Muizen en goudhamsters als huisdier oorbehoedmiddelen gezondheid Veiligheid ^Methoden Het spiraaltje Dalkon rt muizen, ratten kooi dierelantijnen woestijnratten voortplanting goudhamster schadelijk Vorm I Ruimte OENSDAG 5 FEBRUARI 1986 Schild en spiraaltje en Amerikaanse rechter heeft onlangs uitgesproken, dat alle vrouwen die schade hebben ondervonden van het [ogenaamde Dalkonschildje een schadeclaim kunnen indie- Nu kennen wij de Amerikanen zo langzamerhand met un enorme schadevergoedingen voor soms hele kleine edische ongemakken die patiënten hebben ondervonden. In ederland zijn wij in dat opzicht gelukkig veel nuchterder. laar als ik zoiets lees, ben ik altijd bang dat met een ergelijk bericht in kranten en op televisie veel onnodige ngst bij mensen gezaaid wordt. Hetzelfde is namelijk een aantal jaren 5 eleden gebeurd met 'de pil', een i nder soort voorbehoedmiddel. Er lijn toen onderzoekingen bekend ge worden naar eventuele gevaren van het gebruik van de pil voor de gezond- Ieid. Men stelde in deze onderzoekin- en toen vast, dat er een relatie gelegd on worden tussen het gebruik van de ■lil en trombose en hart en vaatziek- I en. Hierover is toen veel opschud- IBing ontstaan in de populaire week- laden. Maar al gauw werd duidelijk at de onderzoekingen alleen betrek ing hadden op de zogenaamde 'oude I )illen', die al lang niet meer algemeen lebruikt worden en die veel meer ïormomen bevatten dan de moderne lillen. Bovendien bleek dat roken een Ivaarschijnlijk veel belangrijkere fac- or was voor het krijgen van deze landoeningen. Tofessor Haspels, een van de Neder- andse deskundigen op het gebied an voorbehoedmiddelen zei on- angs: „Er bestond in ons land, zo'n 25 aar geleden nauwelijks een voe lingsbodem voor gezinsplanning. Voorbehoedmiddelen oftewel anti- oneeptie was toen een vies woord". Jat is nu wel anders. De pil is nu de bekendste methode van anticoncep- ie (voorbehoedmiddel), zeker in ons and waar ten opzichte van de rest ran de Europese landen het pilge- oruik altijd erg hoog geweest is. Maar, |oals de gynaecoloog Loendersloot iet aanduidde: ,,Er is geen genees- Jniddel zo bejubeld en vervolgens zo erguisd als de anticonceptiepil en soals gewoonlijk ligt de waarheid in net midden". De ingreep is iets ingewikkelder dan bij de man, maar met een of enkele dagen opname in het ziekenhuis is het gebeurd. Door een gaatje in de buik van de vrouw, net onder de navel, wordt een buigzame kijkbuis naar binnen geschoven. Daarmee worden de eileiders opgezocht en deze worden vervolgens dichtgemaakt. Het eitje kan dan niet meer van de eierstok naar de baarmoeder. Toch blijkt bij een heel klein aantal vrouwen (minder dan ëén per duizend) toch een zwan gerschap te ontstaan. Maar er kan gerust gezegd worden, dat de sterilisatie van zowel man als vrouw heel erg veilig is. Het spraakge bruik: ,,ik ben geholpen' is hier dan ook volledig op zijn plaats. Sterilisatie is een vrij definitieve methode. Daartoe gaat men eigenlijk pas over als het definitieve besluit tlle anticonceptie ofwel voorbe hoedmiddelen hebben hun eigen oor- en nadelen. Dus man en vrouw uilen zelf moeten kiezen, welk mid- jfiel in hun situatie het meest geschikt |s. en van de nadelen is natuurlijk het |>ntstaan van een zwangerschap tij- liens het gebruik van het anticoncep- l ie-middel. En nu moet u niet denken I lat dat nooit voorkomt. Een al wat mder rapport met de veelbetekenen- jl'e titel 'Anticonceptie is moeilijker lan men denkt!' geeft aan dat er in Nederland zo'n 70.000 onbedoelde I rwangerschappen voorkomen. In het I grootste deel van de gevallen is dit het uevolg van slordigheid in het gebruik hf het helemaal niet toepassen van Inticonceptie. Maar een klein aantal ïwangerschappen is met de verschil- ende methoden van anticonceptie liet te voorkomen. |Je meest veilige methode is sterilisa tie van de man. Hierbij worden de laadleiders van de man aan beide teelballen operatief dichtgebonden. Pit is een kleine ingreep, die polikli nisch kan gebeuren. In de sexuele contacten heeft de man geen enkele hinder van deze ingreep. Sterilisatie l an de man geeft een veiligheid van honderd procent. Je daarna volgende meest veilige nethode is sterilisatie van de vrouw. 'we willen geen kinderen meer' ge vallen is. Want terugdraaien van de sterilisatie is erg ingewikkeld. Veel mensen hebben deze beslissing nog niet genomen, maar willen alleen voorlopig geen kinderen. De anticon ceptiepil is dan een erg veilige metho de, hierbij komt bij minder dan éën procent van de vrouwen een zwanger schap voor. Bijwerkingen komen bij de pil wel voor, met name in de eerste paar maanden. Meestal zijn dit vrij onschuldige ongemakken, die bij wat langer gebruik meestal verdwijnen. Maar het is goed, deze ongemakken altijd even met de huisarts te bespre ken. Er is nu wel afdoende aangetoond, dat de pil rustig jarenlang gebruikt kan worden. Voor vrouwen beneden de 35 jaar die niet (veel) roken bestaat er geen enkele verhoging van het risico op hart- en vaatziekten. Bij sommige andere groepen van vrouwen bestaat er een licht verhoogd risico. Of het in een bepaald geval wel of niet verstan dig is om de pil te slikken kan het best bekeken worden samen met de huis arts. In 1977 ontstond de opschudding over de veiligheid van de pil, hierbij werd de pil, volledig onterecht, afge schilderd als een zeer gevaarlijk ge neesmiddel. In die tijd hebben veel vrouwen beslo ten dat zij de pil niet meer wilden slikken en zij zijn op zoek gegaan naar een andere vorm van anticonceptie. Veel vrouwen zijn toen overgescha keld op het spiraaltje. Het spiraaltje is een klein ankervor- mig stukje plastic, waar een klein bandje koper of zilver omheen gewon den is. Het spiraaltje zorgt voor een verandering van de wand van de baarmoeder, waardoor het eicelletje zich niet in de wand kan nestelen om verder te groeien. Vrouwen die overschakelden van de pil naar het spiraaltje deden dit meestal zeer bewust en waren dan ook op de hoogte van de nadelen; er komen namelijk iets meer zwanger schappen voor bij het gebruik van het spriraaltje. Ongeveer één tot vier pro cent waarbij overigens altijd kernge zonde kinderen ter wereld komen. Daarnaast hebben vrouwen met een spiraaltje wat meer last van ontste kingen van baarmoeder en eileiders. Dit probleem komt meer voor bij wisselende sexuele contacten, in die gevallen is een spiraaltje dan ook niet aan te raden. De menstruatie kan als gevolg van het spiraaltje wat heviger zijn, door wat sterkere samentrek- kinkjes van de baarmoeder. Soms wordt door deze samentrekkinkjes het spiraaltje uitgedreven. Een voordeel van het spiraaltje is natuurlijk dat je het niet kunt verge ten. omdat het jaren blijft zitten. Bij de pil gebeurt dit namelijk nogal eens. Er is een groot verschil tussen het ouderwetse Dalkonschildje en de mo derne spiraaltjes. Er kwamen bij het Dalkonschildje veel teveel zwanger schappen voor, maar erger nog, er bleken bij een aantal vrouwen ernsti ge infecties op te treden. In Neder land worden deze Dalkonschildjes dan ook al sinds 1974 niet meer verkocht. Er is voor vrouwen met een spiraaltje in Nederland dus geen en kele reden voor ongerustheid en we moeten voorkomen dat er weer aller lei indianenverhalen de wereld inge- holpen worden. 9R. B. Af. R. Bakker, arts DGD-Zeeland Prof. Haspels Het Dalkonschildje Naast de grote groep konijnen en cavia's zijn er nog tal van andere knaagdieren die bijzonder geschikt zijn om als huisdier te houden. Hoe weinig eisen deze diertjes ook stellen, toch zijn er een aantal grondregels waarmee ook bij deze knagertjes rekening gehouden moet worden. Zo kunnen zij geen van allen tegen vocht of tocht en door hun steeds maar doorgroeiende voortanden moeten zij gelegenheid hebben om deze af te laten slijten. Niets is voor hun knaagdrift veilig: electriciteits- draad, de telefoonaansluiting, uw meubelen enzovoort, tenzij u ze na tuurlijk een aantrekkelijker alterna tief biedt in de vorm van een noot bijvoorbeeld. De tijd dat we uitsluitend witte muizen in de dierenwinkels zagen is al lang voorbij. Er zijn tegenwoor dig muizen en tamme ratten in allerlei kleurvariaties te koop. Muizen en vooral ratten zijn sociale dieren, die dus bij voorkeur met een aantal bij elkaar gehouden moet worden. Toch melden kwekers noga eens ernstige vechtpartijen tussen sommige mannetjes. Hoewel dit mijns inziens te wijten is aan het gebrek aan ruimte waardoor het aangevallen mannetje niet kan vluchten, is het toch een zaak om rekening mee te houden. Het is daarom misschien aan te bevelen alleen een paar vrouwtjes te nemen, die blijkbaar in de hele schepping vreeczamer zijn. Het houden van uitsluitend vrouw tjes heeft ook nog het voordeel dat u niet ettelijke keren per jaar met een nestje zit opgescheept. Bovendien voorkomt u bij muizen die typische muizenlucht, die in hoofdzaak door de urine van de mannetjes wordt voortgebracht. De grootte van het dierenverblijf is een vast onderwerp van discussie in kwekerskringen. In het algemeen kan men stellen dat de aanbevolen maten aan de kleine kant zijn, ten minste als u uw dieren een redelijk verblijf wilt bieden. Voor twee mui zen is een oud aquarium met een grondoppervlak van 70 X 50 centi meter bijzonder geschikt. Een dik ke laag houtmot of turfmolm stelt de bewoners in staat naar hartelust te graven. Wat speeltuig kunt u geven in de vorm van een loopwiel en een ge spannen touwtje om te kunnen ba lanceren. Een omgekeerd doosje als slaapkamer maakt dan van het voormalige visseverblijf een echte muizenvilla. Ratten zijn aanzienlijk groter dan muizen, zodat ook de maten van het hok aangepast moeten worden. Daarom moet de lengte van het aquarium voor twee rattenvrouw- tjes toch al gauw 80 a 90 centimeter bedragen. Ook hier kan weer dezelf de bodembedekking worden ge bruikt, terwijl ook het menu kan bestaan uit wat de pot schaft, aange vuld met haver, tarwe, een paar zonnepitten en groenvoer. Een soep- bot is een lekkernij, waar ze dagen mee zoet zijn, maar ook harde hon- debrokken worden bijzonder geap precieerd. In plaats van houtmot of turfmolm worden tegenwoordig als bodembe dekking ook wel eens kattebakkor- rels gegeven. Het is materiaal dat sterk vocht en luchtjes absorbeert. Vooral het laatste is bij muizen soms wel nodig, want de muizenlucht wordt over het algemeen niet prettig gevonden. Het kattegrit is natuur lijk ook veel minder stoffig, dan de andere bodembedekking. De draagtijd bij muizen is 20 tot 21 dagen en een worp kan 9 tot 15 dieren omvatten. Er is zelfs eens een nest van 22 gemeld, maar ook bij een aanzienlijk kleiner aantal is de vruchtbaarheid toch zeer groot te noemen. De jongen komen blind en naakt op de wereld. Ze wegen dan ongeveer 1,5 gram. Al na enkele dagen wordt de beharing zichtbaar, die na tien dagen geheel voltooid is. Ook de tandjes komen dan door en daarmee loopt ook de zoogperiode ten einde. De oogjes gaan open en op een leeftijd van zestien dagen maken zij al de gekste capriolen. Zó gek dat dit de vlooienleeftijd genoemd wordt. Na drie weken zijn de jongen volwas sen en kort daarna willen zij de wereld intrekken om zelf een gezin te stichten. Om geen overbevolking in uw aquarium te veroorzaken, zult u de jongen dus moeten verwijderen. Bij ratten is de draagtijd 28 dagen. Vader rat behoeft niet verijderd te worden, want hij is een voorbeeldig huisvader, die zijn vrouw en kinde ren met alle zorgen omringt. Een worp omvat meestal tussen 5 en 15 jongen, die evenals bij de muis, naakt en blind op de wereld komen. Na drie weken kunnen zij zichzelf verzorgen en met zes weken zijn ook zij weer geslachtsrijp, zodat u de mannetjes van de vrouwtjes moet scheiden, want ratten hebben ma ling aan incest. In de dierenwinkels ziet men tegen woordig ook vaak woestijnratjes, althans mooie bruine knaagdier tjes, die iets groter zijn dan een muis, maar kleiner dan een tamme rat. Het is met dit diertje wat merkwaardig gesteld, omdat met de aanduiding woestijnrat of gerbil (gerbillus) dikwijls een woestijn muis (Meriones unguiculatus) be doeld wordt. Ze lijken dan ook erg veel op elkaar, maar er is wel verschil. De woestijnrat is altijd op zijn hoede en zit dan ook regelmatig de omge ving af te speuren, rechtop zittend en steunend op zijn staart. Als hij gevaar meent te ontdekken laat hij een schril alarmgeluid horen en trommelt met zijn achterpoten op de grond, om daarna snel zijn hol in te vluchten. In de natuur bestaat dat hol uit een heel gangenstelsel, dat regelmatig wordt uitgebreid en- waar een hele familie woont. Hieruit blijkt dan tevens dat het verblijf van een woestijnrat, gerbil of woestijn muis (wat het qpk mogen zijn) moet zijn aangepast aan die graafwoede. Het is overigens erg leuk om als huisvesting voor de woestijnratjes een wat hoog aquarium te nemen, zodat er een dikke laag zand in kan en daardoor het gangenstelsel geob serveerd kan worden. Met de voortplanting is het wat merkwaardig gesteld. Zij zijn mo nogaam, dat wil zeggen dat één mannetje één vrouwtje kiest (of omgekeerd, natuurlijk). Andere die ren worden dan verjaagd of zelfs gedood, als er niet voldoende vluchtmogelijkheid is. Vóór de pa ring is er langdurig en uitgebreid liefdesspel, het duurt dan 22 tot 29 dagen tot de jongen geboren wor den. Een worp bestaat gewoonlijk uit 3 tot 4 nieuwe wereldburgers, die ook weer naakt en blind ter wereld ko men. Na ruim een week wordt de beharing al goed zichtbaar en met vijftien dagen kunnen ze al zelfstan dig knagen, omdat dan de tanden al voldoende ontwikkeld zijn. On danks het ontwikkelde gebit van de jongen gaat het zogen nog door tot de dieren ruim drie weken oud zijn. De oogjes gaan op de dertiende dag open. Ook de goudhamster is nog een betrekkelijk nieuw huisdier. Hoe wel het dier al in 1839 door de bioloog Westerhouse was beschre ven, verkeerde iedereen in de ver onderstelling dat zij uitgestorven waren. Tot in 1930 professor I. Aha- roni in de buurt van de plaats Aleppo in Syrië geheel onverwacht een volwassen vrouwtje met niet minder dan twaalf jongen vond. Deze bioloog kende de diertjes wel uit de beschrijving van zijn voorgan ger Westerhouse, maar was uiter aard stom verbaasd. Hoewel verder niet bekend met de leefwijze van de hamsters wist hij de dieren in leven te houden en bracht ze schielijk naar de Hebrew Universiteit in Jeruza lem. Daar wist men de goudham sters onderling verder te fokken en uit deze hamsters zijn alle goudham sters op de hele wereld afkomstig. Men heeft nooit meer een levend dier ergens in de hatuur aangetrof fen. De goudhamster heeft de grappige gewoonte zijn voedsel in twee wang zakken te proppen en het daarna op een veilig plaatsje op te bergen, om het geleidelijk te consumeren. De wangzakken zijn soms zo gevuld dat het kopje wel tweemaal zo breed is. Voedsel, dat direct wordt gegeten neemt de hamster in zijn twee voor pootjes, af en toe happend flitsen zijn zijn kraaloogjes steeds rond om te zien of er geen gevaar dreigt. Na elke handeling volgen dan weer de uitgebreide poetsbezigheden, die voor het grootste deel echter 's nachts geschieden. Want de hamster is een nachtdier, dat bij voorkeur overdag in zijn holletje ligt te slapen. Hierbij komt dan teven een bezwaar naar voren, omdat het leven van de hamster pas begint als wij gewoon lijk in bed liggen. Ook hebben de diertjes een nogal enthousiast en luidruchtig liefdesleven, waardoor het houden op een kinderkamer soms minder gewenst zal zijn. Bo vendien is het vrouwtje om de week bronstig, welke bronstijd vier dagen duurt, dus Hamstertjes spannen wel de kroon in knaagdierenland wat betreft hun vruchtbaarheid. De draagtijd van een vrouwtje is maar 14 tot 16 dagen, een nestje bevat tot 12 jongen en die jongen zijn na dertig dagen alweer geslachtsrijp. Het reproductiever mogen is dus wel erg groot. Merk waardig is, dat de jongen die ook weer naakt en blind geboren wor den, pas na een dag of vijftien kunnen zien en dan ook een beetje op hamstertjes gaan lijken. Daar voor lijken ze meer op varkentjes van marsepein uit de Sinterklaase talages. Vanuit menselijk standpunt bezien zijn alle knaagdieren op de een of andere manier schadelijk. Zij knab belen aan de oogst te velde of bezoeken onze magazijnen waar voedsel ligt opgeslagen. Ratten en muizen zijn in het bijzonder be rucht, omdat zij opgeslagen voedsel voor menselijke consumptie on bruikbaar maken door er hun uit werpselen in te deponeren. Hoeveel men ook nu al van deze dieren weet, omtrent één zaak tast men nog volledig in het duister, namelijk de rattenkoning. Het woord 'rattenkoning' wordt ge bruikt voor een aantal ratten, dat met de staarten in elkaar verstren geld zit en wel op dusdanige wijze, dat de dieren niet meer weg kunnen lopen. Hoe men aan het woord 'rat tenkoning' komt is ook een raadsel, want het geeft geen juiste omschrij ving van het verschijnsel. Toch is dit verschijnsel de afgelopen vier eeu wen al bijna zestigmaal beschreven, waarvan zeker een tiental als histo risch betrouwbaar zijn aan te mer ken. De meest recente rattenkoning is afkomstig uit ons land, waar in 1963 op een boerderij in Rucphen (N.Br) een groep van zeven met de staarten aan elkaar verknoopte zwarte ratten werd gevonden. Deze verstrengeling is wetenschap pelijk onderzocht en er zijn ook röntgenfoto's van gemaakt, maar een verklaring heeft men nog niet gevonden. Er zijn onderzoekers, die uit 'wetenschappelijke' nieuwsgie righeid hebben getracht een ratten koning kunstmatig te krijgen door de staarten van de dieren aan elkaar te lijmen. Omtrent het nut van dergelijke proeven zal waarschijn lijk ieder zinnig mens zijn twijfels hebben, maar helaast gebeuren dit soort zaken nog steeds. Iz. M. de Klerk Grote manifestatie Mens en Wetenschap (Door Louis Engelsman Ter gelegenheid van het 350-jarig bestaan van de Universiteit van Utrecht wordt van 3 tot en met 11 mei in de Jaarbeurs de manifestatie 'Mens en Wetenschap' gehouden. Tijdens deze gebeurte nis wil de universiteit een breed publiek tonen wat zich binnen haar muren afspeelt. De organisatoren rekenen op minstens 100.000 bezoekers. „Wij willen op een leuke, lichtvoetige wijze aan een breed publiek laten zien waarmee onze universiteit zich bezig houdt", zegt adjunct-secretaris mr. M. A. P. Haersma Buma. „Vooral aan het onderzoek dat hier plaats vindt, zal veel aandacht worden besteed. In feite kan iedere bezoeker zien hoe hij in zijn hele levensloop steeds met de gevolgen van dergelijk onderzoek wordt geconfronteerd". Haersma Buma is hoofd van het lustrumbureau, dat de reeks van festiviteiten voorbereidt. 'Mens en Wetenschap' is daarin één van de grotere manifesta ties. De inrichting van de tentoonstelling' kost al anderhalf miljoen gulden. Maar aan dit bedrag zal, aldus Haersma Buma, de universiteit zelf geen stuiver hoeven mee te betalen. De kosten zullen geheel worden opgebracht door de 81 bedrijven, instellingen en overheden, waarmee de universiteit veelvuldig samenwerkt. Zij bouwen binnen de vast gestelde formule aan de expositie mee. Bovendien biedt de Jaarbeurs, met wie de universi teit een samenwerkingsovereenkomst heeft geslo ten, gratis tienduizend vierkante meter ruimte in de Julianahal en de Margriethal aan. „Zij vinden het interessant om aan dit experiment mee te doen", aldus Haersma Buma. „Want voor de Jaarbeurs is zoiets ook nieuw". Een overstelpende hoeveelheid activiteiten, tech nieken en onderzoeksgegevens zal door ruim hon derd vakgroepen op een zo begrijpelijk mogelijke manier worden gepresenteerd. Dat loopt van inge slagen meteorieten tot nieronderzoek, van aard magnetisme tot dopingonderzoek en van hartpro- thesen tot computerkunde. In vijf grote paviljoens wordt hieraan gestalte gegeven. Haersma Buma is enthousiast over de vormgeving van de manifestatie. „Die wordt interessant voor jong en oud. Zo zal er een soort 'rampenpaleis' worden opgebouwd. Er komt onder andere een vulkaan in. die geluiden maakt alsof hij elk moment kan uitbarsten. Op weggeslingerde brokstukken komen teksten te staan, waarop uitleg wordt gege ven over de achtergronden van het vulcanisme. Wie daarover nog méér wil weten, loopt gewoon iets dieper dat deel van het paviljoen in". Er zijn legio van dat soort vondsten. „We bieden de mensen de gelegenheid om ook eens met een blinde geleidehond te lopen. Dan kunnen ze zelf ervaren wat dat betekent. Ook kunnen bezoekers als ze daar zin in hebben in een ziekenhuisbed gaan liggen of middeleeuws voedsel eten. Ze kunnen in een nage bouwde rechtzaal zitten en een kijkje nemen in een gevangenis. De 'grot van Plato' wordt opgebouwd en we laten zowel de berg voedsel zien die een hond verbruikt als de berg afval die hij produceert". Een bezoek aan 'Mens en Wetenschap' moet kortom „het leukste dagje uit in '86" worden, meent Haersma Buma. De organisatoren richten zich op het gehele Neder landse publiek. Op schoolklassen („Ideaal voor leerlingen om een spreekbeurt voor te bereiden"), op studenten, bejaarden en gezinnen. „In het verleden is vaak gebleken dat een groot deel van de bevolking nauwelijks weet heeft van wat er binnen de universiteiten allemaal gebeurt", zegt Haersma Buma. „We doen daarvan nu visueel verslag. Het zal dan duidelijk zijn dat ook de universiteit een belangrijke plaats in de samenleving inneemt. De wetenschap is daar een fundamenteel onderdeel van". Op de manifestatie wordt de huidige dagelijkse onderzoekspraktijk getoond. Maar er zal ook terug worden gekeken en er zullen aanzetten naar toe komstige ontwikkelingen worden gepresenteerd. In dat verband is de subfaculteit sterrenkunde ruim vertegenwoordigd. Haar expositieruimte grenst aan ruimtevaartshow 'Space '86', die van 3 mei tot 29 juni door Chriet Titulaer op het Jaarbeursterrein zal worden opgezet. Een centrale plaats op de manifestatie wordt ingenomen door een huis anno 1986, dat op tweeë neenhalf maal de menselijke schaal wordt opge bouwd. Door middel van 'rode draden' worden reusachtige gebruiksvoorwerpen in deze woning verbonden met de paviljoens, waarin de bezoeker kan zien hoe ze zijn ontwikkeld. Op deze wijze ontdekt hij welke natuurkundige wetten eraan ten grondslag hebben gelegen en hoe vernuftig deze zijn toegepast. Het spektakel zou geen universitaire gebeurtenis kunnen zijn zonder wetenschappelijke kennisover dracht. Daarom worden er tijdens de expositieda- gen diverse symposia en kleine congressen gehou den. Ondermeer zal er worden gepraat over de vraag of 'alles wat kan ook moet gebeuren' in de diergeneeskunde, de 'rol van het onderwijs' en 'de verovering van de ruimte'. Het ligt, aldus Haersma Buma, in de bedoeling om congresdeelnemers voor de TV-camera's te halen, die in de huiskamer van het centrale huis worden opgesteld. „Een bekende televisiepersoonlijkheid - we weten nog niet precies wie - zal hen in dat geval in begrijpelijke taal moeten interviewen. We willen dat via het lokale tv-net (kanaal 42) in Utrecht uitzenden". De manifestatie is alle acht dagen te bezichtigen. Openingstijden van 10 tot 21 uur, op zaterdag van 10 tot 18 uur. Toegang tien gulden; kinderen, scholieren, bejaarden en groepen krijgen korting.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1986 | | pagina 7