Vroeger heb ik me gek laten Damesploeg voor Tour de France POSTBUS GROTE TWIJFELS BIJ PZC/sport Eric Vanderaerden niet in de Tour Etappewinnaars krijgen auto 14 Macht Optimistisch Jaren spijt Uitkomst DINSDAG 30 JUNI 1987 Laurent Fignon meer favoriet dan kanshebber WEST-BERLIJN (ANP) Met beslist geen betere erelijst dan enkele anderen is Laurent Fignon aanzienlijk meer fa voriet dan kanshebber in de Ronde van Frankrijk. De nu bijna 27-jarige Parijzenaar is dat niet eens omdat hij als enige voor de 203 deelnemers eerder ('83 en '84) de Tour won. Hij is wel de man die het nodigst moet. Laurent Fignon heeft de afgelopen twee jaar zijn zakken met miljoenen gevuld en zette daar niet meer dan middel matige prestaties tegenover. Zijn erelijst werd doordrenkt met zure regen. Desondanks vroeg èn kreeg hijdoor keihard zakendoen in een bv-tje ge naamd Maxi Sport Promotion met zijn maatje/ploegleider Cyrille Gui- mard, salarissen alsof hij de afge stapte Bretonse held Bernard Hi- nault verre ging overtreffen. Alleen al voor de start in de Ronde van Spanje werd een half miljoen gulden gevraagd. Daarvoor mocht de ge luidsfirma Bose de naam op de shirts van de Franse renners zetten. Laurent Fignon is op de kurfürsten- damm van Berlijn bij het punt aan gekomen, dat hij de miljonairssta- tus moet waarmaken. De komende vier weken zal blijken of hij een ware kampioen dan wel achtervolger van zijn eigen dromen is. In de Ronde van Zwitserland, waar hij de afgelo pen tien dagen alleen maar trainde, stond hij reeds stijf van de zenuwen. In een ogenblik van openhartighjeid bekende hij: „Als ik aan de inzet denk, krijg ik het benauwd". Met de grootste tegenzin heeft Lau rent Fignon zichzelf geduld moeten bijbrengen. Het was een medische noodzaak. De kampioen had er moeite mee na de periode, waarin hij als challenger de wielerhemel be stormde. In '83 was de Tour net zo open als dit jaar. Hinault, de patron die het peloton zijn wil op kon leg gen, lag met geopereerde knie in het ziekenhuis. Pascal Simon leek te winnen tot hij in een onbenullige valpartij zijn schouderblad brak. Fignon won voor de eerste keer en omdat de hele wielerwereld die zege een toevalstreffer noemde, fietste hij een jaar later alle coureurs èn Hi nault naar huis. Naar later bleek zichzelf incluis. Laurent Fignon heerste in de tijd ritten en op de cols. Hij spreidde een nimmer meer vertoonde macht ten toon. Wanneer hij wilde, ging hij op de pedalen staan en stampte net zo hard door tot iedereen met open mond van de zuurstofschuld zijn achterwiel moest loslaten. Fignon was woedend, dat hij één bergrit (l'Alpe-d'Huez) aan Luis Herrera had moeten laten. Het Tourpeloton had een nieuwe heerser. Maar niet heus. Een jaar later onderging Fignon zelf een operatie aan de hiel. Vorig jaar ging hij wel van start. In Pau bleef hij als-een ziek vogeltje in bed liggen, toen Hinault en Le Mond aanzetten voor hun broederstrijd. Frankrijk en Fignon zelf hebben uitgemaakt, dat de 74e Tour de France weer de zijne moet worden. De 'superstar' valt an ders terug naar het niveau van Ber nard, Pensee, Marie of Mottet. Sub top. In Zwitserland dekte Fignon zich in met deze dooddoener: „Als ik de Tour niet win, komt er geen einde aan het wielrennen en ook niet aan mijn leven". Heeft Laurent Fignon op 27-jarige leeftijd zijn toekomst al achter zich? Deze Tour de France zal het laten zien. Hij twijfelt zelf ook. Dit seizoen ging hij weliswaar steeds meer voor uit, hij kreeg geen enkele keer de be vestiging dat hij met een gerust hart de duels met Roche, Criquielion, Herrera, Hampsten en het Post-col- lectief kan aangaan. In Parijs-Nice won hij twee etappes zonder het klassement naar zijn hand te kun nen zetten. In de Ronde van Spanje was hij 'slechts' derde, viel dikwijls aan, maar het bleef bij één ritzege. De overwinning in de Grote Prijs van Wallonië was ook weer een uit schieter, maar dit weekeinde werd bekend dat de dopingtest positief was. In de Ronde van Spanje ben al ik be gonnen daar aan te werken", vertel de Fignon in Zwitserland. „Vanaf mei heeft alles in het teken gestaan van mijn voorbereiding op de Tour. In Zwitserland heb ik me bewust niets aangetrokken van het wed strijdverloop. Dat kostte me wei eens moeite, want ik ben een win naar. Zwitserland was een zware ronde en je moest in vorm zijn, wil de je winnen. Het waren haast alle maal renners met de Giro d'Italia in de benen, die vooraan kwamen. Het was mij ook bekend, dat wie voluit gaat in de Ronde van Zwitserland in de Tour de France moeilijkheden krijgt. Zo ging het de laatste jaren m et Kelly, Anderson en Millar". Laurent Fignon vreest met grote vreze de tijdritten in de Ronde van Franrkijk. Enigszins merkwaardig, want hij heeft er verschillende ge wonnen. Onlangs nog was hij win naar in de Ronde van Luxemburg. Vorige week in Bazel werd zijn naam pas op de 71e plaats teruggevonden. „Ik was nochtans vertrokken met het idee een prijs mee te pakken. Mijn benen bleven blokkeren en ik gafhetmaarop. Het probleem is niet lichamelijk. Het zit in mijn hoofd. Het is moeilijk uit te legg;en. Vroeger lag ik voot tijdritten rustig te slapen. Dat lukt me sinds die medische in greep niet meer. Er gaat te veel door me heen. Voor de tijdrit in Luxem burg had ik toevallig wel goed gesla pen en won ik...". Een cruciaal moment in de nade rende Tour is voor Laurent Fignon derhalve de tiende etappe tussen Seaumur en de Futuroscopc bij Poi tiers, een individuele tijdrit over 82 kilometer. Wie dan 'blokkeert' kan zes tot tien minuten en daarmee de Tour verliezen. In Zwitser land wilde Fignon daar, in verband met zijn psychologische blokkade, geen bespiegelingen over maken. „Zulke vragen kunnen mij beter niet gesteld worden", was een kribbige reactie. „Ik weet alleen, dat wie een koers goed voorbereidt, ook goed moet rijden. Het zelfvertrouwen is zoek sinds mijn operatie. Ik ben ziek geweest, heb ribben en een sleutel been gebroken en ik moest weieens wedstrijden staken. Het geluk was niet meer met mij, in de laatste Vuel- ta kreeg ik ook een verkoudheid". Fignon verklaarde voor de Tour de France Luis Herrera niet te vrezen. De Columbiaan won de Ronde van Spanje, waarin Fignon derde werd. „Ik heb gezien hoe Herrera de Vuelta beëindigde. Zijn knie was helemaal rood aan de achterkant. De aan hechtingen waren ontstoken. Herre ra heeft bovendien te weinig wed strijden gereden om de inspannin gen van de Tour te kunnen verdra gen. Stephan Roche is een grotere kanshebber. Hij heeft de Ronde van Italië op zak. Hij is in de winning mood. Van Jean-Francois Bernard heeft mij verbaasd, dat hij in de Giro na een paar dagen de strijd om de ro se trui al heeft opgegeven". Met zijn tegenstanders was Fignon niet veel bezig in de aanloop naar de Tour. Hij was veel meer in zichzelf gekeerd bij het naderen van het 'moment supreme'. Hij heeft twee jaar verloren en is toe aan een nieu we topprestatie. Anders gaat hij er financieel zwaar op achteruit. Fig non verdient op het ogenblik aan zienlijk meer dan in zijn topjaar 1984. Voor een criterium vraagt hij tien- tot dertienduizend gulden. „Dat is nu eenmaal mijn markt waarde als tweevoudig Tour-win naar", was zijn mening. Een andere uitspraak van hem was: „Ik flets tot mijn dertigste, daarna ga ik rentenieren". Die woorden heeft hij later ingetrokken. „Zo ver ben ik nog lang niet". Laurent Fignon: het geluk was niet meer met mij. Didi Thurau in de proloog van 1977 die hij als nieuwkomer won. BERLIJN (ANP) - Ook de tweede wielerjeugd van Didi Thurau is bij Peter Post begonnen. Na tien jaar omzwervingen leunde hij weer amper tegen de schouder van zijn ontdekker of hij won de grote tijdrit van de Ronde van Zwitserland. Hij droeg bovendien één dag de gele trui. Het waren zijn eerste aan spreekbare wapenfeiten op de weg sinds de derde plaats in Pa- rijs-Roubaix van 1981. Het waren geen toevalstreffers van Posts „gastarbeider". In de de Ronde van Italië was hij al dicht bij een tijd rittriomf. Thurau's tijd werd alleen overtroffen door rose-truidrager Ste phen Roche. Verzorger Ruud Bakker, die vorige week voor het eerst weer Thurau's spierbundels in zijn knuisten kreeg, riep enthousiast uit: „Pas op, Didi kan in Berlijn de proloog van de Tour win nen. En volgend voorjaar in de klassie kers gaan we wat met hem meema ken." Soigneur Bakker werd overweldigd door emoties toen Peter Post hem ver telde dat Thurau beloofd had weer in zijn ploeg te rijden. „Deze renner is nog niet versleten. Hij kan alles nog, ik voel het. Als jochie van achttien reed Didi ze allemaal het snot voor de ogen en dat gaat hij nog eens doen. Denk daar om." In de vorm, die hij in de Ronde van Zwitserland demonstreerde, wordt Di di Thurau woensdag op de Berlijnse Kurfürstendamm de gevaarlijkste concurrent voor Stephen Roche, Sean Kelly, Jelle Nijdam en Laurent Fignon in de strijd om de allereerste gele trui. Thufau verloor in de laatste berge tappe de Tour de Suisse aan de Ameri kaan Andy Hampsten. Hij ging deson danks met het grootste optimisme naar Berlijn in de wetenschap, dat mocht hij tien jaar na Fleurance nog eens de gele trui aantrekken, heel Duitsland weer aan zijn voeten zal liggen. Dienstweigering, wanprestaties, do ping, handtastelijkheden, telefoonter- reur en roddels deden sindsdien nau welijks afbreuk aan het idool Thurau. Het geld kwam in karrevrachten bin nen bij Didi D-Mark. De „blonde en gel" met het jonge-hondengedrag ge niet nog steeds aanzien. Rolf Gölz, Raimund Dietzen, Gregor Braun, Peter Hilse en Andreas Kappes konden winnen wat ze wilden, de po pulariteit van Thurau haalden ze bij lange na niet. Thurau daarover: „Het is met mij net als met Boris Becker, ook als hij verliest blijft hij de beste." jaar geleden, toen ik mijn eerste licen tie als beroepsrenner had. Ik heb zin in de Tour de France en als ik komen de winter minder zesdaagsen rijd, wil ik in de voorjaarsklassiekers ook weer eens voluit gaan." Peter Post voelde feilloos aan, dat Thurau weer serieus met zijn beroep bezig was. „Als dat zo is, komt zijn klasse ook onmiddellijk bovendrijven. Zie zijn resultaten, hij won toch bijna de Ronde van Zwitserland", aldus Post. De ex-zesdaagsekeizer had Thu rau graag de Ronde van Zwitserland zien winnen. Voor de laatste bergrit zei hij: „Ik heb het liever dat Thurau wint dan Hampsten en als Thurau niet wint, prefereer ik Peter Winnen." Hampsten zegevierde. Peter Post moet hem tot zijn leedwe zen nog een half j aar aan Roger Swerts laten. Hij heeft de verloren zoon pas volgend jaar weer onder contract. „Het begon als een grapje", wist Thu rau zich te herinneren. Post had een tweede sponsor gevonden en vroeg of ik terug wilde komen. „Ik geloofde eerst niet dat het serieus bedoeld was. Ik had al jaren spijt dat ik bij hem was weggegaan. Zo'n professioneel opge zette ploeg «heb ik nergens meege maakt". „Ik wist niet of hij me ooit terugwilde. Onze relatie was trouwens niet slecht. In de zesdaagsen werkten we al sa men. Dat Post me wilde meenemen BERLIJN (ANP) - Het prijzengeld in de Ronde van Frankrijk is voor de 74e editie verhoogd met tweehonderdduizend gulden tot een totaal van 2,2 miljoen. Verge leken met vorig jaar onderging het prijzenschema geen noe menswaardige veranderingen. De Tour-winnaar wordt beloond met 60.000 gulden plus een apar- tement ter waarde van 40.000 en een gouden kunstobject met dia manten van 125.000 gulden. Elke etappewinnaar krijgt ook dit jaar een zilveren trofee met diamant. De winnaars van de etappes op Franse bodem kun nen bovendien rekenen op een auto met een winkelwaarde in Nederland van twintigduizend gulden. Het normale geldbedrag dat bij de ritzege hoort is 6300 gulden. Nieuw is de Souvenir Charles de Gaulle: in Colombey les Deux Eglises tijdens de zevende etappe tussen Epinal en Troyes. Wie het eerst langs het huis van de voor malige president rijdt krijgt 3500 gulden plus de oorlogsmemoires van de generaal in drie luxe de len. naar de Ronde van Zwitserland kwam mij geweldig goed uit. Mijn ei gen ploeg deed niet mee. Thuis was er van trainen niets terecht gekomen, want het was dagenlang vreselijk slecht weer. In een etappekoers ben je verplicht op de fiets te gaan zitten." Thurau liet het zoete leventje aan de zijde van een oogverblindende schoon heid tijdelijk schieten. Voorlopig geen vakanties in exotische uithoeken van de wereld. Zijn Porsche - uiteraard het duurste model - heeft hij verkocht. De flets bepaalt deze zomer zijn leven. Kortstondig weliswaar, want Didi heeft reeds een nieuw vervoermiddel besteld: een bloedrode Ferrari. „Ik leef tenslotte maar één keer." Met een contract voor volgend jaar op zak beweert Thurau zijn weg in het wielermilieu te hebben hervonden. „Vroeger heb ik me gek laten maken. Toen ik de Henninger Turm in Frank fort van 1977 niet won, zeiden anderen dat Knetemann mij verraden had en werd ik opgehitst tegen Post. Ik teken de direct voor een andere ploeg. Die blunder heb ik vaak betreurd." Veel spijt van zijn daden heeft Thurau verder niet. „Ik heb veel gewonnen; zesdaagsen, de gele trui en etappes in de Tour, Luik-Bastenaken-Luik en ik was twee keer tweede in het wereld kampioenschap. Het enige dat eigen lijk telt is dat ik gezond ben en te eten heb." Bij de start van de Ronde van Frank rijk in Berlijn staat Didi Thurau lang niet onder zo'n zware druk als zeven jaar geleden, toen het Tour-spektakel in zijn geboortestad een aanvang nam. „Destijds werd er een mirakel van mij verwacht. Ik werd vierde, persoonlijk vond ik het niet slecht. Nu zie ik de dingen veel afstandelijker, al ben ik toch wel een beetje jaloers op Johan van der Velde. Hij fietst van dag tot dag en ziet wel wat er komt." DEN HAAG (ANP) - Theo de Rooy zal morgen (woensdag) toch voor de ploeg Post vertrekken in de Ronde van Frankrijk. De nummer drie uit het Nederlands wegkampioenschap neemt de plaats in Van Eric Vande raerden. De Belgische sprinter heeft gisteren, in overleg met ploegleider Peter Post, be sloten af te zien van deelneming. Re den van de beslissing van ploegleider en renner is dat de opgelopen voetbles sure niet tijdig hersteld is om op ver antwoorde wijze aan de Tour deel te nemen. De blessure weerhield Vande raerden er zondag ook van te vertrek ken in het Belgische wegkampioen schap voor professionals. Theo de Rooy is de vervanger van Eric Vanderaerden. Het uitblinken op de weg dit jaar heeft te maken met Thurau's echt scheiding. Die procedure loopt nog. „Ik had iets nodig om de scheiding van vrouw en kind af te reageren. De fiets bood uitkomst. De vorm kwam vanzelf en nu heb ik voor wegkoersen weer net zo veel ambitie als dertien WOERDEN (ANP) - Bondscoach Ri- nus Verboom heeft gisteren de na men van de zeven wielrensters be kend gemaakt die op 8 juli in de Ronde van Frankrijk voor dames van start gaan. De geselecteerden, die in St. Quen- tin aan de proloog beginnen, zijn: Nederlands kampioene Mieke Ha- Heleen Hage rijdt ook dit jaar de Tour voor dames. vik (Soest), Monique de Bruin (Hoogland), Petra de Bruin (Nieuw koop), Heieen Hage (Arnhem), Moni que Knol (Soest), Connie Meijer (Vlaardingen) en Gonnie van Koert (Nieuwkoop). De dames krijgen vijftien etappes voorgeschoteld met een totale leng te van ruim negenhonderd kilome ter. In het etappeschema zijn drie rustdagen en twee tijdritten opgeno men. (Van onze sportredactie) DEN HAAG Wat eet Steven Rooks tijdens de beklimming van de Gab bier? Welke versnelling trapt Jean Paul van Poppel tijdens een massa spurt? Wat voor advies geeft Peter Post een renner, die na een ontsnap ping bijna ingelopen wordt? Tijdens de Ronde van Frankrijk komen er bij het zien van de televisiebeelden soms vragen op die in geen krant beant woord worden. Lezers van de PZC krijgen de komende Tour de France de kans daar toch ach ter te komen. Via hun sportredactie kunnen ze vragen stellen aan renners, ploegleiders en begeleiders die actief zijn in het grootse wielercircus. Vragen over uiteenlopende onderwerpen zoals voeding, materiaal en huisvesting. De vragen worden doorgespeeld naar PZC-verslaggever Peter de Jonge in de Ronde van Frankrijk, die een selectie maakt en ze aan de betreffende ren ners, ploegleiders of begeleiders voor legt. Om de paar dagen zullen vraag en antwoord in de krant verschijnen. Let tijdens de Ronde van Frankrijk op de rubriek Postbus-Tour! tw PZC-sport, Postbus 18, 4380 AA, Vlissingen. Telefoon 01184-84230 - 01184-84233. (Bellen tussen 19 00 - 20.30 uur) 1

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1987 | | pagina 14