Piet van Akker: de rem
gaat er nog een keer af
Zege Phil Anderson niet meer in gevaar
Londen wil
tweekamp
Oefenwedstrijd
van Oranje
gaat door
Jeugd Animo
in promotieduel
GERRIT SOLLEVELD WINT LAATSTE ETAPPE
OUD-WINNAAR ZEEUWSE 'KLASSIEKER'AL 22 JAAR GESTOPT
Schande
Combine
Slechte winter
VROEGERE WINNAAR RIJDT BIJ DE VETERANEN
Loopwerk
RILLAND Dik tweeëntwintig jaar nadat hij zijn laatste schaatswedstrijd reed is Kees de
Jager uit Rilland nog altijd verknocht aan zijn 'oude liefde'. „Als de Elfstedentocht dit jaar
gehouden was, had ik de hele dag voor de tv gezeten",zegt hij. Nauwelijks is hij uitgesproken
of het 'kleurenoog' in de hoek van de kamer vertoont het gezicht van de heer Sipkema,
voorzitter van de Elfstedenvereniging. „Fantastisch", mompelt Kees de Jager, nadat hij het
grote nieuws heeft vernomen. Dus toch een Elfstedentocht.
Kees de Jager nog steeds
verknocht aan 'oude liefde'
Zelfheeft Kees de Jager, tweeënvijftig
inmiddels, tot twee keer toe zijn beurt
voorbij laten gaan. In '56 en in '63
immers was hij in de gelegenheid in
Friesland te rijden, maar De Jager
werd weerhouden door een soort valse
bescheidenheid. „Als ik ooit de Elfste
den had willen rijden, had ik het in
1956 moeten doen. Ik heb het toen
niet gedaan. Misschien was het wel de
angst voor het onbekende. Achteraf
zeg ik, dat ik het toen had moeten
doen". De laatste tocht in 1963 kwam
voor de Bevelander in feite te laat.
Tijdens Sluis-Brugge-Sluis, de Zeeuw
se klassieker, in dat jaar werd hij al
'uit de ijzers' geschaatst. „Ik had
weinig getraind en kon toen al niet
meer met de besten meekomen".
Eind jaren vijftig en begin jaren zestig
hield de familie De Jager danig huis
op de verschillende Zeeuwse schaats
banen. Jan de Jager (de vader van
Kees) was de onbetwiste ster. De
stamhouder van de familie maakte in
zijn beste jaren twee keer deel uit van
de nationale kernploeg. Zijn jongere
broer Jaap is nog altijd actief en reed
vorig jaar, als 57-jarige, de alternatie
ve Elfstedentocht in Canada. Kees, de
jongste telg, won in zijn beste jaren
twee keer Sluis-Brugge-Sluis, maar
benaderde nooit het niveau van zijn
vader. „Het moest eigenlijk niet ge
beuren dat ik nog verloor van mijn
vader, maar het was geen schande. Ja,
in de familie werd er wel gekscherend
over gedaan. Zo van: 'Je moet die
ouwe nu maar eens...'".
tot de nationale sprintploeg schopte.
„Hij had natuurlijk meer mogelijkhe
den dan mijn vader indertijd, maar hij
had het er ook voor over om twee tot
drie keer in de week naar Den Haag te
rijden. Dat is geen flauwekul".
Na de strenge winter van '63 hield
Kees de Jager het wedstrijdschaat-
sen voor gezien. Hij had net een eigen
bedrijf en bovendien werd hij in
beslag genomen door een andere pas
sie: ploeg-wedstrijden. In 1954 was
hij al begonnen in de tractor en negen
jaar later werd hij gehuldigd als
Nederlands kampioen. Bovendien
werd hij in datzelfde jaar uitgezon
den naar de wereldtitelstrijd in Ca
nada en een jaar later naar het WK in
Oostenrijk. „Ploegen is vakman
schap. Je bent drie uur bezig in volle
concentratie en je hebt veel meer last
van zenuwen, dan bij het schaatsen".
Terwijl het winterzonnetje schijnt steken enkele deelnemers het Slotermeer over
voor deze negende Elfmerentoct
was gegeven.
SNEEK (ANP) - Ruim 8.000 schaats
liefhebbers hebben maandag deel
genomen aan de Elfmerentocht in
Friesland. Het is voor het eerst
sinds 1963 dat deze 105 kilometer
lange toertocht in zijn geheel kon
worden verreden. In 1982 werd een
alternatieve Elfmerenroute gere
den van 70 kilometer.
Het met reservisten versterkte poli
tiekorps van Sneek had maandag
ochtend zijn handen vol om de
enorme verkeersstroom op te van
gen. Hier en daar ontstonden files,
maar rond een uur of negen had
men de situatie weer volledig in de
hand.
Volgens de organisatie was de kwa
liteit van het ijs uitstekend. Wel
moest op diverse plaatsen „ge
kluund" worden, waarvoor speciale
houten loopvoorzieningen waren,
aangebracht. Echte problemen de
den zich niet voor. Rond één uur in
de middag arriveerde de eerste deel
nemer weer in Sneek, waar om acht
uur in de ochtend het startschot
De route van de Elfmerentochl
loopt via IJlst, Heeg, Oudega,
Gaastmeer, Woudsend, Sloten
Balk, Galamadammen, Hindelo-
pen, Workum, Bolsward, IJlst na
Sneek. In totaal worden zes van de
Friese elf steden aan gedaan. Ei
waren ongeveer tweehonderd vrij'
willigers ingeschakeld om de
stroom schaatsers in goede banen
te leiden.
Kees de Jager met de plaquette, die hij in 1961 won door Sluis-Brugge-Sluis op
zijn naam te schrijven.
LONDEN (DPA) - Het loven en bieden
voor de organisatie van de herkamp
tussen de schaakgrootmeesters Kar-
pov en Kasparov is maandag, drie
dagen na het tumultueuze en bizarre
einde van de eerste tweekamp, direct
op gang gekomen. Londen heeft voor
de gelimiteerde herkamp over 24
partijen in september 200.000 Engel
se ponden over, tegen de 800.000
gulden.
Grootmeester Raymond Keene, ver
tegenwoordiger namens de Engelse
schaakbond bij de FIDE, realiseerde
zich natuurlijk, dat dit relatief lage
bedrag voor een ongelimiteerde twee
kamp een lachertje zou zijn. „Als er
sprake is, dat er in september weer
een tweekamp over zes winstpartijen
wordt georganiseerd, dan moet je ui
teraard zo'n bod vertienvoudigen. Wij
gaan er evenwel van uit, dat de FIDE
een tweekamp zal uitschrijven over 24
partijen. In dat geval is ons bod heel
redelijk, al zullen er ongetwijfeld nog
betere aanbiedingen komen".
VENLO (ANP) - De laatste oefenwed
strijd van het Nederlands elftal voor
het duel tegen Cyprus gaat woens
dagavond door. Het veld van eerste-
divisieclub FC VW in Venlo is be
speelbaar.
Tot deze conclusies kwamen maan
dag interim-coach Leo Beenhakker en
chef De Jong van de grond technische
dienst van de KNVB. De Jong had het
veld van De Koel vrijdag al geïnspec
teerd. Maandag bleek de conditie van
de grasmat er alleen maar op vooruit
te zijn gegaan. Wim Kieft van Pisa
kan volgende week woensdag met het
Nederlandse elftal de kwalificatiewed
strijd tegen Cyprus spelen. Beenhou
wer zal Kieft in elk geval selecteren
voor deze wedstrijd.
OOST-SOUBURG Na het behalen
van de zaalkorfbaltitel in de hoogste
klas van de afdeling doet Animo J1
uit Souburg zaterdag weer een
poging om promotie naar het district
te halen.
Al jaren goed voor een kampioen
schap slaagde de ploeg daar tot nu
toe nooit in. De vijfde poging brengt
Animo in Gorcum tegen GKV J1 in de
zaal.
De verliezer van dit duel (in de Gor-
cumse sporthal) krijgt Quick J1 als
volgende tegenstander. Bij een even
tueel gelijkspel staat GKV J1 - Quick
J1 als eerstvolgende ontmoeting.
In die dagen schuwde de familie De
Jager de combine ook niet. Kees de
Jager, houder van een akkerbouw- en
fruitteeltbedrijf, roept Sluis-Brugge-
Sluis van 1956 nog even in de herin
nering: „Onderweg moesten we de
schaatsen afdoen en ongeveer vier
honderd meter lopen. Een prachtige
handicap natuurlijk. Thuis had ik al
geoefend om die schaatsen zo snel
mogelijk af- en weer aan te doen. Dat
leverde in die wedstrijd een behoor
lijke schifting op. Op de terugweg
moesten we weer dat stuk lopen en
we bleven over met Jan Blok en Staf
Dobbelaere. M'n vader en m'n oom
Jaap reden er ongeveer vijftig meter
achter, maar zij gingen natuurlijk
niet op mij jagen. Uiteindelijk bleef
ik over met Jan Blok en pas in de
laatste kilometer reed ik van hem
weg. Ja, het was een stuk moeilijker
geweest als de 'familie' achter me
aan was gegaan", aldus Kees de Ja
ger, die in datzelfde jaar, achter zijn
vader, tweede werd tijdens de
Zeeuwse titelstrijd.
In 1961 won Kees de Jager opnieuw in
Sluis. De lichte dooi verhinderde niet
dat het ijs er geweldig goed bij lag.
Een kolfje naar de hand van de toen
28-jarige Kees de Jager. Al vroeg in de
wedstrijd kwam hij samen met Jaap
de Roo aan de leiding. De Roo bleek
duidelijk minder bedreven dan De
Jager tijdens het aan- en afdoen van
de schaatsen. „De eerste keer heb ik
op hem gewacht, maar op de terug
weg ben ik doorgegaan. Het ijs liep
formidabel en ik ben altijd meer een
glijder dan een werker geweest", ver
haalt Kees de Jager.
Ook in die periode was het voor de
Zeeuwse schaatsers al de gewoonte in
de zomer met de training te beginnen.
Zelf deed Kees de Jager aan atletiek
en ook fietste hij vele kilometers.
„Dikwijls trainde je voor niets, want
in een slechte winter kon je niet
schaatsen, of soms maar een paar
dagen. Later zijn we nog een poosje
elke zaterdag naar Amsterdam ge
gaan om op de kunstijsbaan te trai
nen. Mijn vader was altijd de beste
schaatser. Hij had er ook meer voor
over dan wij. Hij wilde zijn lichaam
altijd gezond houden en ging regelma
tig trainen als hij al een hele dag flink
gewerkt had". Toch heeft Kees de
Jager ook veel respect voor een man
als Arjaan van de Kreeke, die het ooit
Het schaatsen bleef hij echter volgen.
Weliswaar op afstand, maar toch in
tensief. „Het enthousiasme is nog
volop aanwezig. Ik vind het nog
steeds één van de mooiste sporten die
er is. Ik heb deze winter nog wel wat
geschaatst. Nee, geen tochten en dat
is toch wel een beetje een schande.
Het schort me een beetje aan conditie.
Ik heb er altijd hard voor moeten
trainen. Ik' doe nu aan kleiduiven-
schieten, maar daar ben ik niet zo
goed in. Verder ga ik elke winter
skiën...".
CADZAND De wedstrijd Sluis-Brugge-Sluis komt voor Piet van Aki
eigenlijk ongelegen. De tweevoudige winnaar uit de jaren vijftig kampt
geruime tijd met een slepende heupblessure en is sinds kort bij
fysiotherapeut onder behandeling. „Daar heb ik het advies gekregen
voorlopig niet meer te schaatsen", bekent hij. Maar het bloed kruipt waar
niet gaan kan: Piet van Akker inmiddels 58 jaar is er vandaag dan
bij.
Er is inmiddels vastgesteld dat de
heupblessure geen kwestie van slijta
ge is. Dat is een geruststelling voor de
schaatsveteraan. Hij denkt zelf dat
het en gevolg is van zijn onbezonnen
sportieve arbeid. „Tot voor de eerste
Sluis-Brugge-Sluis was ik eigenlijk
niet bijzonder actief geweest", herin
nert hij zich. „Maar die rit (in 1950)
won ik en sindsdien ben ik mijn hele
leven door bij de sport betrokken
geweest".
Staf Dobbelaere haalde hem direct na
zijn eerste zege van de internationale
schaatswedstrijd over om zich op het
lopen te werpen. Samen met de be
kende atleet uit Schoondijke trainde
hij vele uren en die arbeid wierp zijn
vruchten af. „Ik won in Sluiskil een
bevrijdingsloop en niet veel later won
ik in Middelburg de Singelloop". Maar
vrij snel daarna dienden de eerste
blessures zich al aan. „Het lopen ging
niet meer en ik moest wat anders. Ik
ben toen veel gaan fietsen. Samen
met Toine van den Bunder heb ik heel
wat kilometertjes gemaakt. Die kwam
ik dikwijls onderweg tegen en dan
reden we samen op. En dat is altijd
goed gegaan. Als ik fiets of schaats
heb ik echt geen last van die heup",
zegt hij. „Alleen het lopen, dat gaat
slecht. Misschien was het wel te voor
komen geweest als we in mijn tijd ook
een goede begeleiding hadden gehad.
Kijk maar eens tegenwoordig: een
dokter hier, een masseur daar, dat
had je vroeger allemaal niet".
Piet van Akker met de wisselbeker van de PZC die hij destijds in zijn bezit
kreeg.
Het is juist het loopwerk in deze
schaatstocht dat Piet van Akker van
daag vreest. „Want je moet er ver-
BEZIERS (AFP/ANP) - Het hele pelo
ton heeft zich maandag tijdens de
laatste dag van de Ronde van de
Middellandse Zee neergelegd bij de
superioriteit van de Post-ploeg met
de Australische kopman Phil Ander
son. De slotetappe van La Grande
Motte «aar Beziers ging over slechts
105,3 kilometer. De korte afstand en
het vlakke terrein maakten ontsnap
pingen ook haast onmogelijk. De
Post-renners controleerden de koers
gemakkelijk. Toen in de slotfase Leo
van Vliet en Gerrit Solleveld uit de
ploeg van Jan Gisbers ontsnapten,
reageerden zij niet. Het ging hen
alleen om de hoofdprijs van Ander
son.
Zo leverde de wapenstilstand tussen
de rivaliserende Nederlandse ploegen
het vierde Nederlandse succes in het
nog jonge wielerseizoen op. Na Ad
Wijnands (tweemaal) en Henk Lub-
berding zegevierde in de slotrit van de
Ronde van de Middellandse Zee Ger
rit Solleveld. De snellere Van Vliet
sprintte in Beziers niet tegen zijn
ploeggenoot.
Gerrit Solleveld maakte vorig jaar
een zwak debuut bij de profs. De
Nederlandse kampioen bij de ama
teurs van 1983, wie een grote toe
komst bij de profs zou wachten, werd
in alle grote wedstrijden uit de wielen
gereden. Zijn enige overwinning be
haalde hij in een van de laatste 'ker-
miskoersen' in België, in Zele. Solle
veld kreeg dit jaar een tweede, en
laatste, kans. Als hij andermaal mis
lukte, kon hij terug naar de tomaten
in het familiebedrijf in De Lier. De
ex-Westlander Van Vliet hield de
Westlander een eindje op streek door
hem de overwinning in de slotrit van
de Middellandse Zee te gunnen.
De overwinning van Phil Anderson in
het eindklassement kwam minder als
een verrassing. De Australiër, die in
alle wedstrijden de rol van kopman
mag opeisen van Peter Post, maakte
tijdens de winter in de Verenigde
Staten veel kilometers op de fiets. In
andere jaren trok hij met een rugzak
door Australië en raakte hij zijn fiets
maandenlang niet aan. Omdat zijn
Amerikaanse vrouw moest bevallen
van zoon Warren trainde Anderson op
de Californische wegen. Het resultaat
liet niet lang op zich wachten. Met de
Ronde van de Middellandse Zee won
Anderson zijn vierde (korte) etappe
wedstrijd. In 1981 en 1983 zegevierde
hij in de Ronde van de Aude, in 1984
in de Catalaanse Week. Zijn voor
naamste successen lagen in de semi-
voorjaarsklassiekers Amstel Goldra-
ce (1983), Rundum den Henninger
Turm (1984) en Kampioenschap van
Zürich en de Ronde van Frankrijk
(etappewinnaar en gele-truidrager).
De uitslag van de vijfde en laatste etappe
in de Ronde van de Middellandse Zee van
La Grande Motte naar Beziers is:
1. Gerrit Solleveld (Ned) 105,3 km in 2.10.57
(gem. 48.109 km/u. met tijdverg. 2.10.42); 2.
Leo van Vliet (Ned) z.t. (met tijdverg.
2.10.47); 3. Eric Vanderaerden (Bel) op 12
sec. (met tijdverg. 2.11.04): 4. Jef Lieckens
(Bel) z.t.; 5. Jean-Paul van Poppel (Ned) z.t.;
6. Davis Phinney (Vst) z.t.; 7. Jan Bogaert
(Bel) z.t.; 8. Frederic Vichot (Fra) z.t.; 9.
Willem Wijnant (Bel) z.t.; 10. Ron Hayman
(Can) z.t.; 11. Ad Wijnands (Ned) z.t.; 12.
Benny van Brabant (Bel) z.t.; 13. Marco van
der Hulst (Ned) z.t.; 20. Joop Zoetemelk
(Ned) z.t.
Het eindklassement van de Ronde van de
Middellandse Zee is:
1. Phil Anderson (Aus) 16.14.55; 2. Eric
Caritoux (Fra) op 8 sec.; 3. Stephen Roche
(Ier) op 14 sec.; 4. Steve Bauer (Can) op 35
sec.; 5. Joop Zoetemelk (Ned) op 38 sec.; 6.
Greg Lemond (Vst) op 43 sec.; 7. Ron Kiefel
(Vst) op 53 sec.; 8. Robert Millar (Gbr) op
1.06; 9. Gilles Mas (Fra) op 1.09; 10. Fredric
Vichot (Fra) op 1.29: 11. Paul Haghedooren
(Bel) op 1.35; 12. Henk Lubberding (Ned) op
1.39; 19. Hennie Kuiper (Ned) op 2.11; 20.
Eric Vanderaerden (Bel) op 2.19.
Gerrit Solleveld viert het succes in de
laatste étappe. Hij was ontsnapt met
zijn ploegmaat Leo van Vliet (rechts).
schillende keren af', weet hij
ervaring. „Vooral bij de siphons
ik het kwaad krijgen. Zit ik daa
nog in een groep mee vooraan, d
blijf ik er beslist bij". Maar juist
werd in het verleden vaak de k
groep uiteen geslagen. De schaats
moeten er een kleine driehonde
meter over het wegdek en dat
niet iedereen goed af.
„Ik heb er verschillende keren
wedstrijd verloren. De spanning
spelen een grote rol. Je moet uit;
schaatsen en een paar honderd me'
verder moet je ze weer aan d
Onder de grote wedstrijddruk zijn
altijd mensen die hun schaatsen i
goed vastbinden en dus na een p"
honderd meter weer aan de k°
moeten. Eenmaal uit de groep kur
het wel vergeten", heeft hij al meer
re keren ervaren. „Dan wordt het et
eenzame strijd".
Desondanks slaagde Piet van Aki
er twee keer in om Sluis-Brugge-Si
te winnen: in 1950 en in 1954.
leverde hem zelfs definitief de PZ
wisselbeker op en tweëntwintig ja
geleden schreef De Vliegende Hollai
der (zoals hij destijds in de Belgisch
pers werd genoemd) de omgekeeri
route op zijn naam, nadat Wim de
Hamer uit Philippine een dag daa;
voor Sluis-Brugge-Sluis had gewoi
nen.
„De rivaliteit was destijds tof
enorm", weet hij nog. Mannen
Wim den Hamer, Jan de Jager, Jaa-
de Jager en Kees de Jager (Kees v'
Jan) waren fikse concurrenten en 4
legendarische schaatsfamilie ui
Wolphaartsdijk was erop gebran'
om Sluis-Brugge-Sluis te winnei
„Ko Goeree reed toen ook al mee'
herinnert Van Akker zich. „Ik hoo:
echt dat die mannen er zijn. Het gat
mij er niet meer om Sluis-Brugg
Sluis te winnen, maar eenmaal in 4
aanloop er naar toe heb ik toch
enorm de kriebels gehad.
Verschillende keren heeft hij de wei
strijd van vandaag dan ook al geré
den. „Drie keer, vorige week", zegt hij
„Het ijs is goed, maar het blijft lastig
Want deze wedstrijd is er een mij
hindernissen. Vroeger ging je bij
siphons nog met een bootje over e:
later ook nog wel over telefoonpalen]
Nu zorgen het lopen en de bruggei
voor lastige obstakels. Gelukkig hel
ik tegenwoordig een juiste maat val]
schaats: maat 39. Vroeger dacht
altijd dat het verstandig was om eer
iets grotere maat te hebben. Maar of,
maat 41 reed ik altijd op de punt va]
mijn schaatsen en dat werkte als een
rem".
„Die rem gaat er vandaag wel af'
voorspelt hij. Piet van Akker heeft
ooit als snelste Brugge-Sluis-Bruggf
gereden (in 1963: 1 uur, 4 minuten er.
56 seconden) en snelheid heeft hij noi1
wel. „Ik heb vorige week niet op mijn
horloge gekeken, maar het gaat nog
steeds lekker. Een kanshebber op
eindzege ben ik niet", weet hij, „maai
ik mag graag jakkeren. Dat zit nu
eenmaal in me".
Van Akker heeft ook de ontwikkelin
gen in de Zeeuwse schaatswereld
gevolgd. Van den Berge, Van de Kree
ke, het zijn bekende namen voor he®
„Maar winnen zie ik die mannen
niet", voorspelt hij. „Dat wordt een
Belg, Caboor. Hij is rond de 45 jaar en
kampioen van België. Dat zegt niet
direct veel. Maar echt die vent rijd'
goed".
DINSDAG 19 FEBRUARI 1985
SLUIS Het is vrijwel zeker dat de volledige Zeeuwse schaatstop vandaag
(dinsdag) van start zal gaan in de wedstrijd Sluis-Brugge-Sluis. De organisa
toren van dit evenement hebben weliswaar geen officiële voorinschrijving
gehouden, maar het was gisteren wel al bekend dat er vele sterke rijders naar
de wedstrijd komen. Een van de kanshebbers in dat veld is zonder twijfel
Frans van den Berge uit Krabbendijke, die zondag op het Schenge nog een
tocht over vijftig kilometer op zijn naam schreef.
De wedstrijd Sluis-Brugge-Sluis gaat over een afstand van 34 kilometer. Hij
werd voor het laatst gereden in 1963 en gewonnen door Wim den Hamer.
Daarvoor was Piet van Acker uit Cadzand twee keer de snelste geweest in 1950
en 1954. Kees de Jager won de twee daaropvolgende edities.
De inmiddels 50-jarige Piet van Acker is ook nu weer een van cfe deelnemers.
Hij gaat van start bij de veteranen. Van de Zeeuwse rijders was gisteren
overigens de deelname van Arjaan van de Kreeke nog onzeker. De korte
baan-specialist voelde er zelf nog niet veel voor om deze wedstrijd te rijden. „Ik
voel er niet veel voor om tijdens zo'n tocht onderweg een paar honderd meter
te moeten lopen", vond hij aan de vooravond van de wedstrijd. „Met die
onderbrekingen onderweg wordt het een soort triathlon en dat is niets voor
mij". Maar hij moest ook bekennen: „De andere jongens kunnen me misschien
nog wel overhalen om toch mee te rijden".
Een concurrent voor de Zeeuwen is waarschijnlijk Willy Caboor. Deze
Belgische kampioen heeft aangekondigd dat hij ook van start zal gaan. Caboor
is trainer van de ijsclub in Brugge. De verwachting is trouwens dat ook de
Belgen met een aantal rijders vertegenwoordigd zullen zijn.
De wedstrijd is verdeeld in drie categorieën. De senioren gaan vanmiddag
om half drie van start. Een kwartier later vertrekken de veteranen en de
dames. De organisatie verwacht een totaal tussen de zestig en de zeventig
deelnemers. De inschrijving is tussen 9.00 en 12.00 uur in het Hof van Brussel
in Sluis.
