jaar na het
vertrek kwam het gezin weer terug.
„En dan rrterk je dat Nederland heel
anders is geworden dan je het hebt
achtergelaten. Je staat er ook van te
kijken hoeveel je van de Australische
mentaliteit hebt meegekregen". F. Minneboo: vismijndirecteur is vak waar je niet voor kunt leren...
len voor een verdere extensivering,
zoals in de landbouwbegroting
wordt aangegeven, zei Van der Maas
niets te zien: „Want dan is de akker
bouw ten dode opgeschreven".
Enig vertrouwen in het strategisch
plan voor de akkerbouw heeft de
ZLM-voorzitter wel. „Wij gaan er
vanuit dat de overleving van zoveel
mogelijk bedrijven in de plantaardi
ge produktiesector niet alleen een
boerenbelang is, maar ook een na
tionaal belang. In dit verband wees
hij op de export van agrarische pro-
dukten en de werkgelegenheid.
De voorzitter van de ZLM-veehou-
derijcommissie, W. van Veldhuizen,
drong aan op spoedige duidelijk
heid over het gebruik van natuurlij
ke hormonen bij de intensieve vee
houderij. Hij betoogde dat deze
middelen in alle landen van de Eu
ropese Gemeenschap moeten wor
den afgeschaft als bewezen wordt
dat deze hormonen schadelijk zijn
voor de mens.
„Maar als blijkt dat ze onschadelijk
zijn, dan moeten we ons als sector
nog eens beraden op onze uitzonde
ringspositie" aldus Van Veldhuizen.
„Het gevaar bestaat anders dat we
ons uit de markt prijzen. Overigens
werd erop gewezen dat een verbod in
de hele EG op het gebruik van hor
monen kan bijdragen tot de oplos
sing van het overschotten probleem
in de rundvleessector.
Mevrouw C. M. Dees van de platte
landsvrouwenbond liet zich in de
hoofdbestuursvergadering ver
heugd uit over het advies van het
landbouwschap naar aanleiding van
het rapport 'Loon naar werken',
waarin de positie van de vrouw op
het agrarische bedrijf wordt belicht.
Het schap heeft een aantal aanbeve
lingen voor aanpassingen en verbe
teringen op juridisch en financieel
gebied overgenomen. Uit het advies
van het landbouwschap blijkt onder
meer dat het van groot belang is
zichtbaar te maken hoeveel uren een
vrouw meewerkt in het bedrijf van
haar man.
schrijfsysteem. De bestuursleden
waren het ook eens met de bepaling
dat iedere deelnemer met minstens
20 procent van zijn graanareaal
moet mee doen en dat de minimum
oppervlakte van van een braak te
leggen perceel 1 hectare dient te be
dragen. Voorzitter H. C. van der
Maas concludeerde aan het eind
van de discussie dat het uit politiek
oogpunt van belang is dat de Neder
landse boeren mee doen aan deze
vrijwillige regeling. Hij drong wel
aan op een haalbare uitvoering, zo
dat er voldoende deelname zal zijn.
Van der Maas pleitte verder voor een
veel verdergaande verantwoorde
lijkheid van de nationale overheid
voor de concurrentiepositie van de
Nederlandse land- en tuinbouw. Hij
wees op de noodzaak van een samen
met de overheid te ontwikkelen sta-
tegisch plan voor de overleving van
de akkerbouwsector. Volgens de
ZLM-voorzitter moet regelgeving
die voor de akkerbouw kostenverho
gend werkt, worden uitgesteld. Ver
der zullen vanuit Den Haag de mo
gelijkheden moeten worden aange
reikt om de akkerbouwer in de gele
genheid te stellen zijn concurrentie
positie te versterken. In maatrege-
Van der Maas