DETECTIVE de angst voor de chantage BELASTING de toerist als melkkoe JJ' PZC/ weekendkrant MVas. .1 138ITERDAG 20 AUGUSTUS 1983 23 Het publiek hoort maar weinig over privé-detectives in Nederland. Slechts bij hoge uitzondering dringt er eens een zaak door tot de publiciteit. Maar het verschijnsel eperkt zich niet tot Amerika, want ho derden speurders verdienen ook in ons land stil orsend achter de schermen hun dagelijks brood. oeveel privé-detectives ons land precies telt, is niet na te gaan. In theorie kan iedereen zich ive-detective noemen, met of zonder relevante vooropleiding. In de praktijk gebeurt dat ik. 'schoon te maken' dat wil zeggen op afluisterapparatuur nakijken voor dat een belangrijke vergadering kan beginnen in failliet gegane winkeliers tot oud- fiüemensen men kan ze als pnvé- ■ctive tegenkomen Ook part-ti- bs bestaan, zoals bijvoorbeeld die -detective die met zijn speur- bezig is en ook nog een café leert. is In ons land nauwelijks serieus dacht aan het verschijnsel privé- uder geschnken Er is slee ts een ptie van een student van de Ne- landse politieacademie, die een iie enquête onder de privé-detecti- heeft gehouden iIdgroei jtns M. J. M. Campman, de schrij- an die scriptie, en P. A. Mars- ipraktizerend privé-detective. is door de oncontroleerbaarheid ake van wildgroei van detectives, sman, die zelf twee jaar geleden ontslag bij de politie nam en riichzelf begon als privé-detecti- „Het is een wirwar van mensen zich ermee bezighoudt. In feite iedereen vandaag beginnen ais ^detective. En dat gebeurt ook. de ene kant heb je de gerenom- trde bedrijven met jarenlange er- tof en aan de andere kant staat de lelner, die zich voor privé-detccti- litgeeft". overgrote deel van de zaken van [^detectives wordt uitgevoerd in van bedrijven Het meest vterkmencl zijn fraudezaken, in- ïuak- en afluisterpreventie, opspo ren van goederen en personen (bij voorbeeld getuigen in een proces) en Btaedentenonderzoek Het werk rw:particulieren zoals echtschei- fcgen en wijzigingen van alimenta-. i-is volgens Marsman te verwaar- ■A Ie meeste detective-kantoren zijn ton Slechts een derde maakt ge- jilkvan vaste medewerkers. De rest Kt met part-timers, vrienden en Êe Marsman behoort bij de laat- categorie Hij werkt alleen, terwijl i vrouw de administratie bijhoudt de telefoon bedient als haar man klus' is. willen dat niet accepteren. Dat leidt dan tot fraude, wat typisch zaken zijn voor privé-detectives. Als de politie al tot vervolging overgaat, dan nog heeft het bedrijf liaar geld niet terug. Privé-detectives moeten voor bewij zen zorgen, die het bedrijf in een civiele procedure kan gebruiken om haar geld terug te krijgen", aldus Marsman. Daar komt bij dat nu ook bedrijven op de kleintjes gaan letten. Dat betekent voor pnvé-detectives opdrachten om gijs korevaar bijvoorbeeld de buitendiensten van bedrijven te controleren, als de direc tie ontevreden is over de productivi teit van dat personeel. Tenslotte willen steeds meer bedrij ven veiligheidsmaatregelen nemen te gen bednjfsspionage Marsman ver telt dat hij steeds vaker de opdracht krijgt een directie- of hotelkamer Hij verwijst daarbij naar de zaak in Groningen, waar een wegenbouwbe drijf afluisterapparatuur bij een con current plaatste. Het betrokken be drijf kon daardoor altijd goedkoper inschrijven en de opdrachten verwer ven „Het gaat hier slechts om het topje van de ijsberg", meent Mars man Vroeger hadden de bedrijven meer geld. maar minder geld over voor een privé-detective. Tegenwoor dig is het andersom, aldus de Eindho- vense speurder. Meer werk, meer mensen, verwacht Marsman. Daarmee zal de chaos in de speurderswereld nog toenemen. Nu al is er slechts een minderheid die voordat zij beginnen als privé-detec tive een politieopleiding hebben ge volgd. Dat zal er niet beter op wor den. Een grote meerderheid van de detectives willen daarom dat de overheid regelend optreedt. De meesten zijn het erover eens dat er dame i deel van de detectives adver- linde krant en de Gouden Gids. ir 'mond-tot-mond-reclame' lijkt belangrijkst te zijn voor de op- w van een klantenkring, menen «el Campman als Marsman. Op- chtgevers, die aan Campmans on- loek hebben meegewerkt, zijn :lal via deze laatste vorm van aan hun privé-detective ge- fanan „Ik krijg werk omdat ik m M kringen bekend ben Dat heb ik paam opgebouwd. Naarmate ik iltaten boek krijg ik opdrachten i schilder kan een pot verf laten len,maar ik niet. De basis van alles bet vertrouwen winnen van de ïachtgever. Als mensen naar mij tomen zonder dat ik reclame heb laakt bestaat dat vertrouwen al. men mij uit de Gouden Gids ik niet in sta dan moet dat trouwen nog worden waarge- !kt. Men begmt dan op de nullijn npman heeft ook onderzocht wat 'ó-detectives zoal gebruiken bij werk Iedere speurder gebruikt apparatuur en een auto Velen ten ook een fiets voor hun werk nmateriaal en video komt al wat ter voor. Tenslotte gebruiken mlgen nog afluisterapparatuur, lendetectoren en microscopen brengt nu iemand ertoe naar een Metective te stappen? Volgens apmans onderzoek is één van de aken dat de politie is overwerkt 5de stijgende criminaliteit en het ?ebrek van de politie kan slechts beperkt aantal uren aan één zaak leed worden. Een privé-detective 'rentegen is vrij om zoveel tijd erin "toppen als de opdrachtgever wil. lendien is een speurder maar met tegelijk bezig i beeft een privé-detective mets te »n met de interne regels van de be, Hij kan naar het buitenland n voor een onderzoek zonder dat toge besprekingen met de politie 'at land aan vooraf moeten gaan. endien is de privé-detective net zo Pkrachtig als een opdrachtgever omdat die er tenslotte zelf voor lalt. /n de Amerikaanse verschijning zijn de privé-detectives de mannen van de ruwe bolster en de blanke pil In hun tocht naar de oplossing der opdracht van de meestal rijke opdrachtgever struikelen zij in de regel over de lijken en de mooie vrouwen. De oplossing wordt na veel geweld gevonden ondanks de domme kracht van de politie. In vrijwel geen enkel opzicht kun nen de Nederlandse private eyes zoals de speurders in het Ameri kaans heten, van Phillip Marlowe of Mike Hammer zich in dit beeld vinden. Over het algemeen kan het beroep zich het beste vertalen in de sleutelwoorden ..routine" en ..ge duldig speurwerk" In Nederland kleeft aan het beroep nauwelijks gevaar. Bovendien werken de Ne derlandse speurders voor hel over grote deel van de tijd voor bedrij ven en niet voor particulieren Privé-detective is één van de weini ge beroepen waarvoor geen speci fieke opleiding vereist is Er be staat m Nederland eenvoudigweg geen school voor. In Belgie wel In Luik staat een school die schriftelij ke cursussen geeft in hel detective werk en binnenkort gaat in Ant werpen de school beginnen die de vereniging van Belgische prtvè-de- teclives hebben opgezet In ons land is men nog met zover Iedereen kan morgen met een pri- vé-detectivekantoor beginnen Er is op dit terrein geen wet of over heidsregel en er wordt ook niet aan gedacht om op korte termijn maat regelen te nemen Een bond of vereniging tan detectives, die daartoe het initiatief zou kunnen nemen, is er ook al met alhoewel de meerderheid van de privé-detecti ves blijkens een enquête voorstan der is van een bescherming en regeling van het beroep Hel wereldje van de privé-detective is voor de buitenstaander een ge sloten boek. Waar komen de speur ders vandaan, wie geeft hen op drachten. is er in de toekomst nog werk voor deze branche. Onze ver slaggever Gijs Korevaar nam een kijkje. een soort vergunningenstelsel moet komen voor vestiging als privé-detec tive Het ministerie van justitie kan dan controlerend optreden door aan het verstrekken van een vergunning voorwaarden te verbinden, zoals be trouwbaarheid en een goede boekhou ding. schriftelijk Een andere vrij algemeen geuite wens is verder een landelijk legiti matiebewijs voor detectives. Dit zou gekoppeld kunnen worden aan een 'school voor privé-detectives'. Zowel Campman als Marsman verwijzen daarbij naar Belgiè. In Luik staat de „Internationale school voor detecti ves-deskundigen". met vestigingen in Brussel. Parijs en Rome. Deze instelling geeft „onderwijs per briefwisseling in criminele onderzoe kingsmethodes". Op het programma staan onder meer opsporing en bewa king, vingerafdrukken maken en afne men, schaduwen van personen en wapenonderricht. In Belgie hebben de prive-detectives zich verenigd in het ..Coördinatie Co mité voor Detectives" Deze vereni ging is zelf een opleiding begonnen vanuit Antwerpen. Deze cursus is erkend door de overheid, die als het niveau van de afgestudeerden vol doende blijkt te zijn. bereid is officiële diploma's af te geven De Nederlandse overheid denkt er echter niet over om zich met de pnve-detectives in te laten. Er is geen enkel plan er wordt zelfs niet op gestudeerd om een vergunningen stelsel of een legitimatiebewijs in het leven te roepen. Ingrijpen zou ook geheel tegen het beleid van het huidi ge kabinet zijn, die juist het aantal regels wil verminderen De enige mo gelijkheid voor de pnvé-detectives is zich naar voorbeeld van de Belgen te verenigen en zelf met pasjes en oplei dingen te komen. bescherming bij de branche betrokken perso- «erwachten dat er de komende 01 steeds meer werk zal komen Privé-detectives, vooral onder «an de slechte economische landigheden. „Iedereen moet een ll Pie terug doen, maar sommigen Prive-detectives moeten in staat zijn een vertrouwensband op te bouwen met opdrachtgevers, meent Mars man. Daarnaast moet je goed op de hoogte zijn van de wetboeken voor strafrecht, burgerlijk en familie recht. Hoe kan je bewijsmateriaal voor een proces bij elkaar zoeken, zonder die wetten te kennen?, vraagt Marsman zich af. Verder wil hij dat er een bescherming komt van de 'tegenpartij' het on derwerp van het speurwerk. „Ik neem geen ongemotiveerde opdrachten aan Niemand ga ik achterna zitten zonder dat ik weet waarom en wat het doel ervan is. Als ik er wel zonder meer achteraan zou gaan. dan zie ik veel ongeoorloofde dingen, die mis schien niets met de zaak te maken hebben. Wat een man buiten kantoor uren doet. gaat mij niets aan. Alleen wat van belang is voor de opdracht vertel ik aan mijn klant en wat be langrijk is, dat besluit ik Campman meent dat iedere detective in de praktijk wel eens een 'duistere opdracht' tegen komt Zoals een de tective die gevraagd werd iemand op te sporen, terwijl hij gegronde ver moedens had dat het om de liquidatie van die persoon ging Deze detective weigerde de opdracht Een ander voorbeeld is een speurder die op dracht kreeg geld en goederen op te sporen in het kader van een boedel scheiding. Door een toeval kwam de opdrachtgever erachter dat de detec tive ook voor de tegenpartij werkte. chantage Dat is volgens Marsman nog het grootste gevaar, waar de detectives voor moeten waken. „Als je alles vertelt, wordt het erg gemakkelijk aanzet te geven tot chantage. Dat is het grootste gevaar van dit beroep en niet het contact met criminelen". Hu heeft hel dan slechts over het doorgeven van materiaal aan de op drachtgever. die daarmee het slacht offer kan afpersen. Hoe het zit met de kwaadwillende detective, die de gege vens boven tafel haalt, zwijgt hij. In de wirwar van detectives, incasso bureaus en bewakingsdiensten be staat geen enkele houvast om de opdrachten en taakuitoefening te om schrijven. Iedere zaak en iedere detec tive zoekt de beste methode zelf uit Spreek je honderd detectives dan hoor je even zovele technieken, meent hij Wel is het zo dat langzamerhand meerdere politiemensen dezelfde weg gaan als Marsman Na een keurige loopbaan bij de politie groeit het gevoel dat zij niet tot hun pensioen dat werk bij het korps willen blijven doen De kans kan zich dan voordoen zelf te beginnen, zoals Marsman. Die heeft de geboden kans gegrepen Inmiddels heeft hij al van oud-colle ga's gehoord die dat ook hebben gedaan. Logisch, vindt hij. „Door de werkdruk en het doorgaande specia lisme waardoor jc nooit zelf een hele zaak kan behandelen is het niet meer zo leuk bij de politie". X Al geruime tijd roepen het Nationaal Bureau voor Toerisme (NBT) en de VVV's om het hardst 'Lekker weg in eigen land'. Maar in hun streven het binnenlandse toerisme op te vijzelen, worden zij soms behoorlijk ge dwarsboomd door de lagere overheid. Terwijl de rijksoverheid tientallen miljoen uitgeeft om toeristen te lokken, verhogen sommige gemeenten op vaak drastische wijze de toeristenbelasting. Het is nog niet zo verschrikkelijk lang geleden, dat de consumenten bond in zo'n 250 Nederlandse ge meenten een onderzoek instelde naar de tarieven, die de recreant aan de gemeentelijke fiscus moet betalen voor een nachtje slapen. En daaruit bleek, dat het gros van die gemeen ten de toerist maar al te goed weet te vinden als het er om gaat het ge meentelijke spaarvarken te spekken. Deze week trok het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Oostburg onder druk van boze campinghouders voorlo pig een voorstel in om het volgend jaar de toeristenbelasting aanzien lijk te verhogen. Ook elders in het land zorgde de toeristenbelasting voor enige commotie. In het Overij- selse Haaksbergen leidden plannen om in die gemeente over te gaan tot invoering van een toeristen- en woonforensenbelasting eveneens tot het nodige tumult. Daar liepen cam- pinggasten in de raadszaal te hoop tegen het voornemen van burge meester en wethouders de verbhjfs- recreant een extra belastingcentje uit de zak te kloppen. omstreden De toeristenbelasting wederom ter discussie. De toeristentax. Het is van meet af aan een vrij omstreden zaak ge weest. Toen in het begin van de zeventiger jaren de eerste Zeeuwse gemeenten er toe over gingen een dergelijke belasting in te voeren, zorgde dat in menige raadszaal voor verhitte discussies tussen voor- en tegenstanders. Het motief van de gemeentebesturen om zo'n belasting te gaan heffen klonk alleszins redelijk. De recreatie- gemeenten - zo ongeveer luidt de redenering - betalen zich blauw aan allerlei voorzieningen om het de toe rist naar de zin te maken, het is met meer dan billijk dat die toerist daar iets voor terugbetaalt; dat geld stop pen we in een potje, en dat gebruiken we dan weer om nieuwe voorzienin gen te treffen Zo werd het gebracht. Maar alle goede voornemens ten spijt, de op brengst van de toeristenbelasting lijkt steeds meer gebruikt te worden als lapmiddel om de gaten in de gemeentebegroting te stoppen. Vijftien van de dertig Zeeuwse ge meenten heffen toeristenbelasting Van enige uniformiteit is geen spra ke De tarieven die de Zeeuwse ge meenten hanteren lopen sterk uit een De gemeente Tholen is het goedkoopst teen kwartje per over nachting). De gemeenten Goes en Westerschouwen rekenen het dubbe le en zijn daarmee het duurst In totaal bracht de toeristenbelas ting in Zeeland in '82 een dikke drie miljoen gulden op De gemeente Westerschouwen ontving het vong jaar verreweg het meest aan toeris tenbelasting ruim achthonderddui zend gulden De gemeente Vlissin- gen het minst, iets meer dan dertig mille. tarieven Meer dan de helft van de Zeeuwse gemeenten, waar de recreant toeris tenbelasting moet betalen, heeft het afgelopen jaar de tarieven weer ver hoogd. In Goes en Westerschouwen gingen de tarieven met zo'n tien procent omhoog. De toeristenbelas ting, een nieuw melkkoetje? Ja. zeggen organisaties als de Re- cron (bond van recreatie-onderne- mersi. de ANW (algemene Neder landse vereniging van VVV'si en de ANWB Het loopt zo'n vaart niet, zegt de Zeeuwse recreatie gedepu teerde J, B. Ventevogel. „De bruto-prijs van standplaatsen voor caravans en tenten wordt steeds hoger, doordat daarin de stij gende toeristenbelasting wordt door berekend De consument is daarvan de dupe en de ondernemer verdient er geen cent méér door De netto- prijs - wat de ondernemer in het handje krijgt - blijft bij de stijgende kosten gelijk of daalt zelfs" Een klacht van de heer B. Taanman van dick horst en willem van dam de Recron in Arnhem, de bond van recreatie-ondernemers. Hij is het he lemaal eens met de ANWB. die In haar vaktijdschrift Recreatie en Toe risme betoogt dat de gemeenten vakanties in ons land steeds duurder maken door de lokale en regionale belastingen en heffingen voortdu rend sterk te laten stijgen. Ons land behoort nu al - samen met Zwitser land en Italië, tot de duurste Europe se vakantielanden Mevrouw A. Eijkemans. staffunctio naris van de ANW in Hilversum (de algemene Nederlandse vereniging van VW'si, zegt Wij vinden die toeristenbelasting verwerpelijk, vooral ook omdat het geen bestem mingsbelasting is Met andere woor den de door de toeristenbelasting binnengehaalde gelden behoeven niet voor het toerisme te worden gebruikt De gemeenten mogen er rustig straatlantaarns voor plaatsen of rioleringen voor aanleggen. De belasting zou nog te billijken zijn, indien het geld ook inderdaad aan te toeristische voorzieningen ten goede zou komen" verschillen Gebrek aan uniformiteit. Grote verschillen in de tarieven, in de ene gemeente moet een toerist wel be lasting betalen, in een andere weer niet. MevrouW Eijkemans: „Als een gezin van vier personen in een ge meente met toeristenbelasting een vakantiehuisje huurt, moet dat ge zin bij een tarief van éen gulden per persoon per dag. voor zo'n bunga low tje al gauw vijfentwintig gulden per week meer betalen dan in een naburige gemeente zonder toeris tenbelasting. Dat is oneerlijke con currentie". In de ene gemeente wel, in de andere niet Het is een rommeltje, consta teert secretaris K J Coppoolse van de Recron-Zeeland. ..De toerist weet op den duur niet meer waar hij aan toe is En dat kan Wel eens vervelen de misverstanden geven bij de ein dafrekening. Wij hebben de minister al een paar keer gevraagd de ge meenten te dwingen enige uniformi teit in de toeristenbelasting aan te brengen. Maar de gemeenten zijn in dat opzicht autonoom, het is heel erg moeilijk om dat van bovenaf op te leggen" Klopt, zegt de Zeeuwse gedeputeer de Ventevogel. Het is een zaak van de gemeenten zelf. Ventevogel heeft overigens niet zo veel moeite met de tariefsverschillen. „Ik vind die ver schillen wel aanvaardbaar. De toeris tische 'impact' van Westerschouwen bijvoorbeeld is niet te vergelijken met die van een gemeente als Tho len. Als een gemeente de toerist goede recreatieve voorzieningen biedt, dan mag dat best tot uiting komen in de tarieven „Er zijn gemeentenzegt Recron- secretaris Coppoolse. „die de toeris tenbelasting uitsluitend gebruiken om de recreatieve voorzieningen te verbeteren Als het geld op die ma nier besteed wordt, dan kunnen wij daar vrede mee hebben Maar er zijn ook gemeenten, die gooien het in de grote pot en dekken daar de begro tingstekorten mee En daar zijn wij fel tegen gekant". Gedeputeerde Ventevogel wil er geen misverstand over laten be slaan: ook hij vindt dat de op brengst van de toeristenbelasting in principe uitsluitend aangewend mag worden om het de toerist nog meer naar de zin te maken. „Er wordt", zegt Ventevogel, „wel zo vaak gezegd dat gemeenten de toe ristenbelasting gebruiken om de be grotingstekorten te dekken, maar of dat ook zo is. dat weet ik niet. Zeker in belangrijke Zeeuwse recreatiege meenten als Westerschouwen. Valke- nisse. Oostburg en Domburg komen de opbrengsten - dacht ik - allemaal in de toeristische sfeer terecht" Gemeente Tarief '83 Geraamde opbrengst '83 Tarief '82 Opbrengst '82 Arnemuiden 46 ct 101 600.- 44 Ct 92 500.- Domburg 45 ct met bekend 40 Ct 361.000.- Mariekerke 40 ct 43.100.- 40 Ct 42.700.- Valkenisse 40 ct 299.000.- 35 ct 295 000.- yVeere 45 ct f 247 500.- 42 ct 260.000.- Vhssmgen 48 ct 29.200,- 46 ct 31.500.- Westkapelle 45 ct 132.000,- 45 Ct 153 400.- Tholen 25 ct 110.000.- 25 Ct 109.700,- Goes 50 ct 86.100.- - 45 ct 40.300.- Kortgene 44 ct 104.000.- 42 Ct 102.500.- Wissenkerke 42 ct 161.000.- 42 Ct 162.800.- Oostburg 45 ct 666 000.- 45 Ct 671 000- Bruinisse 30 ct ƒ113.000.- 36 Ct 120.000.- Duiveland 35 ct 90000.- 35 Ct 76.000,- Westerschouwen 50 ct 890.000.- 45 ct 828.600,-

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1983 | | pagina 23