Mare Groosman wil van
nature alles tegelijk
A rbiter Bogaert lonkt naar betaald voetbal
PZC/ sportkrant
VRIJDAG 18 EN ZATERDAG 19 JULI
Zeeuws-
Vlaamse
triathlon'
atleet
Philippine
opnieuw kampioen
Veteranen 1
Frans Toortelboom
Groentje
Avondvierdaagse
ZAAMSLAG De landelijke rijvereniging en ponyclub Luctor et Emergo in Zaamslag houdt
dit jaar voor de zesde keer een internationaal concours hippique. Op vrijdag 18 juli wordt
gestart met de pony's en op zaterdag 19 juli wordt het tweedaagse evenement besloten met de
wedstrijden voor de paarden. Het fraaie parcours aan de Kamperseweg in Zaamslag leent
zich uitstekend voor paardensport van hoog niveau. Naar verwachting zullen met name de
Belgische toppers en een groot aantal Nederlandse combinaties, waaronder veel Brabanders,
een serieuze gooi willen doen naar de 'Vliegende Hollander trofee'.
MAANDAG 30 JUNI 1986
Internationaal concours
hippique in Zaamslag
Mark Groosman: uit die tijd dateert
een kleine erfenis.
HOEK Als atleet en wielrenner heeft Mare Groosman bij de trimmers
zijn sporen al verdiend. De inmiddels 35-jarige leraar uit Hoek legde zich
ruim vijf jaar geleden toe op het lopen en pakte niet veel later weer naar
de flets, nadat hij in het begin van de jaren zeventig een paar jaar achter
elkaar in de wielrennerij actief was geweest. Uit die tijd dateert nog
altijd een kleine erfenis: Groosman start niet eerder dan dat zijn
materiaal piekfijn in orde is.
Die instelling heeft hij niet lang
geheim kunnen houden. Poetsend
en sleutelend heeft hij in de trimwe-
reld in een steeds groter wordende
kring een zekere naam opgebouwd.
„Mare is zo'n beetje onze mecani
cien hè", heeft Karei Meertens zich
bijvoorbeeld al eens laten ontvalle-
n.„Als je iets aan de hand hebt, ga je
naar hem toe". Meertens profiteer
de vorig jaar van de ervaring van
zijn plaatsgenoot, toen hij in de
voorbereiding op de triathlon van
Kamperland van een vervelend
mankement aan zijn fiets werd ver
holpen. „Karei had zelf zijn fiets
gemaakt", weet Mare Groosman
nog. „Maar volgens mij was er nog
wel een beetje aan te verbeteren.
Die fiets zat helemaal onder de
troep, zo'n beetje a la Karei, het stof
zat overal. Er zat een tandradje als
het ware los. Als dat er tussenuit is,
kan dat gevaarlijk zijn".
Met de opkomst van de triathlon
gaf de tengere atleet aan enkele
sporters advies over het onderhoud
van hun rijwiel. „Die jongens had
den wel eens iets aan hun fiets",
zegt hij. „In het begin gingen ze
daarvoor naar de fietsenmaker.
Adri de Regt had drie keer een
spaak laten steken, dat kostte hem
elke keer zeven gulden vijftig. Ze
waren helemaal verkeerd gespaakt,
waardoor er steeds andere spaken
kapot gingen. Maar de fietsenmaker
zei dat eigenlijk het hele wiel ge
spaakt moest worden. Zo zit ik daar
een beetje mee te rommelen. Eigen
lijk stelt het niet eens veel voor",
merkt hij bescheiden op. „Maar het
is wel hartstikke leuk".
Mare Groosman had van nature al
interesse voor het repareren en on
derhouden van zijn fiets. Het was
bovendien een aardige kostenbe
sparing, waardoor het fietsen goed
te doen was. „Je hebt er een gewel
dig financieel voordeel bij, je be
taaltje blauw als je zelf niets kunt",
weet hij uit ervaring. „In vergelij
king met veel andere sporten is
wielrennen een dure sport. Je moet
nieuwe tubes hebben, je moet zor
gen dat je frame in orde is en dat
kost allemaal handen vol geld. Een
atleet schaft zich bijvoorbeeld nieu
we schoenen en een nieuw shirtje
aan en is dan klaar".
„Ik kon zelf vroeger in feite ook
niks. Op een gegeven moment ben
ik met Johnny Verbeke naar Frans
Toortelboom gegaan. Een ex-prof,
die in het Belgische Middelburg
woont en veel fietsen repareert.
Daar reden we op ons fietsje naar
toe. Het was altijd hartstikke ge
zellig. Als we daar kwamen en hij
zat te eten, dan kregen we ook een
bak koffie. Mijn fiets heb ik nog
door hem op maat laten maken.
Van Frans heb ik veel geleerd. Ik
zag hem sleutelen en probeerde
daarna thuis ook wel eens iets uit.
De ene keer lukte dat prachtig,
maar de andere keer ging het fali-
kant mis. Vorig jaar heb ik bij
mezelf nog een nieuw balhoofd
gezet, maar al snel bleek dat ik dat
verkeerd had gemonteerd. Ik had
een ringetje te weinig gebruikt.
Zulke dingen moet je ondervinden,
dan kom je er echt wel achter".
Als wielrenner maakte Mare Groos
man zijn beste uitslagen bij de
nieuwelingen. In 1972 reed hij in die
categorie, waarna hij overstapte
naar de amateurs. Groosman nam
het op tegen onder anderen Jan
Raas, Wim de Waal, Kees Bal en
Toine van de Bunder, maar startte
slechts in vijftien wedstrijden. „Er
wordt altijd gedacht dat ik heel
lang gekoerst heb, maar dat is niet
waar", ruimt hij een misverstand
uit de weg. „Ik zat vlak voor mijn
eindexamen en reed maar twee
prijsjes. In Aardenburg was ik ein
delijk eens goed mee en toen gaf Ko
Tolhoek me een zwieper, waardoor
ik in het prikkeldraad belandde".
„In feite heb ik nooit kunnen of
willen bewijzen dat ik echt mee
kon bij de amateurs. Ik kreeg een
baan op de Scheldeschool in Ter-
neuzen en kwam daar helemaal als
'groentje'. De eerste twee jaar heb
ik het echt heel moeilijk gehad.
Toen is de riem er een paar jaar
afgegaan. Een paar jaar later heb
ik met Ab Claeijssen nog een paar
trimkoersen gereden. Dat ging alle
maal best lekker, maar Henk Pe
ters was niet te kloppen".
Vijf jaar geleden liep hij zijn eerste
trimloop, toen in Hoek de Paradijs
loop werd gehouden. „Ik zat in het
bestuur van de Hoekse Rakkers, die
de trimloop organiseerden. Ik had
er echt naar toe gewerkt, maar na
een tijdje kwam Koos Snoeck me
voorbij als een dieseltje. Dat was
prachtig: zo'n klein mannetje, maar
hij was zo weg. Drie jaar geleden
deed ik aan de eerste triathlon in
Zeeuwsch-Vlaanderen mee. Het
ging echt wel lekker, maar het werd
- alles bij elkaar - op den duur te zot.
Als je ziet wat ik allemaal scharrel
Ik houd ook nog dieren, met de
verzorging ben ik al met al ook wel
een halve dag per week kwijt. Ten
opzichte van je gezin is dat alles
niet meer verantwoord. Dan moetje
bij jezelf te rade gaan".
Mare Groosman was dan ook van
plan om zich alleen op het lopen te
concentreren, totdat Karei Meer
tens hem zgs weken voor de start
van de Tour du Flic meldde dat hij
een ploeg had. „Hij brengt natuur
lijk wel eens klanten uit café Bee
met een taxi weg en zodoende zijn
de contacten met de sponsor ont
staan. Qua organisatie was het bij
onze ploeg prima geregeld. Toch
heb ik ergens een wrange nasmaak
aan de Tour du Flic overgehouden.
De houding van de organisatie ten
opzichte van de nieuwe ploegen is
me tegengevallen. Er zitten toch
klinkende namen in de organisatie
mensen die er prat op gaan dat ze
het allemaal kunnen. Maar op hele
simpele vragen hadden ze geen ant
woord. En iemand die met een
microfoon voor zijn snufferd staat
kan het publiek inderdaad ten kos
te van renners laten lachen, maar
dat slaat bij mij zeker niet aan".
„Misschien ben ik daar ergens wel
te eerzuchtig voor. Als ik eenmaal
op de fiets zit, probeer ik er alles
uit te halen wat erin zit. Maar ik
heb ook een kronkel", geeft hij
eerlijk toe. „Het rare bij mij is dat
ik soms vanalles tegelijk wil. Als ik
dan Peter Picavet bijvoorbeeld be
kijk, die weet precies wat ie wil
Daar ben ik misschien wel een
beetje jaloers op".
Peter Bogaert: „Ik heb weinig problemen"
SAS VAN GENT De scheidsrech-
tersloopbaan van Peter Bogaert
loopt geheel volgens plan. De 36-
jarige Sassenaar fluit al drie jaar in
de hoogste categorie (groep 1) van het
KNVB. amateurvoetbal. De honger is
zeker niet gestild, want de sprong
naar het betaald voetbal behoort
volgens hem nog altijd tot de moge
lijkheden. Zodoende is er wellicht
een nieuwe Zeeuwse opvolger van
Gerard de Schepper, die nog niet
zolang geleden uit het betaald voet
balwereldje verdween, in de maak.
Bogaert stelt immers, dat hij tot nu
toe het fluiten in de hoogste klassen
van het zaterdag-amateurvoetbal vrij
wel moeiteloos aankon. „Ik heb geen
noemenswaardige problemen gekend,
maar ik realiseer me dat de concur
rentie ontzettend groot is om voor
promotie naar het betaald voetbal in
aanmerking te komen. Uit alle distric
ten in Nederland kunnen de scheids
rechters van groep 1 promoveren. Het
blijft dus een lot uit de loterij. Het ligt
er natuurlijk ook aan hoeveel scheids
rechters uit het betaald voetbal de
stap al of niet vrijwillig teri gdoen. De
opengevallen plaatsen ku.'nen dan
weer worden ingevuld. We z tten mo
menteel met zes man in Zuid 1 - Jan
van de Velde uit Vlissingen en plaats
genoot William Roegiest maken hier
ook deel van uit - en diegene met de
laagste rapportcijfers degradeert elk
jaar naar Groep 2".
Peter Bogaert noemt zich een fluitist
voor het 'plezier', maar aan de andere
kant erkent hij rekening te houden
met trainers, die voornamelijk bij
zaterdag-eersteklassers in full-time
dienst werken. Ook worden de voet
ballers daar bij de meeste clubs be
taald. Spelers die vaak bij een betaal
de club terecht kunnen. Een goed
voorbeeld is spitsspeler Dick Salm
van Kozakken Boys, die al een hele
tijd op de nominatie staat bij eredivi-
sionist FC Den Bosch, maar bij zijn
club blijft. „Je hebt hier als scheids
rechter mee te maken. Zulke wed
strijden eisen terdege een goede
voorbereiding. Alles is veel geraffi
neerder. Het is een compleet circus,
waarbij voor het begin van de wed
strijd meisjes een show opvoeren en
bloemen in het publiek strooien".
Reizen naar IJsselmeervogels, Kozak
ken Boys en Noordwijk - zelfs tot
Kampen toe - staan regelmatig op de
agenda en het afgelopen seizoen
moest Bogaert ook diverse wedstrij
den in de betaalde jeugdcompetitie
fluiten. „Bij IJsselmeervogels staan
gemiddeld meer dan 2000 toeschou
wers per wedstrijd langs de lijn en
daar loopt een speler als Jaan de
Graaf (ex-AZ en Go Ahead Eagles) die
altijd probeert om een strafschop uit
te lokken. Het publiek leeft gegaran
deerd mee met zulke situaties en dat
weet De Graaf als geen ander. Is de
wedstrijd afgelopen dan is hij wel de
eerste om mij een compliment te
geven voor mijn optreden. Je bent er
toch niet ingetrapt zegt hij dan. Ik
denk ook wel, dat het voordeel is dat
men zelf gevoetbald heeft als scheids
rechter".
Peter Bogaert speelt nog steeds in het
tweede team van Corn Boys. Op 25-
jarige leeftijd begon hij te fluiten. Hij
zag het toen als een uitdaging, hoewel
'rapporten' zijn interesse niet hadden.
Al gauw bleek, dat de Sasse scheids
rechter iets in zijn mars had. Vier jaar
later was de promotie naar de KNVB
een feit. Eerst in de vierde klas en stap
voor stap werd zijn voorlopige doel
bereikt: de hoogste groep van het
amateurvoetbal.
In het eerste jaar 'fluiten' in deze
groep had Bogaert nog zijn twijfels.
Doorgaan of stoppen. „Er heerst op
dat niveau een heel andere sfeer. Je
merkt dat in de bestuurkamers, ook
de sponsoring is daar van groter be
lang. De mensen zijn meer afstande
lijk, de ontvangst is niettemin goed.
Het is niet te vergelijken met bijvoor
beeld Hoek of Arnemuiden. Een uit
zondering voor mij is Roda Boys,
waar bijna elke scheidsrechter een
hekel aan heeft om naar toe te gaan.
Dit geldt in geen geval voor mij, ik
heb het daar altijd prima naar de zin.
Ze hebben een Joegoslaaf als trainer.
Hij schreeuwt zijn keel zowat schor. Ik
heb daar geen moeite mee, doorgaans
heb ik weinig moeilijkheden met spe
lers of trainers. Maar als scheidsrech
ter moet je ook een fout kunnen
toegeven. Ik maakte een beoorde
lingsfout tijdens de wedstrijd Heer-
jansdam tegen Nieuw Lekkerland bij
een buitenspelsituatie. Ik had geflo
ten, dus ik kon niet meer op mijn
beslissing terugkomen. Ik ben toen
even langs de dug-out gelopen om mij
te excuseren en zoiets wordt later
toch gewaardeerd".
Om zijn conditie op peil te houden
doet Bogaert wekelijks aan duurlo-
pen van acht tot tien kilometer.
„Conditie, hanteren spelregels en ge
luk zijn drie voorname factoren. Het
optreden als scheidsrechter moet ook
getuigen van eerlijkheid. Jezelf blij
ven, dat vind ik belangrijk. Ik weet,
dat ik die gaven bezit. Geen proble
men is een bevestiging, dat het goed
gaat. Slechts één keer was ik bij een
strafzaak betrokken - vorig jaar bij
de beslissingswedstrijd tussen Noad
en Tricht. Een Noad-speler ging toen
over de scheef. Mijn stelregel is: het
is gemakkelijker om te schrijven dan
om te voorkomen dat men schrijft.
Een scheidsrechter moet kunnen re
lativeren anders gaat hij eraan ka
pot. Daarom vallen mij de scheids
rechters op het WK-toernooi zo tegen.
Op die manier hoeven wij niet te
fluiten. Schoppen tegen enkels en
achillespezen werd oogluikend toe
gestaan. Er werden trouwens toch
kapitale fouten gemaakt. Een hoek
schop affluiten (rustsignaal), terwijl
de bal het doel in gaat, dan vraag je
om moeilijkheden. De Belgische
scheidsrechter Ponnet gaf Arnesen
tijdens de wedstrijd Denemarken te
gen West Duistsland een gele kaart,
toen de Deen in het strafschopgebied
ten val werd gebracht. Voor mij
onbegrijpelijk, nee het niveau viel
me tegen. Ik fluit zelf liever een keer
teveel, dan teweinig".
De weg naar de top van het scheii
rechterswezen is voor velen een zw;
opgave. Een strenge controle woi
naast de gebruikelijke rapportage u
gevoerd door de commissie betaa
voetbal. Peter Bogaert bleef dit
zoen twee keer beneden de acht pi
ten, maar de overige cijfers lagen
boven. Het geeft aan, dat de Sas:
naar een goed en constant seize
heeft gefloten, maar nog juist te lie
bevonden wordt voor hogerop
gaan. „Ik ben tevreden, een degrac
tie zou voor mij een grote teleursti
ling betekenen. Ik denk, dat ik
moeilijk een teruggang zou kunn:
aanvaarden. Mijn collega en vriei
William Roegiest is dat een paar ja
geleden overkomen. Ik vind het kna
dat William zich weer in groep 1 hef
teruggekndkt. Het fluiten op dit
veau is prestatiebewust. Het zijn va:
dezelfde scheidsrechters die moeilij
heden hebben - toch wil ik gef
kritiek op een ander geven, maar h
is de réaliteit".
Op 21 juli aanstaande is de Sasj
scheidsrechter uitgenodigd om Aja
tegen het jubilerende Axel te fluitei
„Ik vind dit een hele eer en tegelijka
tijd een bevestiging van mijn prestl
tie. Ik zal in elk geval mijn eigf
wedstrijd fluiten, zoals ik altijd g
wend ben".
Misschien kan dit de eerste aanz
naar het betaald voetbal betekene
want talent kan de ambitieu
scheidsrechter Peter Bogaert ni
ontzegd worden.
NIEUW-NAMEN De stichting
Feest- en Sportcomité in Nieuw-Na-
men hield afgelopen week voor de
zesde keer een wandelavondvierdaag-
se. Dat gebeurde in samenwerking
met de Koninklijke Nederlandse
Bond voor Lichamelijke Opvoeding.
Zo'n 100 wandelaars konden een keu
ze maken uit de afstanden 5, 10 en 15
km. De organisatie had iedere avond
een andere route uitgestippeld, waar
bij de 10 kilometer de meeste belang
stelling trok. De plaatselijke fanfare
'De Scheldezonen' begeleidde vrijdag
de wandelaars tijdens hun laatste
kilometers naar het gemeenschaps
huis 'De Kauter'. Hier ontvingen de
deelnemers een herinnering. De wan
delaars die voor de eerste keer meede
den, kregen een medaille. Voor de
andere lopers was er een herinnering
in de vorm van een cijfer, dat corres
pondeerde met het aantal keren dat
ze hadden meegewandeld.
CADZAND Bij de bouw van het
sport- en recreatiecomplex Cadzand
zijn onder meer twee squashbanen
gerealiseerd. Het lag haast voor de
hand dat het niet lang zou duren
voordat er inititieven zouden worden
genomen om een squashclub op te
richten. Al voor de opening van het
complex, nu twee weken geleden,
kondigde de ASOC (Algemene Sport
en Ontspanningsvereniging Cad
zand) al aan dat dit inmiddels is
gebeurd. De vele positieve reacties
en aanmeldingen wijzen er nu al op
dat deze tak van sport een stevige
steunpilaar zal worden voor de Cad-
zandse omnisportvereniging.
Dave de Roo opperde als eerste het
idee om een squash-afdeling aan de
ASOC toe te voegen. „Ten eerste
natuurlijk door de aanleg van de
twee banen, officieel courts geheten.
Verder vind ik ook dat het belangrijk
is voor de ASOC. Wij beheren en
exploiteren de nieuwe hal en dan is
het zonde dat er buiten ons om in
Cadzand een squashvereniging opge
richt zou worden.
Bovendien is de sport zonder meer
een aanwinst voor de vereniging, ook
voor West-Zeeuwsch-Vlaanderen. De
sport is hier nieuw. De dichtsbijzijn-
de plaatsen zijn Terneuzen, Knokke
en Duinbergen en dan zit je gelijk al
met lange reistijden".
Op de onlangs op tweede paasdag in
Oostburg gehouden sportinformatie-
dag was Dave de Roo aanwezig met
een informatiestand over squashen.
Vanaf die dag zijn de aanmeldingen
op gang gekomen. Na de openings
week, waarin een demonstratie werd
gehouden, kwamen er nog nieuwe
leden bij. De Roo kan op dit moment
geen exact aantal noemen. „Twee
weken Voor de opening zaten we op
tweeëntwintig, maar dat zijn er al
veel meer geworden".
Opvallend is trouwens dat er bij de
aanmeldingen veel mensen zijn die
weinig of niets over de sport weten.
Je zou eigenlijk verwachten dat zij
eerst een afwachtende houding zou
den aannemen om dan later eventu
eel de stap te wagen".
De toekomstplannen zijn voorzichtig
te noemen. „We gaan eerst de kat eens
uit de boom kijken. Alles zal geleide
lijk aan moeten groeien. De voorlopi
ge plannen zijn om in ieder geval een
wekelijkse clubavond te houden,
waarin er onder meer lessen genomen
kunnen worden. Deze zullen verzorgd
worden door Luc de Booij, een be
voegd trainer die in deze functie ook
werkzaam is bij de Terneuzense club
Flying Dutchman. Wedstrijden willen
we uitsluitend in recreatief verband
houden. We denken ook aan uitwisse
lingen met bijvoorbeeld Terneuzen en
Knokke. Bij de bond sluiten we ons
voorlopig nog niet aan, maar mocht
na een tijd blijken dat er binnen de
club belangstelling is om aan een
officiële competitie deel te nemen,
dan kunnen we ons alsnog aanslui
ten".
ervaring, dat die dag vaak de weers
omstandigheden ons niet gunstig ge
zind waren", aldus commissielid Rob
Picavet, die jaarlijks zijn terrein be
schikbaar stelt voor het evenement.
Er valt dit jaar veel te zien op het
schitterende ruitersportterrein van
paardenfanaat Picavet. De organisa
tie heeft als extra attractie de land-
bouw-en tuigpaardenvereniging TA-
VENO (Tot Aangenaam Vermaak En
Nuttige Ontspanning) uit Grollo
(Drente) uitgenodigd. Een vereniging,
die ontstaan is in de zestiger jaren,
toen tijdens keuringen veel wedstrij
den werden gereden met landbouw-
paarden, die dagelijks voor het werk
op de boerderij werden gebruikt. Door
het vervangen van de paarden door
tractoren liep het aantal wedstrijden
sterk terug. Een eerste stap om deze
tak van de paardepsport nieuw leven
in te blazen werd acht jaar geleden
genomen. Het gevolg is, dat vooral in
de provincies Groningen, Drente en
Friesland, waar bijna alle leden van
TAVENO vandaan komen, de belang
stelling voor de wedstrijdsport weer
enorm is toegenomen. In het begin
waren er meestal acht aanspanningen
in de baan, maar de laatste jaren zijn
er dat zo'n vijftien tot twintig. Ook
tijdens het internationaal concours in
Zaamslag komen er zo'n tien combi
naties dubbelspannen voor de boeren
wagens in actie. Verder verschijnen er
dertien fokmerries voor de concours-
of showwagen met nog tien tuigpaar-
den daarbij. TAVENO heeft ook een
stunt in petto. Dertien aanspannin
gen voor de concourswagen, die zullen
worden gereden door dames.
Het ruitersportterrein van Rob Pica
vet zal twee dagen lang het domein
van ongekend hippisch niveau zijn.
De 53-jarige paardensportliefhebber
bij uitstek stelt al jaren zijn terrein
beschikbaar. Het is dan ook niet
vreemd, dat de paardensport bij het
gezin Picavet als eerste op het menu
staat. Zo haalde bijvoorbeeld Marie-
Paule Picavet de Zeeuwse titel in het
Z-springen pony's dressuur en sa
mengestelde wedstrijd en Annemie-
ke Picavet werd landelijk Z-spring-
kampioene van de Koninklijke Fede
ratie van Landelijke Rijverenigin-
gen. Maar 'Luctor et Emergo' heeft
nog meer talenten voortgebracht. El
len de Bliek werd onlangs Zeeuws
kampioene zowel indoor als outdoor
in het Z-springen en behaalde een
zesde plaats in de nationale titel
strijd. Ilja Swets werd Zeeuws kam
pioene indoor Z-springen pony's en
Carolien de Feijter werd provinciaal
kampioene bij de pony's.
afgesloten!
De eindstand: poule A:
Philipp. Vet.
1
9
8-0-1
16
37
9
Tekkelaars
1
9
7-0-2
12
39
8
C. Boys Vet.
1
9
5-0-4
10
26-
■24
CSM
1
9
4-0-5
8
15-
■35
Poule B:
C. Boys Vet.
2
8
4-0-4
8
25
30
Philipp. Vet.
2
8
1-1-6
3
*21-
•27
Tekkelaars
2
8
0-1-7
1
13-
■44
SAS VAN GENT - Philippine Vetera
nen 1 is opnieuw kampioen geworden
in de zomeravondvoetbalcompetitie
van Sas van Gent. Op de slotdag won
Philippine I met 2-1 van Tekkelaars
waar een gelijkspel al voldoende was
geweest.
De basis voor het hernieuwde kam
pioenschap (het vierde in vijf jaar)
werd gelegd in de eerste helft, waarin
binnen een tijdsbestek van twintig
minuten twee treffers vielen. Al vroeg
opende Johnny Taelman voor de
nummer een de score en na twintig
minuten bracht Peter Pielaet de
stand uit een strafschop (toegekend
omdat Antoine Haers binnen het
strafschopgebied werd neergelegd) op
2-0. Tekkelaars - dat de toegekende
penalty heftig bestreed en zelfs zover
wilde gaan dat de wedstrijd werd
gestaakt - was daardoor in een bijna
kansloze positie gemanoeuvreerd
eerst diep in de tweede helft werd het
2-1, maar de spanning was toen al
geweken. Op de laatste speeldag ver
grootte Philippine 1 zijn voorsprong
op Tekkelaars zodoende tot vier pun
ten in negen wedstrijden kwam
Philippine tot zestien punten, Tekke
laars 1 tot twaalf.
Ook gespeeld op de slotdag werd CSM
- Corn Boys, maar dat treffen was voor
de stand van geen belang meer. Conr
Boys 1 won met 2-1.
Na afloop van het duel tussen Tekke
laars en Philippine Veteranen 1 wer
den de prijzen uitgereikt in de kantine pje^ Huige
van de voetbalvereniging Philippine,
Daar ook werd het seizoen definitief
Voorzitter Jacques de Bliek van 'Luc
tor et Emergo' rekent op zo'n 250
ponycombinaties en verwacht dat het
aantal paardencombinaties ongeveer
400 zal zijn.
De garantie van een aantrekkelijk
prijzenschema in de springrubrieken
L, M en Z zal hier zeker niet vreemd
aan zijn. De organisatie heeft nu een
maal gekozen voor een formule - van
de inschrijfgelden wordt zo'n slordige
vijfduizend gulden in de prijzenpot
gestopt - die al jaren bij de deelnemers
aanslaat. Volgens de publiciteitscom-
missie van de vereniging uit Zaam
slag geeft een dergelijk prijzenschema
een enorme strijdlust bij de deelne
mers. En dat is nog niet alles. Want
naast de geldprijzen kan zowel de
pony's als de paarden in de Z-klasse
springen de fraaie Zilveren Hollander
trofee verdienen en verder is er nog
een prachtige prijs in natura voor de
eerste drie uit de klassering in deze
rubrieken.
Het wijzigen van de clatum is blijk
baar ook een voornaam aspect ge
worden. In het verleden werd het
internationaal concours hippique in
Zaamslag steeds op Hemelvaartsdag
gehouden. „We hadden toen de nare
