IS OEECHTE! Zeedijk bij Ouwerkerk aanzienlijk beschadigd door vorst en ijsgang VREDESWERKER principiële strijd tegen het sjoemelen PZC/ provincie Drietal voor jagen vanuit auto beboet Gentse schepen looft STERKE EXPANSIE NIET TE VER WACHTEN Oordeel zelf in de Levi's Shop over de fantastische nieuwe Levi's 545en585. Je mening is f10r00 waard. Wanverhouding GROEIEND AANTAL ZEESCHEPEN GLOOIING GEDEELTELIJK VERPULVERD Vergoeding Mogelijkheden §B8BMbB§I 1 MIDDELBURG - Er zijn mogelijkheden om de landbouwverwerkende industrie in Zeeland enigszins uit te breiden, maar een sterke expansie moet niet worden verwacht. Dat was de teneur van een studiebijeenkomst over dit onderwerp, die woensdag werd gehouden door de Commissie Universitaire Contacten van het Koninklijk Zeeuwsch Genootschap der Weten schappen. DONDERDAG 21 MAART 1985 19 Promotie geldig van 1 maart tot 1 juni 198 MIDDELBURG - Drie mannen, die op 31 mei vorig jaar door de veldpolitie in de gemeente Bor- sele werden betrapt toen zij vanuit een auto aan het jagen waren, zijn woensdagmorgen door kantonrechter mr W. F. van Solinge, in Middelburg ie der veroordeeld tot twee boetes. De 34-jarige W. F. uit Beverwijk bestuurde de auto, terwijl zijn broer, de 21-jarige R. F. uit Hoedekenskerke en de 30-jarige R. B. uit Ellewoutsdijk met een luchtbuks en een Co-2 buks op fazanten schoten. Bij hun aanhouding vond de politie twee dode fazanten in de auto. Voor het jagen zonder de vereiste vergunning eiste officier van justitie mr T. H. W. Stein een boete van 120 gulden tegen ie der. Voor het dragen van wapens op de openbare weg eiste mr Stein een boete van 110 gulden. Bovendien vroeg de officier ont trekking van de wapens aan het verkeer. Mr. van Solinge vonnis te overeenkomstig de eis. De 19-jarige J. R. uit Kloetinge gaf op 1 juni vorig jaar een valse naam op aan de politie toen hij werd aangehouden. Hij stond te wateren tegen de gevel van een woonhuis in Goes. Op 24 sep tember 1984 reed hij op zijn fiets door een rood stoplicht. Ook toen gaf hij, zij het een andere, valse naam op. Conform de eis van mr Stein, veroordeelde mr van Solinge de niet verschenen R. tot twee boetes van 110 gul den voor het opgeven van de valse namen. Het ongeoorloofd urineren en het fietsen door rood licht leverde de jongeman twee boetes van 45 gulden op. De 59-jarige mevrouw M. K. uit Kamperland kan, met het von nis van de kantonrechter in de hand, 166 gulden terugvorderen van de gemeentepolitie in Goes. Dit bedrag moest zij in juni betalen om haar auto terug te krijgen, die door de politie was weggesleept. Deze stond zeer hinderlijk voor een uitrit gepar keerd. Het mini proces-verbaal waarin deze overtreding om schreven werd, was echter niet gedateerd, zodat mr van Solinge mevrouw K. vrijsprak. Het ging om de derde van een serie van drie samenkomsten, waarop de Landbouw Hogeschool in Wagenin- gen zich presenteerde aan de Zeeuwse samenleving. Doel van het initiatief is de contacten tussen Zeeland en de hogeschool te bevorderen. Daarbij gaat het er vooral ook om dat bedrij ven, organisaties en personen profite ren van de kennis die er in Wagenin- gen aanwezig is. Aan de totstandko ming van de ontmoetingsdagen heb ben ook het Economisch Technolo gisch Instituut Zeeland (ETI) en de drie Zeeuwse landbouworganisaties meegewerkt. De bijeenkomst van woensdag stond in verband met het onlangs versche nen rapport 'Zeeuwse produktstro- men; een verkenning van de wegen die de Zeeuwse land- en tuinbouwpro- dukten gaan" van het ETI. Daarin wordt onder andere geconstateerd dat Zeeland een sterke landbouw- en visserijsector heeft. Een groot deel van de produkten wordt echter buiten de provincie be- of verwerkt. Rond dit thema spraken woensdag twee hoogleraren van de LH. Dat waren prof dr ir M. T. G Meulenberg en prof dr ir P. C. van den Noort. Marktkunde en marktonderzoek is het vakgebied van Meulenberg, ter wijl Van den Noort zich bezig houdt met de agrarische economie. Centraal stond tijdens de studiebij eenkomst de zwakke positie die Zee land inneemt in de landbouwverwer- kende industrie, Er is duidelijk spra ke van een wanverhouding. Slechts 1,8 procent van de voedings- en ge notsmiddelenindustrie is in Zeeland gevestigd, terwijl de provincie pro centueel zeker het dubbele van de landbouwproduktie voor haar reke ning neemt. Daarenboven heeft Zeeland zeven procent van de cultuurgrond van Ne derland binnen haar grenzen. Prof Meulenberg lichtte de situatie toe aan de hand van cijfers. Nederland heeft 2214 bedrijven in de sector voedings- en genotmiddelen en daarvan zijn er slechts 47 in Zeeland gevestigd. Van de 142.500 werknemers zijn er 2421 in Zeeland werkzaam. Hoogleraar Meulenberg somde een flink aantal voorwaarden op die het voor een ondernemer al dan niet aantrekkelijk maken om zich in een bepaalde regio te vestigen. Hij kwam daarbij tot de conclusie dat Zeeland zich op verschillende punten niet po sitief onderscheidt van andere regio's. Wat industrieterreinen, financierings mogelijkheden en de kwaliteit van het management betreft heeft de provin cie geen voorsprong op andere lands delen. Een lichtpunt zag Meulenberg wel in de factor arbeidskrachten. „Het klinkt wat patriarchaal, maar de Zeeuwse werknemers staan bekend als solide arbeidskrachten met wie het prettig werken is". Ook zijn colle ga Van den Noort wees zijdelings op dit punt. Hij sprak over de waters nood, het geografisch open gelegd worden van Zeeland en de ontwikke lingen in Europoort en het Antwerpse TERNEUZEN De strakke discipline en de planmatigheid van de dienstkring Kanaal van Terneuzen van rijkswa terstaat heeft in belang rijke mate bijgedragen aan de recente groei van trafieken naar de haven van Gent. Die lof zwaaide de Gentse sche pen F. Verheeke van ha ven en economische ex pansie woensdagmid dag dienstkringhoofd ing. J. A. de Roos toe. Verheeke stelde vast dat ten opzichte van 1984 in de eerste twee maanden van dit jaar het aantal zeeschepen dat Gent be zocht met twaalf pro cent is gestegen. In 1984 bedroeg de totale stij ging 27 procent. Om streeks drie uur gister middag meerde Verhee ke in gezelschap van ha venkapitein A. de Wilde en de havencommissie van de gemeenteraad Gent met de salonboot Jacob van Artevelde bij de Terneuzense west- sluis af. In een van de dienstgebouwen gaf ing. De Roos een uiteenzet ting over het functione ren van het sluizencom- plex in Terneuzen. De Roos vertelde dat de au tocarriers, die in het verleden nogal wat schade aan de sluisbrug gen toebrachten, rijks waterstaat geen zorgen meer baren. Door het schutten van de sche pen met onder meer be hulp van bufferpontons is de kans op schadeva- ringen tot een minimum gereduceerd. Het hoofd van de dienstkring ging ook in op het centrale informatieverwerkend systeem dat enige tijd geleden in het nieuwe coördinatiecentrum aan de middensluis in ge bruik werd gesteld. Ten aanzien van de centrale sluisorganisatie merkte hij op dat die vermoede lijk halverwege 1986 ge realiseerd zal zijn. In de nieuwe situatie wordt elk van de drie sluizen met één man personeel bemand, terwijl een mo biele sluizenmeester op het hele sluizencomplex inzetbaar is. Na afloop van zijn uiteenzetting bezocht het gezelschap de west- en middensluis, het coördinatiecentrum en de verkeerspost Ter neuzen. Schepen Ver heeke ging niet met lege handen naar huis. De Roos bood hem een luchtfoto van het Ter neuzense sluizencom plex aan. Die moet vol gens het hoofd van de dienstkring een plaatsje krijgen in het Gentse havenkantoor. „Ik heb daar al allerlei prachtige plaatjes zien hangen, maar nog nooit een mooie foto van de voor deur van uw haven," al dus De Roos. ZIERIKZEE Als gevolg van de vorst en ijsgang is grote schade ont staan aan de zeedijk achter de cais sons bij Ouwerkerk. Enkele stukken van de glooiing zijn totaal verpul verd en op verschillende plaatsen zijn er 'gaten' in gevallen. De glooiing zal over een lengte van enkele honderden meters geheel moe ten worden vernieuwd. Het is de be doeling dat werk nog voor het komen de najaar uit te voeren. Op Schouwen-Duiveland is intussen de vorstschade aan de wegen meege vallen, meldde voorts dijkgraaf M. J. Steur woensdag in de algemene ver gadering van het waterschap Schou wen-Duiveland. Niettemin vroegen de wegen van het waterschap, totale lengte 360 kilometer, afgelopen winter veel aandacht. „Behalve opdooi- maatregelen betrof dit sneeuwvrij ma ken en zout strooien wat vanzelfspre kend ook extra kosten met zich mee bracht", aldus de dijkgraaf over de vostperikelen. De algemene vergadering verleende goedkeuring aan een voorstel van het dagelijks bestuur om tot een functie waardering van het waterschapsper- soneel te komen. Besloten werd daar voor een adviesbureau in te schake len. De kosten zijn begroot op zo'n 69.000 gulden. Uit de algemene vergadering kwamen overigens enige twijfels over het uit eindelijke effect van de functiewaar dering. Tevens drong C. Slabbekoorn erop aan dat de uiteindelijke rappor tage door alle betrokkenen zal worden onderschreven. Dijkgraaf Steur wees erop dat"%ls uitgangspunt geldt dat geen enkele medewerkerfiter er finan cieel op achteruit zal gaan. Enkele hoofdingelanden maakten duidelijk er moeite mee te hebben dat het waterschap Schouwen-Dui veland geen vergoedingsregeling kent voor opbrengst-derving van de boeren als gevolg van gedurende lan gere tijd op landerijen gedeponeerde specie uit watergangen. Dijkgraaf Steur erkende het probleem maar zag er nog geen oplossing voor. Ook werd het dagelijks bestuur nog gewezen op het verbranden van hout dat in aan merking voor de papierindustrie zou komen. De dijkgraaf antwoordde dat houtop brengsten soms wel degelijk worden verkocht. „Als dat de moeite loont. Want het komt ook voor dat het goedkoper is er de brand in te ste ker'*. - (Advertevtie) Schrijver Jan Geurtz bij het voormalige huis van Jan van Hinte aafi het Grote Gat bij Sint-Kruis. Landbouwindustrie kan Schepen Verheeke (derde van linksi en naast hem ing. De Roos met de Gentse raadscommissie bij de Terneuzense westsluis. Jan van Hinte: een pacifist, een ruziezoeker, een diepe denker of gewoon, een beetje een doorgeslagen wereldbeschouwer? „Ze schel den me ook wel eens uit voor pacifist. Wat verstaat men daar tegenwoordig onder? Een slappe vent die bang is om te vechten? Dat ben ik beslist niet. En idealist? Ik zeg vaak 's avonds tegen mijn vrouw als we gaan slapen: we hebben toch een mooi leven gehad. We hebben hard gewerkt, niet voor onszelf maar voor een andere wereld, een behoorlij ker, rechtvaardiger wereld". Jan van Hinte, zes jaar geleden, op 83-jarige leeftijd in Sint Kruis. Hij had toen twee avondvullende ge sprekken met de Aardenburger Jan Geurtz, die in die tijd op freelance basis voor de PZC werkte. Een deel van het gesprek verscheen in de krant. Maar aangezien lang niet alles daarin verteld kon worden bleef veel materiaal ongebruikt op de band staan. Nus bijna twee jaar na de dood van Van Hinte, vindt Geurtz het tijd worden om het complete gesprek te publiceren. Vrijdag verschijnt het boek 'Jan van Hinte: portret van een vredes- werker'. Het bevat het complete levensverhaal, rechtstreeks opgete kend uit de mond van de betrokke ne zelf. Alleen het laatste hoofdstuk 'De zin van alles' is in inter- viewvorm geschreven. Geurtz geeft het boek samen met de IJzendijkse fotograaf Peter Verdurmen in eigen beheer uit. Er worden in totaal driehonderd exemplaren gedrukt. Van Hinte streek in de jaren vijftig in Sint-Kruis neer. Als geboren Gro ninger had hij onder meer door zijn verblijf in het toenmalige Neder- lands-Indië heel wat van de wereld gezien. Het was vooral op voor spraak van burgemeester J. van Dongen dat de door zijn vredes- denkbeelden bekende Groninger aan het Grote Gat van Sint-Kruis terecht kwam. Waarom een boek over, of beter, met Van Hinte? De schrijver (34) aarzelt. „Dat is niet even in drie woorden te vertellen". Eén ding wordt al gauw duidelijk: het zit hem in elk geval niet in de sfeer van pure bewondering of aanbidding. Geurtz beperkt zich tot een ingetogen res pect: „Van Hinte is beslist geen voorbeeld voor mij. Hij was wel erg rechtlijnig en kon over iedereen die anders dacht heenstappen. Een soort Socrates, die zich niet stoorde aan druk van buitenaf of aan om standigheden. Het idee, en enkel dat, bepaalde wat er gebeuren moest. Zo'n figuur is voor mij niet benij denswaardig, maar wel inspire rend". Overigens was de uitnodiging wel een blijk van internationale erken ning. Ook zijn werk bij de Volken bond in 1938 geeft aan dat Van Hinte niet als een losgeslagen he melbestormer in de hoek moet wor den gezet. Geurtz vindt het niet juist om de vredeswerker het predicaat 'paci fist' mee te geven. „Voor zover ik weet wilde hij zo liever ook niet worden genoemd. Hij wees beslist niet elk conflict van de hand. In feite streefde hij naar een wereldre gering, die de beschikking zou heb ben over een wereldpoïitieleger. Zoiets als de Verenigde Naties nu, maar dan met dat verschil dat er voorbij gegaan kan worden aan de souvereiniteit dat elke landsrege ring zijn bevolking mag en kan uitmoorden, want het is een interne aangelegenheid. In het model van Van Hinte werd daarmee afgere kend". Die mondiale opvatting kwam voor al na de eerste wereldoorlog in beeld toen iedereen het gevoel had: 'dat nooit meer'. Het vredesdenken nestelde zich kennelijk vast in de geest van Van Hinte. Het voorbeeld hoe het niet moest had hij met de machteloze Volkenbond bij de hand. Geurtz waardeert die vast houdendheid: „Ik zie hem als ie mand met een stugge noordelijke degelijkheid gekoppeld aan een puur soort idealisme. Hij had hele duidelijke idealen die hij op een gründliche manier wilde verwezen lijken. Een integriteit die nu bijna wereldvreemd aandoet. Hij viel op, en doet dat nog steeds, omdat het sjoemelen in onze maatschappij een geaccepteerde gedragswijze is ge worden. Wat mij betreft gaat het om een normverschuiving: de mensen laten zich leiden door eigen belang, terwijl het vasthouden aan princi pes een steeds grotere zeldzaam heid wordt". Die principiële opstelling is ook terug te vinden in de Aarden- burgse jaren van Van Hinte, toen hij zich als amateur-archeoloog met de opgravingen van de voor malige Romeinse vestiging bezig hield. Hij heeft het initiatief geno men voor het blootleggen van de oude nederzetting. Alweer moest daarbij een gevestigde mening worden doorbroken. Aardenburg stond immers te boek als plaats waar ooit een Romeins leger was doorgetrokken. „Dan liepen die soldaten zeker met dakpannen in hun nek?" is nog steeds een gevleugelde uitdrukking in graverskringen. Met zijn gevon den dakpannen gaf Van Hinte in feite het startschot voor de Aarden- burgse opgravingen. Hij is tevens betrokken geweest bij het blootleg gen van oude graven in de Sint Baafskerk. In het boek doet hij verslag van de kleine en grote zwen- delarijen met de kostbare vondsten. Het gevolg was dat hij de eigen ontdekking van een aantal graven niet heeft gemeld. Slechts één per soon werd op de hoogte gebracht. En die tot nu toe geheimzinnige figuur zal vrijdag de ligging van de graven bekendmaken. Een passen de activiteit bij de aanbieding van een boek over een markante man. Want zo gaat dat toch met markan te figuren: die regeren over hun graf heen... Jan van Damme Die instelling laat zich uit de levensloop van de hoofdper soon van het boek aflezen. Vooral de jaren dertig geven een beeld van de figuur Van Hinte. In die jaren was hij actief op het gebied van vredestentoonstellingen. Alle ei landen van Nederlands-Indië wer den bezocht. Het succes was voor de organisatie van de vredeswe- reldtentoonstelling in Japan vol doende reden om de vredeswerker uit te nodigen. De aanvankelijk welwillend toegezegde medewer king van de Nederlandse regering bleef uiteindelijk achterwege, met het gevolg dat Van Hinte persoon lijke bezittingen moest verkopen om de reis naar Japan te kunnen bekostigen. Volgens Geurtz tekent het de bezie ling dat hij er dat voor over had. Jan van Hinte. nog worden uitgebreid havengebied en noemde het merk waardig dat de provincie deze ontwik kelingen zonder veel tam-tam door stond. Daarbij maakte Van den Noort een vergelijking met de Veenkoloniale gebieden in Groningen waar dergelij ke ontwikkelingen met veel sociale onrust gepaard gingen. Prof» Meulenberg voorzag, voor wat de landbouwverwerkende industrie betreft, mogelijkheden bij de uien, de peulvruchten, de week- en schaaldie ren en het fruit. De meeste kansen zijn er volgens hem wanneer een regio landelijk een centrumfunctie vervult. Dat wil zeggen dat ze voor een bepaald produkt niet alleen de grootste producent is, maar dat tege lijkertijd veel kennis en management voorhanden is. In dit verband heeft Zeeland een sterke positie op de gebieden zaadteelt, conservenindus- trie en visverwerking. Directeur J. Huigen van McCain in Lewedorp was echter van mening dat het huidige klimaat in Zeeland een uitermate slechte invloed heeft op de trek van ondernemers om zich hier te vestigen. Hij wees daarbij op de rela tief hoge energiekosten voor het mid den- en kleinbedrijf, de hoge milieube lasting en het ontbreken van een subsidiebeleid dat vestiging kan sti muleren, ETI-directeur drs J. de Jong vond dat dit beeld te schril werd geschetst. Hij vroeg zich af waarom de Lewedorpse onderneming, en andere, in vredes naam in Zeeland zitten wanneer de situatie werkelijk zo slecht zou zijn. Ook wees hij op de voordelen van de ligging aan diep water en het aanwe zig zijn van veel grondstoffen. Prof Van den Noort was van mening dat de geringe bevolkingsdichtheid voor Zeeland slecht uitpakt. „Er zijn weinig grote steden en ondernemers vinden het gemakkelijk wanneer ze een dichtbevolkt afzetgebied in de buurt hebben. Het zou er voor de provincie heel anders uitzien wanneer Midedlburg evenveel inwoners telde als de stad Utrecht".

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1985 | | pagina 29