Vlissings duo in finale van
Haags muziekconcours
Straf 'op maat' voor
rijden onder invloed
Veiling gaat dicht
Beheer wegen toenemende last
voor het Bevelandse waterschap
PZC/ provincie
'GEMEENTEN MOETEN TEKORT OPVANGEN'
Jongeren-gs
Ruim 3 miljoen
voor 'kleine'
bodemsanering
in Zeeland
KLOK STIL NA
TACHTIG JAAR
Jongerenkrant
WAT LEVERT
JACOB BOER?
DAKRAMEN
POLITIERECHTER
Voorzitter van
Rekenkamer houdt
inleiding in
hotel Vlissingen
'PROVINCIE STELT TE WEINIG GELD BESCHIKBAAR'
Dupe
12
IJZERHANDEL
JACOB BOER B.V.
I
WOENSDAG 5 FEBRUARI 1986
Dierenasiel T erneuzen
met sluiting bedreigd
TERNEUZEN Het dierenasiel Zeeuwsch-Vlaanderen in Terneuzen sluit definitief de
deuren, indien de acht Zeeuws-Vlaamse gemeenten niet voor eind april besluiten het asiel de
helpende hand te bieden. „We houden de zaak nu met veel kunst- en vliegwerk draaiende.
Maar er wordt verlies geleden en bovendien is de huisvesting zo slecht dat we op korte
termijn ingrijpende maatregelen moeten nemen", aldus voorzitter Pim Broekhuysen. De
stichting dierenasiel ziet maar één oplossing: nieuwbouw en dekking van het jaarlijkse
exploitatietekort door de acht gemeenten. Die zouden dan jaarlijks 79.000 gulden uit moeten
trekken voor de opvang van honden en katten.
Het enige asiel in Zeeuwsch-Vlaande
ren kampt al jaren met problemen,
zowel van financiële aard als op het
gebied van de huisvesting. Elf jaar
geleden kreeg de stichting - mede
dank zij de inzet van een aantal
serviceclubs in Zeeuwsch-Vlaanderen
- de beschikking over een nieuw ge
bouw bij de kinderboerderij aan de
Otheense Kreek in Terneuzen. Na
verloop van tijd echter begon het
onderkomen mankementen te verto
nen. Een jaar geleden wees een uitge
breid onderzoek uit dat die voorname
lijk werden veroorzaakt door het feit
dat het asiel was gebouwd op een
vroegere vuilstortplaats. Eigenlijk
had men, met het oog op de bodemge
steldheid, gebruik moeten maken van
heipalen. Dat was dus nagelaten.
Voorzitter Broekhuysen: „We hebben,
toen we eenmaal wisten dat het huidi-
Voorzitter Pim Broekhuysen van het
dierenasiel in Terneuzen.
(Slot van pagina 9)
vervoer zaak is van de landelijke
overheid en de busmaatschappijen.
En Boersma (PvdA) meende dat 'dat
jidee over die voorlichtingsbrochure
■best meegenomen kon worden naar
verdere vormen van overleg'.
Andere punten, door de jongeren naar
voren gebracht, betroffen het onder
wijs, de slechte arbeidssituatie en het
woon- en leefmilieu. Zo constateerden
zij dat de overgang van school naar
beroepspraktijk vooral voor meisjes
en buitenlandse jongeren problemen
opleverde: dat het gebrek aan ver
volgopleidingen in bijvoorbeeld
Zeeuwsch-Vlaanderen tot gevolg
heeft dat veel jongeren besluiten 'dan
maar niet te gaan studeren', terwijl ze
daar wel de capaciteiten voor hebben,
en dat het lesmateriaal voor buiten
landse kinderen onvoldoende is. Ook
vroegen ze het college 'kansarme jon
geren' meer de gelegenheid te geven
om werkervaring op te doen.
CDA-gedeputeerde Barbé benadruk
te dat aan de problematiek van de
jeugd-werkloosheid wordt gewerkt.
„Een contactcentrum voor onderwijs
en arbeid is in oprichting, en verder
zijn er onder meer projecten die jonge-
ren de kans geven stage te lopen bij
bedrijven."
Als één van de laatste punten brach
ten de jongelui naar voren dat de
uitgave van een Zeeuwse jongeren-
krant best een regelmatig terugke
rend gebeuren mag worden. „Tot nu
toe is de krant gratis uitgedeeld,
maar wij zijn best bereid daarvoor te
betalen, zodat de investeringen zich
terug verdienen" meende één van de
jongeren.
Maris-Koster (VVD) bracht daar te-
gen in dat de jongeren zo'n plan zélf
konden aankaarten via de Zeeuwse
Jeugdraad: „Het lijkt me namelijk"
een goed plan. En jullie kunnen toch
zelf óók initiatief tonen, 1985 was
uiteindelijk het jaar van de jongeren."
Na afloop van de bijeenkomst komt
Collin Clement (17 en afkomstig uit
Schuddebeurs -Zeeuwsch-Vlaande-
ren-) nog even terug op dat 'eigen-
initiatief: „Ze kunnen wel zeggen
dat wij zelf initiatief moeten tonen,
maar dan moeten overheids-instan-
ties wel eerst uitleggen hoe en wat:
1 Wij weten niet waar en bij wie je die
ideeën kunt aankaarten. Ik had. tot
voor kort. bijvoorbeeld nog nooit van
het bestaan van een Zeeuwse Raad
gehoord.,,
Wat vond hij van het gesprek, heeft
hij het idee dat er iets met de ideeën
gaat gebeuren? „Nee, maar dat had ik
ook niet echt verwacht." Carin Plette
valt hem bij: „Het gaat erom dat wij
gewoon even hebben gezegd wat wij
er van vinden. Meestal wordt niet
naar ons geluisterd."
(Advertentie)
om maar eens iets te noemen
jb
Verrijn Stuartweg 6A
ind.terr. 'De Poel'
Goes, tel. 01100-20510
ge gebouw niet te handhaven was,
direct de noodklok geluid. Maar echt
veel leverde dat niet op. De situatie
verslechtert nog met de dag. Het is
een wonder dat de kozijnen er nog
inzitten bijvoorbeeld".
Inmiddels liggen de schetsen voor
nieuwbouw klaar. In overleg met de
gemeente Terneuzen is ook al een
plaats voor de nieuwbouw gereser
veerd: een lap grond pal tegenover het
huidige gebouw. Broekhuysen: „We
hadden eigenlijk een andere lokatie
op het oog, omdat we nu natuurlijk
toch weer op diezelfde stortplaats
zitten. Maar aan de andere kant zijn
we heel blij met de medewerking van
de kant van de gemeente. Hopelijk
wordt er ook niet te moeilijk gedaan
als straks de bouwplannen worden
ingediend".
Het dierenasiel in Terneuzen vertoont vele mankementen, waaronder scheu
ren in de muren, die provisorisch zijn gerepareerd.
VLISSINGEN - De jeug
dige dwarsfluitist Mau
rice Heugen (16) en de
pianiste Marianne Boer
(17), beiden uit Vlissin-
gen, zijn doorgedrongen
tot de finale van het
zeventiende Interscho-
laire Muziekconcours
Edith Stein in Den
Haag. Dit concours voor
middelbare scholieren,
dat het afgelopen week
einde werd gehouden,
stond dit jaar open voor
strijkers, blazers, zan
gers en kleine ensem
bles.
Van de 66 deelnemers
aan het concours (onder
wie 34 blazers) werden er
negen geselecteerd voor
de finale, die 4 maart in
zaal Diligentia in Den
Haag wordt gehouden.
Maurice, die optrad sa
men met zijn vaste bege
leidster Marianne Boer,
speelde Concertino opus
MIDDELBURG - De 52-jarige R. P.
F. L. uit Oostende werd vorig jaar
augustus in de Van Woelderenlaan
in Vlissingen aangehouden op ver
denking van rijden onder invloed.
Agenten die achter hem reden za
gen hem beurtelings op de linker
weghelft en in de rechterberm ver
zeild raken. Bij de bloedproef
scoorde hij 2.50 promille.
Voor het hekje van de politierech
ter verklaarde L. dinsdag dat hij op
die bewuste dag een buitengewoon
moeilijk karwei had moeten klaren.
Daarna had hij aan de tap de
spanningen van zich af laten glij
den. Op zich had de officier van
justitie mr C. M. P. Nijmeijer geen
bezwaar tegen die gang van zaken,
„maar", aldus de officier, „dan
moet u niet meer in een auto gaan
zitten". Hij eiste twee weken gevan
genisstraf voorwaardelijk, 1500 gul
den boete en twaalf maanden rij
ontzegging waarvan drie maanden
voorwaardelijk met een proeftijd
van twee jaar.
Politierechter mr J. D. C. J. Janzen-
van Oosten hield er rekening mee
dat de rijontzegging, die alleen in
Nederland geldt, L. desondanks
grote problemen met zijn werk op
levert. Mede omdat hij nog nooit
eerder op deze manier in de fout
ging, beperkte zij de ontzegging tot
acht maanden, terwijl ze de boete
tot 2000 gulden verhoogde.
Ook de 26-jarige A. H. uit Roosen
daal kreeg een vonnis dat geheel op
zijn persoonlijke omstandigheden
was toe gesneden. H. werd in april
van het vorig jaar in Goes gepakt,
toen hij met 1.13 promille achter
het stuur zat. Hij had de zaak
kunnen afdoen met het betalen van
een acceptgiro van 750 gulden,
maar dat kon hij onmogelijk op
brengen van zijn minimumuitke
ring.
„Ik zal maar niet vragen hoe u dan
de wegenbelasting betaalt", merk
te de politierechter op, maar zij
kwam hem tegemoet door de geëi
ste boete van 750 gulden terug te
brengen tot 400 gulden. Daarnaast
legde zij hem vier maanden rijont
zegging op, die niet door de officier
waren ■gevraagd. „Dan kunt u in die
vier maanden die 400 gulden mak
kelijk overhouden", veronderstelde
mr Janzen-Van Oosten.
Het bestuur van het dierenasiel in
formeerde een paar weken geleden
vertegenwoordigers van de acht ge
meenten over de huidige situatie en
de toekomstplannen. Broekhuysen:
„Over het algemeen werd er positief
gereageerd." Maar voor alle zeker
heid werd ook een 'open brief opge
steld, gericht aan alle politieke par
tijen in de regio. Broekhuysen: „We
willen de zaak niet in de politieke
sfeer trekken, maar de partijen wel
laten weten dat het water ons tot de
lippen staat en er nu echt iest moet
gebeuren. De gemeenten moeten zich
op korte termijn duidelijk uitspre
ken over steun aan het asiel. Houden
ze de boot af, dan weten we waar we
aan toe zijn en dan zullen we nog
voor de zomer de deuren moeten
sluiten".
Wat er dan gebeurt, is nog onduide
lijk. Feit is dat het huidige asiel
jaarlijks onderdak biedt aan zo'n 500
honden en katten, terwijl bovendien
een aantal huisdieren tijdelijk wordt
opgevangen in het 'pensiongedeelte'.
Daarnaast heeft het asiel ook een
soort 'bemiddelingsfunctie' (jaarlijks
bellen zo'n 200 mensen het asiel met
alle mogelijke vragen).
De nieuwbouw kost ongeveer 260.000
gulden. Voorzitter Broekhuysen: „Dat
geld kunnen we vermoedelijk wel bij
elkaar krijgen. Via acties, inschake
ling van de serviceclubs en giften van
bijvoorbeeld de Dierenbescherming
Zeeuwsch-Vlaanderen. Maar we ko
men er alleen uit wanneer de acht
gemeenten eendrachtig besluiten
jaarlijks in te staan voor het exploita
tietekort. En dat hebben we geraamd
•op 79.000 gulden". De gemeenten be
talen nu zo'n 47.000 gulden per jaar.
Daarbij moet worden aangetekend
dat met name de gemeenten Sas van
Gent, Hulst en Axel niet het volle
pond betalen voor de opgenomen
zwerfdieren. Broekhuysen: „We be
grijpen best dat het voor de gemeen
ten een hele beslissing is om nu met
fikse bedragen over de brug te komen.
Maar als je het goed beschouwt, moet
zo'n bedrag van nog geen 80.000 gul
den per jaar toch wel op te brengen
zijn. Het gaat tenslotte om het welzijn
van onze honden en katten".
107 van Cecile Chamina-
de, op grond waarvan hij
als enige fluitist werd
uitverkoren voor de fi
nale. Hierin treden ver
der voor het voetlicht
een zanger, een harpist,
een cellist en vijf violis
ten.
Maurice Heugen
volgt fluitlessen bij
Koos Verheul en A. Gos-
selink-de Graauw. Ma
rianne Boer is leerlinge
van Jan Wijn.
(Van onze Haagse redacteur)
DEN HAAG - De provincie Zeeland
krijgt van minister Winsemius (mi
lieubeheer) een bedrag van 3,4 mil
joen gulden voor de bodemsanering.
In totaal gaat het voor alle provin
cies en het openbaar lichaam Rijn
mond om een bedrag van 69,5 miljoen
gulden. Deze budgetbedragen zijn be
doeld voor sanering van 'kleinere
gevallen' van bodemverontreiniging,
tot 10 miljoen gulden per geval.
In 1985 bedroeg het totaal van de
budget-bedragen 66.3 miljoen gulden.
De bedragen zijn toegekend op basis
van de saneringsprogramma's van de
provincies en Rijnmond.
Binnen de budgetten moeten de pro
vincies zelf bepalen, welke gevallen
het eerst voor sanering in aanmerking
komen.
Over een uitgewerkte aanpak van
omvangrijke gevallen van bodem
verontreiniging - per stuk meer dan 10
miljoen - zal de minister in de loop van
dit jaar aan verschillende provincies
toezeggingen doen. Tevens wordt het
mogelijk vervuilde grond tijdelijk op
te slaan.
VLISSINGEN - De heer F.G. Kordes,
voorzitter van de Algemene Rekenka
mer, houdt donderdag 27 februari in
Vlissingen een inleiding op uitnodi
ging van de Nederlandsche Maat
schappij voor Nijverheid en Handel,
departement Zeeland. De rekenka
mer-voorzitter zal een inleiding hou
den tijdens een lunchbijeenkomst van
het departement, die omstreeks
twaalf uur begint in maritiem hotel
Britannia. De titel van zijn inleiding:
„De Algemene Rekenkamer. Een be
drijf?"
Het personeel in de veilingloods, kort voor het einde. Achterste rij van links naar rechts: A. Theune (fustmeester),
J. Schout, A. Bruinooge en J. Korstanje (alle drie kopers). Voorste rij: J. Verhage (keurmeester), A. van Zweden
(chef), mevrouw P. de Visser-de Visser kantineen echtgenoot en afslager J. Boone.
Een hard gelag. Zo ervaren de werkers van de Coöperatieve Tuin
bouwveiling Walcheren de op handen zijnde sluiting. Vrijdag 28
februari draait de klok op het complex aan de Middelburgse Braakman
straat voor het laatst. De meeste vaste personeelsleden werken er al zo
lang dat ze de veiling als een stuk van hun leven beschouwen. Zoals
bijvoorbeeld keurmeester/afslager J. Boone. Hij kwam 44 jaar geleden,
op twaalfjarige leeftijd binnen en heeft de langste staat van dienst. „Het
gaat me aan het hart", zo geeft hij zijn gevoelens weer.
Mevrouw P. de Visser-de Visser
voorziet tuinders, kopers en andere
bezoekers al achttien jaar van eten
en drinken. De verkregen ervaring
blijkt alleen al uit de erwtensoep.
Voor één gulden en een kwartje
serveert ze je een fors uit de kluiten
gewassen kom. Welgevuld met
worst en spek en uitstekend op
temperatuur. Zonder dat ze behoe
ven te bestellen krijgen de vaste
klanten hun vaste menu van soep
en broodjes voorgezet, met bijbeho
rende koffië, limonade of pils. Er
resten nog drie weken en voor me
vrouw De Visser is het zonneklaar
dat ze de contacten erg zal missen.
„Jammer is het. Dit werk heb ik
altijd met veel plezier gedaan".
De eerste veildag was in februari
1906, zodat sluiting samenvalt met
het bereiken van de leeftijd der zeer
sterken. Het vijfenzeventigjarig be
staan werd vijfjaar geleden nog met
veel luister gevierd, nu is er geen
aanleiding tot herhaling. Van een
somber slot wil veilingmeester en
bestuursvoorzitter A. Don niette
min niet weten. Dat het doek zou
vallen werd een jaar geleden al
aangekondigd, zodat ieder de tijd
heeft gehad zich op het einde voor
te bereiden.
De leden-tuinders zullen er weinig
tranen om schreien, dat ze vanaf
maart op de veiling Zuid-Holland-
Zuid in Barendrecht aangewezen
zijn. Het prijsverloop bij de veiling
Walcheren is de laatste jaren grillig
geworden. De mijnzaal telt 182 zit
plaatsen en daarvan zijn er gemid
deld niet meer dan twintig bezet.
Daardoor kan de prijs enorm zak
ken en dat is beroerd voor de telers.
De gelederen van de kopers dunden
uit door de komst van groentehoe-
ken in supermarkten. Dat ging ge
paard met de gestage terugloop van
de groentewinkel om de hoek. Het
grootwinkelbedrijf koopt centraal
in bij grote veilingen, zoals Breda en
Barendrecht. Daar is iedere dag een
compleet assortiment aanwezig.
Ook in Middelburg is daar veel
aandacht aan besteed, maar het
komt wel eens voor dat er op een
kwade dag geen spruiten aange
voerd worden.
Schoorvoetend geeft Don na veel
aandrang toe dat de situatie voor de
kopers vaak omgekeerd geweest is.
Zij konden veelal profiteren van de
lage prijzen in Middelburg en maak
ten zodoende flinke winsten op
groenten en fruit. Want ze waren nu
ook weer niet zo consument-vrien
delijk dat ze deze waren veel goed
koper aan gingen bieden dan voor
de prijzen die elders in het land
gevraagd worden. Het groene we
reldje op Walcheren is klein en ons
kent ons. Vandaar de voorzichtig
heid. Een van de tuinders wil wel
commentaar geven maar houdt zijn
naam achter de kiezen. „Er is hier
grof verdiend en er zijn jongens rijk
geworden van deze veiling. Die tijd
is straks voorbij".
Don vindt op zijn beurt dat de
handel niets kwalijk te nemen
is. „Het is overal op de wereld zo
dat de consument niet profiteert
van lage productiekosten. Vergeet
niet dat de kleinhandel ook voor
hoge kosten staat. Bovendien is er
altijd sprake van verval (groenten
die te lang in de schappen liggen en
dan weggegooid moeten worden).
Niettemin erger ik me dood wan
neer ik bij supermarkten hier in de
buurt een rode kool zie liggen die
veel hoger geprijsd is, dan waar
voor ze bij de veiling gekocht is"f
sDe groenteboeren laten het achter
ste van hun tong niet zien wanneer
hun gevraagd wordt naar de ge
maakte winsten. Toch erkennen ze
dat de sluiting van de veiling voor
hen ongunstig is. „De tijd dat we
kwartjes tussen de dubbeltjes von
den is straks afgelopen", zo stelt de
Middelburgse fruithandelaar W. L.
Janse eerlijk vast. Zijn Vlissingse
collega A. Coppoolse koopt al vijf
envijftig jaar aan de Braakman
straat. „Voor de kleinhandel wordt
het moeilijker", zo voorspelt hij.
Zijn stadgenoot A. Bruinooge: „Het
is een puur slechte zaak voor ons".
Het veilingbestuur heeft nog gepro
beerd het tij te keren. De afgelopen
twee jaar was er een samenwer
kingsovereenkomst met de Baren-
drechtse veiling. Deze hield in dat
bij grote aanvoer van produkten, de
overcapaciteit bij ZHZ de klok pas
seerde. Doel was doordraaien of
lage prijzen in Middelburg te voor
komen. De heer Don gaf dinsdag
aan dat dit veel hoofdbrekens kost.
Stuur je teveel door dan klagen de
kopers omdat de prijs omhoog gaat.
Bij te weinig doorzenden klagen de
tuinders omdat het tegenoverge
stelde gebeurt.
De regeling met Barendrecht ten
spijt blijft het prijsbeeld in Middel
burg sterk afwijken van dat van de
overige veilingen, zo bleek ook dins
dag. In drie kwartier was onder
leiding van veilingmeester Don en
afslager J. Boone de aanvoer de
veilingklok gepasseerd. De belang
stelling bestond uit twintig kopers.
Zij kochten prei klasse drie voor
prijzen die uiteenliepen van 55 tot
78 cent, terwijl de tuinders in Baren
drecht daarvoor fl 1,08 tot fl 1,82
voor ontvingen, het dubbele dus.
Spruiten klasse twee gaf hetzelfde
beeld te zien. In Middelburg liep de
opbrengst uiteen van 76 tot 81 cent,
in Barendrecht werd tot 2 gulden en
29 cent geboden. Niet voor alle
gewassen werden dergelijke ver
schillen genoteerd. Sla deed in Mid
delburg 67 tot 69 cent, in Baren
drecht 65 cent.
De prijzen in Middelburg kunnen
explosief stijgen wanneer er plots
een grote koper opdaagt. Gebeurt
dat niet en bied je als tuinder een
grote partij aan, dan kan je fors het
schip ingaan. Geen wonder dat
meerdere telers al een heenkomen
zochten in Breda, Barendrecht of
elders. Vooral voor tuinders met
grote teelten kan het prijsverloop in
Middelburg groot verlies opleveren.
Don geeft aan dat bij tienduizend
komkommmers een paar cent prijs
verschil al snel een flink strop voor
de tuinder geeft. Er zijn voorbeel
den van mensen die in één jaar
vijftienduizend gulden aan inkom
sten derfden doordat ze hun kom
kommers in Middelburg verkoch
ten.
Kortom: sluiting was onont
koombaar. Het bestuur nam de
beslissing met tranen in de ogen,
maar kon niets anders. Tot ver
driet ook van het personeel, zoals
al bleek. Wil Dirksen-Adriaanse
werkt op de administratie en is al
dertig jaar bij de veiling, ,,'t Is toch
een deel van je leven geworden.
Het gaat me aan het hart, zo kan je
gerust zeggen". Zo vinden ook de
heren A. H. van Zweden (chef en al
28 jaar in dienst), A. Theune (fust-
meester) en J. Verhage (afslager,
keurmeester en manusje van alles
sinds 37 jaar). Over de getroffen
sociale regelingen wordt zeker niet
geklaagd.
Niettemin is het voor verschillende
betrokkenen sneu dat ze vanwege
hun leeftijd net niet voor de VUT-
regeling in aanmerking komen. En
vertrekken naar Barendrecht is ook
niet alleen rozengeur en mane
schijn. Verhage voelt er niet voor:
„Hier is 't een leuk veilinkje. Daar
werken 160 mensen, net een fa
briek".
Willem Staat
GOES - Het beheer en het onderhoud
van de wegen wordt een toenemende
last voor het waterschap Noord- en
Zuid-Beveland. De provincie stelt er
te weinig geld voor beschikbaar en
de rijksoverheid is uiterst traag met
de herziening van de Wet uitkering
wegen. Dijkgraaf G. J. de Jager van
het waterschap Noord- en Zuid-Beve
land slaakte verzuchtingen van deze
strekking dinsdag tijdens een dis
trictsvergadering van zijn water
schap in Goes. Het Bevelandse wa
terschap heeft ongeveer 1000 kilome
ter wegen in beheer en onderhoud en
is daarmee het grootste wegbeheren-
de waterschap in Nederland.
Dat is misschien wel iets om trots op
te zijn, maar het bezit van zoveel
wegen kost ook geld. Het waterschap
Noord- en Zuid-Beveland is er jaar
lijks ongeveer anderhalf miljoen gul
den aan kwijt. Dat bedrag wordt uit
de algemene middelen betaald. De
Jager zei van mening te zijn dat de
provinciale verdelingsverordening
veel te weinig ruimte biedt voor de
zogenaamde niet-planwegen, waartoe
ook die van de waterschappen beho
ren. Het percentage dat ze krijgen
voor hun wegenbeheer is volgens de
dijkgraaf te klein. „De provincie zorgt
goed voor zichzelf. Hoe begrijpelijk
dat ook is vanwege haar zorg voor de
provinciale wegen, daarmee wordt
wel een zware druk gelegd op de
andere wegbeheerders", sprak hij.
„Naar mijn oordeel zijn de percenta
ges in de provinciale wegenverorde
ning dringend aan herziening toe. De
lasten worden te eenzijdig verdeeld".
De Jager vertelde er begrip voor te
hebben dat de aanpassing van de Wet
uitkering wegen een gecompliceerd
vraagstuk is voor het rijk, maar hij
merkte op dat de wegbeheerder on
dertussen wel de dupe is. De hoofdbe
zwaren zijn dat de hoogte van de
uitkering uit de wet nauwelijks is
aangepast een gestegen prijspeilen
en dat te weinig wegen onder de
werking van de wet zijn gebracht.
Van de 1000 kilometer Bevelandse
waterschapswegen wordt slechts de
helft op grond van de Wet uitkering
wegen gesubsidieerd. De dijkgraaf
wees erop dat al heel lang wordt
gesleuteld aan deze wet. Juist voor de
Zeeuwse waterschappen is dat zo be
langrijk, omdat in deze provincie in
tegenstelling tot grote gebieden el
ders in het land beheer en onderhoud
van de niet-planwegen hoofdzakelijk
in handen is van waterschappen.
