Vervroegde sluiting
rayonkantoor PZEM
op donderdag 4 april
Maas zwaait na halve eeuw
f als vakbondsbestuurder CNV
VERKENNERS
padvindersidealen in
halve eeuw behouden
Maand gevangenis wegens heling
PZC/ provincie
m v
MODE
JUURGROEP: TE ZWARE BELASTING OOSTERSCHELDE
Lepra-expositie
Vlissings museum
met Pasen open
'OORZITTER ZEEUWSE DIENSTENBOND
Geheugen
Discriminatie
HOORT.
ZIE TJ$
s
n.v. provinciale zeeuwse energie-maatschappij PZEM
[oENSDAG 3 APRIL 1985
13
holen grijpt te hoog met
lannen voor dagrecreatie
NT-MAARTENSDIJK - De gemeente Tholen verschilt van mening met het dagelijks
:stuur van de stuurgroep Oosterschelde. Inzet is de Thoolse notitie dagrecreatieve
voorzieningen. Daarin worden de plannen met de recreatieve ontwikkelingen op dat eiland
Ischetst. De stuurgroep laat in een brief weten dat het gemeentebestuur nogal hoog grijpt
Bet die plannen. Vooral het aantal toeristen dat zich op Tholen en de aangrenzende
iosterschelde moet gaan verpozen is volgens de stuurgroep veel te groot en zal een zware
belasting vormen voor de Oosterschelde. Daarbij kan schade aan visserij-en natuurbelangen
oitstaan, blijkt uit een brief van de stuurgroep aan het college van burgemeester en
wethouders van Tholen.
B,en w van Tholen zijn het volstrekt
niet met die zienswijze eens. Volgens
C Nuyten, ambtenaar bij de afdeling
ruimtelijke ordening van de gemeente
Tholen, is er een gesprek geweest
tussen vertegenwoordigers van de ge
meente, de stuurgroep en het ministe
rs van landbouw en visserij. In dat
g >sprek werd duidelijk dat de Thoolse
p annen niet zo veel bezwaren bij de
uurgroep opriepen. Uit de brief die
diarna is verzonden blijkt evenwel
iets heel anders. Overigens komt vol
gens Nuyten de Thoolse notitie toch
in een vreemd licht te staan, omdat
h ;t stuk is opgesteld op verzoek van
d: subsidiegevers. Maar onlangs is
bïkend geworden dat er voor recrea
tieve voorzieningen in Zeeland nau
welijks geld beschikbaar is, omdat de
eeste subsidie naar de gebieden om
i: randstad gaat. Dat betekent dat
h >t maar de vraag is of de voorzienin-
g:n die in de nota van de gemeente
Tholen staan wel uitgevoerd zullen
worden, tenzij de gemeente alles zelf
fil betalen,
n van de bezwaren van de stuur-
oep behelst het aantal dagrecrean-
n waarop de gewenst geachte voor
gingen langs de oever van Tholen
in gebaseerd. In de brief staat dat
t door Tholen genoemde aantal van
15.000 op een zomerse dag onwaar
schijnlijk hoog lijkt. „Er mag worden
aangenomen dat indien deze cijfers
worden bewaarheid de druk op de
Oosterschelde navenant zal toene
men, hetgeen wel eens op gespannen
voet zou kunnen komen te staan met
het uitgestippelde beleid voor de Oos
terschelde", schrijft het dagelijks be
stuur van de stuurgroep aan b en w
van Tholen. Nuyten is nogal verbaasd
over die uitspraak, want de cijfers van
de aantallen dagrecreanten zijn vol
gens hem juist afkomstig van inventa
risaties van de stuurgroep zelf en ze
komen overeen met de situatie van
dit moment. Nuyten vindt het dan
ook raar dat die cijfers aangevochten
worden. Verder vraagt hij zich af
wanneer er sprake is van overmatige
(Advertentie)
VLISSINGEN - De tentoonstel
ling 'De klepper klept niet meer'
(lepra door de eeuwen heen) in
het Stedelijk Museum in Vlis-
singen is ook tijdens het paas
weekeinde met - uitzondering
van eerste paasdag - toeganke
lijk voor het publiek. De ten
toonstelling wordt, zoals ge
meld, donderdag 4 april ge
opend door commissaris van de
koningin dr C. Boertien.
In tegenstelling tot voorgaande
jaren is het museum nu ook
geopend op Goede Vrijdag (van
10.00 tot 12.30 uur en van 13.30
tot 17.00 uur), de zaterdag voor
Pasen (van 13.00 tot 17.00 uur) en
op Tweede Paasdag (van 13.00
tot 17.00 uur). 'De klepper klept
niet meer' is te zien tot en met 1
juni. Het museum is verder dage
lijks geopend van dinsdag tot en
met vrijdag van 10.00 tot 12.30
uur en van 13.30 tot 17.00 uur. Op
zaterdag is het museum van
13.00 tot 17.00 uur toegankelijk.
In verband met een afscheidsreceptie is het rayonkan
toor van de PZEM aan het Molenwater 97 in Middel
burg op donderdag 4 april a.s. om 15.30 uur gesloten.
Directie NV PZEM
betreding en verstoring. Dat is vol
gens hem een zeer subjectieve vraag.
De stuurgroep maakte ook bezwaar
tegen de plannen van de gemeente om
verschillende kleine strandjes aan te
leggen. De stuurgroep ziet liever wat
minder, maar dan eventueel wat gro
tere strandjes aan de Thoolse kust. En
dan spreekt de stuurgroep alleen nog
maar voor een beperkt deel van die
kust om zo weinig mogelijk verstoring
te veroorzaken. Overigens blijkt de
stuurgroep niet goed genoeg op de
hoogte van de Thoolse situatie want
er wordt bezwaar gemaakt tegen de
aanleg van een strandje bij Strijen-
ham. Dat strandje ligt er echter al
lang.
Een belangrijke rol in de brief van de
stuurgroep nemen de plannen voor
de aanleg van een slechtweervoorzie-
ning met een zomerwoningencom
plex bij Gorishoek in. In de brie!
wordt gesteld dat de opzet die de
gemeente Tholen voor ogen heeft te
groot is. Maar er is begrip voor de
economische factor die bepaalt dat er
nu eenmaal een minimum aantal
verblijfseenheden nodig is om het
complex rendabel te maken. Dat eco
nomisch minimum is 225 verblijf
seenheden, maar de stuurgroep wil
dat meteen als maximum aanhouden.
Nuyten merkt daarover op dat de
provinciale planologische commissie
minder strenge eisen stelt dan de
stuurgroep Oosterschelde.
Deze commissie stelt alleen als voor
waarde dat de slechtweervoorziening
gelijktijdig met de zomerwoningen
aangelegd moet worden. Uit de woor
den van de heer Nuyten blijkt dat de
gemeente Tholen zich niet neer zal
leggen bij de bri«f van de stuurgroep.
Allereerst zal de commissie ruimtelij
ke ordening van de gemeente zich
over deze materie buigen. Het zit er
wel in dat er ook een schriftelijke
reactie van b en w komt.
Dijkrecreatie op Tholen langs de Oosterschelde.
let
lerold
1IDDELBURG - De 74-jarige Middel-
urger A. Maas legt dinsdag 16 april
voorzitterschap van de kring Zee-
nd van de Dienstenbond CNV neer.
it is de laatste van een niet op twee
anden te tellen aantal vakbonds
acties die hij de afgelopen halve
euw heeft vervuld. Het afscheid
idt echter geen periode van be-
ituurlijke rust in. Sinds 1981 is Maas
de wereld van de ouderen bonden
waarbinnen hij plaatselijke,
egionale en landelijk bestuurszetels
ezet.
I heer Maas werd geboren in Koude-
lerke en deed zijn eerste bestuurlijke
Irvaring op de in de plaatselijke jon-
lelingsvereniging van de gereformeer-
|e kerk, waar hij het al snel tot
loorzitter bracht.
September 1927 werd hij ingeschre
ven als 'jonglid' van de afdeling Mid-
lelburg van de Vereniging van
Ihristelijke handelskantoorbedien-
len en in 1937 werd hij secretaris van
let afdelingsbestuur. Tot heden heeft
lij sindsdien onafgebroken (afgezien
jan de oorlogsjaren waarin het CNV
fin activiteiten stopte) bestuursfunc-
bekleed.
Pe voedingsbron voor deze lange vak-
Jondsloopbaan werd in Maas' geboor-
|edorp Koudekerke aangeboord. In
i jongensjaren stond daar ds A. C.
[ley, die als de rode dominee van
Walcheren werd aangeduid. „Hij was
Jelemaal niet rood, maar een verte
genwoordiger van de christelijke so-
Jiale beweging van die tijd", aldus
faas dinsdag in een vraaggesprek. Ds
ley adviseerde hem te gaan lezen in
pe publicaties van ds Talma, de politi-
|us en godgeleerde Slotemaker de
pniïne, ds C. Smink en andere voor-
nannen van de christelijke sociale
Peweging. Maas volgde dit advies op
In bleef zijn verdere leven lezen en
Onderzoeken. Hij noemt zichzelf een
lutodidact (iemand die door zelfstu
die kennis vergaart). De heer Maas
I olgde na de lagere school de handels
avondschool. D de al genoemde zelf-
Itudie bekwaamde hij zich in het
Ondernemings-, arbeids-, erf-, huur- en
lociale verzekeringsrecht. Hij wilde
deze kennis niet voor zichzelf houden
en geef tot heden (kader-)cursussen
voor CNV-leden op deze wetsgebie-
den.
De heer Maas weet zich feilloos aller
lei bijzonderheden (tot de voorletters
van reeds lang overleden personen
toe) te herinneren. Zo ook anecdotes,
bijvoorbeeld over de al genoemde ds
Heij, die in de jaren twintig in Kou
dekerke stond.
„Op een gegeven moment was er een
hete droge zomer en een van de
ouderlingen, zelf boer, vroeg de predi
kant om de volgende zondag om
regen te bidden. De dinsdag daarna
begon het te plenzen. Ds Heij besloot
daarop eens een kijkje te gaan nemen
bij de aanvrager van het gebed. Op de
oprijlaan van diens erf kwam hij de
knechten tegen. In die tijd waren er in
de agrarische sector nog geen arbeids
overeenkomsten. De boer had zijn
De heer A. Maas neemt afscheid als
voorzitter van de kring Zeeland van
de Dienstenbond CNV.
werkvolk naar huis gestuurd, omdat
er door de regen niet op het land
gewerkt kon worden. De dominee
vroeg de arbeiders even te wachten.
Hij ging naar de boer en maakte hem
duidelijk dat het brodeloos maken
van de knechten wel een ondankbare
reactie was op de gebedsverhoring.
De agrariër was daar gevoelig voor.
Slot van 't liedje was dat de arbeiders
in de schuur werk mochten verrich
ten, zodat ze geen verdiensten mislie
pen".
De scheidende voorzitter van de kring
Zeeland van de Diensten bond CNV
heeft zich op velerlei terrein ingezet.
Zo was hij ook vijfjaar ouderling van
de gereformeerde kerk (Stromenwijk-
't Zand in Middelburg). Dat Maas een
brede interesse heeft blijkt verder uit
zijn huidige bestuursfuncties in het
Bedrijfsschap Groothandel Aardap
pelen en de landelijke Stichting Ont
wikkeling en Sanering Midden- en
Kleinbe drijf. Lange tijd is hij alge
meen bestuurslid en vice-voorzitter
van de Raad van Arbeid in Middel
burg geweest.
Door een toeval kwam hij vier jaar
geleden in de oprichtingsvergadering
van de afdeling Middelburg van de
PCOB (Protestants Christelijke Ou
deren Bond) terecht. Daar werd hij
dezelfde avond als voorzitter aange
wezen. Momenteel is hij onder meer
bestuurslid van de Zeeuwse Raad
Ouderen en adviseur van Cosbo (lan
delijk samenwerkingsorgaan van de
Ouderenbonden PCO, KBO en AN-
BO).
Maas heeft zich inmiddels de vraag
stukken van de ouderen geheel eigen
gemaakt. „Veel ouderen brengen zich
in een toestand van verdoving door
alleen nog maar met elkaar te sjoelen
en te dammen. Bij het van de grond
komen van de PCOB in Middelburg
en in andere plaatsen in Zeeland heb
ik steeds een pleidoovgehouden voor
bezinning. Di spelletjes mogen best,
want ieder mens heeft behoefte aan
ontspanning. Maar de ouderen moe
ten er tegelijkertijd van bewust wor
den gemaakt dat ze gediscrimineerd
worden.
Bijvoorbeeld door politieke partijen
en vakbonden. Ouderen mogen daar
van tot hun dood lid blijven. Aan
functies zijn echter leeftijdsgrenzen
gesteld en dat is verwerpelijk. De
jongeren moeten volop de kans krij
gen en overheersing door de ouderen
is ook verkeerd. Maar de ouderen
hebben wel de nodige ervaring en
wijsheid. Waarom zou deze leeftijds
groep dan niet in staat gesteld mogen
worden deze bagage bestuurlijk te
benutten?", zo vraagt de heer Maas
zich af.
Hij laat doorschemeren dat zijn ver
trek als Zeeuws voorzitter van de
dienstenbond CNV ook te maken
heeft met de opstelling van zijn bond
tegenover ouderen. „Maar ik ga oude
ren niet oproepen de werknemersor
ganisaties de rug toe te keren, inte
gendeel. Een vakbondslidmaatschap
biedt meer positieve dan negatieve
kanten. Het ledenverlies bij de bon
den heeft overigens mijns inziens nog
geen catastrofale vormen aangeno
men. Blijft het doorgaan dan is een
versnelde afbraak van de sociale voor
zieningen het gevolg. Met weinig le
den kan je onmogelijk een stevige
vuist maken tegenover regering en
werkgeversorganisaties", zo is Maas
van mening.
De vertrekkende CNV-bestuurder had
overigens naast zijn bestuurlijk werk
ook nog een drukke baan. Vanaf 1927
tot aan zijn pensionering werkte hij
bij ijzerhandel De Jager in Middel
burg. Achtereenvolgens als facturist,
chef afdeling butagas en als vertegen
woordiger. Ondanks zijn druk be
staan zegt hij toch over voldoende
vrije tijd te hebben beschikt, door een
zo goed mogelijke tijdsindeling. Dat
neemt niet weg dat hij meer avonden
buiten, dan in zijn woning heeft door
gebracht. Maas is dankbaar dat zijn
echtgenote zich daarvoor opofferin
gen wilde getroosten, omdat zij het
nut ervan inzag. Niettemin vindt de
heer Maas dat hij nu wel rustiger aan
mag gaan doen en dat de avondverga
deringen tot het verleden moeten
gaan behoren.
Jan van Loo en Albert Goeman (rechts).
Padvinder..„ligt er in dit woord niet iets wat iedere jongen de oren
doet spitsen? Heeft dit woord voor een jongen niet een betoveren
de, aantrekkelijke klank? Er ligt iets in van romantiek, avontuur, en
moed". De eerste zinnen van het logboek 1935-1945 van de Ridder
Boudewijngroep 'der Nederlandsche Padvinders' in Yerseke doen voor
waar denken aan enkel heroïek en opofferingsgezindheid. Het karakter
van de padvindersorganisatie bestaat echter niet alleen uit dergelijke
superlatieven. „Probeer de wereld in ieder geval wat mooier achter te
laten dan dat je erop gekomen bent", luidt anno 1985 de meer bescheiden
karakterisering van de heren A. Goeman en J. van Loo uit Yerseke, die
over ëën maand precies vijftig jaar lid zijn van de Ridder Boudewijn
groep in het vissersdorp.
Ze kennen elkaar al van de bewaar
school. Beiden zijn 64, en beiden
hebben zich op 20 april 1935 tijdens
een informatie-avond van de pad
vinderij in Goes aangemeld als lid
van de op te richten Ridder Boude
wijngroep. Na het ondertekenen
van de padvindersbelofte - de plicht
te doen tegenover God en vader
land, iedereen te helpen waar je kan
en de padvinderswet te gehoorza
men - werden de twee officieel geïn
stalleerd. Met hopman H. ten Bok-
kel Huinink - destijds hoofdinge
nieur bij Rijkswaterstaat - als enige
in uniform, deed de Boudewijn
groep in 1935 tijdens een kamp op
het landgoed Utrecht de eerste goe
de daad: het meehelpen blussen
van een flinke bosbrand. „Ons eer
ste ongelukje gebeurde daar ook.
Een groepslid sloeg met de bijl
inplaats van op een boom, in zijn
eigen voet", vertelt Goeman.
Tijdens de oorlogsjaren lag de Bou
dewijngroep vrijwel stil. Alleen op
de tiende mei van 1940 moest ze in
actie komen. Na het bericht dat de
oorlog was uitgebroken werd de
groep opgeroepen door de toenmali
ge burgemeester van Yerseke mr.
M. Vlaming om orders in ontvangst
te nemen. „Wij moesten evacuatie
papieren rondbrengen aan de dor
pelingen die achter de Molendijk
naar Yerseke - een gevechtslinie -
woonden", betoogt Van Loo. Het
logboek vermeldt over deze opera
tie: „Na deze plicht, die bijna de
gehele dag in beslag neemt, helpen
we meubels en huisraad opladen.
Dan nemen we afscheid van elkaar
en iecfer gaat naar huis om ook daar
alles gereed te maken voor het
vertrek".
De dagen na de inval van de Ooster
buren verliepen vrij rustig. Het
clubgebouw van de padvinders had
de beschietingen overleefd. Helaas
betekende dit gelukkige voorval
niet dat de Ridder Boudewijngroep
haar onderkomen mocht behouden.
„Op 4 april 1941 werd de groep door
de bezetter verboden. Twee Gesta-
po-agenten, vergezeld van twee WA-
mannen verschenen die dag aan
onze deur en eisten de sleutels van
het clubgebouw", zegt Goeman. Zo
wel Van Loo als Goeman gaven de
sleutels niet af met het gevolg dat
het gebouw aan de Molendijk
bruusk werd opengebroken. Goe
man in het logboek: „Doch zij kun
nen ons boycotten en ons dwingen
het uniform af te leggen, maar....
eens padvinder, blijft padvinder en
ons grote ideaal kunnen zij nimmer
uit onze harten branden".
Na de oorlog herrees ook de
Ridder Boudewijngroep in
Yerseke. Nieuwe leden meldden
zich massaal aan. Vele jeugdige
padvinders kwamen echter met an
dere bedoelingen de groep binnen
dan die welke het padvinderschap
uiteindelijk voorstond. Van Loo:
„Vele leden die zich toentertijd
aanmeldden hadden het idee dat
padvinder zijn niets anders was
dan soldaatje spelen. Een nog im
mer geldende misvatting. Veelal
gingen deze lieden na verloop van
tijd ook uit de groep".
Goeman schrijft daarover in het
logboek uit 1945: „Vele mensen den
ken nog dat de padvinderij een
verkapte militaire organisatie is en
tot doel heeft om soldaten te kwe
ken. Ik vestig er de nadruk op dat
dit absoluut onwaar is. Wij zijn geen
oorlogsverkenners, wij zijn vredes-
verkenners met het doel om de
mensheid vreedzamer en gelukki
ger te maken dan ze thans is. Er
wordt tegenwoordig veel gesproken
over saamhorigheid, eenheid en
naastenliefde. Wel, als alle mensen
padvinders waren, kwamen wij een
stuk dichter bij dat doel".
De Ridder Boudewijngroep verhuis
de na 1945 met het oude gebouw
naar een stuk land van de vader van
Albert Goeman. De beide padvin
ders hebben daar ook hun 25-jarig
jubileum gevierd. De inmiddels tot
hopmannen gepromoveerde
groepsleden kregen voor hun trou
we dienst aan de Ridder Boudewijn
groep een gouden Jacobsstaf, een
onderscheiding van de Nederland
sche padvindersvereniging, onder
tekend door Prins Bernhard zelve.
Dit hoogtepunt in de carriere van
Van Loo en Goeman werd twee jaar
nadien gevolgd door een minder
plezierige gebeurtenis. De Yersekse
groep diende hun onderkomen op
het land van vader Goeman te
verlaten. Het perceel werd geëgali
seerd.
Na zes jaren in verschillende
gebouwen te hebben gebivak
keerd kreeg de Ridder Boudewijn
groep uiteindelijk een eigen club
gebouw. Bovendien had de groep
enige veranderingen ondergaan.
Goeman: „Al in '62 kregen wij van
verschillende kanten te horen dat
er behoefte was aan een zeeverken-
nersgroep. We zijn toen overstag
gegaan en na het doorlopen van
verschillende nautische cursussen
werd Van Loo stuurman en ik
schipper.". De overgang vergde
nogal wat van de leidinggevende
figuren in de groep. Met name
vanwege de grotere gevaren op zee,
dienden de groepsleden volgens
Van Loo een nauwgezette discipli
ne te betrachten.
Het jaar 1975 staat bij de heren
Goeman en Van Loo als minder
plezierig in het geheugen geregi
streerd. Het 40-jarig bestaan werd
toen met de welpen en verkenners
uitbundig gevierd en er waren zelfs
lokale gezagsdragers aanwezig. Op
een gegeven moment moest de heer
Jan van Loo naar voren komen. Tot
zijn grote verbazing werd hij door
de toenmalige burgemeester mr. C.
Pijl Hogeweg met koninklijk zilver
onderscheiden tot Ridder in de Or
de van Oranje Nassau. „Niet vanwe
ge de onderscheiding op zich, maar
het was voor mij wrang te moeten
ervaren dat degene die de onder
scheiding heeft aangedragen, Goe
man was vergeten", aldus Van Loo.
„Goeman en ik waren immers altijd
samen. Het feit dat hij minder 'bui
ten' werkte dan ik heeft echter tot
een totaal verkeerde conclusie ge
leid".
Nu, terugkijkend op 50 jaar padvin
derschap kan Goeman er niet meer
rauwig om zijn. „Natuurlijk is het
leuk om zo'n onderscheiding te ont
vangen. Maar de kern van het pad-
vinderverhaal zit hem niet in plak
ken of medailles", stelt hij. De ex-
hopman benadrukt dat de wil om
iets te doen met jongeren veel be
langrijker is. „Mensen moeten zich
bewust zijn van de bescheiden rol
die zij kunnen vervullen in de maat
schappij". Het spontaan en eerlijk
omgaan met in zijn geval jeugdige
groepen acht hij dan ook een van de
belangrijkste kenmerken die een
leider moet hebben. Goeman heeft
om die reden ook weinig op met de
bemoeienis van allerlei gogen en
sofen - na de fusie van de drie
landelijke padvinderorganisaties
tot Scouting Nederland - bij de
aanstelling van een groepsleider.
„De wetenschap komt hier op een
verkeerde manier aan het woord. Te
meer daar de gewone man, met zijn
motivatie en inzet, de leiderstaak
op zich moet nemen", aldus Goe
man.
De heren Jan van Loo en Albert
Goeman nemen 11 mei officieel af
scheid van de Ridder Boudewijn
groep Zuid-Beveland in Yerseke.
Tegelijkertijd wordt dan het 50-
jarig bestaan van de organisatie
gevierd. Ewit Roos
MIDDELBURG Een inwoner van
Vlissingen is dinsdag voor heling
door de politierechter veroordeeld
tot vier maanden gevangenisstraf,
waarvan drie maanden voorwaarde
lijk met twee jaar proeftijd. Dat
betekent dus, dat hij één maand naar
de gevangenis moet. De officier van
justitie had tegen de zestigjarige J. D.
eveneens vier maanden geëist, waar
van echter maar twee maanden voor
waardelijk.
Vorig jaar had de man meermalen
goederen gekocht die van diefstal
afkomstig waren zoals video-recor
ders, huiscomputers, fototoestellen,
radio's en gouden sieraden. Sommige
van deze spullen zaten nog in de
oorspronkelijke en nog niet verbroken
verpakking van het Trefcenter in Mid
delburg en die werden bij D. afgele
verd door mensen uit de Vlissingse
drugsscene, zo moest officier van jus
titie mr Stein vaststellen en de officier
vond ook dat er daarom sprake was
geweest van opzetheling.
Een jongeman uit Souburg mocht
officier van justitie mr Stein en poli
tierechter mr G. H. Nomes dankbaar
zijn voor de milde eis en het milde
vonnis. December vorig jaar had hij
een meisje de keel dichtgeknepen en
dat was weer het gevolg van een
stukgelopen relatie. Het gebeurde 's
morgens om half acht in de binnen
stad van Middelburg. De officier wilde
alle achtergronden laten meewegen
en volstond met een eis van vijfhon
derd gulden boete en twee weken
voorwaardelijke gevangenisstraf. Het
laatste nam de politierechter over,
maar de boete bracht hij terug tot
driehonderdvijftig gulden.
Een inwoner van Serooskerke P. C.
werd voor heling van een racefléts die
van diefstal afkomstig was, conform
de eis veroordeeld tot een boete van
vij honderd gulden en twee weken
voorwaardelijke gevangenisstraf. Hij
had de fiets gekocht van een zekere S.
een notoire fietsendief. C. verklaarde
op dat moment geloof te hebben
gehecht aan het verhaal van S. die zei
dat de fiets afkomstig was van een
broer in Goes die in fietsen handelde.
(Advertentie
DE WERELD VAN DE
vindt u bij ons.
Dichtbij en vertrouwd.
Lange Delft 111
Middelburg
l
I
