emancipatie in de sport OUDE ROT *0* DE VROUW ZAL NOG WEL EVEN EEUWIGE TWEEDE'BLIJVEN museli tower jeen van den berg: 'ik hoef niet zo erg nodig op de schouders' ULUtU"" 'sportman van de eeuw' mines ZATERDAG 11 FEBRUARI 1984 PZC/weekendkrant 23 J De telefoon in huize Van den Berg staat deze dagen roodgloeiend. Schaatsayatollah Jeen heeft zijn afscheid van de topsport wereld kundig gemaakt en wordt derhalve door de hele vaderlandse sportpers besprongen voor een interview. De bescheiden veteraan weet niet precies wat hij aan moet met de overweldigende belangstelling voor zijn persoon. „Natuurlijk streelt het je eergevoel als je op je 56e jaar nog zo in de schijnwerpers blijkt te staan", geeft Jeen van den Berg toe. „Maar ik ben zo bang voor verhalen met ikke, ikke, ikke. Ik wil best in de krant, voor de radio of televisie, maar dan als propagandist voor de schaats sport. Ik hoef niet zo nodig op de schouders". Maar met de beste wil van de wereld daan. De wedstrijden die in die valt daar niet aan te ontkomen. De landen worden georganiseerd heb- taaie Heerenvener kan nu eenmaal ben met de Elfstedentocht niets van terug kijken op een unieke sportcar- doen De enige overeenkomst is de rière, waarvoor hem al eens een afstand. Verder houdt iedere verge- korunklijk lintje ten deel viel. En lijking op". wat heet terugkijken. Jeen van den Aan zijn imposante schaatsleven Berg behoort op zijn leeftijd nog tot heeft Jeen van den Berg geen vette de beste twintig marathonschaat- bankrekening overgehouden. Niet- sers van ons land. Wie de voormah- temin: hij voelt zich een rijk man. ge Elfstedentocht-winnaar van zich „Wat ik via de sport allemaal heb af wil schudden moet een aardig meegemaakt is nauwelijks in schaatsje kunnen slaan. „Ze rijden me er niet gauw af', weet Jeen. „Dit lijf draait zijn rondjes in het voorste gelid. Door mijn tech niek. Op pure kracht leg ik het af tegen de jongeren, maar mijn stijl compenseert veel. Pas in de finale is mijn rol meestal uitgespeeld. Ik heb geen spurt in de benen. Nooit gehad ook. Als we met zes man weg zijn wordt ik zesde. Zit ik in een groep van vijftien dan wordt ik vijftiende. De Elfstedentocht in 1954 kon ik winnen omdat ik op het laatst al leen reed. Dat gelukje had ik. Als het op een sprint zou zijn aangeko men, stond Van den Berg met op de erelijst, van de Elfstedentocht" ruud de koek helder Op 3 februari 1954 was Jeen van den Bergs naam in de schaatssport definitief gevestigd. „Financieel gezien levert zo'n triomf niets op. maar met die zege op zak behoor je ineens tot de bekende Nederlan ders. Als ik daarna nooit meer iets zou hebben gepresteerd, zou ieder een de naam van Van den Berg toch hebben gekend, je valt door de Elfstedentocht in de categorie hel den. Eerlijk gezegd is het ook een prestatie om u tegen te zeggen, maar om in Leeuwarden als eerste over de finish te gaan, moet je de nodige mazzel hebben. Valpartijen, kapotte schaatsen, bevroren lede maten. Er zijn zoveel factoren die roet in het eten kunnen gooien, al ben je nog zo goed voorbereid. En dat was ik in 1954". In de Elfstedentocht van 1947 (,.'n ouderwets wintertje") kreeg Jeen van den Berg de smaak te pakken van het beulswerk op de Friese meren, sloten en vaarten Zonder noemenswaardige training en voor een deel op Friese doorlopers ein digde hij als 23e. „Dan ga je denken he. als ik wel keihard train dan moet ik een stuk hoger kunnen eindigen. Vanaf 1947 heb ik me jaar in jaar uit geprepareerd op de vol gende tocht. Het vervelende is dat je niet weet wanneer er een volgen de Elfstedentocht is. Dus als je de ambitie hebt om voor de hoofdprijs mee te rijden moetje ieder jaar op een Elfstedentocht rekenen. Dat be tekent dat je jarenlang ploetert voor die ene dag die misschien nooit meer komt" „De laatste Elfstedentocht is 21 jaar geleden verreden. Er zullen best schaatsers zijn die zich al 21 jaar voorbereiden op de Elfstedentocht. Ik- had vroeger een maatje, dat na de tocht van 1947 ook helemaal in de ban was geraakt van dat evene ment. Hij trainde ook jaren achter woorden te vatten. Fraaie reizen, kampioenschappen. Olympische Spelen, contacten met honderden mensen en niet te vergeten: een gezond lichaam. Hel zijn zaken, die niet in geld zijn uit te drukken. En nu het einde van mijn loopbaan in zicht is kijk ik al weer uit naar andere dingen die ik kan gaan doen. Met de caravan erop uit trekken, tennissen, het fietsje pak ken. In ontspannen sfeer leven. Daar is het al die jaren eigenlijk nooit van gekomen". „Ik heb een druk leven gehad. Mijn werk. het schaatsen, van hot naai haar rennen. Het zal een opluchting voor me zijn als straks de druk var de ketel is. Maar ik zal het schaat sen op de voet blijven volgen. Mei name het marathonschaatser Ze ventien jaar geleden was ik één var. de eersten die zich voor de ontwik keling van deze tak van het schaat sen inzette. Inmiddels is het mara thonschaatsen en terecht uit gegroeid tot een ware happening Veel deelnemers, goed gevulde tri bunes. Let op mijn woorden. Het marathonschaatsen gaat in de na bije toekomst al het andere schaat sen overvleugelen, voor zover dal nog niet is gebeurd in ons land" emiel hopman Pratend over het marathonschaat sen valt onmiddellijk de naam van Emiel Hopman, de nieuwkomer, die niet te stuiten lijkt. „Emiel is voor de lange afstand het grootste talent dat we in jaren hebben gehad. Ik vind het ook onbegrijpelijk dat hij niet naar de Spelen gaat. Ik voor spel dat we geen gouden plak halen in Sarajevo, maar met Hopman hadden we die wel gepakt. Op de tien kilometer Hij heeft er een gereden éen tijdje terug en direct een fabelachtige tijd op de klokken gezet. 15.16 en nog wat. Als Emiel zich de afgelopen weken op de 10.000 meter zou hebben toegelegd, zou hij in Sarajevo Nederlands eni ge gouden medaille hebben gehad. Geloof mij. Maar om een of andere reden kon dat weer niet. Wilde de coach van de kernploeg zijn eigen club in tact houden. Waar ben je dan mee bezig, vraag ik me af'. Jeen van den Berg Jeen van den Berg (56) leek het eeuwige schaatsleven te hebben, maar deze week hakte de Heeren vener de knoop door. „Ik stop met schaatsen", liet hij weten. „Ik heb ongeveer veertig jaar op de ijzers gestaan, nu is het welletjes. Ik ben nog zo gezond als een vis, zou best een paar jaartjes door kunnen gaan, maar ik kies voor een rusti ger leven". Jeen van den Berg achter de gera niums na gedane arbeid als wiskun deleraar op een lts? „Nou nee, dat ,Toen in 1953 de winter weer met ook weer niet", zegt hij. „De schaat- streng genoeg was voor de tocht sen gaan niet voorgoed in het vet. sfeer kapte hij er mee. En toen een jaar later was liet zover. Hij baalde ver schrikkelijk" De Elfstedentocht is volgens Jeen van den Berg vooral door de sfeer een avontuur waar de schaatsfa- Alleen hol ik na deze winter met die marathons meer af. waar de beste schaatsers aan mee doen. Af en toe een ritje bij de veteranen. Ja. en mocht het er binnen afzienbare tijd toch van komen, dan rij ik zeker naat door wordt gegrepen „Natuur- nog een keer de Elfstedentocht" lijk", zegt de oude meester, „heeft Vier keer reed Jeen van den Berg de Elfstedentocht op het sportieve deze schaatsenklassieker In 1947, vlak de nodige allure, maar mij 1954, 1956 en 1963 spreekt de sfeer het meeste aan. Die De tocht van 1954 won hij. Vorige massa op het ijs. In de nacht star- week vrijdag was het op de kop af ten, de mensen langs de route, het dertig jaar geleden dat Jeen van landschap en noem maar op, Het is den Berg de voor een Nederlandse met geen andere wedstrijd te verge- schaatser hoogste roem vergaarde, lijken. Ze praten over de alternatie- „Een Elfstedentocht winnen", vindt ve Elfstedentochten in Noorwegen, de taaie Fries, „levert een schaatser Finland en Canada. Met die bena- meer publiciteit op dan het behalen ming wordt de echte onrecht aange- van een Europees- en wereldtitel Als je eerste wordt in een Elfsteden tocht is je kostje als schaatser ge kocht. De mensen vergeten je naam nooit meer. Kfjk maar naar Reinier Paping die in 1963 won Iedereen weet wie Papmg is. hoewel je al jaren niets meer van hem hoort" Behalve vier Elfstedentochten waarin hij achtereenvolgens 23e. Ie, 6e en 3e werd, heeft Jeen van den Berg acht alternatieve Elfsteden tochten en een ontelbaar aantal marathons achter zijn naam staan. Van 1955 tot, 1960 maakte hij ook deel uit van de kernploeg („Ik stond nooit op het ereschavot. maar ein digde bij vier EK's en vijf WK's wel telkens bij de eerste zestien i. waar mee hij bovendien afreisde naar de Olympische Spelen van Cortina d'Ampezzo 19561 en Squaw Valley (1960) Als er een prijs zou bestaan voor de sportman van de eeuw, behoort Jeen van den Berg ongetwijfeld tot een van de kandidaten. Maar de vraag is of de Heerenveense crack er blij mee zou zijn. Hij staat met graag in het middelpunt van de belangstelling. „Ik heb altijd voor mijn sport geleefd, maar ook veel te danken gehad aan anderen en af en toe lachte het geluk me-toe. zoals in 1954 toen ik eerste werd in de Elfstedentocht" Er kan nog gelachen worden, maar af en toe zijn de discussies fel. De tweede (en laatste) bijeenkomst in Zeeland over het thema 'Vrouw in de sport, de eeuwige tweede?' heeft een jkleine vijfentwintig belangstellenden naar het Skandia-complex in Vlissingen gelokt. Niet veel, maar in ieder geval meer dan een week eerder in Kapelle, waar nog geen tien mensen ,acte de présence gaven en daarvan was ruim de helft min of meer beroepshalve aanwezig. Kennelijk vormen vrouwen in de Zeeuwse sport niet zo'n knellend probleem. En mocht het tegenovergestelde het geval zijn, dan laten de betrokkenen het in groten getale afweten. Schijn kan echter ook bedriegen. In Kapelle bijvoorbeeld zorgden drie vrouwen, die iets met .emancipatie te maken hadden, voor 'vuurwerk'. En onder de aanwezigen in Vlissingen zit ook een aantal met principiële gedachten over de positie van de vrouw in de sport. De regionale discussiebijeenkomsten kaderfuncties krijgen mannen nog na- Tom Joziasse: „Ik denk-dat er in üe drukkelijker de overhand. De verhou- meeste besturen ook een typisch ding is dan 8 (mannen) 2 (vrouwen), mannensfeertje heerst. Zitten er ze- Tijdens de bijeenkomst in Vlissingen ven meneren met van die dikke siga- wordt een hele reeks oorzaken van ren in hun mond en je zal maar onderbezetting van vrouwen in kader- gevraagd worden als vrouw om erbij functies aangedragen: schroom en ge- te komen zitten als er een vacature is. makzucht van de vrouw zelf. automa- Ik kan me voorstellen dat ze daar tisme „er wordt wel aan een man. geen zin in heeft. Zolang dat sfeertje maar niet aan een vrouw gevraagd, of er hangt blijft de drempel voor vrou- hij in het bestuur wil") en opnieuw wen hoog." Diny Goedegebuure: „Ik De inleiding tijdens de bijeenkomsten 'rollenpatroon'. Van vrouwen wordt zit als enige vrouw tussen vijf mannen in Kapelle en Vlissingen wordt ver- veel aandacht voor het gezin ge- in een bestuur, maar ik heb helemaal zorgd door Edith Ramakers. Zij stu- vraagd. „Als je het echt wil, dan kan niet het idee dat ik gediscrimineerd deerde aan de academie voor lichame- het altijd," zegt iemand. „Tuurlijk", word of als koflïemeisje word gebom- lijke opvoeding in Tilburg en inmid- luidt het antwoord, „maar in de prak- bardeerd. Ik zit daar als mens met dels heeft ze een deeltijdbaan in het tijk blijkt het vaak anders te gaan." mijn eigen kwaliteiten en zo zitten die onderwijs. Negatieve ervaring in de mannen er ook." sport: werkzaam als jeugdtrainer bij Jacco Jasperse (basketbal): „Ik denk Tom Joziasse „Toch hangt er vaak NAC in Breda (oefenmeester I) en na dat in het algemeen bijna niemand een sfeertje van ouwe jongens krente- één jaar ontslagen. „Op basis van interesse heeft voor een kaderfunc- brood." Edith Ramakers: „Ik zit zeil mijn vrouw zijn". Ze maakt deson- tie. Als er dan een paar kandidaten m het jeugdbestuur van de afdeling danks geen verbitterde indruk zijn en er zit een vrouw tussen, dan Brabant van de voetbalbond. Ik heb Nog even wat cijfers. Het totaal aantal zullen ze toch langer aan een man heel lang moeten denken om daar in georganiseerde sportbeoefenaren in blijven trekken, ook al heeft hij, net te stappen De sfeer staat me daar Nederland wordt geraamd op vier als die vrouw al 'nee' gezegd." In de niet aan. maar ik denk dat ik daar op miljoen, waarvan 2.4 miljoen mannen praktijk zwicht een man gemakkelij- dit moment goed werk kan doen. en 1,6 miljoen vrouwen. Zij zijn onder- kcr dan een vrouw in zo'n situatie, Daarom ben ik er in gegaan, maar het ..omdat mannen sneller loslaten was voor mij wel een drempel. Ja, d'r thuis." Diny Goedegebuure, seereta- worden ook sigaren gerookt." resse bij een atletiekvereniging: „Ik denk dat vrouwen meer verantwoor- Enrrirn/Lon delijkheidsgevoel hebben ten opzich- Our IILUtlcrl te van hun gezin dan mannen." Bij val. „Heb je het niet dan wordt het je wel aangepraat", klinkt het. staan onder auspiciën van de Neder landse Sport Federatie (NSF). Een uitvloeisel van de commissie 'vrouw en sport' die vorig jaar in het leven geroepen werd om een poging te on dernemen het aantal vrouwen in ka derfuncties b(j sportverenigingen te vergroten, nadat was gebleken dat vrouwen slechts twintig procent van die zetels innamen. gebracht bij 30.000 verenigingen, die door zo'n 600.000 vrijwilligers draaien de worden gehouden. Twee op de tien bestuursfuncties worden door vrou wen bekleed. In veel gevallen betreft het de functie van 'secretaresse of penningmeesteres. Slechts drie op de honderd voorzitters zijn vrouwen. De discussie. In verschillende groepen wordt gebrainstormd over een ant woord op de volgende vragen Hoe komt het dat er sporten zijn, die voor vrouwen weinig toegankelijk zijn? Al le bestuurstaken kunnen in principe door vrouwen worden bekleed. Wat is de reden dat vrouwen in een aantal functies niet doordringen? Hoe is er verandering in de huidige situatie aan te brengen? rollenpatroon Louise Henderikx. „Niet alle schuld Anton de Bruyn: „Er is mentaliteits in de richting van mannen schuiven", verandering nodig". Bijna drie kwartier later. De groepen komen met antwoorden. Atlete Inge den Boer is woordvoerster van één der groepen Over de toegankelijkheid van sport voor vrouwen zegt ze: „Het heeft historische achtergronden. Het ligt ook aan rollenpatroon en het onderscheid dat er nog steeds tussen mannen en vrouwen gemaakt wordt. Er zijn ook nog steeds sporten waarbij de spelregels niet aangepast zijn voor vrouwen en dus eigenlijk niet aan- Bigg .VI* :;g vaard zijn voor vrouwen. Bij vrouwen i; is er verder een soort drempelvrees t - - >j om binnen te komen bij een bepaalde ~"1 d-+t' V" club. Datzelfde geldt trouwens ook in .m sommige gevallen bij mannen. Man- r AM nen gaan bijvoorbeeld ook niet snel ffSagHR, i jKH op klassiek ballet." .L - - ai Basketbalster Louise Henderikx ver- pBHB ér woordt de mening van een andere H 1 groep: „Sport is rolbevestigend. Het is een afspiegeling van de maat- Z - schappij. Als je per se een zogenaam- k /88P K I SSïS#dÊÊU de mannensport wilt beoefenen dan L, kom je zoveel obstakels tegen dat je fa Jsfö (V 'l i «yjl| je extra sterk moet voelen om dat ook -Jr jwBul V jNXS aan te kunnen." •- .<MH Atletiektrainer Anton de Bruyn: f (JJJy „Veel mensen ontkennen de aanwe zigheid van vrouwensport. Neem een föt - - vrouw die een marathon loopt, dat moetje nooit vergelijken met een man die een marathon loopt. Zo'n presta- De belangstelling voor de bijeenkomst in Kapelle bleef beperkt tot zo'n tien tie is uniek. Atlete Trijnie Smeenge: mensen. Rechts aan het ivoord: Edith Ramakers „Je moet vrouwen met vrouwen ver gelijken. Een prestatie van een vrouw moet je nooit relateren aan een pres tatie van een man." niet met een revolutie. De geringe belangstelling voor de bijeenkom sten in Kapelle en Vlissingen bewijst dat. Anderzijds is er toch nog strijd lust. „Als je niet zwart bent. dan weet je niet wat het is om zwart te zijn," zegt één van de vrouwen in Kapelle. En zolang excessen zoals in de bas ketbalwereld - waar mannelijke ar biters een hogere reiskostenvergoe ding krijgen dan vrouwelijke - niet uitgebannen worden zullen de vrou wen op de barricaden moeten. „Maar je kan niet alle schuld in de richting van de mannen schuiven," meent Louise Henderikx. „Er zal van beide kanten hard aan gewerkt moe ten worden om mannen en vrouwen als gelijkwaardig te beschouwen." An ton de Bruyn „Je komt toch weer bij de mannen terecht, omdat die op dit moment de beslissingen nemen." Tom Joziasse: „Maar mannen, die nu in het bestuur van een sportvereni ging zitten, moeten zich bewust zijn hoe de positie van vrouwen op dit moment is. Ik denk niet dat je alles kunt veranderen door ineens meer vrouwen in een bestuur plaats te laten nemen. Het initiatief zal uit moeten gaan van de mannelijke bestuursle den." kort in de ketting Anton de Bruyn: „Er is zowel bij dc man als bij de vrouw mentaliteitsve randering nodig. Mijn ervaring is dat je door je eigen sexe wordt bedreigd als je als man iets voor vrouwensport voelt. De mensen vinden je hartstik ke gek als je je daarvoor inzet. Maar koen mijnheer De mannen trekken aan de touwtjes. Dat wekt hier en daar wrevel maar het gros van de vrouwen dreigt nog ik ervaar ook dat ik door de vrouwe Iijkc sexe word bedreigd. Dat heb il hier vanavond ook geproefd. Als ik met iets kom, dan zitten ze gelijk in de stelling, kort in de ketting, om mij aan te vallen, terwijl ik vóór ze ben." Edith Ramakers: „Hoe moeten we verder. Waar liggen de oplossingen?" Anton de Bruyn- „Ik denk dat vrou wen met voorstellen moeten blijven komen. Er zijn voorbeelden genoeg dat het op die manier lukken kan. Vroeger had je geen atletieklopen voor vrouwen. Die heb je nu wel, omdat de vrouwen zich op een gege ven moment verenigd hebben, on danks dat er bezwaren waren bij de 'heren'." Louise Henderikx: „Ik denk dat het ook belangrijk is datje ook de vrouwen bereikt die niet zo actief zijn of de problemen niet zien. Die moet je stimuleren en dan kan je automatisch massaler naar voren komen. Er zijn nog te veel vrouwen die rustig blijven zitten en niets ondernemen Bij het zoeken naar oplossingen wor den ook de media en passant onder vuur genomen. „Te weinig aandacht voor vrouwen," luidt de opvatting van enkelen, „terwijl publiciteit erg belangrijk is bij de gelijkschakeling van man en vrouw." Maar net als sport, houdt de pers de maatschappij een spiegel voor. Daar, aan de basis, zal 'het' moeten gebeuren. En juist daar is er enig licht in de duisternis. „Ook door mannen zal er heel hard aan getrokken moeten worden." meent Ton Kienhuis (Zeeuwse Sport raad). „De aanwezigheid van een vrouw in een bestuur wordt nog altijd overgeaccentueerd. Dat is een foute benadering vanuit de mannensfeer." Trijnie Smeenge: „Het aardige is, dat het andere vrouwen misschien stimu leert." Maar zolang er extra aandacht wordt besteed aan vrouwen in belang rijke maatschappelijke posities is de 'achtervolging' die de vrouwen heb ben ingezet nog in een beginstadium. De vrouwen zullen nog wel even 'eeu wige tweede' blijven in integratie Maar in sommige gevallen vragen vrouwen daar zelf om. Tafeltennister Bettine Vriesekoop bijvoorbeeld is het niveau in Nederland allang ont groeid en wil in de mannencompetitie uitkomen. „Vriesekoop is een uitzon dering," meent Tom Joziasse (basket bal) „Ik denk dat vrouwen in het algemeen erkenning willen krijgen voor datgene wat ze presteren en als je dan als vrouw in de derde of vierde afdeling van de heren speelt, terwijl je bij de beste tien dames van Nederland hoort, neemt de motivatie om hart te blijven trainen af omdat je niet meer in de belangstelling komt. Als het tafeltennis straks volledig geïnte greerd is, dan zegt de nummer vijf van Nederland: bekijk het maar. ik ga niet meer zo hard trainen, want de top haal ik nooit." Trijnie Smeenge: „Ik denk dat het ten koste van andere vrouwen gaat als er een paar bij de mannen gaan spelen. Je ziet alleen dat groepje bij de mannen en voor dc rest is er geen belangstelling meer, terwijl ze mis schien hartstikke goed zijn bij de vrouwen. Je moet de competitie daarom gescheiden houden." automatisme Van elke tien sportbeoefenaren zijn er zes mannen en vier vrouwen. Maar in Nederlandse kampioenschappen karate in 1981. Guus van Maurik (r) in gevecht met Hennie van der Ploeg tiidens de finale dames boven 63 kilogram.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1984 | | pagina 23