St-Sebastiaan heeft een traditie van bijna eeuw Anton Thoen: De Bruinvis gaat het om eigen roem Drentse ruiter als favoriet in Zeeland VIER JUBILARISSEN IN WESTDORPE DAIHATSU] tpf 5 R ZWEMMER BLEEF BIJ CLUB IN KOEWACHT VRIJDAG 13 JULI 1984 PZC/streek WESTDORPE De sehutterssport kan bogen op een roemrijk verleden. Reeds ten tijde van Prins Maurits bestonden er de zogeheten 'schuttersgilden'. In die dagen waren de 'gildes' onderdeel van de vaderlandse defensie. Hedentendage hebben de 'maatschappijen' meer vredelievende doeleinden voor ogen. Deze 'schutterij' is uitgegroeid tot een nationale volkssport die de tradities van weleer in stand wist te houden. De bijna honderdjarige Westdorpse vereniging Sint-Sebastiaan. die onder impuls van de toenmalige burgemeester Camiel van Waes ontstond in 1888, is zo'n vereniging, die terug kan zien op een rijk verleden, met een zeer trouwe aanhang. Deze maand kunnen vier leden gehul- De vier landbouwers kregen allen de digd worden wegens jarenlang trouwe sport met de paplepel ingegoten, dienst George van Waes, Frits Ver- maar gingen pas serieus de schutterij helst en Willy Verhaegen zijn veertig beoefenen, toen de ruitervereniging jaar lid van de vereniging en Jo 'De Vlakteruiters', waar ze alle vier Bruggeman, ook. lid van St.-Sebas- lid van waren, ter ziele ging. tiaan. is 25 jaar voorzitter van het George van Waes daarover: ,.Ik deed district Zeeuwsch-Vlaanderen. De naast dat paardrijden ook nog aan vier 'bijna' - zestigers, die buiten de voetbal, maar toen ik trouwde met de sport ook als goede vrienden door het dochter van hoofdman Verhelst, was leven plegen te gaan, zijn hun carrière ik rap verkocht, vrijwel gelijktijdig gestart. tel siert. Op de kampioenschappen van het gilde zag hij kans de konings vogel te verschalken en daarmee de titel in de wacht te slepen. Zijn reactie was al even markant: „Jon gens, zet hem er maar weer terug op. Als ik daar mee thuiskom, geloven ze me toch niet". de gezelligheid een belangrijke plaats in het verenigingsleven inneemt. George van Waes haalt de samenwer king met de plaatselijke muziekver eniging 'Eikels worden Bomen' aan: „Als er na een schieting weer een koning is. dan maken we een rond gang door het dorp, om dat feit aan de hele bevolking kenbaar te maken. Dat is altijd een prachtige gebeurte nis". De heren zijn voorlopig nog niet van plan de boog aan de walgen te hangen. Zo lang de gezondheid het toelaat gaan ze door Er wordt nu met de gedachte gespeeld, om in het kader van het honderdjarig bestaan de Eu ropese kampioenschappen naar West- dorpe te halen. Hij nam me mee naar de wedstrijden De heren werden in 1944 lid. in de tijd dat de Duitser op de meest idiote plaatsen palen lieten plaatsen tegen jr en maakte me enthousiast. Vüf keer KotUng b™ >.k k0IïnS Bewees' en in 1963 ben Er was in dle ökd aan ont5 Jo Bruggeman is echter de ietwat vreemde eend in de bijt. daar luj de aan bl(]ven m de vlering m het sport begon bij De Friezen uit het j1Qnderdjarig bestaan in 1988". Fnts Verhelst: „Je zocht naar een I Zeeuws-Vlaamse Graauw. Over die De 58-jarige Willy Verhaegen kijkt iets stuk ontspanning en aangezien onze I w. ouders het goede voorbeeld gaven, lag I het voor de hand dat wij dat volgden. I Voor mij is het sociaal gebeuren rond- I om deze sport het belangrijkste facet, I de ambiance. Mijn resultaten zijn in al I die jaren dan ook navenant. Ik ben I nooit verder gekomen dan het minis- I terschap (het afschieten van de zijvo gel)". beginperiode weet Bruggeman. we anders tegen de schutterij aan: „Het hadden op het erf bij het ouderlijk is een erg leuke sport en ik heb er ook boerenbedrijf een wip staan waar lk pjezier aan. maar wegens t.ijdge- op mocht oefenen. Aan officiële wed- bret kbm ik er nlet z0 toe Bij mij strijden mochten we toen pas deelne- staa, bet dulvenmeiken op het eerste men op 18-jange leeftijd. Het eerste lan De2e twee sporten moeinjk jaar mochten ik om een of andere te COmbineren" reden niet meedoen. De toenmalige hoofdman en vader van Frits Verhelst A/ff,yb/iyt f schoot de koningsvogel. Het jaar triur rvuru daarop was het voor mij meteen raak Saillant detail is, dat de erelijst van en werd ik voor de eerste keer koning Verhaegen tot 1984 maagdelijk blank van de vereniging". gebleven was, maar nu de koningsti- t Advertentie) OFFICIËLE DEALER verkoper: Bertrand Vael GARAGL BUPONT TBRNEUZEN BV Industrieweg 37, Terneuzen 4538 AG, tel. 01150-13451. De schutters zijn het er unaniem over eens, dat naast het sportieve element. -y& De Drentse Zeeuw Jan-Willem Manting behoort in ieder geval zaterdag aanstaande in Hulst zelf tot de grote favorieten. MAGKKTTF. - Jan-Willem Manting van de ruitervereniging Graeve Jan uit Westdorpe behoort ongetwijfeld tot een van de favorieten voor de eindzege in de strijd om het Zeeuws kampioenschap springen in de Z-klasse. Zaterdag wordt in Hulst de eerste wedstrijd daarvoor verreden en Manting hoopt daarin de draad weer op te vatten nadat hij tijdens het groots opgezette pinksterconcours in Axel voor het eerst met een nederlaag werd geconfronteerd op Zeeuwse bodem. Manting beseft dat de verwachtingen hoog gespannen zijn, „maar er zijn meer kansheb bers", vertelt hij. „De meest constante zal kampioen worden." Jan-Willem Manting maakte dit sei- beetje fout ging. Axel was sterk .dei I&llj ongetwijfeld worden en dat heb Bij nodig om prestaties te leveren'' zoen zijn debuut in Zeeland, nadat hij daarvoor steeds in Drente actief was geweest. Geboren in Rolde, solliciteerde hij na zijn militaire diensttijd bij de manege Magrette om daar als bevoegd instructeur aan de slag te kunnen. Zijn benoe ming in maart van dit jaar bracht hem automatisch in aanraking met de Zeeuwse ruitertop. „De eerste kennismaking is me niet tegenge vallen." zegt hij. „De sfeer hier is prima en ik heb het idee dat de contacten goed zijn. Bovendien zijn de eerste wedstrijden voor mij uit stekend verlopen. De eerste vier concoursen leverden even zoveel eerste plaatsen op en dat was toch verrassend. In Drente behoorde ik wel tot dc betere ruiters, maar ik had niet verwacht dat de start hier zo goed zou zijn." Niet fris „Een leuke binnenkomer", beaamt hij, „maar aan de andere kant legt die zegereeks een bepaalde druk op je. De mensen verwachten toppres taties en dat kan niet altijd. Daar om was het ook jammer dat het op het eerste grote concours een bezet met een goede Belgische deel name. Mijn paard was niet echt fris toen en dat heeft zijn invloed ge had. Daarom is het afwachten hoe we zaterdag voor de dag komen", vertelt Manting. Hij vervolgt: „Je werkt met een dier en dan blijft het altijd de vraag of je helemaal fit aan de start kunt ver schijnen. Natuurlijk kijk je in de voorbereiding wel hoe ie op stal staat en hoe het tijdens het sprin gen gaat, maar je kunt niet vragen of er geen problemen zijn. Ik hoop echter dat de rugblessure hersteld is. We hebben er hard voor gewerkt. De top in Zeeland is dan wel niet zo geweldig groot, toch zal de tegen stand niet gering zijn. Gilles Quist bijvoorbeeld zal hoog eindigen, en ook Liesbeth Schijve maakt goede kansen op een hoge klassering, want haar winst in Axel getuigt toch van grote klasse. Maar er zijn meer kanshebbers. Veel zal echter afhangen van de vorm van de dag en van een beetje geluk datje nodig hebt. Het kampioenschap wordt echter over drie wedstrijden beslist en dat is mooi. De meest constante wordt kampioen. Spannend zal het Jan-Willem Manting kan ondanks zijn 23 jaar bogen op een grow wedstrijdervaring. Reeds op 5-jari- ge leeftijd maakte hij kennis m« de paardensport en later reed hij vrij veel concoursen. „In Drente' de provinciale top breder," weel hij. „Daar dingen zo'n veertig ters mee in de Z-klasse en dal betekent dus een grotere renlie. Bovendien heb ik geduren de mijn diensttijd enorm veel ring opgedaan. Ik was gelegerd ia Scedorf en werkte met zeven andt- ren in de manege. Daardoor kondea we aan veel concoursen meedoet met verschillende paarden. Drie. vier keer springen op e geen uitzondering en daar heb veel van geleerd." „Ik heb mijn beroepsopleiding B Deurne gehad en vervolgens de ver enigingsopleiding in Uddel. Duitsland kon ik de tijdens mijt stageperiodes opgedane aan de praktijk toetsen. Dit is mija eerste zelfstandige baan en ik moe: zeggen dat hel goed bevalt Zosd particulieren als groepen en vereni gingen kunnen les krijgen. Graeve Jan is als vereniging nauw bij deze manege betrokken en daarnaast gs ik een keer per week naar Lucto:. waar Annemiek Picavet vroeger it structrice was. Er ontstaat een •>111 van AU Min TIL Dint fl- N >'ev, kere bmding met die mensen, oefen en train ze, dan ben ik ooi benieuwd hoe ze op een concouis presteren." mid KOEWACHT - Ondanks een gebrek kige voorbereiding kwam Anton Thoen van ZCK uit Koewacht op de zomerkampioenschappen tot allezins aanvaardbare prestaties. Direct daarna richtte de 15-jarige HAVO- scholier zich op de lange - baanwed- strijden, waarvan Sluis inmiddels achter de rug is. Die wedstrijd lever de het bewijs dat dit'seizoen in het teken van de grote doorbraak kan staan. Wim den Engelsman won in de voorgaande jaren de Zeeland-beker op de schoolslag. Anton Thoen heeft het voornemen die zegereeks te door breken. Het kenmerkt de vechtlust van de Koewachtenaar. Reeds op zeer jeug dige leeftijd zwom hij zich in de kijker, maar een brief van de bond dwong hem te stoppen met wedstrijdzwem- men, „totdat ik tien jaar was Toen ik die leeftijd bereikt had, behaalde ik mijn eerste Zeeuwse kampioen schap". herinnert hij zich. „Daarna heb ik heel veel ereplaatsen gezwom men. Twee jaar geleden kwam er echter een onderbreking, toen ik ge blesseerd raakte Door een gescheur de nier ging ik me toeleggen op de schoolslag Eenmaal hersteld knokte Anton Thoen zich toch weer naar de regionale top. „Bovendien leverde die blessure aanmerkelijke winst op de schoolslag op. Dat werd dan ook mijn specialisatie", zegt hij. „In feite blijven de andere slagen ook nog goed gaan. De meeste zwemmers specialiseren zich op één slag, maar bij mij gaat de rug-, vlinder- en vrije slag eveneens vrij goed". Ondanks de korte voorbereiding in de aanloop naar de zomerkampioenschappen re sulteerde dat in twee vierde plaatsen en een tweede plaats. „Alleen de vrije slag ging slecht", vertelt hij. „Daarop bleef ik vijf seconden boven mijn persoonlijk record De vlinder slag leverde op drie tiende van een seconde achterstand een vierde plaats op en de rugslag ging op het laatst fout. toen ik in de touwen zwom Daardoor werd ik tenslotte vierde. Mijn beste prestatie was de tweede plaats achter de ongenaakba re Patrick Braam. Voor mezelf was dat echter niet verrassend". Anton Thoen staat bij ZCK op eenza me hoogte. Binnen de kleine club is hij veelal aangewezen op zelfwerk zaamheid, waarbij slechts Silvio Mar tens als sparringpartner kan optre den. „De trainingen bij ons zijn vooral op snelheid gebaseerd", weet hij. „Daarnaast houd ik voor mezelf de techniek in de gaten. Nu ik vakantie heb. train ik vijf dagen in de week een uurtje pr dag. Soms ga ik 's morgens nog wel eens naar het zwembad om wat spnntwerk te doen en de conditie op te voeren, maar het zwemmen moet gewoon aan leuke hobby blij ven. Niet ten koste van alles dus en daarom zeg ik ook trainingen af als ik moet leren". „Twee keer per dag zoals dat bij Luctor gebruikelijk is zie ik niet zitten. Mijn prestaties lijken er niet onder te lijden. In vergelijking met vorig jaar ben ik weer enorm voor uitgegaan. Daarom ben ik blij dat ik bij ZSC gebleven ben. Vorig jaar ben ik via via benaderd door De Bruin vis. die dc regiotraining afstroopte. Verschillende mensen van ons zijn toen naar De Bruinvis gegaan. Silvio Martens en ik zijn gebleven. Ik vind dat je een trainer een klap in zijn gezicht geeft als je op dergelijke voorstellen in gaat. Bovendien gaat het De Bruinvis in eerste instantie om eigen roem. Ze willen vooral op gelijke hoogte met Luctor komen. Laat ze dat dan ook met eigen men sen doen", zegt Anton Thoen. Hij voegt er aan toe. „Degenen die naar de Bruinvis ge gaan zijn. zijn trouwens helemaal niet zo veel verbeterd. Mijn 110 meter schoolslag is van 1.21 min. naar 1.15 min. gegaan. Dan gaat het hard" Lange baan Ondanks de totaal verschillende trai- ningsarbeid legt Anton Thoen zich eveneens op de lange baan toe. „Geen probleem", vindt hij. „Eerder een voordeel. Ik had niet verwacht dat de vooruitgang op de lange baan zo goed zou zijn In Sluis ging het fantastisch. Tot 1.5 kilometer kon ik met de besten mee Toen liet Ron Phaff een gaatje vallen en moesten Wim den Engelsman en ik eraf. Na de brug dacht ik dezelfde tijd als Wim. Dat viel me veel mee. Vorig jaar nog verloor ik dik van Wies van de Berge, nu lag ik ver voor hem. Misschien had ik toen nog te weinig routine". „Geloof maar dat er enorm veel ge rommeld wordt tijdens zo'n wedstrijd. Dat begint al bij de start, waar je heel veel trappen krijgt als je niet uitkijkt. Daarom vanaf het fluitsignaal is het nu gelijk volle bak om aan de kop te komen. Dan kan ik op mijn manier de wedstrijd uitzwemmen. Ook in dat opzicht, heb ik veel geleerd vorig sei zoen. Toen vond ik het prachtig om op kop te liggen. Op het laatst gingen ze toen allemaal over me heen. Dat zal me dit seizoen niet zo vaak meer gebeuren. Door tactischer te zwem men hoop ik heel dicht te eindigen dit jaar. Wim den Engelsman (overigens een goede vriend van me) heeft al vijf jaar achter elkaar de Zeeland-beker gewonnen en wil dolgraag die wissel beker voor de tweede keer definitief pakken. Ik zal er echter alles aan doen om dat te voorkomen". Anton Thoen ik blijf zwemmen voor ZKC iti Koewacht. BA, on Ku ter Scai 8.1; VLII 2131 femi 15 jr st.-1 ten Ut &un Soul 507' axe BEli tea. 'an BRl Diei Goh Kan V.m.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1984 | | pagina 24