Veel belangstelling voor
de '24 uur van Oostburg'
PROGRAMMA
Stéphanie Rottier: een
opmerkelijk tennistalent
Bridgen is een fantastische sport 1
PZC/ sportkrant
AXEL-SPELER ERNSTIG GEBLESSEERD
BOB IJSEBAERT BESCHEIDEN OVER CARRIERE
GEZELLIGHEID STAAT VOOROP
Zomercompetitie
bridge Oostburg
Autoclub maakte
badrit in Cadzand
Laatste trimloop
van De Wielingen
aan kust Breskens
'SCHOOL IS BELANGRIJKER DAN MIJN SPORT'
Mentaliteit
Genadeklap
RETRANCHEMENT
De gezelligheid staat voorop in de '24 uur van Oostburg'.
OOSTBURG - De '24 uur van Oostburg', het grootste wielerspektakel
van West-Zeeuwsch-Vlaanderen, belooft weer met een groot aantal
renners van start te gaan. Nu reeds staan er 25 recreatieteams,
waaronder vijf damesploegen. bij secretaris Arnold Huisman op de
deelnemerslijst en vijf trimploegen die tot de C-categorie behoren. Dit
stemt niet alleen de bestuursleden van dit '24 uur' evenement tot grote
tevredenheid maar ook Frans Quadekkers, de man die dertien jaar
geleden het initiatief nam tot de '24 uur van Oostburg'.
Inmiddels is Quadekkers verhuisd
naar Breda waar hij de scepter
zwaait over het Novo-motel. „Ik
denk dat het comité de juiste weg
heeft ingeslagen door van de '24 uur
van Oostburg', weer een recreatief
gebeuren te maken. Dat was ook
destijds de basisgedachte bij de
eerste editie. Het moest in de bin
nenstad gezellig worden en de ca
fe's, die dit gebeuren toch een be
hoorlijke financiële injectie toedie
nen, moesten een omzet maken. Als
je er van uitgaat dat elke ploeg, die
uit vijf deelnemers bestaat, toch
zo'n vijftien supporters mee naar
Oostburg bracht, dan betekende dit
dat er zo'n 450 mensen op de been
waren. Daar kwamen er ook nog
heel wat bij die voor het spektakel
en de sfeer op dit evenement afkwa
men. Vooral 's nachts was het dan
ook erg gezellig en werden er. onder
het genot van een lekker glas gee
strijk vocht, oude herinneringen op
gehaald. Zo is in de loop der jaren
dit sportgebeuren ook ongemerkt
uitgegroeid tot een gigantische reü
nie. En geloof me, dit kwam, omdat
gezelligheid hoofdzaak was en het
winnen van de prijzen slechts bij
zaak."
Dat de oud-Oostburger gelijk heeft,
bewijst niet alleen dat het organise
rende comité terug wil op de gezelli
ge toer, maar ook het feit dat er
weer inschrijvingen op het secreta
riaat in de brievenbus vallen van
ploegen van het eërste uur. Zo staat
de deelname al vast van een ploeg
uit Zaltbommel en het Limburgse
Geleen. „Ja", zegt Quadekker, „die
Limburgers dat waren mooie jon
gens. Al dertien jaar lang is er een
varken te verdienen, maar daar
'visten' ze naast. Dat mocht voor
hun echter de pret niet drukken, ze
amuseerden zich toch wel kostelijk
in Oostburg. Maar de mooiste stunt
haalden ze uit, toen ze een keer
huiswaarts keerden. Ze kochten on
derweg een varken en vertelden bij
thuiskomst dat ze de eerste prijs
hadden gewonnen. Kijk, en daar
moeten we naar toe, naar die gezel
ligheid. Niet iedereen hoeft van mij
een varken te kopen, maar het
hoofddoel mag zeker niet zijn het
leegroven van de prijzenpot door
met ongerechtigde renners in je
ploeg uit te komen."
Dat het ook het organisatie comité
ernst is blijkt wel uit de woorden
van lid Rein van der Helm: „Vorig
jaar ontstonden er wat problemen
doordat een aantal A-trimmers al
leen meedeed voor de premies en
daardoor was er voor de recreanten
geen prijs meer te verdienen. We
denken dit nu volledig de kop in te
kunnen drukken door alleen C-trim-
mers toe te laten en deze ook nog
eens duidelijk gescheiden te hou
den van de recreanten. Bovendien
is er gekozen vor een andere vorm
van premiestelling, zodat ook een
ploeg die op de laatste plaats fietst
net zo goed een premie in de wacht
kan slepen als die op dat moment
de eerste plaats inneemt.
Het is beslist niet de bedoeling om
de regulaire trimmers te weren,
maar het moet een gezellig en aan
trekkelijk gebeuren worden voor
deelnemers en publiek. Daardoor is
de '24 uur van Oostburg' een begrip
geworden voor de mensen van
Zeeuwsch-Vlaanderen en ver daar
buiten. Dat willen we in de toe
komst zo houden. Het is nu de
dertiende keer dat dit evenement
van start gaat en die dertien mag
ons beslist geen ongeluk brengen".
OOSTBURG - Het programma voor de '24 uur van Oostburg' ziet er als
volgt uit:
Vrijdag 1 augustus: 20.00 uur: Voorstellen der ploegen en opening; 20.30
uur: Eerste afvalnt; 21.30 uur: Eerste trimronde; 22.45 uur: Ploegentijdrit;
24.00 uur: Tweede trimronde; 01.00 uur: Neutralisatie.
Zaterdag 2 augustus: 10.00 uur: Derde trimronde; 12.00 uur: Neutralisatie;
14.00 uur: Vierde trimronde; 16.00 uur; Neutralisatie. Tijdens deze
neutralisatie demonstratie cartingrijden; 17.00 uur: Tweede afvalrit; 18.00
uur: Vijfde trimronde; 20.00 uur Einde '24 uur van Oostburg'; 21.00 uur:
Prijsuitreiking in cafe Du Commerce door een lid van het Oostburge
college van B en W.
Op vrijdagavond wordt de 24 uur van Oostburg' muzikaal opgeluisterd
door een aantal loop-orkestjes en tijdens het wielerfestijn zal ook weer de
gebruikelijke Braderie plaatsvinden.
MAANDAG 28 JULI 1986
Renato Ambrosini voor
half jaar uitgeschakeld
denken", zegt haar trainer, „al wil die
uitslag nog niet zeggen dat Stéphanie
gemakkelijk gewonnen had, want el
ke tegenstander is anders".
Zelf was Stéphanie Rottier snel over
haar teleurstelling heen, wat ze de
andere dag demonstreerde in de klei
ne finale. Met een 6-2 en 6-1 zege op
Seda de Vries (district Den Haag)
werd een mooie derde plaats behaald.
Trainer Richard Bral had zijn pupil
zo goed mogelijk voorbereid op de
kampioenschappen. „In de winter
maanden hebben we flink aan de
techniek gewerkt", vertelt hij. „Die
moet er tijdig inzitten, zodat ook
andere punten behandeld kunnen
worden. Zo hebben we ook zoveel
mogelijk wedstrijdsituaties verzon
nen, aangepast aan de tegenstanders.
Belangrijk was ook om de mentali
teit aan te sterken, wat aardig is
gelukt. Vlak voor de kampioenschap
pen nam ze deel aan de dames 2-
toernooi in het Belgische Temse. Het
draaide uitstekend. Tegen een sterke
tegenstander maakte Stéphanie in de
eerste set slechts vier fouten, zo
scherp stond ze. Goed geprepareerd
verscheen ze dus in Groningen. Als je
acliteraf alles evalueert dan kan je
concluderen dat een hele week mis
schien net te lang is geweest, al zijn
we natuurlijk dik tevreden met een
derde plaats".
Stéphanie zelf vertelt dat ze veel tijd
in het tennissen steekt: „Het is mijn
grote hobby. Trainen doe ik een uur of
acht in de week, maar als ik daarnaast
nog tijd heb, dan ben ik ook op de
banen van TC Smash te vinden. Of ik
volgend jaar nog even veel tijd voor de
sport zal hebben, moet ik nog maar
afwachten. Straks moet ik naar de
MAVO. Mijn school is natuurlijk be
langrijker dan mijn sport. Het huis
werk zal hoe dan ook voorgaan".
AXEL - De handtekening van Johan Cruijff op het in gips gestoken been van Renato
Ambrosini compenseerde voor de Axel-speler enigszins het missen van de jubileumwedstrijd
tegen Ajax. Uiteraard had de 23-jarige middenvelder liever binnen de lijnen gestaan. Het
mocht niet zo zijn: afgescheurde kruisbanden en een kapotte buitenmeniscus hielden hem
aan de kant.
En dat was ook nog maar op 't
nippertje, want de Axelaar kreeg 's
middags voor de wedstrijd tegen Ajax
pas te horen, dat hij het ziekenhuis in
Sluiskil mocht verlaten. Gesteund op
twee krukken kon Ambrosini alsnog
het hoogtepunt van het Axels jubi
leumfeest meemaken. „De wond
moest er goed uitzien, anders kon ik
niet naar huis. Ik heb een week in het
ziekenhuis gelegen. Ik moest een ope
ratie aan de knie ondergaan. De bui
tenmeniscus is eruit gehaald en het
gaat naar omstandigheden goed.
Daarom was ik zo blij, dat ik de
wedstrijd nog kon zien".
De blessure was eigenlijk nog een
erfenis van het vorig seizoen. In de
laatste competitiewedstrijd tegen
Noormannen, kwam Ambrosini na
een onschuldig kopduel volkomen
verkeerd op de grond terecht. „Het
onderbeen sloeg weg en toen wist ik
dat het niet goed zat. In het zieken
huis van Middelburg werd de knie
behandeld, maar in eerste instantie
was er niets te zien. Ik werd door
verwezen naar Sluiskil om foto's te
laten maken. De foto's brachten ook
al geen uitsluitsel, dus het volgende
station was de fysiotherapeut. Na een
aantal behandelingen, voelde ik dat
het prima ging".
De wedstrijd tegen Ajax kwam nader
bij en de Axelspeler ging een paar
keer voor zichzelf trainen. „Door mijn
werk moest ik de eerste trainingen
van de selectie missen, maar dat zou
later wel goed komen, dacht ik".
je niet achter. De opbouw is hierdoor
toch te geforceerd gegaan, waar
schijnlijk. Het is en blijft nakaarten,
de situatie verander je niet meer".
Zes jaar maakt Renato Ambrosini
deel uit van het eerste team en altijd
was hij blessurevrij geweest. In één
klap gaat nu zonder meer een half
seizoen verloren. Zes weken blijft het
gipsverband zitten en daarna volgt er
nog een lange weg voor de eerste
training hervat kan worden. „Het zal
waarschijnlijk tot na de winterstop
duren. Ik zal in elk geval voorzichtig
beginnen. Die fout maak ik niet meer.
Het belangrijkste is dat de knie volle
dig herstelt".
De woorden van Johan Cruijff („ik zal
er mijn naam opzetten, dan gaat het
wel over") waren voor de Axelse pech
vogel tot bijzondere steun. De spelers
volgden weldra het voorbeeld van hun
'meester', zodat het gipsbeen nu 'ver
sierd' is met dure handtekeningen.
Een souvenir, dat Ambrosini nog lang
zal heugen.
Het publiek mocht dan niet zo tevre
den zijn over het vertoonde spel van
Ajax, zelf had hij niets dan lof over de
Amsterdammers. „Het waren aardi
ge jongens. Na de wedstrijd heb ik
bijvoorbeeld met Arnold Mühren en
reserve-doelman Grim een leuk ge
sprek gehad. Ze vonden het spijtig,
dat ik niet kon spelen. Ja, dan was
wel Mühren mijn directe tegenstan
der geweest".
Het kwam echter niet goed, want op
een zondagmorgen tijdens een onder
ling partijtje trapte Ambrosini in een
'putje' en verdraaide zijn knie. „Dat
was de genadeklap. Achteraf zeg ik,
dat het misschien stom is geweest om
de eerste beste training met de groep
alles volledig mee te doen. Maar ja, je
wilt er tegen Ajax bij zijn en dan blijf
CADZAND De door de West-
Zeeuws-Vlaamse Automobielclub
georganiseerde Badrit in en om Cad
zand is een succes geworden. Maar
liefst 83 deelnemende teams schreven
zich in. De meesten van hen werden
ondergebracht in de zogenaamde
toerklasse, die gewonnen werd door F.
Moens uit Aardenburg met 270 straf-
punten.
A. de Bart (Schoondijke) werd tweede,
gevolgd door K. de Blaay (Terneuzen).
De équipe J. Huige uit Middelburg
behaalde de eerste prijs in de A-
klasse. Met een totaal van 190 straf-
punten had dit team twintig punten
minder dan J. van der Hagen (Vlissin-
gen), die J. de Koeijer (Oostburg) net
voor bleef.
Uitslagen: A-klasse: 1 J. Huige, Middelburg,
190 strafpunten; 2 J. van der Hagen, Vlissin-
gen, 210; 3 J. de Koeijer, Oostburg, 220; 4 J.
Kiesmic, Volkel, 280; 5 G. de Grave, Ter-
neuzen, 400; 6 L. van de Voorde, Hoek, 430;
7 L. van Schaick, Oostburg, 440; 8 W.
Verbeeke, IJzendijke, 580; 9 L. van de
Boogaard, Rotterdam, 750.
Toerklasse: 1 F. Moens, Aardenburg, 270; 2
A. de Bart, Schoondijke, 300; 3 K. de Blaay,
Terneuzen, 350; 4 P. Huigh, Schoondijke,
370; 5 W. Jansen, Oostburg, 400; 61. Luteijn,
Oostburg, 400; 7 A. Buijze, Groede, 440; 8 J.
van de Hoek, Retranchement, 450; 9 M. de
Pauw, Oostburg, 480; 10 W. Eissen, Uden
490.
Op 7 augustus houdt de WZA haar Badrit
in Retranchement.
BRESKENS - De atletiekvereniging
De Wielingen houdt woensdag de vier
de en laatste trimloop aan de West-
Zeeuws-Vlaamse kust. Deze prestatie
loop wordt- evenals de eerste uit de
serie kustlopen- in Breskens gehou
den.
De start is aan camping Schoneveld
om 19.00 uur. De inschrijving is ter
plaatse vanaf 18.00 uur. De deelne
mers kunnen inschrijven op twee af
standen: 2,5 of 5 kilometer.
Renato Ambrosini wijst naar de handtekening, die Johan Cruijff op zijn gipsbeen zette.
SINT-JANSTEEN Op de onlangs
gehouden Nederlandse jeugdtennis-
kampioenschappen bereikte Stépha
nie Rottier een derde plaats in de
categorie meisjes tot en met 12 jaar.
Een uitstekende prestatie, die een
evenaring was van haar derde plaats
bij de nationale indoorkampioen
schappen van het afgelopen winter
seizoen.
De in Groningen gehouden titelstrijd
kende een goed begin voor de twaalf
jarige tenniser uit Sint-Jansteen, die
in haar eerste drie partijen slechts
vier tegengames kreeg te incasseren.
In de halve finale kreeg ze echter met
een geduchte tegenstander te maken,
namelijk Petra Kamstra. Deze Rot
terdamse deelneemster was geen on
bekende. Afgelopen winter tijdens de
nationale indoorkampioenschappen
had Stéphanie ook in de halve finale
met haar te maken gehad. Kamstra
won dat treffen om later ook de
eindstrijd zegevierend af te sluiten.
Ook ditmaal kende de partij een
positief verloop voor de Rotterdamse,
al was het kantje boord. In beide sets
kwam de Zeeuwsch-Vlaamse met 4-2
aan de leiding, maar jammer genoeg
voor haar bleek deze voorsprong niet
genoeg te zijn om haar tegenstander
definitief door de knieën te krijgen.
Twee keer werd de achterstand omge
bogen in een voorsprong, die uiteinde
lijk resulteerde in een 6-4 en 7-5
overwinning.
Na afloop van de halve finalepartij
beseften Stéphanie, haar ouders en
haar trainer Richard Bral, dat ze
dicht bij een finale geweest was. „Als
je dan later ziet dat Kamstra deze
finale ook nog eens vrij gemakkelijk
wint (6-1 en 6-2), dan ga je verder
OOSTBURG - De bridge sociëteit
Oostburg speelde onlangs de vijfde
wedstrijd in de zomer-competitie.
De uitslag luidt als volgt: A lijn: 1) Arken
bout en Ouweneel 2) gebroeders Simpelaar
3) Van Dronkelaar en Hagenaars. B lijn: 1)
De Vuyst en Theunis 2) Luteijn en Ghijs 3)
echtpaar Sanders.
Toernooi Het jaarlijkse voetbal
toernooi voor toeristen in Retranche
ment is gewonnen door het team van
Retranchement.
De uitslagen in poule 1: Retranchement-
Zwinhoeve 2 1-0; camping de Lange Strink-
Retranchement 0-1: Zwinhoeve 2-Camping
de Lange Strink 1-1. De uitslagen in poule
2: Café Jopie-camping de Wildhof 1 -1Zwin
hoeve 1-camping de Wildhof; Café Jopie-
Zwinhoeve 1 0-1. De wedstrijd om de derde
en de vierde plaats ging tussen het team
van camping Lange Strink en camping De
Wildhof. Uitslag: 0-2 De winnaar werd
uiteindelijk Retranchement. Zwinhoeve 1
werd na strafschoppen verslagen met 7-6.
De beker werd uitgereikt door A. J. de Witte
namens de organiserende VVV. In het da
mesvoetbal won camping De Wildhof met
1-2 van camping de Lange Strink.
TERNEUZEN - Over de eigen 'ere
lijst', die er na een 35 jaar lange
bridge-carrière vrij indrukwekkend
uitziet, praat Bob IJsebaert liever
niet. „Dat is niet zo belangrijk. Pro
beer liever over te laten komen dat
bridge een fantastische sport is", zegt
hij.
Bob IJsebaert heeft evenals de broers
Ben en Thuur, het bridgen van huis
uit mee gekregen. Vader IJsebaert
was al lid van van de Temeuzense
bridgeclub Rotterdam toen dit kaart
spel in Zeeuwsch-Vlaanderen nog
slechts een handvol beoefenaars tel
de. Ten huize van de familie IJsebaert
vormde bridge een wekelijks ge
spreksthema. En toen na de Tweede
Wereldoorlog in Terneuzen de nieuwe
bridgeclub 'Luctor' opgericht werd
liét Bob IJsebaert zich meteen in
schrijven. Hij heeft het spel geleerd
van Jo van der Poel, 'lessen' of TV-
cursussen volgen zoals tegenwoordig,
was er toen niet bij. „Kijken en luiste
ren" herinnert Bob zich, „vooral naar
de goede spelers. Zo leerde je brid
gen". En leergierig als Bob IJsebaert
was. gebeurde het maar al te vaak dat
hij, na de wekelijkse clubavond van
Luctor. een vervolg haalde bij de oude
- en selecte - bridgemeesters in hotel
Rotterdam.
Bridge is in huize IJsebaert altijd de
'hoofdsport' gebleven. Vijfenderigjaar
lang inmiddels, waarvan dertig door
gebracht in Terneuzen. Prestatiege
richte jaren, waaraan een eind kwam
toen de zaken niet meer strookten
met de clubavond op maandag. Die
dwongen, omdat Bob IJsebaert brid
ge er natuurlijk niet aan kon geven,
tot een overstap naar een andere
vereniging. Naar de bridgeclub 'Axel'
waar IJsebaert heen ging met een
aantal schitterende 'geloofsbrieven';
een attentie als trouw lid van Luctor.
de bondsspeld (die met gepaste trots
wordt gedragen) en een erelijst die
maar weinig Zeeuwse bridgers over
zullen kunnen leggen. Want Bob IJse-
Bob en Jo IJsebaert (samen met B<|
Axels clubkampioen geworden)
gen dat zich maar weinig jeugdled^
bij de bridgeclubs aanmelden,
dat, terwijl de belangstelling voij
bridge in de breedte toch erg
toegenomen. In Zeeuwsch-Vlaandl
ren waren er bijvoorbeeld voor 191
slechts drie clubs anno 1986 zijn f
acht. Axel, inmiddels tien jaar bezj
met een vaste groep van negentj
leden, telt relatief weinig jeugd,
bond probeert door middel van «j
jeugdafdeling de jeugd enthousiast]
maken van de bridgesport en
middelbare scholen trachten lerar|
met een 'bridge-tic' de jeugd te
meren.
Van een echte doorbraak vand
Zeeuwsch-Vlaanderen naar de land
lijke top kan nog niet gesproken wd
den. Het duo Piet Meeusen-Zeger R|
seeuw dat in de hoofdklasse van hl
district Zeeland uitkomt, is 'vaantij
drager'. Bob IJsebaert noemt ookl
echtpaar Sandrini nog en vergeet
makshalve dat hij samen met
Scheele ook in de Zeeuwse hoofdkl|
zit.
Namen van andere spelers worój
gemakkelijk genoemd. „En ik zout'
vrouw onrecht aandoen als ik
niet noemde. Madeleine Biesbroel
uit Hulst is niet alleen een voortreT
lijk speelster, ze verzet enorm va
werk voor de bond. De bond heef I
haar een geweldige ambassadr:!
voor de bridge-sport" roepen Jo
Bob IJsebaert in koor. Bob IJsebaj
zegt tot slot: „Bridgen is een reka
kundig spel waarin concentratie
vertrouwen in je partner van essa
tieel belang zijn. Een spel met gelijl
kansen voor alle deelnemers. DitJ
tegenstelling tot alle andere kaartsff
len waar al bij het delen winstl
verlies zich aftekenen". Jo IJsebal
voegt daar nog aan toe: „Bridgenl
hersengymnastiek waarbij je J°|
blijft en toch oud kunt worden
Stephanie Rottier
baert, bij de overgang naar Axel ge
volgd door echtgenote Jo IJsebaert,
had zich in de dertig Temeuzense
jaren als een groot speler ontwikkeld
kaliber. Als resultaat van 'studie en
vakkennis' werden legio clubkam
pioenschappen binnen gehaald, kwa
men ook regionale titels op zijn naam
en werd Bob IJsebaert Zeeuws indivi
dueel kampioen (Zeeland hield dat
persoonlijk kampioenschap slechts
twee keer,red.). Maar een van de,
persoonlijk als meest prettig ervaren,
hoogtepunten beleefde Bob IJsebaert
samen met Piet Meeusen, jarenlang
zijn vaste partner, in 1974. Bij de
deelname aan het Open Interpolis
Parenkampioenschap in Tilburg
kwam het duo IJsebaert-Meeusen
heel ver. In totaal hadden 4209 paren
ingeschreven, na 133 voorronden, 9
regio-finales en een kwalificatieronde,
Bob en Jo IJsebaert, twee bridgefanaten.
bleven ze met 55 andere paren over
voor de finale in Tilburg. Daar zaten
ook giganten als Kreijns, Van Rees en
Rebattu bij. Er zat geen toernooiwinst
in, maar het halen van die finale was
een hoogtepunt in zijn bridge-leven.
Evenals de eervolle invitatie voor een
interland tegen België die in Middel
burg gespeeld werd ter gelegenheid
van het 800-jarig bestaan de hoofd
stad van Zeeland.
