Wolkers rekent af met zijn dubbelganger
DUVEL
De maker
en de
mannetjes
(Door Pieter van Lierop)
In de Alles-Is-Anders-Show van de KRO-televisie, gaf afgelopen vrijdag de voormalige
hoofddirecteur van de RVD, Gijs van der Wiel, de mening te kennen dat de nieuwe
|i Nederlandse speelfilm 'De Mannetjesmaker' onze democratie in diskrediet brengt. Hij
vergiste zich.
Het feit dat het in Nederland mogelijk is om met 90 procent overheidssubsidie een film te
naken zoals Hans Hylkema vergund werd, houdt juist een compliment in voor een
democratie die zich stevig genoeg in zijn schoenen weet, om zichzelf ter discussie te durven
laten stellen. 'De Mannetjesmaker' is een goedgemaakte film die onderwerpen van bijzonder
belang te behandelen weet met scherpzinnigheid, humor en goede smaak.
De Mannetjesmaker' gaat over de hun functies, uiterlijke verschijning waarde dat men hem de gelegenheid
jfaire-Ben Korsten. Korsten was een en eigenaardigheden (Hylkema's zou geven om commerciële televisie
lic-relationsspecialist die in de ja- voorkeur voor toneelacteurs is ver- in Nederland te realiseren. Waar toen
zestig nauwe contacten onder- standig gebleken), dat het zoekplaatje dus niets van is terecht gekomen,
jfeld met een aantal KVP-politici en met speels gemak valt in te vullen.
ast de vrouw van de fractieleider, een Maar zou Hylkema er met verstandig
relatie die nog nauwer was dan ge- Minder bekend bij het publiek zijn de aan hebben gedaan om het verhaal zo
öon-nauw. In 1959 was hij aange- figuren van internist Haex (Carol van te vertellen dat niemand herkenbaar
trokken als adviseur in de verkie- Herwijnen), mevrouw Haex (Petra La- was? Nee Het belangrijke van 'De
zngscampagne die voor de KVP ein- seun, mevrouw Korsten (Celia Nu- Mannetjesmaker' zit in de ernstige
lïde in een overwinning. Nadien faar). maar ook zij komen, net als waarschuwing dat 'macht' die verve-
eefhij een aantal kopstukken publi- Citty Courbois levensecht over en zijn lende gewoonte heeft om erg vaak te
air begeleiden en kwam hij op dus ook gemodelleerd naar bestaandp corrumperen Altijd zullen er mensen
Bfrouwelijker voet dan hygiënisch is personen. zijn die proberen om door te dringen
tor een man die tegelijkertijd zaken- r. tot het centrum van de macht, om er
te dienden als Zwolsman. die toen J0?" be«'nl df,rUl" no6 de beke"-
B bedrad van ennse tienduizenden de kreet dat alle overeenkomsten met
plens gestort hadden in de verkie- werkelijke personen en gebeurtenis-
Ézskas van de KVP sen toevalllg Z1ln- De mededeling is
sten raakte bovendien verslaafd meerdaneenjuridischshmmigheid.ie
morfine die hij in mime mate kon want Hy'ke™a du,,dt f 'n elk ke,ïid
Eten via een internist die door mee aan dat hj, natuurlijk onmogelijk
pak, veldkamp ook een persoon-
bspoetin
lorslen verwierf zich een positie die
'de Raspoetin van Den Haag'
pleverde, maar toen zijn geestelijke
FILMS
gunsten te verlenen met de bedoeling
- sfcrss? sstffiMSffi
enkel journalistieke, maar tevens dra- menkaanse bananem epublieken zo,
matische pretenties. het ls m Noord-Amerika net zo, en het
is bij ons niet anders.
Macht Er 1S enkel verschil m methoden en
In dit kader kan men zich permitte- stijl. Om aan te tonen dat diezelfde
u__ oren om verbanden te .Yggen en toe- mechanismen ook bij ons een schaae-
lichamelijke evenwicht door "de drachten te suggereren die sterk kon- lijk effect kunnen hebben, heeft Hyl-
orfmeverslaving vergaand was den worden vermoed, maar nooit kema gegrepen naar een praktijk-
icjetasl en hij in een interview met bewezen, zoals bijvoorbeeld de finan- voorbeeld waarvan misschien niet wa-
rHiagse Post nogal pochend uit de ciclc steun van Zwolsman op voor- lerdichl aantoonbaar is dat de scha-
iiocil klapte over alle belangrijke
□lissingen waarbij hij betrokken
iweest zou zijn en over de kabinets-
irmatie die in Huize Korsten rond
draai zou zijn, toen voelden de
VP'ers zich in diskrediet gebracht
ft lieten hun adviseur vallen als een
Iksleen.
delijke effecten zijn opgetreden, maar
toch wel dat op zijn minst bestuurders
de voorzichtigheid ernstig uit het oog
verloren hadden en zich lieten trek
ken in een klimaat dat zeer ongezond
is geweest. Alleen door man en paard
te noemen, kon Hylkema kracht bij
zetten aan zijn bezorgdheid om din
gen die vandaag weer net zo zouden
kunnen gebeuren
Het is zeker niet zo dat hij al die reeds
genoemde politici opvoert als corrup
te boeven. Verre van dat Deze film
typeert enkel hun zwakheden, hun
kneuterigheid en hun kwetsbaarhe
den waar door Korsten inderdaad
veel aan viel bij te schaven Mensen
als Marga Klompé en Piet de Jong
komen er nogal vertederend uit zelfs.
Ook Korsten zelf wordt niet neergezet
als een aarts-intrigant. Maar eerder
als iemand die oprecht geloofde dat
het zijn taak was om de leiders van
zijn Katholieke Volks Partij met raad
en daad bij te staan
Politici cue nem nu zeggen te herinne
ren als alleen maar een soort loopjon
gen, kunnen die visie voor een flink
deel in de film zelfs bevestigd zien
Korsten mag gedacht hebben dat hij
handig was en een hele Piet. zijn
vrouw hoorde ergens zeggen dat hij
zich vooral mets moest verbeelden,
omdat hij enkel gebruikt werd door
zakenlieden en politici die hem nooit
echt zouden accepteren, omdat hij nu
eenmaal slechts de zoon van een
Westlandse bollenkweker was
Nogal schrijnend is het hoe 'De Man
netjesmaker' zichtbaar maakt dat
Korsten niet aanneemt dat zijn vrouw
gelijk had De enige politicus die bij
Korstens begrafenis zijn gezicht liet
zien. is mr. Harm van Riel geweest, de
VVD-senator die zelf nooit iets met de
overledene te maken had gehad, maar
wel oreerde dat Korsten slachtoffer
was geworden van door hem veron-
'Door Hans van Straten)
zijn geloof ik weinig
■^schrijvers in Nederland
zo systematisch te werk
'aan als Jan Wolkers. Het
leeft er alle schijn van dat hij
'zijn produktie een sche-
v°lgt dat, in grote lijn, al
ton geleden is vastgesteld,
fe titel van zijn nieuwe ro-
8411 Gifsla is al in 1980 aange-
londigd in De perzik van on
gelijkheid. In 1981 en 1982
,erd deze aankondiging her-
bald.
nu, voor hij Gifsla gaat lezen,
jnkijkt welke boeken er ditmaal
«oen opgegeven als zijnde „in voor
ging", vindt vier titels vermeld
®»an er één luidt: De zetpil van de
Het ongewone is echter dat deze
g°°k al enkele malen opduikt in
Er bestaat dus een zekere
^•5 tussen deze nieuwe roman en
jjwk, dat nog moet verschijnen,
het verhaal van een schrijver,
Billing in veel opzichten her
kent men in deze figuur de trekken
van een zelfportret. Hij is ongeveer
even oud als Wolkers, hij woont op
een plek die alleen per boot is te
bereiken, in een landschap van wei
den en duinen. Dat klopt allemaal,
want het mag bekend worden veron
dersteld dat Wolkers sinds enkele
jaren op Texel woont.
Luxueus
De verdere omstandigheden waarin
Robert Dilling verkeert, kloppen ech
ter niet. Hij woont alleen, is geschei
den en heeft een volwassen dochter,
die in Amsterdam woont. Voorts
BOEKEN
heeft hij een opvallende hang naar
een luxueuze levensstijl. Hij over
weegt of hij de laatste dagen van het
jaar maar niet liever za! doorbrengen
in Londen of New York, „weg uit de
duisternis en het isolement naar licht
en luxe".
In bizarre tegenstelling hiermee blijkt
hij verslaafd aan Engelse drop. een
yaiJDAG 18 NOVEMBER 1983
-
PZC/k unst/cultuur 9
uit een supermarkt, en zijn lesbische
dochter Ellen. Ook Ellens vriendin
Nancy komt, na enige strubbelingen,
naar het eiland.
De met veel realisme getekende su
permarkt, het domein van de filiaal
chef ieen machteloze erotische rivaal
van Dillingi. vormt de komische te
genhanger tot de moordfantasie. De
drie vrouwen lijken Dillings behoefte
aan luxe te schragen, maar zijn benen
kunnen deze weelde niet meer dragen
als hij teveel heeft gedronken krijgt
hij een black-out en wordt door het
drietal in bed gestopt. In de armen
van zijn dochter blaast hij ten slotte,
toch nog onverwacht, de laatste adem
uit.
Vonnis
Het is alsof Wolkers hiermee een
vonnis heelt uitgesproken over zijn
tweelingbroer. Hij had hem alleen
nodig om zichzelf te bewijzen dat hij.
door zichzelf indertijd niet als hor
rorschrijver te profileren, de goede
keus heeft gedaan. Deze moerassige
schim, niet meer dan een persiflage
op de „echte" auteur, kan ter helle
Hiermee wordt echter tevens het dub
belzinnige parket aangegeven waarin
Wolkers zichzelf heeft gerangeerd: hij
moest, een boek lang een man volgen
die, bij alle uiterlijke overeenkomst,
de mindere was van hemzelf. Men
doet er dan ook goed aan deze roman
niet te vergelijken met boeken waarin
hij zichzelf een andere opgave had
gesteld, boeken als Een roos van vlees
en De doodshoofdvlinder, waarin hij
zich meer rechtstreeks (en vollediger 1
heeft uitgesproken
Flonkerende vis
Robert Dilling scheept de lezer trou
wens nog met genoeg problemen op.
Wat te denken van de zeelt die de
vogelkenner na het verbergen van
het halve lijk uit het water ophaalt?
„Maar die donkere goudachtig flinke-
rende vis. machtig en sterk, wat is
daarvan de betekenis? Is dat het
vaderbeeld waarvan hij zich eveneens
moet ontdoen om volwassen en rijp te
worden en bevrijd te sterven1 Hij
moet hem ombrengen maar kan toch
die duistere schim niet ontlopen''
Hei antwoord lijkt evenzeer van be
lang voor de vogelkenner als voor
Robert Dilling en in laatste instantie
voor Wolkers zelf
Jan Wolkers. Gifsla. De Bezige Bij Als
paperback f22.50. gebonden f32.50
Onlangs was ik in de hel. Je kunt er dus weer uit, als Nederlander
tenminste. Het was er niet zo warm als iedereen denkt: mild
herfstweer. De duivel zit in een flesje met zijn naam erop: Duvel. Zijn
drietand is een vork: het eten is goed in de hel. Mijn bezoek aan dit oord
der verdoemden had een reden: De Vlaamse Boekenbeurs, die van 30
oktober tot en 13 november gehouden werd en die in tegenstelling met de
Nederlandse met literatuur niets van doen heeft. Of toch wel?
Een 'Science Fiction-panel' met een
echte Nederlandse deelnemer, de
onleesbare, onverkoopbare en im
mer doorschrijvende Manuel van
Loggem op 'de dag van de litera
tuur'.
Daar sprak ook een plaatselijke
grootheid een half uurtje: Stan Lau-
njssens, iemand die een boek over
Dali schreef.
Maar in het geheim onaangekon
digd was onder leiding van Fred
Braekman van de BRT een 'panel'
gepland met de volgende misdaad
auteurs, die zich achter een lange
tafel met fluitende microfoons en
flesjes Spa geschaard hadden.
Jan Willem van de Weetering „mis
daadromans betalen beter" en .Het
succes heeft me nooit verbaasd"
waren de commentaren van de
schepper van Grijpstra en De Gier.
Hans Neber een oude man met een
rood pothoofd en een lintje, die
pochte op zijn relaties met vele
vrouwen en daarom vond dat hij
best een geloofwaardige vrouwelijke
hoofdpersoon neer kon zetten en een
voorkeur voor Ngaio Marsh bleek te
hebben. Martine Carton, type barda
me, die zich als een serieus schrijf
ster bleek te beschouwen met haar
succesvolle Tonia-serie, Patricia
Highsmith als haai- grote voorbeeld
zag.
Jacques Post met zijn duo Max en
Maalbeek, die ballong met een te
genvraag kwam „Waarom zijn de
bananen krom?"m Tja, waarom
schnjf je?
Koos van Zomeren, de enige colle
giale auteur: hij prees ook niet aan
wezige collega's, zoals onder andere
Joop van den Broek bij naam en
toenaam
Van Zomeren meende dat het mis
daadgenre ten dode opgeschreven
was, waardoor hij zich in zijn eerlijk
heid de woede van zijn aanwezige
collega's op de hals haalde. Wat
waren dat voor praatjes! Straks wa
ren ze brodeloos' „Wie schrijft blijft
evenmin" wist Koos. die toegaf te
schrijven omdat hij zich anders „ver
schrikkelijk zo vervelen".
Van de twee Vlamingen in het gezel
schap, John Vermeulen, die 12 ro
mans op zijn naam heeft staan en Jef
Geeraerts. had de eerste, waterspor
tredacteur in het dagelijks leven,
niet veel te melden en de laatste des
te meer.
Prijs
Aan het vraaggesprek met de au
teurs ging een prijsuitreiking
iedere Vlaamse auteur heeft meer
dere prijzen gekoppeld aan ban-
quetten gekregen, maar als hij uit
gegeven wil worden moet hij daar
over de grens voor op zijn knieën
gaan liggen vooraf aan horror, SF
en thrillerschrijver Eddy Bertin
voor zijn verhaal 'Zes kogels voor
Jef Geeraerts'.
Waarin de beroemde auteur een
rancuneuze mislukkeling is die geen
poot aan de grond krijgt, bij een
uitgever en vol blinde haat op de
Vlaamse Boekenbeurs rondwandelt.
Een schitterende en zeer geestige
persiflage, die al met een noodgang
gedrukt bleek
Na het wat kabbelende gesprekje
kwam er toch nog enig leven in de
brouwerij toen voorzitter Braekman
vroeg of het publiek nog vragen had.
De Vlaamse Duvel kondigde zich
aan als een heer die zich „docent
vergel ij kende li ter atuurwetenschap-
pen' noemde en daaraan toevoegde
„niet om mezelf in de hoogte te
steken" fHij begon op goed gefun
deerde wijze de voortreffelijke thril
lers van Jef Geeraerts af te kraken.
daarna volgde een rekensom: de
auteur verdiende wel erg veel. vond
de spreker.
Hij wilde ook wat.
Het Geeraerts hem niet zijn eerste
vrouw afgepakt? Een pooier in een
net pak dus. die zelfs zijn tweede
vrouw in dit avontuur had meege
sleurd. die sissend met een gevuld
wandelwagentje langs Geeraerts
schoof „Kinderen, die zult ge nooit
hebben Sjef. met al uw geld niet".
Het geschrokken panel brak op, het
maniakale echtpaar bezegelde hun
missie met een kus boven de kinder
hoofdjes in het karretje en het was
weer eens duidelijk dat roem vogel
vrij maakt ze weten je overal te
vinden
Maagpijn
Geeraerts nieuwste thriller 'Drugs'
(Manteaul werd op de boekenbeurs
gepresenteerd.
En ook dit keer stelde Geeraerts ons
niet teleur.
Uitstekende psychologische type
ring, spanning, snelle verplaatsing
van het actieterrein, een geraffi
neerde techniek, alle figuren zijn
overtuigend, prima dialogen, grote
kennis van (politieke) zaken en als
geheel een scherp inzicht in het
menselijk bedrijf, plus bitter zoete
commentaren: „België is geen land,
maar een slepende ziekte".
Werner Dumnck. een van de weini
ge onkreukbare journalisten die er
m het rechtse België (het verhaal
speelt in 19891 nog zijn. wil informa
tie naar Nederland smokkelen om
het in vrij Nederland te publiceren.
De eenling contra het apparaat.
De ene rechtvaardige tegenover de
totale corruptie, de roepende in de
woestijn
De lachwekkende afluistersituatie,
de absurde beveiliging, de basis van
het heroineprobleem, kleingeestig
heid, cynisme en machtswellust sa
mengesmolten tot een harmonisch
geheel.
Een uitstekend boek en toch vond ik
Geeraerts vorige 'Diamant' nog be
ter!
John Vermeulens nieuwste 'Moord-
kinderen' 1 Bruna) heeft weer als held
Ansen Wagner, van beroep jachtar-
chitect. maar weer eens geronseld
door de geheime dienst, om samen
met zijn vriendin Verena, een geile
bliksem, die buiten het bed ook zeer
doortastend is, een opdracht op te
knappen
Een misdadige organisatie ontvoert
jonge kinderen die ze africhten op
het doden van een persoon naar
keuze van de organisatie.
Het boek is erg spannend ik kreeg
er zelfs maagpijn van sex en
humor vormen een hechte combina
tie. het duo Verena-Ansen is geestig
en overtuigend neergezet, waarbij
Verena merkwaardig genoeg duide
lijker uit de verf komt dan Ansen.
Ik vond trouwens het mensenlij k
gedrag toch interessanter dan de
harde actie
Als enige kritiek: het is duidelijk dat
Nederlands voor een Vlaming een
vreemde taal blijft, helemaal soepel
wordt het nooit Het verhaal draait
om een kinderloze wapenhandelaar
die wapens aan Iraanse rebellen
levert, die denken dat ze hen ver
linkt hebben
De rebbellenleidster blijkt een heel
spannend wezen met onvermoede
mogelijkheden'
Vermeulen: „Vraagt u de andere
titels ook maar bij de boekhandel. U
zult er geen spijt van hebben.
Jef Geeraerts
lekkernij die hij met handen vol in zijn
mond propt, zodat hij voortdurend
een hoeveelheid „zwarte blubber" m
zijn mond heeft.
Robert Dilling werkt aan een macabe
re misdaadroman, die De zetpil van
de dood moet gaan heten. Hij spreekt
hele passages in op zijn bandrecorder,
passages die hij later uittikt op zijn
elektronische schrijfmachine.
Hoofdpersoon in dit verhaal is een
vogelkenner, die net als Dilling alleen
woont en die. bij het waarnemen van
vogels, het lijk ontdekt van een jonge
vrouw Zij is het slachtoffer geworden
van een lesbienne, die haar een giftige
zetpil in de anus heeft gestoken.
Moddereiland
De vogelkenner vergrijpt zich aan de
dode en probeert zich vervolgens van
het lijk te ontdoen. Hij zaagt het in
twee stukken en begraaft het boven
deel op een modderig eiland („zwarte
blubber") in de Nieuwkoopse plas
sen.
Twee rechercheurs, die hem al eens
hebben ondervraagd het verhaal
doet hier even denken aan Edgar
Allan Poe ontmaskeren hem twee
jaar later: het meisje was vermoord in
een veld gifsla en het moddereiland
blijkt opeens ook vol giisia te staan.
Het dode meisje heeft het zaad van
deze plant met zich meegedragen.
Kenners van Wolkers' werk zullen
zich hier ongetwijfeld zijn vroege ver
haal Gevederde vrienden herinneren,
waarin ook het lijk van een vrouw op
ingenieuze wijze wordt weggewerkt
Deze overeenkomst kunnen we opvat
ten als een vingerwijzing. Robert Dil
ling is de schrijver die Wolkers had
kunnen worden als hij zich had ont
wikkeld in de richting, die Gevederde
vrienden leek aan te geven als hij
een horrorschrijver was geworden
naar Amerikaans model. Niet voor
mets had „Robert Dilling' de naam
van een Amerikaan kunnen zijn.
Twee opgaven
Dit zou Wolkers met zijn bijna-dub-
belganger hebben bedoeld: alsnog
proberen gestalte te geven aan een
verzuimde mogelijkheid van zijn
schrijverschap. Een poging die twee
opgaven stelt, ten eerste: hoe zou het
werk eruit hebben gezien als Wolkers
de horrorkant was opgegaan, en ten
tweede: wat voor een schrijver zou
hij zijn geworden als hij de horror tot
zijn metier had gemaakt?
Voor het antwoord op de eerste vraag
zullen we moeten wachten op De
zetpil van de dood, maar voor de
tweede vraag kunnen we terecht In
Gifsla. Robert Dilling gaat Oudejaar
vieren met zijn vriendin, een meisje
Gerard Thoolen en Henk van Ulsen:
hoofdrollen in de film, 'De Mannetjes
maker'
derstelde vriendschap op plaatsen
waar heel andere belangen speelden.
Markant
'De Mannetjesmaker' is absoluut
geen schandaalfilm of zo. De elemen
ten waar lekker sappig mee had
kunnen worden uitgehaald, zijn juist
met opvallende terughoudendheid
behandeld. Dat Hylkema gewag
maakt van de verhouding die Kor
sten had met de echtgenote van de
katholieke fractieleider, is belang
rijk, omdat eruit blijkt hoe ver deze
adviseur zijn zakelijke relaties wist
door te trekken naar particulier ter
rein. Dat Korstens verslaafdheid uit
voerig wordt geillustreerd, heeft be
lang, omdat hij dus zijn adviseur
schap aan verschillende partijen ver
richt heeft in totale afhankelijkheid
van ëën persoon, die toen ineens een
heel opmerkelijke promotie te beurt
viel.
Hij zijn uiterst markante details in de
hele affaire en daarom horen ze in
deze film thuis. Hylkema's integriteit
mag dan verder blijken uit het feit dat
hij bedscènes afbreekt op het moment
dat je er verlekkerd voor overeind wil
gaan zitten. Zelfs een stripteasescène
in een nachtclub wordt zuiver ter
loops afgedaan.
Het is zelfs zo dat de film af en toe best
iets meer schwung' had kunnen ge
bruiken Er zitten net iets te veel
scènes in met een paar heren aan
weerszijden van een bureau, maar wat
ze zeggen Zs vaak geestig, spannend
en bijzonder informatief. De dialogen
zijn ontzettend sterk geschreven. Den
Haag als opmerkelijk filmgenieke
stad had beter uitgebuit kunnen wor
den en het hele Haagse wereldje had
meer lucht, ruimte en versiering kun
nen gebruiken
Dal Hylkema die niet gegeven heeft,
is enerzijds een gevolg van budgettai
re beperkingen en anderzijds het ge
volg van de visie dat. hij nu in staat is
om de bekrompenheid, de kleinscha
ligheid van de Nederlandse politiek
niet alleen zichtbaar, maar ook voel
baar te maken. Dat is de essentie.
'De Mannetjesmaker' demonstreert
hoe de belangen van de Nederlandse
democratie niet worden waargeno
men door een bijzonder soort heren en
dames, op wier blazoen vooral nooit
een smet zou mogen worden gewor
pen. alsof zoiets een soort godslaste
ring zou betekenen Dat is wat Gijs
van der Wiel vindt dat wij moeten
geloven Nee. de Nederlandse be
windslieden zijn net zulke zwakke en
minder zwèikke. vergelijkbare en on
handige stumperds als u of ik. die
verduveld moeten uitkijken of ze wor
den geknipt en geschoren door slim
me mensen met heel veel geld.
De enige echte schavuit die in 'De
Mannetjesmaker' wordt opgevoerd,
is toch de carrièrist-internist Haex.
Dat wordt vastgesteld, dat het in
Nederland nog steeds gebrekkig ge
steld is met het vervolgen van door
medici begane criminele feiten, is
een rake toegift van een film die het
verdient intensief in Nederland te
worden bekeken, te beginnen in Den
Haag.
tóf
ffljaar later overleed 'De Mannetjes
bef onder kommervolle en tame-
geheimzinnige omstandigheden,
fet gerucht deed de ronde dat hij was
nroord. Een onderzoek naar de
denkelijke rol die dr. Haex gespeeld
n hebben, leverde volgens justitie
sr. belastende feiten op.
tl dit materiaal heeft Hans Hylke-
Uin samenwerking met scenarist
Ia Vorstenbosch een sleutelroman
f5lmd waarin met weinig moeite
foren als Zwolsman (Hans Veer-
öni. Schmeltzer (Henk van Ulsen),
Ifldkamp (Egbert van Paridon),
fompc (Diana Dobbelman), De Jong
flans Man in 't Veld), Van Riel
Uftomc Rcchuis), Aalberse (Allard
un der Scheer) te herkennen zijn,
fonover een briljant acterende Ge-
tndThoolen als Ben Korsten, die in
film Ben Mertens heet.
«tereen loopt trouwens rond onder
%eerde namen, maar alle person-
bêö worden zo raak getypeerd in
Gerard
Thoolen in
'De
Mannetjesmaker