THEO HOEZEN
VV GOES
.ja, de club
was al jaren een
beetje dood.
HEKKEWERK
ROTTERDAM MARATHON
Stad Rotterdam
Marathon
PZC/ week-in 37
liet vies
ga terug
afstropen
frits bakker
risico
concurrentie
jaap visser
de dupe
vertwijfeling
Zijn streven is om Goes weer tot
een voetbalclub te maken die
eindelijk voor vol wordt aangezien.
Hij komt zelf uit Brabant en
verzekert dat zijn huidige clubje
daar nog altijd een zeker ontzag
geniet. „Maar we moeten eerlijk
zijn", stelt de 40-jarige Theo Hoezen
vast. „Jarenlang is Goes als club
toch een beetje dood geweest. Wat is
er nou aan gedaan om het niveau
weer iets op te trekken. Jeugdspelers
aantrekken, een klein beetje betalen,
dat deden ze bij Dosko, waar ik
vandaan kom, vele jaren geleden al.
Ik was toen ik naar Goes kwam
stomverbaasd dat er hier nog
helemaal niets gebeurde".
Theo Hoezen vindt dat ook Goes
voortaan niet meer schijnheilig moet
doen. Met ingang van dit jaar, vertelt
hij, gaat de club de omgeving
afzoeken naar versterking. Hij heeft
een voorstel gelanceerd om een
„technisch adviseur" aan te trekken
om zich met scouting bezig te
houden. Het is een bewust keus voor
een opbouw vanuit de jeugd. „Zo ver
ls Vlissingen en kennelijk ook Hoek
zijn we nog niet. Daar zijn de
versterkingen puur gericht op het
eerste elftal. Wij zoeken naar talenten
voor onze A- en B-jeugd".
De opzet van het jeugdbeleid is zoals
altijd samengevat in een
meerjarenplan. Het moet er zo
professioneel mogelijk uitzien
[vandaar de technisch adviseur) en
Does gaat er nogal optimistisch
vanuit dat de talenten zichzelf zullen
aanbieden. Theo Hoezen: „We
aebben bekend gemaakt wat onze
plannen zijn voor de toekomst. Ik
•erwacht dat de goeie spelers van de
lubjes uit de buurt daar wel op af
uilen komen".
Waar wat heeft Goes deze jonge
pelers dan te bieden?
'heo Hoezen: „We hebben inmiddels
wee nieuwe trainers aangesteld:
en hoofdtrainer die de algemene
eiding krijgt en een assistent.
'erder komt er, met een duur woord,
en technisch adviseur. Hij wordt de
aan die alles gaat regelen voor de
pelers. En we willen het natuurlijk
antrekkelijk maken, dus met een
ergoeding van de reiskosten. Ik heb
ok al gezegd: we moeten er niet vies
an zijn om af en toe eens een premie
e geven".
'p welke spelers zijn jullie gericht,
'loetinge bijvoorbeeld, op een
ieenworp afstand heeft ook een zeer
'gelijke jeugdopleiding.
'heo Hoezen: „Ja, Kloetinge is zelfs
en club om een beetje jaloers op te
ijn. Daar zal het ook niet vandaan
toeten komen. Wij denken meer aan
e kleinere clubjes. Zoals
femeldinge, Krabbendijke, SVD,
erseke en wat er hier nog meer in de
uurt ligt".
at zullen de meeste clubs jullie niet
t dank afnemen.
'heo Hoezen: „Ze moeten inzien dat
t voor de spelers zelf beter is en
|aar gaan wij op wijzen. Als SVD, om
aar eens een club te noemen, een
eie jeugdspeler heeft en ze hebben
en A-elftal. Dan is het toch beter
t die speler naar ons komt. Wij
1 tan volgend jaar met de A's in een
1 'gere klasse spelen: met zes
Dat was nog eens krasse taal voor het kleine gezelschap dat
zich die avond rond de bestuurstafel had geschaard. Theo
Hoezen zag ze stuk voor stuk verbleken van schrik. Betalen?
Scouten? Premies? Maar dat is toch voor een bescheiden
clubje als Goes niet weggelegd, vroegen ze zich verbijsterd
af.
„Ja", moet Theo Hoezen, politieagent te Goes en jeugdsecre-
taris van de voetbalclub, bekennen. „Ze keken er eerst nogal
vreemd tegenaan. Wij zijn toch geen Vlissingen, vonden ze.
Dat zijn we ook niet, maar we kunnen toch wel een klein broer
tje zijn".
Het staat al vast dat het voetbalelftal van Goes ook dit jaar
weer geen tweedeklasser zal worden. Theo Hoezen heeft zich
het lot van de verbleekte 'topclub' aangetrokken. Hij heeft het
voorbeeld van Vlissingen en Hoekgevolgd. „Ik wil niet schijn
heilig doen. Wij gaan betalen, ook al is dat nog een vies
woord".
Zeeuwen en zes clubs uit Brabant. Ik
zou zeggen, dan kan zo'njongen toch
beter niet in een lager elftal bij z'n
eigen club blijven spelen".
Twee jaar later komt die speler uit de
jeugd. Hij haalt het eerste van Goes,
voorlopig nog een derdeklasser en
dus geen niveau om tegenop te
kijken, of zelfs dat is nog te hoog.
Theo Hoezen: „Dan zou ik zeggen: ga
terug naar je club. Zowel voor ons is
het goed geweest als voor zijn oude
club. Hij is een paar jaar lang goed
opgeleid en ze krijgen hem beter
terug dan hij geweest is. Ja, we
zouden het mooi vinden als er
spelers voor ons eerste elftal
overbleven. Daar is dit beleid toch
ook een beetje voor gemaakt".
Maar hoe zou Goes het eigenlijk
vinden. Jullie hebben vijf spelers met
veel talent. Ze worden door jullie
opgeleid en stappen na een paar jaar
over: bijvoorbeeld naar Vlissingen.
Theo Hoezen: „Dan juichen wij dat
toe, ik meen 't echt. Je moet die
spelers toch niet in de weg staan als
ze beter kunnen. Wij hebben op dit
moment nog niet meer te bieden dan
een simpele derdeklasser".
Hoe staat Goes, dus het
hoofdbestuur, tegenover die plannen.
Dit zal toch wel een aanslag op de
clubkas zijn?
Theo Hoezen: „Ze waren in het begin
niet enthousiast, mag ik wel zeggen.
Goes is in dat opzicht nog heel
puriteins. Maar toch, een beetje
schoorvoetend, begon iedereen het in
te zien. Toen hebben ze gezegd: een
plan, een beleid, oké, als dat over een
jaar of drie resultaat oplevert. Het
moet niet zo zijn dat we op spelers
gaan jagen. We willen met andere
clubs goed overeen komen".
Die scout lof zijn het er meerstroopt
dus de velden af?
Theo Hoezen: „Nou ja, afstropen, dat
gaan we ook niet overdrijven. Ik
denk meer dat het op ons af zal
komen. Wij horen bijvoorbeeld van
een jong spelertje dat hij graag naar
ons wil komen. Dan sturen we daar
iemand op af. Hij gaat praten met de
ouders, met de speler zelf en
tenslotte met de club".
Nou ben ik vijftien jaar, ik heb veel
talent en ik wil wel komen. Maar ik
zou zeggen: ik kom niet voor niets..."
Theo Hoezen: „Je bedoelt: wat gaan
wij betalen? Nou, zoals ik al zei, een
behoorlijke vergoeding. Ze krijgen de
reiskosten en als ze bijvoorbeeld geen
brommer hebben gaan we ze halen.
We kunnen ook wat doen in de
aanschaf van materiaal, dus korting
geven. Premies, denk ik, zullen
meestal van sponsors komen. Zo kan
er iemand zeggen: als jullie vandaag
winnen krijg je zo veel".
Hoe ver zijn jullie met de uitvoering.
Volgend seizoen, dus over eenpaar
maanden,moet er al versterking zijn.
Theo Hoezen: „Ja, dat klopt, want er
blijft van het huidige A-elftal niet veel
over. Als we mee willen in die hogere
klas, dan moeten er spelers bij
komen. We zijn aan het uitkijken
naar talent. Ik denk niet dat we al
spelers ophetooghebbenenwe
hebben dus ook nog niemand
benaderd".
De club was een beetje dood, zei jij.
Hoe is dat in zo'n korte tijd verbeterd.
Kun je nu al spreken van een goeie,
degelijke jeugdopleiding?
Theo Hoezen: „We hebben twee,
volgens mijbekwame trainers
aangetrokken. Rudie Pleunis gaat de
A's doen en is hoofdtrainer. Rinus
van Houpen wordt trainer van de B's
en Wim Brant is technisch adviseur.
Dat is op zich al een goed team,
denken wijmaar er zijn ook nog voor
elk elftal twee leiders. Mét die
geschoolde trainers en mét de
plannen die we hebben zeg ik: ja,
eindelijk heeft Goes aan jonge spelers
weer iets te bieden".
TERDAG 18 APRIL 1987
'heo Hoezen
Ds BV Ripa (voor rolsteigers en klimmaterialen) speelt jaarlijks
een sleutelrol in de marathon van Rotterdam. Niet als sponsor,
maar als leverancier van dranghekken, podia en tribunes. Voor
deze dienst ontvangt Ripa dit jaar het lieve sommetje van 400.000
gulden, precies een derde van de begroting van de stichting Rot
terdam Marathon.
„Belachelijk natuurlijk", meent Jos Hermens, de 'leverancier' van
de atleten die dit jaar genoegen moet nemen met een budget van
minder dan drie ton. „Rotterdam is de enige stad ter wereld waar
de organisatoren van een marathon zelf de dranghekken moeten
betalen".
Ook Henri Suttorp, gemeente-ambtenaar en financieel deskundi
ge van de stichting, vindt dat het hoog tijd wordt „om de overeen
komst met Ripa maar eens kritisch onder de loep te leggen". Per
soonlijk vindt Suttorp dat het 17 kilometer lange gedeelte van het
marathonparcours dat met dranghekken is afgezet wel wat kan
worden ingekort. „Maar daar moeten we het natuurlijk wel eerst
over eens worden met de politie".
vier weken voor Rotterdam nog een
marathon liep. Hij is nu veel beter
bezig, loopt veel minder wedstrij
den en heeft zich de laatste maan
den vooral beziggehouden met
hoogtetrainingen in Tanzania. Bo
vendien hebben we duidelijke af
spraken met hem gemaakt. Als hij
uitstapt, gaat er een flink percenta
ge van zijn startgeld af en zijn bo
nussen zijn puur afgestemd op pres
taties. Hij moet gewoon een tijd van
onder de 2.10 gaan lopen, daar komt
het op neer".
In tegenstelling tot voorgaande ja
ren wil Hermens zich vandaag niet
richten op een tweetal vedetten die
door de rest van het veld in be
scherming wordt genomen. Met de
saaie Ethiopische tweestrijd van
'86 nog vers in het geheugen wil
Hermens nu strijd zien. „Ik gooi al
les op één hoop, waardoor er waar
schijnlijk een grote kopgroep zal
ontstaan. Die moet op de halve ma
rathon doorkomen in een tijd van 1
uur 04.40 en dan moet iedereen het
maar voor zichzelf uitzoeken. Dan
loop je natuurlijk het risico dat de
winnende tijd wat zal tegenvallen,
maar de wedstrijd wordt er alleen
maar interessanter door".
Dat Hermens de strijdbijl wil hante
ren, is op zich bewonderenswaardig,
want door niet op zeker te spelen
met een 'geleide' race loopt de 36-ja-
rige 'regisseur' het risico dat Rotter
dam zijn toppositie op de ranglijst
van Martin verspeelt. Hermens:
„De kans dat ik op m'n bek ga, is
niet uitgesloten. Ik heb de organisa
toren gewaarschuwd dat ik met
mijn budget nauwelijks uit de voe
ten kan. Maar zolang het goed gaat,
hecht haast niemand daar waarde
aan. Misschien zou het daarom wel
eens goed zijn als het een keer mis
loopt. Maar dat mag ik natuurlijk
niet hardop zeggen en bovendien is
het mijn eer te na om de boel in het
honderd te laten lopen".
Hoewel de concurrentiestrijd met
de andere grote lente-marathons,
Londen en Boston, moordend is,
ziet Hermens de toekomst voor Rot
terdam niet al te somber in. „Met
Londen kunnen we zo ongeveer op
dezelfde basis wedijveren, maar te-»
gen Boston valt niet op te boksen.
De bedragen die daar worden neer
geteld, zijn bijna absurd. Wat in
Boston gebeurt, is echter typisch
Amerikaans en zou die marathon
ook wel eens om zeep kunnen hel
pen. Daar hebben ze de steun van
een of ander groot bedrijf waar toe
vallig iemand op 'pr' zit die atletiek
wel leuk vindt. Maar als die man er
straks uitvliegt, komt er misschien
iemand die van golf houdt en dan
gaat dat bedrijf opeens een golftoer-
nooi sponsoren. Iets dergelijks is ge
beurd in Chicago, waar de mara
thon nu praktisch op z'n kont ligt".
Dat het in Rotterdam zover zal ko
men, lijkt Hermens niet waar
schijnlijk. „Volgend jaar zijn ze
hier van dat contract met McCor-
mack af en dat is op zich al een stap
in de goede richting. Als ze het dan
ook nog eens voor elkaar weten te
krijgen dat de gemeente voortaan
de kosten van het plaatsen van
dranghekken voor haar rekening
neemt, dan heb ik weer een paar
ton meer te besteden. In dat geval
hoeft Rotterdam beslist n: af te
haken in de concurrentiestH met
de Amerikaanse marathons".
...misschien zou het
goed zijn als het
een keer misloopt...
De organisatoren van Neder
lands grootste marathon kam
pen nog altijd met wat Jos Her
mens de '2.07-kater' noemt. Twee
jaar geleden liep de kleine Portu
gees Carlos Lopes een officieus we
reldrecord op het snelle parcours
door de Maasstad. De vreugde was
groot binnen de stichting Rotter
dam Marathon, maar de teleurstel
ling kwam vorig jaar, toen een or
ganisatorische en financiële chaos
voorafging aan een saaie wed
strijd. De kans op herstel volgt van
daag, wanneer de zevende editie
van 'de tweede marathon ter we
reld' moet uitdraaien op een
boeiende strijd.
Dat is in elk geval de bedoeling van
'atleten-makelaar' Jos Hermens,
die de regie van de marathon van
Rotterdam in handen heeft. In '85
leidde de voormalige topatleet uit
Nijmegen zijn Portugese vriend Lo
pes naar een verbluffende eindtijd
van 2 uur 07.12. De algemene ver
wachting was dat de sponsors ver
volgens in de rij zouden staan om de
fiananciële draagkracht van het
massale loopfestijn nog verder te
vergroten. Maar nadat organisator
en grondlegger Gerard Rooij akkers
zich had teruggetrokken, maakte
het Rotterdamse stichtingsbestuur
de bijna rampzalige fout door zich
zelf uit te leveren aan de Ameri
kaanse bemiddelaar McCormack,
die voor zijn International Manage
ment Group (IMG) een driejarig
contract in de wacht wist te slepen.
Maar de zogenaamde 'dertig pro
cent-regeling', die sponsorwerver
IMG met de stichting was overeen
gekomen, bleek nogal wat kandi
daat-sponsors af te schrikken. Die
voelden er weinig voor om de zak
ken van McCormack te vullen met
bijna een derde deel van een even
tuele sponsorovereenkomst. Uit
eindelijk slaagde IMG erin Philips,
dat nota bene al optrad als één van
de sponsors van de Rotterdamse
marathon, er toe te bewegen als
hoofdsponsor te gaan optreden.
Maar ondanks de lucratieve over
eenkomst met de Nederlandse mul
tinational hebben de organisato
ren zich de afgelopen twee jaar in
allerlei bochten moeten wringen
om de begroting een beetje slui
tend te krijgen.
Vorig jaar moest het stichtingsbe
stuur de garantie-subsidie van twee
ton (precies het bedrag dat McCor
mack wijzer werd van de 'benoe
ming' van Philips tot hoofdsponsor)
van de gemeente Rotterdam aan
spreken en daar is Hermens dit jaar
de dupe van geworden. Had de hou
der van het werelduurrecord vorig
jaar nog zo'n vier ton op zak toen hij
er op uit werd gestuurd om interna
tionale topatleten naar Rotterdam
te lokken, dit jaar moest hij genoe
gen nemen met een ton minder. Dat
weegt zwaar bij de jacht op lopers
die bijna moeiteloos een tijd van on
der de 2 uur 10 min. kunnen lopen.
„En die heb je nu eenmaal nodig om
de wereldwijde faam van een mara
thon in stand te houden", beseft
Hermens, die inmiddels met in
stemming kennis heeft genomen
van het cijferwerk van de statisticus
Martin. De Amerikaan heeft uitge
rekend dat alleen in Chicago gemid
deld harder is gelopen dan op de
ruim 42 kilometer tussen start en fi
nish op de Coolsingel.
Op dat traject vestigde Lopes dus
twee jaar geleden zijn fabelachtig
wereldrecord, waarmee hij de or
ganisatoren ongewild in vertwijfe
ling bracht. McCormack maakte
daar handig gebruik van door de
stichtingsbestuurders, die zich
hardop afvroegen hoe het nu ver
der moest, voor zich te winnen. Het
faillissement van de stichting was
bijna het gevolg.
Maar het Ethiopische duo Mekon-
nen/Dinsamo zorgde er uiteindelijk
voor dat Rotterdam vorig jaar nau
welijks gezichtsverlies leed in de in
ternationale prestigestrijd. Hoewel
kou en wind een verbetering van de
tijd van 2.07.12 onmogelijk maak
ten, mochten de 2.09.08 en 2.09.09
van Mekonnen en Dinsamo er we
zen.
Dit jaar moet Belayneh Dinsamo de
loopklus opknappen zonder zijn
landgenoot en vriend Abebe Me
konnen. Het is de bedoeling dat de
Ethiopiër wordt opgejaagd door de
winnaar van 1984, Gidemas Sha-
hanga, de Tanzaniaan die zich vorig
jaar nog de woede van Hermens op
de hals haalde door het in Rotter
dam ver voor de finish voor gezien te
houden. „Maar Shahanga heeft zijn
leven gebeterd", beweert Hermens.
„Vorig jaar deed hij zo'n beetje elk
•weekeinde mee aan een wedstrijd in
Amerika en ik geloof dat hij zelfs
De finish van Lopes in de wereldrecordtijd, die Rotterdam een „kater" bezorgde.
