Uitbrander voor Maarten Ducrot
Iedere etappestart
een complete show
Positie Maria Canins
blijft onaantastbaar
DEBUTANT UIT DE PLOEG VAN HINA ULT
Peter Winnen
voor Parijs
Twee Tourweken
Wielerkampioen
Binda overleden
van dag tot dag
PZC/ sportkrant 11
Spraakwaterval
Adoreren
Hoogtepunt
2S0 dagen
Joop
Solleveld
Geen plaats
Geelzucht
Spel
Uitslagen
Duwen
MAANDAG 21 JULI 1986
Door Dick Heuvelman
GAP - Gap, een Alpenstadje van
35.000 inwoners gelegen aan de
toeristische Route Napoléon, was
zondagmorgen al vroeg bij de pin
ken. Jong en oud, man en vrouw. Of
men nou wilde of niet. Want wie
een Tourkaravaan in huis haalt,
moet een fantastische herrie op de
(letterlijke) koop toenemen. Auto's
uitgerust met drie- en meertonige
hoorns, blikachtige en schetteren
de muziek uit krakende luidspre
kers, door merg en been piepende
banden van haastig door de bocht
scheurende volgers en wat dies
meer zij.
Daarbij vergeleken moet de intocht
van Napoleon en zijn 1200 man
tellend gevolg in Gap, na diens
come-back van Elba, een rustieke
aangelegenheid zijn geweest. Im
mers, zo zegt de geschiedenis, op
weg naar de confrontatie met de
koninklijke troepen van Louis XVI-
II, hoefde de kleine keizer geen
degen te kruisen. Op 5 maart 1815,
's avonds om tien uur, kreeg Napo
leon een gastvrij onthaal in het
Koopmanshotel in Gap, ingeklemd
tussen ruig begroeide rotsmassie
ven.
Zondagmorgen lag de plaatselijk
bevolking massaal aan de voeten
van Daniel Mangeas. Hij is sinds
1976 de officiële speaker van de
Ronde van Frankrijk Mangeas, zo
als het een goed speaker betaamt
rap van de tongriem gesneden,
houdt het volk bij start en aan
komst bezig met een informatieve
spraakwaterval.
Aan het vertrek van de renners in
de Tour zit een geheel eigen cul-
tuur(tje) vast. Een etappestart is
een complete show, die net zo lang
duurt als een voetbalwedstrijd (an
derhalf uur dus). Meestal kiest men
voor deze happening de meest cen
trale plaats van stad of dorp uit. In
Gap was dat het Place de Verdun,
een groot plein waarvan het hart is
gereserveerd voor alles en iedereen
die een functie heeft. Onbevoegden
zonder macaron - een soort identi
teitskaartje - om de nek moeten
achter dranghekken plaatsnemen.
Niet iedereen stelt zich daar tevre
den mee en sluwe vogels proberen
alle in de geest aanwezige listig
heid aan te wenden om de bewa
king van het 'heiligdom' te ver
schalken.
Voor het publiek is een Tour-start
eigenlijk meer het bekijken waard
dan een finish, die veelal in een flits
tot het verleden behoort en waarna
volstrekte chaos en idioterie troef
is. Vergeleken daarbij is de vertrek-
ceremonie een ordentelijke en ont
spannen happening. Zeker in een
land als Frankrijk, waar men van
wielrenners houdt. Wil men bij ons
snel aan warmte winnen, pakt hij de
microfoon. De eerste refiners komen
signeren. Ze zijn hem allemaal even
lief, zegt hij met nadruk. Dat blijkt
wederzijds te zijn, want verreweg de
meeste coureurs drukken de gids
van het publiek hartelijk de hand.
Ook onze Joop (Zoetemelk), l'an-
cien vainqueur du Tour (oud-Tour
winnaar). De 'good old' van Hol
landse makelij en Franse inslag
krijgt een gul applaus.
Eén voor één komen de coureurs nu
het podium op. Jean-René Bernau-
deau, in 1984 winnaar van een rit in
de Dauphiné Libéré; Eric Caritoux,
eens triomfator in de Ronde van
Spanje. Acacio da Silvo, de Portu
gese kampioen, en Jean-Claude Ba-
got, zaterdag nog aanwezig in de
groep die achter Jean-Francois Ber
nard aanreed. Van alle renners die
hij bij naam noemt, schudt hij de
statistieken achteloos uit het korte
mouwtje van zijn T-shirt.
Hoe goed Mangeas dit voorlichten
de werk beheerst, blijkt wanneer
een coureur uit de ploeg van de
Italiaan Silvano Contini het plan
kier betreedt. ,,En hier, een equipier
van Silvano Contini, de kopman
van GIS, die vrijdag in Nimes twee
de werd achter de Belg Frank Hos
te". Vervolgens gaat Contini net zo
lang over de tong bij Mangeas,
totdat diens ploegmaat hem de rug
toekeert.
Met één oog kijkend op zijn deelne
merslijst en de andere op het rug
nummer van de 'onbekende', komt
Mangeas er achter dat hij met ene
Marino Polini van doen heeft. Als
die het trapje afdaalt, hoort de
Italiaan zijn naam roepen. Een
prachtige manier om onwetend
heid vloeiend te verpakken. Man
geas: „Dat is een kwestie van erva
ring. Als je het al tien jaar doet,
zoals ik, kom je niet zo vaak meer
verrassingen te staan". Polini zal
het Mangeas deze week niet meer
lastig maken. De Italiaan behoorde
gisteren tot de uitvallers.
Als een van de weinige Fransen
weet Mangeas dat Eric Heiden in
het verleden een groot schaatskam
pioen is geweest. Hij somt de pres
taties van de Amerikaan op. Het
publiek blijkt daar niet voor ont
vankelijk. De applausmeter slaat
niet uit. Dat gebeurt uiteraard wel
als Bernard Hinault zich in z'n gele
trui bij hem meldt. Zoals het een
goed vedette betaamt als laatste.
Het hoogtepunt dient tot het laatst
toe bewaard te blijven. Routineus
steekt de 'de das' een hand omhoog.
Daniel Mangeas sluit de met folklo
ristisch amusement doorweven
voorstelling om even over half tien
af. De 'Gappenaars' zijn tevreden.
Nu nog even twintig minuten wach
ten op het startschot van de burge
meester en een mooie, heel vroege
morgen, is nog slechts een herinne
ring.
een hardfietser nog wel eens als
zijnde 'niet goed bij zijn hoofd'
kwalificeren, Fransen adoreren cou
reurs. Een applausje heb je er als
cyclist al gauw te pakken. Ook de
krabbers.
Voor de eerste grote Alpentocht
van Gap naar Serre Chevalier wor
den 'de slaven van de weg' tussen
negen en half tien op de Place de
Verdun verwacht - voor het ver
richten van routineuze handelin
gen, zoals het zetten van een hand
tekening op de presentielijst, het
afhalen van twee bidons en fruit
bij de Cola-kraam, het te woord
staan van journalisten en koffie
drinken bij de kar van Cafe de
Colombia, dan wel op het proviso
rische terras van sponsor Banania,
die de voornaamste blikvanger van
de Tour, de gele trui, heeft geadop
teerd.
Ver voor dat tijdstip is het plein al
grotendeels volgelopen met belang
stellenden. De meesten proberen
een plaatsje te vinden in de buurt
van het podium, dat de renners
moeten bestijgen om hun presentie
met een krabbel te bevestigen. Op
het plankier is Daniel Mangeas (37)
de grote man. Hij houdt een gehoor
van enkele duizenden in de ban met
zijn verbale kwaliteiten. „Of ik de
beste ben? Dat weet ik niet. Ik ben
in elk geval wel de meest gevraagde.
Behalve de Tour doe ik veel andere
wedstrijden: Parijs-Roubaix. het
Lentecriterium, andere klassiekers
en alle grote etappewedstrijden. Ik
ben er 250 dagen per jaar mee
bezig".
Dat is niet gering. Mangeas blijkt
dan ook een professional te zijn.
Een job waarmee hij gemakkelijk
zijn vrouw en twee kinderen (een
jongen van zeven en een meisje van
vijf) kan onderhouden. En zichzelf
uiteraard. Mangeas: ,,Ik weet niet
hoe dat bij jullie is, maar hier in
Frankrijk kan een wielerspeaker
de kost verdienen. Niet zo veel als
een goede wielerprof, maar toch
wel meer dan Jan Modaal".
Mangeas' passie voor de 'vélo'
dringt in zijn woordenstroom door.
Tegen negenen, als de zonnestralen
Jean-Francois Bernard
grote belofte in Tour
VARESE (Reuter) - In zijn geboorte
plaats Cittiglio, in de buurt van
Varese, is zaterdagavond Alfredo
Binda op 84-jarige leeftijd overleden.
Binda was in de twintiger en dertiger
jaren een begrip in de wielersport.
Geboren op 11 augustus 1902 begon
hij op 19-jarige leeftijd zijn sportieve
loopbaan, waarin hij 112 overwinnin
gen behaalde. Drie keer werd hij we
reldkampioen op de weg, in 1927, '30
en '32. In 1925 won hij zijn eerste van
vijf ronden van Italië. Het jaar daarop
ontging hem die eindzege, maar ves
tigde hij een zeldzaam ronde-record.
Hij won twaalf van de vijftien etappes.
Binda was ook de sterkste in de Giro's
van 1927, '28, '29 en '33.
Peter Winnen ondersteunde
tijdens de zeventiende etappe de
kandidatuur van Parijs voor de
organisatie van de Olympische
Spelen van 1992. Hij kreeg name
lijk zaterdag de fair-playprijs.
Winnen werd verplicht de sok
ken met de wervende teksten te
dragen, anders zou hem de bijbe
horende premie van 700 gulden
niet worden uitbetaald.
Leo van Vliet, in februari plot
seling gestopt met wielrennen,
maakte zondag zijn opwachting
in de Tour als gast bij de radio.
Van Vliet was blij er niet meer
als renner bij te horen. "Ik heb
Lammertink zien vallen. Vrese
lijk".
Jean Francois Bernard toont zich blij met de overwinning in de zaterdag
etappe.
NIMES (ANP) Twee weken Ronde
van Frankrijk hebben in vijftien
etappes evenzoveel verschillende
winnaars opgeleverd. Ook de gele
trui kreeg een groot aantal verschil
lende eigenaren: zeven. Hieronder
een overzicht van de eerste twee
Tourweken van dag tot dag.
Proloog 4,6 km: 1. Thierry Marie (Fra). Gele
trui: Marie, 2. Eric Vanderaerden (Bel) z.t..
Eerste etappe, 85 km: 1. Pol Verschuere
(Bel). Gele trui: Alex Stieda (Can), 2. Vande
raerden op 12 sec.
Tweede etappe, 56 km: 1. Ploeg Guimard.
Gele trui: Marie 2. Dominique Gaigne (Fra)
op 3 sec.
Derde etappe, 214 km: 1. Davis Phinney
(VSt). Gele trui: Marie. 2. Charly Mottet
(Fra) z.t.
Vierde etappe. 243 km: 1. Pello Ruiz-Cabe-
stany (Spa). Gele trui: Gaigne 2. Marie op 6
sec.
Vijfde etappe. 124 km: 1. Johan van der
Velde (Ned). Gele trui: Van der Velde. 2.
Gaigne op 36 sec.
Zesde etappe, 200 km: 1. Guido Bontempi
(Ita). Gele trui: Van der Velde. 2. Gaigne op
36 sec.
Zevende etappe, 201 km: 1. Ludo Peeters
(Bel). Gele trui: Jörgen Pedersen (Den). 2.
Van der Velde op 11 sec.
Achtste etappe, 204 km: 1. Eddy Planckaert
(Bel). Gele trui: Pedersen, 2. Van der Velde
op 8 sec.
Negende etappe: 61,5 km tijdrit: 1. Bernard
Hinault (Fra). Gele trui: Pedersen, 2. Joël
Pelier (Fra) op 1.03.
Tiende etappe, 183 km: 1. Angel Sarrapio
(Spa). Gele trui: Pedersen, 2. Pelier op 1.03.
Elfde etappe, 259 km: 1. Rudy Dhaenens
(Bel). Gele trui: Pedersen, 2. Pelier op 1 min.
Twaalfde etappe, 217 km: 1. Pedro Delgado
(Spa). Gele trui: Hinault, 2. Greg Lemond
(Vst) op 5.25.
Dertiende etappe, 186 km: 1. Lemond. Gele
trui: Hinault, 2. Lemond op 40 sec.
Veertiende etappe, 154 km: 1. Niki Rütti-
mann (Zwi). Gele trui: Hinault, 2. Lemond
op 34 sec.
Vijftiende etappe. 225 km: 1. Frank Hoste
(Bel). Gele trui: Hinault, 2. Lemond op 34
sec.
GAP Van alle etappewinnaars in de Ronde van Frankrijk was Jean-Francois Bernard de
grootste geluksvogel. De debutant uit de ploeg van Bernard Hinault behoefde in de finale van
de zestiende etappe zijn twee medevluchters Julian Gorospe en Bernard Vallet niet van zich
af te schudden.
In de afdaling van de Col d'Espreaux
kregen de Spanjaard en de Franse
regionaal bijna tegelijkertijd een lek
ke band. De algemene materiaalwa
gen was zo ver achter dat herstel meer
dan een minuut vergde. Gorospe en
Vallet waren op slag kansloos.
In de resterende dertig kilometer van
een lange en warme rit uit Nimes liet
Bernard wel degelijk zien geen toe-
valswinaar te zijn. Met de souplesse
van de ware tijdrijder zoefde 24-jarige
Fransman naar de eindstreep in Gap.
Het dozijn achtervolgers zag het mi
nuutje verschil van de top van de
Espreaux uitgroeien tot meer dan drie
minuten. Klasse verloochent zich
niet.
In de eerste anderhalf jaar van zijn
profloopbaan maakte Jean-Francois
Bernard vooral naam als tijdrijder.
Hij wordt steeds beter in het klim
men, zodat hij mogelijk een grote van
de Tour in de toekomst kan worden.
Zo hij het al niet is.
Jean-Francois Bernard werd begin
vorig jaar beroepsrenner in de ploeg
van Bernard Hinault. Hoewel hij een
goed amateur was, kreeg hij geen
enkel aanbod van een profploeg. Hij
stapte daarom zelf op trainer Paul
Köchli af en zei: "Ik ben Jean-Fran
cois Bernard, ik wil prof worden,
wilt U mij helpen Köchli deed het
en kon geen spijt hebben. In zijn
eerste profjaar won hij een etappe in
de Ronde van Zwitserland en de
Ronde van Limousin.
Dit seizoen begon hij met de Ronde
van de Middellandse Zee te winnen.
Vervolgens won hij nog vier tijdritten.
De erelijst van Jean-Francois Bernard
is:
1985: 3e klimtijdrit Parijs-Nice, 9e
Criterium International, 2e tijdrit
Dauphiné Libéré, le vijfde etappe
Ronde van Zwitserland, le tweede
etappe en 10e eindklassement Ronde
van Limousin, 10e eindklassement
Ronde van de Toekomst, 5e Grote
Landenprijs.
1986: 3e proloog, le klimtijdrit en le
eindklassement Ronde van de Mid
dellandse Zee, 2e slottijdrit en 7e
eindklassement Parijs-Nice, 5e Crite
rium International, le proloog, le
slottijdrit en 3e eindklassement Ron
de van Romandië, le proloog, le
slottijdrit en 7e eindklassement Dau
phiné Libéré, le proloog Ronde van
Armor, le zestiende etappe Ronde
van Frankrijk.
Hinault vindt nog tijd om wat te keuvelen met zijn Amerikaanse ploegmaat Andy Hampsten. maar moest later flink
buigen voor een andere ploegmaat Greg Lemond.
De Fransman Alain Vigneron
is twee keer gestart in de Tour.
Zaterdag werd hij uit de koers
gezet, omdat hij zich aan een
auto had'vastgepakt. Na protest
herzag de jury de beslissing en
mocht de helper van Lemond en
Hinault weer meedoen.
Het etappeschema van de
Tour van 1987, met start in West-
Berlijn, wordt andersom opge
bouwd. De renners rijden eerst
over de Alpen daarna' over de
Pyreneeën.
Gerrit Solleveld raakte niet zo
onder de indruk van de Alpen
dat hij niet een beetje energie
stopte in het verstevigen van de
eerste plaats in het tussen-
sprintklassement. Bij de tweede
'Catch' veroverde hij tien punten
met een tweede plaats.
Jean Houben. de Nederlandse
politieagent in UCl-dienst bij de
dopingcontrole, moest zaterdag
vlak voor de start plotseling een
andere volgwagen zoeken. Op
gezag van Félix Lévitan moest
Houben plaatsmaken voor een
eregast van de Tour-directeur.
Waaruit duidelijk wordt, hoe
hoog Lévitan de officieel door de
UCI iinternationale wielerbond)
afgevaardigde juryleden heeft
zitten.
De ploeg van Jan Raas is dit
weekeinde ook een mannetje
kwijtgeraakt. Geen renner ech
ter, maar mecanicien Jan Kon-
raad. Hij is geveld door geel
zucht.
De coach van de Nederlandse
damesploeg, Rinus Verboom,
meende vorige week dat de me
dedeling van Lévitan als zou de
damestour worden geintegreerd
in de Toekomstrondeallemaal
roddels waren. Nu Lévitan het
nog eens heeft bevestigd, zei Ver
boom: ,,Dat is een spel van hem
om een sponsor van twee miljoen
gulden binnen te krijgen".
GAP (ANP) - Maria Canins heeft het
weekeinde in de damesronde ge
bruikt om nog eens duidelijk te ma
ken dat er slechts strijd mogelijk is
om de tweede plaats. In de tijdrit van
zaterdag, waarin zij „slechts" vierde
werd, zette zij niet alles op haren en
snaren. Zondag, in de voor dames
barre klimmen over de Izoard en
naar de Granon, was zij even voor
zichtig als oppermachtig.
Canins trippelde halverwege de
Izoard weg van de concurrenten, van
wie de Amerikaanse Inga Thompson
door haar ijzeren wilskracht het
langst aan het Italiaanse wiel kon
blijven. Op de Izoard lag er al een gat
van twee minuten tussen Canins en
Jeannie Longo. De wereldkampioene
gebruikte de afdaling om het verschil
te verkleinen. Waar Canins de voor
zichtigheid nimmer uit het oog ver
loor, er kwam immers nog een klim
naar de Granon, speelde Longo met
de zwaartekracht. Zij heroverde de
seconden met handenvol, maar werd
in de klim heel nadrukkelijk op haar
plaats gezet.
kregen opmerkelijke steun van het
publiek dat de indruk wekte met
groter plezier de dames voort te
duwen dan de zwoegers uit het later
volgende mannenpeloton.
Canins, 37 en pas vijfjaar echt aan het
fietsen, voltooide haar vlucht door de
Alpen met een voorsprong van bijna
zes minuten op Jeannie Longo, Liz
Hepple, de Australische die haar
krachten goed had verdeeld, werd
derde op ruim 8 minuten. In het
algemeen klassement heeft Canins
meer dan tien minuten voorsprong op
Longo en Inga Thompson, het ver
schil met de andere deelneemsters is
tenminste twintig minuten.
De uitslag van de achtste etappe is:
1. Jeannie Longo (Fra), 29 kilometer van
Vreynes naar Gap in 38 minuten en 4
seconden, gemiddelde snelheid 45,696 km/
uur, 2. Inga Thompson (VSt) op 4 seconden,
3. Valerie Simonnet (Fra) op 0.36, 4. Maria
Canins (Ita) op 0.49. 5. Virginie Lafargue
(Fra) op 1 minuut en 7 seconden, 6. Sandra
Schumacher IWDD op 1.14. 7. Mieke Havik
(Ned) op 1.18, 8. Paula Westher (Zwe) op
1.28. 9. Carol Rogers-Dunning (VSt) op 2.16,
10. Debbie Stephan (VSt) op 2.21, 14. Moni
que de Bruin (Ned) op 2.48, 21. Corrie
Timmermans (Ned) op 3.28, 24. Petra de
Bruin (Ned) op 3.34, 38. Heieen Hage (Ned)
op 4.24, 40. Connie Meijer (Nedt op 4.24, 69.
Thea van Rijnsoever (Ned) op 7.07.
De uitslag van de negende etappe is:
1. Maria Canins 68,5 kilometer van Guille-
stre naar Granon in 2 uur 48 minuten en 1
seconde, gemiddelde snelheid 24,462 km/u,
2. Jeannie Longo op 5 minuten en 48
seconden, 3. Liz Hepple (Aus) op 8.17. 4.
Inga Thompson op 9.39, 5. Sandra Schuma
cher op 11.47, 6. Nadine Fiers (Bel) op 12.32.
7. Paula Westher op 13.41, 8. Imelda Chiap-
pa (Ita) op 13.44, 9. Cecile Odin (Fra) op
13.56,10. Pascale Ranucci (Fra) op 14.01,18.
Monique de Bruin op 14.46.
Algemeen klassement:
1. Maria Canins 18 uur 9 minuten en 36
seconden, 2. Jeannie Longo op 11 minuten
en 23 seconden, 3. Inga Thompson op 12.17,
4. Sandra Schumacher op 22.23, 5. Valerie
Simonnet op 23.25, 6. Liz Hepple op 23.49, 7.
Virginie Lafargue op 25.21, 8. Carol Rogers-
Dunning op 27.43, 9. Dany Bonnoront (Fra)
op 27.49. 10. Dominique Damiani (Fra) op
28.24. 14. Monique de Bruin op 30.43, 15.
Mieke Havik op 30.44.
De 37-jarige Italiaanse leek tegen het
einde van haar solovlucht over vijf
tig kilometer steeds gemakkelijker te
gaan rijden, terwijl de concurrentie
de pijn van de helling voelde. Canins
vloog weg, de meeste anderen dank
ten de voorzienigheid die zo veel
publiek voor de echte tour langs de
route had verzameld. De dames zon
der de echte klimmersbenen - alle
deelneemsters dus behalve Canins -
TOUf^
Ducrot, een dag eerder gekweld door
maag- en darmstoornissen, had zijn
antwoord gereed. „Ik voelde me goed
en dan ga je mee met zo'n ontsnap
ping". De ploegdokter, die was over
gekomen. had hem geholpen met
„diëtistische maatregelen". Ducrot
voelde zich weer geweldig, maar klap
te veertig kilometer voor het einde
van de rit tussen Nimes en Gap in
elkaar. „Het werd helemaal wazig
voor mijn ogen", vertelde de Zeeuw.
Maria Canins staat verslaggevers te woord nadat ze de concurrentie opnieuw
achter zich heeft gelaten.
De acht minuten voorsprong, die hij
op dat moment samen met de latere
ritwinnaar Jean Francois Bernard,
Julian Gorospe en Bernard Vallet
had, verspeelde hij volkomen en zelfs
Maarten Ducrot rechtskreeg in het afgelopen weekeinde een uitbrander van
verzorger Fons van Heel. De Zeeuwse coureur ging na een inzinking te
overmoedig in de aanval.
iDoor Peter de Jonge
SERRE-CHEVALIER - Maarten Du
crot kreeg op zijn kop. De altijd
strijdlustige renner uit de Kwantum-
ploeg van Jan Raas arriveerde vrij
dag nog uitgemergeld aan de finish
van de rit naar Nimes en meende een
dag later toch weer in de aanval te
kunnen gaan. Het werd een lijdens
weg, die twee minuten na het peloton
eindigde in Gap. „Je weet toch dat je
dat niet moet doen, nazo'n dag", riep
verzorger Fons van Heel zijn renner
ter verantwoording. „Waarom doe je
toch zo stom?".
het grote peloton ging hem in de
finale veel te snel. In de belangrijke
bergrit van zondag kwam hij echter
weer goed mee. waardoor de hoop op
het halen van Parijs weer terug is. De
Belgische krant 'Het Nieuwsblad' ten
spijt. Die meldde zaterdag namelijk
dat Ducrot het advies van de Tour
arts om naar huis te gaan had opge
volgd.
i
