LEO HORNS
IMPERIUM
...ik ben blijkbaar een
legendarische figuur.
vrijdagkrant
10 auto/wonen
11 aan tafel
12 denksport
14 uit/films
15 kunst
en krant
de vrij(e)dagkrant
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Iittard
fabrikant
gestreept
gul lit
zeventig
de nieuwe bmw-7 serie, succes
voor wie het breed heeft
op stap met 'mijnheer' de inbreker
eettrends, niemand wil meer na
acht mooie, bijna lege borden met
honger naar huis
recepten met curry
hersenwerk met schaken, dam
men, bridge en puzzelen
een overzicht van de nieuwste vi
deo-films
het wekelijkse overzicht van uittips
in zeeland en het bioscooppro
gramma
beeldend kunstenaar ko de jonge
voert wekelijks een aflevering van
zijn project kunst en krant uit. van
daag de eerste aflevering
Eind dit jaar viert hij het 50-jarig bestaan van zijn 'Stoffen-
imperium', zijn verbale slagvaardigheid is hij nog lang niet
kwijt maar zelf voetballen doet hij niet meer. Een gesprek
met ex-toparbiter Leo Horn, die in zijn jonge jar en ooit voet
balde bij HCR en Wilhelmina. Hij floot tal van interlands en
Europacupfinales. Zijn betrokkenheid in het stoffengebeu-
ren dateert al van zeer jonge leeftijd en is nog immer niet
gesleten. Hij koopt nog zelf zijn stoffen in en houdt alle za
ken scherp in het oog.
f Tup wijffie, laat maar
Irollen. Laat die trap maar
af ollen'. Twee rollen stof
dd ideren de traf af en belanden
opbet afgetrapte zeil. Het
'w| jffie'gaat wat rustiger naar
bededen, gevolgd door een
tv^ede vrouw. Beiden zijn
w rkneemsters van Leo Horn.
Dfl vrouwen zijn bezig ruimte te
crt eren om een nieuwe partij
stofte kunnen bergen. Ook moet
eel nieuwe etalage gemaakt
w rden met de
v<Wjaarsstofjes. Het lijkt haast
on mogelijk om nog meer stof
kj ijt te kunnen. Tot aan het
plkf'ond toe liggen kilometers
stl if. Strepen, ruitjes,
bloemetjes, joggingstof,
sji'.thetische zijde en noem
mtiar op. Een stoffenfetisjist of
ee zelf kleding makende
hl isvrouw zouden er, om het
mLr eens populair te zeggen,
c®1 ipleet 'uit hun bol gaan'.
Le Hom, voor velen en dan met
ni me mannen, bekend als de
td j arbiter uit de jaren zestig.
W herinnert zich niet de rijzige
gj stal te van de 1.80 meter lange
aI nsterdammer. Of het
kl rakteristieke gebaar van zijn
si am gestrekte arm met het
cqi agerende vingertje wijzend
de groene mat. En zijn kritiek
alles. Voetbal of niet. En wie
rinnert zich niet zijn column
USTelevisier waar hij allerlei
sstanden en vermeende
standen in de voetbalsport,
disport in het algemeen en in de
atschappij op de korrel nam.
'o Hom, voor veel vrouwen
ter bekend als de zaak waar je
edkoop aan een stofje kunt
men. Met een beetje geluk ben
voor nog geen tientje de meter
aar. En dat is in deze tijd toch
aar mooi meegenomen,
o Hom: ex-toparbiter,
scr.ticus, paardensporter en
izervan de
meskledingstoffen. Met zijn
im zeventig jaar nog steeds
n rijzige verschijning,
berispelijk in het pak. Zijn
Baal grijze ogen kijken je nog
onvervaard aan. De energie
■raait nog van hem af. Maar
voetballen doet hij zelf niet
■eer. De sport volgen doet hij
wg wel. Een gesprek met hem in
fljn stoffengroothandel aan de
Jodenbreestraat in hartje
Jmsterdam. De buurt waar
Joodse zakenlieden nog steeds,
is het minder dan vroeger, hun
ken doen. Vaak gewoon op
■raat of in de koffieshop, even
pssendocr. Maar niets ontgaat
n.
Ie zaak van Hom is aan de
pdenbreestraat ook zo'n
ekend adres. Hij zit daar al
aim 22 jaar. Leo Horn is
verigens geen Amsterdammer,
jij werd geboren in Limburg,
^ittardom precies te zijn.
WaastToon Hermans. Een
Jriend van me. En ook altijd een
Jriend gebleven. Hij heeft me
mijn zeventigste verjaardag
mijn feest nog
begesproken".
lom zit nu zo'n 53 jaar 'in het
lak'.Als klein jochie had ik al
Jiteresse in mode. Met name
damesmode. Ik ben dan ook
Sirect van school af in een
|amesmode-grossierderij
ekomen. Al vlug ben ik voor
tiezelf begonnen. Eerst alleen
met fournituren. Later kwamen
daar de stoffen bijHet 'voor
zichzelf beginnen' is inmiddels
uitgegroeid tot een klein
'imperium' met 23 filialen in het
land. Deze zaken zijn het sterkst
vertegenwoordigd in Noord- en
Zuidholland. Daarnaast heeft
hij tijdelijke filialen waar
gestunt wordt met stoffen. Voor
spotprijzen gaan ze daar de deur
uit.
Het gaat hier dan in het
algemeen om panden die hij,
samen met andere detaillisten,
huurt van een eigenaar die nog
geen andere vaste huurder voor
het betreffende pand heeft
gevonden. Afgelopen maand
werd bijvoorbeeld in Vlissingen
zo'n tijdelijk verkooppunt
geopend. Daar worden
restpartijen uit eigen voorraad
verkocht. Maar ook 'het
moderne goed waar de j onge
vrouw nu om vraagt'zoals Hom
het omschrijft.
In de filialen van Leo Hom
worden naast stoffen ook
fournituren verkocht. Van ritsen
tot knopen en garens. „Alles wat
een vrouw nodig heeft om een
jurkje te kunnen maken. Ik weet
niet precies wat allemaal. Dat
kopen de filiaalhouders zelf in.
Ik doe dat niet". „Maar", voegt
hij er strijdlustig aan toe,
„verder koop ik alles wel zelf in".
Wat is nu eigenlijk de formule
van Horn's kleine imperium.
„Wij leveren rechtstreeks vanaf
de fabrikant. Daarmee sluiten
wij de groothandel uit. Wij zijn
onze eigen groothandel. We zijn
gelieerd met een aantal
fabrikanten dat levert aan
confectionairs die op hun beurt
weer kleding leveren aan de
grote warenhuizen. Op het
moment dat zo'n warenhuis
bijvoorbeeld de zwart-witte
marinestijl heeft hangen
hebben wij die stof in huis. Wij
verkopen als groothandel aan
detaillisten en confectionairs
en als detaillist aan
particulieren".
Om zijn woorden te
onderstrepen laat hij de hele
gang van zaken in de zaak aan de
Jodenbreestraatzien. Een
rondgang door 3000 vierkante
meter volgestouwd met stof.
Buiten staat op de ramen nog de
naam van weleer 'jersey mode'.
De letters zijn er aan de
voorzijde van het pand bijna af
en graffity ontsiert bijna de hele
gevel, op het glas na. Alles is
volgekladderd met kreten en
krabbels. Een gewoon gezicht in
Amsterdam trouwens. Hom
kijkt er niet van op. „Zie je dat
bij jullie dan niet", vraagt hij
verbaasd. Op het ontkennende
antwoord mompelt hij iets van
'hoe is het mogelijk'.
De verkoopruimte biedt van
binnen een chaotische aanblik.
Houten rekken puilen uit en
ijzeren karretjes met rollen stof
staan kris-kras door de zaak. Op
de metalen bordjes van die
karretjes hebben
personeelsleden cryptische
mededelingen gezet. 'Greetje d'r
kat moet er wel op staan' op een
kar met felgekleurde j oggingstof
en 'Harry doet het met
vogeltechniek' op een kar met
gebloemde pastels. Op de
wikkelmachine in het midden
-
Moment voor de Europacupfinale Benfica-Real Madrid (1962) laat
Leo Hom zien geflankeerd door Juan Aguas Benficaen rechts
Francisco Paco Gento (Real Madrid).
van de zaak wordt zachtgele
Hongkong-zijde op wikkels
gerold. Klaar voor verzending.
We lopen door naar één van de
magazijnruimten. Meteen wijds
gebaar grinnikt Hom „als je dit
ziet denk je misschien hoe kom
je daar ooit vanaf. Maar wij
zitten nooit met overvoorraad in
onze maag. Spullen die we kwijt
willen, daar gaan we mee
stunten in die tijdelijke filialen.
Desnoods voor een gulden de
meter. Kijk, wat ik doe is groot
inkopen en groot verkopen.
Bovendien vind ik het
belangrijk om ook te denken aan
die mensen met een kleine
beurs. Er zijn veel winkeliers die
die groep onderschatten. Ik
denk dat er honderdduizenden
vrouwen zijn die op de
portemonnee moeten letten. Ik
leg me ook toe op die groep.
Mensen zijn prijsbewust.
Sommige tot in het extreme. Zo
had ik vorige week een vrouw in
mijn zaak aan de Ferdinand
Bolstraat. Zij wilde een
bepaalde stof en die was geprijsd
voor een tientje de meter. Ze riep
toen verontwaardigd uit dat
diezelfde stof in Vlissingen maar
vijf gulden kostte. In
Vlissingen.... Hoe weet zo'n
vrouw dat vraag ik me dan af.
Amsterdam-Vlissingen, dat is
me nogal een afstand".
Hom blijft staan bij een
gigantisch aantal meters
gestreepte stof. „Hier, 35000
meter streep uit Amerika. Is net
binnen gekomen. Zulke
partijen komen hier op
onverwachte momenten
binnen. Er staat nu ook een
vrachtwagen in de buurt met
zo'n partij stof. De chauffeur
belde net dat hij ze komt
lossen".
Als vanzelf komen we op het
voetbal terecht. Overal in de
zaak hangen foto's, dus we
kunnen er niet omheen. Willen
dat ook niet overigens. Hom
voetbalt zoals gezegd zelf niet
meer. Hij woont nog wel
wedstrijden bij. Zoals Ajax-PSV
afgelopen weekeinde. „Een
slechte wedstrijd. Het
voetballen is uitgevonden om
goals te maken. Niet om ze tegen
te houden. Ze hebben er alleen
maar voor gezorgd dat er geen
goal kwam en door een stomme
fout van twee van de beste
spelers van Ajax kwam er toch
een doelpunt en wint PS V. Wel
verdiend, maar de teams
speelden alleen tegen elkaar om
goals te voorkomen en dat is het
voetbal niet". Hom lijkt
duidelijk het spuien van zijn
kritiek niet vergeten te zijn. En
het ontbreekt hem ook nog
steeds niet aan ijdelheid. Zo
noemde hij scheidsrechter
Blankenstein, die Ajax-PSV
floot,een aardige jongen maar
geen persoonlijkheid'. „Mijn
kracht was, en is, mijn
persoonlijkheid. Als ik het veld
op kom dan staat er iemand. Die
jongen (Blankenstein) floot
misschien wel beter dan ik. maar
mij konden ze geen aap
aannaaien. Ze konden
bijvoorbeeld een keer of twee
aan een shirtje trekken maar
dan liet ik zo'n vent naar me
toekomen. Op vijftig meter
afstand. Dat hoefde hij niet,
maar als hij het niet deed was hij
nog niet met me klaar".
Hom gaat er eens rechtop voor
zitten. „Men spreekt nog steeds
over mijZo was ik afgelopen
zondag bij Philips en daar kent
de directie mij. Ik ben geen
uitvinder zoals zij. Maar
blijkbaar ben ik in mijn vak een
legendarische figuur. Daar kent
men mij van". Hij zegt dit
nuchter, alsof het een
vaststaand feit is. Ramt zich niet
op de borst. Het is gewoon zo.
Men kent hem, Leo Hom, als
top-arbiter. Klaar uit. De
stoffenhandelaar komt nu op
zijn praatstoel te zitten.
Tal van onderwerpen op
voetbalgebied passeren de
revue. Zo stipt hij ook nog even
de 'transfer van het jaar' aan.
Gullit naar Italië voor het lieve
sommetje van 17 miljoen
gulden. „Ja, ik kan het me van
die jongen wel voorstellen. Die
hele ambiance daar is veel
indrukwekkender dan hier. Je
hebt in Nederland twee toppers.
Ajax-PSV en Feyenoord-Ajax of
PSV. En dan ben je uitgekeken.
Dan ga je naar Sittard, naar
Leo Hom temidden van zijn
stoffen met de foto waarop
Billy Wright aanvoerder
Engeland) en Ferenc Puskas
(Hongarije) tossen voor het
begin van de legendarische
wedstrijd Engeland-Honga-
rije (1953).
MW en naar PEC Zwolle. Daar
komen dan tienduizend
mensen. Voor de rest komt er
niemand. Maar ik zie daar
iedere keer 80-, 85 of 100.000
mensen komen kijken. Ik ken
die sfeer. Ik ben overal geweest,
heb overal gefloten.
In Zuid-Amerika bijvoorbeeld.
Daar floot ik een wedstrijd voor
203.000 mensen. Dat gaf mij een
enorme kick. Ik werd daar
helemaal gek van al die mensen.
Voor zo'n jongen als Gullit is
zo'n ambiance natuurlijk heel
aantrekkelijk. En daarnaast het
geld natuurlijk". Hom kan het
niet laten om weer een misstand
aan het licht te brengen. 'Een
ingeslopen rottigheid' zoals hij
het noemt. „Neem nu zo'n
Blankenstein. Hij krijgt voorde
wedstrijd PSV-Ajax welgeteld
325 gulden. Terwijl de spelers er
misschien tienduizenden
guldens voor krij gen. Ik weet
nog goed dat ik een wedstrijd
floot voor 60 gulden. En die
wedstrijd had een recette van
zo'n 580.000 gulden. Nee,
scheidsrechter zijn, arm wordt je
ervan".
Dat neemt overigens niet weg
dat Hom, zou hij nu nog jong
zijn, toch weer scheidsrechter
zou willen zijn.
Hij haalt een foto op
posterformaat van de muur. Eén
van de hoogtepunten uit Horn's
carrière als internationaal
scheidsrechter: de topper
Engeland-Hongarije.
Engeland werd toen voor het
eerst na 90 jaar op eigen bodem
verslagen met 3-6. De foto toont
Hom temidden van
Engeland-aanvoerder Billy
Wright en Hongarije-aanvoerder
Ferenc Puskas bij het tossen wie
op welk doel speelt.
Ja, dat was een schitterende
wedstrijd. Het leuke is dat toen
ik zeventig werd, vorig jaar
augustus, Karei Prior een
programma rond mij maakte.
Als verassing hadden ze toen
Billy Wright uitgenodigd. Hij
herinnerde zich mij nog goed.
Hij vertelde het publiek dat hij
van alle internationals die hij
had gespeeld (hij was
recordhouder met 100
internationals op zijn naam) hij
degene die onder mijn leiding
werden gespeeld het rustigst
vond. Hij noemde mij toen 'the
biggest personality on the
ground'.
Hom onderbreekt zijn verhaal
om even te poseren voor de
fotograaf. Bij de wikkelmachine
maakt hij van de gelegenheid
gebruik om een heel verhaal af te
steken over een melkcampange
waar hij medewerking aan
verleende. „Ik hou van originele
ideëen", bemoedigt hij de
fotograaf. „Ik ben toen uit een
helicopter gesprongen en moest
op een boot terecht komen waar
onder andere Mies Bouwman op
zat".
We laten het voetbal even voor
wat het is en komen terug op zijn
activiteiten in de
stoffenbranche. „Komend
najaar vier ik mijn 50-jarig
bestaan als stoffenzaak. We
beginnen dan met een hele
campagne 'Leo Hom - 50 j aar in
damestextiel'. Dan wordt ook
onze nieuwe stoffengroothandel
in Weesp geopend".
Plannen genoeg dus. Stoppen
doet hij voorlopig niet. En
omdat tijd geld is staat hij
alweer bij een van zijn
werknemers een berekening
door te nemen als wij nauwelijks
afscheid genomen hebben. Want
de zaken gaan gewoon door...
ANNEMARIE ZEVENBERGEN
redactie
PZC-bijlagen
Walstraatpromenade 56-60
4381 EG Vlissingen
tel. 01184-84000 (toestellen 217 en 218)
advertentie en administratie:
Middelburg:
Markt 51
4331 LK Middelburg
tel. 01180-81000
Vlissingen:
4381 EG Vlissingen
Walstraat 56-60
tel. 01184-84000
Goes:
Grote Markt 2
4461 AJ Goes
tel. 01100-31800
Terneuzen:
Nieuwstraat 22
4351 CW Terneuzen
tel. 01150-94457
Hulst:
Steenstraat 6
4561 AS Hulst
tel. 01140-14058
opening kantoren:
Van maandag t/m vrijdag
van 08.00 tot 17.00 uur.
VRIJDAG 3 APRIL 1987
vrijdagkrant
