'Gerard Nijboer
lieeft geen zorgen
Éieer over vorm
hoogspringer zit
bij het wereldrecord
Johan
Antheunisse
DE MARATHONS
VAN NIJBOER
IK KACHEL
MAAR EEN
EINDJE AAN
PZC/sP°rt
Xl^ARKOERS ERG ZWAAR
WK atletiek
1983 Helsinki
Ranglijst
DDY ANNYS ZONDAG BIJ DE FAVORIETEN
Middelburgse
atleet wil
weer
strijd maken
IIIPAG 12 AUGUSTUS 1983
17
J- elSINKI (GPD) „Vorige week zijn er nogal wat gekke
jooj lichten verschenen als zou ik een longaandoening hebben,
aardoor zou ik ook enkele dagen later naar Helsinki
srtrekken. Ik ben gewoon op de afgesproken tijd hier
oc* ingekomen. Helemaal klaar om zondag fit aan de marathon
beginnen'
het woord Gerard Nijboer, na Rob Druppers de tweede
roef die Nederland in dit YVK-atletiektoernooi heeft. Kort na
zilveren race van Rob Druppers dook Nijboer even in de
°er;; itacomben op om de Utrechter te feliciteren.
Ge 0 if016 witte pet en vrijetijdskle- vierende Gerard Nijboer. Hij geeft toe
ii; ng maakten hem voor de buiten- zich in de afgelopen weken wel eens
U icht haast onherkenbaar. Onder die zorgen te hebben gemaakt over die RisiCO* S
t een afgetraind gelaat en in die vorm, die topvorm die in Helsinki
éjetljdskleding een iets magerder nodig is.
(li ïorden Schaam. Ik heb wel eens vaker een verkoud-
eioL-
ie.:;
n nu
Vernet, noodgedwongen voor een pe-
nicillmekuur. „Bij mij zette de ver
koudheid zich door Het werd bijna
een kaakholte-ontsteking. Ik had
geen keus. Vorige week donderdag
liep de kuur af Ik heb dus weinig
tempowerk kunnen doen. Wel rustig
doorgetraind. Het enige wat ik kan
zeggen is dat ik goed uitgerust aan de
start kom", aldus de aankomend arts.
die op grond van zijn marathonresul
taat van eind vorig jaar in Eugene
(2.13.481 en zijn goede prestatie tijdens
de 30-kilometerinterland in Dor
drecht medio juni werd verkozen voor
Helsinki.
urorden lichaam.
oor de redelijk zware verkoudheid heid. maar die gaat altijd binnen de
eik toch heb gehad en die zo n week twee weken over. Nu duurde het lan-
dne heeft geduurd ben ik twee kilo ger Je weet datje risico's neemt als je
ie-,-allen De weegschaal geeft nu 68 blijft doortrainen. Het andere alterna-
oaan Geen probleem, vind ik. Het tief was het gebruik van medicijnen",
tagrijkste is dat ik hier in gcede Gerard Nijboer koos voor het eerste,
m gearriveerd ben", aldus de in de de tweede Nederlandse marathonlo
per in Helsinki, de Nijmegenaar Rudie
rond ekna Helsinki zijn 28e verjaardag
m di
na HELSINKI Op de rustdag van
de wereldkampioenschappen atle-
liek in Helsinki heeft de interna-
lionale vakbond voor lopers en
ggeïü loopsters bij monde van de Ameri-
vierfi feaanse Jacqueline Hansen ver
klaard alles in het werk te stellen
•an ij om voor de dames op de Olympi
sche Spelen in Los Angeles ook een
rijf en tien kilometer op het pro-
pamma te krijgen. Hansen zei. dat
de bond in ieder geval de zaak zal
liveI aankaarten bij het hoge gerechts-
Toe kof van de staat Californiè.
ïelfts Jet organisatiecomité van de
llympische Spelen is een commer-
leel gerichte maatschappij, die
issinHnoet gehoorzamen aan de Califor-
ïxvef! iscne wetten. In die wetten komt
zal ij ieel duidelijk tot uiting dat de
rechten van de vrouw gelijk zijn
aan die van de man. Op die gron
den gaan wij procederen aldus
Hansen
De Amerikaanse advocate werd tij
dens haar verklaring bijgestaan
door Grete Waitz en Mary Decker,
de wereldkampioenes op de mara
thon en 3000 meter
De IAAF overweegt in de toekomst
aan het damesprogramma van de
Olympische Spelen een 10.000 me
ter toe te voegen, maar denkt daar
bij aan Seoel 1988. niet aan volgend
jaar in Los Angeles. Daarnaast
heeft de- IAAF geen plannen tot
invoering van de vijf kilometer over
te gaan. omdat men de 3000 meter
wil handhaven.
[De damestop in Helsinki hield zich gisteren bezig met de komende Spelen
to Los Angeles. Mary Decker (goud op de drie kilometer en Grete Waitz
'die de marathon winbespreken dc eisen van de vakbond. De dames van
BW <fe lange afstand willen een vijf en een tien kilometer op het programma.
Na Dordrecht begon voor beiden een
erg moeilijke periode. Zeker voor de
bewust risico's nemende Gerard Nij
boer. Hij heeft de naam als geen
ander pijn te kunnen lijden. De in het
Drentse Uffelte wonende Daventria-
atleet calculeert dat in. Hij weet dat
atletiek op dit niveau betekent dat je
niet anders-doet dan een koorddan
ser, balanceren op een heel dunne
draad. Een heel klein foutje en je valt
diep, heel diep.
„In de laatste zes weken heb ik mijn
tranmgsprogramma van 220 kilome
ter per week kunnen afwerken, inclu
sief snelheidswerk en heuveltrairung
op de Holterberg. Daarnaast om snel
heid op te doen. verschillende wed
strijdjes. Maar vraag me niet wat dat
me allemaal heeft gekost"
„Tijdens die training heb ik erg veel
moeten afzien om toch aan die kilo
meters te komen Het gebeurde dat ik
soms vrijwel stil moest staan om uit te
hoesten. Enkele dagen heb ik ook
helemaal geen stem gehad. Maar ik
ben erdoorheen gekomen De ver
koudheid verdween in plaats van dat
deze verergerde. Voor hetzelfde geld
krijg je angina of zo
Nog een uitspraak van Gerard Nij
boer: „Als je me zag, ik was net een
ziek vogeltje. Ik dacht: Gerard jonge,
je loopt nooit meer. Je zult altijd
blijven strompelen". Een uitspraak
die hij eind '81 deed in Athene, bijna
een jaar vóór de Europese kampioen
schappen. De KNAU was toen op het
goede idee gekomen om hem en
vriendin Carry naar Griekenland te
sturen, waar de nog zwaargeblessccr-
de Gerard Nijboer tussen Marathon
en Athene een heel klein stukje pro
beerde te lopen.
Toch was Gerard Nijboer op tijd ge
reed voor die EK. waar hij voor de
tweede maal hard toesloeg In een
marathon, die hij nog steeds als
zwaarste ervaart vanwege die hitte,
de koolmonoxyde en de vraag die
almaar door hem heen speelde, waar
blijft de concurrentie? De concurren
tie die het even moeilijk had en met
kon aanhaken.
Dan nu Helsinki, waar de Nederland
se atleet, die toch wordt gezien als een
van de favorieten, voor zijn eerste
echt mondiale gevecht staat na de
Europese titelstrijd en het olympisch
toernooi van Moskou dat vanwege de
boycot aan topniveau had ingeboet.
Voor Gerard Nijboer is er één echte
favoriet, de Australiër Robert de
Castella, die in tegenstelling tot Nij
boer al heel vroeg in Finland was,
waar hij veel tramde met de recente
wereldkampioene Grete Waitz.
Nijboer loopt aan de leiding tijdens de marathon in Rotterdam Zondag in
Helsinki vreest de Nederlandse kanshebber vooral De Castella.
wordt het verschrikkelijk zwaar en
dat blijft zo tot aan de finish. Daar
zul je nog voldoende over moeten
hebben. Ik denk ook niet dat De
Castella zich laat verleiden tot een
hoog aanvangstempo. waarvoor wel
licht wel de Afrikanen gaan zorgen".
„Ik ken het parkoers, omdat ik het in
maart verkend heb. Verschrikkelijk
zwaar. De winnaar zal er zo n twee uur
en 12 minuten voor nodig hebben,
denk ik", aldus de part-time maat
schappelijk werker in de bejaarden
zorg. Nijboer onderstreept nogmaals
dat niet hij maar De Castella de
favoriet is met daarachter een reeks
kanshebbers als de tweevoudig olym
pisch kampioen Cierpinsky, de Belg
Parmentier. de Portugees Lopes enz.
Verstopt Nijboer zich wat achter de
Australische winnaar van de Rotter
damse marathon? „Neen. ik ben ge
woon realistisch. Het is ook bepaald
geen gebrek aan zelfvertrouwen, want
dat is gelijk aan dat voor Athene.
Misschien zelfs nog wat meer. want
dank zij de voortreffelijke organisatie
hier heb je nu niet de angst als voor de
EK, dat je onderweg straks op de
gek3te dingen stuit. Publiek dat de
weg smal maakt of problemen bij de
verversingsposten"
De Finse organisatoren verdienen die
pluim op de hoed. Want ondanks de
strenge, maar vaak onzichtbare be
waking verloopt alles op rolletjes.
Het belang van de atleet staat daar
bij centraal. Terwijl iri Nederland
zelfs bij een regionale wedstrijd een
atleet niet toegestaan zal worden een
vertesprong in te halen, kon dat in
Helsinki (Carl Lewis) wel. Voor wat
betreft de marathon gingen de orga
nisatoren zelfs zo ver dat ze voor de
lopers op diverse punten op het par
koers we's neerzetten.
HELSINKI (ANP) Dc wereldsei-
zoenranglijst marathon ziet er vóór
de wedstrijd om de wereldtitel als
volgt uit:
2 07 37 Robert de Castella i Ausi 11 Rotter
dam 09-04. *2 08 38 Toshihiko Seko Jap
Tokio 13-02. 2 08 39 Carlos Lopez iPon <21
Rotterdam "2 08 55 Takeshi Soh iJapi <21
Tokio. '209 00 Greg Meyer iVSn li Boston
18-04. -2 09 12 Rodolfo Gomez Mexi i3i
Tokio. 2 09 31 Ron Tabb iVSl 21 Boston,
2 09.43 Mike Gratton lEngi (li Londen
17-04; 2 09 57 Armand Parmentier (Bel) i4i
Rotterdam. 2 09 57 Berui Durden (VSi (3)
Boston. 2 10.06 Ed Mendoza (VS) (4) Bos
ton; *"2.10 08 Alberto Salazar (VS) (5) Rot
terdam. 2 10 12 Gerry Helme (Engl (2) Lon
den, 2 10.39 Dereji Nedi <Eth> <4Tokio:
2.10.47 Henrik Jurgensen (Den) '3i Londen
•i betekent start niet in Helsinki
Eigen race
„Verder heb ik me niet in de concur
rentie verdiept. Ik loop m'n eigen
race. Ik laat me de kop niet gek
maken door concurrenten die hard
weggaan. Op dit parkoers is dat
dodelijk. Bij het 35e kilometernunt
HELSINKI De WK-marathon van Helsinki betekent voor Gerard Nijboer
zijn achtste start voor een race over 42 kilometer en 195 meter sinds zijn
debuut in '79 in Enschede.
Tijdehs de zeven marathons kwam hij tot de volgende resultaten:
1979, Enschede; 2 16 48 (Nederlands kampioen).
1979. New York: 2.16.57 (elfde).
1980. Amsterdam 2 09.01 «op één na beste wereldprestatie aller tijdeni,
1980, Moskou: 2.11.20 (olympisch zilver).
1980. New York uitgevallen
1982, Athene: 2.15.16 (Europees kampioen).
1983, Rotterdam: 2.25.23 (zestiende)
idplaï
sdaf. 1SINKI (GPD) De Belgische
i9t 0rtsir',"'n,en hadden het een dag
vliet 'tCn van de meesl opvallende lioog-
QUljj. ("°nScn van dit seizoen over „die
Temfl Astrale, technisch vlekkeloze
gelwü 'P Hun enthousiasme was begrij-
'ft. Hun 24-jarige landgenoot Ed-
fcAnnvs ',ad in de aan'oop naar de
ÜrdU 311 ,,elsinki de hoogte van 2,34
'"La hroverbrugd. De vierde plaats op
j Ktuele wereldranglijst, maar op-
issu-l 'heiijker is nog dat Annvs maar
oys f '®eter lang is, en dus 48 centime-
:K> noger reikte dan zijn lichaams-
l lie.
o_ itistieken werden erbij gesleept en
lnLn vond men terug dat Franklin
zich wat dat betreft, dat „bo-
e.„-be lichaamslengte uit springen",
iuwfflj ^recordhouder mag noemen. De
reis 1.73 meter metende Ameri-
overbrugde namelijk (indoor)
1908 metef Het verschil: 59 centime-
l^iiiurl.jk is het onzin om dat reken-
®otje door te trekken en te zeg-
oat ik dus 1,86 meter plus 59
ureter moet kunnen springen,
•jou 2,45 meter zijn. Maar je kunt
°°k niet omheen, dat ik in Brussel
de op die 2,34 meter volgende hoogte
van 2,38 meter maar twee keer heel
nipt miste. Daarna heb ik de lat op
2,40 laten leggen. Dat deed ik voor het
publiek Misschien had ik het nog een
derde keer op 2.38 meter moeten
proberen", lacht de sympathieke
Belg. die bij een geslaagde derde
poging als wereldrecordhouder naar
Helsinki zou zijn gereisd.
„Die 2.34 meter is al mooi genoeg.
Hier in Finland heb ik nu al genoeg
belangsteUmg van de buitenlandse
pers. Als ik 2,38 zou hebben gespron
gen, zou ik helemaal geen rust hebben
gehad".
Die rust is de laatste dagen voor de
finale van zondag heilig voor de net
als leraar lichamelijke opvoeding af
gestudeerde Eddy Annys. die natuur
lijk niet uit het niets omhoog is geval
len.
Jeugdrecord
De onlangs getrouwde atleet uit Wil
rijk was altijd al een belofte. Zes jaar
geleden al, toen hij als achttienjarige
met 2,15 meter een Belgisch jeugdre
cord vestigde. Dit na een opmerkelij
ke ingreep van de kant van zijn
vader. Al op veel jeugdiger leeftijd
liet Eddy Annys zich namelijk al
zien. Maar zijn vader vond dat al dat
vele trainen niet erg bevorderlijk
was voor het afronden van het mid
delbare onderwijs.
Inderdaad een opmerkelijke ingreep,
want nogal wat pa's vinden het alleen
maar prachtig als zoonlief sportieve
successen boekt. Eddy Annys is er nu
blij om dat voor hem dat besluit toen
genomen werd.
„Te vaak wordt jong talent kapotge-
traind. Ik ben gaan tafeltennissen en
kwam weer fris terug op de atletiek
baan". klinkt het
Vooral dit jaar schrijft Eddy Annys
Belgische hoogspring-geschiedenis.
Hij bracht achtereenvolgens het na
tionale record op 2.26.2,28.2,29 en dus
2,34 meter „En die laatste sprong
moet hoger zijn geweest want ik heb
de lat met gevoeld".
Bij een geslaagde sprong is het altijd
moeilijk om te bepalen wat de marge
is. In België houden velen het erop dat
het best drie centimeter geweest kan
zijn. Net de afstand die Annys nu nog
scheidt van het wereldrecord van de
ook in Helsinki aanwezige Chinese
wereldrecordhouder Zhu Jlanhua
(2,37 meter)
Regelmatiger
„Het zou best kunnen dat ik inder
daad die 2,37 meter heb gesprongen,
ook in die net gemiste 2,38-meterpo-
ging. Dat ik met name dit jaar zo
goed ben gaan springen, schrijf ik toe
aan een regelmatiger leven dat ik na
mijn huwelijk heb gekregen. Als ka
merbewoner leef je toch heel anders.
Bovendien kon ik na het beëindigen
van m'n studie twee keer per dag
gaan trainen", aldus de hier in Hel
sinki door collega-hoogspringer Pe
ter Soeteweij vergezelde Eddv An
nys.
Soeteweij. die overigens niet als deel
nemer is afgevaardigd maar puur als
ondersteuning voor Annys. die er wei
nig voor voelt om zich in zijn eigen
land aan te sluiten bij de hoogspringe
ra die zich daar verzameld heeft rond
Guy Moreau Hij was een van de beste
Belgisnhe hoogshringers die nu een
aantal atleten rond zich verzameld
heeft, onder wie he onder wie het
kan vreemd lopen in de Belgische
atletiek spfingster Chris Soeteweij,
de zus van Reter, de persoonlijk bege
leider van Eddy Annys dus
In Helsinki op de trainmgsbaan is
Eddy Annys zich bewust van de be
langstelling die andere toppers deze
dagen voor zijn training hebben. „Het
deert me niet Ik kijk ook niet meer op
tegen Zhu Jianhua of de Westduitsers
Frommeyer, Tranhardt of de Russen
Ik moet bij de beste zes kunnen
eindigen. En als je zo ver doordringt is
ook een medaille mogelijk", klinkt het
vol zelfvertrouwen.
Hoogtepunten
De hoogspringfinale van zondag be
looft een van de hoogtepunten van
dit WK te worden. Liefst zestien
atleten overbrugden in de maanden
die aan Helsinki voorafgingen de 2.30
meter, met als absolute toppers Zhu
(2,37), de Rus Serreda (2,35) en de alle
drie 2,34 meter springende From
meyer, Tranhardt en Eddy Annys.
MIDDELBURG Die woensdagavond, vijf minuten na de 100 meter
wedstrijd voor senioren op de Middelburgse sintelbaan, informeert een
clubgenoot bij Johan Antheunisse naar de tijd van een collega-atleet op
de sprint „Is-ie al binnen dan", grapt Antheunisse en van diverse
kanten klnikt een schaterlach. Die ene opmerking is typerend voor de
terugkeer van Johan Antheunisse in atletiekland. De Middelburger is
een buitenbeentje. Drie jaar geleden hield hij het hardlopen voor
gezien. In die afgelopen periode veranderde hij geen spat. Nog altijd in
voor een geintje en nog altijd alle regels over trainingsmethoden aan
zijn laars lappend werkt hij aan een come-back. „Er zit bij mij nooit
veel lijn in".
Veel zin om te praten heeft Antheu
nisse niet. Laat me nou eerst maar
een paar wedstrijden lopen. Ik heb
nu nog mets te vertellen" Maar wie
de Middelburger een beetje kent
lacht bij zo n opmerking in zijn
vuistje. Uiteindelijk komt het tus
sen de bedrijven door toch tot een
gesprekje op de Middelburgse sin
telbaan. Antheunisse loopt eerst
een honderd meter (13.2 sec „Voor
de lol. Ik vind alles leuk", en vervol:
gens staat wat later op de avond
een vijf kilometer op het program
ma Dan wil ik toch wel goed
lopen". Tussendoor vindt hij toch
nog even de tijd
„Ik was bezig met een cursus hove
nier en dat was op een gegeven
moment echt niet meer met atle
tiek te combineren. Voor die cursus
moest ik bijvoorbeeld tekeningen
maken, maar als ik dat deed na een
uur trainen was ik lang niet zo
vingervast meer, dan ging ik zitten
bibberen. Toen zag ik het gewoon
met meer zo zitten, die atletiek".
Maar dat was niet de enige reden
waarom Johan Antheunisse zijn
atletiekplunje een tijdje in de kast
borg De Middelburgse atleet staat
erom bekend, dat hij nogal laco
niek tegenover de hele atletiek
staat, bovendien kan hij sterk rela
tiveren Ik heb trouwens nooit
jaren achtereen aan atletiek ge
daan Je moet er dan nogal veel
voor over hebben, terwijl er nog zo
veel andere leuke dingen zijn. Nee.
atletiek is voor mij niet zaligma
kend"
Onregelmatig
De Middelburgse atleet verdween
uiteindelijk drie jaar van het
strijdtoneel. „Achteraf denk ik:
'die drie jaar is eigenlijk te lang
geweest'. Ik heb echt maanden
gehad waarin ik helemaal niet
trainde. Misschien was ik wel wat
eerder teruggekomen als ik vorig
jaar de ziekte van Pfeiffer niet
gehad had. Op dit moment train ik
vrij hard. Onregelmatig trouwens
uok. Dan denk ik: 'ik heb dat al
lang niet gedaan, daar is het van
daag wel eens tijd voor'."
Toch is de come-back van de 34-
jarige Antheunisse opmerkelijk.
Op die leeftijd kan een atleet nog
wel de nodige jaren mee, maar
Antheunisse behoeft geen wereld
wonderen meer te verwachten.?
„Ach, wat stelt het nou eigenlijk
voor. Winnen is wel eens leuk. maar
op ons niveau is het ook ontzettend
betrekkelijk. En het blijft betrekke-
liik zolang je geen Olympisch kan
didaat bent", lacht Antheunisse.
die driejaar geleden nog beweerde
..er zijn in Middelburg geen atle
tiek verenigingen Die uitspraak is
hem in zijn woonplaats niet m dank
afgenomen. Maar de verhoudingen
bleken niet voorgoed verstoord,
want inmiddels is Antheunisse lid
van het Middelburgse Dynamo '70.
„Tijden veranderen. Dynamo is een
ontzettend grote en gezellige ver
eniging geworden".
Lauwe bedoening
„Ik wil gewoon meedraaien. Ik
hoef niet per sé te winnen, maar ik
vind het op dit moment een beetje
lauwe bedoening. Ik wil weer een
beetje strijd maken. Ik heb ge-
merkt dat de meesten vrij fanatiek
trainen. De Zeeuwse top, voor
zover je natuurlijk van een top
kunt spreken is vrij breed aan het
worden. Ik mis nu toch een beetje
sfeer. Een paar jaar geleden dacht
ik, dat het gezelliger was. Ik ben
nu op zoek naar een beetje plezier.
Het is voor mij nog steeds een
hobby. Ik zie het niet zitten om
gespannen naar een wedstrijd toe
te leven. Veertien dagen geleden,
toen ik m'n eerste wedstrijd liep,
was ik trouwens wel vrij gespan
nen. Ik vroeg me toen ook af wat ik
nou eigenlijk zocht".
Het waren geen ambities, die hem
terugvoerden naar de atletiekbaan,
hoewel Antheunisse graag nog eens
een marathon zou lopen .Maar
dan zou ik hem ook goed willen
lopen ook. Geen 2.40 of 2 50. Dat
zijn op zich wel goede tijden, maar
ik heb toch wat anders in gedach
ten Het lopen van een marathon
is overigens beslist geen heilig
voornemen van Antheunisse „Ik
vind eigenlijk alle onderdelen van
de atletiek wel leuk. Eigenlijk zou
je ook alles moeten kunnen. Kijk
maar naar iémand als Piet Vonck,
die kon toch ook een 1500 meter
onder de vier minuten lopen Spe
cialisatie zie je vrij veel in de atle
tiek Daar doe ik niet aan mee. Ik
kachel maar een eindje aan"
Johan Antheunisse
