KLEINE LUXE ANDLOPERS verkleedpartij voor kinderen DIGNA BLAAUW een vrouw die de draad nooit kwijt raakt !PZC najaar '83 WOENSDAG 5 OKTOBER 1983 kinder- en breimode Of je nu van sportieve kleren houdt, er net zo uit wilt zien als je favoriete rockster, je je lekker voelt in 'vagebond' kleren of er misschien wel van droomt ooit vliegenier te (orden, het kan allemaal wat de kinderkleren betreft, want ze zijn deze winter afgestemd op irschillende kleed-sferen waarin elk kind zich zal kunnen vinden. •nware verkleedpartij dus, met een mogelijkheid om in een handomdraai een metamorfose te (dergaan van keurig naar gemaakt slordig en zelfs haveloos ogende outfits. Een eventuele foorziene scheur in de broek hoeft de moeders geen hoofdbrekens meer te kosten. Het is nu .ele mode. kleur en variatie zal het deze winter niet ontbreken. De kleuren zijn warm en vrolijk. Fel [öd, geel, groen en blauw worden dikwijls gecombineerd met grijs en zwart. Kleurcontrasten jen we met name veel bij combinaties van verschillende kledingstukken. hrtief i modeseizoen is er nog denkbaar inder de nodige sportinvloeden voor "derkleding en ook deze winter kt een groot stuk inspiratie in Meve sports die diverse vertalingen Sr sportief belijnde outfits leveren, t zijn vrolijke stemmingmakers in urige pakken en jurken met gema- ;eerde details tot en met swea- en joggingpakken vol sporten Ssoccer, Americanfootball en base- invloeden. De broeken hebben mtrastpassen en -stukken, deelna- nmet ritszakken en opgestikte bie- i. De truien hebben vleermuismou- 1 of openvallende plooien, doorge ste passen en panden en cols met et. De eventuele bodywarmer is .agloos zodat hetgeen eronder ge- gen wordt extra goed uitkomt, {anoraks, blousons en parka's, uit i sportieve genre laten een flink wintersportbeïnvloeding zien. jassende broeken doen daar nog a schepje bovenop. beiers isiekers als de blazer, de overgooi- die gemakkelijk over een bloesje, of sweatshirt gedragen kunnen [orden., maar ook gebreide truien en vesten, klokrokken en strakke broe ken zijn kledingstukken die een groot stuk inspiratie ontlenen aan de roek- and roll-periode uit de jaren vijftig. Deze roek-invloeden worden gemixed met preppy- en campusstijlen zodat er allerlei nieuwe tendensen worden aangedragen. Lieve, hooggesloten bloesjes, broe krokken en winterbermuda's, alles wordt qua kleur, dessinering en print beroepen in een rock roll-toonzetting ge- bracht. vagebond Wie had ooit gedacht dat onze kinde ren (maar ook de groten!) er in het midden van de jaren '80 nog als landlopers zouden bijlopen? Luxe landlopers, dat wel, waarbij kleedge woontes van nomadenstammen uit het koude Noorden worden gecombi neerd met Amerikaanse crisismode uit de jaren '30. Uiteraard met een hele grote knipoog, want vagebond kinderen uit 1983 zitten beslist niet bij de pakken neer. Ze gaan, integendeel, met veel plezier als 'luxe-armoedzaai ers' door het leven. In cape's, poncho's en omslagdoeken over grof gebreide truien en vesten. In ruime salopettes en werkmansbroken vol stofcontrasten en opgestikte'zak ken. In warme dekenjassen, bodywar- Foto: winterkleren voor peuterskleuters, scho- lers en tieners zijn er volop. Klassieke jurkjes met hagelwitte kraagjes m vooral strepen, bloemmotiejjes en rui ten, overgooiers met bij passende truien, stoere ribbroeken met zakken op de pijpen, gedragen onder een velourstrui die een ingezette kraag met rits heeft, maar ook minibroekrokjes van corduroy met canvas garneringen. mers, jacks en parka's en in ruime rokken met dubbele panden of aange zette stroken. De details dragen ook een steentje bij: dekenstiksels, lum mels, ritsen, houtje-touwtje-sluitin gen, tunnels in de taille of bij de zoom, grote zakken, patchworkprints, stoere kousen en beenwarmers en niet te vergeten sportieve bergschoenen. Welk kind droomt er niet van ooit net zo te worden als zijn vader, en met name kleren uit die beroepen waarbij een uniform (beroepskleding) komt kijken spreken de kinderen erg aan. Resultaat is dat legio typen beroeps kleding belijningen en kenmerkende details leveren voor functionele kin derkleren- De outfit van de pompbediende bij voorbeeld, die van de (winter)schilder. de mecanicien, de autocoureur, de vliegenier, houthakker of de schipper. Jacks en heuplange jassen hebben dan ook vaak uitgewerkte vormen vol stofcontrasten, ritszakken, klitte- band. dubbele sluitingen, metalen ge spen en grote zakken. De broeken zijn 'versierd' met allerhande details als lummels, ritsbandplooien, zijpassen in contraststoffen, asseerde kniestuk ken, drukknopen, omslagen, kleurige biezen, boorden en stikkels. Foto rechts: ruime vleermuistrui met enor me kol in een prachtig kleurrijk streepdessin. Ook de bijpassende ba ret is eigen ontwerp. Foto links: Digna Blaauw (links) en doch ter in haar eigen ont- werpen, germaakt in de favoriete tinten naturel voor de jas die ze zelf draagt en het meerdeli ge pak met jas rechts waarin ze ook zwart heeft verwerkt. Kenmer kend voor haar zijn de afknoopbare pellerines. Als ik mijn leven vergelijk met dat van andere vrouwen, besef ik dat ik een lot uit de loterij heb." Aan het woord is Digna Blaauw uit Terneuzen, 51 jaar. ontwerpster van exclusieve breimode, die ze creëert in een n atelier achter de koffieshop Artikof waar haar man de scepter zwaait. In Zeeuwsch-Vlaanderen is ze inmiddels eenm begrip. Zo zelfs, dat het bestuur van het Terneuzens Museum het verantwoordt achtte haar daar te laten exposeren. „Een hele eer", zegt ze zelf. Ze is er trots op en hoopt daardoor ook buiten Zeeuwsch-Vlaanderen wat meer bekendheid te krijgen. Ons gesprek vindt plaats in de Bres- kense galerie waar ze op dat moment exposeert en waar ze die bewuste dag 's avonds tevens een korte mode impressie presenteert. Uiterst actief, boordevol ideeën, niet te stuiten en altijd vergezeld van een schaterende lach Digna Blaauw. een laatbloeier, dat ook. Op haar achten dertigste vond ze het tijd worden zich wat meer te ontplooien en via potten bakken, keramiek werk en het maken en ontwerpen van wandkleden kwam ze terecht in de breimode. Een oplei ding had ze er niet specifiek voor gevolgd. „Ik heb als zestienjarig meis je in Middelburg de modevakschool gezocht en ontwerpen heb ik daar grondig geleerd. Gebreid, nee dat heb ik niet veel. Gewoon eens een trui voor m'n kinderen." Acht jaar geleden startte ze door toeval. Het koffiehuisje dat ze samen met haar man kocht was bedoeld als expositieruimte voor haar wandkleden Wel verkocht ze er ook wat kleding die ze versierde met ge haakte randen. Die vielen echter zo in de smaak bij de dames dat er vraag kwam naar gehaakte kleding, en dat gebeurde! breien en haken Breien en haken liggen niet zo ver uit elkaar, dus ging ze zowel brei- als haakmode ontwerpen en maken. Al léén kon ze de vraag niet aan, dus werkte ze samen met drie thuiswerk sters. Elk jaar honderd modellen! „Niet te doen eigenlijk", zegt ze er nu „Het ging ten koste van mijn ontwer pen. Tijdens de modeshows die ik twee maal per jaar gaf moest ik op het laatst constateren dat de kleren nét niet waren geworden zoals ik me dat had voorgesteld. Het groeide me bo ven m'n hoofd, werd me te commer cieel. Ik ben gaan minderen tot dertig stuks per jaar en dat is precies ge noeg. Die dertig ontwerpen zijn nu echt af. en nu heb ik bij de modeshows het gevoel dat ik er alles aan heb gedaan wat nodig was." Haar ontwerpen ontstaan spontaan. Ze zet haar gedachten op papier, verandert, werkt het wat meer uit, en dan komt hetgeen ze zelf het belang rijkste vindt: het bij elkaar zoeken van de kleuren. „Ik heb cursussen gegeven waarbij je de mensen alles kunt leren, behalve kleurgevoel. Heb ben ze dat niet dan mag je nóg zo mooi kunnen breien en ontwerpen, er komt niets uit," Ze vindt het haar sterkste kant, dat combineren van de juiste kleuren, waarbij de natuurtin- ten haar lievelingskleuren zijn. Dat is te zien in haar collectie waar elk seizoen weer de tinten van moeder natuur in terug te vinden zijn. Als haar breisters met haar ontwer pen beginnen wordt er eerst een klein stuKje gebreid, vervolgens moet het de toets der kritiek van de meesteres doorstaan voor er verder gebreid mag worden. „Niet goed", en dan bedoeld ze met nadruk „als het ontwerp tegen valt, dan wordt het uitgehaald. Net zo lang tot het helemaal naar mijn zin is." De 'finishing touch' doet ze altijd zelf Een gehaakt randje hier, een borduur- seltje daar, wat kralen, een bandje en dan niet te vergeten bijpassende mutsjes, baretten, sjaals en stola's. Zelfs een paraplu krijgt ze uit haar vaardige vingers. Alle kleren, en dat reikt van pullovers tot japonnen, pak ken, joyeuze capes en zelfs lange broeken worden met de hand gebreid van wolsoorten die ze betrekt uit Ierland en van fabrieken die wollen bekleding voor meubelen maken. Slechts de laatste tijd verwerkt ze met haar breisters de uiterst dunne ga rens zoals zijdemengingen, op de ma chine. Handwerk komt er altijd aan te pas voor de afwerking. bij de tijd Samen met haar man reist ze veel en geeft haar ogen daarbij goed de kost om bij de tijd te blijven." In Parijs bijvoorbeeld duik ik allerlei winkel tjes in en ga 'terrasje-zitten' omdat veel ideeën op straat liggen. Soms zie ik een leuke mouw, dan weer een mooie kraagvorm. Ik combineer dan, verzin zelf weer wat en kijk veel in modebladen. Van te voren staat nooit vast hoe het uiteindelijk wordt ook al heb ik een ontwerp gemaakt. Bij het afwerken groeit het onder mijn handen, soms hoef ik amper nog wat te 'versieren' omdat de kleuren en het ontwerp werkelijk af zijn." Ooit spon en verfde ze haar wolsoor- ten zelf, maar dat werd te tijdrovend, waardoor haar modellen te veel moes ten gaan kosten. Wie nü haar prijzen, die toch puur handwerk zijn vergelijkt met confectie vraagt zich af hoe ze het er voor kan geven, zeker als ze daarbij vertelt dat ze aan sommige ontwerpen zes tot acht weken bezig zijn. Ze doelt daarbij op een gebroken wit complet dat van een uiterst fijne draad ge haakt is in ajourpatroon. Ondanks het feit dat haar meeste klanten uit de omgeving komen heeft ze toch een kleine groep supporters in Amster dam en zelfs in Friesland waar een groepje dames zit die elk jaar voor de modeshow overkomen om hun garde robe aan te vullen. Aan het eind van de middag is ze duidelijk vermoeid en lijkt wat teleur gesteld als ze verteld dat ze dolgraag een winkeltje zou willen starten in Middelburg. Hoge huren houden haar daarvan tegen, 's Avonds tijdens de modeshow is ze echter weer één en al bedrijvigheid. Echtgenoot Pieter heeft er voor ge zorgd dat alle kleren ter bestemde plekke zijn. dochters Hilda en Marjan zijn uit Middelburg gearriveerd om moeders ontwerpen met veel flair voor het voetlicht te brengen. Staande achter de microfoon tijdens de modepresentatie belooft ze het publiek de galerie na afloop van de show nog een uur open te doen. Digna Blaauw. ze is niet klein te krijgen. Als ik het zaaltje, na afscheid van haar te hebben genomen verlaat, hoor ik in de verte weer haar vrolijke schaterlach.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1983 | | pagina 43