RODDEL
SLAGER
...en dan is het:
peng poef.
ulp genoeg
kerstfeest
schrappen
haye thomas
willem j. van dam
JERDAG 29 NOVEMBER 1986
ngeland en zijn koninklijke fa
milie vormen een aparte relatie,
edragen door een combinatie van
voelens, waarin onveranderd
iepe genegenheid duidelijk de
eerdere is van afkeer en irritaties,
et is deze combinatie die constant
aximale belangstelling garan-
eert.
ergens ter wereld wordt deze ook
ommercieel zo bruikbare thermiek
ter benut dan in de eigen Engelse
ers, die „Royalty" inderdaad tot een
oogst intrigerende cultus heeft ver
even. Dat men daarmee alle kanten
ïtkan, bewijst de jongste ontwikke-
ng waarin prinses Diana op basis
an het bekende „Spiegeltje, spiegel-
e aan de wand" wordt uitgespeeld
gen de hertogin van York, of ge-
oon Fergie, de spontane wederhelft
an prins Andrew.
et is uiteraard de populaire pers die
ch daarin uitleeft. Maar zij confron-
ert hun miljoenen lezers toch maar
et de indringende vraag of zij ook
nden dat Diana, sinds zij twee kin-
ren heeft gekregen en steeds meer
aar heeft laten afknippen, er niet op
ooruit is gegaan. En ondanks het feit
at ze pas 25 jaar is, zij zich steeds
aaier kleedt.
Dit in scherp contrast met de nieu-
grote favoriet van de populaire
ers, Fergie, die met haar weelderig
ode lokken nu helemaal de show
;eelt. Vergeleken bij de „potlood-
agere" Di, wordt de meer volup-
ueuze Fergie met de dag aantrekke-
ker", schrijven de populaire bla-
en. En ze laten niet na er aan toe te
oegen, dat de vrolijke ongedwongen
resentatie van de hertogin duidelijk
et gevolg is van haar uitstekende re-
atie met prins Andrew.
Die twee zijn werkelijk in de wol-
en", wordt er geschreven en dus
raagt de techniek van het verkopen
an Royalty-roddels, dat zoiets ook
liet meteen als de gewoonste zaak
an de wereld moet gelden. Want al
eer via de arme Di wordt meedogen-
oos vastgesteld dat haar relatie met
harles al lang niet meer je van het is.
)at zij dikwijls apart slapen.
Het huwelijk van Sarah Ferguson en prins Andrew.
atuurli jk kan men op dit thema nog
aanden vooruit. Al komt er uit de
oninklijke familie zelf vaak hulp
enoeg om de discussies over aardi-
e, minder aardige en beslist onaar-
ige Royalty op de been te houden,
ij tal van bladen konden ze hun ge-
uk niet op toen de grote rebel van
ngelands koninklijke familie, prin-
es Michael van Kent weer eens een
enijnig mondje opendeed en het
ennelijk opnemend voor prinses
liana—de grote favoriet Fergie zon-
er blikken of blozen nogal „ge-
oontjes" noemde en iemand die
ich met haar nogal informele optre-
en op haar huwelijksdag, had ge-
ragen als een soort Coronation
treet-prinses.
laar verluidt was koningin Elizabeth
Is het hoofd van de koninklijke fami-
e, diepgeschokt over deze gepubli-
eerde opmerkingen van prinses Mi-
hael van Kent. Dat geldt ook voor
ergie zelf, die zich op basis van ho
en, zien en zwijgen moet inhouden
ils lid van de koninklijke familie,
aar natuurlijk heel wat anders in
aar hoofd heeft.
elukkig is er ook in dit geval weer
assende gerechtigheid, want prin-
es Michael van Kent heeft het loodje
loeten leggen tegen de advocaten
an de felle historicus Daphne Ben-
ett, die haar beschuldigde van ver-
aande plagiaat en daarvoor genoeg-
oening eiste. De advocaten hebben
het onderling geregeld en afgespro
ken dat de hoogte van het overeenge
komen bedrag, vermoedelijk enkele
ienduizenden guldens, niet bekend
wordt gemaakt.
Maar dat is de enige toezegging die
Daphne Bennett wilde maken. Want
verder heeft ze in het uur van haar
overwinning enige harde dingen ge-
l over de prinses, die voor de in
houd van haar boek: 'Crowned in a far
ountry' rijkelijk had geput uit me-
rouw Bennett's biografie over het
oudste kind van koningin Victoria.
Pagina na pagina heeft de prinses
[etterlijk overgeschreven. Toch heb
ik even geaarzeld of ik wel tot actie
iou overgaan. Maar toen ik haar weer
eens voor de radio te keer hoorde
Baan dacht ik, mens, wat ben je toch
een vreselijke opschepper. En wat
kan je beledigend zijn. Zij verdiende
Bewoon een lesje".
Alle stof voor rode koontjes en tege
lijk een grote belofte voor de tweede
Prinses Michael van Kent.
druk van het boek van de prinses,
waarin zij in een voorwoord een dui
delijk eerbetoon moet brengen aan
haar veelgebruikte bron: Daphne
Bennett. Want niemand die er meer
aan twijfelt of het wordt met al die
publiciteit een onverbiddellijke
bestseller. Met inkomsten die ruim
voldoende zijn om aan de minnelijke
schikking te kunnen voldoen.
De grote vraag die hier nu iedereen
stelt is: mag prinses Michael van
Kent na al haar controversies straks
nog wel komen op de jaarlijkse tradi
tionele kerstbijeenkomst komen van
de gehele koninklijke familie in Wind
sor Castle? De prinses heeft de konin
gin sinds haar terugkeer uit Amerika
en de geruchten dat haar huwelijk
met prins Michael op springen stond,
niet meer ontmoet. En met alle publi
citeit over haar provocerende loslip
pigheid, zou men zich heel goed kun
nen voorstellen dat de koningin niet
erg te wachten zit op het gezelschap
van prinses Michael van Kent.
Maar er heerst nog zoiets als noblesse
oblige. Dat bleek ook weer eens toen
deze week in het Londense Drury La-
ne-theater de jaarlijkse grote konink
lijke variété-show werd gehouden,
onder meer opgeluisterd met de aan
wezigheid van de Engelse koningin
moeder en natuurlijk de joviale, on
vermoeibare Fergie. Voor deze show
had de conferencier-zanger Max By-
graves gedacht zich best een actuele
mop te kunnen veroorloven. De mop
luidde: „De laatste persoon die werd
onthoofd in de Tower, was Anne Bo-
leyn. Maar als de bookmakers gelijk
krijgen wordt prinses Michael van
Kent de volgende".
V.V
Lady 'Di'.
De hoge heren van de BBC, die de
show organiseerden, wilden op het
laatste moment een stokje steken
voor het ondeugende plan van Max
Bygraves. „Ten eerste was Anne Bo-
leyn niet de laatste die in de Tower
werd terechtgesteld en ten tweede
maak je nu eenmaal geen moppen
over de koninklijke familie", luidde
het koele commentaar. Max Bygra
ves kon de mop maar beter schrap
pen, vond de BBC-leiding.
Maar Bygraves voelde daar niets
voor. Hij bracht een programma in
clusief de mop, met grote inzet. Maar
het kwaad was door alle voor-publici-
teit al geschied. En gedurende zijn
optreden, dat toch écht geen aangele
genheid was voor lange gezichten,
heerste er in de koninklijke loge juist
een ijzige stilte. Bij de hoge gasten
kon er, ondanks het doelwit van de
mop, prinses Michael van Kent, geen
lachje vanaf. En ook dat volgens de ij
zeren regels van noblesse oblige.
Dat 'mag het een ietsje meer
zijn?'Zelfben ik niet zo'n
rekenaar. Maar er zullen collega's
zijn, die dat bewust doen. Die
zeggen dan: als ik in plaats van een
half pond vijfeneenhalf ons
verkoop, da's dan mooi tien
procent meer. En als je dat bij
iedere klant doet, heb je toch tien
procent meer omzet."
„Ach ja, ik weet hetjongetjes op
die leeftijd willen meestal piloot
worden, brandweerman of bij de
politie. Maar toen ik een jaar of
tien was, wist ik al zeker, dat ik
slager wilde worden. Dat komt:
mijn vader is veehandelaar. Als
jochie kwam ik dus al veel bij
slagers en zo. Ik heb het altijd een
prachtig vak gevonden."
„Het slachten, dat is het mooiste,
zonder meer. Dat spul komt
binnenstappen en daar werkje de
hele week mee. En geen beest is
hetzelfde. Ze zeggen vaak: het is
allemaal hetzelfde lappie. Maar dat
is niet waar. Je komt elke keer weer
want anders tegen; alleen de kleur
van het vlees al. En de botten, die
lopen ook vaak anders. Het is net
als met mensen. We hebben
allemaal een hart, we hebben
allemaal een lever. Maar de een
heeft een groot hart, de ander heeft
een kleine lever. Soms kom je
dingen tegen, waarvan je zegt:
hé...."
,,'s Maandagsmorgens, dan slacht
ik altijd. Meestal een rund en vier
varkens. Dat hangt er vanaf. In het
toeristenseizoen slacht ik vaak een
rund extra. Nou gewoon, dat doe ik
met een penschietapparaat. Je
slaat ze grofweg gezegd de hersens
in. Je bezorgt ze een soort
schedelbasisfractuur en je
vernietigt meteen de
hersenfuncties. Die beesten
hebben er absoluut geen dol mee.
Je zet zo'n ding tegen z'n voorhoofd
en dan is het peng, poef. Ze voelen
absoluut geen pijn. Dat zou ik ook
niet willen. Ik heb hier wel eens
ritueel slachten gehad; Turken en
Marokkanen. D'r zijn erbijdie
kunnen het fantastisch. Als ze de
goede keelsnede toepassen, is het
één streep. Maar er zijn er ook bij
die moeten drie of vier keer
snijden."
„Je hoort wel 's zeggen, dat die
Een mooie boterham
worst, daar kan hij ly
risch over worden. Of
een lekkere ham maken,
dat vindt-ie ook leuk.
Maar een rund slachten
is toch het mooiste wat
er is. „Dat spul komt bin
nenstappen en daar
werk je de ,hele week
mee". Slager Dick Krij
ger (36) uit Wolphaarts-
dijk.
beesten het aanvoelen als ze naar
het slachthuis gebracht worden.
Dat zijn fabeltjes. Ze zijn écht zo
stom als een koe. Maar het is wel zo
het ene beest is makkelijker dan
het andere. D'r zijn beesten, daar
kun je bij wijze van spreken onder
gaan liggen, zo mak zijn ze. Maar er
zijn d'r ook, waarbij je goed moet
opletten. Je moet altijd attent
wezen, altijd. Want er hangt hier nu
eenmaal een andere geur dan die ze
in de stal gewoon waren. En daar
willen ze wel eens wat agressief van
worden. Maar als je ze blinddoekt,
heb je geen last van ze. En als ze
echt héél lastig zijn, is het een
kwestie van: een touw rond de hals
en de poten vastbinden. Één keer
heb ik het gehadkwam er een
grote stier met de veewagen. Die
was die auto al aan het afbreken. Ik
zeg: houd de klep maar dicht en
breng hem maar naar abbatoir in
Middelburg. Want ik laat mijn
spulletjes niet afbreken."
„Ik weet nog wel ik was een jaar
of negen toen ik voor het eerst in
een slachthuis kwam. En toen ik
daar van die kerels met die
maskers zag lopen, ben ik hard
naar buiten gerend. Want dat vond
ik toch een beetje eng. En later, ik
was veertien of vijftien, toen ik
pas als slagersknecht werkteals
er een beest geslacht moest
worden, wist ik altijd wel een
smoesje te verzinnen om daar niet
bij te hoeven zijn. Maar dat slijt."
„Een rund slachten is veel mooier
dan een varken. Als ik een mooi
rund geslacht heb, het is goed rond
en het hangt er leuk bij, dan denk
ik: kijk, dat heb ik keurig gedaan.
Een varken is veel viezer werk, je
moet de haren afbranden, je moet
afkrabben. Maareenrund—alleen
de vilsnede al; het is de kunst om zo
te snijden datje er in drie of vier
keer de hele wand afhaalt.
„Het aantal slagers, dat zelf slacht
wordt steeds minder. Want het is
toch vrij arbeidsintensief. En je
moet een slachtplaats hebben. Dat
is een hele investering. Als je een
slachtplaats op moet zetten, een
ton zie je niet staan. Maar daar
staat wel tegenover: je verdient de
slachtkosten zelf, je bespaart
transportkosten en ten derde heb
je een veel beter produkt.
Varkensvlees bijvoorbeeld. De
varkens die in een abbatoir
geslacht worden, worden in volle
wagens aangevoerd. Die beesten
komen in een soort stress-situatie
aan. Ze hebben vier, vijf, zes
maanden in afzondering geleefd;
eten, drinken, slapen, voor de rest
niks. En die worden dan met
honderden tegelijk in een auto
gezet. Maar de varkens die ik
slacht, komen uitgerust aan. Ik
durf mijn varkens gerust een week
in de koeling te hangen, daar
gebeurt niks mee, daar zie je niks
aan. Maar als ik een varken uit een
abbatoir een week in de koeling
laat hangen, dan plakt het, het
vlees wordt donkerder en er zit ook
een andere smaak aan. In een
abbatoir is het gauw-gauw-werk.
Maar als j e zelf slacht, kun j e er alle
aandacht aan besteden. Dat is het
echte ambacht."
„Biefstuk, dat is een mooi produkt.
En ham; om daar net een andere
melange aan te geven dan een
ander. Ik mag ook heel graag
boterham worst maken. Die doe ik
niet in van die rechte darmen, die
doe ik in de natuurlijke darmen
die ik van de slacht overhoud. En
als ik die worst dan zo in mijn
winkel zie liggen, kan ik fluitend
door mijn zaak lopen, dan ben ik
zeer tevreden."
„Wolphaartsdijk is voor mij net
groot genoeg. Het is wel zo: als ik
dat toeristenseizoen niet had,
geloof ik dat ik minder personeel
zou moeten nemen. Maar ik mag
niet mopperen. Ik heb er een goed
belegde boterham aan. Ja precies,
met mijn eigen boterhamworst."
Dick Krijger
foto wim riemens
y
