WOLSINK EN
HET TALENT
zilveren wiel
'er moet harder gewerkt
worden, puur afzien...
£'£V%r*
'GEK VAN FIETSEN: MAAR
OM HET ZELF TE DOEN...'
PZC/ weekendkrant
23
n 1982 had Gerrit Wolsink aan een twintigste
.plaats voldoende om nog eens de beste
lerlander in het wereldkampioenschap mo
torcross 500 cc te kunnen zijn. Dit seizoen is de
inmiddels 36-jarige coureur alleen nog in eigen
iand actief. Hij is bezig met de afbouw van zijn
sportieve carrière en hij heeft al bepaald na
welk evenement hij er definitief een punt achter
iet. De Motorzesdaagse, die volgend jaar in
Nederland wordt gehouden, moet de afsuiting
worden van een succesvolle loopbaan in de
motorsport Een hele serie nationale titels,
lalnjke Grand-Prix-overwinningen en twee
tweede plaatsen in het wereldkampioenschap
500 cc bestempelen hem onbetwist tot de beste
Nederlandse crosser aller tijden
Op dit moment beschikt Nederland slechts
over één rijder, die zich echt met de wereldtop
kan meten, zij het in een andere klasse dan
waarin Wolsink actief was. Het betreft uiter
aard Kées van der Ven, die al enkele jaren tot
de beste drie in het wereldkampioenschap van
de kwartliters behoort. Gerard Rond leek aan
vankelijk voorbestemd om in de voetsporen
van Wolsink te treden, maar kon de hoge
verwachtingen niet helemaal waarmaken, al
drong hij wel een paar maal door tot de top-10
van de 500 cc. Vanaf het moment dat hij niet
meer in aanmerking kwam voor een fabrieks-
contract heeft de vaak geblesseerde Rond
echter een duidelijke stap terug moeten doen
De opvolgers van Gerrit Wolsink staan dus niet
te dringen, terwijl motorcross in Nederland
toch een veelbeoefende sport ls en er veel talent
rondrijdt. De sprong naar een hoog internatio
naal niveau blijkt evenwel voor vrijwel iedereen
te groot, afgezien natuurlijk van de zijspanklas-
ka
errit Wolsink mag het wat motorcrossen betreft dan wat rustiger aan doen, moeite om de
Jtijd vol te krijgen heeft hij niet. Enkele dagen per week is hij aanwezig in een Haagse
lartsenpraktijk, waar hij zijn „eigenlijke" vak weer heeft opgepakt. Binnenkort wil
olsink ook in Lochem gaan boren en vullen. Zijn zakelijke activiteiten (handel in
itorolie) heeft hij aanzienlijk beperkt, maar wel is hij een van de grote mannen achter de
adioncrosses, waarvan de volgende op 21 mei in Nijmegen zal worden gehouden. En dan is
airdus nog het Venko-team, terwijl ook het zelf rijden en trainen tijd blijft vragen. De agenda
daarom behoorlijk gevuld, maar de ruimte om een serie vragen te beantwoorden was toch
aéog wel te vinden.
zetten kun je doorstoten. Die grote
overstap is moeilijk. Je ziet het ook bij
het wielrennen. Post brengt de nieuwe
jongens in een paar jaar. In die perio
de worden ze begeleid door oudere
coureurs. Dat blijkt te werken, al
verkijkt Post zich ook wel eens. Maar
je moet de jongeren in elk geval de
gelegenheid geven om te rijpen".
Een goede begeleiding lij/ct daarom
belangrijk.
Wolsink ..Die is ook van belang, maar
dat hoeft niet te betekenen dat je ze
alles kant en klaar aanreikt Ik laat ze
f. «concentratie dan van het rijden meestal een beetje aanrommelen en
,b H Dat alles maakt het heel moeilijk, dan moeten ze zelf maar met vragen
™ajn er ook maar een paar die echt komen. Ik weet dat die houding van
nde top komen. De kans datje Taalt mij soms verkeerd overkomt Het
?roter dan datje slaagt. Maar als je gaat mij er echter om de zelfstandig-
echt serieus mee bezig bent kun je heid van de rijder te ontwikkelen. Het
Ód tl je nationale status opvijzelen en meeste moeten ze toch alleen doen. Er
'«lat is belangrijk Natuurlijk heeft moet zelfdiscipline zijn. Je kunt er
te rijder zijn plafond en telt ook de toch niet altijd met de zweep bij
zie je de huidige situatie van
motorcrossen in Nederland?
blsink: „Er komt te weinig door, dat
zeker Je moet echter niet vergeten
het in die motorsport allemaal
i zo simpel ligt. Er zit verschrikke-
veel aan vast. Je kunt wel erg hard
men. maar een wedstrijd is iets
1 specifieks. Je moet de mentale
~k aankunnen, de zenuwen bij de
in bedwang kunnen houden, het
henaal moet optimaal zijn en dan
je nog de factor circuitervaring.
ïordt vermoeider van de spanning
deconcentratie dan van het rijden
luksfactor mee'
üsik echter om me heen kijk, zie ik
'er veel zaken verkeerd gaan. De
rirï Eeste mensen, ook de rijders, kijken
veel naar de mooie kanten. Naar de
w van de fabnekscontracten en de
moet gepland zijn. Iemand die nog
moet leren geef je een programma met
zo weinig mogelijk wedstrijden in Ne
derland, Je moet het zo uitkienen dat
hij in het buitenland circuits tegen
komt. waar bijvoorbeeld later een
Grand Pnx gehouden wordt"
tips
„Wat de techniek van het rijden
betreft kan ik de jongens die in
Nederland aan de top staan niet zo
veel meer leren. Ik kan ze wel tips
geven. Ik ben onlangs bij de Grand
Prix 250 cc in Spanje geweest als'
FIM-vertegenwoordiger en als bege
leider van Bennie Wilken. Ik heb
daar gemerkt dat er wel behoefte is
aan een vorm van begeleiding. Je ziet
dan dat ook een jongen als Kees van
der Ven adviezen kan gebruiken. Ik
heb wel wat met hem gepraat, maar
ik was er in de eerste plaats voor
Wilken. Koster heeft me daar ten
slotte voor in dienst genomen
staan?"
intensiever
„Soms is er echter ook wel eens een dal betreft ben 'k heel trouw
intensievere begeleiding nodig. Wat. Kan de bond- dt' KNMV dus. met
mezelf betreft is dat wel eens een oailde "'SC'tdmg doen'Wal
iteurs Het gebeurt echter nooit probleem Ik zit bij Venko en dan denk je bijvoobeeld van een bonds-
iemand van de ene op de andere merk je dat je er ook veel vrije tijd in
mee vooraan rijdt. Je moet jezelf gaat stoppen Dat doe je omdat je van Wolsink De behoefte dat er iemand
tijd gunnen en de omgeving moet de sport houdt. Met sommige rijders van de KNMV meegaat naar de ver-
the tijd geven. Veel rijden, ook
'imationaal. En puur afzien. De
itnjdzondag is de showroom van
'werk dat je in de week verzet. En
a denk ik, dat er tegenwoordig niet
id genoeg wordt gewerkt".
heb ik me echter weinig bemoeid Dat schillende GP s bestaat Zoiets ligt
heeft toch met de tijdsfactor en met
echter moeilijk Dat moet goed opge-
de centen te maken Niet overal hoeft zet woeden en je hebt dat niet
één-twee-drie voor elkaar. De goede
bij de bond beslist wel aanwezig
tychisch
tir zijn grote talenten die het in
rte tijd heel ver brengen, maar
fvolgens die laatste stap niet kun-
maken.
'kink: „Inderdaad. Ik denk dal het
kli ren psychische kwestie is. Dan
Jen ze de top in Nederland een
en dan denken ze dat ze het
Unen. Vervolgens proberen ze het
krnationaal en dan blijken ze
hieraan te rijden of zich helemaal
1 te kunnen kwalificeren. Dan
eten ze naar huis en dat durven ze
i niet zo goed. Dat komt omdat de
g «achtingen van ouders, sponsors
gs l!uPPorters meestal te hooggespan-
p|i tijn",
kar je moet dat allemaal meema-
'Tr' In zo'n eerste jaar. Als je het op
geld tegenover te staan, maar in prin
cipe moeten de kosten die je maakt
vergoed worden. Ik ben nu langzamer
hand op een leeftijd gekomen dat ik
me goed moet realiseren waar ik mee
bezig ben. Er moet ook in de toekomst
brood op de plank komen".
„Als ik er echter meer tijd in zou
kunnen steken zou een actievere be
geleiding mogelijk zijn We zijn bij
Venko overigens met een soort proef
jaar bezig Dit is het begin Voor
mezelfprobeer ik uit te vinden wat de allemaal op dealerniveau Er wordt
Ze staan altijd open vooreen gesprek
Ik denk ook wel dat er een keer een
soort van bondscoach komt Iemand
die de hele begeleiding goed op poten
zet ook regionaal Nu gebeurt dat
beste begeleiding is Ik denk beslist
niet dat ik de wijsheid in pacht heb
Het is beter je een beetje rustig te
houden dan grote dingen te verkondi
gen. die je later met waar kunt maken
Het kost me wel een flinke tijd om te
bekijken hoe het in een team draait
Je moet de achtergronden kennen en
pas dan kun je een gefundeerd oordeel
geven".
„Eén ding weet ik echter zeker. Je
moet zorgen dat je met een goed
M brengen om je eroverheen te schema het seizoen ingaat. De zaak
vanuit die hoek veel tijd en geld in
gestopt, maar de coördinatie ont
breekt Het moet inderdaad gestruc
tureerd worden'
Belgie schuift het ene talent naliet
andere naar voren Zijn de zaken daar
zo goed geregeld
Wolsink .Integendeel, de Belgische
bond is de slechtste die er bestaat. Zo
corrupt als ik weet met wat. Niks is er
geregeld. Dat het crossen er toch op
zo'n geweldig niveau staat ligt vol
gens mij opgesloten in hel karakter
van de mensen daar De Belg is een
atleet, die weet wat opofferingen zijn
Hij doet gewoon wat er voor een sport
gevraagd wordt. Dat geldt ook voor
de wielrenners
..Door het hoge peil komen de Belgen
ook gemakkelijker aan topmateriaal
Een heel belangrijke factor is verder
het grote scala van circuits. Als je in
Belgie aan de top wilt komen moet je
op alle banen kunnen rijden, want ze
hebben er alle mogelijke variaties In
Nederland zijn we wat dat betreft in
het nadeel omdat bijna alle circuits
op elkaar lijken Als je wat wilt berei
ken moet je daarom wegwezen".
arsenaal
En Amerika
Wolsink: „Ze hebben in Amerika
goed gekeken hoe het moest. Toen ik
er in 1978 was met Suzuki kwam ik er
al mensen als Laporte en Hannah
tegen. Ze zagen hoe wij het deden en
daarvoor had Pierre Karsmakcrs die
Amerikanen al heel wat bijgebracht.
Ze zijn er vervolgens op hun eigen
manier tegenaan gegaan. Professio
neel dus in alle opzichten. Ze hebben
een geweldig arsenaal aan rijders,
maar toch zie je dat ook daar een
coureur kan domineren. Bob Hannah
leek door een zware blessure weg te
vallen uit de top, maar nu rijdt 'ie
weer alles naar huis. Net als in Belgie
is de competitie in Amerika erg
zwaar en daar trekt iedereen zich aan
op".
Je bent duidelijk bezig met de
afbouw van je eigen crosscarrière
Kun je er een beetje tegen dat je niet
meer voorop njdt en vaak toe staat te
kijken''
Wolsink „Ik heb er geen moeite mee
Bovendien rij ik toch nog'' Het is veel
vervelender wanneer je tot stoppen
wordt gedwongen door bijvoorbeeld
een blessure. De laatste jaren reed ik
op Grand Prix-niveau niet meer bij de
top Daar kun je je ogen niet voor
sluiten Reed jij nog maar". zeggen
ze soms legen me. maar ik zou het nu
niet meer zoals vroeger kunnen op
brengen Stoppen is echter moeilijk.
Als je. zoals ik wilt blijven rijden en je
komt bij wijze van spreken uit de
hoogste divisie, dan kun je niet bij dp
amateurs gaan rijden Ik moet mee
blijven doen aan de grote wedstrij
den
Ik rij door mijn ervaring op de cir
cuits een eigen lijn en daarom kan ik
nog meekomen Anderen zijn soms
verbaasd als ze zien waar ik langs ga
Ik heb er ook altijd voor gezorgd dat
ik mijn scherpte met verloor Op
sommige circuits trainde ik nooit om
dat je er dom van werd
Foto boven.
Gerrit Wolsink (4i htè
interna
tionale motorcross in Markelo. achter
hem Gerard Rond Ui.
Zo'n geval als met Lomme Driessens... Die beloofde ons met de hand
op zijn hart met een ploeg Brazilianen naar de Omloop te zullen
(tomen. Alleen toen we het contract hadden opgestuurd en hij tijdens
telefoongesprekken met allerlei smoesjes kwam. wist ik al genoeg. Die
zouden we niet zien in Terneuzen. Nou. dacht ik, dan maar niet. Kijk, en
dat zou me tien jaar geleden niet gebeurd zijn. Dan was ik nog dezelfde
avond in de auto gestapt en er naar toegereden. Om de zaken even goed te
regelen. Nu ik dat niet meer op kon brengen, besefte ik: je moet stoppen
Gijs".
Dertig jaar lang was Gijs Veerman dat geld moesten gaan vragen dat
155 nu i actief in de Zeeuwse wieier- ik tegen Piet Roelands zei we
sport. Oprichter van de Omloop van gaan er voor zorgen dat die mensen
Zeeuws-Vlaanderen en stichter van hun geld terugkrijgenHet streven
een wielervereniging in dat gewest naar eerherstel betekende de ge-
Hij kreeg er vorig weekeinde het boorte van de Omloop van
Zilveren Wiel. de hoogste KNWU- Zeeuwsch-Vlaanderen. En met het
onderscheiding.voor. Vervuld van geld ging het ook beter Men kwam
twijfel onderging hij dat huldebe- in contact met een zakenman uit
toon. „Speldjes... Nee. ik ben er Oostburg. die startte met een recla-
nooit zo weg van geweest. Dat hele mekaravaan. „Zo'n man die niks
Nederlandse systeem van onder- om wielrennen gaf. maar alles puur
scheidingen vind ik een lachertje, bekeek. Al was het hardrijden met
Het is altijd een voorzitter die wordt kruiwagens geweest"Die reclame-
voorgetrokken. Ik zie het maar als karavaan werd een succes „Hij was
een waardering voor het hele comi- in elk geval beter bezet dan de
te. voor de hele Omloop. Het is een Omloop zelf', herinnert Veerman
verdienste van iedereen dat we alle zich Zeven ploegen, tien ploegen
stormen getrotseerd hebben Dat Het kwam zeer moeizaam van de
we de vuile was nooit hebben buiten grond En op het moment dat dat
gehangen" beter begon te lopen, stopte die
reclamekaravaan. De economie
Veerman gestopt Eén keer eerder trok aan en iedereen wilde er kenne-
heeft het daar naar uitgezien Het Ujk een graantje van meepikken. In
was in 1976 toen de Hansweertse |let begin was het geen probleem
amateurrenner Rim Nieuwenhuize om chauffeurs te vinden die twee
ernstig gewond raakte Kort voor dagen achter het stuur van een
het einde van de eerste etappe reclamewagen gingen zitten, maar
kwam hij bij Sas van Gent frontaal na na een Jaar of Vier wilden ze
in botsing met een dronken Belgi- ineens geld hebben. Het werd onbe-
sche automobilist. „Een vreselijk taaldbaar"
ongeluk", herinnert Veerman zich
als de dag van gisteren. „Ik heb het
daar verschrikkelijk moeilijk mee
gehad. Ook al kun je er als organisa
tie niets aan doen. Toen heb ik
overwogen om maar te stoppen.
Nog altijd is dat vallen van renners
mijn grote angst. Als er een naar
ziekenhuis is gebracht, zal ik met
een na de aankomst gaan bellen".
peter de jonge
het De Omloop had inmiddels wat n
steunpilaar
Valpartijen werpen een schaduw
op elke wielerwedstrijd. Het zijn
oncontroleerbare elementen en
daarom een gruwel voor perfectio
nisten als Gijs Veerman. En stre
ven naar volmaaktheid heeft hij
altijd gedaan. Tqen hij samen met
Piet Roelands en nog enkele be
stuursleden van de „bond van oud-
militairen" in Terneuzen een wie
lerwedstrijd van de grond tilde
kwam er meteen een reactie van
„meneer Verhulst", de vader van
de Ronde van Midden-Zeeland.
„Zeeland", schreef hij in het blad
Wielersport van de KN'WT'. „heeft
er een steunpilaar bij". Drie weken
deden de oud-militairen er over om
een wielerkoers in elkaar te draai
en. „Het idee was ontstaan tijdens
een visdag. We zeiden: dat doen we
en we vlogen meteen overal naar
toe om ons licht op te steken, want
we wisten eigenlijk helemaal niet
hoe het moest. Ex-comitéleden zei
den zelfs: doe het niet, want je kunt
alleen maar je broek scheuren".
Maur er was wel enige ervaring.
Veerman was al vanaf zijn jongste
jeugd wild van wielrennen. „Toen ik
zo'n jaar of zes. zeven was lag er in
Terneuzen een mooie piste, waar
grote wedstrijden op gereden wer
den Cor Wals en Jan Peijnenburg
kwamen daar en ik zat altijd tussen
de renners In de kleedkamer. In die
tijd had je Aad van Amsterdam, een
goeie coureur. Als die met de boot
uit Hoedekenskerke aankwam en ik
stond er met, dan vroeg ie. Waar is
Gijs? Ik mocht met zijn fiets aan de
hand door Terneuzen lopen. Zo
groos als een aap...".
Ging met zijn vader naar de Acht
van Brasschaat en zag daar hoe hoe
een wielerwedstrijd moest worden
worden georganiseerd. „Helemaal
weg was ik van dat wielrennen,
maar het gekke is dat ik zelf nooit
ben gaan koersen. Dat is trouwens
ook nooit tri me opgekomen. Ik
hield van de sfeer er om heen. maar
zelf doen. Nee" Het werd organise
ren en al na de eerste wedstrijd
werden de Zeeuwsvlamingen voor
dat werk geroemd. Verhulst wilde
gelijk zaken met ze doen Hij had
hel idee voor een Ronde van Zee
land Zaterdags de etappe Terneu-
zen-Terneuzen. zondags Koewacht-
Koewacht en maandags een tijdrit
in Zeeuwsch-Vlaanderen en de nt
Hoedekenskerke-Heinkenszand
biefstukkenronde
Een schitterende koers, die een
financieel debacle werd. Veerman:
„Die is in de geschiedenisboekjes
gekomen als de biefstukken-ronde.
De 120 renners bestelden namelijk
toen ze met de boot in Hoedekens
kerke aankwamen allemaal een
biefstuk. Niemand betaalde en la
ter kreeg de organisatie de reke
ning gepresenteerd". Bovendien
had men in Zeeuwsch-Vlaanderen
op meer publiek gerekend. Een
verkeerde taxatie die een strop van
dertienhonderd gulden opleverde.
Het bedrag kwam wel op tafel,
omdat een aantal zakenlieden zich
garant had gesteld.
Maar dat zinde Veerman niet „Ik
vond het zo vervelend dat we om
aanzien gekregen Enige nadeel was
alleen dat de wedstrijd voor sep
tember op de kalender stond en zo
laat in het seizoen telde een grote
overwinning met meer In die tijd
verwierf de „Nacht van Terneuzen"
onder de coureurs aanzienlijk meer
faam dan de Omloop. „Dan kon je 's
nachts om twee uur In de kroegen
van de Dijkstraat nog coureurs vin
den Die klommen door het raam
van hotel Pays Bas naar buiten. Ja.
daar waren ook kanshebbers bij. Op
een gegeven moment hebben we de
datum veranderd Arjaan de Schip
per belde op dat er in mei een
weekend vrij kwam en meteen heb
ben we de KNWU een brief ge
stuurd. En we kregen die datum".
Een klap voor de Terneuzense hore-
het oor. Maar die vertelde dat ook
andere activiteiten een belangrijke
rol hebben gespeeld bij de beslis
sing het Zilveren Wiel uit te reiken.
Vooral de oprichting van de wieler
vereniging Zeeuws-Vlaanderen.
..Dat vond ik wel een hoogtepunt"
stelt Veerman.
..Jan van Stee. die toen voorzitter
was van de enige Zeeuwse wieler
club. Theo Middelkamp, wist dat
zon vereniging in Zeeuwsch-
Vlaanderen mijn grootste wens was
Dus nam hij me op in het bestuur
van Middelkamp Op een bepaald
moment ontstond er. buiten mij om.
een conflict over de bevoordeling
van renners van boven de Schelde.
Dit is het moment, dacht ik In
Aardenburg was toen een clubje dat
'Erop en erover' heette en waar de
familie Hol veel voor deed. Daar
hebben we ons bij aangesloten met
als doel een Zeeuws-Vlaamse club
te worden. We hebben nog een tijdje
onder die naam gereden, want ik
snapte wel dat het gevoelig lag om
dat meteen te veranderen. Maar als
we buiten Zeeland kwamen gaf het
natuurlijk wel aanleiding tot de
nodige hilariteit als je 'Erop en
erover' op je borst had".
De wielervereniging en het Omloop-
comité hebben heel wat baanbre
kend werk verricht. Het woord
jeugdwielrennen moest nog worden
uitgevonden toen de wv Zeeuws-
Vlaanderen al met een handvol kin
deren op gewone fietsen in de
Braakman stond om te trainen. Op
plaatsen waar geen wielerwedstrijd
was werd het initiatief daartoe ge
nomen en zo ontstonden inmiddels
beroemde koersen als Kloosterzan-
de en Sas van Gent. En tussen het
zoeken naar kasseiwegen Dat blijkt
toch altijd nog erg aan te spreken
bij de mensen") door organiseerde
het Omloop-comité als eerste in
Zeeland ook een kerstboomver
branding Ach. ik vond het een
leuk idee en als je zoiets gaat orga
niseren val je al snel terug op je
eigen groepje De gemeente vond
het wel prettig en tot vorig jaar
hebben wij de organisatie daarvan -
verzorgd".
hoogtepunt
Sindsdien is de Zeeuws-Vlaamse
wedstrijd een belangrijke schakel in
het nationale wielerseizoen. Een
verdienste van het comité, dat twin
tig jaar werkte onder leiding van
Veerman. „Ik heb het zelf nooit als
een prestatie gezien", zegt hij. „Je
bent met iets bezig datje graag doet
en waar de mensen plezier aan
beleven". Geen onderscheiding
waard, fluisterde hij districtssport-
commissielid Arjaan de Schipper in
amnesty
Organiseren als hobby. „Het inte
resseerde me meer dan die renners.
Van de laatste Omloop heb ik nog
niet eens de uitslag gelezen. Maar
het wordt een beetje te veel routine.
Er moet een frisse wind gaan waai
en" aldus Veerman Hij werd zater
dag ere-voorzitter „Maar ik weet
niet wat dat voorstelt" Is met zijn
gedachten al weer bij andere zaken.
„Ik weet nog niet of ik weer iets ga
doen. maar Amnesty International
gaat me steeds meer interesseren.
In ben in Indie geweest bij de
politionele acties en heb gezien hoe
mensen ondervraagd werden door
de Inlichtingendienst. De angst en
de onzekerheid op de gezichten van
die mensenAls ik nu lees van
martelingen van gevangenen en zo,
dan moet ik daar steeds weer aan
denken...".
GIJS VEERMAN zoeken naar kasseien voor de Omloop van Zeeuwsch-
Vlaanderen
