Europese droom wordt werkelijkheid Kroonprins 18 jaar En God plaatste de mens in de Hof van Eden. PZC/opmie en achtergrond Europese samenwerking wordt duur betaald. Minister Neelie Smit-Kroes (Verkeer en Waterstaat) formuleert het iets voorzichtiger. Ze praat over de hoge kosten die verbonden zijn aan het tot stand komen van een Europees luchtverkeersleidingscentrum. „Ik denk dat alle idealen in Europese sfeer niet uitblinken door goedkoopte." Nederland heeft de afgelopen jaren ruim 200 miljoen gulden gepompt in het luchtverkeersleidingscentrum Eurocontrol in Beek. Ook nu nog stort de staat jaarlijks een dikke 18 miljoen gulden in de kas van Eurocontrol. Gepasseerd Verwijt Gecompliceerd 'Binnenleiden Prediker stemmen uit de kerken Bergrede Kindergebed VRIJDAG 26 APRIL 1985 Minister Smit-Kroes EUROCONTROL Dat Europese samenwerkingsprojec ten veelal moeizaam van de grond komen en handenvol geld kosten, is eenieder zo langzamerhand wel be kend. Toch spant het realiseren van Europese luchtverkeersleiding wel de kroon. Dertig jaar geleden werd de politieke beslissing genomen. Twintig jaar geleden begon Nederland te beta len aan een project dat nog helemaal niet van de grond was gekomen. In middels staat er een centrum in Beek, maar de droom, Europese luchtver keersleiding, is nog steeds niet be waarheid geworden. Gelukkig is mi nister Smit-Kroes van nature optimis tisch en ondanks alle tegenslagen is zij ervan overtuigd dat het met Euro control allemaal best in orde komt. „Er zijn veel meer scherven geweest dan nu het geval is. Nu liggen er harde duidelijke afspraken op tafel. Er is twee jaar uitgetrokken voor een diep gaande studie over het samengaan van de algemene verkeersleiding in alle deelnemende landen. Er wordt druk aan gedokterd. Probleem is met dit soort projecten, dat er vier bonden zijn, vier partijen (Noord-Duitsland, België, Nederland en Luxemburg), waarmee je aan de onderhandelings tafel moet zitten. Je moet niet alleen met de mond, maar ook met daden zaken bewerkstelligen. Daar haperde het nog wel eens aan. Zoveel mensen, zoveel zinnen. Met de afspraken die er nu liggen, ben ik vol goede moed." Volgend jaar verhuizen de eerste luchtverkeersleiders van Schiphol naar Beek. In de jaren negentig moet de hele overdracht van algemene ver keersleiding zijn voltooid. Op Schip hol zullen dan alleen nog luchtver keersleiders zitten voor het nade- ringsverkeer (vliegtuigen binnen een straal van 50 kilometer van de lucht haven aan de grond praten). Na twin tigjaar dus de eerste stap van Neder land op weg naar een Europese ver keersleiding. „Een dergelijke operatie kost nu eenmaal tijd," meesmuilt de minister. ontstaan omdat de problemen gecom pliceerd zijn. „Ook Eurocontrol zelf heeft zich daarop verkeken. Nu zitten we in dezelfde gemoedstoestand om de tafel van het móét gebeuren, maar het moet verantwoord gebeuren. Ja ren waren deskundigen van de vier betrokken landen bezig een volkomen andere golflengte uit te zetten, als taal bedoel ik. Nederland had bezwaar tegen bepaalde uitgezette lijnen. Toen kwam het verwijt dat wij de zaak traineerden. Nu zijn ze er achter dat onze bezwaren wezenlijk waren en nu wordt er ook gewerkt." Zo hoopvol gestemd als de minister is, zo somber zijn 'de mensen die met de praktische gevolgen van de plannen makerij van de luchtverkeersleiding te maken hebben. De topambtenaren bij de Rijksluchtvaartdienst doen al tien jaar dag-in-dag-uit vrijwel niets anders dan zich met Eurocontrol be zig houden. Zij zijn het meer dan zat. Wat er allemaal aan plannen over tafel is gegaan, noemen zij „de waan zin ten top". Vermoeide mannen die het liefst zouden zien dat Eurocontrol opnieuw van de grond komt en dan gebaseerd op de huidige situatie van het luchtverkeer. Stoppen, uithuilen en opnieuw beginnen, zo luidt het commentaar van de adviseurs van de minister. Want ook met de diepgaan de studie en duidelijke afspraken die volgens de minister nu op tafel liggen. weten de ambtenaren zich geen raad. Vertwijfeld krabben zij zich op het hoofd hoe de totale overdracht van de algemene verkeersleiding moet wor den geregeld. Uithuilen en opnieuw beginrven, is volgens de bewindsvrouwe onmoge lijk. „Dat station is gepasseerd. Er is een politieke besluitvorming ge weest en daar houd ik me aan. In alle vier de landen is door het parlement duidelijke taal gesproken. Dat is overgenomen door de bewindslieden. Dus daarmee zijn de beslissingen duidelijk. Het verschil is dan alleen de uitvoerende en controlerende macht. Een parlementslid kan opge wekt roepen: Het moet nu. De verant woordelijke bewindsfiguur zegt dan: ja, ho, even, nu is vandaag en dat kan niet. We moeten snel, zo snel als mogelijk is de zaak realiseren. Dan krijg je dus een spanning in de tijd." Dat Den Haag wikt, weegt en tenslot te beschikt over zaken waar ze wel licht te weinig verstand van heeft, (alle facetten van luchtverkeerslei ding onder de knie krijgen kost een leek ruim 10 jaar), vindt de minister niet juist. Wat haar betreft heeft het parlement wel kennis van zaken. „Het kan natuurlijk altijd gebeuren dat je beslissingen neemt waar niet iedereen gelukkig mee is. Dat is nu eenmaal de werking van de democratie. Als de meerderheid zo beslist, moet het ook zo gebeuren." Een schoon voorbeeld hiervan is, grinnikt de minister, de spreiding van de PTT. „De PTT-er die zegt dat Den Haag in grote wijsheid heeft gesproken, zal je met een zak lantaarntje moeten zoeken." Of de PTT nu in Groningen zit of Den Haag maakt in principe natuurlijk niet zoveel uit. De telefoon rinkelt toch wel. Hoe vliegtuigen veilig over ons land vliegen en veilig aan de grond komen is toch een zaak van een iets andere orde. Het besluit van de politiek om een zogenaamde horizon tale scheidingslijn in het luchtruim te trekken voor het hogere en lagere verkeer, is volgens deskundigen niet ge-ent op de praktijk van alle dag. Vliegtuigen zijn immers net jojo's. Ze zakken een stukje en stijgen weer een beetje. Een trapsgewijze, in vakjargon flexibele, scheidingslijn ligt veel meer voor de hand. „Dat punt is nu juist al die jaren ook aan de orde geweest. Daar heb ik voor gestreden. Eurocontrol oké, maar wel op een verantwoorde manier. Ik wil niet op mijn geweten hebben dat de eerste de beste crash, in een Eurocon- trol-situatie, wordt afgewenteld op bewindslieden die Eurocontrol van de grond hebben getild." Een horizontale scheidingslijn is niet mogelijk. Eer een vliegtuig in Nederland boven of beneden is, is die kist de grens al gepasseerd. „Het zou eigenlijk in een vloeiende lijn moeten gaan, vooral het overgeven van vliegtuigen aan andere landen. Maar daar heb je eigenlijk meer dan vier landen voor nodig. Het zou dan ook heel mooi geweest zijn als Eurocontrol op bredere schaal van de grond was gekomen. De realiteitszin gebiedt me echter te zeggen dat ik er niet aan moet denken met zeven lidstaten te moeten praten. Dan ben je helemaal 100 jaar voordat er iets van de grond komt." De hele tüosolie achter Eurocontrol is dat er efficiënter en veiliger kan wor den gewerkt. Logischer zou wellicht geweest zijn Eurocontrol te laten voor wat het is en de verkeersleiding (com putersystemen) van de diverse landen meer op elkaar af te stemmen. De luchtverkeersleiding op Schiphol staat bekend als de veiligste ter we reld en had uitstekend als voorbeeld kunnen dienen. Smit-Kroes knikt in stemmend. „Maar ja, zo hebben we nu eenmaal niet gekozen. Het systeem dat nu verder wordt uitgewerkt moét gewoon efficiënter en veiliger zijn an ders zijn we natuurlijk voor nop be zig." Hoe het ook uitpakt, twee dingen staan in ieder geval vast. Eurocon trol heeft handenvol geld gekost en tot nu toe heeft dat voor Nederland weinig vruchten afgeworpen en de luchtreiziger zal het niet merken of het vliegtuig nu aan de grond wordt gepraat door Eurocontrol of Schip hol. Aan boord althans want de prijs van een ticket kan wel degelijk wor den bepaald door de keuze voor of tegen Eurocontrol. De duurste oplos sing gaat de luchtreiziger het meest kosten. Ook nu kost de verkeerslei ding de staatskas in principe niets. Alle kosten voor verkeersleiding worden omgeslagen in overvliegbe- lastingen en landingsgelden die de luchtvaartmaatschappijen betalen. De luchtvaartmaatschappij leeft niet van de wind dus de reiziger betaalt. Luchtverkeersleiders in Beek verwij ten ondermeer de minister de over dracht van verkeerstaken naar Euro control te vertragen. Volgens Euro- control-mensen stond Smit-Kroes evenals de Rijksluchtvaartdienst (RLD) niet te springen het werk op Schiphol uit handen te geven. Vol gens de Limburgers was de stemming contra Eurocontrol op een gegeven moment zo erg, dat de politieke par tijen de minister dreigden met een motie van wantrouwen als zij niet onverkort de genomen besluiten rond Eurocontrol zou uitvoeren. Smit-Kroes ontkent dit in alle toon aarden. Er is nooit sprake geweest van een motie van wantrouwen aan haar adres. „Ik heb me altijd loyaal opgesteld inzake het beleid rond Eu rocontrol. Het is natuurlijk wel zo dat wil deze operatie laten lukken, dat verantwoord moet worden gedaan. Je kunt met een hele hoop dingen spot ten, maar als de nieuwe computersys temen niet kloppen, kun je het hele verhaal wel vergeten." Een stuk van de spanning rond Euro control is, volgens de minister, ook A Als de raad van state zijn wekelijkse zitting op de woensdag houdi blijft de troon naast mr. Willem Scholten, de vice-voorzitter van d] raad, doorgaans leeg. De voorzitter van de raad, koningin Beatrix, kom slechts bij hoge uitzondering. In 1981 was zij er, maar toen vond de zittin] ter gelegenheid van het 450-jarig bestaan van de Raad van State plaatso] het Binnenhof. In 1983 trad ze daadwerkelijk op als voorzitter, toen di raad zijn nieuwe gebouw in gebruik nam. Op 3 juli zal de koningii opnieuw aanwezig zijn. Die dag zal niet alleen een mijlpaal zijn in he bestaan van de raad, maar vooral ook in het leven van de koningin ei meer nog in dat van haar zoon prins Willem Alexander. Willem Alexander staat immers no voor zijn eindexamen aan het Atlar tic College in Wales op 27 mei. Alsh: slaagt zal hij vervolgens op 17 ai gustus naar Den Helder gaan, war de kroonprins is al goedgekeur voor de marine en zal gedurende d eerste vier en een halve maande van zijn dienstplicht de opleidin volgen tot aspirant reserve officie: Als hij deze algemene maritiem opleiding heeft voltooid is hij tijde lijk luitenant ter zee 3e klasse va speciale diensten en aan die rang i een breed scala van functies verbor den. Dienstplicht dus, en voorlopig no geen 'vorstelijk' bestaan voor d kroonprins, want het zijn nog altij zijn ouders die over hem beslisser Zij hebben besloten dat tot de voi ming van de koning ook hoort da hij zijn uitkering van negenhonderc duizend gulden per jaar niet aar spreekt. De kroonprins zal het me zijn wedde moeten doen: 574,66 gu den per maand. De kroonprins zal zijn verjaarda zaterdag in besloten kring vieren e: ook voor het overige de komend tijd weinig voor het voetlicht treder Op zijn agenda staan geen officiël daden als het verrichten van openir gen en niets wijst erop, dat d kroonprins enige personele ondei steuning zal krijgen in verband me uitbreiding van zijn werkzaamht den. De prins zal na zijn diensttiji gaan studeren en heeft dus nog jare de tijd om zich voor te bereiden o het koningsschap. De kroonprins bereikt morgen, za terdag, de leeftijd van achttien jaar en daarmee de leeftijd, waarop hij volgens artikel 33 van de grondwet zijn koninklijk gezag mag uitoefe nen. De eerste belangrijke schreden op weg naar het koningsschap zet de kroonprins echter op 3 juli, want tot zijn vorming als koning behoort het bijwonen van de zittingen van de raad van state. Deze raad moet zich buigen over alle internationale verdragen, wetsont werpen en algemene maatregelen van bestuur. De huidige koningin maakte vanaf haar studententijd in Leiden tot aan de datum van haar inhuldiging bijna wekelijks de tocht naar Den Haag om daar deel te nemen aan de beraadslagingen. Ar tikel 74 van de Grondwet bepaalt niet alleen, dat de koning voorzitter is van de raad van state, maar ook, dat de vermoedelijke opvolger van de koning van rechtswege zitting heeft in de raad na het bereiken van de leeftijd van achttien jaar. De leden van het koninklijk huis mo gen, zo bepaalt artikel 3 van de wet op de raad van state, deelnemen aan de beraadslagingen, maar onthou den zich van stemming. Op 3 juli zal de vorstin, zoals dat heet, haar zoon 'binnenleiden' in de raad van state. Zij houdt dan een toespraak en de kroonprins zal haar in een toespraak 'antwoorden'. Dat de prins vervolgens in de komende maanden nog veel zittingen zal bij wonen staat allerminst vast. Dat het Duitse volk Hitier tot zijn leider koos en de demonische macht en invloed van deze man accepteerde houdt rechtstreeks verband met de radicale verwerping van het normale en de beperkingen van het normale die zozeer het kenmerk werden van het nationaal-socialisme. Hit- Ier was een man uit het niets, bezeten door een alles-verterende infantiele razernij, iemand die niets te verliezen had. Wat hij de Duitsers aanbood was de meest simpele en infantiele methode om met hun werkelijke of vermeende vijanden af te rekenen ze uitroeien. Zijn veelvoudige abnormaliteiten versterkten de invloed in een cultuur die wanhopig was over de politieke en sociale ingewikkeldheid van de moderne beschaving. Hij haalde uit dat volk iets te voorschijn, dat demonisch, atavistisch en krankzinnig was Nog een week en de klokken gaan luiden, vlaggen wapperen in de lentewind, glazen worden geheven, het gemeste kalf wordt geslacht, een foto van een man, een vrouw, soms er jong nog, wordt gekust. De beeldbuis dringt zich ontembaar op: we zullen gedenken of we willen of niet, of we reden hebben tot lachen of huilen, vergeven of haten, handen schud den of vuisten ballen. We gaan een vreemde tijd tegemoet. Wie het boek van Richard L. Rubenstein 'De God van de joden na Auschwitz', waaraan ik het begin van dit artikel ontleende, aandachtig leest, zal opnieuw de huiver voelen voor een duivel, die de wereld bijna vernietigd en de mensheid gewurgd had. Die duivel heeft zich in de gedaante van een slang aan de mensen gepresenteerd en hij zal dat altijd blijven doen. De Eeuwige heeft de mens dan wel in de Hof van Eden geplaatst, maar Zijn tegenspeler blijft alert, breekt, wat gebouwd wordt, vernietigt wat geschapen wordt, liquideert wat gebo ren wordt. We kunnen over een week zingen dat het een aard heeft, juichen tegen de klippen op, laaiende redevoeringen houden en sterke verhalen vertellen de slang schuifelt door de landen, bedreigt onze vrede en onze vrijheid, zelfs onze vroomheid. Dat deed hij in de Hof van Eden al. Dat zal hij blijven doen „Is het niet, dat God gezegd heeftGod heeft zeker gezegdDe mens suggereren, dat het kwade goed is, dat alle vruchten zoet, sappig en voedzaam zijn, dat de mens een heerser is en flora en fauna aan zich mag onderwerpen. Het scheppingsverhaal is een der mooiste en zuiverste verhalen uit het Oude Testament. Iedereen kent het, weinigen begrijpen het en doorzien de wijsheid en de waarheid, die als honing in een bloem, een beetje schuilgaan, maar gezocht en gevonden moet worden. We zullen ons niet alleen bezig moeten houden met de vraag, hoe we over God na Auschwitz moeten denken, hoe we in Hem kunnen geloven, maar vooral, hoe we over de mens moeten denken. Ik kan de Heidelberger Cathe- chismus niet in elk opzicht onderschrijven, hoe waardevol ik dit theologisch werkstuk ook vind, maar dat de mens 'geneigd is tot alle kwaad' wordt zeker in een tijd van oorlog en terreur duidelijk bewezen. Bestaande waarden devalueren en wat de Schepper verboden heeft, wordt in twijfel getrokken 'God heeft zeker gezegd Toen ik onlangs met een mede-christen, die een totaal andere levensbeschouwing aanhangt en wiens Godsvisie zó verschilt van de mijne, dat ik me wel moest afvragen, of we eigenlijk nog wel 'broeders in Christo' konden zijn, een gesprek had over de goddelijke betrokkenheid met onze mense lijke misère en het menselijk wangedrag in de loop der tijden, verwees hij mij lakoniek naar Prediker 3. Hij verweet mij, dat ik te lichtvaardig met de bijbelse boodschap omsprong en mijn hart moest openstellen voor iemand als Prediker. Alles heeft zijn tijd, alles moet gebeuren, zoals het gebeurt. Er is een tijd van geboren worden en sterven; van planten en wieden; van doden en helen; van afbreken en opbouwen; van lachen en wenen; van rouwen en dansen; van haten en beminnen en er is ook een tijd van oorlog en vrede. Wel, dat was dan de al of niet verdiende reprimande, die ik welwillend maar hoofdschuddend naast mij neerleg. Wie Prediker zó leest, wordt een fatalist en kan een volkerenmoord en de holocaust zelfs goed praten. Ik heb maar volstaan met erop te wijzen, dat de Schepper de mens in een paradijs geplaatst heeft en hem de macht heeft gegeven te kiezen tussen goed en kwaad. Ook verwees ik hem naar dit woord uit Prediker:Alles heeft Hij voortref felijk gemaakt op zijn tijd; ook heeft Hij de eeuw in het hart van de mens gelegd, zonder dat de mens van het werk dat God doet van het begin tot het einde, iets kan ontdekken. Ik heb ingezien, dat al wat God doet, voor eeuwig is Als wij straks voldaan of verbitterd, juichend of verdrietig omzien naar wat de wereld heeft beleefd in die inktzwarte jaren, zullen we ons terdege moeten realiseren, dat het onze schuld is, onze zeer grote schuld, dat de mensheid wonden heeft opgelopen, die van tijd tot tijd pijn doen. Nergens beter, nergens zuiverder wordt de humani teit, de ethiek en de waarachtige vroomheid uitge drukt dan in de woorden van de z.g. Bergrede. Daar rekent Jezus af met macht, rijkdom, militaire bra- vour en wetticisme. De mensen zijn gelukzalig, die eenvoudig van geest en zachtmoedig zijn; die hunke ren naar waarheid en gerechtigheid; die barmhartig durven zijn in een onbarmhartige wereld; die rein van hart en handen zijn in een maatschappij die sterft aan zure regen en milieubederf; die niet alleen dromen van maar ook werken aan een vrede, die ons weer in het Hof van Eden terug kan brengen. Daarom is er zoveel verzet tegen de Bergrede. Helmut Schmidt verklaarde op een Kirchentag, dat de zaligsprekingen voor politieke doeleinden niet bruikbaar waren. Bismarck had al eens hetzelfde gezegd en Herbert Marcuse, de filosoof van Nieuw Links, wees de Bergrede af, omdat daarmee geen revolutie ontketend kon worden. Laten we even luisteren naar wat de grote Maarten Luther heeft gezegd, die een scherp onderscheid maakte tussen ambtsmoraal en persoonlijke moraal, tussen 'Christ- person' en 'Weltperson'. Als 'Christperson' leeft de christen door het geloof, onder het regiment van het evangelie. Als 'Weltperson' leeft deze zelfde mens onder het regiment van de overheid. Ik citeer: Een vorst kan wel een christen zijn, maar het ambt of vorstendom heeft met zijn christen-zijn niets te maken. Want voorzover hij christen is, leert het evangelie hem, dat hij niemand leed mag doen, niet mag straffen of zich wreken, maar dat hij iedereen moet vergeven en wat hem aan leed en onrecht wordt aangedaan, moet hij dulden en aanvaarden. Maar dat zou geen goede wijze van regeren zijn, als een vorst zich aldus zou gedragen. Koningen en keizers dienen te zeggen: mijn christen-zijn is een zaak tussen God en mij maar daarboven en daarnaast heb ik in de wereld een andere opdracht, n.l. die van een heerser Over dubbele moraal gesproken! Het mag geen wonder heten, dat zelfs demonische dictators als Adolf Hitler zich maar al te graag op Luther beriepen. Hun wandaden werden zelfs hier en daar goed gepraat door dienaren van de kerk. Zelfs als het ging om uitroeiing van de joden. Ruim veertig jaar geleden zwierf ik door het verwoes te en bloedende Berlijn en zag, ondanks de brallende leugens, die via de luidsprekers door de straten galmden, de wanhoop en de doodsangst van mensen, die zo kort tevoren hun Führer hadden bejubeld. Ik herinner mij een nachtelijk gesprek met een Duitser, die daaraan niet had meegedaan, die niet meer in God kon geloven vanwege de verschrikkingen, die de wereld teisterden. Aarzelend, zelf bevend onder het gedonder en gedreun van exploderende bommen, heb ik hem gewezen op de vermaarde opemering van Iwan Karamazow in 'De gebroeders Karamazow' van Dostojewski: „Als God niet bestaat zijn alle dingen geoorloofd." Het is groter zonde eigen misdaden te camoufleren en motiveren met een beroep op bepaal de passages uit de bijbel dan het geloof in God af te zweren. Toen ik dat zei, glimlachte hij. Nee, hij wilde geen atheïst zijn. In één ding bleef hij geloven: in de waarde en in de zin van het kindergebed. Elke dag bad zijn dochtertje voor de lijdende mensheid. „Die Juden, liebe Hollander' gehören auch dazu Ik kan die Duitser van toen goed begrijpen en tijdens ons gesprek voelde ik mij sterk met hem verbonden. In alle talen werd de Eeuwige onder zoveel, zoveel namen aangeroepen. Elke gelovige eiste Zijn ingrij pen en nooit werd Zijn Naam zo ijdelijk misbruikt als juist toen. Misschien zijn alleen de kindergebedjes doorgedrongen in de eeuwigheid. Enige jaren gele den logeerde ik in het Duitse stadje Aumühle. Ik heb in de Evangelische Kirche een 'verzoeningspreek' gehouden. Mijn collega vertelde me, dat admiraal Dönitz, door Hitier aangewezen als zijn opvolger, tot zijn gemeente behoorde. Een zeer godsdienstig man. Droeg altijd een zilveren kruisje bij zich en bij belangrijke beslissingen van militaire of politieke aard nam hij dat kruisje in de hand. Nu eens gedroeg hij zich als Weltperson, dan weer als Christperson. Toen ik mijn collega vroeg, hoe een hoogstaand man als Dönitz every inch a gentleman leven kon in de schaduw van Hitier, terwijl hij een belijdend christen was en terdege wist, wat deze waanzinnige dictator met zijn tegenstanders deed en het joodse volk van de aardbodem wilde wegvagen, haalde hij zijn schouders op en zei alleen maar: ,Ach, immer wieder die Juden..." Als op 5 mei de klokken luiden en de vlaggen wapperen en de trompetten schallen, zal ik mij eens te meer realiseren, dat het de joden waren, die mij hebben geleerd, dat de goede God de mens een plaats heeft gegund in de Hof van Eden. Daarbuiten vermoordde Kaïn zijn broeder Abel. En Kaïn leeft nog. In de cockpit, op de tank, in de martelkamer. Hij is overal. Te land, ter zee en in de lucht. Straks zelfs tussen de sterren. Even aan denken op de vijfde mei W. de Weeri AMSTERDAM - Morgen (zaterdag) bereikt Prins Willem-Alexander d 18-jarige leeftijd. Dit portret werd vorig jaar juli in Porto Ercolo genomen f

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1985 | | pagina 4