ALLEMAAL REBELLEN de jaren 1955-1965 Kopzeer aan die waanzin JLTRAMODERNE MUZIEKZAAL VOOR RESIDENTIE ORKEST OMHOOG OF OMLAAG, DAT BLUFT DE VRAAG. JIM VAN DER WOUDE MAAKT SOLO-THEATER PZC/ kunst/cultuur N BBANK TOONDERDAG 3 NOVEMBER 1983 dij wa: Door Jan Zitman) Ik zeg: jongens, ik heb materiaal zat voor twaalf films van 50 minuten elk, ik kan ze zo f maken. Laat de NOS en de omroepen die twaalf documentaires onder elkaar verdelen, fou, de enige die gereageerd heeft was de NOS, die liet me er drie maken". Louis van lasteren kijkt alsof Hilversum hem groot onrecht heeft aangedaan. 'Olgt dan: ,,Maar nou schei ik er je het meteen los van de ontzettende herezade en Lucky Star. af. zoals de Vrienden hebben me al genoeg dealersscene. ..Weg met die hard- Arnhemmer Johnny van Doom. die iarschuwd en ik zie het zelf ook drugs, ik laat in mijn films zien wat ze zich ook wel Johnny de Selfkicker als ik zo doorga word ik Hans van teweeg hebben gebracht. Ach. ja. die noemde en de eerste was die in Neder- asteren Ik heb nou die film over handel is nou in handen van Italianen land performance poëzie bracht, ins van Sweeden gemaakt en nu en Israëliërs, als je een broodje shoar- in deze drie documentaires voor de ma koopt tegenwoordig, weet je echt DS, overigens komt Hans daar niet wat ze erin hebben gestopt", et in voor, hij wordt niet eens ge- lemd ik zet, er een streep onder, ,»rk zat. ik ga wat heel anders doen ie speelfilm van me afmaken bij- iorbeeld. „Er gaat geen vliegtuig lar Zagreb". Die had vijf jaar gele- >n al klaar kunnen zijn. Is dan ook aar nu, alleen nog wat materiaal Ischieten, dan kan die film er vol- nd voorjaar uit. Speelfilms wil ik Vrijheid Maar terug naar het begi plein-jeugd rook aan de Filosofen Fase twee was minder aardig. LSD deed haar intrede en daarmee de harddrugs. Het gebeuren viel in ver- De Leidse- schillende delen uiteen en elk part rrijheid en had een eigen filosofie, zo niet aan de marihuana. Je had van die eigen filosoof. Deel een van Van Gas- gasten, die gingen met een zeis en een auto naar Noord-Frankrijk en maai de daar alle mogelijke rotzooi uit de bermen, droogden die en verkochten bert Jasper Grootveld met zijn schit- terens film vertelt hoe het allemaal begon, meeslepend, soms bijzonder humoristisch, vooral wanneer Ro terende woordkeuze aan het vertel len is. Deel twee spitst zich toe op verschil lende figuren, zoals Onno Nol, fabri kant van LSD en mescaline. De film toont zich zoals hij nu is: na zijn volledige ineenstorting en behande ling in een inrichting neemt hij nu nog alleen de hem door de artsen voorge schreven medicamenten, enorme hoe veelheden, evenals zijn vrouw die hij a - in de inrichting heeft leren kennen, toch aan het voltrekken? Je kreeg de En dan Bart Huges, telg uit een maken, die documentaires heb ze als marihuana. nou wel gehad, mensenlief, die s kwam een a(nemer eens rhalen liggen toch gewoon op kiagen, daf hij m!Xr niet high werd, f. 1 maar je had er genoeg die niets merk- luis van Gasteren op zijn praatstoel, ten. spanning van het lee, het IS niet so. dat ik van overge- verbode„ 5llckles w"ken waBs hu„ vol. iven materiaal van de Hans van doende. Tegelijk had je Robert Jasper Redemnim die documentaires heb Gr00tveld 6de anti-rook-magièr van inaakt Die twee piojecten liepen de bappenings bij Het Lieverdje. Tt inSkkelS heM?lft Nederland dreunde op zijn grondves- ki torn, au. he.r, ten. Wal v00r vreselijks was zich nu zegd ik heb nog een aardig verhaal :0<d aai? vlekken? Je kreeg de En dan B:,. t HugeE telg uit een êr Hans. Goed je komt bifciie man ^K%SS£ui°Pwï <K>ktersgesl«a.t. Heel Nederland ken. die vrouw Ie hoort het verhaal ie ®toep voor het KLM-gebouw. Wie hem nog uit de Vuist van Willem Dys, 'emt het óp jd^oort ineens een daar b« w'ldf .horen'J"E °g toen hU den volke het gaatje toonde K™hullen of'zihets Zeg je vanzelf afan"m°e« «Phhandig in zijn voorhoofd en hoe gaat het nou met jou ceeei opsuiuiven. een, mee meei. had geboord: zo bleef hij permanent jnwoordig? Dan krfig je meteen Net zo lang tot je erbij hoorde Alleen high claimde Bart Van Gasteren dat verhaal te horen, En dan denk Se^innerarde'" va^de Plefners"1 to?nt,hem in 1965 «etsend met zijn daar zou ik ook iets r ingzamerhand heb ik een stuk ge- vriendin, jawel die altijd op haar zocht graag rijke, verwende meisjes hoofd gaal Etaan en dat ook nu doel uit, die in een zeer groot huis mgzamernana neo ik een stuK ge- niarr, „nV,n„ zodra Bart even is afgestapt om zijn -hMa»s«6 >iar mme» Mrrn id dl»c i le hii r\o ier mee. Nou ja, als ik bij WVC de door dat gaatje de hoogste staat van geen nood, alles werd geestelijke vrijheid nooit meer zal A ;,r geratst, wijn. Kaas, noem maar op. kunnen heieven aten kan lospeuteren maak ik. Het njnsteJ van het fijnste want de kUnnen belwen- 1 nk ik nncr een rtnrnmpnfnirp Hans .J J 5"*»»haddmB°ede sm'aak n Sweeden en de muziek", met Vera iths en zo er allemaal in. Maar dan Landing Het feest ontaarde steevast in m-tnnht or™i™nn Tb- „„mm mmr, geslaagde poging tot algehele afbraak Van Gasteren is duidelijk aangesla- iaat echt afgelopen. Ik neem een jon- yan de riante inboedel van de ouders gen als hij het slot van deel twee ziet: iLrfpntiincdwwn'tl™ van het aan de beurt zijnde meisje. „Jongen, ik heb die mensen gezien ji moet gaan catalogiseren. Komen ook wel chick». genaamd. Wonderlij- zoals ze nu zijn. Dan denk je nee, dat ft^e kimn^ L hd m!t 1-ermeht fk ke vogels kwamen op het Amsterdam- heeft zijn nut heus wel gehad, dat tyd. kunnen ze bij my terecht, ik gebeuren, geconcentreerd rond Se- zegt nou iedereen, maar we hebben l ze met raad en daad ter zijde Louis van Gasteren toch veel onverantwoordelijks ge daan. Ach weet je wat het is, ze wilden vliegen, ze stegen wel op maar ze hadden geen landingsbaan. Ik was ouder, ik had het wel. en je had sterke naturen als Grootveld, die hebben het wel gered. Maar van de anderen zijn er heel wat onderdoor gegaan". Prompt herneemt Van Gasteren zich: „Deel drie kan ik je nou niet laten zien, kijk maar over drie weken, daar in behandel ik de reacties van de politie en de justitie. Man je lacht je wild soms. Het fanatisme waarmee ze van begin af aan achter ons aan hebben gezeten. Wie een paar milli gram hasjies had en werd betrapt die ging soms voor acht maanden de bak in. In dat derde deel geef ik mijn stand punt. nou ja, dat zit natuurlijk ook al in die eerste twee delen, maar niet zo expliciet, dat moet je als filmer niet doen vind ik. Maar in deel drie zeg ik marihuana is ongevaarlijk, zeur er maar niet over. Harddrugs?". Van Gasteren haalt nog eenmaal wild uit: „Zal ik je eens wat vertellen? Zater dag is er weer rottigheid geweest. God man wat was ik kwaad. Nee, meer zeg ik niet" Zo piekert hij er ook niet over om te vertellen wie dan wel de voor aanstaande Nederlandse politici wa ren die indertijd via Onno Nol moes ten worden overgehaald om LSD te gaan gebruiken in plaats van alcohol, Onno Nol weigert ze in deel twee van „Allemaal rebellen" te noemen. En Van Gasteren wil dat ook niet. „Ver zin het zelf maar", gromt hij. Allemaal rebellen", een drieluik over Amsterdam in de jaren 1955-1965, donderdag 3, 10 en 17 november, Nederland 2, 21.3P tot 22.20. Van de Kop - Professor Marinus Boezem geeft dinsdag 15 november (12.00 uur) samen met de beeldhouwer David van de Kop hoorcollege in het gebouw van de afdeling Bouwkunde van de TH in Delft. Dat gebeurt in het kader van het Bmnen'Buiten-project dat betrekking heeft op werken in de architectuur van Rogge. Van de Kop. Visser, Boezem. Buisman. Postema, Fortuyn/O'Brien, De Wit. Hendriks en •Hilgemann. I ADVERTENTIE) ebellen drie achtereenvolgende donder- gen, te beginnen met vanavond, jdt de NOS Van Gasterens drieluik Titel: Allemaal rebellen. De ge- liedenis van woelig Amsterdam en jaren tussen pakweg 1955 en 1965. jongeren van de oorlogsgeneratie i het niet meer zagen zitten, luis eindeloze verhalen gehoord er bezetting en bevrijding, pa en )e zich uit de naad werkend voor t eigen en het nationale herstel, lar de kinderen zagen die vrijheid it zo scherp zitten. Een saai. braai 'ordentelijk bestaan, waar was de eelsigheid gebleven na die dolle vrijdingsdagen? i\ er dan waarachtig niets meer te leven, niets meer te feesten? èuwsgierig keek men naar de Ame- iaanse militairen die een paar da- h uit hun bezettingszone van Duits- idnaar het „liefcenter" Amsterdam (amen en die iets meebrachten dat tisterdam eigenlijk al eeuwenlang d gekend, maar wat in het vergeet- ek was geraakt, drugs. Irihuana was dat in het begin, on- ïuldig spul. zegt Van Gasteren nog Ijd ze moeten het vrijlaten, koppel Denkt u dat de spaarrente nog verder omhoog gaat? En wilt ti ■erzekerd zijn van de actuele rente? Profiteer dan van een spaarvorm die de rente op de voet volgt. U kunt al meedoen vanaf f 1.000,-. En hoe langer uw geld op de rekening staat, hoe lager de opnamekosten. Praat er eens over bij de NMB. DE NMB DENKT MET l MEE. Gratis! Als u vóór 12 november zo'ti rekening opent, ontvangt u gratis een echte zilveren Juliana gulden uit de vijftiger jaren. ag een eigen muziekzaal met ten- nste 1800 zitplaatsen. De eerste *1 ervoor wordt volgend jaar ge- gen. De financiering van de bouw 'ond. Het orkest zelf gaal de zaal ider tekort exploiteren. De zaal jgt de vorm van een 'schoenen- Js': vijftig meter lang, 28 meter (ed en achttien meter hoog. lecteur mr, H. van der Meer van het test heeft dit bekendgemaakt. De agse architecten Dick van Mourik. ter Vermeulen en Frits van Dongen akten het schetsontwerp voor de iiwbouw. Zij gingen uit van de hoeveel muziekzaal er is te :n voor twaalf miljoen gulden, is destijds ook gebeurd voor het ocertgebouw in Amsterdam, Daar B 300.000 gulden te besteden, wat in gelijking niet zoveel meer was dan twaalf miljoen van nu. uwt De muziekzaal komt tegenover de Nieuwe Kerk aan het Spui en krijgt een plein voor de ingang Het gebouw staat voor het laagbouwgedeelte van het ministerie van binnenlandse za ken. De zaal zelf komt op de eerste verdie ping en is een betonnen wieg met stalen opbouw. Het weefsel van ijzer en glas is van buiten naar binnen en omgekeerd doorzichtig. Op de begane grond kan een kleine zaal worden vrijgemaakt voor infor mele of experimentele concerten voor kleinere ensembles. Gelden Voor de bouw van de muziekzaal heeft hel Residentie-Orkest een mil joen gulden binnengehaald met spe ciale projecten van de nog doorlopen de bouw-mee-actie. Van de gemeente Den Haag krijgt het orkest anderhalf miljoen gulden, evenveel als de pre mie bedraagt die krachtens de wet investeringsrekening wordt ontvan gen. Het ministerie van cultuur komt met twee miljoen gulden over de brug. L'it sponsoring komt tenminste 2.8 miljoen beschikbaar. Ten hoogste 3.2 miljoen is dan met kortlopende leningen te financieren. De muziekzaal komt in grootte over een met die van het Concertgebouw in Amsterdam, de Doelen in Rotterdam en de PW A-zaal van het Congresge bouw in Den Haag Die van het mu ziekcentrum Vredenburg in Utrecht is wat kleiner, Ze liggen alle in de bin nensteden. Die van Den Haag moet er ook komen, aldus Van der Meer. Daarmee sneed hij het zalenprobleem in Den Haag aan. waar nieuwbouw is voorzien voor het Nederlands Dans theater in Schevenmgen Daarvoor had de eerste spade al de grond in gekund. De gemeenteraad laat even wel nog een en ander bestuderen, hoewel het orkest vorig jaar al zei, dat de beste oplossing is dat de plannen van Danstheater en Orkest worden gecombineerd. De overheid wilde dit toen niet. Voor Van der Meer staat in ieder geval vast. dat het orkest met naar Scheve mngen kan. „Als er een goede plaats is, dan mag je geen genoegen nemen met een minder goede. Het is dezelfde reden, waarom de Bijenkorf niet in Scheveningen staat", zei hij Mocht de gemeenteraad alsnog op zijn eerder standpunt terugkomen, dan is nieuwbouw in combinatie in de binnenstad van Den Haag alsnog te verwezenlijken. Beide gezelschap pen zijn al zo lang bezig hun huisves tingsproblemen op te lossen, dat hun kennis en ervaring borg staan voor een uitstel van hoogstens een half jaar, aldus Van der Meer. (Door Ko van Leeuwen) Half oktober begon hij zijn eerste soloprogramma: 'Kopzeer aan die Waanzee'. Hij wijst op de tekenkrabbeltjes en zegt: „Op andere mensen komt dat vaak een beetje merkwaardig over, maar het is mijn manier van werken. Ik ben niet zo'n theoreticus, alles wat ik doe gebeurt louter gevoelsmatig. Nou ja, louter... maar bijvoorbeeld: iemand kan zeggen: ik heb toch zo'n raar gevoel van binnen, het lijkt een beetje op het keihard dichtslaan van een deur. In plaats daarvan kun je ook zeggen 'pffffoeoeoe- aaam' en dat is voor mij ruim voldoende. Dan weet ik wat ik bedoel. Maar ja, er zijn maar weinig mensen die zo met elkaar praten en dat maakt het nauurlijk een beetje ingewikkeld, tja, mm" Vanaf de oprichting van het gezel- voor mekaar als de dag ervoor? Dat schap maakte Jim van der Woude is razend spannend. Je hebt telkens deel uit van Hau ver Orkater. nu de mogelijkheid iets weg te laten of opgesplitst in verschillende groepen toe te voegen. En de spanning van al die binnen de Stichting Orkater zelf- die mensen die naar je zitten te standig werken Ook Jims solopro- kijken, die voel ik nog steeds. Het gramma wordt door Orkater uitge- heeft invloed op me hoor. het pu- bracht. bliek, ik laat me niet door ze manipu- Waarom maakt Jim van der Woude leren, maar het heeft wel degelijk opeens een eenzaam soloprogram- invloed op mijn spel". ma? „Nou, zo eenzaam is het ook weer PUpYl met. Ik werk veel met anderen sa men. Martin Mulder maakt niet al- Verscheidene malen heeft Jim toch leen het decor, hij bepaalt met mij de 00^ gefilmd. De striptease-act met hele beeldvorming. Gerard Atema «e fazant op de piano uit Famous doet de muziek, Johan Vopk het Artists en ook Entree Brussels werd licht en Henny Schwithal het geluid door de VPRO uitgezonden en dat sluit allemaal heel nauwkeu- Net jongste filmavontuur was met rig op elkaar aan, met die mensen Freek de Jonge. In 'De illusionist', heb ik voortdurend te maken. Maar speelt Jim Freeks jongere broer Tjib- je hebt wel gelijk, het blijft wel een be. ••Dat was er& leuk werken, een programma waarin ik het alleen voor Prima ervaring met Freek, maar aan het zeggen heb. Dat wil ik al heel de andere kant. we zijn allebei moei- lang. Je merkt steeds duidelijker dat «jK misschien net zo ...eh.. eigenwijs je iets alleen wil gaan doen. Mis- °f onzeker misschien. Maar ik vond schien wel om jezelf te bewijzen, die rol prettig om te doen, het sluit Maar ik werd ook wel eens moe van wel aan bij wat Ik zelf doe", al die discussies binnen het De nieuwe voorstelling draagt de groepsproces. Dan denk je: gooi je- cryptische naam 'Kopzeer aan die zelf maar voor de leeuwen, kijk watje alleen kan... of je iets kan dat de moeite waard is". „Toch valt het niet mee, het is soms een benauwende verschrikking, dan slaat de angst me om het hart. Op andere momenten voel ik me weer lekker. Ik denk dat het mij puur om het spel te doen is. of nee, om een combinatie van spel en emoties. Ik probeer voortdurend mezelf opnieuw te verbazen... en daarmee de mensen die naar je komen kijken. Dat lukt bij vlagen. Dénk ik.. Stap voor stap kom je dan in de voorbereidingen in een gebied waarin je je prettig voelt". Waanzee' en zal vooral een beeldver haal worden. Van der Woude: ,.Er zal vooral beeld taal in gesprokén worden. Het heeft met strips te maken. Ik ben een groot bewonderaar van Kamagurka. die taal staat me ook aan. Ik houd van een heel directe herkenbaarheid en op zo'n moment wil ik er dan een heel andere, totaal onverwachte draai aan geven. Je hebt mensen die uren kunnen vertellen over bijvoor beeld een simpel schoentje, nou. ik ben iemand die dan gewoon alleen maar uren met zo'n schoentje bezig wil zijn op het toneel, zonder daarbij een woord te hoeven zeggen. Het is natuurlijk een fijn gevoel, dat ik nu kan doen wat ik wil en dat er ook nog publiek voor komt, tenminste tot nu toe". Een van de verworvenheden van ons subsidiesysteem is dal je je daar niet zo om hoeft te bekommeren, bedoel je dat? „Nou, ik heb wel graag publiek. Wat ik doe, dat doe ik om te laten zien in voorstellingen en daar heb ik graag publiek bij. En stel dat cr op ccn gegeven moment echt niemand meer komt kijken...tja... dan moet je gewoon ophouden. Dan zou ik mis schien vuilnisman worden., of straatveger". Hij glimlacht alsof hij een mooi visioen krijgt en zegt dan heel beslist: „Ja, dat lijkt me een heel goed beeld, straatveger, ha, heel goed beeld lijkt me dat". (Vrijdagavond 9 december, Schouw burg Middelburg, 20.00 uur). Speler Binnen Hauser Orkater en de later daarvan afgeleide groep 'De Horde' heeft Jim van der Woude steeds een opmerkelijke rol gespeeld. Hij leek vaak niet eens werkelijk onderdeel van het geheel uit te maken, maar je kon hem ook niet weg denken. In latere voorstellingen, zoals de 'Wan- gedachte' leek hij er meer bij be trokken, evenals in de produktie 'Ik mag zo graag eenvoudig stil'. Van der Woude: „Ik noem mezelf liever speler dan acteur. Een acteur leert rollen en ik verdiep me in mezelf, in situaties die daarmee te maken hebben. Dingen van mensen om je heen vang je op, natuurlijk, maar die smelt je in jezelf samen". Er valt even een stilte Dan: „Tot nu toe is dat tenminste zo gegaan. Ik weet niet of dat wel zo vol te houden is. Fysiek, maar ook geestelijk is het soms erg zwaar. Dat bedoel ik niet al te dramatisch, maar het is moeilijk om afstand te nemen, zeker als het met jezelf te maken heeft. Een ac teur. nou ja. die trekt zijn jas uit en hij is weer zichzelf. Bij my is dat anders, ik heb die jas niet aangetrok ken". Hij kijkt weer even stil en zegt: „Ik heb de indruk dat het nogal zwaar voor me is. maar soms denk ik zelfs dat ik het met meer volhoud. Dat zijn ook de momenten dat je eigenlijk wilt stoppen" Toe ml Bij 'toeval' is Jim van der Woude bij het theater terechtgekomen. Eigen lijk is hij beeldend kunstenaar. ,,Ik zat op de Rietveld Academie, bij Alex van Warmerdam. Hij was toen met zijn broers en met de Hausers in de weer in het 'Witte Tejater' in IJmuiden en hij vroeg me om mee te doen. Ik weet dus niets van theater, ik heb alles uit de praktijk Nog niet zo lang geleden kreeg ik een boekje over Arthaud waarin hij alle literaire taal op toneel afzweert. Hij moet niets hebben van boekentaal en dat spreekt mij erg aan. Ja. ik ben bij toeval het theater in geschoven. Schilderen en grafiek deed ik eigen lijk Soms zou ik wel eens willen weten wat ik eigenlijk nu zou maken als ik nog met beeldende kunst bezig was". Je kon helemaal niets op theaterge- bied... „Ik heb eigenlijk nog steeds het gevoel Wat kan ik nou? Het goeie van theater en dat heeft film niet is de grote directheid. Per voor stelling heb ik het gevoel of ik zou dat moeten hebben dat ik weer helemaal van voren af aan begonnen ben. En krijg ik het dan weer net zo Jim van der Woude ADVERTENTIE TDK Extra High Grade ïj VIDEOCASSETTES - KONTINU HAARSCHERP BEELD - BLIJVEND NATUURLIJKE KLEUREN - STEEDS STABIELE WEERGAVE - VOORTDUREND VLEKKELOOS TERUGZIEN

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1983 | | pagina 9