Bedrijven in gevaar
door mestvoorstellen
'Schuttevaer' verbijsterd
PZC/ provincie
TEL A
SHOARMA
Pantser
Belgen
Horeca
Lachertje
DISCOTHEATER EN SCHOOL
Disco
HOOFDBESTUUR NCB:
15
MER DAG 28 DECEMBER 1985
MMEMBHBI
Op strooptocht gaan voor een kersthout is een
hekend verschijnsel. Oesters weghalen voor het oude
jaarsavondmenu niet. Er zijn Belgen die zich daarin
hebben gespecialiseerd. Die stelen het zeebanket op
bestelling. Zo af en toe loopt er eens een tegen de
lamp. En die lacht dan hartelijk om de magere
rekening die hij door politie en justitie krijgt gepre
senteerd. Daar willen ze best nög wel een keertje voor
op rooftocht gaan! Want oesters gappen voor het
horecawezen in het zuiderbuurland is een lucratieve
handel.
OESTERS
DIEVEN
YERSEKE - Oesters. Hapt zo heer
lijk weg, zal de watertandende lief
hebber onmiddellijk in STER-spot-
termen uitdrukken. Gapt zo heerlijk
weg, zou je daar ook aan kunnen
toevoegen bij het lezen van krante-
berichten die de laatste tijd ver
schijnen rond diefstallen van die
stevig verpakte zilte lekkernijen. De
daders zijn veelal Belgen. Zeker
weten, zulle!
Oesters, dat zijn bijzondere weekdie
ren. Meer dan welk ander eetbaar
wezen ook is de oester omgeven door
een sfeer van romantiek en erotiek.
De auteur Philip Mechanicus heeft
het allemaal eens op een rijtje gezet.
Afrodisiaca heten de voedingsstoffen
die geacht worden de liefde op te
wekken en haar des te beter in stand
te houden. De oester mag van ouds
her gelden daarbij voorop te staan.
Een beroemd minnaar stond er zelfs
op slechts oesters te nuttigen door ze
voorzichtig op te slurpen vanuit de
geheimzinnige holte tussen de sa-
mengeprangde borsten van een be
geerlijke jonge vrouw. En voor een
verder overigens anoniem gebleven
maarschalk uit het leger van Napo
leon was het onmogelijk zich in de
strijd te storten als hij niet vóór het
ontbijt een klein voorspel van hon
derd zilte oesters genoten had. Over
die consumptie hebben we het dus
hier.
Oesters, daar moet je wél van hou
den. Persoonlijk lusten wij er wel
pap van, maar je zou de mensen niet
de kost moeten geven, die alleen al
bij het noemen van de naam een vies
gezicht trekken en met de handen
een afwerend gebaar maken. Zo was
daar laatst iemand die zich op een
receptie toch had laten verleiden tot
het leeg-slurpen van een met zo'n
weekdier gevulde schelp.
Maar eenmaal in de mond bleek de
hap in het geheel niet te bevallen.
Vele kwellende minuten heeft de
man er toen mee rondgelopen, quasi-
geïnteresseerd luisterend naar wat
een andere receptieganger met wie
hij in contact was geraakt, intussen
verholen speurend naar een gelegen
heid om snel even een toilet in te
schieten teneinde zich daar van de
rauwe eiwitrijke hap zeebanket te
kunnen ontdoen.
Oesterweigeraars blijken overigens
in de beste families voor te komen.
Het bericht komt niet eens uit de
roddelpers, maar uit de mond van
een hoogst betrouwbare serveerster
van de provinciale griffie in Zeeland,
die tijdens het serveren van Zeeuwse
oesters bij enkele koninklijke ont
vangsten heeft vastgesteld, dat ko
ningin Beatrix beleefd doch beslist
afzag van het consumeren van een
oester. Maar bij prins Claus mocht
de Zeeuwse serveerster zelfs nog een
keer met de schaal terugkomen,
want die genoot er zichtbaar van.
lijk uit naar de Zeeuwse oesters, die
nog onderling in grootte kunnen
variëren. Dat wordt aangeduid met
nullen. Zes nullen is de grootste
soort. Een mondvol.
Belgen, toch bij uitstek liefhebbers
van zeebanket, mogen zich graag op
Zeeuwse oesters trakteren. Zij be
zoeken daarvoor onder meer eta
blissementen in bijvoorbeeld Yerse-
ke, waar ten gerieve van het buiten
landse bezoek, dat op thuisreis gaat,
al midden in het dorp wegwijzers
richting Antwerpen wijzen. Maar
ook in eigen omgeving kunnen ze
zich tegoed doen aan de Zeeuwse
oesters, die royaal worden geëxpor
teerd en via de handel in de restau
rants en bij de particulieren op het
bordje komen.
De laatste tijd is er ook nog een
illegaal circuit waarlangs de oesters
het Vlaamse land bereiken. Dat
loopt via een gespecialiseerd gilde
met de lange vingers. Mensen die
praktisch op bestelling oesters weg
pikken uit een sinds de laatste jaren
nogal rijkelijk voorzien Grevelingen-
meer. En als dat nu nog ging om een
maaltje voor eigen gebruik of des
noods om ook de buren te plezieren,
dan zou dat allemaal zo'n vaart niet
lopen, maar er wordt gestolen bij het
leven. En in grote hoeveelheden.
Zeker nu de maand december op de
laatste benen loopt en het sterk op
uitgaan gerichte Belgische publiek
de inwendige mens trakteert op al
lerlei lekkernijen is het spitsuur voor
de h.h. oestergappers. Want naast
achter je dicht te trekken. Maar het
werk wacht. In de contreien van
Blankenberge en Oostende zouden
ze zitten, de mannen van de groot
scheepse oester-gapperijen, voor een
deel zelf gebonden aan het horecawe
zen, zodat het bij voorbaat al goed zit
met de afzetmogelijkheden.
Bij duikersclubs moest ik het vooral
zoeken, zo was me gebleken na uitla
tingen van de rijkspolitie op Schou
wen. Vooral leden van een onderwa-
'tersportvereniging in Blankenberge
duiken steeds meer op tussen de
aangehouden personen, was erbij ge
zegd. Een Belgische collega wist wel
een contactperoon van een duikers
club te noemen. Een vrouw die werkt
op het stadhuis van Blankenberge.
Mogelijk dat zij kon verwijzen naar
collega-duikers die wel eens op oes
terstrooptocht gaan.
„Nee, zij is ziek", verkondigt de man
aan de balie van het stadhuis. „Maar
hierneven om de hoek bij de politie
werkt haar man". Om de hoek geïn
formeerd. Meneer van mevrouw
blijkt verlof te hebben. Op zijn huisa
dres in een buitenwijk van de door
toenemende regenval nog mistroos-
tiger ogende badplaats staat de poli
tieman me kort te woord. „Nee, wij
duiken nooit in Zeeland. Te koud en
te donker daar. Wij zijn meer salon
duikers, gaan altijd voor onze sport
naar de Middellandse Zee. Maar er is
wel een duikclub die wekelijks traint
in het zwembad van Wenduine. Die
gaan vaak naar ginder. Vraag daar
eens verder".
Deur dicht. Regen. Veel regen zelfs.
In de zwemkom van Wenduine ver
wijzen ze me weer terug naar Blan-
Voor één keer werd een transport
onderschept. Hoe vaak gaat het
goed? Daar kan de politie alleen
maar naar gissen. Maar ze hebben
wel ernstige vermoedens. „Wat wij
boven water krijgen is maar het
topje van een ijsberg", zeggen ze bij
de rijkspolitie op Schouwen. En die
kunnen het weten. In de afgelopen
weken hebben ze een dertigtal oes
terstropers te grazen kunnen nemen.
Werkgebied van die stropers is het
door twee Deltadammen omsloten
Grevelingenmeer. In mindere mate
worden er ook wel partijen oesters
uit de Oosterschelde gestolen.
De Grevelingen is een echt paradijs
je voor de stropers. Op sommige
plaatsen liggen de oesters zo voor
het oprapen. Als je tenminste over
een duikuitrusting met bijbehoren
de ervaring beschikt. En wanneer
iemand een vergunning heeft mag
die rustig duiken in de Grevelingen.
Weet de politie veel wat daar onder
water allemaal gebeurt. Een tijd
geleden gebeurde het nog wel eens
dat men op het stelen van oesters
werd betrapt, waarbij dan de duik
uitrusting in beslag werd genomen.
Samen met de auto's. Maar de link-
miechels worden vindingrijker.
Ze gaan nu, vaak onder dekking van
het duister, voorzien van hun duik
uitrusting te water, verzamelen er
gens een eind onder de waterspiegel
de oesters in speciaal voor dat doel
meegebrachte manden of "netten en
deponeren ze vervQlgens een meter
of wat uit de kant op een borsthoge
diepte. De volgende dag komen ze
terug om de oogst op te halen en af te
voeren naar zuiderbuurland.
„Er wordt gewoon grof geld mee
verdiend", zegt adjudant Lenselink
van de rijkspolitie op Schouwen-
Duiveland. Hij maakt even een re
kensommetje naar aanleiding van de
laatste vangst. Dat betrof een hoe
veelheid van vierduizend oesters.
„Vermenigvuldig dat maar eens met
twee gulden. Dan heb je toch in een
ritje zo'n achtduizend gulden te pak
ken. Nou, er zijn dagen bij dat ik niet
zoveel verdien. En u waarschijnlijk
ook niet", zo schat de adjudant mij
voorzichtig maar op juiste wijze in.
Het gebeurt ook wel - tenminste, dat
is weer een recente ontwikkeling -
dat duikers de oesters op grote diep
te wegnemen en naar geringere diep
te brengen, waarna die oesters al van
tevoren worden doorverkocht aan
derden. Die halen het spul op, beta
len aan de duikers een gulden per
oester en verkopen het zeebanket
weer voor twee gulden tot een rijks
daalder door aan de horeca.
Dat oesters in Nederland weinig
worden geconsumeerd is niet in
zoveel gevallen terug te voeren tot
de vaststelling dat een breed pu
bliek ze met geen mogelijkheid door
de keel kan krijgen. Het zal ook wel
nauw verband houden met de om
standigheid dat die krengen zo
moeilijk open te krijgen zijn. Dat is
naast de niet onbeduidende prijs -
op zichzelf al een forse drempel tot
het consumeren van een ostrea edu-
lis, de zondagse naam voor een
oester.
Het gepantserde onderkomen, waar
in het weekdier beschutting heeft
gezocht, bestaat uit een bolle kant,
waarmee de oester zich vasthecht en
een platte kant dient als deksel. Een
bijzonder krachtige sluitspier houdt
het hele zaakje hermetisch gesloten.
Wie zo'n mosselachtig wezen rauw
wenst te nuttigen dient, wanneer de
oester niet open wordt geserveerd,
zich eerst toegang te verschaffen tot
het interieur. Dat kan door een
steekbeweging te maken tussen de
schelphelften waardoor de sluitspier
kan worden doorgesneden. Daar be
staan speciale mesjes voor. Wie het
met een gewoon mes wil proberen
wacht een heel getob en gemartel
met als mogelijk uitzicht een open
gehaalde hand, een vermorzelde oes
ter en een hap schelpschilfertjes als
onappetijtelijke toevoeging. In de
tijd die daarmee heen gaat heeft een
niet oester-eter heel smakelijk een
bord capucijners met spek veror
berd.
Er zijn oesters en oesters. Zo zijn er
verschillende soorten te onderschei
den: de zogenaamde 'belon' of vrij
platte, mooi gevormde oesters en de
exemplaren die verpakt zijn in ruwe
vervormde, langwerpige schelphelf-
I ten. De zogenaamde 'creuses'. De
liefde van de Belgen gaat voorname-
kreeft en eendelever staat er in veel
restaurants een half dozijntje oesters
als voorgerecht op het traditionele
oudejaarsavondmenu.
Dat blijkt tenminste uit een kleine
expeditie langs een reeks Belgische
kustplaatsen, waar veel van die in
de Grevelingen verdonkeremaande
oesters terecht komen.
Daar in die langs de waterkant opge
trokken muur van flatgebouwen be
vinden families vanuit het Belgische
binnenland zich gedurende de feest
dagen in hun tweede onderkomens.
En die moeten allemaal gelaafd en
gespijzigd worden. Dat gebeurt voor
een belangrijk deel in de reeks aan
eetgelegenheden in de badplaatsen.
Restaurant THuitrière' nabij de
jachthaven van Blankenberge heeft
zelfs een heuse oesterbar, in de vorm
van een scheepsboeg. Daar kost een
half dozijn oesters zeshonderd frank.
Gelegenheid tot consumeren is er
niet op dat moment. Weliswaar
prijkt er in neonletters de medede
ling 'open gans het jaar' voor het
raam, maar daaronder maakt een
ander bord weer restricties: 'gesloten
maandagavond en dinsdag'.
„Zeeuwse oesters, ah ja, die worden
hier zeker met oudejaar goed gege
ten", zegt de eigenaar-kok van 'Le
Pot au feu' in een zijstraat van het
Blankenbergse stadhuis. Hij betrekt
de oesters van de groothandel. „Ze
zijn meer geliefd dan de creuzes uit
de Atlantische Oceaan. Die leven
veel wilder, zijn teveel geïodeerd.
Nee, met Zeelandse oesters zijn de
mensen hier meer content. Ik serveer
ze van vier nullen. Kleinere neem ik
niet, want ik serveer ze warm en dan
zouden ze door krimpen te klein
worden. En vijf en zes nullen zijn met
40 frank per stuk te duur.Daar komt
ook nog 25 procent btw bij".
Aan de vooravond van die drukte
heeft de neerslachtigheid het Belgi
sche kustland in de greep. Toeris
tisch Blankenberge en Wenduine
heeft de rolluiken neergelaten. Dat
veroorzaakt een spookachtig beeld.
Vele gebouwen ogen verlaten, alsof
de bewoners zojuist op de vlucht
zijn geslagen voor een atoomaanval.
Veel neringdoenden hebben hun
winkels gesloten. Voor het raam van
een flatgebouw verwijst een pam
flet naar de mogelijkheid om een
appartement te huren in het Spaan
se Benidorm. Aan de Playa Levante
nog wel.
Daar kun je ook tien keer beter
zitten, bedenk ik huiverend in mijn
dungevoerde jack. In de weinige tea
rooms die open zijn aan de kale
boulevard zitten enkele voor hun
gevorderde leeftijd nogal overdadig
opgemaakte madammen kleunend
en pralines verorberend bijeen. Bui
ten valt de regen bij vlagen. Typisch
weer om zelf een poosje in een oester
te kruipen en die vervolgens stevig
kenberge. Daar woont de secretaris
van de duikclub. Misschien dat die
iets meer weet. De secretaris blijkt
restauranthouder en afwezig. Zijn
wekelijke verlofdag, zoals uit een
bordje op de deur valt op te maken.
Dan maar even bij de groothandel
binnengewipt. De verdeler, zoals ze
in het Vlaamse land zeggen.
„Ik dacht dat het wat minder was
met dat oesters stelen", zegt de man
van het oesterpark achter de boule
vard. „Een poosje geleden konden
we het wel aan onze omzet merken,
maar nadat ze er vier hadden gepakt,
liepen de bestellingen van de restau
rants meteen weer een stuk hoger op.
Bij de mensen die ze toen pakten
waren een cafébaas, een restaurant
houder en een garcjon, zo weet de
bedrijfsleider van het oesterpark.
„Dus allemaal mensen die wel weg
weten met die oesters. En restau
rants nemen ze graag af als ze er op
zo'n manier aan kunnen komen. Dat
scheelt ze op z'n minst al vijfentwin
tig procent aan btw".
Het is niét minder met dat oesters
stelen. Dat blijkt de volgende dag
bij terugkeer in Zeeland. De politie
heeft dan vijf mannen uit Oostende
betrapt tijdens het vervoer van hun
illegale oestervangst. Vijfhonderd
veertig kg zeebanket.
Wetende dat voor de politie inmid
dels elke auto met een Belgich ken
teken die in de nabijheid van het
Grevelingenmeer wordt aangetrof
fen verdacht is, wordt er nu ook
gebruik gemaakt van in Zeeuwsch-
Vlaanderen gehuurde auto's, waar
mee de bijeen gestolen oesters naar
België worden gebracht, waarna zo'n
wagen weer keurig netjes bij het
verhuurbedrijf wordt afgeleverd.
Ook worden er oude vehikels ingezet
en houden handlangers zich op na
bije afstand gereed om in geval van
onraad zo'n oud wrak te laten voor
wat het is om in een snellere particu
liere wagen de wijk te nemen. De
door overhaast vertrokken stropers
achtergelaten kneusjes blijken bij
nadere inspectie speciaal te zijn in
gericht op het vervoer van het zee
banket. Met speciale goten voor het
lekwater, extra schokdempers en
een polyester bekleding, zodat de
oesters zo in de wagen kunnen wor
den gestort.
Het zijn allemaal bewijzen hoe lu
cratief de handel is. Daarom horen
dit soort activiteiten volgens de
politie ook eigenlijk niet meer thuis
onder het hoofdje van de overtre
ding van de visserijwet, maar val
len ze veel eerder aan te merken als
economische delicten.
De mannen die zijn aangehouden
zijn voor 95 procent Belgen die
zonder uitzondering direct of in de
familie of kennissenkring relaties
hebben met de horeca. Voor een deel
gaat het om bijstandstrekkers, 'dop
pers' zeggen de Vlamingen, die op
die manier een leuke cent bijverdie
nen. „We hebben zo langzamerhand
wel de indruk dat sommige Belgi
sche duikverenigingen niet bepaald
legaal bezig zijn", meent politieman
Lenselink.
Het gros van de Belgische duikers
mag dan wel voor ogen staan dat ze
gaarne de onderwaterflora en fauna
wensen te bekijken van het Grevelin
genmeer, het aantal sportievelingen
dat kopje onder gaat om de eigen
portemonnee te spekken begint ech
ter zorgekijke vormen aan te nemen.
„Daarbij gaat het gewoon om crimi
neel gedrag", zegt de adjudant van
politie. „En ze gaan nog professio
neel te werk ook".
Voor een belangrijk deel hebben de
stropers vrij spel, want dat speuren
naar oestergappers is een arbeidsin
tensieve aangelegenheid. En dat pos
ten door de politie kan na een paar
uur weer onderbroken worden wan
neer de surveillancewagen wordt
weggeroepen voor een inbraak of een
ongeval. Lenselink: „We moeten het
nu nog zuiver hebben van steekproe
ven".
Wildwest-taferelen als ten tijde van
de levendige botersmokkel over de
Belgisch-Nederlandse grens komen
niet voorbij de jacht op oesterstelers.
De mensen zijn ook niet agressief in
de richting van de politie, ook al
staan ze" niet te dansen van plezier
dat hun vangst in beslag wordt geno
men en er proces verbaal wordt
opgemaakt. „Er is geen sprake van
bedreigingen of zoiets. Ze hebben er
alleen maar de pest in dat ze zijn
gesnapt".
Politiemannen met op oesterdieven heroverde buit.
Komt de politie mensen tekort om
eens flink op te treden tegen die
oesterdiefstallen, ook speelt een rol
dat de bestraffing van de daders
eigenlijk niet meer dan een lacher
tje is. Dat kan niet anders, omdat de
praktijken niet worden aangemerkt
als een economisch delict maar als
een overtreding van de visserijwet.
Op de zitting van de kantonrechter
levert dat een geldboete op van
honderdvijftig gulden met voor elke
kg vijf gulden erbij.
Zo blijkt het stelen van oesters een
aardige risicodekkende bezigheid.
Op die manier kun je voor tien keer
uit stelen gaan best de kans lopen
om eens een keertje te worden ge
pakt. De in beslag genomen oesters
worden weer teruggezet in het water,
waarbij het er nauw op let, dat
Oosterschelde-oesters ook weer in de
Oosterschelde terechtkomen en oes
ters uit de Grevelingen naar hun
eigen plaats van herkomst gaan, dit
ter voorkoming van een bepaalde
ziekte. Gaat het om kleine partijen
dan worden bewoners van Schouwse
bejaardenhuizen wel eens op een
gratis maaltje oesters vergast. Hoe
wel zich daar niet zoveel potentiële
oestereters plegen te bevinden. Want
dat aparte voortbrengsel van de zee
blijft een ver uiteenlopende waarde
ring houden. Voor de een is het een
tongstrelende delicatesse, een lek
kernij om te stelen. En een ander
staat z'n portie gaarne aan Fikkie af.
Politieman Lenselink behoort tot de
laatste categorie. Hij moet niks van
oesters hebben. „Als ik dat drillerige
spul zo zie, staat het me al tegen",
bekent hij. „Net snot".
Jacques Cats
Plan gebied
veiling Goes
GOES - Het Goese gemeentebestuur maakt - zij het nog
voorzichtig - plannen voor de invulling van het gebied rond
de veiling aan de. Fruitlaan in Goes-Zuid. De voorlopige
plannen behelzen de reservering van een flinke oppervlakte
voor de uitbreiding van een bedrijf in bakkerijgrondstoffen,
de vestiging van een discotheater en de nieuwbouw van de
rijks middelbare agrarische school. De gemeente denkt
voorts aan een voorziening met een 'beursachtig' karakter.
Dit zei wethouder L. H. de Leeuw van
ruimtelijke ordening vrijdag naar
aanleiding van een gemeentelijke
'zoektocht' naar een geschikte plaats
voor een groot discotheater.
Voor het merendeel gaat het in dit
stadium nog om toekomstplannen,
want de veilinggebouwen zullen de
eerste tijd nog in gebruik blijven. Als
het nieuwe veilingcomplex bij de
Smockelhoek gereed is blijven ook de
bestaande koelcellen voorlopig nog in
Goes staan. De plannen om een deel
van het veilingterrein te reserveren
voor de uitbreiding van een bedrijf
nemen al wel concrete vormen aan, nu
de veilingvereniging een strook grond
van zevenduizend vierkante meter
verkocht aan bakkerij grondstroffen-
fabriek Carels bv. Het bedrijf is evee-
neens aan de Fruitlaan gevestigd.
Voor de nieuwbouw voor de agrari
sche school heeft de gemeente de
groenstrook aan de Van Hertumweg
op het oog. Samen met het aangren
zende weiland zou dat voldoende
ruimte bieden aan een schoolgebouw.
De Van Hertumweg biedt het voor
deel dat de nieuwe school vlak bij het
station zou komen te liggen. De rijks
school groeit in zijn huidige locatie
aan de Ravelijn de Groene Jager uit
zijn jasje. De gemeente heeft inmid
dels contact met de rijksgebouwen
dienst over de aangeboden ruimte.
De plannen voor de vestiging van een
groots opgezet discotheater verlopen
wat moeizamer. De uitbaters van de
op stapel staande voorziening, de ge
broeders Veerhoek uit Renesse, had
den aanvankelijk het terrein van de
firma Franken aan de M. A. de Ruy-
terlaan op het oog. Zij wilden daar een
koepelvormig gebouw neerzetten, dat
plaats kan bieden aan 1200 tot 1500
bezoekers. Het zou niet alleen als
discotheek kunnen dienen, maar ook
als centrum voor verschillende cultu
rele evenementen, van modeshows tot
de gebruikelijke theateractiviteiten.
Toen de gemeente gehoor gaf aan de
bezwaren van omwonenden, die over
last vreesden, zagen de gebroeders
van die locatie af.
De gemeente staat welwillend tegen
over de komst van een dergelijk
discotheater. „De voorziening vol
doet in een behoefte", meent wethou
der De Leeuw. Ook verschillende
werkgroepen in de culturele raad
van Goes adviseren positief over het
theater en bepleiten vestiging op het
veilingterrein.
Nu er overleg is over de vestiging van
de agrarische school aan de Van Her
tumweg valt vestiging op die open
plek echter af voor het theater. Wet
houder De Leeuw ziet wat betreft het
veilingterrein alleen nog maar plaats
op één van de bestaande accommoda
ties van de veiling. Daarnaast onder
zoekt de gemeente of er elders -
bijvoorbeeld op één van de industrie
terreinen - ruimte is voor het theater.
De heer W. C. Veerhoek, die samen
met zijn broer de plannen voor het
discotheater ontwikkelde, heeft be
langstelling voor ruimte op het vei
lingcomplex. Er kan echter geen spra
ke van zijn dat het theater in één van
de bestaande loodsen wordt gebouwd,
stelt hij. De gebroeders Veerhoek hou
den vast aan de bolvormige bouw.
Bovendien willen ze geen jaren wach
ten totdat de veilingvereniging hele
maal uit Goes weg is, beklemtoont
Veerhoek. „De gemeente oppert het
industrieterrein als mogelijkheid. Dat
kan alleen, als het niet te ver is van
het centrum en van het openbaar
vervoer. Anders zullen we uit moeten
wijken naar een andere gemeente".
Het veilingcomplex in Goes.
GOES - De normen die de ministers Braks en Winsemius hebben gesteld in
hun voorstellen over de mestproblematiek zijn dermate strak dat het
voortbestaan van een aantal bedrijven in gevaar komt. Tot die conclusie
komt het hoofdbestuur van de Noordbrabantse christelijke boerenbond
(NCB) in een reactie op de mestvoorstellen die onlangs de tweede kamer zijn
aangeboden. In de laatste vergadering van het NCB-hoofdbestuur is flinke
kritiek op die mestvoorstellen geformuleerd.
Zo worden grote problemen voorzien met de kwaliteit van de mest en de
ten aanzien van het opslaan van deze
mest. Veel bedrijven beschikken niet
over voldoende opslagcapaciteit en
het vergroten daarvan zou, afgestemd
op de normen die de ministers hebben
gesteld, binnen enkele jaren een in
vestering vergen van 90 miljoen gul
den.
Dit kunnen, volgens de NCB, de
landbouwers niet opbrengen. Voorts
vindt deze boerenorganisatie dat de
heffingenregeling - en met name de
overschotheffing - te star is. Daarin
wordt te weinig rekening gehouden
specifieke regionale situatie ten aan
zien van het mestoverschot. „Voor de
intensieve veehouderij én met name
de pluimveehouderij zal het toepas
sen van de regeling onverantwoord
ingrijpen, terwijl voor alle sectoren
geldt dat door het heffingenstelsel
uitbreiding en nieuwvestiging wordt
bevroren en de bedrijfsovername nog
moeilijker wordt", aldus het NCB-
hoofdbestuur. Verder vindt de NCB
dat de overheid financieel moet bij
dragen aan het oplossen van de mest
problematiek.
Slot van pagina 13
jaar aan de dag legde; in de aanpas
sing van de vaarwegen werd niet
meer dan ongeveer 40 miljoen geïn
vesteerd. „Een lachertje," noemde De
Meijer dat. De komende jaren komt
er meer beschikbaar, ook al vanwege
de beëindiging van de Oosterschelde-
werken. De Meijer noemde een verho
ging naar 200 miljoen per jaar 'niet
meer dan billijk'.„Want laten we hier
toch wel even vaststellen dat de
vaarwegen de afgelopen jaren
achteruit gevlogen zijn. De binnen
vaart heeft onevenredig veel moeten
inleveren voor prestigezaken als de
Oosterscheldewerken -waarvan we
toch wel zeer duidelijk de dupe zijn
geworden- terwijl we ook hebben
moeten inleveren voor wegenaanleg
en dijkverhogingen. Nu 'Den Haag'
ons een wat positiever beeld voor de
toekomst heeft beloofd, is het zaak de
vinger aan de pols te houden. Het
mag niet meer voorkomen dat geld
bij de binnenvaart wordt wegge
haald om problemen elders op het
ministerie op te vangen. Het wordt
tijd dat de binnenvaart nu zelf eens
kan gaan oogsten."
Afdelingsvoorzitter C. van de Broek
dacht er al niet anders over. Hij
klaagde steen en been over het beleid
van rijkswaterstaat en wees in dat
verband op een aantal stremmingen,
waarmee de binnenvaart onder meer
op het Kanaal door Zuid - Beveland
en (tegelijkertijd) op het Kanaal door
Walcheren werd geconfronteerd, het
afgelopen jaar. Wat dat betreft stelde
Van de Broek vast dat er niet eens
kon worden gesproken van een
'slecht' beleid. „Dit was gewoon hele
maal géén beleid."
Hij noemde nog een voorbeeld-
:„Laatst was de oude brug van Sou
burg aan de beurt voor een reparatie.
Die kon worden uitgevoerd terwijl de
brug openstond voor de scheepvaart.
Edoch, iedere dag passeren daar plus
minus 6000 voetgangers en fietsers.
Wat doen we dus: we repareren de
brug in dichte stand en stremmen dus
doodleuk de scheepvaart voor de
duur van een week. Terwijl een luttele
paar honderd meter verderop een
mooie, nieuwe brug ligt te pronken."
Van de Broek stipte ook de steeds
groter worden problemen rond de
sluizencomplexen in Hansweert en
Wemeldinge aan. Het Kanaal door
Walcheren noemde hij 'geen alterna
tief.
Advertentie
MAGDALENASTR. 6 GOES, 01100-30830
ELKE DAG OPEN, OOK OM MEE TE NEMEN
