Records sneuvelen aan de
lopende band in Terneuzen
POLONA 50 JAAR
van textielfabriek
naar theaterfabriek
imM
VT7\
PZC/ provincie
AANDACHT VOOR VERRUIGI
BITTERE NASMAAK
HOORZITTING:
Extra leraren
voor begeleiden
kinderen uit
minderheidsgroepen
Centrum
HOORT.
12
De PZC, nog altijd met de hand bezorgd Daar moet u eens over nadenkenZangkorenfestival
JAARLIJKSE RECORDDAGEN LEVENSSCHOOL
DINSDAG 2 APRIL 1985
9f
Zeeuwse werkgroep van
'Duinbehoud' opgericht
MIDDELBURG - De stichting Duinbehoud in Leiden heeft een Zeeuwse werkgroep opgericht.
Ook in Zeeland wil 'Duinbehoud' zich inzetten voor het behoud van de nog resterende natuur
in de Nederlandse duinen. Verder wil de stichting zich sterk maken voor herstel van de
verloren gegane duinvegetatie. Om dit doel te verwezenlijken worden alternatieven
aangedragen voor geplande ingrepen in het duinmilieu, die schade zouden kunnen
veroorzaken. Onder de paraplu van de stichting Duinbehoud zijn verschillende regionale
werkgroepen werkzaam.
Problemen in verband met de afslag
van duinen, de verruiging van het
duinterrein Oranjezon en de ontwate
ring in de vroongebieden van Dishoek
zijn de drie belangrijkste aandachts
punten van de Zeeuwse werkgroep
van de stichting Duinbehoud. Door
middel van constructief overleg met
eigenaren, plaatselijke overheden en
beherende instanties van duinen en
daaraan grenzende bosterreinen en
vronen wil de werkgroep een bijdrage
leveren aan de instandhouding of ver
betering van deze gebieden.
De Zeeuwse werkgroep, die haar
werkzaamheden voorlopig beperkt
tot Midden-Zeeland, wordt geleid
door voorzitter R. Struyck uit Oostka-
pelle, oud-biologieconsulent te En
schede. Als eerste secretaris treedt de
heer H. G. Mandemaker uit Middel
burg op. Hij is voorzitter van de
afdeling Walcheren van de Koninklij-
TERNEUZEN Extra leer
krachten in het onderwijs voor
het begeleiden van kinderen uit
minderheidsgroeperingen en
het creëren van werkverrui-
mende maatregelen voor min
derheden. Daarmee kan het ach
terstandsprobleem waarmee
onder andere Surinamers en
Antillianen kampen voor een
belangrijk deel worden opge
lost.
Die suggesties kwamen maan
dagavond van de Stichting Wel
zijnswerk Antillianen Surina
mers Middelburg, tijdens de ze
vende en tevens laatste hoorzit
ting over de ontwerp-minderhe-
dennota in het Terneuzense
stadhuis. Zowel secretaris H.
Merce van de stichting (ook
voorzitter van de werkgroep Ter-
neuzenaars Antillianen Surina
mers TAS) als beroepskracht
C. Romney van de stichting stel
den vast dat kinderen van min
derheidsgroeperingen wat al te
makkelijk in een achterstands
positie worden gemanoeuvreerd,
door ze te verwijzen naar het
LBO (Lager Beroeps Onderwijs).
Een onderwijsrichting die door
Romney als 'afvalhoop' werd ge
typeerd. Door het inzetten van
extra leerkrachten is er wel de
gelijk iets aan de achterstandssi
tuatie te doen, meende hij. Zijn
kritiek spitste zich met name toe
op het overheidsbeleid ,,Het
rijk telt alleen koppen" en op
die manier komen minderheden
nauwelijks of niet voor extra
voorzieningen in aanmerking.
Hetzelfde geldt voor de werkge
legenheid. Werkverruimende
maatregelen zijn niet van toe
passing op leden van minderhe
den, stelde Merce vast. Wethou
der J. van Rooyen had een gewil
lig oor voor de geschetste proble
matiek, maar zei moeilijk te kun
nen tornen aan de getalscriteria
van het ministerie. Ten aanzien
van de arbeidsmarkt wees hij op
de rol van het Gewestelijk Ar
beidsbureau en het bedrijfsleven
die in de nota is geschetst. „De
gemeente is ten aanzien van
deze problemen geen directe
partij, maar zal met de betrok
ken instanties natuurlijk wel
nauwe contacten onderhouden",
aldus de wethouder.
Volgens Merce is er in
Zeeuwsch-VIaanderen dringend
behoefte aan een eigen Centrum
voor Beroepsoriëntatie en Be-
roepsbeoefening, desnoods een
dependance van het centrum in
Middelburg. Romney wilde met
de gemeente graag de mogelijk
heden bekijken en opnieuw een
zogenaamde huiswerkklas voor
Antiliaanse en Surinaamse kin
deren beginnen. Door gebrek
aan (vrijwillige) leerkrachten
moest de eerder opgezette huis
werkklas in 1983 worden opge
heven. Van Rooyen nam de wen
sen graag in de notulen op.
Uitgebreid werd stilgestaan bij
de behoefte aan een ontmoe
tingsruimte voor Antillianen en
Surinamers. Op dit moment
wordt één dag per week - ebruik
gemaakt van een ruimte van de
Centrale Stichting. De stichting
vertegenwoordigers pleitten
voor een permanente eigen
ruimte, die enkele dagen per
week te gebruiken is. Dat zo'n
ruimte door de gemeente gefi
nancierd zou moeten worden,
zag Van Rooyen niet zo zitten.
„Het is niet zo dat we voor elk
probleem de portemonnee open
trekken. Achterstand wegwer
ken met financiële middelen is
niet de hoofddoelstelling van
een minderhedenbeleid. De ge
meente heeft onvoldoende mid
delen om zo'n ruimte te financie
ren. De realisatie ervan zal voor
een belangrijk deel afhangen
van eigen werkzaamheid en ei
gen bijdragen", aldus wethouder
Van Rooyen.
ke Nederlandse Natuurvrienden Ver
eniging KNNV. De jurist A. de Lange
uit Serooskerke (W) is gekozen tot
tweede secretaris en de penningmees
ter is de oud-directeur van Gemeente
bedrijven Middelburg, ir D. N. Alleijn
in Middelburg. De dierecoloog drs j.
van der Meer uit Middelburg, tech
nisch assistent biologie-onderwijs G.
P. Geerse uit Middelburg en de vege-
tatiekundige dra A. Ras-Willems zijn
de overige leden van het bestuur.
iadvertentiei
Hij is de laatste schakel. Wat de redactie
ook aan fraais presteert, wat de techniek
ook in dat eeuwig moordende tempo
voor onmogelijks verricht, wat de
machtige drukpersen ook aan produktie
spuwen, als de bezorgershand het wil
slaat gans het raderwerk stil en is alles
voor niks geweeBt. Men kan het ook zo
zeggen: elke schakel is even belangrijk
in het lange proces waarin de krant tot
stand komt. De ene schakel kan niet
zonder de andere. In dit verband gaat de
uitspraak 'elke ketting is even sterk als
zijn zwakste schakel' helemaal op. U
moet voor de aardigheid eens 's
morgens vroeg uit het raam kijken: dan
ziet u onze laatste schakel, die er
dagelijks voor zorgt dat de krant zachtjes
bij u op de deurmat ploft. Ook als het
sneeuwt, hagelt, regent, stormt of als er
een hittegolf is.
Tien jaar geleden richtten studenten
en medewerkenden van de Leidse
universiteit de werkgroep waterwin
ning op uit bezorgdheid over de plan
nen om de duinwaterwinning in
Zuid-Holland drastisch uit te brei
den. In datzelfde jaar begon de werk-
groep-Berkheide haar onderzoek
naar plantengroei en vogelstand in
het duingebied tussen Katwijk en
Wassenaar.
Uit een fusie tussen beide werkgroe
pen ontstond in 1977 de stichting
Duinbehoud en Waterwinning. In de
loop der jaren sloten vier andere werk
groepen zich bij de stichting aan.
Deze zijn de werkgroep Duin en Kust
(Den Helder-IJmuiden), de werkgroep
Zuid-Kennemerland, de stichting Na
tuur en Landschap te Voorne-Putten
en de werkgroep Meijndel.
De activiteiten van 'Duinbehoud' om
vatten onder andere het voeren van
intensief overleg met beheersinstan
ties, overheidsorganen en natuurbe
schermingsorganisaties, het uitbren
gen van nota's en adviezen en het
deelnemen aan bezwaarschriftenpro
cedures, hoorzittingen en vergaderin
gen.
Verder onderhoudt de stichting con
tacten met verschillende duinbeheer
ders. Ook worden themastudiedagen
georganiseerd, waarop eerder onder
werpen als 'Het beheer van kalkarme
duinen', 'faunabeheer' en 'kustafslag'
aan de orde kwamen. Het werk van de
stichting wordt verricht door enkele
betaalde medewerkers en door vrijwil
ligers in de regio's.
De stichting 'Duinbehoud' geeft het
kwartaalblad 'Duin' uit, dat dienst
doet als contactblad. Het blad bevat
actueel nieuws over de duinen en
geeft tevens achtergrondinformatie.
Neem ook een abonnement op de provinciale zeeuwse courant en u
ontvangt de krant 2 weken gratis
NAAM
ADRES
WOONPLAATS
POSTCODE
GIROBANKREK NR.
Ik wil de krant daarna voor 65.40 per kwartaal
In enveloppe doen. zonder postzegel verzenden aan Administratie PZC
Antwoordnr 2.
4330 VB Middelburg
SINT-JANSTEEN Zaterdag 13
april zal voor de derde maal het
korenfestival worden gehouden in
het gemeenschapscentrum de Waran
de in Sint-Jansteen.
Daaraan zal worden deelgenomen
door het jongerenkoor uit Hulst, het
r-k gemengd koor uit Westdorpe, het
kamerkoor Vocalitas uit Terneuzen,
het gemengd koor van De Blauwe
Hoeve uit Hulst het Hulster gemengd
koor en het koor Maria kantorij uit
Sint-Jansteen.
TERNEUZEN Pinda's pellen, hoe
la-hoepen en krantenknippen, maar
ook traplopen, stokhangen en dam
stenen stapelen. Het kon maandag
allemaal op het Terneuzense vor
mingsinstituut 'De Levensschool'
waar de leerlingen van het instituut
konden meedoen aan de jaarlijkse
recorddagen. Tijdens deze dagen
wordt evenals vorig jaar getracht
records te vestigen in sportieve,
maar ook kolderieke vaardigheden.
Een leerling van de Levensschool doet een poging om het record loloballen te
verbeteren.
Een beetje onwennig begonnen de
leerlingen in de lokalen van de school
aan de 24 spelen. De competitiesfeer
kreeg al snel de overhand en de
jongeren verzuimden niet om elkaar
te bekampen en de records die in 1984
werden gevestigd te doen sneuvelen.
Na het middaguur bleek Jos Gom-
mers de succesvolste deelnemer te
zijn, maar in de loop van de middag
sneuvelde het merendeel van zijn re
cords. Alleen het record pinda pellen
bleef in zijn handen. Hij wist namelijk
binnen een minuut tijd 41 gram ont-
pelde pinda's te verkrijgen. Willy Die
trich blies zijn longen haast aan flar
den tijdens het spel 'Bootje varen'.
„Dat wordt niks", slaakte hij halver
wege zijn mislukte recordpoging. In
andere spelonderdelen was deze
KMBO-leerling wel succesvol. Zo wist
hij 27 keer een trap op en af te lopen,
36,5 meter krant te knippen uit één
stuk en een shuttle 68 keer te bewegen
op een badminton-racket. Opvallend
was dat jojo-kampioen William Her
man dit jaar het plastic schijfje
slechts 17 minuten in beweging kon
houden. In 1984 wist hij het record te
brengen op maar liefst 37 minuten, en
dit tot ergernis van zijn medeleerlin
gen, die tijdens hun pogingen op grote
afstand bleven steken. KMBO'er Pe
ter van Driel, die in 1984 bleek te
beschikken over de meest behendige
heupen, zag zijn record 'hoela-hoepen'
niet sneuvelen. De poging van Alice
de Groen leverde het dag-record op
van zes minuten en 45 seconden.
Vandaag, dinsdag, en donderdag kun
nen andere groepen die in het Terneu
zense vormingscentrum hun oplei
ding volgen, aan de slag. Docent
creatieve vaardigheden Achiel Schel-
leman verwacht dan ook dat de ko
mende dagen flink wat records zullen
sneuvelen. „Dit jaar hebben we name
lijk heel wat kampioenen in huis",
aldus Schelleman. Terwijl de vor
mingsleider deze opmerking plaatst
knalt achter hem de kauwgumbei van
Connie van de Berge aan stukken.
Niettemin heeft de deskundige jury
kunnen constateren dat ze een bel
van bijna 23 centimeter heeft weten te
blazen. Alweer een hoogtepunt.
VLISSINGEN Sleepboten van de Koninklijke Maat
schappij 'De Schelde' en bergingsbedrijf v. d. Akker
hebben maandagmorgen de bij de KMS gebouwde duik
en demonteerschool 'Thetis' aan boord van het zware-
lading-dokschip 'Doek Express 11' gesleept, voor vervoer
naar Den Helder. In oktober 1982 werd bij de KMS een
begin gemaakt met de bouw van het ponton 'Thetis' en
juni 1984 ontving de KMS de officiële afbouwopdracht.
De 'Thetis' is 68 meter lang, 12 meter breed en biedt
plaats aan 106 bemanningsleden.
Op 14 maart werd de 'Thetis' overgedragen aan de
koninklijke marine. Na aankomst in Den Helder zal nog
materiaal, dat afkomstig is van het oude opleidingsschip
Hr. Ms. Soemba, aan boord worden geïnstalleerd, waarna
in mei de officiële indienststelling kan plaatsvinden. In
september zullen de eerste cursussen aan boord kunnen
beginnen.
Besloten werd om voor het transport van de 'Thetis' de
'Doek Express 11' in te schakelen, die speciaal is gebouwd
voor de verscheping van grote eenheden, zoals complete
schepen, containerkranen, pontons en fabrieksonderde-
len.
De 'Doek Express'-schepen kunnen enkele meters worden
afgezonken, waarna via het achterschip het te vervoeren
object kan worden ingevaren. Daarna wordt deze toegang
gesloten en kan het water worden weggepompt. De 'Doek
Express 11' is eigendom van de in Rotterdam gevestigde
rederij Doek Express Shipping B.V.
■«I nr««| SIM
mm'ijË mm
Het gezamenlijk personeel van de NV Tricotagefabriek Polona in Hulst, gefotografeerd ter gelegenheid van het
12 V2-jarig bestaan, met op de eerste rij, derde van rechts, de oprichter-directeur Hugo Metsers sr. De twee
jongetjes op de voorgrond zijn links Hugo en rechts Guido Metsers.
In Zeeuwsch-VIaanderen zitten mijn wortels, daar kom je nooit van
7 los. Ik heb ervan gedroomd om later gewoon op een dijkje te wonen
en uit te kijken over de Schelde. Dat is toch iets raars, dan denk ik, Huug,
pas op, je wordt een ouwe lui. Maar als ik in Groede of Breskens op de
dijk ga staan en uitkijk over het water, dan denk ik, ja, hier moet ik toch
maar weer gaan zitten. Het zal er misschien nooit van komen, maar dat
gevoel heb ik toch altijd. Dat eindeloos ver kijken, wat hier in
Amsterdam nooit kan, want ik kijk altijd tegen muren en huizen op... Ik
heb echter geen zin om mijn ouwe dag in Hulst te slijten, die binding is
voor mij verwaterd".
Aanleiding om met Hugo Metsers,
de Nederlandse acteur met de Bel
gische nationaliteit, te praten over
zijn jeugd in zijn geboorteplaats
Hulst is het 50-jarig bestaan van
Polona. Sinds 1979 brengen Hugo
en zijn echtgenote Pleuni Touw hun
toneelstukken uit onder de noemer
van BV Polona Producties. Hoezo
50 jaar, is dan de terechte vraag.
Het antwoord is simpel: de NV
Tricotagefabriek Polona werd in
1934 in Hulst opgericht door de
vader van Hugo. Senior nam toen
een bestaande fabriek over, stichtte
zijn eigen NV, maar handhaafde de
oorspronkelijke naam.
„Het was eigenlijk helemaal niet de
ambitie van mijn vader om een
textielbedrijf te leiden, want oor
spronkelijk was hij violist en kunst
schilder. Toen hij ouder werd en
zoveel inspiratie in zijn rugzak had,
zat hij aardig met die fabriek in zijn
maag, want geen van de kinderen
wilde hem opvolgen. Op een gege
ven moment heeft hij de fabriek
gesloten, is terug achter zijn ezel
gaan zitten en lekker gaan schilde
ren".
„De NV Polona sliep, was niet fail
liet en er rustten geen schulden op.
De aandelen hebben ze als grapje
bij de dood van mijn vader in 1978
verdeeld over alle kinderen, als een
soort aandenken. Wij hadden in
middels een zaak met als directie
Joop van de Ende, Phosphor BV.
We kregen wat conflictstof en beslo
ten op eigen benen verder te gaan.
Maar om de zaken goed gescheiden
te houden, was het beter een nieuwe
rechtsvorm te kiezen. Ik heb toen
mijn advocaat gebeld met de vraag
of er nog iets te doen was met de NV
Polona".
Dat kon en Huugo wendde zich
tot zijn broers en zusters: „Ze
zijn anders verschrikkelijk nalatig,
echt Vlamingen die niet kijken op
een uurtje, weet je wel, maar in dit
geval is er een wonder geschied,
want binnen een paar dagen had ik
al die aandelen het moesten
getekende aandelen zijn in mijn
bezit en kon ik de textielfabriek
Polona ombouwen tot een theater-
fabriek en van NV naar BV. Mijn
broer Guido, kunstschilder in Zou-
telande, was van plan om zijn wc
ermee te behangen, dat leek hem
wel een leuke grap, aandelen aan
de muur geplakt. Maar ze zijn alle
maal terechtgekomen".
Volgens Guido zaten de waardepa
pieren ook daadwerkelijk aan de
wand van het toilet en heeft hij ze
eraf moeten stomen. Overigens laat
ook hij de naam van de fabriek
voortleven door zijn schilderijen te
ondertekenen met Metsers Polona,
aanvankelijk om een duidelijk on
derscheid aan te brengen met de
werken van zijn vader, Hugo Met
sers sr. Waar de naam vandaan
komt, weet de jonge Hugo niet,
maar zijn broer veronderstelt dat
het Jiddisch is voor Polen, daar de
vorige eigenaar een Poolse jood
was, die nog op tijd naar Amerika
heeft kunnen uitwijken.
„Polona heeft onze jeugd wel be
heerst", vertelt Hugo. „We hadden
een huis aan de Bierkaaistraat in
Hulst met een soort binnenplaats
en dan kwam meteen de fabriek,
waar we als kleine kinderen natuur
lijk gingen spelen en we hadden
onze favoriete werksters. Toen ik
nog op de lagere school zat, ging ik
ook wel eens mee werken in de
nachtploeg en kreeg daar dan een
zakcent voor. We deden dat voor de*
lol en ook wel uit stoerdoenerij.
Later hadden we ook een groothan
del, Metex (Metsers textiel), met de
alleenverkoop van Engelse truien,
en een winkel, 't Voske. We waren
ingekapseld door drie zaken".
Mijn grootvader had een sok-
kenfabriek, eerst in Sint-
frlklaas en later in Hulst. Hij was
een hele strenge man. Mijn vader
moest bij hem in de fabriek werken
en ik weet een verhaal dat de tijd
en ook wel de Spartaanse opvoe
ding tekent. In die sokkenfabriek
mocht uiteraard niet gerookt wor
den, maar mijn vader dacht zich
dat als zoontje van de baas wel te
kunnen permitteren. Iemand had
dat doorgebriefd en toen heeft mijn
grootvader mijn vader aan een
hondeketting bij de uitgang van de
fabriek gelegd,
zijn zoon niet
als voorbeeld dat
werd voorgetrok
ken".
Over herinneringen uit zijn eigen
jeugd zegt Hugo: „Hulst is niet meer
het Hulst waar ik in opgevoed ben.
Tot mijn tiende jaar ben ik er
gebleven, lagere school en later nog
een stukje middelbare school. De
binding met Hulst is de herinnering
aan toen, toen het nog niet zo
overstelpt was met weekendtoeris-
me en sexwinkels..".
Daar kan hij als acteur in de ge
ruchtmakende film 'Blue Movie'
toch niet zoveel bezwaar tegen heb
ben?
„Ik ben daar geen voorstander van.
Ik houd van een zeer vrijelijk leven
en ben absoluut geen tegenstander
van bloot, maar om sex tot een
absoluut goedkoop verkoopmiddel
te maken... Maar het beeld van
Hulst is anders geworden. Je speel
de op de wallen en elk jaar was er
een wallencross met motoren. De
dooie boom had je dan ook, daar
vloog er af en toe eens eentje tegen,
weet je wel. Het was dorpser, nu is
het vercommercialiseerd op de een
of andere manier. Ik mis wat, alsof
ik niet loop door het plaatsje waar
ik opgegroeid ben".
„De Belgen kwamen toen al wel om
boter en zo, maar dat bracht ik hen
ook wel eens. Dat deden we nog met
een Solex, in het klein. Ik zat een
tijd in Sint-Niklaas op school en
dan nam ik gewoon boter voor de
leraren mee. Dat waren mijn goeie
zakcenten elke week. Dan ging ik
met de bus, met 20 a 30 kilo boter.
Ik was geen Picavet natuurlijk, ik
deed het niet in het groot".
Hugo herinnert zich ook wat hij
noemt cue geografische ellende'
wanneer hij van kostschool in Bra
bant voor het weekeinde naar huis
ging met trein, bus en veerpont: „In
Perkpolder was je elf kilometer van
je ouderlijk huis en dan moest je
nog anderhalf uur, want die bus
stopte overal, bij een boerderij, bij
een kerk, langs al die kleine dorpen,
Groenendijk, Kloosterzande. De
reis rond de wereld noemde ik dat.
In de vakanties ging ik trouwens
wel eens meevaren op de pont, de
hele dag op en neer, als versteke
ling".
In zijn hele jonge jaren wilde
Hugo net zoiets worden als Cat-
toir, de beheerder van de bioscoop
'De Koning van Engeland' in Hulst:
„Er waren twee dingen, ik hield als
kind van lekker eten en was ook
veel te dik en van gewoon op het
gemakske en dan toch geld verdie
nen. En ik dacht, Cattoir is wel
wat, altijd bioscoop kunnen zien,
aan de kassa brengen ze het geld
naar je toe en je hoeft niks anders
te doen dan een kaartje af te scheu
ren. Dat leek mij wel wat en mijn
tweede vak was kok, maar ik ben
nooit verder gekomen dan chocola
smelten met veel suiker".
„Trouwens, dat was altijd een grap
je van mijn vader. Dan belde hij op
naar de bioscoop en dan zeiden ze:
'Ja, met de Koning van Engeland'.
'Sire,mag ik alsjeblieft twee kaar
tjes..'. En dan werden ze kwaad. Op
mij mogen ze overigens niet kwaad
zijn, want Cattoir heeft zich suf
verdiend aan 'Blue Movie'. Toen
ben ik nog uitgenodigd om een glas
champagne te drinken, maar dat is
uiteindelijk bier geworden".
„De mensen mogen niet boos zijn
als ik Hulst niet meer het Hulst van
vroeger vind. Ik ben nu 42 en als je
32 jaar weg bent, is het logisch dat
je niet meer zegt van hoi Piet en dag
Jan. Ik was eens in een café in
Hulst, niet lang na de tv-serie 'Een
mens van goede wil' waar ik de
hoofdrol in speelde. Toen zei ie
mand: goh, ik heb nog bij jou in de
klas gezeten, bij broeder zus en zo.
Oh ja, dat klopt. Ja, zegt-ie, we
zaten in,dezelfde bank. Maar die
dag ben ik er wel twintig tegengeko
men die allemaal in dezelfde bank
zaten. Dat moet wel een eindeloos
lange bank geweest zijn", lacht Hu-
go. „Dat is de straf van het bekende
Nederlander zijn".
Frans P. J. Doeleman
De viering van het 50-jarig bestaan van de BV Polona Producties is
minder feestelijk verlopen dan Hugo Metsers en Pleuni Touw zich
hadden voorgesteld. Op het laatste moment moesten de voorbereidingen
voor de musical 'De Goene Griezel Show' ('Little shop of horror'), waar op
dat moment al enkele tonnen ingestoken waren, worden stopgezet, ?iadat
22 schouwburgdirecties van gedachten waren veranderd en de voorstel
ling van hun programma schrapten. Er bleven er te weinig over voor een
verantwoorde exploitatie. En dat terwijl deze musical inmiddels in zo'n
twaalf landen een groot succes is. De klap kwam hard aan voor Polona,
dat bijna het loodje moest leggen, maar gelukkig hebben Hugo en Pleuni
meer pijlen op hun boog. Samen met Pieter Lutz en Trees van der Donck
spelen ze momenteel 'Te laat geboren' van A. R. Gurney jr.
In dit stuk zullen met name veertigers veel herkennen, zoals de Koreaanse
oorlog, vrijheid van meningsuitingflower power, seksuele revolutie.
Volgens Hugo zit er onderhuidse maatschappijkritiek in, maar kan er ook
verschrikkelijk veel gelachen worden. Hij is van mening dat dit het
leukste stuk is dat hij de laatste jaren gespeeld heeft.
'Te laat geboren' dat geregisseerd werd door John van de Rest, is
woensdagavond te zien in de schouwburg in Middelburg en donderdag in
de Prins van Oranje in Goes. De aanvang is in beide gevallen om 20.00 uur.
SSÈ>-
«t
Bal
m jfe
V\
Hugo Metsers en Pleuni Touw
