ASSEMBLEE i Heroïneverstrekking, een zwakte-bod v: 'Vancouver' bepaalt toekomst oecumene Vierde machl maakt kleine luchtvaart 'vleugellam' HET LEVEN VAN DE WERELD oesus CHRIST «"IK UFEOFTHE WORLD WOENSDAG 13 JULI 1983 PZC/°P'n'e en achtergrond te Door Hans Willemsi ijfendertig jaar na zijn oprichting in het Amsterdamse Concertgebouw heeft de Wereldraad van Kerken nog altijd niet de pretentie namens de ganse christenheid te kunnen spreken. Van de 1,3 miljard christenen in de wereld behoren er 400 miljoen, een kwart dus, tot één van de 300 lid-kerken van de Wereldraad. Achthonderd miljoen rooms- katholieken en enkele honderden miljoenen evangelische christenen doen niet mee. Tocht is de Wereldraad in 1983 veel onvoldoende tegenkracht biedt tegen meer dan in 1948 een echt wereldwijd de secularisatie en onkerkelijkheid. Secretaris-generaal dr. Philip Potter christenen met wie de Wereldraad van Kerken sinds jaar en dag een gesprek op gang probeert te krijgen'5 Het thema van de Assemblee is de afgelopen jaren in het voorberei dingsmateriaal op tal van manieren uitgewerkt. In een vroeg stadium zijn er acht concrete onderwerpen aange wezen, die speciaal in Vancouver aan bod zullen komen. Alle activiteiten ge bewaking van de officiële leer. ZekeF met een paus als Johannes die de Wereldraad van Kerken de De Europese kerken zijn vergeleken Paulus II kun je je afvragen of het afgelopen periode van zeven jaar bij de kerken in de Derde Wereld vaak ijveren voor structurele toenadering ondernomen heeft, zijn op een of nog .gevangenen" van het staatkun- tussen Rome en Genève de moeite andere wijze in dit rijtje ondcrge- van het proberen waard is. Die ener- bracht. De Assemblee moet dan ook gie, zo meent ook een man als Konrad gezien worden als een evaluatie van Raiser, kan beter gestoken worden in zeVen jaar oecumenische arbeid. Te- de oecumene op lokaal en regionaal gelijk moet er echter vooruitgekeken niveau. Daar zijn wel degelijk goede worden naar de komende periode, het geleidelijke gegroeide kerk te zijn met open ogen voor het resultaten behaald, zoals de situatie Een volgende Assemblee zal niet eer der dan in 1990 plaatsvinden, zodat „Vancouver" de oecumenische lijnen voor de jaren tachtig moet uitstippe- lichaam Van een Westers georiénteer de. door mannen beheerste orthodox protestantse organisatie, is de We reldraad van Kerken langzaam maar dig bestel waarin ze leven (staatsker- zeker een goede dwarsdoorsnee van ken in West-Europa, kerken in het de niet-rooms-katholieke christelijke Oostblok) of van hun geschiedenis gemeenschap geworden De komst (volkskerken, kleine kerken met ster van de oosters-orthodoxe kerken in ke tradities). Dat belet hen om echt 1961 overwicht van jonge zelfstandige ker- Evangelie, betrokken op de tijd en in veel Nederlandse steden en dorpen bewijst. De Assemblee in Vancouver, de zesde in zijn soort na Amsterdam 1948, Evanston (VS( 1954, New Delhi 1961, Een Assemblee is altijd een avontuur- Uppsala 1968 en Nairobi 1975, heeft lijk gebeuren. Verreweg de meeste als thema „Jezus Christus, het leven deelnemers heben nooit eerder zo'n i de wereld". Toen het Centrale gigantisch congres meegemaakt. ken uit de Derde Wereld, maakten het situatie waarin we leven" oecumenische gezelschap veelkleuri ger dan ooit. Overheersten in Amsterdam nog de zwarte toga's, grijze pakken en witte boordjes, tegenwoordig is een bijeen komst van de Wereldraad alleen al vanwege de bonte uitdoSS,ng van de ÏZi™ Vaticaan Sinds achttien jaar bestaat er een zogenaamde „Joint Working Groep" van Wereldraad van Kerken en Vati- deelnemers en deelneemsters een cul tureel festival op zich Sinds de As semblee van Uppsala in 1968 doen de jongeren in grote getale mee en na Nairobi 1975 geven ook vrouwen mas saal acte de presence. In Vancouver, waar van 24 juli tot en Comité, het 120 leden tellende be- Toch rust op hen de verantwoordelijk- stuur van de Wereldraad, daartoe in held om de oecumenische beweging 1980 besloot, was niet iedereen even een gezicht te geven. Zo moet er onder gelukkig. meer een nieuw Centraal Comité wor- mt-L wurucu aan uc vuiueiiu- Zou het t^iema n'et gemakkelijk uit- den gekozen voor de komende zeven een on het institutionele vlak De gelegd worden als de pretentie dat er jaar Daarbij moet tevens bedacht resultaten vaiTtwee decennia dialoog buiten Jezus Christus geen leven op worden dat er in de staf van de de wereld is? Wat. moeten de kleine Wereldraad grote veranderingen op til werkgroep zijn vijfde voortgangsrap port. Bij de presentatie werd gezegd dat de samenwerking tussen rooms- katholieken en Wereldraad niet afge meten moet worden aan de vorderin- iii vauwu.ci, .oi^juu u. wniiHpn Pr Han tameiiik maeer uit- wc,c,u 10 inucbcn uc nicu.c wereiaraaa grote veranderingen op 111 met 10 augustus de zesde Assemblee kerken in Azië ermee, die nauwelijks zjjn. jn 1935 jegt secretaris-generaal van de Wereldraad plaatsvindt, zal t t t^onrad Rai- cc" va" uc "cvunvmB ui HHR flr pnmp Potter zijn tunctie neer en blijken, dat de sterke groei de oecu- ^e wnst volge secretarjs.ee. landen uitmaken? En wat de Westerse dil Jaar vertrekt reeds zijn plaatsver- menische beweging eerder belemmert P^^er^genajsecrerauis g kerken die steeds verder teruggedron- vanger dr. Konrad Raiser. Raiser iiSSSSl »bchtwoni«Un de eenieenschappelij- f!" wordt opgevolgd door_de Amerikaan één procent van de bevolking in hun dr phihp Potter zijn functie neer en worden zo n vierduizend deelnemers z°cbtJ°rd*n "g?^fJïïfheeli hoe zou het thema vallen bU de niet- van Nederlandse komaf Arie Brouwer, verwacht uit vrijwel alle landen ter ke inzichten die door de jaren neen wereld. Ruim negenhonderd officiële gegroeid. Was oecumene voor de afgevaardigden namens de driehon- Rooms-Katholieke Kerk twintig jaar derd lid-kerken, duizend waarnemers 8eleden nog een fraaie omschrijving en gasten, duizend journalisten en voor ..terugkeer naar Rome nu be- nog eens duizend individuele bezoe- staat er overeenstemming over de kers. Met die cijfers worden de records eenheid van de kerken als conciliari- van de vorige Assemblees zoals ge- te t (gemeenschap) van lokale christe- woonlijk weer in alle opzichten gebro- ll,ke gemeenschappen. De eerste zorg ken van de oecumenische beweging is niet Behalve de best bezochte, zal Vancou- meer bet herenigen van kerken, maar ver ook de best voorbereide Assem- bet bevorderen van een gemeen- blee worden. Bij de voorbereiding Van behoorde ook een reeks van regionale a of continentale ontmoetingen van af- verkondiging en gerechtigheid. Toch gaan er stemmen op om m gevaardigden Zo was een deel van de Vancouver stappen te ondernemen Europese afvaardiging naar Vancou- om b1 de volgende zevenjaarlijkse ver begin dit jaar in Wenen bijeen, periode van de Wereldraad tot concre- Daar werd onder meer vastgesteld dat ^re resultaten tekomeninde verhou- Europa in Vancouver vermoedelijk dln6 101 de Rooms-Katholieke Kerk noga] eens in het beklaagdenbankje Vooral de Nederlandse delegatie wil zal moeten plaatsnemen. Secretaris- zich daarvoor sterk maken, met tn het generaal dr. Philip Potter zei tijdens de vergadering in Wenen dat Europa vijf eeuwen lang in politiek, kerkelijk en technologisch opzicht de rest van de wereld gedomineerd heeft. Zonder 5ar"?ci1Ke*\rt minst omdat de Nederlandse Raad van kerken een uitstekend voorbeeld is van een oecumenisch lichaam waar in de R.K. Kerk voor honderd procent onderscheid te maken tussen Oost- Of de Nederlanders in Vancouver ge- West-Europa, zullen met name de h0"r »!"d™- 's de vraaü H™ zal er ongetwijfeld op gewezen worden dat deelname van de R K Kerk wel licht een grotere handicap voor de Wereldraad zal zijn dan haar afwezig heid. Immers als kerk met universele pretenties zou Rome een enorm machtsblok vormen tegenover de driehonderd, voor het merendeel klei ne, nationale protestantse en ortho- de laee levensstan- doxe kerken- Daar komt bii dat Rome SSÏÏ, zijn politieke aspiraties en zijn uitgebreide diplomatieke dienst een totaal ander karakter heeft dan de meeste protestantse en orthodoxe kerken. Om nog maar te zwijgen over de hiërarchische opbouw en de stren- deelnemers uit de Derde Wereld de rekening willen presenteren van hun in velerlei opzichten nog altijd voort durende onderdrukking. Politiek is men weliswaar vrij geworden, doch économisch voelt men zich nog altijd In de houdgreep van multinationals en heeft men het idee dat de rest van de wereld hen met de problemen hongersnood daard laat zitten. De mislukking van de UNCTAD-conferentie in Belgrado bewees dat Tegenkracht Doch ook kerkelijk en theologisch krijgt men niet de kans om op eigen benen te staan. Men vindt ook dat Europa zich onvoldoende realiseert twee wereldoorlogen over de aarde te hebben uitgestort, en daarnaast De zesde Assemblee van de Wereld raad van Kerken heeft als thema 'Jezus, het leven van de wereld'. De bijeenkomst in Vancouver duurt van 24 juli tot 10 augustus. THE SIXTH ASSEMBLY OF THE WORLD COUNCIL OF CHUVCHB5 VANCOUVER- CANACA JULY 24 TO AUGUST 10- 1^3} thans nog secretaris van de Reformed Church in de VS. Ten slotte stapt ook de directeur van de belangrijke afde ling voor „Geloof en kerkorde" op. De man die deze functie vervulde, dr William Lazareth, werd vorig jaar nog voor drie jaar herbenoemd, maar blijkt nu de voorkeur te geven aan de terugkeer naar een pastoraal baantje in New York John Bluck. de Nieuwzeelandse angli caan die directeur is van de afdeling Communicatie van de Wereldraad, heeft erop gewezen hoe kwetsbaar de oecumenische beweging zich maakt door eens in de zeven jaar grondig schoonschip te maken. Als symbool daarvan ziet hij de enorme tent waar in straks in Vancouver de liturgische vieringen plaatsvinden: „De Geest zal alle ruimte hebben om zich te bewe gen. De tent wijst erop dat de Wereld raad klaar is zich aan te passen en te veranderen, bereid om „voorlopig" te zijn". Activiteiten Er staat dc vierduizend bezoekers van Vancouver gedurende twee en een halve week heel wat te wachten. Het uitgestrekte terrein van de Uni versiteit van Brits Columbia, gren zend aan de Stille oceaan, zal anders dan normaal tijdens de vakantie, gonzen van de activiteiten. De eerste week is helemaal gereser veerd voor de bespreking van het hoofdthema van de Assemblee en de vier draarvan afgeleide subthema's: „Leven in confrontatie met de dood", „Leven in volheid" en „Leven in een heid" Sprekers daarover zijn onder anderen dr Allen Boesak, de Zuidafrikaanse kleurlingendominee die in Kampen studeerde en nu studentenpredikant is in Kaapstad en tevens president van de Hervormde Wereldbond, een orthodoxe theoloog uit de VS, de Finse lutherse aartsbisschop Vik- stroem. een Boliviaanse vakbonds man, de Australische arts en strijdster tegen kernwapens Helen Caldicott, de Westduitse theologe Dorothee Soelle en de Nederlandse oud-minister Jan Pronk, thans de tweede man van de UNCTAD. In die eerste week zullen er ook twee voltallige zittingen gewijd zijn aan Canada zelf en aan de bewo ners van de eilanden in de Stille Oceaan, het gebied dat als geen ander lijdt onder de gevolgen van de nu cleaire wapenwedloop, omdat de grootmachten hier hun oefenterrein hebben. De tweede week is een echte werk week. De Assembleegangers gaan in groepen uiteen om over de acht hier boven genoemde onderwerpen te pra ten. Tegelijk moet de evaluatie van zeven jaar oecumenische arbeid plaatsvinden, alsmede de planning voor de toekomst Op 4 augustus onderbreekt men dit moeizame werk voor een centrale bijeenkomst over het onderwerp van de jaren tachtig, de strijd voor vrede en gerechtigheid. De sprekers worden pas in Vancouver zelf gevraagd en het is de bedoeling dat deze dag een duidelijke verklaring oplevert. Verder zal er de avond van de vijfde augustus een nachtwake worden georganiseerd op het strand van Vancouver, uitlopend op een mas sale viering op de ochtend van 6 augustus, de dag waarop in 1945 de eerste atoombom zijn destructieve werk deed in Japan. Dc laatste drie dagen van de Assem blee zal er zakelijk vergaderd moeten worden om tot duidelijke slotconclu sies te komen. iDoor Harry Kuiper.1 Ondernemers in de kleine luchtvaart voelen zich in hun bedrijf ring dikwijls gehinderd door wat zij zien als bedilzucht en ov« latie van de Rijksluchtvaartdienst. Een reeks voorbeelden werdr week vrijdag gepresenteerd aan drie Tweede-Kamerleden uit de fractie, Van der Kooij, Braams en mevrouw Rempt, die een oriental! hebben gemaakt langs de vliegvelden Teuge, Lelystad en Hilven Met name de exploitanten van re- len onder de werking van de Li clamevliegtuigen ondervinden zul- vaartwet. ke hinder. Verscheldenen, onder wie De commerciële kleine luchii 'a vice-voorzitter S. de Monchy van de wordt het meest getroffen Koninklijke Nederlandse Vereni ging voor Luchtvaart (KNVvL), me moreerden dat ir. H. N. Wolleswin- kel van de RLD enkele weken gele den een bijeenkomst had belegd drijfsvoering dikwijls moe; om, zo hadden zij het ervaren, de dan volgens de ondernemen! hi reclamevliegers erop te wijzen dat is. lo het eind dit jaar wellicht afgelopen De Monchy van de KNVvL e:-_ ai is met alle reclamevliegerij boven dat „het tij de laatste tijd Nederland. Het dreigement was gebaseerd op een motie die de Tweede-Kamerle den Veldhoen (PvdA) en Tommei noemde hij dat sportvliegen (D'66) in februari vorig jaar hebben hun vrouw of een kennis met: ingediend wegens de geluidsover- in feite strafbaar zijn, omdat last van reclamevliegtuigen, maar voer van anderen voorbehoud die direct al zeer heftig is bestreden aan vliegbedrijven, door andere kamerleden (geluids- Daarmee onderscheidt Nedd hinder wordt op oneigenlijke gron- zich van alle andere Europese den aangepakt) dat de motie is den, „zodat een Zwitser die me aangehouden en tot dusver niet in vrouw op een Nederlandse lud stemming is gekomen. (Tommei is ven landt, een overtreding I economische recessie, maar 4 nier waarop ambtenaren m Rijksluchtvaartdienst de u vaartwet hanteren maakt (t keert", maar nog steedi 11 „grote ergernis over de ovem tie van de RLD". Als vood begaan waarvan hij zich nln bewust was", aldus De F het gevoel dat voormalige keersleiders, die de luchtvai anaf de grond kenna regels maken. Indien de KNT sinds de verkiezingen van septem ber geen kamerlid meer. Geruisloze afvoer van de motie ligt volgens VVD'er Braams thans in de VcffdSSitï26tl lijn der verwachtingen, reden waar- om zowel de reclamevliegers als de HÜ vertelde voorts dat „dei kamerleden met de vraag bleven noga' eens de gewoonte hfJ zitten waarom de RLD het dreige- efn blauwe maandag een 1 ment heeft uitgesproken. Feit is, richtlijn in te voeren", zont anderzijds, dat nergens in Europa enige betrokkene daarvan zoveel reclamevliegerij wordt be- hoogte was. „Dat geeft ons dil dreven als in Nederland en ook zo erkende N. Snip van Martinair op Lelystad dat er door de recessie 'een op het ogenblik nogal wat overca- reSe! paciteit in de reclamevliegerij is. om advies wordt gevraagd. Maar Wolleswinkel had niet aange- steeds in zo'n laat stadium dn geven wat er op dit moment van de het ontwerp mets meer h« reclamevliegers wordt verlangd. kunnen worden veranderd" In vergelijkbare bewooni (~)r\loirlincT sPrak burgemeester Blomme wptciuirig van Twello zich uit toen de kaïs Tegelijk worden vliegtuigen die den op Teuge waren. „Je krijg reclameteksten slepen ook voor al- het gevoel dat de rijksove lerlei andere doeleinden gebruikt, voorschriften oplegt met de m: zoals vliegopleiding en omhoog uitgesproken ondertoon datje, brengen van parachutespringers. Al deze bedrijvigheden worden ge rekend tot de kleine luchtvaart, een activiteit met zowel recreatie- kosten voor zijn rekening ma ve als commerciële aspecten. In de men", eerste categorie vallen voorts De kamerleden vonden de orit zweefvliegen en de nog nieuwe tiereis van belang om van nut sport met ultralichte vliegtuigjes, ondervinden hoezeer bedrijn naast wat kan worden gezien als de maken kunnen krijgen met wal fietstocht door het zwerk, het der Kooij en Braams „de opa sportvliegen. heid spelende ambtenaren!* Onderhoud en verkoop van zulke noemden. „De gewone man! luchtvaartuigen en wat daarmee geweldig onder druk gezet verband houdt, reclamevliegen, deze vierde macht, waarbij r vliegopleidingen, sproei- en inspec- naren niet zelden vermeend p naar de rechter moet stappen: het er niet mee eens bent, ter» burger de rompslomp en de pn tievluchten, luchtfotografie ir- ge en gezag hanteren als ciele kleine luchtvaart. Voor dit verkeer telt Nederland zes tien aangewezen luchthavens, tering behoren alle tot de commer- ment om hun wil door te zet -: Toch, aldus mevrouw Rem:: de WD'ers met van plan nu al actie in het parlement ter waarop vermoedelijk enkele duizen- nemen. Ten dele omdat meer: den mensen met veelal hoogwaar- vens verzameld zouden dig werk in hun levensonderhoud worden, ook om de burger voorzien. Gezien de bedragen die in weg naar Den Haag te laten vi deze bedrijfstakken afzonderlijk en ten slotte omdat sommige: worden omgezet kunnen zij worden wellicht rechtgetrokken gerekend tot het midden- en klein- worden in openhartige gesp bedrijf. De vliegactiVÏteiten zelf val- met de betrokken bewindsli F (Door H. C. Af. Hermans) Wie de afgelopen weken de nieuwsberichten heeft bijgehou den, heeft daarin kennis kunnen ne men van de wijze waarop de Neder landse overheid worstelt met de zo genaamde 'heroineproblematiek'. Eerst kondigt de gemeente Amster dam aan, dat zij wil experimenteren met een gratis verstrekking van he roine aan circa 1200 hoofdstedelijke heroinegebruikers. Amsterdam wil op die manier als eerste Nederlandse gemeente een steentje bijdragen in de vaderlandse drughandel. Enkele weken later komt minister van justi tie Korthals Altes met de mededeling dat hij een strenger vervolgingsbe leid wil voeren ten aanzien van de handel in drugs (onder andere heroi ne). Binnen het door hem voorgesta ne beleid hoeft het niet meer tot een daadwerkelijke handel te komen, wil men wettelijk strafbaar zijn voor drughandel. Een naïeve krantelezer zal waar schijnlijk denken, dat deze twee voor stellen met elkaar in strijd zijn. Je kunt immers als overheid niet tegelij kertijd zelf in drugs handelen én te vens de handel daarin straffer aan pakken Welnu, zo zullen de beleids makers hem meedelen, hij vergist zich. Beide voorstellen maken name lijk deel uit van een 'beheersmgsbe- leid'. waarin geprobeerd wordt om de handel in drugs te ontregelen, de criminaliteit die met druggebruik sa menhangt te verminderen en de leef omstandigheden van druggebruikers te verbeteren. Men kan echter terecht enige beden kingen hebben bij de doeltreffendheid van de voorgestelde maatregelen. In teressanter is het. om eens in te gaan op de vooronderstellingen die eraan ten grondslag liggen. We zullen er hier twee bespreken het idee. dat drugge bruikers ziek zijn en het idee dat voor een aantal druggebruikers hulp on mogelijk is. Ons denken over druggebruikers is in de loop van dc jaren belangrijk ver anderd. Werden ze aanvankelijk ge zien als 'deviant' of 'crimineel', in de jaren zeventig is men er steeds meer toe overgegaan om druggebruikers als 'ziek' te beschouwen. Drugge bruik werd daarmee tot een medisch probleem, en de 'junkie' werd steeds meer gezien als iemand die (a) afhan kelijk is van drugs, (b) voor zijn druggebruik niet of nauwelijks ver antwoordelijk is, en (c) niet of in mindere mate verantwoordelijk is voor gedrag dat met druggebruik samenhangt (onder andere criminali teit). Hulpverleningsprogramma's schoten als paddestoelen uit de grond en gingen onderling een strijd aan ten aanzien van de juiste behandelings- stratcgie. Ook een provincie als Zee land bleef een dergelijke onderlinge wedijver niet bespaard, getuige de conflicten tussen het ZCAD en het Huiskamerproject voor druggebrui kers in Vlissingen. Nadat de druggebruikers van hun verantwoordelijkheden waren ont daan. moest de oorsprong van een almaar toenemende drugproblema tiek buiten hen gezocht worden Uit eindelijk dacht men deze gevonden te hebben in de magische kracht van het middel zelf en in de verkopers ervan: de dealers'. De handel in drugs werd straffer aangepakt De medische kijk op de drugproble matiek heeft ertoe geleid, dat er steeds meer onderzoek wordt gedaan naar drugs, druggebruik en drugge bruikers. Uit deze onderzoeken ko men gegevens, welke het beeld van de 'zieke druggebruiker' tegenspreken. Natuurlijk kan het gebruik van drugs ertoe leiden, dat de persoon zich ziek voelt, maar dat betekent nog niet dat druggebruik zelf een ziekte is Drugs lijken niet die sterke invloed te kun- te gast nen hebben op de gebruiker als tradi tioneel verondersteld werd. De mythe, dat als je een of enkele keren heroïne gebruikt je 'eraan vast zit', wordt nu door de meeste onderzoekers wel ver worpen Bovendien toont onderzoek naar de achtergronden van druggebruikers aan, dat (a) niet elke druggebruiker per se tot ernstige criminaliteit komt en ib) voor zover dit toch het geval is, er reeds voor aanvang van het drugge bruik sprake was van een zekere geneigdheid tot crimineel gedrag. Het geld en de energie die in de drughulpverlening gestoken wordt lijkt omgekeerd evenredig met het bereikte resultaat. Mede als gevolg daarvan heerst er een groot pessimis me ten aanzien van de mogelijkheden van hulpverlening bij druggebruik. Voor een vrij omvangrijke groep (1200 in Amsterdam alleen) zou stop pen van het gebruik niet meer haal baar zijn, zodat er gedacht wordt aan beheersing van het druggebruik door een gratis heroïneverstrekking. Kan men nu uit het gegeven, dat hulpverlening bij druggebruik weinig vruchten afwerpt concluderen, dat voor een aanzienlijke groep van drug gebruikers alternatieven onmogelijk zijn? Waarschijnlijk niet! Logischerwijze bestaat er namelijk altijd een alterna tief voor druggebruik, namelijk stop pen, of in vaktermen 'afkicken'.^ hi voor grote groepen van drugs kers lijkt dit alternatief niet even aantrekkelijk te zijn. Voor deel zal dit samenhangen inspanning die daarvoor gel' p moet worden. Terwijl een ziek t meestal kan volstaan met een pi ve opstelling, is een actieve mei king van druggebruikers bij hun« I hulpverlening een eerste voorn:- Bovendien wordt stoppen meti gebruik pas aantrekkelijk, W zo'n verandering in leefwijze als devol of zinvol ervaren wordt voor is een ideologie vereist aangeeft waarom de ene leeW prefereren valt boven een andert lijkt er echter sterk op. dat 3 huidige tijd zowel hulpverlenW samenleving er niet in slagen F dergelijke ideologie aan te reikfl I vrije heroïneverstrekking is dr laatste bod, dat door een samenleving gedaan kan s

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1983 | | pagina 4