WEERGALOOS
Tussentijden tijdrit
Jan Raas wil nationaal
kampioenschap tijdrace
Ludo Peeters
nog twee jaar
bij Jan Raas
(C O O If!
Ir pc HI I f
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
NEDERLAND MIST TIJDRIT-TRADITIE
Herinnering
Overwerk
Verrassing
Madame Irma
Karakter
Profijt
Hinault stelt
Laurent Fignon
buiten gevecht
Door Peter de Jonge
JAUNAY-CLAN - Helemaal gerust is hij er niet op, maar voorlopig heeft Bernard Hinault zijn
belangrijkste tegenstander buiten gevecht gesteld. De sensationele nederlaag van Laurent
Fignon in de tijdrit, zaterdag in Nantes, betekent even een einde aan het duel dat de eerste
week het gezicht van de Ronde van Frankrijk bepaalde. Op het veld van eer, een gevecht
tegen het horloge dat geen ruimte laat voor tactische uitvluchten, capituleerde de gebrilde
Parijzenaar. De Tour verloren? „Ik heb de ronde vandaag niet gewonnen en Fignon heeft zijn
laatste woord nog niet gesproken", luidt de overtuiging van Hinault.
Fignon, de onuitstaanbaar arrogant
geworden vedette uit de ploeg van
Cyrille Guimard, kroop voor het eerst
sinds lange tijd in de verdediging. „De
mensen moeten niet vergeten dat ik
een heel jaar uit de roulatie ben
geweest. Het valt niet mee om terug te
moeten komen. Daar is tijd voor no
dig", zei hij.
Hinault, die zijn opponent ook buiten
de arena best wilde demoraliseren,
praatte Fignon (32e op 3 min. 42) maar
al te graag naar de mond. „Ik heb
hetzelfde meegemaakt in 1984. Ik
weet wat het is en hoe lang het duurt
voordatje lichamelijk weer op je oude
niveau zit".
De herinnering aan de Ronde van '84,
toen Laurent Fignon de na een bles
sure terugvechtende Breton de das
omdeed, moet een leidraad zijn ge
weest voor Hinault om zijn strategie
voor de eerste Tour-week uit te stip
pelen. Geen echt gevecht om de gele
trui, wel een opeenvolging van spel-
deprikken die zijn Franse tegenstan
der moesten pijnigen.
Hinault besefte dat een rustig begin
Fignon in de kaart zou spelen en deed
driftig mee aan het krankzinnige ge-
beuk. Het peloton was op drift omdat
de leider ontbrak, werd er gesugge
reerd. Na de oogst van Hinault in de
tijdrit, die hij superieur won, heeft het
er meer van weg dat hij de anarchie
gedoogd heeft. Tevreden zag hij hoe
Fignon dag na dag iets verder ge
sloopt werd.
De tijdrit-nederlaag was het resultaat
van een week overwerk, die de renners
van Guimard maakten. Daarom had
Laurent Fignon geen enkel excuus.
„In een tijdrit moet je een fantasti
sche start hebben, geweldig sterk rij
den in het middelste gedeelte en op
het eind nog kunnen sprinten. Ik ben
zwak begonnen, kwam vervolgens
niet vooruit en had niets over om te
sprinten", merkte de verliezer op.
Hinault had alle reden om met opge
heven hoofd rond te wandelen na een
grote slag te hebben geslagen in zijn
eigen Bretagne. Alleen ploeggenoot
Greg Lemond, gewoontegetrouw op
een belangrijk moment geplaagd
door pech (een lekke band in de
tijdrit kostte hem zo'n dertig secon
den, meende hij zelf), kon enigszins in
het spoor blijven. De machtsstrijd
binnen de equipe, die volgens beide
heren niet meer is dan een hersen
spinsel van de volgers, blijft daar
door bestaan.
Naast die reden tot tevredenheid,
moet Hinault zich echter ook een
beetje zorgen maken. Want hoe uit
muntend zijn optreden in de tijdrit
ook was, de tijdwinst op de concurren
tie is kleiner dan in het verleden. Of
Hinault is zwakker geworden in zijn
specialiteit, of de concurrentie is voor
uitgegaan. Hinault: „Ik ga geen tijd
ritten met elkaar vergelijken. De om
standigheden zijn nooit gelijk".
Dat de Deen Jörgen Pedersen de gele
trui behield en zijn imposante Ita
liaanse formatie ook gisteren op weg
naar Futuroscope met verve de eer
ste plaats verdedigde, was een hele
verrassing. De opmars van twee van
zijn ploeggenoten. Stephen Roche en
Urs Zimmerman, moet Hinault zelfs
beangstigen. De grootste kopzorg
wordt hoogstwaarschijnlijk Luis
Herrera. De Columbiaan-zonder-
ploeg reed een bijna even snelle
tijdrit als Laurent Fignon en vergele
ken met vorig jaar was dat uiterst
opmerkelijk. Toen vespeelde hij in
een rit tegen het uurwerk, die vijftien
kilometer langer was dan de etappe
in Nantes, meer dan zeven minuten.
Nu was het „slechts" 3 minuut 47.
„Herrera is veel verbeterd op het
onderdeel tijdrijden", moest Hinault
vaststellen.
Waar het de „Lucho" aan ontbreekt is
een sterk team. De gele trui al in de
Pyreneeën pakken zou zijn ondergang-
kunnen worden. „Maar", mijmerde
Joop Zoetemelk, die zich over zijn
klassement geen zorgen hoeft te ma
ken en alleen nog een ritje moet
uitzoeken om te schitteren, „als hij in
de top van het klassement kan komen
en twee dagen voor het eind op de Puy
de Dome aan de leiding komt, zal het
niet meevallen hem er nog uit te
krijgen. Dan zoekt Geminiani, zijn
Ploegleider, wel steun bij wat ploegen.
Die steekt heus nog wel iets in elkaar.
Dat is hem wel toevertrouwd".
Hinault rukte op naar de top, maar er
wachten hem bergen problemen. De
rit van morgen naar Pau met een
paar onbekende, zeer venijnige Pyre-
neeëntoppen en vooral de loodzware
opgave van woensdag met de klassie
ke bergen Tourmalet, Aspin, Peyre-
sourde en aankomst op de top in
Superbagnères vormen de eerste
graadmeter voor de kracht en de durf
van de klimmers. Tot dat ogenblik
kan hij de controle overlaten aan de
9 Ludo Peeters, winnaar van de
zevende Touretappe, blijft nog twee
jaar in de formatie van Jan Raas
fietsen. De Belg wimpelde aanbiedin
gen van andere ploegen af. Peeters
kwam zondag door een val kort voor
het einde van de tiende etappe enige
minuten achter het peloton binnen.
Gerrie Knetemann beslist na de
Ronde van Frankrijk of hij ook vol
gendjaar in de ploeg van Schuiten zal
rijden. Hij mag van de ploegleider zelf
bepalen of hij blijft. De 35-jarige ex-
tijdritspecialist gaat in elk geval een
jaar door. In de winter neemt hij aan
een aantal zesdaagsen deel.
Volgens Tourarts Gerard Porte krij
gen veel renners dinsdag tijdens de
eerste bergetappe tussen Bayonne en
Pau met zware inzinkingen te kam
pen. "Ik heb bij veel renners grote
vermoeidheid geconstateerd als ge
volg van het hoge tempo tijdens alle
vlakke etappes".
Carrera-formatie met leider Peder
sen en Roche, die als derde staat
geklasseerd. Met een iets langere
aanloop naar het hooggebergte zou
dat ook die formatie wel eens parten
kunnen gaan spelen.
Zondag moesten alle krachten wor
den gemobiliseerd om Pedersen in het
geel te houden. Zelfs de paradepaard-
jes van de equipe verschenen aan de
kop van het peloton in een achtervol
ging op twee vluchters. Jean Claude
Bagot en de Spanjaard Angel Jose
Sarrapio, die de ritzege uiteindelijk
van de oliedomme Fransman stal.
Hun voorsprong liep tijdens de 120
kilometer lange vlucht zo hoog op, dat
alleen met een inspannende jacht de
trui van Pedersen nog een dagje veilig
kon worden gesteld.
Hinault lachte in zijn vuistje. Weer
een team dat zich over de kop wil
laten jagen. Het was begrijpelijk dat
hij zei geen enkele moeite te zullen
doen om bijvoorbeeld via tussen-
sprints een aanval op de leidersposi
tie te ondernemen. Het leidt zijn
aandacht alleen maar af en hij weet
dat hij behoedzaam moet zijn voor
datgene wat zijn concurrenten in hun
schild voeren. „Was Madame Irma
maar in de Ronde met haar kristallen
bol", verzuchtte de deftige Franse
krant Le Figaro na de opsomming
van de lijst kanshebbers. „Dan zou ze
bezoek krijgen van het hele peloton".
Want vragen zijn er legio. Zelfs over
zijn eigen team. waar Greg Lemond in
de schaduw van zijn meester bleef,
maar tevens opmerkte: „Hinault is
sterker in de tijdrit, dat is weer geble
ken. Ik verwacht beter te zijn in de
bergen". Geen woord over een onder
ling gevecht. „We staan er goed voor
met twee man in de top. Daar kun je
als ploeg alleen maar voordeel van
hebben. Aan onze uitgangspunten is
niets veranderd. Als Greg kan win
nen, mag hij", aldus Hinault. Zijn
nederlaag ingedekt, zijn zege dichter
bij gekomen.
Schijn bedriegt. De 'dichte wielen' zien er loodzwaar uit, maar Bernard Hinault scheerde er in een tomeloos tempo mee
naar de zege in de tijdrit.
NANTES (ANP) Bernard Hinault heeft de met over
macht door hem gewonnen negende etappe van de Ronde
van Frankrijk goed opgebouwd. Hij startte met enige
reserve.
De uitslag van de tijdrit met twee tussen tijden is als volgt.
Renner
17,5 km
43,5 km
finish
1. Hinault
23.42
57.30
1.18.46
2. Lemond
24.02
57.47
1.19.30
3. Roche
24.34
57.57
1.19.47
4. Gorospe
24.37
58.34
1.20.10
5. Zimmermann
24.40
58.37
1.20.28
6. Pedersen
24.19
59.13
1.20.29
7. Pelier
24.41
59.00
1.20.36
8. Contini
24.39
58.52
1.20.44
9. Millar
24.22
58.24
1.20.46
10. Bernard
24.23
58.51
1.20.52
11. Blanco
24.20
59.15
1.20.54
12. Marie
24.52
59.29
1.20.57
13. Indurain
23.00
59.01
1.20.57
14. Duclos Lasalle
24.26
59.13
1.20.59
15. Vanderaerden
24.52
59.27
1.21.12
32. Fignon
24.49
1.00.07
1.22.28
34. Herrera
24.46
59.55
1.22.33
50. Van der Poel
25.40
1.00.45
1.23.12
Met succes verdedigde de Deen Jorgen Pedersen ook in de
tijdrit zijn gele trui.
(Door Dick Heuvelman
JAUNAY-CLAN - Futuroscope heet
het oord waar de Tour-karavaan
gisteren omwille van heel veel geld
heen werd gestuurd. Een pretentieu
ze naam, waarachter nog slechts een
gigantische betonnen kolos schuil
gaat. Een bouwwerk dat verre van
klaar is. Alleen de toiletten zijn
gereed, zodat de bouwvakkers van
daag tenminste niet in een smeer
boel terecht zijn gekomen. Deson
danks vonden de ontwikkelaars van
deze 'technologie-Efteling' het de
hoogste tijd, dat het volk kennis
maakte met deze speeltuin-in-wor-
ding. De Tour de France leent zich
daarvoor uitstekend, zoals het
speeltuig van Lévitan ook de tijdrij-
ders van het peloton gelegenheid
biedt zich te onderscheiden.
Zaterdag in de golvende omgeving
van Nantes kwamen ze weer aan hun
trekken, de specialisten 'contre le
montre'. Oranjeklanten waren daar
bij in de verste verte niet te vinden.
Met plaatsnummer 50 (jawel, vijftig)
was Adrie van der Poel de beste
Nederlander. De gedreven renner uit
de ploeg van Raas moest bijna vier
en een halve minuut op triomfator
Hinault toegeven. Rooks en Veld-
scholten zakten door het ijs, alsook
Van der Velde, die geen extra stimu
lans vond - zoals wel de Deen Peder
sen - in zijn hoge positie in het
klassement.
Grote tijdrijders heeft ons land in de
geschiedenis van de wielrennerij
mondjesmaat voortgebracht. Dui
kend in de Tour-statistieken blijkt
dat er sedert 1934, het jaar waarin er
voor het eerst tegen het uurwerk
werd gestreden, slechts vier landge
noten een tijdrit konden winnen.
Prologen niet meegerekend, want
die hebben een totaal ander karakter
dan de tijdritten over de lange adem.
Het heeft 34 jaar geduurd alvorens
een landgenoot een tijdrit in La
Grande Bouclé won. Voor die pri
meur (1968) tekende Jan Janssen, die
tegelijkertijd voor nog groter
nieuws zorgde, want dank zij die
zege won 'le professeur' ook de Tour.
Na Janssen kreeg Nederland in Joop
Zoetemelk (3x), Gerrie Knetemann
en Bert Oosterbosch nog coureurs
die solo flink gas konden geven.
De laatste jaren hebben zich geen
nieuwe talenten in deze discipline
aangediend. Reden waarom 'we' er
in het grote rondenwerk niet meer
aan te pas komen. „De tijdrit is de
basis van alles", stelt Gerrie Knete
mann. Hij was geen geboren tijdrij
den maar ontwikkelde zich op basis
van inzet tot een succesvol solist. „Ik
heb in de tijdritten altijd vol gas
gegeven en dan verbeter je van zelf.
Er speciaal voor trainen heb ik nooit
gedaan, je kunt dit werk alleen leren
in wedstrijden'.
Een wedstrijd die inmiddels van de
kalender is afgevoerd. Gisbers: „Het
ging allemaal te moeilijk. Er was
amper belangstelling voor. Een bij
komend probleem was ook dat de
profs niet tegen de amateurs wilden
rijden. Nederland kent geen tijdrit
traditie. in tegenstelling tot landen
als Frankrijk en Italië. Daar heb je
veel etappewedstrijden die vier da
gen duren en daar zit altijd een
goede tijdrit tussen. Op die manier
krijgen de talenten volop gelegen
heid zich te ontplooien".
Dit standpunt wordt niet gedeeld
door Jan Gisbers, de assistent
ploegleider van PDM. Gisbers heeft
jarenlang topamateurs begeleid
Ook in de Oostbloklanden wordt
veel waarde gehecht aan het tijdrij
den. Deze specialiteit kent daar zijn
eigen landskampioenen. „Dat zou
den ze in ons land eigenlijk ook
moeten doen", vindt Jan Raas, de
teamchef van Kwantum. „Misschien
kunnen we dat aan de KNWU voor
leggen. Niet dat je op die manier
bosjes goede tijdrijders krijgt. Het
is een heel moeilijk specialisme,
waarvoor je aangeboren talent moet
hebben. Bij ons moet Jelle Nijdam
het in principe ook kunnen. Mis-
nooit verhoord. Gisbers betreurt dat:
„Wil je een goede tijdrijder worden,
dan moet je er echt mee bezig zijn.
Het hele jaar door moet je jezelf
voordat hij drie jaar geleden bij de
profs aan de slag ging. Gisbers: „Ik
heb het tijdrijden bij de amateurs
altijd gestimuleerd. Bert Ooster
bosch, volgens mij de beste tijdrij
der die er is, heeft daar veel profijt
van gehad. Jan van Erp, onze spon
sor in die jaren, was daarbij voor
ons een grote steun. Die organiseer
de toen altijd een tijdrit in Schijn-
del".
sehien komt het bij hem ook nog
over een of twee jaar. Het is ook een
kwestie van karakter. Knetemann is
daarvan een goed voorbeeld".
Enkele jaren geleden vond Piet Lie-
bregts, de toenmalige amateurs-
coach, dat het hoog tijd werd dat er
meer tijdritten zouden worden geor
ganiseerd. Al was het alleen maar ter
completering van de opleiding voor
aspirant-prof. Liebregts' wens is
aanscherpen. Blijven pompen.
Steeds maar weer".
Dat je het met een dergelijke werk
wijze ver kunt schoppen, heeft ook
Gerard Veldscholten ervaren. „Als
amateur trainde ik er speciaal op. Ik
leefde een keer helemaal naar de
Grote Prijs Eddy Merckx toe. Nou, ik
werd zevende... de beste amateur.
Later als prof heb ik die prestatie
nooit meer kunnen verbeteren, want
je bent nauwelijks nog met dat tijd
rijden bezig", zegt de Oldenzaler,
wiens imago als tempobeul in Nan
tes een flinke deuk kreeg.
Maarten Ducrot en Henk Boeve
staan ook een beetje als tijdrijders
aangeschreven. Ze konden hun re
putatie evenmin hooghouden. Du
crot: „Het moet een kwestie van
instelling zijn. Ik wilde alles geven,
maar toch liep het van geen kant. In
potentie moet ik het toch kunnen. In
de etappe naar Saint-Hilaire zat een
jongen als Cornillet te sterven in
mijn wiel, maar hij rijdt wel een
veel betere tijdrit".
Als het aan Ducrot ligt worden er
ook bij de profs meer tijdritten geor
ganiseerd. Iets waar Henk Boeve
zich volledig in kan vinden. Boeve:
„Al die criteriums, wat heb je daar
nou aan? Die zijn alleen leuk voor
In de individuele tijdrit van zaterdag
beleefde Nederland een fiasco. Met
een vijftigste plaats was Adrie van
der Poel nog de beste Nederlander
met bijna vierèneenhalve minuut ach
terstand.
het publiek. Ik erger me in die crite
riums. Ik tel de ronden altijd af. Af en
toe mag je even je gezicht laten zien,
maar je mag nooit je eigen gang
gaan. Daar heb ik wel eens moeite
mee".
De Nijverdaller maakte zich zater
dag niet al te druk op het parcours
rond Nantes. „Als knecht ga je je niet
total-loss rijden. Dat heeft geen en
kele zin. Je fietst misschien twee a
drie minuten harder, maar dan kun
je de dag erop je werk voor de ploeg
niet meer naar behoren doen. En
daar ben ik hier wel voor".
