TOPPOP
m
oo
Pi
W
henk wijngaard
baalt van het
artiestenvak
de vlam uit de pijp
rs
f—1
m
25
Talloze nog onbeken
de artiesten dromen
ervan om beroemd te
worden. Wat zouden ze
graag eens een plaat ma
ken die regelmatig door
Hilversum III wordt ge
draaid. En hoe heerlijk
zou het zijn om in Top-
pop te verschijnen of
misschien wel bij Chiel
Montagne. Lekker veel
geld verdienen en overal
herkend worden. Zo nu
en dan een interview in
Story of Privé. Maar de
meesten komen niet ver
der dan de bekende
schuifdeuren of rokerige
bruiloftszaaltjes. Want
roem en geld zijn maar
voor weinigen wegge
legd. -
Zoals bijvoorbeeld voor zan
der Henk Wijngaard (37) uit
Stadskanaal, die het alle
maal heeft meegemaakt. Hij
heeft voor truckersliedjes
als „Met de vlam in de pijp"
vier gouden langspeelplaten
en drie gouden cassettes ge
kregen. In de afgelopen vijf
^jjaar is hij vele malen op de
televisie geweest. Hij heeft
■jerg veel geld verdiend en
wordt nog steeds overal her
kend.
De populaire weekbladen berichten
regelmatig over het wel en wee van
Ce zingende vrachtwagenchauffeur
ijlt Groningen. En toch baalt Henk
Wijngaard van het artiestenvak an
no 1983. Daarom kruipt hij weer
achter het stuur van een grote
nachtwagen. Als hij het allemaal
tan te voren had geweten, was hij er
tooit, aan begonnen, verleide hij on-
a verslaggever Henk Kuipers, die
hngdurig met Henk Wijngaard heeft
ppraat over de keerzijde van de
stiestenmedaille.
„In het begin is het wel heerlijk om
succes te hebben. Iedereen herkent
je. maar de vreugde is maar van
korte duur. Na twee maanden staat
het je al tegen. Dan loop je al met
een hoge kraag en een zonnebril op.
Je begint je een beetje angstig te
voelen".
„Je kunt nergens meer gewoon je
gezicht laten zien of de mensen kij
ken je aan en beginnen te fluisteren.
Of ze gaan tegen je praten of schel
den. Stel je maar eens voor dat
Lubbers met zijn vrouw 'door de
Herenstraat loopt op koopavond. Hij
zal gevierd worden, maar ook uitge
jouwd. Zo gaat dat met een bekende
artiest ook. De tegenstanders gaan
schelden van: hé klootzak! En de
voorstanders zeggen: hé Henkie, al
les goed? Je kunt niet meer lekker
anoniem over straat. Je haalt bij
voorbeeld je schoonzuster van de
trein en dan word je beschuldigd van
overspel Henk Wijngaard gaat
vreemd. En als die vrouw toevallig
een baby bij zich heeft, wort er
gezegd: hij heeft er ook al een kind
bij. Ik stap in een vrolijke bui arm in
arm met een buurmeisje een super
markt binnen. Nou ja, dan roddelt de
hele stad al weer over mijn nieuwe
relatie. Het is zelfs zo erg dat als mijn
vrouw de bloemen voor de ramen
weghaalt en de gordijnen, om ze
schoon te maken, dat er dan wordt
artiest Nou zou je wel zwart kunnen
gaan werken, wat zoveel beunhazen
doen en wat ik zelf vroeger ook wel
eens gedaan heb, maar dat helpt
niet. Binnenkort worden ze allemaal
gepakt. Allemaal!"
„Wie eenmaal in die tredmolen van
het artiestenvak zit, moet doorgaan.
Anders ga je kapot. Het is allemaal
moeten geworden. Je moet liedjes
blijven schrijven, je moet blijven
optreden, je wordt als het ware ge
leefd. Als je stopt, vallen je inkom
sten grotendeels weg, terwijl je nog
veel verplichtingen hebt En dus
kom je tot de ontdekking dat je uit
financiéle overwegingen wel door
moet gaan. Als je stopt, laat je
immers een verschrikkelijke schul
denlast achter waar je je hele leven
voor moet bloeden. Dat geldt niet
alleen voor mij, dat geldt voor een
heleboel artiesten. Gelukkig heb ik
een eerlijk vak geleerd. Ik ben
vrachtwagenchauffeur en daar kan
ik altijd de kost mee verdienen".
„Waar ik ook zo van baal is die
vriendjespolitiek in de showbusi
ness. Dat in Hilversum de dienst
wordt uitgemaakt door een paar
discjockeys. Die weten het allemaal
zo goed. Dat liedje wordt een grote
hit en dat liedje wordt een flop, dus
dat draaien we maar niet Ze lullen
maar wat uit hun nek. En de arties
ten uit de Randstad hebben gewoon
gen gehad met Hilversum. Ik noem
een voorbeeld. De VARA benadert
mij voor het maken van een jingle
voor de tv-serie Transport. Nou, ik
krijg een bandje thuis, ik krijg een
tekstje erbij en ik beluister dat.
Nou, de tekst was wel aardig, maar
de muziek was niet om aan te horen.
Toen heb ik teruggebeld en gezegd:
ik wil het best doen, maar dan op
mijn manier".
„Nou daar was ik vrij in, zei de
VARA. Maar het moest wel heel snel
gebeuren. Binnen een week zaten we
in de studio met een orkestje. We
hebben onze liedjes naar de VARA
gestuurd en die vond ze prachtig.
Echt waar. ze vonden het leuk. Er
waren op een terrasje in Zwolle ook
nog allerlei beloftes gedaan. Optre
den met een eigen groep bij de
VARA, een eigen programmaatje
dus en een grote promotie voor de
tv-sene Transport met mijn plaat
erbij. Niks. maar dan ook totaal niks
is er van uitgekomen. Van die belof
tes niet en van dat liedje bij die
tv-serie ook niet. Daar heb ik niks
meer van gehoord. Dan zie je maar
weer dat heeft niet altijd met je
zelfvertrouwen te maken. Het heeft
met het systeem te maken en daar
kan ik niet goed tegen.Voor mij zijn
hel daar in Hilversum gewoon een
stelletje misbaksels. Griezels zijn het
daar voor tachtig procent"
Alberti is een gigant. Die verwel
komt je persoonlijk. Dat denk je
toch als buitenstaander. Maar ik
wist de voorgeschiedenis met die
elpees al. Dus hield ik me wat op de
achtergrond. Maar ik heb van haar
nog geen goeiedag gehoord. En nog
geen felicitatie gehad over mijn
eerste plaats".
dankjewel
gefluisterd Henk Wijngaard gaat
weer verhuizen, of: hij is failliet".
„Privacy heb je dus niet meer als je
een bekende artiest bent. Ik heb al
vijf of zes geheime telefoonnummers
gehad. Dat helpt wel, maar als je niet
bereikbaar bent en ze willen je toch
spreken, dan komen ze gewoon naar
je huis toe. Desnoods helemaal van
uit Belgie of Brabant. Ik geloof datje
als artiest bikkelhard moet zijn om
daar allemaal tegen te kunnen En
dat allemaal leuk te blijven vinden.
henk kuipers
lelijk
-De grote bekendheid is gekomen
ioen „Met de vlam in de pijp" een
iigantische hit werd. Iedereen vond
Jat natuurlijk leuk voor mij. Vrien
den en kennissen komen vaker op
bezoek, heel 'gezellig allemaal. Je
moet overal in het land optreden en
je wilt goed voor de dag komen. Dus
teem je een Mercedes en je koopt
betere kleding. Maar ineens wordt
alles anders. Je verspeelt een hele
boel vrienden waar je tien, elf,
twaalf jaar mee omgegaan bent. Die
'inden jouw liedjes niet leuk en ze
reggen: dat wordt toch niks. En als
iet allemaal wél wat wordt, zoals in
snjn geval, als het gigantisch wordt
'«kocht, dan krijg je bij die men-
«n misschien een stuk rancune,
denk ik, Ze beginnen lelijk te doen.
De een gaat er met vijftien cassettes
tussenuit, de ander met twaalf el
pees, Die zullen ze wel even op de
'ibrick verkopen voor mij, maar ik
teb die mensen nooit meer gezien.
Dp een gegeven moment ben je weer
bijna helemaal alleen".
moet ook verhuizen, want waar
f woont gaat het niet meer. Allé-
taal afgunst Ze maken je auto
epot, ze gooien stenen door je ra-
•un. Dat is heel erg. allemaal. Als er
j Nederland gesproken wordt over
dacnminatie, kan ik erover meepra
ten In de volksbuurt waar je woont,
'aar rijs je door je succes de pan uit,
Het wordt te gek met die man,
btggen ze. Die moet dus even terecht
Wezen worden. Zelfs je vrouw en je
onderen worden niet met rust gela-
'an.De omgeving vindt dat jij kapso-
Ss hebt gekregen. Maar die kapso-
Ks worden je gewoon aangepraat.
Dan zeggen ze: hé. daar heb je die
•Pschepper in die Mercedes ook
tuer! Dus moet je daar snel weg. Je
n)kt uit naar een buurt waar ze niet
5aar hun voorhoofd wijzen. Waar ik
woon is het een stuk rustiger,
Nukkig".
Er zijn er genoeg bij die dat zalig
vinden. Die gaan dan ook zoveel
mogelijk de straat op van: hahaha,
wat ben ik toch beroemd. Maar bij
mij heeft dat nooit geleefd. Want als
ik alles van tevoren geweten had,
was ik er nooit aan begonnen. Dan
had ik wel liedjes geschreven, maar
die had ik dan door een ander laten
zingen. Het is. ondanks het succes,
één grote desillusie gewuiden"
geld
„Als je succes hebt. ga je veel geld
verdienen. Maar je gaat ook investe
ren in een nieuwe auto. in kleding,
in een beter huis. Ik krijg 1770
gulden bruto voor een optreden.
Daar moet dan alles af. Allerlei
soorten belasting, sociale lasten, de
manager en het artiestenbureau
krijgen hun deel, je hebt je vaste
onkosten, zoals autofinanciering en
verzekeringen. Hier, kijk maar eens
in de stukken. In 1981 bijvoorbeeld
heeft mijn bv voor meer dan 300.000
gulden omgezet. Maar waar is al dat
geld gebleven? Ik weet het niet".
„Vijf jaar succes hebben me mets,
maar dan ook helemaal niets opgele
verd Ik zit nog steeds met een dikke
hypotheek op dit huis en met een
grote autofinanciering. Van een op
treden hou ik. na aftrek van alles,
hooguit 350 gulden over. Dat lijkt
meer dan het is, want vergeet niet
dat je soms hele slappe periodes
hebt. Dat je dus geen optredens
hebt. Dan moet je je gezin aan het
eten houden met het geld dat je
daarvoor hebt verdiend, terwijl alle
vaste lasten ook gewoon doordraai
en. Ik heb eens uitgerekend dat ik
minstens 8000 gulden per maand
moet verdienen om minimaal te kun
nen leven. De mensen hebben er
geen weet van hoeveel je weg moet
brengen. Het is gewoon onmogelijk,
op een heel enkele uitzondering na,
om rijk te worden als Nederlands
meer kans dan artiesten uit de pro
vincie. Ik kom uit Groningen en het
is voor mij ontzettend moeilijk om
naar al die feesten en naar de jetset
toe te gaan. Ik kom daar nooit. Ik
heb daar geen behoefte aan, om daar
dagen en nachten in allerlei clubs te
vertoeven. Al die feestjes waar ze
mekaar de bal toeschuiven Dat is
niks voor Henk Wijngaard".
vriendje
„Nou wordt er wel steeds op aange
drongen om mijn gezicht daar te
laten zien. Je moet contact met die
en die opnemen, wordt mij gezegd.
Nou. daar heb ik nooit wat voor
gevoeld. Waar gaat het nou eigenlijk
om? Om goeie liedjes of om goeie
contacten? Ik heb wel gemerkt:
goeie relaties hebben is een van de
belangrijkste dingen die er zijn.
Neem nou André van Duin of André
Hazes. Die stikken in de vriendjes.
Die hebben veel invloed".
„Als ik elke week naar Hilversum,
naar Amsterdam of naar Rotterdam
zou gaan en ik zou maar genoeg
meedoen op die feestjes, dan zou ik
vanzelf het balletje teruggespeeld
krijgen. Dan wordt er wel voor ge
zorgd dat je vaak gedraaid wordt of
dat je regelmatiger op de tv komt.
Maar ja, ik ben nou eenmaal niet zo.
Misschien hebben ze daar in het
Westen wel gelijk gehad Kan best
zijn dat die Henk Wijngaard hele
maal niks is. Ik twijfel zelf. ik heb
niet genoeg zelfvertrouwen. Ik twijfel
aan mijn eigen kunnen door wat er in
de afgelopen vijf jaar allemaal is
gebeurd".
„Maar er zijn ook dingen bij die je
niet zelf in de hand hebt. Ik heb een
drietal jaren bij een platenmaat
schappij gezeten als de grote topper,
als de bestverkochte artiest. Maar op
een gegeven moment komen Doe
transport
Maar. Frank Boeijen en Toontje La
ger Die maken gigantische succes
sen en vanaf dat moment wordt er
aan jou niks meer gedaan. Dan ben
je van ondergeschikt belang. Dan is
jouw elpee veel minder belangrijk
dan die van een ander. Jouw plugger
komt in Hilversum en heeft vier of
vijf elpees bij zich die hij moet slijten
bij de discjockeys. Kijk. als hij maar
éen elpee bij zich heeft, zal hij die
promoten. Maar als hij er vier of vijf
heeft, dan moet hij een keuze maken
en dan laat hij de op dat moment iets
minder populaire artiest vallen.
Daar hebben alle artiesten zo nu en
dan last van".
„Ik heb een heleboel nare ervarin
„Ja. ik weet heus wel wat ik zeg. Ik
meen het ook. Ik bedoel, ik kan dat
namelijk hard maken. En ik kan je
nog wel meer vertellen dat ik kan
bewijzen. Toen ik veel succes had
met De vlam in de pijp had John de
Mol. een hele grote naam in Neder
land, een tv-programma samen met
Willeke Alberti. Dat programma
heette Hitboulevard. Ze vonden mijn
lied maar niks. Maar we moesten wel
een hele partij platen sturen. Deze
platen zijn nooit meer boven water
gekomen. Die zijn dus gewoon er
gens weggestouwd Niemand weet
waar ze gebleven zijn"
„Toen ze voor de tweede keer om
platen vroegen, hebben we die el
pees van binnen gemerkt. En die
zijn toen teruggevonden in de win
kel van John de Mol. En ik kwam
dus niet in het programma. Maar
ineens sta je nummer eén met Dè
vlam in de pijp. Dus kwam ik toch
in dat programma Hitboulevard.
Willeke Alberti was de presentatri
ce. Je komt daar toch als leek bin
nen en dan denk je: die Willeke
„Ik kreeg alleen een bosje bloemen
van waarschijnlijk haar dochtertje of
van iemand uit de zaal. Ik ben
vertrokken zonder één dankjewel of
wat dan ook. Dus vanaf dat moment
wist ik wel ongeveer hoe dat wereldje
daar in Hilversum in mekaar zit en
hoe ik mij daar tegenover moet op
stellen. Ik heb mij dus gewapend
vanaf dat moment. Misschien komt
het wel daardoor dat ik nooit een
enorme televisiegek ben geworden.
Ik bedoel, als ik een nieuwe plaat
heb gemaakt, blijf ik liever thuis dan
dat ik naar de studio's ga. Zo erg is
het met mij. Ik kan daar met veel
aan doen, het is zo gegroeid".
„Weer een ander probleem is dat je
door je platenmaatschappij en door
het publiek in een bepaald hokje
wordt gestopt. Je wordt gewoon ge
leefd Je moet doen wat anderen
zeggen Je bent nou eenmaal de
zingende vrachtwagenchauffeur en
zo willen wij jou alleen maar. Kijk,
dat is. het probleem van Henk Wijn
gaard, hé. Het merendeel van de
Nederlandse artiestenstal kan zin
gen wat het wil. Iedereen kan in
principe switchen van Nederlands
naar Engels of omgekeerd, maar
Henk Wijngaard mag alleen maar
Nederlandse vrachtwagenliedjes zin
gen. En dat is voor mij heavy hoor,
dat is zwaar".
„Echt erg om alleen maar over
vrachtwagens te zingen is het niet.
maar ik wil wel graag nummers
zingen die ik zelf leuk vind en dat
mag meestal niet. Ik wil in mijn
nummers graag een bepaalde proble
matiek bezingen. Over werkloosheid
of files of zo. Maar dan zeggen ze: dat
is te politiek. Dus gaat iemand an
ders nummers voor je schrijven,
wantje hebt zelf geen inspiratie meer
en opstaan. Zo word je helemaal op
een zijspoor gezet. Dat vind ik bela
chelijk, in één woord belachelijk. En
of je bent te moe van al dat vechten
dan is het niet leuk meer om artiest
te zijn".
„Het liefste zou ik met een eigen
orkest gaan werken, met een eigen
show door Nederland gaan, maar
dat lukt niet. Dat is gewoon te duur.
Want iedereen moet aan je verdie
nen. Het hele systeem deugt name
lijk niet. Daarom stel ik voor dat het
theatergebeuren wordt genationali
seerd. Laat alleen de arbeidsbu
reaus ervoor zorgen dat artiesten
aan het werk komen en schakel de
artiestenbureaus en de managers
uit. Daardoor worden artiesten en
orkesten een heel stuk betaalbaar-
der. Zorg ervoor dat er licenties
komen voor gevestigde artiesten en
orkesten. Ik weet dat wat ik nou zeg
keihard is. Dat ik daarmee tegen een
hoop zere benen schop. Maar als je
met licenties gaat werken, zet je die
kloterige amateurgroepjes en die
beunhazen buitenspel. Die pakken
heel wat werk af en laten zich nog
vaak zwart betalen ook. Wat zou het
mooi zijn als de arbeidsbureaus al
les zouden regelen. Dan wordt alles
een stuk goedkoper en word je ad
ministratie veel eenvoudiger. Je
krijgt als artiest gewoon je netto
salaris en je bent van alle gezeur af'.
eigen show
..Na vijf succesvolle jaren ben ik tot
de conclusie gekomen dat ik geen
artiestenbloed heb Ik heb niet die
enorme wilskracht die nodig is om je
in dit harde vak staande te houden.
Ik heb ook niet dat zelfvertrouwen
van: zo in jezelf geloven dat het
eigenlijk vanzelf gaat. Ik twijfel te
veel. Ik twijfel altijd. Ik heb een
angst als in het sprookje van de
keizer met de onzichtbare kleren. Hij
loopt op straat te pronken en op een
gegeven moment roept een jongetje:
Kijk eens mama, de keizer loopt
naakt. Ik ben bang dat er vandaag of
morgen iemand komt die zegt die
Henk Wijngaard kan helemaal niet
zingen Mede daarom stop ik ermee.
Eigenlijk is het toch gek dat zoiets
gebeurt. Ik heb vier gouden elpees en
drie gouden cassettes gekregen. Ik
kan zingen, componeren, arrange
ren. gitaar spelen. Ik ben bekend Ik
zou toch mogen verwachten dat ik
met al die verdiensten voor de rest
van mijn leven gebeiteld zit. Vergeet
het maar. Het blijft vechten, vallen
en opstaan en ik ben dat hele zootje
