Britse boulevardpers: Boris Becker
ten onder aan geneugten des vlezes
Carpentier beheerst
tenniskampioenschap
VANDAAG TEGEN PAT CASH
Hij vindt
winnen zelfs
niet leuk
PZC/ sportkrant
STOPPER
Mentaal sterker
Schapers
Ontwikkelen
DRIE TITELS VOOR ZEEUWS-VLAMING
Begijn
MIRJAM VAN DE TILLAAR NA EEN JAAR DOS:
Katje
Eenling
12
LONDEN (GPD) Wimbledon ligt achter op het schema, maar blijkt zijn doorsnee-deelnemers
een lichte voorsprong te hebben gegeven. Het is alsof een peloton wielrenners met te weinig
lucht in de banden de Tour de France afwerkt: ook de besten kost het dan moeite een demarra
ge te plaatsen.
nico scheepmaker
MAANDAG 29 JUNI 1987
LONDEN (GPD) De uitschakeling
van Boris Becker galmde dit week
einde nog zwaar na op Wimbledon.
Dat een titelverdediger voor het eerst
sinds twintig jaar vroegtijdig sneu
velde - in 1967 verloor Manuel Santa-
na in de openingsronde van Charlie
Pasarell - werd met name door de
Britse pulppers gretig aangegrepen.
„Gewipt!", stond er (vrij vertaald)
met vette chocoladeletters in enkele
boulevardkranten te lezen, waarbij
het juist ging om de dubbelzinnige be
tekenis van het woord.
Want de Engelse sensatiezoekers lie
ten er geen twijfel over bestaan:
„boom boom Boris" was ten onder ge
gaan aan de geneugten des vlezes. De
innige relatie met vaste vriendin Béné-
dicte Courtin leidde eerst tot het afha
ken van trainer Günther Bosch, die
steeds minder invloed kreeg op zijn
pupil, en had nu gezorgd voor Beckers
harde val van het Wimbledon-voet-
stuk, zo luidde de lachwekkende ver
klaring.
The Times paste een andere benade
ring toe. Dat mejuffrouw Courtin een
rol speelde bij de eliminatie van de
Westduitse kampioen was volgens de
Britse kwaliteitskrant wel duidelijk,
maar eerder door haar af- dan aanwe
zigheid. Manager Tiriac had Beckers
vriendin begin vorige week terugge
stuurd naar Monte Carlo omdat ze Bo-
ris maar zou afleiden en dat nu vond
The Times een grote denkfout. Juist
haar vertrouwde verschijning langs de
baan had Becker er doorheen kunnen
slepen, was de teneur van een be
schouwend artikel in het dagblad.
Ivan Lendl gaf Becker het advies ge
woon geen kranten te lezen. „Als je dat
doet en gelooft wat er staat, ga je nog
aan jezelf twijfelen ook", aldus de Tsje-
choslowaak, die zaterdag opnieuw op
vallend veel problemen had zich te
kwalificeren bij de laatste zestien op
Wimbledon. Ditmaal vormde de Ame
rikaanse kwalificatiespeler Richey
Reneberg een lastige hindernis: 6-4, 6-
7, 6-3, 7-6.
„Ja, het is misschien wel een beetje
ironisch dat ik ondanks mijn moeiza
me wedstrijden toch nog steeds in het
toernooi zit", beaamde de voorlopig
weer onbetwiste nummer één van de
wereld. „Natuurlijk zou ik liever over
mijn tegenstanders heen walsen,
maar aan de andere kant maakt het
me mentaal steeds sterker. Ik sta er el
ke keer toch weer. Boris had het de
laatste tijd vrij makkelijk, misschien
was hij wel tè zelfverzekerd. En dan
ben je er niet klaar voor wanneer ie
mand je problemen bezorgt".
De kansen van Becker-bedwinger Pe
ter Doohan zijn bij de bookmakers
prompt gestegen van 500 naar 33 tegen
1. De Australiër, die even had overwo
gen „het eerste vliegtuig terug naar
huis te nemen toen ik de loting zag",
hoeft in elk geval niet langer te verblij
ven in een YMCA-filiaal, een soort
christelijke jeugdherberg, waar een
kamer nog geen veertig gulden per
nacht kost. Hij kan zich nu wel een lu
xueuzer onderkomen veroorloven.
Schapers blaakt
van zelfvertrouwen
In feite heeft de overvloedige regenval
van afgelopen week The Champions
hips aantrekkelijker gemaakt. Het
Londense gras. dat toch al de reputa
tie geniet carrières even snel te breken
als te maken, is zacht en traag, waar
door het nivellering slechts in de hand
werkt.
Als de voortekenen niet bedriegen,
gaat Wimbledon nog een opwindende
tweede helft tegemoet. De schrik zit er
in elk geval goed in bij de toppers. De
gebrekkige voorbereidingsmogelijk
heden hebben hun eerste slachtoffers
al geëist, terwijl ook de toestand van
de banen de zogeheten hard-hitters
nauwelijks nog voordeel biedt. Juist
de vroegtijdige uitschakeling van Bo
ris Becker en Kevin Curren, de beide
finalisten in '85, geeft wat dat betreft
een perfecte indicatie. Alleen een dreu
nende service, die wegens de zomerse
omstandigheden de laatste twee jaar
een vernietigend effect had op de dro
ge, harde plaggen, is ditmaal niet vol
doende om een greep naar de macht te
doen aan de Church Road.
Na Becker, Curren, Pate en Noah ver
dwenen dit weekeinde ook Gilbert en
Nyström van de plaatsingslijst. De
Amerikaan kon niet op tegen de ver
rassende Russische kwalificatiespeler
Alexander Volkov, terwijl Nyström
zich verslikte in Melkhuisje-stamgast
Jakob Hlasek. Het staat inmiddels al
vast dat minstens één ongeplaatste
tennisser de kwartfinales zal halen op
Wimbledon.
Maar misschien nog wel typerender
voor de moeilijkheidsgraad van de
Londense hordenloop is het gegeven,
dat na twee en een halve ronde nog
maar zes spelers zonder setverlies
zijn: Stefan Edberg (de enige die al bij
de laatste zestien zit), Jeremy Bates,
Mats Wilander, Miloslav Mecir, Pat
Cash én Michiel Schapers. Na Javier
Sanchez ontdeed de 27-jarige Rotter
dammer zich zaterdag zonder al te
veel problemen van de Amerikaan
Larry Scott (7-6,6-3,6-2), waardoor hij
vanmiddag op baan 3 voor het eerst
Pat Cash zal ontmoeten.
Normaal gesproken het eindstation
voor de Nederlander, maar zeker in de
101e Wimbledon-editie zijn de wonde
ren de wereld nog niet uit. De Austra
liër („Ik weet dat „Sjeepers" een grote
vent is met een goede service en dat hij
Becker een keer heeft verslagen") ver
loor twee jaar terug ten slotte reeds
zijn tweede partij van de Chileen Acu-
na. Voor Schapers is het duel met de
nummer elf van de wereld in elk geval
een prima graadmeter.
Terecht wilde de voormalig economie
student, momenteel 64e op de compu
ter-uitdraai, niet al te veel consequen
ties verbinden aan zijn dubbele over
winning, hoewel hij nooit eerder suc
cesvol is geweest op Wimbledon. „Ik
zal best weer iets stijgen, maar dat
heeft niet mijn hoogste prioriteit. Ik
vind het belangrijker eens een paar
jongens uit de top-20 te pakken. Dan
volgt die positieverbetering vanzelf. Ik
voel gewoon dat het erin zit, het zou
me niet verbazen als ik nu regelmatig
toppers zou uitschakelen".
Vast staat dat Schapers („Nee, ik ben
niet in de vorm van mijn leven, ik kan
nog een heel stuk vooruit gaan") aan
een constant seizoen bezig is. Zijn
slechte gewoonte vaak te verliezen
van gelijkwaardige „kruimeldieven"
begint langzaam maar zeker uitzonde
ring te worden. Begin dit jaar haalde
hij de halve finale in Adelaide (Marur
was toen te sterk) en de eindstrijd in
Auckland, waar Mecir hem de baas
bleef. De tweede-rondenederlaag te
gen McEnroe in Rotterdam was na
tuurlijk geen schande, net zomin als de
dreun die Noah uitdeelde in de derde
ronde van de open Franse titelstrijd.
Al gaat het traag, Schapers blijft zich
tenminste ontwikkelen. „Het voor
deel is dat ik eigenlijk op elke baan re
delijk uit de voeten kan", aldus de
lange Rotterdammer, die daar een
week geleden nog blijk van gaf tij
dens het grastoernooi in Bristol.
Schapers versloeg onder meer Amri-
traj en Leconte, de als eerste geplaat
ste Fransman die hem een jaar eerder
nog had geklopt, om vervolgens op
een haar na de finale te missen. De
Amerikaan Tim Wilkison bleef hem
de baas door de beslissende derde set
met 10-8 op zijn naam te schrijven.
Het duel met Pat Cash vandaag zal
uitwijzen of laatbloeier Schapers op
korte termijn werkelijk een bedreiging
voor de tennistop kan gaan vormen.
De uitslagen zijn: HEREN, tweede ronde:
Michiel Schapers (Ned) - Larry Scott (VSt)
7-6. 6-3. 6-2: Christo van Rensburg (Zaf) -
Christian Bergstrom (Zwe) 6-3, 6-2, 6-2: An
ders Jarryd (Zwe) - Derrick Rostagno (VSt)
6-0, 3-6,6-3,6-3: Pat Cash (Aus) - Paul McNa-
mee (Ausl 7-5.6-4.6-2: Jonas Svensson (Zwe)
- Eddie Edwards (Zaf) 4-6, 6-3, 3-6, 6-3, 8-6;
Tim Mayotte (VSt) - Tim Wilkison (VSt) 6-3,
4-6, 6-7, 6-2, 6-4:.
Derde ronde: Jakob Hlasek (Zwi) - Joakim
Nyström (Zwe) 5-7, 6-3, 6-0, 7-6; Stefan Ed
berg (Zwe) - Matt Anger (VSt) 7-6, 6-2, 6-2;
Aleksander Volkov (Sov) - Brad Gilbert
(VSt) 7-6, 0-6, 6-3, 6-4; Andres Gomez (Ecu) -
Ken Flach (VSt) 6-4, 6-4, 3-6, 7-5; Ivan Lendl
(Tsj- Richey Reneberg (VSt) 6-4,6-7,6-3,7-6;
Johan Kriek (VSt) - Scott Davis (VSt) 5-7, 6-
4, 6-7, 6-1, 8-6;
DAMES, tweede ronde: Elizabeth Smylie
(Aus) - Annabel Croft (GBr) 6-3, 6-1; Mary
Joe Fernandez (VSt) - Barbara Potter (VSt)
6-0, 6-1; Beth Herr (VSt) - Anne White (VSt)
6-1, 6-4; Alycia Moulton (VSt) - Judith Wies-
ner (Oos) 6-4, 6-4; Belinda Cordwell (NZli -
Julie Salmon (GBr) 7-6, 6-0;
Claudia Kohde-Kilsch (WD1) - Louise Field
(Aus) 7-6, 6-0; Gigi Fernandez (PRi) - Svetla-
na Parkhomenko (Sov) 6-2, 3-6, 6-4;
derde ronde: Sylvia Hanika iWDl) Iwona
Kuczynska (Pol) 6-3, 6-4; Gabriela Sabatini
(Arg) - Isabelle Demongeot (Fra) 6-3, 6-4; Ja-
naNovotna (Tsj) - Sharon Pete (VSt) 6-2, 4-6,
6-4; Steffi Graf (WD1) - Laura Gildemeister
(Per) 6-2, 6-1
Derde ronde: Natalja Zvereva (Sov) - Ann
Henrickson (VSt) 6-3, 6-3: Raffaela Reggi
(Ita) - Catherine Tanvier (Fra) 6-3. 6-4; Hele
na Sukova (Tsj) - Jo Durie (GBr) 6-1, 6-3;
dubbelspel, eerste ronde: Manon BollegraP
Maria Lindström (Ned/Zwe) - Meshki,'Zvere
va (Sov) 7-5. 6-1; Bourne/Kaplarda (VSt) -
Schapers/Srejber (Ned/Tsj) 6-7, 6-3, 6-4. Iris
Demongeot/Nicole Tauziat (Fra) - Nicole Ja-
german/Marianne van de Torre (Ned) 6-3, 6-
4.
Michiel Schapers om actie tijdens zijn partij tegen Larry Scott.
TERNEUZEN Serge Carpentier
heeft de Zeeuwse kampioenschappen,
die in Terneuzen werden gehouden,
volledig beheerst. Hij klopte in het
herenenkel B Dick Waasdorp en werd
ook kampioen in het herendubbel (sa
men met Jaap Moerland) en gemengd
dubbel (met Annemarie Verijzer).
Carpentier was begin februari ook al
provinciaal indoorkampioen gewor
den.
Bij de dames van vergelijkbaar niveau
werd Sandra Begijn, eveneens con
form de prognoses, de nieuwe kam
pioene. In een voortreffelijke slotpartij
stak ze haar rivale, Annemarie Verrij-
zer, in drie sets de loef af. Met het noe
men van de naam Dick Waasdorp, is
tevens de verrassende wending van de
gang van zaken in het hoofdtoernooi
bij de heren aangestipt. De Dombur
ger in Thoolse dienst was het vorig
weekend vanuit zesde positie gestart
met een zege op Patrick Marteijn (Lu-
co et Emergo). Jaap Moerland (TSI)
werd zijn volgende slachtoffer, waarna
hij afgelopen zaterdag de als tweede
geplaatste Remco Maandag (MLTC)
de weg naar de slotontmoeting af
sneed. Een confrontatie met Serge
Carpentier die tegelijkertijd achter
eenvolgens Tim van Dijk (Animo) en
zijn clubgenoot Jos Verschuure op het
verkeerde been had gezet, werd aldus
een feit.
Carpentier, in 1983 bij de tot en met 18-
jarige jongens voor het laatst getooid
met de overwinnaarskrans van een
kampioenschap op gravel, was merk
baar gebrand op een positief resultaat.
Hij leek ook inderdaad in record tempo
op een gunstige totaalscore af te steve
nen, tot dat Waasdorp, eenmaal in zijn
ritme, de op snelle en gevarieerde ac
ties gebaseerde speeltrant van zijn op
ponent begon te ontregelen. Het kost
te Carpentier vier tegentreffers en veel
pijn en moeite, alvorens hij uiteinde
lijk toch als eerste over de streep ging,
6-4.
Waasdorp hield het in de tweede set bij
zijn beproefde concept, alleen ging hij
zijn 'schaaktennis' wel steeds meer
spreiden. Het speelde Carpentier die
daardoor veel loopwerk moest gaan
verrichten ongewild in de kaart. Met
een ononderbroken reeks van vijf
mocht de Oostburger zich na een 1-1
tussenstand, de terechte opvolger van
Hans Felius noemen, 6-1.
Sandra Begijn, de grillige vedette uit
Hulst, zorgde daarna met haar ver
trouwde tegenspeelster bij de dames,
TSI-representante Annemarie Verrij-
zer, voor een hoogtepunt, zowel wat
spelpeil als kijkgenot aangaat. Be
vrijd van de last als grootste kansheb
ster geboekt te staan, ging laatstge
noemde er van meet af aan fel en ge-
concentrreerd tegenaan. Begijn, geta
lenteerd, maar snel geagiteerd, had
daags voordien al een schot voor de
boeg gehad. Mirjam van Tillaar (DOS)
had toen haar faam als gevaarlijke
outsider waar gemaakt, door pas na
krachtig verweer het hoofd te buigen
voor de Hulsterse. De diep reikende
drives van Verrijzer wist de Zeeuws-
Vlaamse in de openingsset pas vanaf
de zevende game doeltreffend te pare
ren, 6-4.
De tweede reeks werd ze met gelijke
munt betaald. Verrijzer perste er toen
een krachtig slotoffensief uit, 7-5, zo
dat een barrage noodzakelijk was. Of
ze teveel van haar reserves geëist had
werd daarin niet duidelijk. Een feit
was het wel, dat Verrijzer nu in het me
rendeel van de games steeds op het
nippertje het loodje moest leggen, zo
dat Begijn weliswaar verdiend, maar
beslist geflatteerd, met 6-2 zegevierde.
Had Mirjam van de Tillaar Sandra Be
gijn het vuur in de demi-finale na aan
de schenen gelegd, Annemarie Verrij
zer had daar de zaken evenmin cadeau
gehad. Een uitstekend optreden van
Stefanie Rottier (Smash) was daar de
bet aan.
Uitslagen: herenenkel B, halve finales: S.
Carpentier-J. Verschuure 6-4, 6-2; D. Wgas-
dorp-R. Maandag 3-6, 6-4, 6-2; finale: S. Car-
pentier-D. Waasdorp 6-4,6-1. Damesenkel B,
halve finales: S. Begijn-M. M. v. d. Tillaar 6-3,
7-5; S. Rottier-A. Verrijzer 6-3, 5-.7, 2-6; fina
le: S. Begin-A. Verrijzer 6-4,5-7,6-2. Herenen
kel Cl, halve finales: A. van Bockel-J. Ver
schuure 6-7, 6-4, 6-4; M. Wolfert-J. Verstrae-
ten 7-6, 7-5; finale: M. Wolfert-J. Verschuure
6-3,3-6, 6-2. Damesenkel Cl, halve finales: I.
de Vries-E. Buijs 6-2,6-2; M. Kienjet-Ch. van
Schelven 6-2, 6-2; finale: I. de Vries-M. Kien-
jet 7-6, 6-4. Herenenkel C2, halve finales: E,
van Kampen-R, de Jong 6-4, 6-0; F. Hame
link-F. Wille 2-6, 6-4, 6-2; finale: E. van Kam
pen-F. Hamelink 6-4, 4-6, 6-2. Damesenke)
C2, halve finales: H. André de la Porte-J. de
Kam 6-4, 6-3; E. Cijvat-N. Blok 6-3, 6-1; fina
le: H. André de la Porte-E. Cij vat 6-2,6-1. He
renenkel Dl, halve finales: D. de Jong-H
Langeraert 6-0.6-1E. de Lange-J. Wisse 6-3
6-3; finale D. de Jong-E. de Lange 6-1,6-1. Da
mesenkel Dl, halve finales: I. van Leersum
M. van Garsel 6-2,6-2; E. Levolger-J. de Karr
6-4,6-3; finale: E. Levolger-I. van Leersum 6-
1, 6-3. Herenenkel D2, halve finales: G
d'Hont-B. Wielakker 7-5.6-2; T. den Haan-W
Meulmeester 6-4, 6-3; finale: G. d'Hont-T
den Haan 6-3, 6-3. Herendubbel, finale: J
Moerland/S. Carpentier-R. Maandag/J
Thoorenaar 7-5,6-2. Damesdubbel, finale: A
Verrijzer/A. Latuheru-M. ten Bruggencate.
M. Cijsouw 6-1,4-6, 6-4. Gemengd dubbel, fi
nale: A. Verrijzer/S. Carpentier-A. Latuheru
M. de Kok 5-7, 6-4, 6-2.
TERNEUZEN - Het staat voor Mir
jam van de Tillaar wel vast dat hel
Zeeuwse tennis de kinderschoener
nog niet ontgroeid is. De 23-jarige ten
nislerares vestigde zich vorig jaar ir
deze streek, nadat ze daarvoor erva
ring had opgedaan als trainster er
speelster bij een paar Brabantse ver
enigingen. Na een jaar werken bi,
DOS en Souburg en een eerste serieu
ze confrontatie met de Zeeuwse toj
constateert Van de Tillaar een aanta
tekortkomingen, waardoor de meestr
Zeeuwse tennissers de achterstand
met spelers uit andere districter
vooralsnog niet zullen wegwerken.
Mirjam van de Tillaar meldde zich vo
rig jaar bij DOS, waar ze trainer Dick
Waasdorp opvolgde. Ze tenniste ir
Uden en bij de Eindhovense clut
ELTV. Bovendien maakte zij ondei
meer deel uit van de nationale bonds
ploeg („totdat ik vijftien was"), waar
mee ze tal van internationale toernooi
en speelde. De eerste krachtmeting
met de Zeeuwse top leverde haar be
halve een aantal complimenten geer
,titel op, omdat ze tot twee keer toe ir
de halve finale van het toernooi qm hel
Zeeuws kampioenschap werd .uitge
schakeld. De acht jaar jongere Sandra
Begijn riep haar in de halve finale var
het in Terneuzen gespeelde toernooi
een halt toe (6-3 en 7-5) en met haai
dubbelpartner Walter Montenarie
sneuvelde ze tegen Angela Latuheru
en Manfred de Kok.
Vooral de halve finale tegen Sandra
Begijn was echter een boeiende partij,
die voor een handvol toeschouwers op
het scherp van de snee en bij vlagen zo
op het oog zelfs in een onvriendelijke
sfeer werd gespeeld. „Ik had van tevo
ren van die verhalen gehoord", ver
klaart ze haar provocerende gedrag.
„Er werd gezegd: Sandra is een beetje
een katje op de baan. Ze schijnt nogal
te praten tegen tegenstanders, dat
straalt meestal van goede spelers af.
Als het moet kan ik dat ook. Ik heb ook
wel het gevoel dat ik een set van haar
kan pakken, maar het grote probleem
is dat ik zelf nooit train. Ik ben train
ster en geef 45 uur per week les. Ik
moet echt tijdens een toernooi probe
ren te groeien",
Het afgelopen seizoen wjs in dat op
zicht ook een slechte voorbereiding op
de vele toernooien, die op de kalender
staan. Met het team van DOS speelde
ze in de derde klas en werd degradatie
maar net ontlopen. „Het was mijn be
doeling om bij DOS te promoveren
naar de tweede klas, maar omdat ik
helemaal niemand om me heen had
die ook dat niveau had. is dat niet ge
lukt. Mochten we twee goede heren er
bij krijgen, dan wil volgend seizoen
ook nog wel bij DOS spelen, maar an
ders ga ik weg. Bij Middelburg of TSI,
dat lijkt me wel iets. En misschien ga
ik ook wel terug naar Brabant om daar
competitie te spelen".
Ze vindt het een van de oorzaken,
waardoor het Zeeuwse tennis achter
blijft ten opzichte van andere distric
ten. „Je bent hier als goede speler
vaak een eenling", weet ze inmiddels.
„Ze zeggen van Sandra Begijn dat ze
zo'n sterke speelster is, maar in Bra
bant zou ze bij de gemiddelde B-speel-
sters behoren. Die indruk kreeg ik za
terdagavond tenminste. Dt Zeeuwse
spelers moeten veel meer naar buiten
gaan en niet alleen in eigen streek ten
nissen. Bovendien heb je in Brabant
ook veel meer mogelijkheden om je
aan elkaar op te trekken".
Mirjam van de Tillaar wijst in dat ver
band ook op een gebrekkig beleid, dat
ze gedurende haar eerste jaar in Zee
land heeft geconstateerd. „De clubs
zijn hier allemaal veel te klein, met be
stuurtjes die nergens iets vanaf weten.
Ik zie dat bij DOS. Ik zou zeggen: leg er
bijvoorbeeld twee banen bij en trek
eens wat spelers aan van andere clubs.
Daar hebben ze helemaal geen zin in,
ze willen er hier helemaal geen geld te
genaan gooien. Maar als je een klein
beetje op niveau wilt spelen, kost het
gewoon geld. Bij ELTV verdiende ik
zeshonderd gulden, die kreeg ik om
competitie te spelen. Ik hoefde boven
dien geen contributie en niet voor de
training te betalen. Als er iets tegen
over staat, dan heb je er ook veel meer
zin in. Hier moet geloof ik iedereen zijn
eigen racketjes en kleding nog beta
len. Als je dan geen resultaat hebt, ben
je geneigd om te stoppen".
Desondanks heeft ze het gevoel dat er
hier en daar wel aan een professione
ler aanpak wordt gewerkt. „Ik heb het
idee dat er echt een groot tekort is aan
B-trainers in Zeeland. Toen ik bij
DOS kwam, waren ze hartstikke blij.
Ik heb al zoveel aanbiedingen gehad
en toch kennen ze mij helemaal niet.
Zoutelande, Kamperland", somt ze
moeiteloos op. „Niet echt van die inte
ressante plaatsjes nee. Nu geeft er een
meisje les, die nog niet eens gediplo
meerd is, er moet dus een groot tekort
zijn".
„Daar staat tegenover dat Remco
Maandag en Hans Felius bij ons (bo
ven de Westerschelde i op de goede weg
zijn. Ik woon hier pas een jaar en ik
moet zeggen dat ik niet weet hoe dat in
Zeeuwsch-Vlaanderen is. Ik vind dat
Mike Simon (die zich enige tijd gele
den in deze krant weinig lovend uitliet
over de aanpak van een paar Zeeuwse
collega's) een beetje te ver is gegaan
met zijn kritiek. Maar ik ken hem heel
goed. Ik heb jaren met hem gespeeld.
Ja, Mike is een hele harde. Ik ben al
leen benieuwd of hij straks wel iets
presteert".
Mirjam van de Tillaar: „Ik kan op de
baan ook onaardig zijn".
Serge Carpentier (links), hier in actie met zijn dubbelpartner Jaap Moerland, was tijdens de Zeeuwse tenniskampioen
schappen ongenaakbaar
/k verraad geen staatsgeheim
als ik vertel dat een van mijn
favoriete columnisten, A. L.
Boom in het weekblad De Tijd, in
de wereld van wetenschap en li
teratuur beter bekend is als Kees
Fens. Meestal schrijft hij over li
teraire zaken of andere bezighe
den van de geest, maar af en toe
schrijft hij ook over sport, wat in
1980 resulteerde in de bundel
Waarom ik niet tennis (en ook
niet hockey)'. Daarin vertelt hij
waarom hij nooit heeft getennist.
Te deftig, al die mensen in het wit
in hun reservaat van rode gravel
en witte lijnen. Geen sport, maar
meer een wijze van leven, in een
andere wereld, die niets te ma
ken had met de wereld waarin hij
woonde en waaruit hij voort
kwam.
Je zou denken dat Boom/Fens
dus wel blij moet zijn geweest
toen twee jaar geleden opeens
een jongen van zeventien jaar
Wimbledon als een voetballer
binnenstapte en meteen won!
Want dat was-ie natuurlijk, een
omgeturnde voetballer, die als
een keeper naar onbereikbare
ballen dook, en a la René van der
Gijp en Arie Haan met gebalde
vuisten, de knieën gebogen en het
onderlichaam naar voren, zijn
triomf vierde als hij vanuit verlo
ren positie toch nog de kansen
had weten te keren. Desmond
Morris noemt deze vorm van
triomfvertoon in zijn boek over
voetbal 'Spel om de bal': „een
manier om door middel van li
chaamstaal aan te geven dat hij
'het tegendeel van verslagen'
is"...
Maar uit zijn column van vorige
week in De Tijd blijkt nu dat Wim
bledon voor Kees Fens nu al een
paar jaar verknoeid werd door
de aanwezigheid v'an 'Der Bom
ber'. Waarom had ik op het eer
ste gezicht een hekel aan Boris
Becker, en is die afkeer in enkele
jaren gepolijst geraakt tot de
glans van de haat?", vraagt hij
zich af. Boris, legt hij uit, sloofde
zich uit: het resultaat van wils
kracht, discipline en blinde ge
hoorzaamheid. „Alles was ge
leerd, zoniet erin geslagen. Nooit
heb ik een vonk artisticiteit in
hem kunnen ontdekken, geen
splinter speelplezier zelfs. Hij
vindt tennis niet leuk, hij vindt
zelfs winnen niet leuk. Als hij wint
vindt hij datj uist. Erger is niet
denkbaar."
Ik heb de problemen die Kees
Fens met Boris Becker heeft,
nooit gehad. Ik vind het niet ge
tuigen van discipline en blinde
gehoorzaamheid dat hij de man
die hem 'bracht', zijn trainer
Bosch, afdankte nadat deze hem
gebrek aan discipline had verwe
ten en het ook afkeurde dat Boris
er een vriendin op nahield. Ken
nelijk vindt Boris dat tennis niet
alleenzaligmakend is. Dat van
die wilskracht klopt wel in grote
lijnen, maar in kleine lijnen ook
weer niet, want de laatste twee
jaar is al vaak genoeg bewezen
dat Becker, als het even niet
loopt, kwetsbaar is en behalve
'de te kloppen man' ook de man
blijkt te zijn die te kloppen is. Vo
rig jaar door Michiel Schapers.
En nu op Wimbledon door de Au
straliër Peter Doohan. Deze be
zorgde Kees Fens de mooiste dag
van zijn leven. Fens schreef im
mers over Becker: „De hoogste
onrechtvaardigheid is dat hij
wint." Doohan en Schapers be
horen nu al tot een een heel con
tingent van B B.-overwinnaars,
dus daaruit blijkt wel dat Boris
niet zo'n robot is als Kees Fens
het doet voorkomen. Ik gelooj
ook dat het met dat spelplezier
van Boris wel meevalt. Hij lacht
niet veel, dat, is waar, maar top
sport is nu eenmaal geen lacheri
ge bezigheid. De enige twéé die je
in het topvoetbal nog wel eens
ziet lachen zijn René van der Gijp
en Jan Keizer. Nastase kon nog
wel eens lachen, en tegenwoordig
zie je Noah soms lachen. Het spel
plezier van Boris schuilt echter
in zijn ongeëvenaarde duiken
naar de bal. Uit het feit dat hij dat
nog steeds met zoveel animo doet
blijkt toch wel dat hij nog steeds
lol in tennis heeft en geen koele
rekenaar is, want werden twee
jaar geleden zijn tegenstanders
nog wel eens zo overbluft door
een goed teruggekomen bal die
Boris in vogelvlucht had gepa
reerd dat zij uit beduusdheid ver
gaten de bal te retourneren, te
genwoordig zie je Boris steeds
vaker voorover op het centre-
court liggen, terwijl zijn tegen
stander de fraai terug gelepelde
bal met een gegeneerd tikje in de
andere hoek deponeert. Dan lig
je toch mooi voor spot, als Wim-
bledonkampioen, ik kan me dat
beeld van Björn Borg niet herin
neren. Maar Boris blijft ermee
doorgaan, en volgens mij toch
vooral uit een oogpunt van spel
plezier.
Trouwens, de Engelse tennispers
was vol lof over de wijze waarop
hij zijn nederlaag tegen Doohan
accepteerde. 'A remarkable
young man,'zei de BBC-commen
tator, nadat hij zijn waardering
had uitgesproken over de onom-
wonden wijze loaarop Boris Bec
ker na zijn nederlaag met einde
loos geduld de pers te woord had
gestaan menige verslagen Wim-
bledon-kampioen zou de pers
conferentie zijn ontlopen!). Nee,
ik heb geen hekel aan Boris. Hij
heeft weliswaar rossig haar,
maar dat heeft Kees Fens ook.'
Boris Becker voor de start van Wimbledon met zijn vriendin Bénédicte Courtin.
