KLEINE LUXE
ANDLOPERS
verkleedpartij
voor kinderen
DIGNA BLAAUW
een vrouw die
de draad nooit
kwijt raakt
!PZC
najaar '83
WOENSDAG 5 OKTOBER 1983
kinder- en breimode
Of je nu van sportieve kleren houdt, er net zo uit wilt zien als je favoriete rockster, je je
lekker voelt in 'vagebond' kleren of er misschien wel van droomt ooit vliegenier te
(orden, het kan allemaal wat de kinderkleren betreft, want ze zijn deze winter afgestemd op
irschillende kleed-sferen waarin elk kind zich zal kunnen vinden.
•nware verkleedpartij dus, met een mogelijkheid om in een handomdraai een metamorfose te
(dergaan van keurig naar gemaakt slordig en zelfs haveloos ogende outfits. Een eventuele
foorziene scheur in de broek hoeft de moeders geen hoofdbrekens meer te kosten. Het is nu
.ele mode.
kleur en variatie zal het deze winter niet ontbreken. De kleuren zijn warm en vrolijk. Fel
[öd, geel, groen en blauw worden dikwijls gecombineerd met grijs en zwart. Kleurcontrasten
jen we met name veel bij combinaties van verschillende kledingstukken.
hrtief
i modeseizoen is er nog denkbaar
inder de nodige sportinvloeden voor
"derkleding en ook deze winter
kt een groot stuk inspiratie in
Meve sports die diverse vertalingen
Sr sportief belijnde outfits leveren,
t zijn vrolijke stemmingmakers in
urige pakken en jurken met gema-
;eerde details tot en met swea-
en joggingpakken vol sporten
Ssoccer, Americanfootball en base-
invloeden. De broeken hebben
mtrastpassen en -stukken, deelna-
nmet ritszakken en opgestikte bie-
i. De truien hebben vleermuismou-
1 of openvallende plooien, doorge
ste passen en panden en cols met
et. De eventuele bodywarmer is
.agloos zodat hetgeen eronder ge-
gen wordt extra goed uitkomt,
{anoraks, blousons en parka's, uit
i sportieve genre laten een flink
wintersportbeïnvloeding zien.
jassende broeken doen daar nog
a schepje bovenop.
beiers
isiekers als de blazer, de overgooi-
die gemakkelijk over een bloesje,
of sweatshirt gedragen kunnen
[orden., maar ook gebreide truien en
vesten, klokrokken en strakke broe
ken zijn kledingstukken die een groot
stuk inspiratie ontlenen aan de roek-
and roll-periode uit de jaren vijftig.
Deze roek-invloeden worden gemixed
met preppy- en campusstijlen zodat
er allerlei nieuwe tendensen worden
aangedragen.
Lieve, hooggesloten bloesjes, broe
krokken en winterbermuda's, alles
wordt qua kleur, dessinering en print beroepen
in een rock roll-toonzetting ge-
bracht.
vagebond
Wie had ooit gedacht dat onze kinde
ren (maar ook de groten!) er in het
midden van de jaren '80 nog als
landlopers zouden bijlopen? Luxe
landlopers, dat wel, waarbij kleedge
woontes van nomadenstammen uit
het koude Noorden worden gecombi
neerd met Amerikaanse crisismode
uit de jaren '30. Uiteraard met een
hele grote knipoog, want vagebond
kinderen uit 1983 zitten beslist niet bij
de pakken neer. Ze gaan, integendeel,
met veel plezier als 'luxe-armoedzaai
ers' door het leven.
In cape's, poncho's en omslagdoeken
over grof gebreide truien en vesten. In
ruime salopettes en werkmansbroken
vol stofcontrasten en opgestikte'zak
ken. In warme dekenjassen, bodywar-
Foto: winterkleren voor
peuterskleuters, scho-
lers en tieners zijn er
volop. Klassieke jurkjes
met hagelwitte kraagjes
m vooral strepen,
bloemmotiejjes en rui
ten, overgooiers met bij
passende truien, stoere
ribbroeken met zakken
op de pijpen, gedragen
onder een velourstrui
die een ingezette kraag
met rits heeft, maar ook
minibroekrokjes van
corduroy met canvas
garneringen.
mers, jacks en parka's en in ruime
rokken met dubbele panden of aange
zette stroken. De details dragen ook
een steentje bij: dekenstiksels, lum
mels, ritsen, houtje-touwtje-sluitin
gen, tunnels in de taille of bij de zoom,
grote zakken, patchworkprints, stoere
kousen en beenwarmers en niet te
vergeten sportieve bergschoenen.
Welk kind droomt er niet van ooit net
zo te worden als zijn vader, en met
name kleren uit die beroepen waarbij
een uniform (beroepskleding) komt
kijken spreken de kinderen erg aan.
Resultaat is dat legio typen beroeps
kleding belijningen en kenmerkende
details leveren voor functionele kin
derkleren-
De outfit van de pompbediende bij
voorbeeld, die van de (winter)schilder.
de mecanicien, de autocoureur, de
vliegenier, houthakker of de schipper.
Jacks en heuplange jassen hebben
dan ook vaak uitgewerkte vormen vol
stofcontrasten, ritszakken, klitte-
band. dubbele sluitingen, metalen ge
spen en grote zakken. De broeken zijn
'versierd' met allerhande details als
lummels, ritsbandplooien, zijpassen
in contraststoffen, asseerde kniestuk
ken, drukknopen, omslagen, kleurige
biezen, boorden en stikkels.
Foto rechts: ruime
vleermuistrui met enor
me kol in een prachtig
kleurrijk streepdessin.
Ook de bijpassende ba
ret is eigen ontwerp.
Foto links: Digna
Blaauw (links) en doch
ter in haar eigen ont-
werpen, germaakt in de
favoriete tinten naturel
voor de jas die ze zelf
draagt en het meerdeli
ge pak met jas rechts
waarin ze ook zwart
heeft verwerkt. Kenmer
kend voor haar zijn de
afknoopbare pellerines.
Als ik mijn leven vergelijk met dat van andere vrouwen, besef ik dat ik een lot uit de loterij heb." Aan het
woord is Digna Blaauw uit Terneuzen, 51 jaar. ontwerpster van exclusieve breimode, die ze creëert in een
n atelier achter de koffieshop Artikof waar haar man de scepter zwaait. In Zeeuwsch-Vlaanderen is ze inmiddels
eenm begrip. Zo zelfs, dat het bestuur van het Terneuzens Museum het verantwoordt achtte haar daar te laten
exposeren. „Een hele eer", zegt ze zelf. Ze is er trots op en hoopt daardoor ook buiten Zeeuwsch-Vlaanderen wat meer
bekendheid te krijgen.
Ons gesprek vindt plaats in de Bres-
kense galerie waar ze op dat moment
exposeert en waar ze die bewuste dag
's avonds tevens een korte mode
impressie presenteert.
Uiterst actief, boordevol ideeën, niet
te stuiten en altijd vergezeld van een
schaterende lach Digna Blaauw. een
laatbloeier, dat ook. Op haar achten
dertigste vond ze het tijd worden zich
wat meer te ontplooien en via potten
bakken, keramiek werk en het maken
en ontwerpen van wandkleden kwam
ze terecht in de breimode. Een oplei
ding had ze er niet specifiek voor
gevolgd. „Ik heb als zestienjarig meis
je in Middelburg de modevakschool
gezocht en ontwerpen heb ik daar
grondig geleerd. Gebreid, nee dat heb
ik niet veel. Gewoon eens een trui
voor m'n kinderen." Acht jaar geleden
startte ze door toeval. Het koffiehuisje
dat ze samen met haar man kocht was
bedoeld als expositieruimte voor haar
wandkleden Wel verkocht ze er ook
wat kleding die ze versierde met ge
haakte randen. Die vielen echter zo in
de smaak bij de dames dat er vraag
kwam naar gehaakte kleding, en dat
gebeurde!
breien en haken
Breien en haken liggen niet zo ver uit
elkaar, dus ging ze zowel brei- als
haakmode ontwerpen en maken. Al
léén kon ze de vraag niet aan, dus
werkte ze samen met drie thuiswerk
sters. Elk jaar honderd modellen!
„Niet te doen eigenlijk", zegt ze er nu
„Het ging ten koste van mijn ontwer
pen. Tijdens de modeshows die ik
twee maal per jaar gaf moest ik op het
laatst constateren dat de kleren nét
niet waren geworden zoals ik me dat
had voorgesteld. Het groeide me bo
ven m'n hoofd, werd me te commer
cieel. Ik ben gaan minderen tot dertig
stuks per jaar en dat is precies ge
noeg. Die dertig ontwerpen zijn nu
echt af. en nu heb ik bij de modeshows
het gevoel dat ik er alles aan heb
gedaan wat nodig was."
Haar ontwerpen ontstaan spontaan.
Ze zet haar gedachten op papier,
verandert, werkt het wat meer uit, en
dan komt hetgeen ze zelf het belang
rijkste vindt: het bij elkaar zoeken
van de kleuren. „Ik heb cursussen
gegeven waarbij je de mensen alles
kunt leren, behalve kleurgevoel. Heb
ben ze dat niet dan mag je nóg zo
mooi kunnen breien en ontwerpen, er
komt niets uit," Ze vindt het haar
sterkste kant, dat combineren van de
juiste kleuren, waarbij de natuurtin-
ten haar lievelingskleuren zijn. Dat is
te zien in haar collectie waar elk
seizoen weer de tinten van moeder
natuur in terug te vinden zijn.
Als haar breisters met haar ontwer
pen beginnen wordt er eerst een klein
stuKje gebreid, vervolgens moet het
de toets der kritiek van de meesteres
doorstaan voor er verder gebreid mag
worden. „Niet goed", en dan bedoeld
ze met nadruk „als het ontwerp tegen
valt, dan wordt het uitgehaald. Net zo
lang tot het helemaal naar mijn zin
is."
De 'finishing touch' doet ze altijd zelf
Een gehaakt randje hier, een borduur-
seltje daar, wat kralen, een bandje en
dan niet te vergeten bijpassende
mutsjes, baretten, sjaals en stola's.
Zelfs een paraplu krijgt ze uit haar
vaardige vingers. Alle kleren, en dat
reikt van pullovers tot japonnen, pak
ken, joyeuze capes en zelfs lange
broeken worden met de hand gebreid
van wolsoorten die ze betrekt uit
Ierland en van fabrieken die wollen
bekleding voor meubelen maken.
Slechts de laatste tijd verwerkt ze met
haar breisters de uiterst dunne ga
rens zoals zijdemengingen, op de ma
chine. Handwerk komt er altijd aan te
pas voor de afwerking.
bij de tijd
Samen met haar man reist ze veel en
geeft haar ogen daarbij goed de kost
om bij de tijd te blijven." In Parijs
bijvoorbeeld duik ik allerlei winkel
tjes in en ga 'terrasje-zitten' omdat
veel ideeën op straat liggen. Soms zie
ik een leuke mouw, dan weer een
mooie kraagvorm. Ik combineer dan,
verzin zelf weer wat en kijk veel in
modebladen. Van te voren staat nooit
vast hoe het uiteindelijk wordt ook
al heb ik een ontwerp gemaakt. Bij
het afwerken groeit het onder mijn
handen, soms hoef ik amper nog wat
te 'versieren' omdat de kleuren en het
ontwerp werkelijk af zijn."
Ooit spon en verfde ze haar wolsoor-
ten zelf, maar dat werd te tijdrovend,
waardoor haar modellen te veel moes
ten gaan kosten. Wie nü haar prijzen,
die toch puur handwerk zijn vergelijkt
met confectie vraagt zich af hoe ze het
er voor kan geven, zeker als ze daarbij
vertelt dat ze aan sommige ontwerpen
zes tot acht weken bezig zijn. Ze doelt
daarbij op een gebroken wit complet
dat van een uiterst fijne draad ge
haakt is in ajourpatroon. Ondanks
het feit dat haar meeste klanten uit de
omgeving komen heeft ze toch een
kleine groep supporters in Amster
dam en zelfs in Friesland waar een
groepje dames zit die elk jaar voor de
modeshow overkomen om hun garde
robe aan te vullen.
Aan het eind van de middag is ze
duidelijk vermoeid en lijkt wat teleur
gesteld als ze verteld dat ze dolgraag
een winkeltje zou willen starten in
Middelburg. Hoge huren houden haar
daarvan tegen, 's Avonds tijdens de
modeshow is ze echter weer één en al
bedrijvigheid.
Echtgenoot Pieter heeft er voor ge
zorgd dat alle kleren ter bestemde
plekke zijn. dochters Hilda en Marjan
zijn uit Middelburg gearriveerd om
moeders ontwerpen met veel flair
voor het voetlicht te brengen.
Staande achter de microfoon tijdens
de modepresentatie belooft ze het
publiek de galerie na afloop van de
show nog een uur open te doen.
Digna Blaauw. ze is niet klein te
krijgen. Als ik het zaaltje, na afscheid
van haar te hebben genomen verlaat,
hoor ik in de verte weer haar vrolijke
schaterlach.