PUCK EN HANS
vernieuwing
is het
belangrijkst
sprookjes en
eenvoud uit
eigen land
in monaco
spreiding
vernieuwing
cirkelrokken
basic
trench-coat
matadin
VRIJDAG 27 MAART 1987
Een linnen pak van Puck en Hans. In de voorpanden van het
jasje is antiek Indiaas band verwerkt. Het pak is een van de
outfits die in Monaco te zien zijn.
Ze lopen nog wat verdoofd
rond. De slaap uit de ogen
wrijvend en smachtend naar
een kop vers gezette thee. Net
terug uit Parijs en weinig
geslapen. Verontschuldigend
wijst Hans Kemmink op de
rotzooi om hem heen. Plastic
tassen, papier en stukken stof.
Hans vormt de ene helft van het
duo Puck en Hans, het
ontwerpersechtpaar dat de
laatste jaren geducht van zich
doet spreken met opvallende
ontwerpen.
Zijn vrouw Puck Kroon ziet het
allemaal even niet zitten.
Geplaagd door een
kaakontsteking kij kt ze wat
morsig uit het raam dat uitzicht
biedt op het Amsterdamse
Rokin. Het woord wordt in
eerste instantie dan ook gevoerd
door Hans maar na verloop van
tijd, een broodje en een kop thee
later, mengt Puck zich ook in het
gesprek. We zitten in de ruimte
boven de winkel waar Puck en
Hans nu al zo'n dertien jaar
gevestigd zijn.
„We zijn in de hippietijd in Den
Haag begonnen. We hadden
daar een winkeltje aan de
Prinsenstraat. We verkochten
daar posters, die we in Londen
haalden, poederdoosjes,
spulletjes die we in Parijs op de
kop tikten en kleding die Puck
ontwierp. Ik weet nog goed dat
we op de dag van de opening
geen cent meer hadden. We
waren toen blij dat iemand op
die opening wat kocht, hadden
we tenminste 's avonds wat te
eten herinnert Hans zich.
Vanuit Den Haag werd
vervolgens een vestiging in
Rotterdam geopend. Daar
vormde kleding de hoofdmoot.
„We hebben ooit nog eens het
plan gehad om een soort
warenhuis in Rotterdam te
beginnen. Compleet met
grammofoonplaten, schoenen
en noem maar op. Maar dat is
nooit door gegaan. Gelukkig
trouwens" grinnikt Hans.
De winkel in Rotterdam vond
zijn plaats aan de
Oldebarneveldstraat. Beide
zaken bestaan nu overigens nog.
Na Rotterdam kwam
Amsterdam aan de beurt en
daar blijft het bij. Verdere
spreiding door het land ziet
Puck niet zitten. „We krijgen
hier in Amsterdam klanten uit
het hele land. Uit Maastricht,
Middelburg en Groningen
komen ze hier. Al we elders in
het land zouden gaan beginnen
beconcurreren we onszelf hier",
licht ze toe. In de zaak aan het
Rokin worden naast de eigen
ontwerpen ook modellen
verkocht van ondermeer
Gaultier
Puck werkte na haar middelbare
schoolopleiding in diverse
ateliers en volgde de
modeopleiding aan de
Rotterdamse Academie voor
Beeldende Kunst. Daarna liep
zij de Rotterdamse Snijschool af
en begon met het ontwerpen van
haar modellen. Haar man is van
huis uitfotograaf. „Ja.nieteen
echte fotograaf hoor. Ik maakte
op de lagere school de foto's van
de schoolreisjes en op mijn
zestiende j aar maakte ik
bruidsreportages. Ik zou er nu
niet eens meer zo veel van
weten".
Hoe het ook zijhet paar heeft
een uitgekiende samenwerking.
Het ontwerpen komt voor het
merendeel terecht op de
schouders van Puck. Hans
houdt zich bezig met het
inkopen en uitzoeken van de
stoffen en de zakelijke kant van
het geheel.
Uiteen grijze archiefkast
worden uit de propvolle laden
wat vellen papier gehaald
waarop schijnbaar lukraak
stukjes stof zitten geplakt. Puck
legt uit: „Op deze manier komt
Hans met de stoffen thuis. Het is
net een legpuzzel. Hij haalt van
beurzen monsters mee en plakt
die zo bij elkaar dat ze goed
combineren. Hij komt dan ook
vaak met een idee aan van hoe ik
een ontwerp kan aanpassen.
Maar over het algemeen
ontwerp ik en zoekt Hans daar
de stoffen bijAls ik een ontwerp
uitgevoerd heb overleg ik het
Tijdens het internationale linnenfestival dat op 9 en 10 april in
Monaco wordt gehouden worden collecties getoond van verschil
lende Nederlandse ontwerpers. Tijdens het festival wordt de Fil
d'or uitgereikt aan topdesigners die op een hoog niveau linnen in
hun collectie verwerken. Voor ieder land komt een ontwerper
daarvoor in aanmerking. Dit jaar gaat voor Nederland de onder
scheiding naar het Amsterdamse ontwerpersechtpaar Puck en
Hans. Hun collectie wordt getoond tijdens een show samen met
collecties van andere Fil d'Ors-winnaars 1987 zoals Karl Lager-
feld, Calvin Klein en Romeo Gigli. De Fil d'Or wordt eens in de
twee jaar uitgereikt.
Tijdens het festival wordt tevens de finale gehouden van de wed
strijd Fil d'argent. In totaal 35 collecties uit verschillende landen
worden daar door een jury beoordeeld. De finale is een vervolg
op nationale voorronden in de diverse landen. Voor ons land
werden de Amsterdammers Louk Grauwen en Vinoodh Matadin
geselecteerd. Zij zullen in Monaco meedingen naar de Fil d'Ar
gent. Zolwel Puck en Hans als Vinoodh en Louk hebben hun kle
ding al naar Monaco gestuurd en wachten op wat komen gaat.
Een gesprek met de drie, die ieder een eigen kijk op mode en mo
de maken hebben...
met hem. Hans kan me dan
corrigeren. Hij kan bijvoorbeeld
iets net te lang vinden of te
extreem. Hij is eigenlijk mijn
klankbord.
Kijk, ik ontwerp alleen dingen
die ik zelf leuk vind. Ik denk
niet klant X wil dat en dat
hebben dus dat maak ik. Het is
natuurlijk ook niet zo dat
klanten me niets kunnen
schelen. Maar het belangrijkste
vind ik dat je vernieuwend
bezig bent. Het is niet leuk om
het zelfde jasje te brengen dat je
het vorig seizoen ook hebt
gehad. Ook al is het nog zo goed
geweest toen. Je moet echt voor
jezelf vernieuwing zoeken.
op mijn kleding. Ik heb mooie
spullen maar veel mensen zien
dat niet of durven dat niet aan te
trekken. Je ziet vaak dat mensen
zich schamen om er mooi uit te
zien. Een vrouw durft vaak niet
mooier gekleed te gaan dan haar
buurvrouw. Mensen willen ook
niet veel geld besteden aan
kleding. Ik ben ervan overtuigd
dat als je een gewoon inkomen
hebt je best kunt sparen voor
een goed j asj e. Je kunt beter één
goed jasje kopen dat een paar
rotzooispullen. Je ziet zo vaak
dat men wel voor een dure auto
geld op tafel legt maar voor
kleding kan dat dan niet".
Hans remthaarwat af. „We
leven tenslotte van mensen die
wel goed gekleed gaan. Die zijn
er best wel. Maar je merkt
En er is altijd wel iets nieuws te
doen. Ik geloof niet dat we alles
al gehad hebben zoals mensen
vaak zeggen. Natuurlijk grijp je
wel eens terug naar iets van
vroeger. Maar dan gebruik je
alleen een detail. Dat werkje
vervolgens helemaal naar je
eigen idee uit. Bovendien zie je
ook in de hele stofontwikkeling
telkens nieuwe produkten. Daar
kun je ook weer nieuwe en
andere dingen mee doen". Puck
raakt pas echt geanimeerd als
we komen te praten over voor
wie ze ontwerpt en hoe mensen
er vaak slecht gekleed bij lopen.
„Ik ontwerp niet voor een
specifieke doelgroep. Ik werk
gewoon voor mensen die dol zijn
inderdaad vaak een soort van
terughoudendheid bij klanten.
Zo komen er klanten die een
blazer willen hebben van vier of
vijfjaar geleden. Die beviel zo
goed. Of we die niet nog eens
kunnen maken. Het is natuurlijk
leuk als klanten jarenlang
plezier hebben van een
kledingstuk van ons. En ik ben
er ook best wel een beetje trots
op als er iemand komt die zo
lang een kledingstuk van ons
heeft gedragen. Ik voel dat als
een compliment. Maar het zou
niet goed zijn om bijvoorbeeld
die blazer jarenlang in de
collectie te houden".
Puck werkt al zo'n jaar of zeven
met linnen. In het begin
gebruikte ze veel naturel-linnen
uit België. Maar dat gaf grote
problemen met de verwerking.
En de kreuk vormt een groot
probleem. „Ik vind het zelf mooi
als linnen gekreukt is. Het geeft
de stof zijn karakter. Het is een
mooie stof om te verwerken.
Fris in de zomer en warm 's
winters. Het is alleen niet zo
makkelijk om te verwerken. De
stof'werkt' als het ware door.
Het is dan ook een natuurvezel.
Maar om nog even terug te
komen op die kreuk, ik merk dat
de mensen er wel aan wennen".
Ach, valt Hans in, je hebt
gewoon mensen die het heerlijk
vinden om het te dragen en
mensen die het gewoon niet zien
zitten. Tegen hen zeg ik altijd:
dan moetje Trevira 2000 nemen.
Dat kreukt niet..".
De bekroonde collectie van
Puck en Hans bestaat uit tien
complete outfits. Ze worden
getoond naast de modellen van
de Franse ontwerper Karl
Lagerfeld en de Amerikaanse
ontwerper Calvin Klein. Deze
laatste twee ontvangen
eveneens een F'il d'Or. „Het is
hartstikke leuk om zo'n award te
krijgen. Het is de bevestiging
van je werk. Het is een eervolle
onderscheiding. Misschien
krij gen we nog wel een diner of
zoiets, maar er is geen geldprijs
aan verbonden. Maar het is
natuurlijk goed om daar te zijn.
Misschien leggen we wel hele
leuke contacten om onze
kleding in het buitenland kwijt
te kunnen", aldus Puck. „We
verkopen nu in Canada,
Duitsland en België, wie weet
wat daar verder nog bijkomt".
„Exporteren is voor ons
belangrijk. De klanten willen
van ons dat het kledingstuk wat
zij hier kopen niet eldersin
Nederland ook nog verkocht
wordt. Maar het is voor ons te
duur om overal maar één stuk
van te maken. Als we nu meer
afzet krij gen in het buitenland
kun je in wat grotere aantallen
produceren maar heb je toch die
exclusiviteit in eigen land".
De collectie die in Monaco
getoond wordt omvat
ondermeer cirkelrokken met
een brede elastische band, die
ook als mini-jurkjes gedragen
kunnen worden, getailleerde
jasjes, met een split aan de
achterkant waardoor een stuk
stof van de rok getrokken kan
worden zodat je een soort
'queue'-effect krijgt, en topjes
met poffende mouwtjes.
Daarnaast shorts en wijde
pantalons die de enkel vrij
laten, gecombineerd met lange
jassen. Opvallend is een korte,
klokkende trenchcoat gemaakt
van rubber met linnen.
„Die stof is speciaal voor ons
gemaakt. Aan de ene kant heb je
linnen en aan de andere kant zit
dunne rubber. Een leuke
combinatie van een nieuwe stof,
want dat is rubber, en de oudste
stof. Ik geloof tenminste dat
linnen een van de oudste stoffen
is die we kennen", aldus Hans.
Het echtpaar heeft in ieder geval
veel zin om naar Monaco te
gaan. „Hetlijktme hartstikke
leuk. We zien wel hoe alles daar
gaat. We blijven lekker vier
dagen weg. Even van de zon
genieten ook", mijmert Puck
alvast op voorhand.
Je kunt best op een zolder
kamertje leuke experi
mentele kleding maken, maar
dat is het niet. Ik merk nu na
acht jaar dat ik gevonden heb
wat ik wil. Ik ben nu bezig met
het goed maken van kleding.
Ik heb nu een wat meer uitge-
balanceerdere vorm gevon
den". Gekleed in een gestreept
'Jan Lenferink-achtig' over
hemd en een effen bandplooi-
broek leunt hij wat makkelij
ker achterover in het twee-
zitsbankje in zijn Amsterdam
se studio-woning. Louk Grau
wen, ontwerper, 38 jaar en één
van de twee Nederlanders die
zijn uitgezocht om mee te doen
aan de finale van de Fil 'd 'ar
gent in Monaco.
„Ik zit nu niet meer in de posi
tie van starter. Het ontwerpen
van mijn collecties moét ik nu
eigenlijk zo'n beetje tussen de
bedrijven door doen. Ik geef les
aan de kunstacademie in Kam
pen en ik verzorg de modepro-
dukties voor de Viva. Er moet
tenslotte brood op de plank ko
men. Maar ik heb nu het idee
dat mijn kleding goed gaat lo
pen. Ik heb nu voor de tweede
keer een zomercollectie ont
worpen en maak nu eveneens
voor de tweede keer een win
tercollectie.
Maar linnen, waar ik overigens
al jaren veel mee werk, ligt niet
zo gemakkelijk in de markt. In
kopers en stylisten van de
groothandel vinden mijn lin
nen-ontwerpen vaak erg leuk.
Voor zichzelf ja. Maar niet voor
de groothandel. Men is daar
toch wat huiverig voor omdat
de consument met name moei
te heeft met de kreuk van de
stof. Maar als ik nu ga ontwer
pen voor die groep van stylis
ten en inkopers zit ik ook goed.
Ik ontwerp eigenlijk voor de
groep vanaf zo'n 25, tot 35 jaar.
Modische mensen die eigenlijk
wel eens wat anders willen. En
een groep die ook wat ouder
wordt. Zij hebben al heel wat
meegemaakt op modegebied.
Voor hen is er in feite geen
markt. Ik denk dat ik met mijn
ontwerpen een deel van die
groep bereik en tegemoet kom
aan hetgeen zij willen.
Mijn modellen zijn simpel, ba
sic. Vaak klassiek van belij
ning maar goed uitgewerkt. Ik
besteed veel aandacht aan de
tails. Het leggen van accenten.
Bijvoorbeeld ritsen of de
plaatsing van zakken waar
door je een lijf op een bepaalde
plaats kunt accentueren.
Ik heb vroeger veel met experi
menteren te maken gehad.
Maar daar moet wel een markt
voor zijn. En die is er in Neder
land niet. Dat is jammer, maar
het is nu eenmaal zo. Ik zie wat
er in het buitenland gebeurt en
ik heb wel eens gedacht dat ik
ook zo bezig zou willen zijn,
maar dat is hier erg moeilijk. Ik
werk nu veel gerichter. Ik heb
nu een doelgroep, en ik moet
rekening houden met verkoop
prijzen. Dat zijn heel andere fa
cetten. Dat hele experimentele
past daar gewoon niet in. Mijn
collectie is nu veel gerichter.
Natuurlijk sta ik achter datge
ne wat ik ontwerp. Ik heb het
tenslotte ook zelf op papier ge
zet. Maar neem nu zo'n wed
strijd. Ik ben daarvoor uitgeko
zen vanwege mijn verwerking
van het linnen. Maar ik zou het
leuker gevonden hebben als
men zou zeggen: je zit hier om
dat je zo creatief bent."
Hij staat op om wat te drinken
te halen en neemt gelijk wat
modellen mee. Op een paspop
zit een nog niet afgewerkt
kraagloos jasje. Van 100 pro
cent linnen. „Als je eenmaal ge
wend bent met puur linnen te
werken wil je niets anders
meer. Ik werk niet met linnen
dat gemixt is met een andere
vezel. Puur linnen is fantas
tisch materiaal om vorm aan te
geven. Het kreukt als de zenu
wen, maar dat geeft het juist
zijn charme en zijn typische
sfeer. Een beetje zo van het is
tweedehands, lekker noncha
lant. Maar aan de andere kant
ook een zekere chique-heid.
Zo heb ik hier eens een trench
coat gehad die was gebruikt
voor een modeproduktie. Het
ding was echt flink gekreukt.
Een kennis van me zag die jas
hangen en was er meteen weg
van. Die kreuk vond 'ie fantas
tisch.
De collectie waarmee Louk
meedoet aan de finale in Mona
co bestaat in totaal uit 24 kle
dingstukken: negen complete
outfits voor mannen en vrou
wen. Hoofdkleuren zijn patrol,
zwart, grijs, oker en bruin. Voor
vrouwen vallen de strapless
jurkjes op. Strak bovenlijfje
met wijd klokkende rok tot
Een van de modellen waarmee Vinoodn Matadin meedoet
aan de wedstrijd in Monaco. Een doorknoopjurkje met
sterren als zoomafwerking. Het jurkje komt tot boven de
knie.
ruim over de knie, gecombi
neerd met een getailleerd jasje
tot op de heup. Daarnaast stra
pless topjes met een capuchon
en een combinatie van een
paardrij-jasje met paardrij-
broek. Voor de mannen vor
men taps toelopende lange bla
zers zonder revers de boven
toon. Daarnaast zijn er shorts
en klassieke trench-coats.
De tweede Nederlandse kandi
daat Vinoodh Matadin (25),
ook uit Amsterdam, zoekt het
wat meer in het experimente
le. „Ik heb als thema sprookjes
gekozen. Alles is geïnspireerd
op sprookjesfiguren. Vooral
Alice in Wonderland speelt
hierbij een belangrijke rol.
Mijn collectie heeft door dat
sprookjesachtige ook iets ro
mantisch meegekregen".
In een vrijwel lege helverlichte
ruimte vertelt Vinoodh over
zijn visie op kleding maken.
Een eenvoudige houten tafel
met wat stoelen, een kast met
ordners en een rek met een deel
van zijn tweede zomercollectie
vult de twee kamers waar hij
dagelijks werkt. Vinoodh volg
de de opleiding aan de Amster
damse mode-academie Voque.
Daar kreeg hij onder andere
ook een jaar les van Louk
Grauwen.
„Mijn eerste collectie heb ik
Brunhilde Lawina genoemd.
Ik had toen Tirol als uitgangs
punt. Veel vrienden verklaar
den me destijds voor gek maar
toen ik alles klaar had heb ik
toch leuke reacties gekregen.
De tweede collectie, die ik nu
af heb, heb ik Lawina ge
noemd. En die naam houd ik.
Hij is, ook in het buitenland,
makkelijk uit te spreken. Het
is een korte naam die, hoop ik,
lang onthouden wordt.
Ik ontwerp voor mensen die
geïnteresseerd zijn in mode en
in wat ik maak. Het commer
ciële aspect heb ik wel in mijn
achterhoofd maar het is niet
mijn uitgangspunt. Als het
goed is wat ik maak trekken
mensen het toch wel aan". Tij
dens de finale in Monaco wor
den ook van Vinoodh negen
outfits getoond. Alles in linnen
natuurlijk. „Ja, dat is eigenlijk
heel grappig. Ik was bezig met
het ontwerpen van mijn zomer
collectie en ik kon geen stof
krijgen. Toen kwam ik terecht
bij een groothandel die alleen
natuurlijke stoffen had. Daar
ben ik op linnen gekomen. En
puur linnen is mooi. Ik heb in
mijn modellen veel punten en
sterren als zoomverwerking en
daar is linnen erg goed in te ge
bruiken. Het valt goed en is
prettig vormgeven". Vinoodh
werd overigens door Puck
geattendeerd op de wedstrijd.
„Zij had wat modellen van mij
gezien tijdens een show en
pushte me om mee te doen aan
die wedstrijd. Ik heb alles toen
maar een beetje gelaten voor
wat het was, maar ik heb uit
eindelijk toch geïnformeerd.
Toen had ik nog exact zes da
gen om alles te regelen. Maar ik
vind het leuk om uitgekozen te
zijn. Dan kom ik eindelijk eens
buiten Nederland. Het is goed
om daar contacten te leggen.
En ik wacht maar af wat er uit
komt. Misschien niets, mis
schien wel iets. Hier in Neder
land is het gewoon moeilijk om
aan de bak te komen. Mijn kle
ding wordt hier ook bijna niet
verkocht. Ik heb wel een win
kel in Antwerpen die mijn spul
len verkoopt".
De collectie die Vinoodh in
stuurde omvat alleen vrou
wenkleding. Doorknoopjurk-
jes, zowel recht met een lichte
aangerimpelde rug, als getail
leerd, tot op de knie. Bij die
jurkjes valt de aparte zoomver
werking op. Geschulpte ran
den, punten en sterren geven
duidelijk het sprookjesachtige
van zijn collectie weer. Verder
ballonrokjes met een brede
tailleband, getailleerde jasjes
met opvallende plooiverwer-
king op de rug, broeken en mi
nirokjes.
ANNEMAR1E ZEVENBERGEN
