RACE MONSTER auto met mitsubishi kordaat de heuvels in hyundai neemt stap naar miljoen auto's in 1990 Journaal autogas sneeuwketting accident kit vijftigduizend schuur huilend variatie luxe boerenzoon 1, VRIJDAG 8 NOVEMBER 1985 van zijspan tot de eerste jaguar De Jaguar Lister, een uniek race-monster in Nederlandse handen Vijftig jaar geleden, om precies te zijn op 24 september, begon de Swallow Sidecar Com pany met de verkoop van de eerste Jaguar. De fa briek die al vanaf 1921 zijspannen voor motor fietsen fabriceert besloot om naast dit produkt ook carrosseriën voor sport wagens te maken. In 1932 kwam derhalve het eer ste zelfstandig gemaakte vlotgelijnde model op de markt. Deze sportcoupé Swallow Spe cial (SS) werd na een tijdje voorzien van een 2.7 liter motor en bleek zó snel. dat een bijpas sende naam werd gekozen van een roofdier dat ook flitsend voorbij kan komen: Jaguar als merknaam was geboren. Tal van modellen werden gepro duceerd, we noemen o.a. XK 120, MK VII, de roemruchte E:type en de huidige XJS. Ja guar begaf zich in de jaren '50 ook zeer succesvol in de racerij en dan met name bij de 24-uurs races van Le Mans. De C-types en D-types wisten in totaal vier keer een eerste plaats te beha len. Het hoogtepunt was in '57 toen de nrs. 1-4 Jaguars waren, heel verrassend was echter dat het merk in datzelfde jaar be sloot te stoppen met racen. Jaguar Nederland vierde het vijftigjarig bestaan van het merk en het importeurschap kort maar krachtig: met een weekend in het Autotron van Drunen en een 'steroptreden' van de Jaguar Lister in een uitzending van AVRO's Auto show, eind oktober. De eigenaar van de Jaguar Lis ter is Ben Huisman, in het dage lijks leven papierfabrikant, maar ook fervent autoliefhebber en in zijn jonge jaren ook cou reur. Begonnen in een BMW 700 coupé en later veel gestoeid met de Coopertjes 1000S en 1300S. Als ik bij zijn bedrijf kom blijkt hij de boot uit Engeland gemist te hebben (naar begrafenis van vriend Jack Langton geweest die verongelukte in een histori sche Jaguar), maar op het ter rein zit ook een firma Lowland Racing and Classic Cars. Daar moet die Lister ook staan, zo wordt gezegd. Simpele schuur, eenvoudig bord 'LOWLAND RACING' en een kladblocvelletje met de tekst 'Ben naar de spuiter, zo terug'. De deur blijkt evenwel los en Henry Schouwink, eige naar van het bedrijf, is gewoon aan het werk. Om hem heen staan zo voor de vuist weg een MG, Mercedes 300 SL met vleu geldeuren, Jaguar 340 en dan achteraan de Lister in volle glorie' Kortom, we staan hier in een werkplaats waar menig autoliefhebber bij gaat water tanden. Henry heeft van zijn hobby beroep gemaakt en res taureert en onderhoudt met na me Jaguars en Lotussen. Zijn bedrijfje loopt goed en het werk voor zwager Ben Huis man aan de Lister vordert. Want helaas is er in de alumi nium koets van deze bolide een scheurtje gereden toen hij op de trailer werd gezet. „Tot de jaren '60 was Jaguar sneller dan de Ferrari's", zegt Ben. „Het is ook de makkelijkst te onderhouden auto, twee keer per jaar olie verversen, een keer bougies en slechts zes banden per seizoen. Na 30 races heb ik nog dezelfde remblokken". De Lister weeg 850 kilo waarvan het merendeel natuurlijk op conto van het enorme motor blok komt, dat op topsnelheid tegen de 250 km/h weet te halen. Meeste trekkracht zit er al in vanaf 3000 tot 5800 tr/min en als je niet een beetje oplet is het nog mogelijk om in de 3e ver snelling spinnend weg te trek ken. „Het heeft me ook een paar jaar gekost om de Lister geheel on der de knie te krijgen. Juiste bandenspanning, afstelling, stuurstand en noem maar op. Het blijft een heel aparte auto met een draaicirkel van 19 me ter, die makkelijk uitbreekt, maar dan laat ik hem rustig 20 keer rondtollen naar de korte kant toe. En dan maar op het juiste momment als-ie even recht staat gas erop en weer verder". Henry Schouwink heeft in zijn bedrijf Lowland Racing and Classic Cars vele maanden werk gehad om weer op te knappen: originele paarsrode kleur, elk schroefje van de mo tor los en weer helemaal in originele staat brengen. „Dat houdt niet in overal maar met chroom werken, want dat hoort niet onder de motorkap thuis. Laatst was er bij het Nationaal Automuseum een bijeenkomst en wat je daar allemaal niet aan overdadig spul zag, niet mooi meer. Nee, gewoon zoals ze in de fabriek werden ge bouwd weer restaureren en het liefst met het originele mate riaal". Dat dit tweetal daarbij af en toe ook nog geluk heeft mag blijken uit het volgende. De Lister is van origine een model dat werd gebouwd door de buurman van de Jaguar-fabriek. Van huis uit smid, maakte dit bedrijf een stalen-buizenchassis, met hier en daar doorsnedes van ruim 10 cm., waarop een volledig alumi nium koetswerk. Jaguar was zo „Ik zet dan de helm op, doe een dikke jas aan en als het regent bij een stoplicht even de para plu op. Gaat het écht hozen, dan van tijd tot tijd even stoppen en de deuren open om het water weg te laten lopen. Vaak vragen ze me na afloop van een race waarom ik er zo geirriteerd uit kom. Nou het is gewoon bloed heet binnenin en na een half uurtje in die temperatuur wil je er het liefst zo snel mogelijk uit. En om te bewijzen dat het echt zo is heb ik na afloop eens een ei gebakken op het aluminium. Helaas vergeten boter eronder te doen. dus kon ik nog krabben ook! Mijn vrouw reed eens een keer mee, die had na afloop gesmolten schoenzolen", vertelt deze enthouasiaste Jaguar-fan, die van historische racen houdt als ze maar gezellig zijn. „Een beetje plezier vooraf, dan de race zeh en na afloop nog een hoop napret. Maar het moet niet de kant op van het Formule tevreden over dit model dat de firma Lister er meer mocht ma ken. De Lister die Huisman nu heeft begon na een twintigtal jaren toch metaalmoeheid te vertonen en de carrosserie was nodig aan vervanging toe voor wat betreft de complete voorzij de. „Nu hadden we het geluk dat de man die bij Lister gewerkt had, nu bereid was om op basis van deze originele een nieuwe voor- kap te maken. Moet je je voor stellen, een man van bijna 70 die met een simpel walsje en een hamer exact een kopie maakt. Zó precies zelfs dat die 1 mm schuinte die er 'af fabriek' in de oude zat, nu ook weer in zit", zegt Henry. Wat het meest opvalt aan het interieur van de tweezitter is het ontbreken van stoelen. Je kijkt zo tegen het blanke aluminium aan. met ter hoogte van de dijbenen een hobbel bekleed met wat schuimplastic. „Ja ze bouwen die auto's voor kleine kereltjes en dan pas ik er met mijn 1.90 mtr niet in", zegt Ben, „dus alles eruit halen en op een matje zitten, want vering heeft de Lister toch niet. En dan maar rijden, wat ik het liefst in de regen doe". Dan kruipt hij in de Jaguar MK II 3.4 waarmee de Copo d'Italia, de Mile Miglia en tal van andere historische races zijn verreden. I-circus of andere officiële races. Laatst had ik ingeschreven maar konden er geen twee kaar tjes af voor mijn familie. Alle maal strak geregeld, nou daar zien ze mij de volgend keer niet meer". In Italië waar menigeen veel 'automobilistischer' is inge steld dan hier, is het met de auto's die Ben Huisman heeft een waar genoegen om te rij den. „Bij de Mile Miglia op Sicilië stonden er huilende ou de mannetjes langs de kant als we met de Jaguar MK II langs kwamen en na afloop steeds weer applaus en zelfs handteke ningen. Overigens een prima georganiseerde race, met uit stekende verzorging en prach tig onderkomen voor de au to's", zegt Henry, die steeds maar weer moet zorgen dat de Jaguars in conditie zijn om van start te kunnen. Want het blijkt dat er naast de Lowland-firma nog een voorma lige kantine staat waarin naast drie Jaguars nog drie fraaie au to's staan. De eerdergenoemde E-type en de MK II, dan nog een MK II 3.8 die geen rode maar groene kleur heeft. Verder nog een 300 SL met vleugeldeuren, Lotus Elan en een Iso Rivolta Vidia met 5 ltr. Chevrolet-mo tor. De ruimte-auto van Mitsu bishi, de Space Wagon, kent een aantal uitvoeringen waaraan kortgeleden de die selversie is toegevoegd. Ook is er intussen een besteltype gelanceerd, eveneens ver krijgbaar met dieselmotor. De krachtbron wordt reeds geruime tijd toegepast in ver schillende personenwagenty pen, waarin hij uitstekend voldoet. Maar hoe presteert deze turbo-diesel in een ze- ven-persoons auto als er in derdaad zeven mensen in plaats hebben genomen en er bovendien zoveel mogelijk bagage is meegenomen? Dat probeerden we uit in het hel- lingrijke Luxemburg. Mitsubishi gaat prat op de „stille" balans-assen in de mo toren. Die maken de motor volgens de fabriek trillingvrij. Stellig dragen de balans-as sen bij aan de evenwichtige loop van de machine, maar wij bespeurden toch duidelij ke dieseleigenschappen in het brommende motortje. Niet hinderlijk, wél aanwezig. Over de prestaties overigens niets dan lof. De acceleratie doet niet onder voor een ben zinemotor. Zwaar bepakt en beladen heeft nauwelijks in vloed op de kracht van de zelfontbrander. Hij haalt op zijn sloffen de 150 kilometer per uur en in bergachtig ter rein loopt hij overtuigend uit op andere gerenommeerde automobielen. Ook met zeven man op de drie rijen banken. De door ons beproefde wagen telde 13.000 kilometer op de teller. Niet veel. maar toch genoeg om van een ingereden exemplaar te spreken. De die selmotor heeft een modem snelvoorgloeisysteem. Onze ervaring was dat men ook met warme motor het best even op die voorgloei-seconden kan wachten. Dan start de motor reeds na de eerste omwente ling, terwijl de startmotor an ders geruime tijd nodig heeft bij onmiddellijk doordraaien van contact naar starten. Geen bezwaar natuurlijk, maar je moet het even weten. Bij koude start klinkt de mo tor als de bekende knikker- bak, maar dat gaat gauw over. Direct vol belasten valt af te raden, zoals trouwens bij alle diesels. De turbo-lader zorgt ervoor dat de motor direct al fel reageert. Andere Space Wagons zijn al eens eerder in deze kolom men besproken, maar nooit hebben we zijn mogelijkhe den zo intensief benut als tijdens deze test. Voor een zevenpersoons auto is de Spa ce Wagon niet echt groot te noemen. De maten zijn be scheiden, maar toch reizen alle inzittenden comfortabel. De chauffeur moet weliswaar de instelmogelijkheden van zijn zitplaats aanpassen aan de beenruimte van zijn ach terpassagier, maar hij blijft een aangename zit houden. Rechtop, dat wel, maar ac ceptabel, ook op de lange rit. Er ontstaat dan min of meer een frontbesturing-effect, vergelijkbaar met kleine bus jes. Het door ons geteste type beschikte over stuurbekrach tiging, een prettige bijkom stigheid, zij het dat deze be krachtiging de bestuurder Diesel-turboversie van Space Wagon wat te veel werk uit handen neemt als de auto zwaar bela den is. Bij (te) snel genomen bochten kan je dat opbreken. Een niet bekrachtigd stuur zou de chauffeur eerder tot de orde roepen. Maar voor het overige wordt de Space Wa gon er een uitermate soepel wendbare auto door. Over de mogelijkheden val je van de ene verbazing in de andere. Bij zeven inzittenden bevindt zich achter de achter ste achterbank nog wat ruim te voor bagage. Met enige handigheid kan daar nog wel wat weggestopt worden. Als men één bankje naar beneden klapt en een n zitplaats offert, dan kan er ineens erg veel bagage worden meegenomen. Met de banken kan van alles worden uitgehaald. Zo kan men achter de voorstoelen een gerieflijk tweepersoons bed maken of in gehalveerde toestand een eenpersoons bed. De middenbank kan in een ander opstelling dienen als tafel voor de achterpassa giers. Lange dingen kunnen moeiteloos worden ingeladen. De Space Wagon in turbo dieseluitvoering is niet goed koop: rond de 41.000 gulden. Maar daar staat tegenover dat hij luxe is uitgevoerd. De bekleding (velours) doet rijk aan en op uitrusting is niet gekeken. Het instrumenta rium, inclusief toerenteller en analoog klokje, is com pleet en overzichtelijk. Een nadeel vonden we dat het rijtje schakelaars voor achter ruitverwarmer, achterruite- wisser, alarmschakelaar, mis- tachterlamp enz. in het don ker niet verlicht is, zodat je niet kunt zien wat je aanscha kelt. Ten slotte nog iets over het verbruik. Bij 90 km per uur is een verbruik van 1 op 18 haal baar. Bij 120 zit het verbruik bij de 1 op 13. Stellig vormt de soepel schakelende vijfbak een belangrijke bijdrage tot de zuinigheid van deze diesel. NOL VAN BENNEKOM Hyundai Pony XP is de naam van de derde generatie van dit model auto uit Zuid-Korea. Sinds de introductie in '79 op de Nederlandse markt en later, in '82, van een totaal gewijzigde Pony - een vijfdeursuitvoering ligt de verkoop van deze middenklasser inmiddels rond de 3000 auto's per jaar. Geen opzienbarend cijfer, hetgeen vooral samen zai hangen met de grillige dollarkoers in de afgelopen tijd, aldus de direc tie. Niettemin heeft de maatschap pij in Seoel grootse plannen, die weliswaar voornamelijk neerko men op het produceren van gi gantische aantallen auto's, waarna gekeken wordt of er ook kopers voor zijn. Vooralsnog is het de bedoeling om de markten van Canada en de VS te verove ren. Zeker nu daar door de im portbeperking voor Japanse au to's een „gat" is ontstaan. Vol gend jaar denkt Hyundai er honderdduizend auto's naartoe te kunnen verschepen. Als men eenmaal op het niveau van één miljoen geproduceerde auto's rond 1990 zit, zal ook de export naar Europa moeten aantrekken. Nu moeten we het in ons land stellen met de nieu we Pony XP, die leverbaar is in 1.3-liter- of 1.5-literuitvoering en met verschillende niveaus van De Hyundai Pony XP luxe, met prijzen variërend van 18 tot 25 mille. Er is wederom gebruik gemaakt van de firma Ital Design van Giugiaro, waar Giugiaro de leiding heeft, zodat er een eigentijds model met voorwielaandrijving van de te kentafels is gekomen. De XP heeft in de achterste stijl nu een extra ruitje gekregen en is ondanks de iets kortere bui tenmaten van binnen toch rui mer geworden. Het interieur is wat verfraaid en met name in de GLS-versies zeer compleet uit gerust. Voor 1986 liggen de plannen ook al klaar: in mei een tweedeurs- sedan, rond juli nieuwe motoren voor de Stellar, in Japan Sonata geheten, van 1.8 en 2 liter en in september komt de driedeurs- versie van de Pony XP. De oude Pony blijft tot en met volgend jaar nog leverbaar en zal nog tot 1988 in Korea in produktie blij ven. Hyundai, in de 40'er jaren opge zet door de nu 78-jarige van oorsprong boerenzoon Chung Se Yung is eigenlijk een grote scheepsbouwer. Nu het in die sector slecht gaat wil men alle aandacht richten op de auto- produktie. Daarom is de fa briek in Ulsan ook uitgebreid voor een bedrag van 1,4 miljard gulden en zijn er in vier jaar tijd 10.000 mensen in dienst genomen. Mitsubishi, dat nu een aandeel van 50 procent in de firma heeft, zal volgend jaar een model (K-car) in de Ford Granadaklasse door Hyundai laten produceren. De lakstraat die de Koreaanse autofabrikant nu heeft staan is dezelfde als die Mitsubishi in Japan ge bruikt. De samenwerking van andere firma's op autogebied strekt zich in Korea ook uit tot Ford en GM. Zo is er de firma KIA, die van Mazda know-how en onderdelen krijgt om een auto te bouwen die via het Ford- dealernet naar de VS en Europa worden verkocht. De nieuwe Opel van GM wordt via Daewoo geproduceerd om daarna door de Pontiac-divisie in de VS te worden verkocht. Lee Iacocca, president van Chrysler, heeft onlangs het con tract getekend waarbij de leve ring van 50 procent van de on derdelen voor produktie in de VS in Korea wordt verzorgd. In '88 ten slotte zal Hyundai zelf nog een aantal modellen op de markt brengen in de kleinere bestelwagenklasse en minibus- jes. Kortom, heel Zuid-Korea staat te trappelen cm tegen het eind van de 80'er jaren een niet meer weg te denken autoprodu- cerende natie te zijn. Vele automobilisten wer den in de afgelopen weken verblijd met een formulier van het Centraal Bureau Mo torrijtuigenbelasting. Of ze maar even wilden invullen of hun (bij controle gefotogra feerde) auto op vloeibare brandstof dan wel op gas rijdt. Enkele lezers van onze krant reageerden daarop met enige boosheid. Ze voelden zich door de vraagstelling bij voorbaat als verdachten be schouwd. Het lijkt erop alsof de controleurs van de motor rijtuigenbelasting het spe ciaal voorzien hebben op die grote bakken (Amerikanen), combinatiewagens en wat er met de zgn. grijze kentekens rondrijdt. Auto's die benzine slurpen en dus misschien wél van een niet fiscaal opgege ven gastank voorzien zijn. De tekst van het formulier is inderdaad niet zo consument- vriendelijk gesteld. De MB- inspecteur zegt in de laatste alinea letterlijk: „Mocht ik het gevraagde niet tijdig ontvan gen, dan zal aan de hand van de beschikbare gegevens een naheffingsaanslag moeten worden opgelegd". Kun je dus, omdat je toevallig met een zware griep in bed ligt, het formulier niet binnen de ge stelde termijn van 14 dagen naar waarheid ingevuld terug sturen, dan concludeert de in specteur dat je de boel bela zert: belasting betalen voor een benzine-gestookte auto, terwijl je stiekem op lpg rijdt..., wat fiscaal duurder is. We hebben er even navraag naar gedaan. Die mensen in Apeldoorn bedoelen het niet zo kwaad. Ze hebben het vol ste recht om na te gaan of je wel het wettelijk voorgeschre ven tarief betaalt. Je kunt na tuurlijk het vragenformulier vals invullen, maar dan loopje het risico dat er op een dag een controleur op de stoep staat, die beleefd vraagt of hij even onder de klep van je auto mag kijken, of daar misschien toch een gastank zit. Een in wat menselijker taal gestelde tekst zou degenen die het bewuste informatieformu lier ontvangen hebben niet zo tegen de haren instrijken. Het enige aardige van die controle actie is dat je geen postzegel op de retourenvelop hoeft te plakken. Wintersporters die met de au to naar hun bestemming rij den zijn wijs genoeg om sneeuwkettingen mee te ne men. Het omleggen van die dingen moet meestal in bar en boos weer gebeuren, een kar wei dat je zeker niet voor je plezier uitvoert. Er is nu een sneeuwketting die aan een ring van hard rubber is beves tigd. op de maat van het wiel (12, 13, 14 en 15 inch). Met een veer en een snelsluithaak leg je de kruisketting over de band; in tien minuten heb je dus de twee aangedreven wie len gewapend tegen de glib- berpartijen op besneeuwde (dalende en stijgende) wegen De prijs is vanaf 119,-. De sneeuwketting is te koop in de Halfordwinkels. Niet alleen in de win tervakan tie, maar elke dag in woon werkverkeer en bij uitstapjes, kun je bij een aanrijding be trokken raken. De politie heeft vooral op drukke dagen wel wat anders te doen dan blik- schadegevallen opnemen en de schuldvraag beslechten. De praktijk is dat de partijen de zaak zelf zullen moeten uit vechten. Sommige automobi listen hebben, heel slim, een fotocamera bij de hand om de situatie direct na zo'n ongeval vast te leggen. Voor nog geen veertig gulden is nu echter ook een complete 'Accident Kit' verkrijgbaar Die bevat een eenvoudige ge bruiksklare camera, krijt en meetlint om de situatie op het wegdek af te tekenen en een duidelijke instructie om de voor de verzekering belangrij ke feiten te noteren. Daarmee kun je een verder onschuldige confrontatie met een mede weggebruiker snel en met fei ten gestaafd afwikkelen, zon der het overige verkeer al te lang te hinderen. Deze kit is verkrijgbaar in de Halfordwinkels. Sinds de Kadett in september 1984 - na een ontwikkelings periode van dik 3 jaar - in de produktie is genomen, zijn er voor de Nederlandse markt zo'n 55.000 van geproduceerd. De 50.000e hiervan is thans aan de dealer afgeleverd. De nieuwe Kadett bleek al direct na de introductie aan te slaan. Een internationale jury van autojoumalisten koos de nieuwe Kadett als auto van het jaar 1985, een voor een nieuw model zeer belangrijke onderscheiding. De moderne, afgeronde vorm van de Kadett (CW-waarde 0,32) en de gunsti ge prijs/prestatie verhouding waren hiervan ongetwijfeld de bet aan. Dat de nieuwe Kadett door het publiek enthousiast ontvangen is blijkt wel uit de verkoopcijfers: over de eerste helft van 1985 zijn er in Neder land in totaal 40.733 van ver kocht. Hierdoor is de situatie ont staan de de Kadett-verkoop van Opel in Nederland even hoog ligt als de totale verko pen van haar grootste concur rent. De uitbreiding van de Kadett- serie met maar liefst 4 nieuwe versies zal de positie van de Kadett zeer zeker verstevigen. Aan de serie zal men de Kadet Sedan (met kofferbak), de Combo (bestelwagen) en een Rally- en Cabrio-uitvoering toevoegen. Opel Kadett Rally 4x4

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1985 | | pagina 40