'Toentertijd was de huisarts
een all-round geneeskundig^
NATUUR TUIN
'Een gazon is in feite
een onnatuurlijk object'
't
Wagenbouwers Sas nemen
het heft in eigen hand
Voortbestaan dorpsraad
van IJzendijke onzeker
PZC/ provincie
DIRECTIE: GEBOUWENDIENST A UTORITAIR
Vernielingen aan
snackbar beboet
Zeldenrustcollege en
'Jansenius' winnaars
volleybaltoernooi
DOKTER J. W. BECK 40 JAAR IN ZUIDZANDE
HOOR'
ZIET a
MET EIGEN CARNAVALSBAL
10
Clings koor zingt
in kerk De Klinge
i
Fouten
Vooruitgang
Vlaanderenhal
TE WEINIG BESTUURSLEDEN
VRIJDAG 3 JANUARI 1986
Wrevel rond verbouwing
kantoor volkshuisvesting
MIDDELBURG - De directie volkshuisvesting in Zeeland is slecht te spreken over de manier
waarop de verbouwing van haar kantoorgebouw aan de Seissingel in Middelburg wordt
uitgevoerd. Het gaat om de tachtig jaar oude villa De Sprenck, waarvan de monumentale
achterbouw tegen de vlakte is gegaan om plaats te maken voor nieuwbouw.
Hoofingenieur-directeur (hid) ing R.
van der Meulen maakte donderdag
morgen (tijdens de nieuwjaarsbijeen
komst van zijn dienst) onomwonden
duidelijk bijzonder ongelukkig te zijn
met de gang van zaken. De schuld
daarvan legde hij volledig bij de
Rijksgebouwendienst (RGD) en de
welstandscommissie van de gemeente
Middelburg die de huidige verbou
wing en de aantasting van de villa
mogelijk maakten.
De werkzaamheden waren nodig om
dat de dienst uit haar jasje gegroeid
is. De directie volkshuisvesting is
daardoor nu tijdelijk ondergebracht
in het patriciërshuis aan de Wage-
naarstraat, waarin vroeger het
Zeeuws Museum was gehuisvest.
Het nu uitgevoerde plan kost 2,67
miljoen gulden en dat is volgens Van
der Meulen zeker drie ton teveel. Hij
liet op eigen kosten een alternatief
bouwplan opstellen door de Stichting
Bouwwinkel Zeeland. Voornaamste
verschil van dat plan met het andere
is dat de villa grotendeels gehand
haafd blijft terwijl er bovendien meer
ruimte ontstaat dan nu het geval is.
Dat vindt de directeur van belang
omdat daardoor in de villa behalve de
directie volkshuisvesting ook de Mi
lieu-inspectie en eventueel de RGD
een plaats hadden kunnen krijgen.
Dat kan nu niet.
Van der Meulen stuitte echter bij de
Rijksgebouwendienst op een muur
van bezwaren bij het naar voren bren
gen van zijn ideeën. Voor hem aanlei
ding om deze dienst donderdag 'auto
ritair' te noemen. „De RGD heeft
verder weinig smaak en kunde in huis,
MIDDELBURG - Voor de twee 20-
jarige Terneuzenaars J. de B. en A. Z.
werd het donderdag bij de politie
rechter in Middelburg uiteindelijk
toch nog een duur 'frietje'. Op 15
december 1984 hadden ze een bezoek
gebracht aan een snackbar in de
Terneuzense binnenstad. Daarbij wa
ren ze nogal 'lastig' geweest en dat
was de reden voor de eigenaar om de
twee buiten te zetten.
Luttele minuten later ging de ruit aan
diggelen. De totale rekening was ge
peperd: 553,50 gulden voor de ruit,
schilderwerk 303,45 en het opruimen
van rommel kostte 178 gulden en 50
centen. De ruit was inmiddels al ver
goed door de verzekering. Bleef dus
over een schadebedrag van 481,95
gulden. „Baldadig" vond officier van
justitie, mr. C. M. P. Nijmijer en eiste
behalve toewijzing van de schadever
goeding een boete voor elk van 250
gulden. Het vonnis was conform de
eis.
CLINGE Het parochiaal gemengd
koor van Clinge verzorgt zaterdag
avond de gezangen tijdens de eucha
ristieviering in de parochiekerk van
De Klinge, België. Het grootste deel
van het repertoire bestaat uit kerstlie
deren. Het Clingse parochieel ge
mengd koor staat onder leiding van
Jo van Vlieberghe. De mis begint om
18.30 uur.
TERNEUZEN Het Terneuzense
Zeldenrustcollege en het Jansenius-
lyceum uit Hulst hebben de hoofd
prijzen van het schoolvolleybaltoer-
nooi voor het voortgezet onderwijs,
donderdag in sporthal 't Zwaantje
gehouden, eerlijk onder elkaar ver
deeld.
Zeldenrust pakte die bij de 'meisjes 16
jaar en ouder' en 'jongens tot en met
15 jaar', Jansenius vertrok naar Hulst
met toernooizeges in de categorieën
'meisjes tot en met 15 jaar' en 'jongens
16 jaar en ouder'.
Die resultaten kwamen er na een
volleybaldag waarin de verschillende
teams nogal wat niveauverschil eta
leerden. Ploegen die spelers en speel
sters uit een aantal Nevobo-verenigin-
gen in konden zetten kwamen in dit
toernooi aanmerkelijk verder dan de
teams die voornamelijk uit recrean
ten waren opgebouwd. Dat weerspie
gelde zich al in de poules, woog daar
na ook door in de fmalegroepen waar
de poulewinnaars een plaats vonden,
waar vaak van uitstekend volleybal te
genieten viel. Maar of men nou in de
prijzen viel of niet, enthousiast was
het hele gezelschap dat van start was
gegaan van de eerste tot de laatste
wedstrijd.
Naar de verschillende finales gingen
de volgende teams: meisjes tot en met
15 jaar: Jansenius I en II en De Welle
I; jongens tot en met 15 jaar: Janse
nius I en II en Zeldenrust I; meisjes 16
jaar en ouder: Jansenius I, 't Zwin II
en Zeldenrust I; jongens 16 jaar en
ouder: Jansenius I en MTS/MEAO II.
In de finalepoules vielen tenslotte de
volgende beslissingen: meisjes tot en
met 15 jaar: 1 Jansenius I. 2 Jansenius
II, 3 De Welle I, 4 St. Joseph-mavo;
jongens tot en met 15 jaar: 1 Zelden
rust I, 2 Jansenius I, 3 Jansenius II, 4
Zeldenrust III; meisjes 16 jaar en
ouder: 1 Zeldenrust I, 2 Jansenius II, 3
't Zwin III Oostburg, 4 St. Joseph-
mavo; jongens 16 jaar en ouder: 1
Jansenius I, 2 MTS/MEAO II, 3 MTS/
MEAO I en 4 Jansenius II.
terwijl ze bovendien niet kostenbe
wust is", aldus de geprikkelde direc
teur.
Hij wilde overigens geen waarde-oor-
deel uitspreken over het aanzicht van
de nieuwbouw. Dat deden wel ver
schillende van zijn medewerkers, die
de uitbreiding omschreven als een
bunkerachtig geheel dat volstrekt
niet aansluit bij de stijl van de monu
mentale voorbouw. Niettemin sprak
Van der Meulen wel denigrerend over
'de zogenaamde verbouw van De
Sprenck' terwijl hij zeer verbaasd was
over het feit dat de gemeentelijke
welstandscommissie daaraan goed
keuring heeft gehecht. Na op deze
wijze zijn hart gelucht te hebben,
sprak de HID de hoop en het vertrou
wen uit dat zijn medewerkers na
terugkeer in de villa, in de lente,
samen hun schouders onder hun
volkshuisvestingstaak zullen zetten.
De villa De Sprenck aan de Middelburgse Seissingel, onderkomen van de directie volkshuisvestingdat momenteel een
ingrijpende verbouwing ondergaat.
ZUIDZANDE Volgende week vrij
dag, 10 januari, viert dokter J. W.
Beek uit Zuidzande zijn jubileum als
huisarts. Op die dag is het op de kop
af veertig jaar geleden dat Beck in
Zuidzande de praktijk overnam van
dokter J. T. Buma. Dokter Beek stu
deerde in Leiden en deed daar zijn
semi-artsexamen in 1941, waarna de
universiteit in Leiden werd gesloten.
Zijn arts-examen deed Beek dan ook
in Amsterdam.
Hij werkte in Smilde als assistent-arts
en nam waar in diverse praktijken in
de drie noordelijke provincies en later
in Zuidzande. „Mijn eerste kennisma
king met Zuidzande vond plaats in de
oorlog, kerstmis 1943. Toen kreeg ik
een noodkreet te horen van dokter
Buma om te komen waarnemen om
dat hem een ongeluk was overko
men", weet de in Den Haag geboren
arts zich te herinneren. Zes maanden
bleef Beek hier en maakte in oorlogs
tijd kennis met de bevolking, de pro
blemen van onderduikers en illegali
teit. „Het was steeds oppassen gebla
zen om niet in conflict te komen met
de Duitsers. Zo werd de bevolking
bevolen om zich te melden om putten
te graven en bomen te planten als
afweermaatregel tegen een mogelijke
invasie van parachutisten. Het groot
ste deel van de mensen wilde daar
niet aan meewerken en meldde zich
ziek. Daar was echter wel een bewijs
voor nodig. Dus werd de dokter inge
schakeld. Velen kwamen op het
spreekuur en werden door mij geïn
strueerd om bepaalde kwalen te simu
leren. Het aantal door mij onderte
kende verklaringen nam zulke grote
afmetingen aan dat het in de gaten
liep bij de Orts-commandant. En zo
werd ik op een zaterdagmiddag opge
haald door twee zwaarbewapende mi
litairen en kreeg in Nieuwvliet waai
de stafarts zetelde, een enorme repri
mande. Hij waarschuwde me dat het
afgelopen moest zijn met de sabote
rende briefjes want anders wachtte
mij het concentratiekamp", aldus
Beek.
Het medische werk werd volgens de
arts in die tijd steeds moeilijker door
gebrek aan medicamenten en de grote
afstanden die veelal per fiets moesten
worden afgelegd. Hij weet zich nog te
herinneren dat hij bij een bevalling
werd geroepen in een nabijgelegen
dorp. „Onderweg werd ik drie keer
door de Duitsers gecontroleerd en
daar verloor ik zoveel tijd mee, dat de
tweeling bij aankomst al was aange
kleed. En o ja, die keer dat een
kraamvrouw in het ziekenhuis lag. De
aanstaande vader wilde er graag bij
zijn maar had geen enkel vervoermid
del. De kraamheer en ik zijn toen op
mijn fiets naar het ziekenhuis gere
den. Het was een zwaar karwei, om de
beurt trappen. Stel je voor, twee zwa
re mannen samen op een oude fiets...".
Na de oorlog in het najaar van 1945
keerde dokter Beek voorgoed naar
Zuidzande terug. Na een jaar kreeg
hij de medische verzorging van het
delinquentcnkamp in Sluis erbij.
„Zo'n twaalfhonderd gedetineerden
en honderdvijftig man bewakings-
Dokter J. W. Beek.
|Mi||j§i
troepen, waar naast de medische ver
zorging ook vaak psychische hulpi
geboden moest worden voor de moei
lijkheden van soms volkomen on
schuldig opgesloten mensen. Er zijn
in die tijd veel fouten gemaakt",
meent dokter Beek.
Eenmaal gedemobiliseerd kwam er
een tijd van betrekkelijke rust. „Er
kon toen wat meer aandacht worden
besteed aan sociale dingen. Het EH-
BO-werk bijvoorbeeld. Een EHBO-
cursus met een overweldigende op
komst van meer dan veertig cursisten
was het gevolg". En een jaar later
kreeg de huisarts de zorg voor zo'n
honderdvijftig Ambonezen die in
Oostburg in het woonoord 'Wilgenhof
kwamen wonen. „Het was geen sine
cure om een groep ontheemden die
hier neergezet werden, ver van hun
land, met totaal andere gewoonten en
een andere taal te verzorgen". Het
woonoord werd in 1962 opgeheven.
Na deze jaren werd de praktijk meer
geconcentreerd op vakantiegangers
die vooral de campings aan de kust
bevolkten. „Zo werd weer een ander
facet van het vak uitgeoefend. Kleine
mankenmenten en ongevallen. Op de
zomerspreekuren werd bijna evenveel
Duits als Nederlands gesproken".
In de huisartspraktijk is er de afgelo
pen veertig jaar veel veranderd. Beek:
„Toendertijd was de huisarts een all
round geneeskundige en apotheker.
Nu wordt meer van de eerste lijn-hulp
gebruik gemaakt. Dat wil zeggen dat
de patiënten na onderzocht te zijn
door een huisarts vlugger worden
doorgestuurd naar de specialist. Veel
is ook veranderd in het voorschrijven
van medicamenten. Vroeger hadden
we alleen maar de beschikking over
diverse grondstoffen die we veelal zelf
bewerkten. We maakten zelf poeders
en drankjes. Tegenwoordig zijn het
voor bijna honderd procent verpakte
geneesmiddelen, die zo van de groot
handel komen. Ook de verscheiden
heid is veel groter geworden. Er gaat
geen dag voorbij of de post brengt een
lawine van folders en vakbladen en
dat maakt het soms moeilijk een
juiste keuze te doen".
De mogelijkheden betreffende onder
zoek, diagnose en behandeling zijn
enorm vooruitgegaan. „Mensen ko
men tegenwoordig ook veel gemak
kelijker naar spreekuren. Vroeger
ging je veel meer op huisbezoek",
meent hij.
Tegenover die vooruitgang, vindt
dokter Beck, is er vergeleken met
veertig jaar geleden ook veel verloren
gegaan. „Toen ik mij hier vestigde
had ik nog zo'n zestig vrouwen in
Cadzandse klederdracht binnen de
praktijk en nu geen enkele meer. Ook
het dialect is grotendeels verdwenen".
Beek weet nog hoe in de jaren vijftig
het verenigingsleven bloeide. „Nu
kijkt men liever naar de televisie". De
gewijzigde samenstelling van de be
volking heeft hier volgens hem veel
mee te maken. Na veertig jaar mag
dokter Beek wel tot de oorspronkelij
ke bewoners worden gerekend.
Dokter Beek viert zijn jubileum met
een receptie in hotel 'De Zwaan' in
Zuidzande, vrijdag 10 januari van
19.30 tot 21.00 uur.
Tuinman Ed Dijst in zijn eigen watertuin in Dreischor.
Veel mensen vinden een milieubewust aangelegde tuin maar een
rommeltje. De Veluwe vinden ze prachtig, maar in de eigen tuin
draait alles voornamelijk om het gazon. 'Al is ons tuintje nog zo klein,
een gazonnetje moet er zijn'. Voor kinderen is zo'n stukje gras bij huis
natuurlijk ideaal. En óók hoor je vaak 'het hoort nu eenmaal zo'. Maar
met natuur heeft dit weinig te maken. Want een gazon is in feite een
onnatuurlijk object. Zeker in een kleine tuin".
Tuinman Ed Dijst uit Dreischor
maakt ondanks zijn voorkeur voor
'milieubewust tuinieten' duidelijk,
bij de aanleg en het onderhoud van
gazons als voorman van een tuin
centrum serieus en ambachtelijk te
werk te gaan. „Ik doe mijn werk
natuurlijk zo goed mogelijk". Maar
anderzijds verheelt hij niet er volko
men achter te staan, dat steeds
meer tuinliefhebbers ertoe over
gaan 'hun gazonnetjes eruit te gooi
en". Want dat gebeurt de laatste
tijd toch zeker wel vijf maal zoveel
als enige jaren geleden, vertelt
Dijst. „Een gazon is en blijft dan
ook een dominante en kwestbare
factor in de tuin".
De uit het Gooi afkomstige en nu
zo'n zes jaar op Schouwen-Duieland
hovenierende Dijst (43) zet zich er in
samenwerking met het bedrijf waar
hij werkt voor in tuinbezitters meer
oog en liefde voor de natuur bij te
brengen. Daarbij gaat het altijd in
de eerste plaats weer om de 'sfeer' in
de tuin, zegt hij. „Om de goede
verhoudingen en combinaties".
Tuinman Dijst doet dat daadwerke
lijk met het geven van praktische
cursussen over tuinaanleg. Daaraan
hebben inmiddels al zo'n 120 tuin
liefhebbers deelgenomen, en er is
voldoende belangstelling voor een
nieuwe begin- èn een vervolgcursüs.
„Voor de meeste mensen is het
woord tuin de gebruikelijke bena
ming voor de grond rond hun huis.
Maar in feite is het erg moeilijk om
uit te leggen wat onder tuin ver
staan moet worden. En nog veel
moeilijker is het je af te vragen wat
nu precies een tuin mooi of lelijk
maakt. Moeten er nu wel of geen
rozen in, en veel of weinig conife
ren", aldus Dijst"
Intussen probeert hij de tuincursis-
ten óók bij te brengen dat allerlei
onderdelen de 'sfeer' van de tuin
behoorlijk kunnen verknoeien, zo
als een te groot terras, een berg
stenen die een rotstuin moet voor
stellen, lelijke hekken, slechte plan-
tencombinaties, en 'grote brede pa
den die de tuin in stukken snijden".
„Het gaat vooral om de onderlinge
verhoudingen in de tuin en de keuze
van de planten. En natuurlijk heb je
ook nog te maken met de verschil
lende smaken van de mensen", ver
volgt Dijst.
Voor tuinliefhebbers geeft de na
tuur veel meer mogelijkheden dan
het eeuwige gazonnetje, leert de
Schouwse tuinman de tuincursis-
v
yn MM.W».
--"'-iJ
ten. Zo probeert hij onder meer
interesse te wekken voor een water-
tuin, een 'natuurtuin' waarin een
flinke vijver de plaats van het gazon
inneemt.
Dijst heeft zélf zo'n watertuin, bij
zijn woning aan een dreefje aan de
Welleweg in Dreischor. De vijver
verloopt speels naar de wintergroe
ne beplanting, met kleinere vijvers
met paadjes erlangs, zodat het lijkt
alsof bijna de hele tuin een vijver is,
ware het niet deze dagen een 'ijs
vlakte'. Dijst: „Je ziet dat de vijvers,
de watertuin, vanuit het huis en
vanaf het terras goed te zien zijn.
Het mooiste is wanneer het water
tot onder het raam of tot aan het
terras staat. Want dat versterkt nog
meer de dieptewerking. Een water
tuin is geweldig voor de natuurlief
hebber. Maar de aanleg vraagt veel
vakkennis en is niet goedkoop".
De 'Dreischorse' hovenier maakt
zich ook sterk voor wat hij
noemt de 'semi-natuurtuin', een
tuin met hoogteverschillen en
(eventueel) een vijver op het laag
ste punt, met wintergroene plan
ten, maar ook 'verwilderde' vegeta
tie, heideplanten en bodembedek
kers. Hij prijst aan na het planten
alle kale grond in de semi-natuur-
tuin met een dikke laag boom
schors of houtsnippers te bedek
ken. „Want dat levert zonder be
mesting een betere bodemstruc
tuur en tot 95 procent minder on
kruid op. En sproeien is vrijwel
nooit meer nodig".
Bij tuinaanleg komt behalve de
nodige inspanning ook nogal wat
creativiteit te pas, benadrukt Dijst.
En dat geldt niet alleen voor bij
voorbeeld een heidetuin die twee
jaar na aanleg bijna geen onder
houd meer vraagt maar óók de
nog steeds zeer bewerkelijke tradi
tionele tuin, met centraal het 'nette
gazonnetje', en rondom de borders
met heesters, coniferen en vaste
planten. En natuurlijk het pad naar
de voordeur, langs het gazon dan
wel er dwars doorheen.
Wat tuinman Dijst betreft mogen
alle 'gewone' tuinen nog het ko
mend voorjaar worden omgezet in
watertuinen, heide-, semi-natuur-,
rots-, vlonder- of bostuinen. „Maar
zolang de gewone tuin in ere wordt
gehouden blijft de tuinman gewoon
in de weer met spitten, snoeien,
hagenknippen, bladharken, gras-
maaien, watersproeien, wieden, on-
kruidbestrijding, gazonbemesting
en kanten knippen. En zo zie je
maar. Aanleg van een gewone tuin
kost niet zo veel. Maar het onder
houd des te meer".
jan jongschaap
SAS VAN GENT De wagenbou
wersverenigingen in Sas van Gent
houden zaterdag 11 januari een eigen
carnavalsbal in cultureel centrum De
Speije aan de Wilhelminalaan in Sas
van Gent. Uit onvrede met de gang
van zaken rond de vorige carnavals
bals die werden georganiseerd door
de overkoepelende carnavalsstich
ting De Betekoppen, hebben de
bouwverenigingen besloten om zelf
het heft in handen te nemen.
Volgens woordvoerder Ronald Mö-
ring, zelf lid van bouwvereniging De
Deurdouwers, moet het weer een ge
zellig en verkleed bal worden. „Dat
heeft er de laatste jaren gewoon aan
ontbroken", vindt Möring. „De bals
die door De Betekoppen werden geor
ganiseerd trokken weinig mensen
meer. En als je het laatste bal bekijkt,
toen was het zelfs niet eens meer
verkleed. Wij willen terug naar de
echte carnavalsbals".
Volgens Mörging lagen de toegangs
prijzen in het verleden ook veel te
hoog om een groot publiek naar de
georganiseerde bals te krijgen. „Daar
om hanteren wij een toegangsprijs
van een gulden voor iedereen. We
hebben dat afgekeken van het circus
't Sóaasss' en dat bleek een gouden
formule te zijn".
Carnavalsstichting De Betekoppen
heeft geen problemen met de organi
satie van het bal door de verenigingen
zelf. „Ze hebben het netjes voorgelegd
aan ons, en wij zijn daarmee akkoord
gegaan", aldus Miel van Eetveldt,
persvoorlichter van De Betekoppen.
„Maar wij vinden het niet correct dat
we regelmatig van de wagenbouwers
de Zwarte Piet krijgen toegeschoven.
We organiseerden de bals echt voor
hen, maar net als verleden jaar kwa
men de bouwers zelf pas rond twaalf
f
uur op het bal. Dan had het al uren
gezellig kunnen zijn. Wij hebben in
middels wat afstand genomen van de
wagenbouwers. Wij laten ons niet als
marionetten gebruiken. Bovendien le
verden de bals toch meer verlies op
dan dat het wat opbracht voor het
Sasse carnaval".
Volgens Mörging is de Vlaanderen
hal, de plaats waar al jarenlang de
carnavalsbals worden gehouden,
geen geschikte plaats om het bal
nieuwe stijl te organiseren. Daarom
is gekozen voor De Speije. In ieder
geval zal carnavalsstichting De Bete
koppen onder aanvoering van Prins
Mario de Eerste zeker van de partij
zijn.
„Wel vinden we het mmer dat ze nie:
in de Vlaanderen gaan feesten. D(
Vlaanderen is altijd erg goed voor ons
geweest, maar het is hun keuze na
tuurlijk. Wat ons betreft is er geer.
enkele rancune. We moeten proberen
het carnaval in Sas van Gent samer.
van hoog gehalte te laten zijn. Daar
om van ons uit geen boycot", aldus
Miel van Eetveldt.
IJZENDIJKE De dorpsraad van
IJzendijke wordt in zijn voortbe
staan bedreigd. Tijdens de jaarverga
dering op dinsdag 21 januari in de
bejaardensoos zal worden beslist
over het lot van de raad. Na het
enkele maanden geleden aangekon
digde aftreden van voorzitter F. de
Bie en secretaris T. Termont blijven
er nog vier bestuursleden over. Daar
door komt de dorpsraad in de geva
renzone. Statutair moet de IJzendijk-
se dorpsraad vijf leden hebben. Het
huidige bestuur voelt er niets voor
om de statuten te wijzigen.
Secretaris T. Termont: „Een be-
stuursbezetting van vier op een inwo
nertal van 2400 is te gering". Dienen
zich geen nieuwe kandidaten aan, dan
betekent dit automatisch het einde
van de dorpsraad. In dit verband doet
Termont een dringend beroep op d(
inwoners van IJzendijke om zich kan
didaat te stellen.
De dorpsraad van IJzendijke heeft hei
dorpsplan inmiddels klaar. Het eind
rapport wordt tijdens de jaarvergade
ring (aanvang 20.00 uur) aangeboden
aan burgemeester mr C. Spijkerboei
van Oostburg, die vervolgens zal rea
geren op de belangrijkste conclusies
uit het plan. Na de pauze geven
vertegenwoordigers van de politieke
partyen, vertegenwoordigd in de
Oostburgse raad, hun visie op he'.
plan. In totaal is twee jaar aan hei
eindrapport gewerkt. Begin '84 werd
in IJzendijke een bevolkingsenquête
gehouden. De enquêteresultaten vor
men samen met gegevens van over
heidsinstanties de basis voor het rap
port.
