Belforttoernooi: voortaan
wellicht geen
Zusjes Van de Acker: hoe
meer tegenstand, hoe beter
PZC/ sportkrant
SUCCES OP DE LANGE BAAN
Trimlopen
De Wielingen
NIEUWE TALENTEN BIJ RKHA V
Tennistoernooi
in Sas van Gent
Strengere regels
bedrijfsvolleybal
afdeling Hulst
Vertrouwen
Doorbraak
SPRINGRUITER TOM BOSCH:
Uitersten
SLUIS - Al jarenlang is het Belfort
tennistoernooi in Sluis een van de
hoogtepunten van het Zeeuwse
tennisseizoen. Deelnemers uit heel
Nederland, België en West-Duits-
land zorgen ervoor dat de bezetting
altijd goed is en bovenal sterk.
Sluis mag trots zijn op een B-
categorie, waarin tennissers ge
speeld hebben die er uiteindelijk in
slaagden om door te stoten naar de
A-groep.
Dit laatste is vooral bij de Duitse
heren het geval geweest en het is
dan ook beslist geen toeval dat deze
de laatste jaren de dienst hebben
uitgemaakt. Als geen ander evene
ment is het Belforttoernooi een
trekpleister voor de ware tennislief-
hebber. Het moet dan ook wat
ongeloofwaardig overkomen als
verteld wordt dat het volgend jaar
wel eens allemaal anders kan zijn.
Geen groots opgezette happening
meer, maar misschien een 'doodge
woon' C/D-toernooi, waarin vooral
de Zeeuws-Vlamingen acte de pré-
sence zullen geven.
John Leenhouwers, die samen met
Guido van Daele de scepter zwaait
gedurende het toernooi, legt uit
waarom het Sluisse evenement wel
eens kan gaan devalueren: Guido
van Daele heeft aangekondigd dat
dit zijn laatste jaar als organisator
en wedstrijdleider is. Hij heeft, on
der meer vanwege drukke werk
zaamheden. andere ambities die de
voorkeur genieten. Daar heb ik alle
begrip voor. Als je al vanaf 1969 bij
het tennissen in Sluis betrokken
bent dan komt er eens een moment
dat je er een punt achter moet
zetten.
Nu moet Guido's vertrek in theorie
natuurlijk wel op te vangen zijn,
alleen vraag ik me af door wie?
Genoeg mensen zijn bereid om af en
toe eens bij te springen, maar er
wordt iemand gezocht die zich ten
minste negen dagen vrij kan maken
voor ons toernooi en dan praat ik
nog niet eens over de voorbereidin
gen".
Leenhouwers, die in november 1985
Van Daele opvolgde als voorzitter
van tennisvereniging Sluis (,,Een
noodoplossing", zegt hij zelf.), acht
het beslist onmogelijk om alleen als
wedstrijdleider op te treden. Mocht
er zich niemand aandienen dan
moet er een oplossing gezocht wor
den, waarbij het wegvallen van de
B-categorie een mogelijkheid is, al
realiseert Leenhouwers zich wel dat
dit vele teleurstellende reacties te
weeg zal brengen. „Maar wat moet
er anders geschrapt worden? Hier in
de buurt zijn het voornamelijk C- en
D-tennissers en daar kan je hele
maal niet omheen. Misschien is er
binnen de vereniging toch nog ie
mand die zich geroepen voelt".
Leenhouwers' vereniging slonk de
laatste drie jaren met ongeveer 500
leden tot een aantal van rond de
150. „Gelukkig stagneert het nu.
Het ging op den duur wel erg hard
Drie jaar geleden zaten we dan ook
aan onze top. Een kleine 250 leden is
niet niks voor een plaats als Sluis.
In die tijd draaide het bijvoorbeeld
bij de voetbalvereniging heel wat
minder. Nu zie je dat alle sporters
verspreid zijn over alle verenigin
gen. Bang om nog meer mensen te
verliezen ben ik niet. We hebben een
goed jeugdbeleid. Er wordt veel
voor de jeugd georganiseerd, de
contributie is niet hoog, terwijl er
ook nog eens getraind kan worden
voor de halve prijs. Gekoppeld aan
een goede sfeer zal het ons wat dat
punt betreft wel lukken", besluit
een tevreden voorzitter.
MAANDAG 14 JULI 1986
John Leenhouwers, organisator van het Belforttoernooi, is in zijn dagelijks leven onderwijzer.
Zwemclub Koewacht is
bezig aan sterk seizoen
twee weken uit en daarna gaan we er
constant keihard tegenaan We heb
ben veertien dagen als voorbereiding
op de havenwedstrijd van Breskens".
„Je kunt wel zien of sommigen tij
dens hun vakantie bezig zijn ge
weest", weet de 45-jarige trainer uit
ervaring. „Toch mogen we over het
algemeen niet klagen. Het is moeilijk
te zeggen of de zwemmers daarna nog
veel vooruitgang boeken. Maar het
staat vast dat het lange baanseizoen
dan pas begint".
José van den Berghe ziet het vervolg
echter met vertrouwen tegemoet. ,.Ik
vind dat de trainingsopkomst de laat
ste weken goed was. Op Wim den
Engelsman en nog enkele anderen na
was de groep niet zo gemotiveerd voor
het Zeeuws kampioenschap als voor
de lange baan. We hebben elke dag in
het water gelegen, vijf dagen in de
week. Iedereen van de startvergun
ninghouders die wilde trainen, kon
komen. De laatste weken was de
opkomst beter. Mooi weer hè", ver
klaart hij het grotere enthousiasme.
De omstandigheden waaronder de
zwemclub uit Koewacht moet trai
nen, zijn vooral in de winter echter
verre van ideaal. Er wordt getraind in
het overdekte zwembad van Hulst als
voorbereiding op het nieuwe seizoen.
„We betalen 125 gulden per uur, dat is
te hoog om optimaal te kunnen trai
nen". Hij verduidelijkt: „Om de kos
ten per zwemmer te drukken, probe
ren we het bad echt vol te leggen, 's
Woensdags bijvoorbeeld is er een
groep van tachtig man. Ze zwemmen
dan allemaal door elkaar: de startver
gunninghouders, de niet-startvergun-
ninghouders en degenen die nog moe
ten leren zwemmen. Voor mij als
trainer is dat niet gemakkelijk, maar
ik heb hulp. De grotere jongens en
meisjes verzorgen bijvoorbeeld de
zwemles".
Maar ondanks die gebrekkige voorbe
reiding kan ZCK op een goed seizoen
terugzien en lijkt de club ook in de
toekomst nog wel van een succesje
verzekerd. Bij de jeugd heeft José van
den Berghe (die al elf jaar de training
verzorgt) verschillende zwemmers
achter de hand, die af en toe al
bewezen hebben goed te kunnen pres
teren. Met die eigen kweek gaat de
trainer aan de slag.
„Ik zeg niet dat ze talent hebben",
merkt hij bescheiden op. „Maar we
hebben wel voldoende aanvulling om
mee te kunnen blijven doen".
ABSDALE - De atletieksport in Zee
land wordt vooral de laatste jaren
gekenmerkt door aanstormend ta
lent. Gelukkig maar, want dat houdt
deze tak van sport zo levendig. De
zusjes Van de Acker uit Absdale zijn
zo'n typisch voorbeeld hiervan. Lies-
beth (15) en Suzan (14) van de Acker
leveren in hun eerste 'echte' atletiek-
jaar schitterende prestaties bij diver
se wedstrijden.
Tijdens de open Zeeuwse kampioen
schappen in Vlissingen behaalde Su
zan zowaar de eerste plaats op de 200
meter in een tijd van 27.1 - notabene
in haar eerste wedstrijd op die af
stand. Liesbeth werd achter haar
tweede met een tijd van 27.6 sec. Bij
het verspringen werden de bovenste
twee plaatsen ook door de zusjes
bezet. Suzan werd winnaar met een
sprong van 4.83 meter en Liesbeth
werd tweede met als beste sprong
4.52.
Overigens noteren de meisjes als per
soonlijke records respectievelijk 5.13
en 4.96, terwijl ze op de 100 meter
beiden dezelfde tijd (13.0) als beste
prestatie achter hun naam hebben
staan.
De resultaten mogen zonder meer als
bijzonder worden omschreven gezien
het feit, dat de zusjes Van de Acker
vorig jaar september pas met de atle
tieksport zijn begonnen. Hun gymnas
tiekleraar Jack de Booy adviseerde
beide meisjes om zich aan te melden
bij de Hulster atletiekvereniging
RKHAV. Ze volgden dit advies op en
kregen weldra de eerste onderrichtin
gen van hun trainer Piet Lossie. De
zusjes Van de Acker trainen twee keer
per week, op zondag en woensdag, bij
RKHAV, de Hulsterse vereniging, die
jarenlang één van de toonaangevende
clubs in Zeeland was. Die tijd komt
misschien wel terug, nu plotseling
deze nieuwe talenten zich aandienen.
De Van de Ackers blijven echter nuch
ter en bescheiden.
Liesbeth vindt dat ze door het stude
ren - beiden zitten op het St. Janse-
niuslyceum in Hulst - nog te weinig
kunnen trainen. „Studie krijgt nu
eenmaal voorrang. Onze training is
daarom beperkt. We doen het graag,
maar we zijn buitenom dat nog ver
bonden aan de Zeeuwse muziek
school. Een hobby, waarin ook veel
tijd wordt gestoken. Om goed te zijn
zouden we elke dag op ons instrument
(accordeon) moeten spelen".
In sportief opzicht zijn de meisjes
altijd bedrijvig geweest. Want voordat
ze kennis maakten met de atletiek
sport, deden ze aan turnen, zwemmen
en tennis. Dit alles wijst erop, dat ze
voorheen beslist niet stilgezeten heb
ben. Maar nu is toch de meeste aan
dacht op de atletiek gericht. Beiden
hebben een zekere aanleg voor atle
tiek.
Suzan de jongste liep in haar
eerste beste 200 meter wedstrijd toch
al naar een acceptabele tijd (27.1). Een
tijd, die volgens haar in de toekomst
verbeterd kan worden. „Ik moet on
der de 27 seconden kunnen duiken.
Het was tenslotte mijn eerste wed
strijd. Ik loop zelf graag deze afstand,
omdat je altijd in het laatste gedeelte
nog terug kan komen. Bij de 100
meter ligt dat moeilijker. Mijn start is
minder dan die van Liesbeth".
Liesbeth heeft met dat fenomeen aan
het eind te maken. „Mijn start isj
respectabel, maar het finishen gaat1
mij minder goed af. Dan val ik vaak
terug. Zo'n 200 meter is voor mij nette:
ver. Nee, geef mij de 100 meter maar'
De nieuwe talenten van RKHAV, Liesbeth ilinksen Suzan van de Acker.
De zusjes konden in de beginperiod
-dus in het najaar- rustig aan
opbouw werken. Tijdens die period
werden ze wel ingeschreven voor d
Zeeuwse indoorkampioenschappen
De prestaties vielen niet tegen. He
gevolg was, dat ze aan de voorwed
strijden voor het Nederlands kam
pioenschap meededen. In Utrech
haalden ze het startbewijs voor f
nationale titelstrijd. Een sneller
doorbraak was ondenkbaar. Voor Sn
zan werd het kampioenschap ee
ramp, omdat ze plotseling inu he
ziekenhuis moest worden opgeno
men. Liesbeth kon echter de titel
strijd wel meemaken. In Zuid-Lare
behaalde ze bij de B-meisjes op
zestig meter een zesde plaats in d
tijd van 8.2 sec. „Het was voor mi
een mooie ervaring. Ik heb daar oo'
nog de 100 meter horden gelopen
maar ik werd uitgeschakeld vooree
ereplaats".
Dit jaar willen de zusjes Van de Acke>
meer aandacht besteden aan het in;
doorwerk.,, In de winter wordt er o
zondag op de atletiekbaan norma
doorgetraind. Nu hebben we vernr
men, dat er een zaal beschikbaar'
om zodoende te trainen voor be
'indoor'. Dat is toch wel belangrijk'
klinkt het in koor. Overigens zoude.
ze graag een kunststofbaan
Zeeuwsch-Vlaanderen zien. „We heb
ben een uitnodiging gehad voor Pa
pendal om met de Zeeuwse ploé
tegen de andere provincies uit 1
komen. Het was jammer, dat het wet
toen slecht was, maar wat een prac'
tige accommodatie is dat. In Vlissit
gen is de baan ook voortreffelijk, hf
is ideaal, maar ja het zal wel te vet
geld kosten om in Zeeuwsch-Vlaandf
ren zoiets aan te leggen".
De meisjes zien namelijk nog mee!
voordelen. Een kunststofbaan in Tej
neuzen of Hulst zal aanzienlijk me®
concurrentie bieden, want verwacj
mag dan worden dat er meer clu?
van buitenaf naar de wedstrijden z
len komen. Voor Liesbeth en Suz*
van de Acker zou dit alleen maar go?
zijn. „Hoe meer tegenstand, hoe 1
ter", vinden ze.
De moeder van Liesbeth en Suzan aJ
dan echter de problemen met W
studeren aankomen. „Meer trainenz
er voorlopig niet in, de studie mof
bovenal voorrang krijgen", zegt
Haar dochters knikken instemmen
KOEWACHT - De zwemclub Koewacht (ZCK) staat al jaren in de schaduw van de
toonaangevende verenigingen in Zeeland. De Oost-Zeeuwsvlaamse club pikt jaarlijks een
graantje mee tijdens de kampioenschapppen en voldoet daarmee steeds aan de bescheiden
verwachtingen. De kleine selectie van trainer José van den Berghe is dit jaar echter bezig aan
een opvallend sterk seizoen. Na de promotie naar de E-klasse (vorig jaar) van de landelijke
zwemcompetitie, presteerde de selectie van ZCK al tot tevredenheid van de trainer tijdens de
zomerkampioenschappen in Breskens. Bovendien gaat de zwemclub uit Koewacht met de
specialisten op de lange baan nu volop in de slag om de Zeelandbeker.
Tijdens de openingswedstrijd in Sluis
bevestigden de beste zwemmers van
ZCK hun goede vorm. Anthon Thoen
legde op de schoolslag beslag op de
vierde plaats, terwijl Wim den Engels
man hem op een fractie van een
seconde volgde met een vijfde plaats
in de eindrangschikking. De twee
schoolslag-specialisten voeren daar
mee het klassement om de Zeelandbe
ker bij de heren aan. Maar naast deze
twee gevestigde namen dienden zich
ook twee aanstormende talenten aan.
Zo was er succes op de vrije slag voor
de 15-jarige Arno van den Bérghe. Hij
zwom zich verrassend bij de 'top drie'
van de Zeeuwen. Peter Claes en Mario
Willaert bleven hem voor, „maar ik
had Arno toch zeker ook nog achter
Luc Claes, Tonnie Vinke, Peter van de
Ruit, Arco Wagenvoort en Freddy
Simpelaar verwacht", kijkt de trainer
terug op de eerste kennismaking met
de beste Zeeuwse lange afstandzwem
mers. „De tijdwinst ten opzichte van
de anderen was gering, maar hij heeft
zelf ook maar elf seconden moeten
prijsgeven aan Mario Willaert".
Daarnaast tikte Auk de Maat op de
schoolslag achter zijn clubgenoten
Thoen en Den Engelsman als zevende
Zeeuw op de drie kilometer aan. De
pas 13-jarige krachtige zwemmer van
ZCK moest weliswaar ruim vier minu
ten toegeven op de snelsten van deze
afstand, maar voldeed ruimschoots
aan de verwachtingen van zijn trai
ner. José van den Berghe beseft even
wel dat de strijd om de Zeelandbeker
in feite nog volstrekt open is en dat
het klassement nog drastisch kan
wijzigen. „We liggen nu veertien da
gen stil in verband met de vakantie",
legt hij uit. „Dat zijn we de laatste
jaren gewend. Ik geloof dat het voor
de zwemmers wel goed is. Ze zijn er
SAS VAN GENT - Maandag begint
(aanvang 17.30 uur) op de banen van
tennisvereniging 'Drive' in Sas van
Gent een D/E:tennistoernooi, waarin
naast enkelpartijen ook dubbelpar-
tijen het programma staan. De wed
strijden zullen de gehele week gedu
rende de avonduren gespeeld wor
den, terwijl zaterdag vanaf 14.00 uur
de finales op het programma staan.
Leo van Hoye (Clinge) voert het sche
ma van 32 aan in de heren D-catego-
rie. Cor Deij (Hoek) wordt als verlie
zend finalist in deze groep verwacht
en Hannie Langeraard (Sas van Gent)
en Jan Veraart (Terneuzen) staan als
nummers drie en vier genoteerd.
In de damesenkel D/E-categorie is
Netty Deij (Hoek) favoriet met Hannie
Colsen (Sas van Gent) als aanvoerder
van de onderste helft van het schema.
Plaatsingen overige categorieën: he-
rendubbel D: 1 Reggie en Henk van
de Berg, 2 Cor Dey en R. Edwards van
Muyen, 3 Paul Boeijkens en Johnny
Rottier, 4 Jan Veraart en Aart van
der Sloot. Gemengd dubbel D: 1 Net
ty en Cor Deij, 2 Anita van de Broek
en Paul Boeijkens. Herenenkel E: 1
Donato Nanna (Sint-Jansteen), 2 Pe
ter Maas (Sas van Gent), 3 William
Goethals (Hulst), 4 J. Stam (Koe
wacht).
HULST „Bij de evaluatie van het
afgelopen volleybalseizoen heeft het
bestuur van de Bedrijfsvolleybal-
bond Hulst een aantal reële proble
men onderkend, welke een goed ver
loop van de competitie nadelig heeft
beïnvloed". Dit schrijft Gerrit Naes-
sens, voorzitter van de Hulster BE-
VOBO aan de verenigingen, die het
afgelopen seizoen aan de volleybal
competitie hebben deelgenomen.
Volgens voorzitter Naessens hebben
deze problemen niet alleen onnodig
veel inspanning van de competitie
leider gevraagd maar ook irritatie
gewekt bij de deelnemende teams.
Het bestuur van de Hulster Bedrijfs-
volleybalcompetitie is dan ook van
mening dat op een aantal punten
stringenter zal moeten worden opge
treden om daardoor te komen tot een
acceptabel verloop van de competitie.
Het BEVOBO-bestuur heeft een aan
tal voorstellen gemaakt.
De samenstelling van een competitie
programma gedurende de periode van
september tot en met december is de
meest rigoreuze maatregel die het
BEVOBO-bestuur neemt, omdat tot
nu toe een tweewekelijks programma
werd samengesteld, waarbij vooraf
duidelijk met de wensen van de deel
nemende verenigingen rekening kon
worden gehouden. Naast de strenge
maatregelen wil het bestuur dit jaar
extra aandacht besteden aan het
twintigjarig bestaan van de Bedrijfs-
volleybalbond Hulst. In het najaar
van dit jaar zal dit feit feestelijk
worden gevierd. De afgekondigde
maatregelen zullen overigens worden
besproken tijdens de bijeenkomst van
de leiders van de deelnemende vereni
gingen, welke dinsdag 26 augustus zal
worden gehouden.
AARDENBURG De atletiekvereni
ging De Wielingen heeft deze week
weer twee trimlopen op het program
ma staan.
Woensdag wordt in Cadzand de twee
de trimloop uit de serie van vier
prestatielopen langs de kust gehou
den. De start is nabij hotel De Wielin
gen om 19.00 uur. Er kan worden
ingeschreven op drie of zes kilometer.
De inschrijving staat open vanaf 18.00
uur.
Zaterdag houdt De Wielingen in sa
menwerking met de winkeliersvereni
ging in Aardenburg de Braderieloop.
Er kan worden ingeschreven op diver
se afstanden, variërend van 1,5 tot 9
kilometer. De inschrijving staat open
vanaf 16.30 uur, nabij de start. Die is
aan de Kaaipoort om 17.30 uur.
Tom Bosch: „Ik heb eigenlijk te weinig tijd om te trainen".
HULST - Tom Bosch berijdt inmiddels zo'n zes jaar zijn paard Sixtus.
De blonde springruiter uit Hulst is bezig aan zijn derde seizoen in de
M-klasse en beseft dat het tijd wordt dat de promotie naar de zwaarste
klasse binnen afzienbare tijd wordt gerealiseerd. Maar op de weg naar
de top moet Tom Bosch nog een paar hindernissen nemen. Hij is niet
altijd in de gelegenheid om optimaal te trainen en beschikt bovendien
over een paard met gebruiksaanwijzing. Daarom rekent de 23-jarige
ruiter zich komend weekeinde zeker niet tot de kanshebbers voor de
eindzege in de M-klasse tijdens het concours van Luctor et Emergo,
maar diep in zijn hart hoopt de bescheiden Hulstenaar op een klein
wonder.
Hij loopt al vanaf zijn zevende jaar
mee in de paardensportwereld.
Tom Bosch meldde zich aan bij de
LR Hulst en kreeg de eerste dres-
suurlessen bij die club. „Dat stelde
toen nog niet zo veel voor", weet hij
nog. „Met zijn allen achter elkaar
rondjes rijden, meer eigenlijk niet.
Pas de laatste jaren van het pony
rijden ben ik me er serieuzer op toe
gaan leggen. Er kwamen meer
clubs, meer concurrenten en daar
om werd er meer aandacht aan de
trainingen besteed".
Toen hij zestien jaar was. stapte
Tom Bosch over op een paard. „Ik
was al tamelijk lang", zegt hij.
„Sixtus was driejaar en nog groen.
Het is een heel groot paard, vrij
grof. In het begin had ik wel moeite
met die overschakeling. Mijn pony
had toch een hele vlakke galop, net
een hobbelpaard, maar wel mak.
Het was moeilijk om de bewegin
gen van Sixtus te volgen. Hij wist
niks. kon niks en het was allemaal
heel kolossaal".
Nadat hij enigszins vertrouwd was
geraakt met zijn paard, stootte
Tom Bosch als springruiter door
naar de M-klasse. „Het wordt lang
zamerhand wel tijd dat de overstap
naar het Z gemaakt wordt", geeft
hij toe. „Maar het moet kunnen
ook. Ik heb eigenlijk te weinig tijd
om te trainen, 's Winters komt er
bijvoorbeeld niet veel van. De paar
den staan niet aan huis. maar in
een wei. Als ik thuis kom van mijn
werk. is het al te donker. Boven
dien is de grond behoorlijk zwaai
en nogal eens nat. In de zomer train
ik wel praktisch elke dag. Maar dat
rijden in de week is vooral om het
paard los te houden".
Eén keer per week traint Tom
Bosch niettemin specifiek op het
springen. Met een kleine groep van
zijn vereniging Luctor et Emergo
traint hij aan de hand van de
bekende instructeur Simon den
Exter om de fijne kneepjes onder
de knie te krijgen. „Om verder te
komen moet je toch les hebben",
weet hij uit ervaring.
„Ik heb nogal een beetje apart
paard en daar gaat hij goed mee
om. Ik ben dan ook bepaalde din
gen wijzer geworden. Het paard
kan goed koppig zijn en het is er
eentje van twee uitersten: óf het
gaat heel goed, öf het gaat hele
maal niet. Het is echt een paard
met gebruiksaanwijzing. Bij het in
rijden vlak voor een wedstrijd,
merk ik dikwijls welke bui hij
heeft", lacht hij. „Ik kan hem mo
menteel al meer overrreden dan
vroeger, maar het karakter van het
paard kun je niet veranderen. Dat
zit erin en dat krijg je er niet meer
uit. Wat dat betreft zijn het net
mensen".
Het had er vorig jaar alle schijn van
dat de Hulster combinatie goed op
elkaar ingespeeld was. De 23-jarige
ruiter behaalde met zijn paard tien
winstpunten en mocht op grond
daarvan promoveren naar de Z-
klasse. Maar op het beslissende
moment, toen Bosch voor alle ze
kerheid nog een keer extra in de
M-klasse uitkwam, faalde de com
binatie zodanig dat de équipe dit
seizoen nogmaals in de mid
denklasse moet uitkomen. In de
wedstrijden die hij dit seizoen daar
in reed. presteerde Tom Bosch het
best in Axel. Tijdens het sterk
bezette pinksterconcours legde hij
met Sixtus beslag op de eerste
plaats in deze klasse. Die prestatie
is geen garantie voor een vlekke
loos optreden op het concours van
zijn eigen vereniging. „De onder
grond is voor mij heel onvoordelig",
weet hij. „Het is er zware grond. Als
het droog is. is het verschrikkelijk
hard en als het nat is. ontzettend
glad. Mijn paard heeft juist een
voordeel bij een zware, losse grond.
Maar ik wil eigenlijk helemaal niet
vooruit lopen op mijn kansen, dat
zie ik op de dag zelf wel. Maar
natuurlijk hoop ik wel op een goed
resultaat".
■ÉliiKi
