Joel Petier woest: ik mocht winnen
TOU
FRonc
Lammertink eind
van de week thuis
INDELIJK SUCCES VOOR PLOEG POST
Hinault heeft
oogontsteking
UT A KflTM
JHuhJL X iJCjIv v/Jr vJiVl.HiJAI
DAG-OTTO LAURITSEN NU PROFRENNER
PZC/sport
VER WONDINGEN VALLEN MEE
Rond krijgen
Perspectieven
15
ILLERS-SUR-MER Op zijn hotelkamer in Rouen vouwde Johan van der Velde
aandagavond voor het slapen gaan zijn handen, sloot zijn ogen en bad om betere tijden,
angegrepen door de ernstige val van Jos Lammertink kwam de bon vivant van de
ost-ploeg tot inkeer. „Ik heb gebeden dat het onze ploeg eens mee mocht zitten", vertelde hij
gistermiddag in Villers-sur-mer, terwijl hij - een ritzege op zak - met de gele trui zijn bezwete
oorhoofd afveegde.
Tour op radio en tv
Etappe-uitslag
Algemeen
klassement
Tussensprint
Ploegenklassement
Algemeen
ploegenklassement
Bergklassement
Puntenklassement
6e RIT
200 km
CHERBOURG
/OENSDAG 9 JULI 1986
(Door Peter de Jonge
[iLLERS-SUR-MER Ploegleider Jean de Gribaldy en renner Joel Pelier
varen des duivels. Johan van der Velde zou in de lange ontsnapping met
helier afspraken hebben gemaakt en die op de streep niet zijn nagekomen.
|Het zijn altijd dezelfde ploegen die zo iets doen", zei De Gribaldy. „Van der
telde had Pelier beloofd dat hij de rit mocht winnen als hij hard mee zou
[,-erken om hem in de gele trui te helpen. Joel heeft zijn woord gehouden, ook
Van der Velde op het laatst nog van de flets moest. Desondanks blijkt
nen dan te vergeten dat men zijn woord heeft gegeven", aldus De Gribaiay.
L'an der Velde ontkende zo'n afspraak te hebben gemaakt.
Tegen de afspraken leek ook het optreden van Eddy Planckaert in de slotfase
van de etappe van Evreux naar Villers-sur-Mer. Hij verdedigde in een
tegenaanval van de Spanjaard Indurain keurig de vlucht van Johan van der
Velde, maar ging daarna wel ineens fanatiek meewerken. Interne conflicten?
„Welnee", antwoordde Planckaert, „ik ben pas gaan meewerken op het
moment dat zeker was dat het peloton ons niet meer zou inhalen. Als we dan
Van der Velde en Pelier hadden ingehaald, was er nog niets aan de hand
geweest, want dan was ik de snelste sprinter geweest en had hij de trui toch
ook nog gepakt. Het was dus goed voor de ploeg wat ik deed".
ohan van der Velde:
11e zorgen vergeten
(Door Peter de Jonge
gentijdrit heb ik verschrikkelijk afge
zien. Dat moest ook, hoe vervelend ik
het vond dat ik mijn werk niet kon
doen. Twee dagen afzien en ik zou er
lijn gebed was verhoord.
)e ommekeer kwam waar niemand
iet verwachtte. Via een renner die als
iet spreekwoordelijke duiveltje uit
iet doosje kwam. Niet sprinter Eric
fanderaerden, waarvoor de ploeg nu
dagenlang noeste arbeid verricht,
naar Van der Velde maakte een eind
lan het tijdperk der tegenslagen die
le equipe van Post al bijna het hele
leizoen teistert. Met de etappe-over-
vinning in Villers-sur-mer en de eer-
te plaats in het klassement. Een
nirakel waar hij zelf niet op had
jerekend.
ïvenmin was hij erop uit om na het
inverwachte succes te gaan evangeli-
;eren, maar de ontboezeming van dat
;ebed wilde hij toch wel kwijt. Ook al
im aan te geven dat de ontreddering
n het Post-kamp groot was. „Ik kijk
vel eens naar dat EO-televisiepro-
;ramma «Ik geloof in God". Gisteren
lacht ik ineens: ik moet eens bidden.
Want die gelovigheid van mij is geen
lauwekul. Ik ga bijna nooit naar de
terk, maar ik ben bijna dertig jaar en
ïeb al een heleboel meegemaakt in
nijn leven. Zo ben ik vader geworden
van een tweeling, een jongen en een
meisje, en dat was precies wat ik wou.
Dan ga je op een bepaald moment
denken dat er toch iemand is die het
goed met je voor heeft...".
Filosofische teksten uit de mond van
een wielrenner, die in het commer-
cieelste sportcircus van Frankrijk de
leidende positie heeft genomen. Waar
toe de euforie van een sportman al
niet kan leiden. Van der Velde had
reden tot grote blijdschap. Na een
Italiaans avontuur van twee jaar keer
de hij dit seizoen terug onder de
vertrouwde vleugels van Peter Post.
Toch leek hij moeilijk te aarden op
het oude nest. Zijn kameraden van
weleer waren vertrokken, de posities
veranderd. Het betekende een minder
prominente plaats in de klassiekers
en de opdracht om het in de Ronde
van Italië waar te maken. Dat lukte
slechts ten dele. Hij won er weliswaar
een rit, maar Guido Bontempi blok
keerde zijn greep naar de paarse trui,
het puntenklassement. Ook in de al
gemene rangschikking had hij hoger
willen scoren.
Toen in de aanloop naar de Tour de
France zijn selectie op losse schroe
ven kwam te staan, dreigde zijn
wereld even in te storten. Want juist
om die Tour te rijden en daarmee
weer in de gunst van het Nederlandse
publiek te komen, was hij naar Peter
Post teruggegaan. Het werd een psy
chologisch oorlogje tussen hem en de
ploegleider, die bij voortduring liet
doorschemeren dat de 29-jarige Rijs-
bergenaar nog niet zeker was van
deelname.
Van der Velde nu: „Daar zijn nooit
moeilijkheden over geweest tussen
Post en mij. Ik had een voorhoofds
holte-ontsteking en wilde zelf de be
slissing om te vertrekken zo lang
mogelijk uitstellen. Het zou geen zin
hebben om mee te doen, als je van
tevoren weet datje na drie dagen naar
huis moet".
Ondanks een slecht Nederlands kam
pioenschap mocht Van der Velde mee.
Maar ik wist dat ik het in het begin
heel moeilijk zou hebben. In de ploe-
VILLERS-SUR-MER - Het mysterieu
ze virus, dat in het verleden de ogen
van talrijke Tourrenners deed ontste
ken, waart ook in deze Tour weer
vond. De drager ervan is niemand
minder dan Bernard Hinault. De
Franse vedette liet zich hiervoor giste
ren na afloop van de rit naar Villers-
sur-mer behandelen. Tevens werd on
derzocht of er besmettingsgevaar
dreigt. Is dat het geval, dan zullen de
Jkomende dagen in het peloton weer
Iheel wat donkere brillen te zien zijn,
taais de Breton er gisteren zelf ook
leen droeg.
doorheen komen. Dat blijkt nu inder
daad zo te zijn", glundert hij, terwijl
Nederlandse badgasten hun klakjes
laten klikken om Van der Velde op
hun verder met vakantiekiekjes ge
vulde rolletjes vast te leggen.
Een uniek plaatje, want het is de
eerste gele trui van de Brabander in
zijn zesde Tour de France. Zijn beste
Ronde van Frankrijk was die van
1980, toen hij Joop Zoetemelk naar de
eindoverwinning sleurde, maar zelf
slechts twaalfde werd. Zijn beste
uitslag was een jaar later een derde
plaats. Zijn laatste Tour tot nu toe,
die van 1983, was zijn ongelukkigste.
In de afdaling van de Col de la
Madeleine stortte hij in een ravijn en
werd ernstig geblesseerd. Op grond
van zijn prestaties werd hij een nieu
we klassementsrenner aan het Neder
landse wielerfirmament genoemd.
Inmiddels weet hij beter. „Na negen
jaar bij de beroepsrenners ben ik er
wel achter dat ik in het hooggebergte
te kort kom. Ik ben hartstikke blij
met de trui, want dat is maar voor een
paar renners weggelegd. Maar ik weet
ook dat ik 'm niet kan houden tot
Parijs. Ik zal proberen de trui zo lang
mogelijk te verdedigen, al zal dat niet
ten koste van alles gebeuren".
De dadendrang van de collega's mag
er niet volledig aan ondergeschikt
worden gemaakt, al staan de ambities
van de in het groen getooide Eric
Vanderaerden om de leiderstrui te
veroveren nu wel in de koelkast. Dins
dag al werd besloten de strategie wat
aan te passen en niet uitsluitend te
gokken op de twee pionnen voor de
massale eindsprint: Eric Vanderaer
den en Eddy Planckaert. „Er was
afgesproken dat er nu steeds iemand
mee moest gaan met een ontsnapping
en daarin zijn werk mocht doen".
Na zestien kilometer al ging hij aan
de haal met Joel Pelier, de renner uit
de wegens afwezigheid van Sean Kel
ly onthoofde KAS-ploeg. „Ik geloofde
er eerst niet in en was bang me
helemaal kapot te rijden, maar al
snel bleek het de goede partner te
zijn. We werkten allebei hard".
Van der Velde pakte telkens gemak
kelijk de bonificatieseconden (vijf
maal twaalf, samen een volle mi
nuut) en begon te denken aan de
leiderstrui. Pelier speculeerde daar
op en schonk de Nederlander gul die
tussensprints. „We hebben daar geen
afspraken over gemaakt, maar hij
hoopte zeker dat hij dan de rit mocht
winnen. Nou, ik geef geen geschenken
meer weg".
Met de voorsprong, die het duo op de
eindstreep had op het peloton met
leider Gaigne, was de trui een feit.
Even nog dreigde het in die lange
ontsnapping mis te gaan, toen vier
kilometer voor het slot zijn ketting
kuren vertoonde. „Ik zag dat Pelier
ook niet fris meer was en ben daarom
afgestapt om het te verhelpen". Zelf
verzekerheid, die hem de ritzege en
het geel opleverde.
Daarmee wordt het beeld van deze
Tour compleet gewijzigd. De ploeg
van Laurent Fignon ondernam nog
wel een poging om te counteren, maar
zag vrij snel het vruchteloze van dat
werk in. Verdedigen kost kracht, die
men in de loop van deze ronde nog
hard nodig zal hebben. De leidsels van
het peloton zijn uit handen gegeven.
Peter Post zit weer fier op de bok.
Verdelen en heersen is zijn opdracht.
Met een verschil van vele meters wint Johan van der Velde de eindsprint.
VILLERS-SUR-MER (ANP) - De
verwondingen van Jos Lammer
tink vallen zo mee, dat hij waar
schijnlijk morgen of vrijdag met
een ambulancewagen naar huis
mag. In het ziekenhuis van Rouen
werd vastgesteld dat de Neder
landse kampioen bij een val aan
het eind van de vierde etappe van
de Ronde van Frankrijk geen sche-
delbasisfractuur heeft opgelopen.
Wel een zware hersenschudding en
een barst in zijn schedel. Boven
dien moesten verschillende won
den aan hoofd gehecht worden.
Lammertink deed in de nacht van
maandag op dinsdag geen oog
dicht, maar maakte dinsdagoch
tend op Peter Post al weer een
montere indruk.',, Jos zat te ontbij
ten", vertelde de gerustgestelde
ploegleider. „Het ging al weer een
stuk beter. Het was gelukkig alle
maal niet zo ernstig als het zich
eerst liet aanzien".
Lammertinks hoofd werd zwaar ge
havend. Door de zwellingen zat een
oog dicht en kon nog geen exacte
diagnose van zijn gezichtsvermo
gen gesteld worden.
Voor Lammertink was dit een
abrupt einde van zijn eerste Ronde
van Frankrijk. Hij was al zes jaar
beroepsrenner voordat hij aan zijn
debuut toekwam. Met de nationale
kampioenstrui om de schouders
was hij in grote vorm veelbelovend
in de weer. Het noodlot trof de veel
door ziekte geplaagde Twent ech
ter opnieuw.
De val van Lammertink en die van
verschillende anderen had tot ge
volg dat een aantal renners voor de
vijfde etappe de valhelm opzette.
Niet de ploeggenoten van Jos Lam
mertink. Post: „Renners zijn hard.
Ze staan niet lang stil bij een
ongeluk. Bewust niet. Anders kun
nen ze hun beroep niet meer uitoe
fenen. Ze zijn net als formule 1-
coureurs. Die geven ook gas. Als
renners gaan zitten huilen, kun je
hen net zo goed naar huis sturen".
Ook voor Peter Post was het gisteren in de Tour een dag om niet snel te
vergeten.
VILLERS-SUR-MER (ANP) - Rafael
Geminiani heeft zich niet langer kun
nen inhouden. De Franse ploegleider
van de Colombiaanse formatie met
Luis Herrera als kopman is woedend
uitgebarsten over de gang van zaken
tot nu toe. Vijf van zijn renners, de
helft van zijn ploeg, zijn al onderweg
naar huis, lang voor de bergen.
„Dat komt allemaal omdat ze zonder
conditie naar de Tour zijn gekomen",
zei Geminiani. „Na de Ronde van
Colombia hebben ze thuis gezeten, bij
hun familie in plaats van te trainen.
Zo konden ze niet leren de zware
versnelling te trappen. Ze doen maar
wat, weten niet wat het is de Tour te
rijden. De dokter zet maar spuitjes
zonder dat ik er van weet. Wat er bij
die mensen allemaal gebeurt, heb ik
in 48 ronden van Frankrijk nooit
meegemaakt. Er zal nu gedaan moe
ten worden, wat ik zeg. anders houd ik
er mee op".
Geminiani staat bekend om zijn
krachtige taal. Hij is nog steeds van
mening dat Luis Herrera, onder zijn
leiding, de Tour kan winnen. „Charly
Gaul kon het in 1958 ook helemaal
alleen en deze Tour is zwaar genoeg.
In Colombia pakte Herrera ook in een
bergetappe een half uur op Bernard
Hinault".
Medisch wonder in de Tour
Nederland 2:
15.40 uur: rechtstreeks verslag
van de etappe Villers-Cher-
bourg.
18.45 uur: samenvatting van de
vandaag verreden etappe.
België 1:
15.40 uur: Rechtstreeks verslag
van de etappe van vandaag.
18.37 uur: samenvatting etappe-
verslag.
Radio
Radio 1: 14.05 - 17.00 uur Radio
Tour de France.
BRT 1:
13.33 - 18.10 Radio Tour.
(Door dick Heuvelman
VILLERS-SUR-MER - De Tour de
France heeft alles. Ook speciale ge
vallen. Wat te zeggen van de Noor
Dag-Otto Lauritzen, pedaleur in het
Franse Peugeot-team. In 1980 bijkans
te pletter gevallen na een mislukte
parachutesprong en nu, zes jaar later,
als een medisch wonder door het
wielerleven gaand. Bij hem kun je
spreken van een sterk staaltje door
zettingsvermogen. Een verhaal met
als moraal: niet te gauw wanhopen.
Dag-Otto Lauritzen, een fris ogende
Viking, werd in het jaar 1980 opgeroe
pen voor een herhalingsoefening van
een met groot verlof gestuurde para
chutisten-compagnie. Hij was op dat
moment aspirant-agent bij de politie.
Gedurende veertien dagen zou hij
even uit de roulatie zijn. Echter, terug
in zijn legerkloffie bleef Lauritzen het
noodlot niet bespaard.
Zijn relaas van een verschrikkelijke
dag: „Het gebeurde tijdens een oefe
ning in het Noorden van Noorwegen.
We moesten eerst een vrije val maken
en vervolgens de parachute opentrek
ken. Toen bleef ik echter met mijn
been hangen achter het touw, zodat
die parachute zich niet goed opende.
Met mijn gezicht naar beneden en
mijn benen omhoog, suisde ik naar
beneden. Vlak bij de grond probeerde
ik uit alle macht me aan het touw op
te trekken. Zodoende kwam ik niet op
mijn hoofd terecht, waardoor ik het er
nog levend heb afgebracht. Vraag
echter niet hoe: mijn rechterbeen was
volledig verbrijzeld".
De Noor, de sympathie zelve, wijst
met zijn hand naar de liesstreek.
„Daar ongeveer zat mijn knie". Waar
na hij nog eens alle overige manco's
langs ging. Een imposante partij litte
kens staan in het vel van zijn been
gegraveerd. Verder is niet te zien dat
het ongelooflijk goed gerevalideerde
been total loss is geweest. Lauritzen:
„Ik heb na dat ongeluk drie maanden
in het ziekenhuis gelegen. Daarna
hebben ze mijn been pas in het gips
gedaan. De dokter zei, toen ik uit het
ziekenhuis werd ontslagen: je zult je
hele leven met een stijf been verder
moeten. Ik antwoordde hem dat ik
ging oefenen, want ik zag me zelf nog
niet als invalide".
Hij liet het niet bij woorden, Dag-
Otto Lauritzen. Hij meldde zich na
een gipsperiode van drie maanden
bij een fysiotherpeut, die hem - na
eerst versteld te hebben gestaan - op
de hometrainer zette. Lauritzen:
„Eerst kon mijn been natuurlijk niet
rond krijgen. Alleen maar een heel
klein beetje op en neer. Langzaam zat
er progressie in en na zes maanden
kon ik dan de pedalen rond krijgen.
Vervolgens ben ik buiten gaan fiet
sen en lid geworden van een toer
club". Zegge en schrijve honderd en
zestig behandelingen bij de fysiothe
rapeut waren aan dat voor Lauritzen
heuglijke moment voorafgegaan.
Zoals zo vaak komt van het een het
ander. Ook bij Dag-Otto Lauritzen.
„Iemand van die toerclub zei tegen
me: waarom ga je niet wielrennen?
Dat heb ik dus gedaan en het duurde
niet lang of ik won al wedstrijden. Zo
is mijn wielerloopbaan begonnen".
Een carrière die tot opmerkelijke re
sultaten heeft geleid. Zeker voor ie
mand voor wiens mobiliteit geen stui
ver meer werd gegeven. De wilskrach
tige Scandinaviër ontpopte zich al
spoedig tot de betere amateurs van
zijn land. Aangezien hij in zijn geboor
teland zijn ambities niet volledig
kwijt kon, toog Lauritzen in de lente
van '84 naar de Parijse voorstad Bou-
logne-Billancourt. Daar vond hij een
gastvrij onthaal bij de amateurdepen
dance van Peugeot (ACBB), waar in
de loop der jaren veel pionierende
buitenlandse coureurs onderdak heb
ben gekregen. Het bleek een goede
stap van de Noor, die in Frankrijk
meteen vijf koersen won. Waarna hij
als klap op de vuurpijl ook nog eens
brons bemachtigde in de olympische
wegwedstrijd van Los Angeles.
Met die medaille op zak openden zich
voor Lauritzen nieuwe perspectie
ven. „Peugeot wilde me direct als
prof contracteren en verder ook en
kele Italiaanse ploegen. De keus was
voor mij niet moeilijk. Ik tekende bij
Peugeot, want daar had ik al een
beetje in de keuken kunnen kijken en
dat zag er goed uit. Tot dusver heb ik
Dag-Otto Lauritzen: verzorging voor de start van de etappe.
er geen spijt van gehad. Ik heb het in
deze ploeg prima naar mijn zin, al
sluit ik niet uit dat ik ooit nog eens
zal veranderen. Maar dan moet ik
wel een heel aantrekkelijke aanbie
ding krijgen. Ik weet nu wat ik heb
en als je ergens anders heen gaat, is
het altijd maar de vraag of het je
daar ook bevalt".
Te midden der broodrijders doet Lau
ritzen het niet onaardig. Vorig jaar
ontfermde hij zich over de Grote Prijs
van Peymeinade (Franse klassieker)
en enkele weken geleden bracht hij
een etappe in de open Ronde van
Zweden op zijn naam. In de Tour heeft
hij zich ook al even laten zien. Dat was
zondag in de tocht naar Liévin, toen
hij aanwezig was in de kopgroep en
zesde werd. Voorlopig peinst Laurit
zen er dan ook niet over om zijn oude
beroep van politieman op te vatten.
De Noor: „Dat kan altijd nog. Ik heb
nu onbetaald verlof en kan terugko
men bij mijn baas wanneer ik wil. Dat
zal nog wel wat jaartjes duren, want
het leven als wielerprof bevalt mij
prima".
Een wonder op wielen, die Dag-Otto
Lauritzen. Een jongen ook die best
nog eens een keertje aan een val
scherm in de lucht wil hangen, hoe
vreemd dat ook mag klinken na zo'n
crash. Lauritzen: „Maar zo lang ik
profwielrenner ben, zal ik dat niet
doen. Dat risico is te groot". Toch
vindt hij parachutespringen zeker
geen gevaarlijke bezigheid. „Autorij
den is gevaarlijker. Zelfs wielrennen.
Je hebt hier in de Tour toch ook
ongelukken. Neem Jos Lammertink.
Je loopt overal risico's. Nee, als ik
uitgefietst ben, wil ik toch wel weer
eens een keertje springen. Het is en
blijft een fascinerende bezigheid".
De uitslag van de vijfde etappe: 1. Van der
Velde (Ned-Post) 3.04.05. 2. Pelier (Fra-De
Gribaldy) op 0.02, 3. Planckaert (Bei-Post)
op 0.39, 4. Indurain (Spa-Echevarri) op 0.40,
5. Guittierrez (Spa-Gonzales) op 1.15, 6.
Vanderaerden (Bei-Post), 7. Lieckens (Bel-
Godefroot), 8. Matthieu Hermans (Ned-
Perurena), 9. McKenzie (NZl-Godefroot), 10.
Bontempi (Ita-Boifava), 11. Müller (Zwi-De
Gribaldy), 12. Castaing (Fra-Thevenet), 13.
Van den Brande (Bel-De Kimpe). 14. Gau-
thier (Fra-Thevenet). 15. Hoste (Bel-Bazzo),
16. Bauer (Can-Köchli), 17. Gomez (Fra-
Echevarri), 18. Dill-Bundi (Zwt-Zandungo),
19. Poels (Ned-Raas), 20. Priem (Ned-Raas),
21. Bincoletto (Ita-Zandungo), 22. Rooks
(Ned-Schuiten), 23. Vichot (Fra-De Gribal
dy), 24. Rodriguez (Col-Minguez), 25. Regis
Simon (Fra-Thevenet), 26. Laguia (Spa-
Echevarri), 27. Haex (Bel-De Kimpe), 28.
Garde (Fra-De Gribaldy), 29. Claveyrolat
(Fra-Thevenet), 30. Antonio Esparza (Spa-
Perurena). 38. Van der Poel (Ned-Raas), 46.
Millar (Sch-Post), 55. Zoetemelk (Ned-
Raas). 58. Van Wijk (Ned-Schuiten), 62.
Stevenhaagen (Ned-Schuiten), 64. Ander
son (Aus-Post). 66. Winnen (Ned-Post), 71.
Lubberding (Ned-Post), 74. Lemond (VSt-
Köchli), 83. Nijdam (Ned-Raas), 85. Hinault
(Fra-Köchli). 86. Nijboer (Ned-Perurenal,
90. Fignon (Fra-Guimard), 91. Nulens (Bel-
Post), 92. Van Lancker (Bei-Post), 95. Delga-
do (Spa-Schuiten), 97. Hampsten (VSt-
Köchli), 117. Peeters (Bei-Raas), 138. Gaig
ne (Fra-Guimard). 142. Ducrot (Ned-Raas),
143. Veldscholten (Ned-Schuiten), 151. Her
rera (Col-Geminiani), 154. Emonds (Bei-
Raas) allen op 1.15, 164. Roosen (Bei-Raas)
op 1.46, 185. Knetemann (Ned-Schuiten),
187. Solleveld (Ned-Raas) allen in dezelfde
tijd als Roosen, 192. Boeve (Ned-Schuiten)
op 2.54,194. en laatste Grewal (VSt-Neal) op
7.09. Uitgevallen: Munoz (Spa-Bazzo).
Het algemeen klassement na de vijfde
etappe is:
1. Van der Velde 19.01.50
2. Gaigne (Fra-Guimard) op 0.36
3. Marie (Fra-Guimard) op 0.42
4. Mottet (Fra-Guimard) op 0.45
5. Fignon (Fra-Guimard) op 0.49
6. Pelier op 0.56
7. Madiot (Fra-Guimard) op 1.02
8. Boyer (Fra-Guimard) op 1.05
9. Maechler (Zwi-Boifava) op 1.28
10. Vanderaerden op 1.29
11. Roche (Ier-Boifava) op 1.33
12. Leali (Ita-Boifava) op 1.38
13. Bontempi op 1.39
14. Zimmermann (Zwi-Boifava) op 1.40
15. Nulens (Bei-Post) op 1.42.
16. Rossignoli (Ita-Boifava) op 1.48
17. Cassani (Ita-Boifava) op 1.51
18. Anderson (Aus-Post) op 1.54
19. Pedersen (Den-Boifava) op 2.01
20. Millar (Ned-Post) op 2.03
21. Winnen (Ned-Post) op 2.05
22. Van Lancker (Bei-Post) op 2.11
23. Lubberding (Ned-Post) op 2.X2
24. Schepers (Bel-Boifava) op 2.23
25. Vandenbroucke (Bel-De Gribaldy) op
2.30
26. Bauer op 2.36
27. Müller op 2.38
28. Hinault (Fra-Köchli) op 2.42
29. Lemond (VSt-Köchli) op 2.44
30. Bernard (Fra-Köchli) op 2.45
40. Hampsten en Planckaert op 2.57
60. Solleveld op 3.59
63. Ducrot op 4.17
64. Emonds op 4.20
65. Van der Poel op 4.21
67. Zoetemelk op 4.24
69. Veldscholten op 4.31
70. Stevenhaagen op 4.32
71. Peeters op 4.36
72. Delgado op 4.37
74. Rooks op 4.38
87. Roosen op 5.20
95. Knetemann op 5.49
98. Hermans op 5.51
109. Nijboer op 6.02
118. Herrera op 6.09
120. Boeve op 6.10
127. Van Wijk op 6.13
132. Poels op 6.15
172. Priem op 7.16
187. Nijdam op 13.27
194. en laatste Winterberg (Zwi-Köchli) op
32.46.
1. Van der Velde en Solleveld 30, 3. Regis
Simon 22, 4. Pelier 20, 5. Stieda 18, 6. Nulens
12.
1. Post 9.14.09, 2. De Gribaldy op 0.36, 3.
Echevarri op 1.16, 4. Godefroot op 1.51, 5.
Thevenet zt, 6. Perurena zt, 8. Raas zt, 14.
Schuiten zt.
1. Guimard 57.07.45, 2. Post op 1.47, 3.
Boifava op 2.17.
1. Stieda 15, 2. Regis Simon 13, 3. Pelier 11,
4. Ruiz Cabestany, Van der Velde en Du-
clos-Lassalle 7.
1. Vanderaerden 97, 2. Hermans 69, 3.
Lieckens 63. 4. Planckaert 56,5. Hoste 55, 6.
Pelier 46. 8. Van der Velde 41.
9.7.86
:ÉqueurdreyH!fy=g=
h.
St-Jores'
Tribehou
St-GeorgesV
Saint-Lö
Caumont-
l'Éventé
CÜ
Ö-~ Varaville
Caen
WOENSDAG 9 JULI
Twee bergjes van de vierde categorie
zorgen voor de enige afwisseling in
het vlakke traject. Laatste 350 meter
naar de streep oplopend.
