DE ACTIEMAN je schudt het zomaar niet van je rug... PROVINCIALE ZEEUWSE COURAN m PZC ^GINA 17 Zijn naam prijkt deze laatste weken vol van tociale onrust praktisch dagelijks in deze krant. In berichten, die nauw erbonden zijn met ont legelende zaken als stipt- leidsacties en stakingen. naam van een slo pend druk bezet man. In- edrukt tussen botsende «langen en meningen. En daardoor ook een oor gewetensvragen ge- iweld mens. Theo Jacobs, 40 jaren oud, maar in deze weken zoals zijn mgeving heeft vastgesteld, ogenschijnlijk een stuk ouder eworden, is als districtsbe- uurder van Abva/Kabo ei- nlijk helemaal niet zo'n ge- itenloze vakbondsleider als aarvoor hij in bepaalde ringen in deze contreien ichien doorgaat. Niet eens diep in zijn hart vindt hij it allemaal meer dan ver- ïkkelijk dat het moet zo- het nu gaat. En dat er bij ïenigeen onbegrip is over de loelingen van de acties, it doet hem pijn. Veel zeer Ifs. Het bezwaart hem alle- lal meer dan hij naar bui- laat blijken. Jacobs'is een innenvetter. „Ik ken me moeilijk uiten". Het thuisfront lijdt mee onder de wnstatering dat dit een tijd is, waarin aast vrienden onder medestanders veel vijanden worden gemaakt. In zijn woning in Domburg heeft de ïlefoon al eens gerinkeld en kreeg mevrouw Jacobs een tierende anony mus aan de lijn. Die zei: ..Is die üstrictsbestuurder jouw man0 Dan rullen we hem eens in elkaar komen temmen". Zeer vervelend", zegt Theo ervan. .Dat zijn dingen die je echt niet zo saar van je rug schudt". Het districtskantoor aan de Singel- straat in Middelburg, waar statige herenhuizen zich aaneenrijen, ziet men niet licht over het hoofd. De .■amen zijn er vol beplakt met pamflet ten, waarop kloeke leuzen staan afge drukt. 'The Coryack Oxhoofd', staat erop een ANWB-bordje tegen de gevel als mededeling aan de toeristische voorbij ganger. 'Gebouwd als patri ciërswoning in 1744. Fraaie ingangs partij'. De krullerige ornamenten op, boven en- naast de voordeur, die bij fikaar het kantoorpand zo'n sierlijke flitree bezorgen, leiden Jacobs niet af als hij jachtig binnensnelt. Zijn bu reau ligt bezaaid met blauwe briefjes, «aarop secretaresse Anita vol toewij ding mededelingen heeft genoteerd, die via de telefoon tot haar zijn geko men. De districtsbestuurder graaft de laag een stukje af om te zien of er ook Mg rode briefjes tussen liggen, die op erote urgentie duiden en strijkt dan, ach vermoeid de ogen uitwrijvend even neer in een zithoekje van het iantoor. Twee gemakkelijke stoelen net daar tussenin geklemd een tafel- Ie. waarop naast een foeilelijke rela tiegeschenk-aansteker een schaak- tord gereedstaat om tot de aanval over te gaan. Jacobs ziet dat mijn «en even op dat schaakspel bleven rusten en legt dan uit, dat hij wel eens «en pauze benut om secretaresse Ani ta te leren schaken. „Niet leuk, hij «int altijd", meldt ze tussen twee telefoontjes door. De lessen zijn voor lopig even opgeschort vanwege de roerigheid van deze dagen. Het is nu meer tijd voor zetten op het grote schaakbord van de onderhandelings- ïfeL krikken Plotseling schiet Jacobs iets te bin nen. Hij heeft horen waaien dat. de bant met de gedachte zou hebben gespeeld om op hetzelfde moment dat bij zou worden geïnterviewd, elders in Zeeland ook een gesprek te hebben met zijn broer, die districtsbestuurder van de Unie BHLP, de bond van beambten, leidinggevenden in de par ticuliere sector, in deze tijden min of meer tegenpool. Als dat het geval zou Öjn wil Theo graag afhaken. Hij voelt sr niets voor om zich tegen zijn broer te laten uitspelen. Als we later die dag vanuit Vlissingen met de boot oversteken naar Zeeuwsch-Vlaanderen en ik tijdens sen sanitair oponthoud in de toiletten aan boord naast de aanblik van de gebruikelijke closetgraffito met vilt stift op de wand geschreven teksten lezen als 'PSD staken? Goed en 'Fuck Lubbers', zie ik bij jaques cats terugkeer in de salon dat Theo een toevallige ontmoeting heeft met zijn tegenhangerige broer. In het gesprek wordt het moeilijke onderwerp zorg vuldig omzeild. De broers twisten mild over wat voor type schip het is, dat aan de veerboot voorbijglijdt en wisselen enkele familienieuwtjes uit. Nadat afscheid is genomen van de broer, licht Theo de oppervlakkigheid van het gesprek nader toe. Er waren heus wel wezenlijker zaken om over te praten, maar die laten beide broers wijselijk rusten als zij elkaar treffen. „Op het punt van de politiek en de vakbondsstrategie worden we het toch niet eens. Dus praten we er ook maar niet over. Ja. zo af en toe gebeurt het weieens. Dan laten we elkaar gewoon uitpraten en reageren daarna niet meer Naar mijn idee heeft die Unie BHLP een nogal bene pen visie op de vakbondsactiviteiten. Die och ik zeg er maar liever niks over". ruimte gekregen om te kijken wat er veel gemakkelijker om een staking te binnen de uitspraak voor mogelijkhe- In de auto op weg door het Zeeuws- Vlaamse land. Dat wordt op de enkel- baansweg tussen de traag voortkrui- pende landbouwtrekkers met bieten- vrachten door laveren. De douanepost van Kapellebrug heeft het rustig. Aan de grens raken de actie-voerders onder de douaniers een beetje gedemotiveerd, bericht het gid sende kaderlid samenvattend. Omdat het aanbod duidelijk minderde - mo gelijk heeft het bedrijfsleven meer grondstoffen aangetrokken van de binnenlandse markt - zagen ze hun stipte werkuitvoering niet 'vertaald' in de vorming van files. Daardoor werd hun actie voeren niet zo zicht baar. „Niet zo erg", vindt Jacobs. „Het heeft toch z'n effect en daar gaat het om". Terug naar Middelburg. Flarden van gesprekken. De consequenties van de acties op de werkgelegenheid. De pro blemen bij de postbezorging brengt bedrijven als Neckermann in ernstige moeilijkheden. Banen komen in ge drang „Ik heb niet zoveel problemen met bedrijven als Neckermann, Keur- koop en Wehkamp". reageert Jacobs plotseling fel. ..Dat zijn met name bedrijven die uitkeringsgerechtigden discrimineren. Die kunnen niet kopen bij Wehkamp. die kunnen niet kopen bij Neckermann. die kunnen niet ko pen bij Keurkoop Trouwens ook zij horen bij de bedrijven die hebben gezegd als er bezuinigd moet worden hak dan maar in de collectieve sec tor". „Ik ben in wezen niet zo hard", had de stakingsleider al eerder gezegd. „La ter op die dag van het gesprek stelt hij vast dat naarmate de strijd verstrijkt hij wel wat harder is geworden. „Als ik nou zie hoe men in het kabinet reageert. Hoe ook zo'n Nijpels rea geert. Dat is levensgevaarlijk. Dat stemt mij nou grimmig. Als je zulke dingen zegt als hij hoor je in feite thuis in het rijtje mensen dat geschikt zou zijn om deel te nemen in de besluit vorming van de dictatuur in Chili. Ook van uitspraken van'mensen die zeggen: zet het leger maar in, of de marine schrik ik erg. Waar ben je dan mee bezig. Zo stel je toch de democra tie ter discussie? Terwijl je eigenlijk is nog nooit voorgekomen. Wat dat moet proberen om er gezamenlijk uit organiseren bij de tram, de reiniging betreft hebben de Zeeuwse PSD-amb- te komen. En als er nou helemaal geen tenaren geschiedenis geschreven". alternatieven waren, was het nog wat óimu iwuKii uu.i «u HSW A»*»» anders. Maar die zijn er. Ze worden dat binnen een week z'n beslag krij- wezen geen alternatief. Als de tram M?t. de stakingsleider op pao. Een echter van tafel geveegd Dat is de den zijn. En die worden nu onder- of wat dan ook, dan bij de bootdienst. zocht. Komen we tot een actie dan zal Dat grijpt veel dieper in. Er is in spelen Maar de mensen die van origi ne uit de arbeidersmilieus komen, die weten zeer goed waarover ze praten. Je hoort nu mensen op vergaderingen duidelijk zeggen: 'We moeten als um omncn cc» «cco. - .- -. B werknemers weer een blok vormen gen. Een en ander is natuurlijk wel niet rijdt kunnen de mensen met de *1JKje blJ ae aouane m net navenge- arrogantie van dit kabinet. Verschrik- i de ontwikkelingen in auto, de fiets, desnoods lopen. Maar bied- even Praten met douaniers die kelijk. Gewoon niet te filmen", nu snij je radicaal iets af. We hebben bÜ de Olau de bevrachting controle alleen twee reizen laten maken met rei}. Het bedrijfsleven speelt in op de scholieren en werknemers en we heb- om ons teweer te stellen. Want we worden weer als klootjesvolk behan deld We moeten aan de slag. Als we dat niet tegengaan, worden we weer rechter uitgebuit als vroeger' En we hebben hier en daar ook al geluiden gehoord In van mensen die de uitspraak van de sociale onrust wordt het ene kort worden". Dat maken van die uitzon- rechter rond de staking bij de boot- geding na het andere aangespannen. opkomen voor zijn rechten". Klassejustitie: het is een term die bij om het verlossende woord te spre- soms wat al te gemakkelijk wordt ken - T - furieus actie, verneemt Jacobs ter plekke. Er ben de verzekenng~gegeven 'dat'bij wordt gespreid en minder aange- In de auto blijft het even stil. Achter- dagen met een toenemende calamiteiten gevaren zou kunnen voerd. Maar dat kan met lang zo meer in de wagen rammelen lege flessen. - - - - blijven. Op een bepaald moment zul- Theo twijfelt even of hij een cassette- len de goederen toch af moeten ko- bandje zal op zetten met zijn favorie- men. De mensen van de douane te jazzmuziek. Een blik op het dash- werken precies volgens het boekje. In boardklokje doet hem tot iets anders plaats van steekproeven te nemen besluiten. Het is zes uur. Tijd om de worden alle vrachtwagens gecontro- radio aan te zetten. Nieuwdienst leerd. Vanwege het verminderde aan- ANP. De nieuwslezer meldt dat de dering heeft Jacobs even in aanvaring dienst ervaren als klassejustitie. Zie je Omdat een wettelijke regeling van het gebracht met eigen mensen van bm- wel. zeggen ze: de arbeider mag niet stakingsrecht ontbreekt halen de ver- nen het actie-comité Dat is een vorm schillende partijen er maar de rechter van water in de wijn doen. vond men. Die boot gaat plat en die blijft plat. Op dat punt heeft Jacobs als vak- gehanteerd Hoe kijkt Jacobs zelf te- Wat vindt Jacobs beter: een wettelij- bondsleider veel overtuigingskracht b°d blijven grote vertragingen uit ministers.Rietkerk en De Koning de gen de beslissing van de rechter, die ke regeling van het stakingsrecht of ten toon moeten spreiden. Hij liet Alleen veertien dagen terug by het amer hebben meegedeeld geen dezer dagen het stilleggen van de bemiddeling van de rechter0 Hij voelt weten dat je. wanneer je aan een actie hegm van de acties, bleven er by Olau krimp te willen geven, veerdiensten als een onaanvaardbare voor het laatste. „Ik ben er voorstan- begint, ervoor moet zorgen dat de zestien containers een boot over- Ik voel dat we ineens een sti^haxder - der van. dat er een jurisprudentie uitgangspunten zo sterk mogelijk zijn staan Met. een sterkte en met versa- beginnen te ryden In zyn woede heeft actie bestempelde en het terug in de vaart, brengen gelastte? wordt ontwikkeld, waaruit de grenzen en dat je zodra je van die uitgangs- volgzaam „Ik ben het persoonlijk niet helemaal van de actie blijken. Maar ik zeg er punten wat gaat afknabbelen het risi- eens met de uitspraak van de rechter, ook bij. dat je ais vakbondsorganisa- co loopt dat het effect van zo'n actie wacht een kaderlid om de districtsbe- ^Wmkt zijn stem ook. Hieruit blykt - - - -erloren kan gaan. „Maar ik heb ook stuurder langs douane-posten aan de opnieuw dat men met het vermogen gen' neemt de stakingsleider afscheid. -I acobs de gaspedaal wat dieper inge-' Gehaast nu naar de boot. In Breskens drukt. „Ja. ik ben furieus", zegt hij. En Op het districtskantoor in Middel burg hadden we het tevoren nog ge had over de Zeeuw in de rol van actievoerder. Waarin die zich van huisuit toch niet zo thuis zou voelen. Zeeuwen lopen niet gauw met span doeken te zeulen, zijn over het alge meen nogal volgzaam. Gezagsge trouw ook. Theo Jacobs heeft daar zo zijn eigen mening over. „Dat volgzame lijkt maar zo Ik vind dat de Zeeuwen wel degelijk weten wat ze willen. Ze zijn inderdaad nogal voorzichtig in hun opstelling. Maar om daar nou 'de verklaring voor te geven dat ze zo gezagstrouw zijn... Dat geldt mis schien voor een gedeelte. Met name voor degenen die van christelyke hui ze zijn. Daar zal het wat sterker Hij heeft het op een gegeven moment tie de verantwoordelijkheid hebt om over een totale isolatie van Zeeuwsch- zo zorgvuldig mogelijk een actie te - - dat ie toch enigszins rekening grens te gidsen. er niet. Aan voeren. Wij weten als AbvaKabo ook moet houden met het publiek Je wel dat we in bepaalde onderdelen moet straks immers met elkaar ver- herkenning Vlaanderen. En die w de andere kant - en dat is het dilem ma waar je voor staat - als je kijkt van de overheidsdienst geen actie der" naar de omvang van de actie, met kunnen voeren, of zij het zeer beperkt twee veerdiensten, dan is dat een hele Trouwens de Nederlandse vakbewe- zware actie die ook een hele verant- ging heeft in deze week wel bewezen geschiedenis Op de boot gezichten van herken ning. PSD-personeelsIeden zwaaien vriendelijk naar Theo. woordelijkheid op je legt. Daar ga ik een verantwoordelijke vakbeweging Dat het zover kwam dat de veerboten „Er is een prima band met die r heeft zich te verplaatsen in een situa tie waarin vele werklozen, uitkerings gerechtigden, ambtenaren en trend volgers zich bevinden. Onmenselijk. Meer woorden heb ik er niet voor over. it Verspilde moeite. Zonde van de tijd". Jacobs is nog helemaal geladen als we enkele minuten later in Middelburg te zijn in vergelijking met die in andere landen, Altijd ontzettend rede- - op die uitzonderingen r i de sen", meldt hij tevreden. Wil nu we teruggekeerd, bij zijn kantoor arrive ren. De districtsbestuurder zoekt lijk geweest, altyd bereid tot overleg, trictsbestuurder volledig op reke- Onze Belgische collega's hebben het ning van Den Haag. „Zeeuwen hou- kant bleven, schuift de Zeeuwse dis- het toch over de PSD hebben ook nog hi t. veZflï vni aut° E™ gereserveerd, maar op dit Sm Soewel dat door de dl-1 onbenutte parkeervak ligt e. ook echt gebukt onder". nieuwe acties? „De rechter zegt", zo gaat Jacobs al gezegd: jullie zijn hartstikke gek!!1" den zich lang in. Dat komt voort uit intimidatie. „Hoewel dat door de di- fflj-—r. _r. H verder met het ontrafelen van de Jacobs en de zijnen hebben heel wat een stukje redelijkheid. Zo in de rectie wordt ontkend" Jacobs haalt onrechtmatie aan die nlnaK ppW<v uitspraak, „dat de actie verboden is over zich heen gehaald met hun be- geest van: wij moeten ook een bijdra- een voorval aan, daterend van het m_nnprt rt. _fot, JtrL voor wat betreft de omvang. De uit- slissing tot stillegging van de veerbo- ge leveren. Ik denk dat het toch een moment, dat de rechter beval de nitstaDDen houdt dp mimH» spraak mag dan ook niet worden ten. „Verschrikkelijk dat zoiets moet signaal voor Den Haag moet zijn als veerboten weer in de vaart te brengen. reeen OD uet hpnint te gezien als zou er geen enkele actie gebeurenzegt hij. „Want je treft er je zelfs toch nooit zo hard van stapel Op het moment dat die uitspraak viel meer mogelijk zijn bij de PSD. Wij medemens mee. En in feite kom je lopende Zeeuwse ambtenaren naar was de situatie zo dat er eerst de - hebben nu van het hoofdbestuur de toch op voor je medéfriens. Het is ook het middel van staking grijpen. Dat volgende morgen pas weer behoefde JOKX WITH TieVieTlS te worden gevaren. „Maar als je dan ziet dat er mensen zijn geweest die direct na de uitspraak van de rechter hebben geprobeerd om de boot nog dezelfde avond aan het varen te krij gen door druk op de mensen te gaan uitoefenen, dan klopt dat niet. In zo'n emotionele toestand moet je de mensen in de gelegenheid stellen om zoiets'even te verwerken en dat te laten afbouwen. Het is ontzettend kwalijk om hals-over-kop te proberen zo'n zaak weer rond te krijgen. Dat is niet goed. Dat werkt door. Dat is slecht voor de verhoudingen na zo'n actie". Dat gelegenheid geven om de dingen te verwerken was er volgens Jacobs ook mede de oorzaak van, dat er sterk afwerend werd gereageerd toen - van deze krant uit - maandag en dinsdag werd geïnformeerd naar het verloop van vergaderingen met vakbondsle den onder het PSD-personeel in Krui- ningen en Vlissingen „Op die bijeen komsten is de uitspraak van de rech ter nader geëvolueerd. Dat is iets voor de mensen zelf. Het ging om wat ze zelf ervaren hadden. Hun persoonlijke belevenissen. Dat is niet iets om mee naar buiten te treden Daarmee zou je wel erg ver in de privacy van de mensen treden Daar heb je ook reke ning mee te houden". motivatie

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1983 | | pagina 17