a! sonic
1JUNI-
maatregel
Zeeuwse amateurs
blijven ongewenst
JOHAN
VAN DER
PZC/ wielerkrant
wielerkrant
Goed moment
Weinig vertrouwen
VTTÏ TW 5
V ILJujUIl
Meer concurrentie
Niets geleden
15
Volle maand
Beetje laks
Kosten
...er is voor mij maar
één ploeg in Nederland
Alles hebben de Italianen geprobeerd om Johan van der Velde te behouden voor hun ploeg. Zijn oude
werkgever (Vini Ricordi) beloofde hem een huis, een nieuwe auto en zelfs een hulp in de huishouding. Maar
al die lokkertjes weerhielden hem niet van zijn besluit om terug te keren naar Peter Post. Na een onderbreking
van twee jaar begint de Rijsbergenaar aan zijn zevende seizoen onder leiding van de ploegleider van
Pananosic, die hem ooit bij de amateurs wegplukte.
De beslissing om terug te keren
naar Nederland stond voor van der
Velde al vast toen hij zich de afgelo
pen zomer voor het tweede achter
eenvolgende jaar zat te verbijten bij
de televisiebeelden van de Tour de
France. Want ondanks zijn voortref
felijke prestaties in de laatste Ron
de van Italië, waarin hij als eerste
Nederlander de paarse trui (pun
tenklassement) won, merkte hij dat
hij zonder Tour niet voor 'vol' werd
aangezien in het vaderlandse wiel
rennen. „In sommige criteriums na
de Tour werd ik gewoon over het
hoofd gezien omdat ik al 'n tijdje uit
de picture was. In Italië houdt het
seizoen na de Ronde van Italië op".
van der Velde heeft de Tour hard
nodig om een heel jaar in beeld te
blijven. Wat dat betreft is hij er
van overtuigd dat zijn rentree in de
Tour voor de. Nederlandse wieler
sport op een goed moment komt.
„Nu Zoetemelk niet meer start,
raakt Nederland zijn beste klasse
mentsrijder kwijt. Als me niets
overkomt, kan ik in de Tour ook
een heerlijke uitslag rijden. Ja, ik
streef er minimaal naar om de
beste Nederlander te worden. En
wie van mijn vaderlandse collega's
heb ik daar te vrezen? Misschien
alleen Gerard Veldscholten, maar
dan komt er toch een hele tijd
niets".
Over zijn avontuur in Italië zul je
van der Velde nooit een kwaad
woord horen spreken, ondanks het
feit dat hij het als een enorme
bezwaar voelde dat er geen sterke
ploeg achter hem stond. „De organi
satie was er, net als bij Post, formi
dabel. Maar ik stond steeds in mijn
eentje. Ik was per slot van rekening
een duurbetaalde renner en dat
moest ik dan maar waar zien te
maken. Met of zonder steun van de
ploeg; ze rekenden er op dat ik die
prestaties toch wel zou leveren, het
geen me nog vrij aardig lukte ook.
Na mijn eerste seizoen heb ik bij de
verantwoordelijke mensen al aan
gedrongen op versterking, maar ik
kreeg te horen dat er geen geld voor
was. Tot mijn stomme verbazing
ontdek ik nu dat er ineens wel veel
meer kan. De ploeg is in de breedte
flink versterkt. Maar ook al had ik
dat van te voren geweten, dan was
ik toch teruggekomen".
Een jaar geleden werd van der
Velde al eens benaderd door Kwan
tum, dat er met het oog op het
aanstaande vertrek van Joop Zoe
temelk kennelijk vroeg bij wilde
zijn. De ploeg van Jan Raas pro
beerde hem toen al te strikken voor
dit seizoen. „Maar", zegt Van der
Velde, „vanaf het eerste moment
had ik niet zoveel vertrouwen in
die Joop Steenbergen. Die man
heeft als het er op aankomt alleen
maar een grote mond. Het ging om
een contract voor maar één jaar en
bovendien dachten ze bij Kwan
tum dat ze me voor een appel en
een ei konden krijgen".
„Toen ik mijn eisen op tafel legde,
viel Steenbergen zowat van zijn
stoel van verbazing. Ik heb hem
toen netjes uitgelegd dat ik in mijn
eerste vier seizoenen als beroeps
renner met heel weinig ben begon
nen, maar dat ik in die periode wel
een grote naam had opgebouwd.
Nu, bij Panasonic, hoef ik financieel
geen stap terug te doen. Anders was
ik natuurlijk mooi in Italië geble
ven. Dan maar geen Tour".
De terugkeer van Johan van der
Velde naar Peter Post is trouwens
op zich ook al opmerkelijk. Zijn
ploegbaas staat er immers om be
kend zeer rancuneus te kunnen zijn
tegen renners die in het verleden bij
hem zijn vertrokken.
„Twee jaar ging ik weg op het
moment dat Post een heleboel ren
ners kwijt raakte aan Kwantum. Ik
denk, dat Post het achteraf toch wel
gewaardeerd heeft dat ik toen mijn
eigen weg ben gegaan. Ik heb me
niet laten meesleuren in de clan van
Jan Raas, waarin ik naar mijn eigen
mening ook niet zo goed paste. Het
klinkt misschien heel raar, maar
ondanks de ruzies die ik in het
verleden met Post heb gehad, is er
altijd sprake geweest van een soort
wederzijds respect. Daarom is er
voor mij maar één ploeg in Neder
land: Panasonic. Nu ik weer terug
ben, is het alsof ik nooit weg ben
geweest".
Hoewel er de afgelopen seizoenen
wel het een en ander is veranderd
in de ploeg-Post. Door de komst
van Robert Millar (dit jaar) en Phil
Anderson (vorig jaar) is de concur
rentie voor Van der Velde groter
dan ooit. Bovendien is het de vraag
hoe Van der Velde straks zijn eerste
grote confrontatie met de Colom
biaanse klimmers, die hij slechts
kent van de televisiebeelden,
doorstaat.
„Als het moet, kan ik nog hele
gekke dingen doen", zegt Van der
Velde die vijf keer aan de Tour de
France deelnam en daarin één keer
derde werd in het eindklassement.
„Het grote voordeel is dat we nu een
ploeg hebben waarin bepaalde ren
ners zich aan elkaar kunnen optrek
ken. We kunnen een sterk blok
vormen en dat werkt plezierig. In
Italië heb ik dat de afgelopen twee
jaar juist zo hard gemist".
De Tour wordt zijn hoofddoel, maar
Van der Velde (29) keert dit seizoen
ook terug in de Ronde van Italië.
„Nee, ik geloof niet dat ik een te
zwaar programma heb. Op deze
leeftijd moet ik dat gemakkelijk
aankunnen. Ik hou er niet zo van
om tijdens het seizoen tussendoor
veel te rusten. Je bent nergens
anders beter af dan in een wedstrijd.
Zo'n ronde alleen al geeft je enorm
veel rust. Ach, en de laatste twee
jaar heeft mijn lichaam maar heel
weinig geleden. Voor Nederlandse
begrippen heb ik in Italië een ont
zettend licht programma afgewerkt.
Wat dat betreft ben ik voldoende
uitgerust om nu weer eens aan het
zwaardere werk te denken".
Foto: Van der Velde bij de start van
het wielerseizoen in het zuiden van
Frankrijk. Met weer een phirt van
een Nederlandse ploeg.
VRIJDAG 28 FEBRUARI 1986
De Zeeuwse wielerwereld werd twee jaar geleden
pijnlijk getroffen door de inmiddels vermaarde 1
juni-maatregel. Van de ene op de andere dag kwam vanuit
België het bericht dat de buitenlandse renners niet meer
in nationale wedstrijden mochten starten. Met andere
woorden: de Zeeuwse amateurs kregen bijvoorbeeld een
verbod opgelegd om voor 1 juni criteriums in België te
rijden. De maatregel gold dus alleen voor de eerste
maanden van het seizoen en werd onmiddellijk uitge
voerd. Het was kennelijk een soort wraak-actie tegen de
Nederlanders, die er van werden verdacht dat ze meestal
in combines reden.
Volgens Walter van Acker, de 46-
jarige voorzitter van het district
Zeeland, is dat de enige reden ge
weest. Er was immers al lang sprake
van een zekere afgunst door de vele
successen van de buitenlandse
amateurs. Jaren geleden voerde
Toine van den Bunder zelfs een
waar schrikbewind in de criteriums.
De amateur uit IJzendijke trok ook
vaak naar België en stond bekend
als een prijsrijder bij uitstek.
De Belgen hebben dat jarenlang
machteloos aan moeten zien. Wal
ter van Acker: „Ik ken nog veel
meer voorbeelden van renners die
ze niet graag zagen komen. Zo reed
Carlo Steel in een jaar tijd soms zo'n
35 overwinningen bij elkaar. Daar
van waren er minstens 25 in België
gehaald. De toppers reden in die
jaren een paar keer in de week over
de grens om in conditie te blijven".
Maar twee jaar geleden kwam de
Belgische wielerbond plotseling
met de 1 juni-maatregel. „We had
den altijd onze ogen dicht gedaan",
vertelt Albert Dhondt, die lid is van
de sportcommissie van de BWB.
„Het was eigenlijk nooit toegestaan
om buitenlanders te laten starten in
de gewone criteriums. Dan moest
de wedstrijd officieel aangevraagd
worden voor de internationale ka
lender".
„Wij hadden geen bezwaar tegen die
vele Nederlanders in onze wedstrij
den", beweert Dhondt. „Maar lang
zamerhand begonnen de meeste
provincies zich er tegen te verzet
ten. Er werd inderdaad veel in com
bines gereden door die renners. Ze
kwamen vaak samen naar de koers
en spraken openlijk af om de prijzen
te delen. Dat was de belangrijkste
reden voor de maatregel die we toen
hebben genomen".
Het Zeeuwse d'strict reageerde
aanvankelijk heftig op het verhod.
Walter van Acker: „We zijn onmid
dellijk in actie gekomen voor onze
renners. Het gevolg van die maat
regel was namelijk dat ze tot 1 juni
veel te weinig wedstrijden konden
rijden. Bij ons komt het seizoen pas
laat in april op gang. Toen de
amateurs nog wél in België moch
ten rijden, waren ze op dat moment
al een volle maand bezig".
Het staat al vast dat er voorlopig
geen verandering komt in de situa
tie zoals die nu al voor het derde
jaar zal zijn. De sportcommissie in
België ziet geen aanleiding om de
maatregel weer af te schaffen. Wal
ter van Acker: „We hebben in no
vember weer een gesprek aange-
vraagd, maar we kregen bericht
terug dat ze het te druk hebben".
Met dat antwoord moet Zeeland het
voor het komende jaar doen. De
amateurs zijn dus ook in dit seizoen
weer aangewezen op een gebrekkige
voorbereiding. „Ik ben zelf met wat
renners naar Spanje gegaan", ver
telt Walter van Acker. „We zijn op
trainingskamp geweest om in con
ditie te komen. Maar die reis ging
niet van de club uit... de renners
moesten het zelf betalen".
De KNWU heeft volgens de dis-
tricts-voorzitter niet meer gepleit
om het 1 juni-besluit terug te draai
en. „Ze zijn in dat opzicht een
beetje laks geweest", vindt Van
Acker. „We moeten vaststellen dat
wij als district niet veel meer kun
nen bereiken. Daarom was het be
ter dat we er met z'n allen achter
gingen staan. De districten in Bra
bant hebben er bijvoorbeeld toch
ook belang bij. Het is vreemd dat er
van die kant bijna geen reacties
meer komen en eigenlijk staan we
dus alleen in deze zaak. De KNWU
zegt gewoon: wij kunnen België
niet overtuigen".
Walter van Acker is echter niet van
plan om zich neer te leggen bij de
voor zijn district zo gewichtige
zaak. Hij geeft de hoop niet op dat
er ooit nog eens een akkoord tot
stand zal komen. Het schijnt ook
dat de Belgen inmiddels verdeeld
zijn in hun reacties op de maatregel.
Het geringe aanbod van renners in
sommige wedstrijden zal daar onge
twijfeld mee te maken hebben.
De Belgen zelf (de sportcommissie)
spreken, dat nog met klem tegen.
Volgens Albert Dhondt is alleen de
provincie Luik het niet eens met het
verlengen van de maatregel. „Voor
de rest blijft iedereen bij het stand
punt zoals we dat twee jaar geleden
hebben ingenomen", verzekert
Dhondt. Voor dit seizoen is er dan
ook geen sprake van een wijziging
in het verbod.
Voor de Zeeuwse renners houdt dat
in dat ze elders naar startgelegen
heid op zoek moeten. Walter van
Acker: „Maar dat is nu net het
probleem van alle amateurs. Er
zijn gewoon veel te weinig wed
strijden in Nederland. We hebben
in totaal ongeveer tweeduizend
amateurs. Ik denk dat er gemid
deld zes of zeven wedstrijden zijn
in een weekeinde waarin er bon-
Voor Walter van Acker zouden
grenspalen tussen Nederland en
België in het wielrennen niet moe
ten bestaan.
derd mogen starten. Dan mag je
dus vragen: waar moeten al die
andere jongens dan rijden. Het is
ook geen wonder dat er zo weinig
koersen zijn. Voor de meeste comi-
té's zijn de kosten veel te hoog".
Walter van Acker weet uit ervaring
dat een simpele amateur-koers al
gauw tussen de drieduizend en vier
duizend gulden kost. „Het is al een
hele opgave om dat één keer in een
jaar op te kunnen brengen. De
KNWU zou het dus goedkoper moe
ten maken. Ik zou bijvoorbeeld zeg
gen: een comité dat meer dan één
koers organiseert, moet na de eerste
keer niets meer afdragen aan de
Unie. Dat maakt gelijk al een groot
verschil. Kijk maar eens wat er in
België gebeurt. Daar kost het veel
minder om een wedstrijd te houden.
Ik ken kleine plaatsjes, zoals Sinaai,
die meer dan tien koersen in ëén
jaar organiseren".
De Zeeuwse renners zijn daar vóór
1 juni nog altijd niet gewenst. Ze
worden geweerd op enkele kilome
ters van huis en moeten vaak ver
reizen om een wedstrijd te rijden.
„We hebben nog één hoop", besluit
Walter van Acker. „Dat de Belgen
zelf na verloop van tijd ongedaan
maken. Ze hadden vorig jaar af en
toe nog geen twintig renners aan de
start bij de amateurs. Dat is wel
eens anders geweest toen de Zeeu
wen nog mochten rijden".
