Topbowling
in Goes: stars
strikes
in de ban van de
eeuwige tijdnood
PZC/ sportkrant
Zeeuwen lie
100 kilomet
Zo gezegd
Jean-Marie
Uurtje extra
Rood record
Antwerpen
Vrouw zijn
Uurtje extra
No brain
GOES Zijn tegenstanders kijken hem bewonderend aan. Ne
gen van de tien worpen gooit hij een strike: alles in één om. En
inderdaad, wanneer Roger Pieters op de Goese bowlingbaan
verschijnt blijven er niet veel pins staan. De 37-jarige Belg,
onlangs wereldkampioenschap bowlen in Helsinki, is een
klasse apart, een ster. Tijdens de Goese bowlingkampioen
schappen bewijst hij dat de wereldtitel geen toeval is geweest.
Roger Pieters blijft er echter beschei- in Den Haag in de Nationale Bow-
den onder. De uit Eeklo afkomstige lingleague speelt, bewijst hiermee dat
Trainen
Rust
Groen winnaar
Blote hoofd
MAANDAG 14 SEPTEMBER 1987
LEEUWARDEN (ANP) - De R0
se dames turnploeg heeft in j,
landhal in Leeuwarden e«
proefje gegeven van wat ovei
ken in Rotterdam kan word
wacht. Bij de strijd om de
tels van 18 tot en met 25 oktobi
Sportpaleis Ahoy' zijn de R(
sen de enige echte concurr®
de Sovjetunie in het duel om
dentitel. Roemenië was zatei
zondag in Leeuwarden in dei
denwedstrijd tegen Nederl
Zweden een klasse apart.
Het totaal van 393,30 punten?
Oosteuropese turnsters in Ru
waarschijnlijk niet bereiken»
het toernooi om de wereldfa
schappen de jurering wat
vriendelijk zal zijn dan in Fi
De Nederlandse damesploegp
de ook van de milde jury. Des
was duicjelijk dat de selet
bondscoach Ronald Waiter i
vooruitgang heeft gemaakt. 1
lijking met veertien dagen
toen de Nederlandse dames i
gerszed tegen de DDR en H
uitkwamen, werd een forse i
maakt. In Hongarije sloot 0
met 373,10 punten. In Leei
werd het totaal 378,45 punt
den, dat in Rotterdam in de si
oefenstof in dezelfde groep al
land uitkomt, de andere te
ders zijn China en ChineesTai
het afgelopen weekeinde nie
men (353,90).
Miranda van der Borst en
Beerepoot zijn de „trekkers"
Nederlandse zestal. Nations
pioene Van der Borst sloot i
dag als beste Nederlandse!
achtste plaats. Een dag later
Beerepoot haar echter. De
Van der Borst, in mei bij del
titelstrijd in Moskou 36 e, vi
zondag door een val bij de ops
de balk reglementair een half
ter moest zij ook in de vrije
toegeven aan haar 'e'enjaa
ploeggenote.
WINSCHOTEN - Bruno Jop]
zaterdag de 100 kilometer
schoten gewonnen. De at
GVAV Groningen legde de a
in 6 uur 49 minuten en 6 seco
had bijna tien minuten voor:
zijn eerste concurrent, delV«
Gert Boldhaus. Agnes Ebe
won, zoals verwacht, de i
van de dames in 8 uur 17 m
36 seconden.
Aan de wedstrijd in Winschoi
ook twee Zeeuwse atleten r
Bruyns uit Goes legde de 10
ter afin 8.29.16 en eindigde da
de veertiende plaats. Hansö
Groede werd twintigste in 8,
De belangrijkste uitslagen van
lopen van zaterdag zijn: Winsi
km: 1. Bruno Joppen (GVAV1
6.49.06, 2. Gert Boldhaus (WD1
Wim Akkerman (AVR Reusel) 11
van Berkum (Asterix Eindhover
Anton Kastjes (WD1) 7.53.28. B
Agnes Eberle (WD1) 8.17.36.
Amersfoort, marathon: 1. Dick?
(PAC Rotterdam) 2.26.01,2. WilS
(PAC) 2.28.37, 3. Thom Küster
gen) 2.35.43.
Dordrecht, 10 Engelse mijlen: 1.
man (Sliedrecht Sport) 53.41,2,
(Metro Rotterdam) 54.11,3. Tew
(Sprint Breda) 54.17, 4. Jan vi
(Sliedrecht Sport) 55.25, 5. Sam
(Marathon Vlissingen) 55.26,6J
(Olympia Halsteren) 55.28. Dan
Leyers (Ilion Zoetermeer) 1.06.51
„De inrichting van m'n huis, behan
gen en zo, heb ik gedeeltelijk aan an
deren overgelaten, en dat duurde
maar... Voor de telefoon ben ik er zelf
op uitgegaan. Dat vinden die mensen
schitterend, als je op zo'n postkan
toor komt. En je krijgt nog voorrang
ook....".
Ruud Gullit in het Algemeen Dagblad
„Ik ben opgegroeid in Biervliet, maar
geen jongen, die in dat kleine krin
getje is gebleven. Ik heb mezelf ont
wikkeld en ben dat wereldje gewoon
ontgroeid. Zoiets steekt. Ik word als
een gek afgeschilderd. Het is onzin".
Ad Versluijs in het Parool
Met het huidige stelsel in de atletiek
is de kans groot dat we volgend jaar
één grote race tegen de klok te zien
krijgen met als gevolg dat er louter
uitgebluste Nederlanders aan de
start in Seoul staan".
Toine van den Goolberg in het NRC
Als ik een keer geen stropdas om
heb, ben ik volgens Cruijff niet met
m'n vak bezig. Ja, kom nou, zo ver
denk ik niet door".
John Bosman in Het Vrije Volk
„Dankzij Hans Kraay heb ik bij AZ
een rottijd gehad. Dat vergeef ik hem
nooit. Waarschijnlijk was het frustra
tie van hem, ik was vroeger de betere
voetballer. Wanneer ik de laatste
twintig minuten uitviel, mocht hij nog
even invallen in het Nederlands elf
tal. Dat zal hem nog wel dwars zit
ten".
Cor van der Hart in Voetbal International
„Doping mag niet, aoping moet, wil je
de gezondheid van een topsporter
niet schaden. Kijk naar een atleet als
Ben Johnson. De drog spat er als het
ware vanaf'.
Psycholoog Peter Blitz in het Parool
Tennis past niet in het mannelijke
macho-beeld dat zwarte mensen heb
ben. Een echte kerel tennist niet".
Arthur Ashe in de Volkskrant
„Als je geen vedette wilt zijn, dan zul
je ook nooit de beste zijn".
Johan Cruijff over Frank Rijkaard in de VI
bij wijze van uitzondering de deur
van de kleedkamer open te zetten en
de schrijvende pers daar zijn werk te
laten doen.
Wat gebeurde er toen?
Mary Smits: „De persvoorlichter van
de KNVB, Wim Jesse, reageerde heel
opgewonden toen ik net als mijn col
lega's de kleedkamer in wilde gaan.
Als ik aan het werk ben realiseer ik
me echt niet dat ik vrouw ben, maar
ik werd die avond weer wel even hard
met mijn neus op de feiten gedrukt.
Ik moest op de gang blijven en ik
voelde me daar knap voor joker
staan. Na een paar minuten riep Nol
de Ruiter, de assistent-bondscoach,
me binnen. „Jij moet ook je werk
doen", zei hij tegen me. Maar hij
kreeg onmiddellijk woorden met Jes
se."
Wim Jesse heeft verklaard dat hij het
een kwestie van fatsoen vindt. Een
mannelijke journalist gaat volgens
hem, na bijvoorbeeld een dameshoc-
key-interland, toch ook niet de kleed
kamer in.
Mary Smits: „Als er geen haast bij is
en ik niet de kans loop primeurs of
uitspraken te missen, die mannelijke
collega's wel kunnen krijgen, wil ik
best wachten tot ze hun onderbroek
aan hebben. Maar nu was het al heel
laat en als ik nog een verhaal voor in
mijn krant wilde hebben, moest ik ge
woon naar binnen."
Hadden de spelers er geen moeite
mee, toen je eenmaal binnen was?
Mary Smits: „Dat verschilt van spe
ler tot speler. Vanenburg en Van
Breukelen riepen gelijk: kom maar
binnen. Ik wilde met Rijkaard praten
en die is geloof ik erg verlegen. In het
begin deed hij wat afstandelijk, maar
toen ik een paar vragen gesteld had
was het over."
Is het in die zeven jaar dat je in de
sportjournalistiek actief bent al eens
eerder voorgekomen datje zo gecon
fronteerd bent met je vrouw-zijn?
Mary Smits: „Nog nooit. Maar het
was ook de eerste keer dat ik bij het
Nederlands elftal kwam als verslag
geefster. Misschien hebben ze er op
dat niveau moeilijker mee."
Ga je nu in de toekomst met knikken
Jean Marie Pfaff wordt zelfs tijdens
een training niet graag gepasseerd.
Zeker niet als er ook nog supporters
op de tribune meekijken. Vorige
week, in de voorbereiding op de inter
land, werd hij door de bondscoach
vanaf de strafschopstip onder vuur
genomen. Twee keer kort achter el
kaar liet hij lage ballen onder zijn lin
kervuist doorglippen. Vanaf de tribu
ne klonk het: „Je wordt oud, ventje..."
De Belgische keeper keek even waar
het vandaan kwam en riep: „Zeg trai
ner, geef zo nog eens een paar balle-
kes".
De zwem- en polovereniging De Gan-
Met spelers uit het tweede, die eerder
tegen de Animo-reserves hadden ge
speeld moest Koag aan de wedstrijd
tegen Animo 1 beginnen. Gaandeweg
werden door wissels toch de eerste
teamspelers ingebracht. Die vonden
toen de richting wel: Animo-Koag
werd 4-7.
Het Argentijnse voetbal heeft een op
merkelijk record gevestigd. In de
tweede competitieronde, negen wed
strijden, werden veertien spelers uit
het veld gestuurd.
De scheidsrechter gaf vier keer rood
in het ruwe duel tussen Instituto en
de vroegere wereldbeker-winnaar In-
depedientes. Nestor Clausen, een van
de spelers waarmee Argentinië vorig
jaar in Mexico wereldkampioen werd,
ze uit Goes kan zich deze winter we
kelijks een trainingsuur extra per
mitteren dankzij de wielersport. De
Ganze leverde namelijk een werk
ploeg aan de organisatie van de inter
nationale profwielerronde van Mid
den-Zeeland, die zes avonden voor de
wedstrijd en op de dag zelf hielp bij de
voorbereidende werkzaamheden en
het opruimen. De club werd er, zo
meldt het clubblad Ganzeveer, 1450
gulden wijzer van.
Af en toe gebeurt het. Dan blijken
sportploegen moeite te hebben om in
Zeeland meteen op de juiste plaats
van bestemming te geraken. Zater
dag overkwam dat de eerste selectie
van korfbalvereniging KOAG uit
Krimpen aan de IJssel. Op weg naar
tegenstander Animo in Oost-Sou
burg vergat een deel van de ploeg bij
Roosendaal af te slaan. „We voelden
nattigheid toen we borden met Ant
werpen zagen verschijnen", zei de
aanvoerder van het KOAG-team.
was een van de gestraften. Estudian-
tes de La Plata moest het duel tegen
Banfield afmaken met negen man. De
tegenpartij moest ook een speler mis
sen. Ondanks de numerieke minder
heid won Estudiantes het duel (3-1)
en nam de leiding op de ranglijst.
Vrouwelijke sportjournalisten in Ne
derland zijn op de vingers van één
hand te tellen. Daarom wordt er nog
al eens paniekerig en verward gerea
geerd als er na afloop van een sport
wedstrijd een vrouw in plaats van een
man gewapend met pen en papier de
trainer of de spelers aan de tand
voelt. Mary Smits (25) van het Bra
bants Nieuwsblad ondervond dat
woensdagavond na afloop van de oe
feninterland tussen Nederland en
België in het Rotterdamse Feye-
noord-stadion. Omdat het al laat was
en de verslaggevers van de ochtend
kranten toch heel graag nog wat uit
spraken van spelers in hun verslagen
wilden verwerken, besloot de KNVB
de knieën de kleeddkamers binnen?
Mary Smits: „Nee hoor. Gisteren ben
ik bij Halsteren-Vlissingen geweest.
Ik praat daar altijd in de massageka
mer met de trainer. Daar moeten de
spelers doorheen lopen als ze naar de
douche gaan. Niemand neemt daar
aanstoot aan."
De zwem- en polovereniging De Gan
ze uit Goes kan zich deze winter we
kelijks een trainingsuur extra per
mitteren dankzij de wielersport. De
Ganze leverde namelijk een werk
ploeg aan de organisatie van de inter
nationale profwielerronde van Mid
den-Zeeland, die zes avonden voor de
wedstrijd en op de dag zelf hielp bij de
voorbereidende werkzaamheden en
het opruimen. De club werd er, zo
meldt het clubblad Ganzeveer, 1450
gulden wijzer van. En dat geeft de ver
eniging de kans bijvoorbeeld extra
trainingstij d te bekostigen.
De Terneuzense squasher Rino Peco-
raro heeft in deze tak van sport al veel
meegemaakt. Maar vorige week, op
een toernooi in Breda, was hij toch
met stomheid geslagen. Zelf
inmiddels al uitgeschakeld vi
plaats in de finale. Hij keekn
laatste partij vanaf de bank s
hem zat de Britse trainer van<
deze spelers.
„Ik weet hoe pijnlijk het is on
een squashbal op te lopen", v
hij later. „Die ene jongen W
een squashbal op te lopen",v
hij later. „Die ene speler kre?
bal keihard tegen zijn been
speelde verder alsof er niets
beurd. Ik keek verbaasd na
trainer. Hij keek me aan en 2
brain, no pain."
topbowler stelt zelfs dat hij tijdens het
WK in Finland het nodige geluk heeft
gehad: „Op het toernooi waren 230
deelnemers. Daar zaten zeker vijftig
kanshebbers bij voor de titel. Je hebt
dan wat geluk nodig om dpor alle voor
ronden te komen.
Toch kreeg hij de titel ook niet zo maar
in de schoot geworpen. Uit 43 landen
waren de bowlers naar het wereldkam
pioenschap gekomen. Vooral de Ame
rikanen zijn geduchte tegenstanders.
Daar immers is bowling een profsport.
..Dat zijn zeker goede bowlers. Die zijn
veel meer met hun sport bezig", vertelt
Pieters tijdens de wedstrijden in Goes.
„In de finale trof ik een Amerikaan. Ik
denk dat ik door m'n routine en rustige
spel van hem gewonnen heb. Hij was in
ieder geval een stuk jonger".
bowlen veel mer is dan alleen maar een
balletje gooien. „Je moet het eigenlijk
een keer geprobeerd hebben om te er
varen hoe moeilijk het is", zegt Roger
Pieters. „Fysiek kan iedereen het wel
opbrengen. Maar de techniek en men
tale kracht zijn van doorslaggevende
betekenis. Wanneer je ziet dat links en
rechts spelers beter aan het gooien
zijn, moet je niet in paniek raken. Het
komt dan op concentratie aan. Je
moet proberen om je eigen spel te spe
len".
Zo'n veertien jaar geleden is het alle
maal begonnen voor de Belg. In zijn
woonplaats Eeklo wierp hij de eerste
ballen op de bowlingbaan. „In het be
gin trainde ik iedere dag. Elk vrij uur
tje was ik in het bowlingcentrum te
vinden", blikt Roger Pieters terug.
„Ik heb zelfs ook nog aan joggen ge
daan om m'n conditie te verbeteren,
maar dat beviel toch niet zo. Ik voelde
me er niet lekker bij. Op dit moment
train ik niet zo veel meer, ongeveer
twee keer in de week. En dan in de
weekeinden veel toernooien. Door
mijn routine heb ik niet zoveel trai
ning meer nodig".
De Belgische bowleer, die bij een team
En dat doet de West-Vlaming dan ook.
Niet alleen buiten de baan, maar ook
erop blijft hij de rust zelve. Uiterst ge-
contreerd pakt hij de bal op, wacht
een tiental seconden en gooit dan met
een 'draaiende bal' de pins om. En dat
gaat zo heel wedstrijd door. Roger
Pieters: een bowler in hart en nieren.
Erwin Groen uit Goes werd winnaar
van de Goese bowlingkampioen
schappen. In de uiterst spannende fi
nale moest de laatste bal uiteindelijk
de beslissing brengen. De Goesenaar
haalde met 3.016 pints er net één meer
dan Roger Pieters uit Eekloo met 3.15
pints.
Ron van de Bogaart uit Amsterdam
werd derde met 3.004 pints, Frank de
Zeeuw uit Biggekerke werd vierde met
2.962 pints en vijfde werd Chris van
Damme uit Knokke met 2.896 pints.
Roger Pieters
Vroeger zaten ze samen in de box, nu staan ze beiden in de ring. De Schotse tweelingbroers Alex (rechts) t
Dickson omhelzen elkaar tijdens een trainingssessie in Londen. De beide 24-jarige Schotten lijken als tweed]
water op elkaar en bouwen beiden aan een bokscarriere. Alex is vooralsnog de succesvolste van de twee. Hi
ook twintig minuten ouder dan zijn broertje.
'S-GRAVENPOLDER Een televi
sie heeft hij niet, een telefoon wel
„maar soms zou ik willen dat ik er
geen had". Izaak op 't Hof is secreta
ris van de damclub 's-Gravenpolder.
„Een paar jaar geleden gaf Ton Sij-
brands een cursus dammen op de te
levisie. Het is de enige keer geweest,
dat ik heb overwogen er een te ko
pen, maar ik heb het uiteindelijk
niet gedaan. Wat moet ik verder met
zo'n ding? Mensen van de damclub
zeiden tegen me: dan zet je 'm toch
op zolder als je niet wilt kijken.
Maar ik heb hier helemaal geen zol
der... Bovendien werd die cursus om
vijf uur 's middags uitgezonden. Dan
ben ik nog aan het werk".
Niet alleen aan het bord zit Izaak op
't Hof voortdurend in tijdnood. Ook
in het dagelijks leven is het passen en
meten voor de chef werkplaats van
garage Tramper in 's-Gravenpolder.
Behalve als secretaris van de dam
club is Op 't Hof ook actief als speler
van het eerste team, als scheidsrech
ter bij damwedstrijden, als wed
strijdleider van de Zeeuwse dam-
bond en als secretaris van het dorps
huis in 's-Gravenpolder, overigens
het domicilie van de damclub. „Je
moet een tik hebben om deze dingen
allemaal te doen. Het komt er op
neer, datje overal achteraan moet".
Maar Izaak op 't Hof is een man, die
met weinig tevreden is. Een schou
derklopje, zo nu en dan, is voor hém
genoeg om zich met zijn ziel en zalig
heid in te zetten voor de damsport in
Zeeland. „Ik ben ruim veertig jaar ge
leden begonnen met dammen. In
1944 werden wij met de familie gëeva-
cueerd naar Kapelle. We werden on
dergebracht bij een oud baasje, zon
der kinderen. Van februari tot mei
hebben we niets anders gedaan dan
om de twee minuten een potje te
dammen".
Zelf is hij nooit een topper van for
maat geworden, al behoort Op 't Hof
in Zeeland tot de sterkere spelers.
Toch gaat het hem niet altijd ge
makkelijk af. Tijdnood is onlosma
kelijk verbonden. Hoe vaak heeft hij
niet tegen het vallen van de vlag
moeten knokken, terwijl hij zijn
hersenen pijnigde. „Hoe dat komt?
Ach, spelers van mijn generatie heb
ben nooit tijd gehad voor theorie.
Wij moesten leren en werken. Er
was geen tijd om in de boeken te kij
ken. Ik merk nu ook dat dammen
voor mij vaak meer inspanning dan
ontspanning is. De jongere spelers
kennen veel meer theorie. Ik speel
op routine, maar dat kost veel meer
tijd".
6,5 uur achter het bord gezeten. De
stand was 9-9, dus mijn partij was
beslissend. Het was een verschrik
kelijk moeilijk eindspel en dat was
slopend. Uiteindelijk won ik die
partij, maar op de terugweg in de au
to wist ik niet meer of ik links of
rechts moest. Ik was het helemaal
kwijt. Er stoppen ook nogal eens
mensen met dammen, omdat het ten
koste van hun nachtrust gaat. Er
zijn er zat, die na een wedstrijd niet
in slaap kunnen komen".
Als competitieleider van de Zeeuwse
dambond waakt Izaak op 't Hof indi
rect ook over de gezondheid van de
Zeeuwse spelers. Zo wil het nog wel
eens voorkomen, dat hij een wed
strijd af gelast in verband met slecht
Dat heeft hem zelfs ooit eens een
overwinning op de toenmalige we
reldkampioen Ton Sijbrands gekost.
Het was bijna hét hoogtepunt uit zijn
carriere. Tijdens een simultaan had
Op 't Hof Sijbrands in de tang, maar
de wereldkampioen wist het nade
rend onheil routinieus te voorkomen.
„We zaten nog maar met een paar
spelers en toen hij in de gaten had
dat hij ging verliezen, gunde hij me
geen tijd meer. Hij wist nog net remi
se te forceren".
„Ik heb een keer een wedstrijd mee
gemaakt in Monster. Daar speelden
we met 's-Gravenpolder. Ik heb er
weer. „Als het mistig is. Of er is spra
ke van ijzel. Ga dan maar eens van
huis. Gebeuren er dan ongelukken,
dan is dat ook mijn verantwoorde
lijkheid. Dertig jaar geleden zijn er
een paar spelers in het donker uit de
bocht gevlogen. Daarbij viel één do
de en een ander was voor de rest van
het leven invalide".
Met de start van de damcompetitie
(dit weekeinde) nemen de werkzaam
heden van Izaak op 't Hof hand over
hand toe. De telefoon staat
roodgloeiend en de secretaris van 's-
Gravenpolder is vele zaterdagen in
het Dorpshuis te vinden. „Je moet
toch steeds de boel klaarzetten. Een
kleine veertig damborden moeten
worden opgesteld en alle klokken
moeten op 12 uur staan. Gelukkig
hebben we nog oude damschijven,
die je aan twee kanten kunt gebrui
ken. Tegenwoordig zijn de onder
kant en de bovenkant niet meer ge
lijk. Dat is erg storend als je vier uur
achter een bord zit en je kunt je schij
ven, maar aan één kant gebruiken".
Ondanks al zijn inspanningen moet
Op 't Hof toch constateren dat de
jeugdige dammers niet meer in de rij
staan. Dammend Zeeland vergrijst.
„Het glijdt wat af, maar het is niet on
rustbarend. Er zijn mensen, die zeg
gen dat de Zeeuwse dambond over
een paar j aar niet bestaat, maar daar
geloof ik niet in. Het ledental daalt
wel wat, maar niet dramatisch. We
hebben wel te maken met veel jonge
ren, die buiten de provincie gaan stu
deren. Van Splunter, Saman, Paulis-
sen... allemaal weg. Er wordt ook snel
gezegd: bij ons op het dorp is geen
jeugd. Onzin, zeg ik dan, er is overal
jeugd. Je moet ze alleen zien te krij
gen".
„Als je thuis bent in het dammen,
werkt dat toch wel gemakkelijk.
Veel mensen in de damwereld heb
ben geen telefoon-gids meer nodig.
Ze vragen het nummer gewoon aan
mij en ik weet ze die nummers uit
het blote hoofd wel te geven. Ik denk
er ook niet over om als speler te
stoppen. Zolang ik nog punten pak.
Er zijn mensen van 75, 76 jaar, die
nog meedoen. Ik ben pas 54. Ik voel
me nog jong. Daarom ga ik gewoon
door. Het is ook een beetje versla
ving namelijk". Op de achtergrond
rinkelt de telefoon...
Koen Mijnheer
i
