Klachtenbureau patiënten Zeeuwsch-Vlaanderen nodig DE STAMINEES VAN EEDE 'Achterstand Zeeuws-Vlaamse gezondheidszorg schrikbarend' HOORT ZIET ZWN wil proef met inzet taxi als lijndienstvervoer ONVREDE OVER ARTSEN EN ZIEKENHUIZEN LENTEWEER.... lavooy mode/ 'Van het schuimend bier drinkt men nergens meer dan hier' WOENSDAG 13 APRIL 1983 'L. - I PZC/provincie 13 - TERNEUZEN - In Zeeuwsch-Vlaanderen is behoefte aan een onafhankelijk regionaal klachten bureau voor de gezondheidszorg, waar de patiënt zijn onvrede met de medische behandeling liwijt kan. Een dergelijk experiment, dat in de toekomst kan worden uitgebreid tot de 25 gezondheidsregio's van ons land, kost 125.000,- per jaar. Het bureau zou moeten worden gedreven door twee medewerkers in vaste dienst, waarvan één op deeltijdbasis, en bestuurd door vertegenwoordigers van patiëntenverenigingen, vakbeweging, ziekenfonds, geneeskundige inspectie voor volksgezondheid, provinciale raad voor de volksgezondheid, maatschappelijk werk en bureau voor rechtshulp/wetswinkel. DU voorstel doet de socioloog Wim 39 procent van de praktizerende Blok in het rapport 'Tussen artsen- huisartsen werden klachten gehoord, macht en patièntenklacht'. een onder- De voornaamste: "onvoldoende zorg'. -»'weigeren van doorverwijzing' en 'wei geren van onderzoek of behandeling'. Over 3 van de 6 chirurgen is geklaagd joek naar de kwaliteit van de gezond heidszorg in Zeeuwsch-Vlaanderen. De werkgroep gezondheidszorg en de pa tiëntenvereniging 'Samen Beter' kre gen de afgelopen twee jaar klachten binnen van 83 patiènten'gebruikers, het twaalfvoudige van wat jaarlijks officieel wordt geregistreerd door de inspectie volksgezondheid. Blok becij fert de groep 'klagers' op 300 mensen. Uiteindelijk werden er 56 ondervraagd. In het merendeel van de gevallen moesten er doktoren van buiten Zeeuwsch-Vlaanderen aan te pas ko men voor hun gezondheidstoestand verbeterde of er definitief herstel op trad Volgens Tussen artsenmacht en pa tièntenklacht' blijkt uit de ervaringen van veel klagers dat de Zeeuwsvlaamse artsen niet snel bereid zijn fouten te erkennen en weinig kritisch staan te genover het werk van collega's uit de streek Van de 180 klachten had 80 procent betrekking op recente of zéér recente medische handelingen. Over de artsen werden 141 klachten inge diend. De overige 39 betroffen de ver pleegkundige zorg in de vier ziekenhui- ren. De groep van 56 klagers bracht over 43 procent van alle praktizerende artsen klachten naar voren, waarbij het beeld zich concentreert op 7 pro cent van het totaal aantal artsen Zo'n 80 procent van de grieven hield ver band met medisch-technische zaken. 20 procent sloeg op tekortkomingen in de organisatie of de relatie tussen dokter en patient. Grieven Van de grieven scoorden het hoogst: 'onjuiste behandeling', 'onvoldoende lorg' cn 'het weigeren van een door verwijzing'. In enkele gevallen was sprake van een dodelijke afloop. Over Ook hier: 'onjuiste behandeling'. Vlaamse ziekenhuizen weliswaar mo derne apparatuur hebben maar er in ternisten bij leveren die kort na de oorlog hun opleiding kregen of niet de wenselijke cardiologische specialisatie bezitten De twee neurologen psychia ters. die ten tijde van het onderzoek de volledige bezetting van dit specialisme 'Tussen artsenmacht en patien- tenklachl' hekelt voorts de veelbe sproken vriendelijkheid en kleinscha ligheid als voordeel van het kleine ziekenhuis'. Wie buiten het gebied in een ziekenhuisbed belandde vond zich zelf beter af dan wanneer hij in Zeeuw sch-Vlaanderen was gebleven Het on derzoek noemt het 'niet toevallig' dat de gebruikers patiënten de grote afwe zigen zijn in de ziekenhuisbesturen voldoende zorg' en 'onvoldoende infor- uitmaken, zouden eenzijdig, langdurig matie'. Veel klagers hadden opmerkin- en intensief valium, librium en slaap- gen over de kwaliteit van de operatieve middelen voorschrijven en mets doen ingrepen en de nazorg van ongevallen- i gesprekstherapie. Bezwaren slachtoffers in Oost-Zeeuwsch- patiënten werden niet serieus geno- Vlaanderen en de kanaalzone. Hartpa- men. op andere behandelingsmetho- tiënten stelden vast dat Zeeuwsch- den zou met zijn gewezen. Overigens wijst Blok er opdat de bevolking 'grote terughoudendheid' aan de dag legt bij het klagen over de medische zorg. Dal heeft volgens hem te maken met de afhankelijk positie van veel mensen, het gebrek aan open heid en democratie in de medische sector en de negatieve instelling van de hulpverleners ten aanzien van feno meen 'patièntenklacht' zaken die in Zeeuwsch-Vlaanderen scherper naar voren zouden komen dan elders in Nederland. HULST De busonderneming Zuid- West-Nederland gaat een proef nemen met het inzetten van een taxi op de zeer dunbezette lijn Hulst-Zandberg- Graauw-Paal-Kruispolderhaven- Lamsuaarde. Bekeken zal worden of met taxi's een dergelijke lijndienst goedkoper uitgevoerd kan worden dan nu het geval is. Momenteel rijden op dit traject de grote standaardbus sen. Wanneer de proef start en hoelang deze zal duren is nog niet besloten. De ZWN heeft zich alleen nog maar voor genomen met een dergelijke proef te beginnen. Het verzoek voor de proef komt uitein delijk van het ministerie van verkeer en waterstaat, dat wil onderzoeken of de taxi inderdaad in bepaalde gevallen een acceptabel lijndienstvervoer kan bieden. Om het project te begeleiden zal een werkgroep in het leven worden geroepen. Daarin hebben zitting de ^WN zelf. het onderzoeksbureau Gou dappel en Goffeng, de rijksverkeersin spectie en het directoraat generaal verkeer. Ook zal de ondernemingsraad van de ZWN bij de activiteiten van de werkgroep worden betrokken. De bus van Hulst naar Lamswaarde (lijn 9) rijdt momenteel op werkdagen vier keer per dag vanuit Lamswaarde naar Hulst en drie keer van Hulst naar Lamswaarde. Volgens chef van het bureau vervoer R T. Waterreus zal die frequentie worden gehandhaafd. De ZWN denkt aan het inzetten van taxi- ADVERTENTIE) Voor de dames volop keus in mantelpakken (mt. 36 t/m 521) blouses (mt 36 t/m 521) regenmantels 34 t/m 52 stretchpantalons Gortstraat 32-24 - Middelburg Telefoon 01180-12508 DONDERDAG KOOPAVOND. Lijn 9 van Hulst naar Lamswaarde. busjes, waar 8 of 9 mensen in kunnen Volgens Waterreus is er nog geen con tact gezocht met taxibedrijven, maar hij acht het het meest voor de hand liggend dat daarvoor de bedrijven uit de omgeving zullen worden benaderd Overigens zullen gedurende de proef periode het materieel en het personeel van lijn 9 beschikbaar blijven. De personenauto taxi is voor de proef te klein. De heer Waterreus legt uit dat een gemiddelde passagiersaanbod van tussen de drie en vier op de lijn zeker niet betekent dat dat het maximaal aantal reizigers is dat zich kan aandie nen. Een statistische berekening leert. dat het reizersaanbod gemakkelijk kan oplopen tot het dubbele, dus acht a negen passagiers. Daar moet rekening mee worden gehouden. Die capaciteit zal dan ook aanwezig moeten zijn. Het verzoek van het ministerie is niet rechtstreeks gericht geweest aan de ZWN, maar via het orgaan Exploita- tieve Samenwerking Openbaar Ver voersbedrijven (ESO) en het Konink lijk Nederlands Verbond van Trans portondernemers (KNVT). Volgens ESO-bestuurder mr. W. Kuilman is het experiment met niet al te veel enthou siasme ontvangen, maar toch wil de ESO het experiment niet in de weg slaan. Hij weet het gebrek aan enthou siasme niet aan onwil, maar aan de wetenschap dat het kan voorkomen dat het reizigersaanbod op een dunbe zette lijn te groot is voor een taxi, hoewel een 'rekenkundig gemiddelde' van één rit best in een taxi kan passen. Tijdens de overlegvergadering vnahet Centraal Orgaan ESO zei Kuilman onlangs dat zij wel van mening blij ven dat de taxi in het algemeen geen alternatief voor het openbaar vervoer kan zijn. SOCIOLOOG NA ONDERZOEK VAN 2 JAAR: TERNEUZEN De gezondheidszorg in Zeeuwsch-Vlaanderen loopt 'schrikbarend achter' bij die in overig Nederland en sluit slecht aan op de behoeften en wensen van de 108.000 inwoners. Per 2363 Zeeuws-Vlamingen was begin '82 gemiddeld 1 specialist be schikbaar. Landelijk bedraagt dat ge middelde 1 op 1468 en in Utrecht zelfs 1 op 963. Specialisten voor cardiolo gie. longgeneeskunde. revalidatie en plastische chirurgie komen in het ge bied niet voor en er is een ernstig tekort aan orthopedische chirurgie. De 49 huisartsen in Zeeuwsch- Vlaanderen nemen ongeveer 60 pro cent van de geneesmiddelenvoorzie ning cn de complete verloskunde (in bet gebied werken geen vroedvrou wen) voor hun rekening, beoefenen de verzekeringsgeneeskunde en verrich ten allerlei taken die elders in het land door hier afwezige instellingen als een Geneeskundige en Gezondheids dienst en een Distrikts Gezondheids dienst worden waargenomen. Uit gesprekken met 83 patiënten, die tussen 1980 en eind 1982 klachten indienden bij het klachtenbureau van de Werkgroep Gezondheidszorg en de patiëntenvereniging 'Samen Beter' bleek dat de onvrede met de medische rorg zich toespitst op de behandeling van slachtoffers van ongevallen, psy chiatrische hulpverlening, begelei dende en verwijzende taken van huisartsen en de gang van zaken in de liekenhuizen. De regionale gezondheidszorg in Zeeuwsch-Vlaanderen heeft weinig samenhang en er is ook geen sprake van een regionaal beleid. Artsen en instellingsbestuurders sluiten zich af voor inspraak en medezeggenschap van de bevolking. Dit zijn enkele conslusies uit het rap- Port 'Tussen artsenmacht en patièn tenklacht' een onderzoek naar de kwa- •iteit van de gezondheidszorg in Zeeuwsch-Vlaanderen. dat is ingesteld door de socioloog Wim Blok in op dracht van de Werkgroep Gezond heidszorg. een samenwerkingsverband van de Zeeuwse distneten van FNV. ABVA'KABO. FNV- Jongerenbeweging. de Zeeuws vlaamse PvdA-afdehngen, de PSP en de patiëntenvereniging 'Samen Beter'. Het is het eerste van die aard in Nederland. Blok. die sociologie stu deert aan de Rijksuniversiteit van Lei den en van 'Tussen artsenmacht en patièntenklacht' zijn doctoraalscriptie maakte, heeft ruim 2 jaar aan het rapport gewerkt. Hij becijfert dat een uitbreiding van de 52 Zeeuws-Vlaamse specialisten (inclu sief parttimers) met 12 en het ontlasten van de overbezette huisartsen ruim 40 nieuwe banen opleveren, in het onder zoek wordt een plan voor de middellan ge termijn ontvouwd om de specialisti sche bezetting uit te breiden en op nieuw te verdelen. Het komt neer op het aantrekken van 2 cardiologen. 2 longartsen. 2 klinisch werkzame psy chiaters en 1 revalidatie-arts. het aan tal internisten zou dan kunnen worden teruggebracht van 9 naar 6 Andere maatregelen het aantrekken van een poliklinisch werkzame reumatoloog en plastisch chirurg en een uitbreiding van de kaakchirurgie tot 1. orthopedi sche chirurgie tot 2 en urologie tot 2 beoefenaren Daardoor kan worden volstaan met 5 mplaats van 6 chirur gen. Er zou voorts een uitbreiding moeten komen van de kindergenees kunde van 1.5 naar 3. anaesthesie van 3.8 naar 5. radiodiagnostiek van 4 naar 5, dermatologie van 1 naar 2. keel-, neus- en oorheelkunde van 2 naar 4 en neurologie tot een vierkoppige bezet ting De oogheelkunde kan op termijn worden teruggebracht van 4.2 naar 3. Om de huisartsen te ontlasten en 'ga ten' in het regionale voorzieningensys teem te dichten bepleit Blok drie tot r nieuwe apotheken, het aantrekken van 7 vroedvrouwen, het onderbrengen van de verzekeringsgeneeskunde van alle bedrijfsverenigingen bij de Ge meenschappelijke Medische Dienst van het GAK en de oprichting van een Distrikts Gezondheidsdienst Er moet een 'regionale kwaliteitscommissie' ko men, die rapporteert en adviseert over een andere structuur van de Zeeuws- Vlaamse huisartsgeneeskunde en om op regionaal niveau de 'intercollegiale toetsing' vorm te geven Blok breekt voor de middellange termijn een lans voor groepspraktijken en stuurt voor de toekomst aan op acht gezondheids centra. waar alle werkers in de eerste lijn' worden ondergebracht in dienst verband. Gebruikers knjgen inspraak en medezeggenschap via beheerscom missies en omliggende kleinere kernen worden bediend via dagelijkse spreek uren. Buitengebied Vlaanderen als een buitengebied in de gezondheidszorg. De inwoners be schikken over minder en kwalitatief mindere voorzieningen dan de gemid delde Nederlander en zijn er door de geïsoleerde ligging van hun streek meer van afhankelijk. Uil onderzoek is komen vast te staan dat ruim 87 procent van de Zeeuws-Vlaamse zie kenfondsverzekerden. die jaarlijks worden opgenomen, in de eigen regio blijft. Verwijzing naar elders blijkt een moeizame zaak. De streekt kent geen volwaardige ba- sissspecialistische bezetting en deel- speeialismen. die elders normaal zijn. komen in Zeeuwsch-Vlaanderen niet of in zeer geringe mate voor. Gegevens uit 1979 laten zien dat de twee 'moe- derspeeialismen' chirurgie en interne geneeskunde 46 procent van het aan tal opnamen voor hun rekening ne men. Landelijk bedraagt dat percenta ge 34.5. Het rapport komt tot de slotsom dat de inwoners van Zeeuwsch- Vlaanderen nauwelijks profiteren van de medische vooruitgang, die zich vooral heeft voltrokken in de vorm van specialisering, en genoegen moe ten nemen met een behandeling van mindere kwaliteit, het resultaat: een grotere kans op ongelukken of uitblij vend herstel. Veel patiënten worden langdurig in het ziekenhuis opgeno men. in 1979 belandde 13,2 procent van de ziekenfondsverzekerden in een zie kenhuisbed. De gemiddelde verblijfs duur was 15.5 dagen. Landelijk wordt slechts 11.7 procent van de fondspa tiënten opgenomen en was de ver- pleegduur gemiddeld 13,7 dagen. Volgens 'Tussen artsenmacht en pa tièntenklacht' wordt de ziekenhuis zorg in Zeeuwsch-Vlaanderen geken merkt door een kleinschalige, onsa menhangende structuur, waarbinnen vanuit zelfstandige een- en tweemans- bedrijfsjes specialistische geneeskun de wordt bedreven. Als 'sociologisch signalent' van de Zeeuws-Vlaamse zie kenhuisbestuurder schetst Blok het beeld van 'een heer van gevoirderde leeftijd met een katholieke of protes tants-christelijke geloofsovertuiging, behorend tot een van de twee hoogste sociale klassen'. De bestuursleden zou den in feite slechts zichzelf vertegen woordigen en op hun best de opvattin gen van een kleine, bevoorrechte top laag van de bevolking. De gemiddelde praktijkgrootte van de huisarts in Zeeuwsch-Vlaanderen (1 op 2200 inwbners) steekt gunstig af bij het landelijk gemiddelde van 1 op 2600. Maar doordat de dokter vaak een igrooti aantal nevenfuncties uitoefent besteedt hij aan zijn p'atient niet meer tijd dan collega's elders in het land, aldus het onderzoek. In de Transvaal, estaminet' bij F Standaert. metselaar en slager Als alcohol werkelijk de smeerolie van het omgangsverkeer is. dan moet het in Eede een gezellige boel zijn geweest, zo'n vijftig, zestig, zeventig jaar geleden. Het kleine grensdorp bij Aardenburg. met ruim 1200 inwoners een nogal arme. nijvere nederzetting op Nederlands grondgebied maar met Vlaamse inborst, telde in die jaren maar liefst 46 grotere en - meestal - kleine cafés. Al werden ze toen nog niet zo genoemd. De 'aarbaarge' (herbergen) of 'staminees', een woord afgeleid van het Spaanse Estaminet oftewel 'rustoord voor de militairen' waren her en der verspreid over het dorpje. Ondergebracht in meestal 'gewone' huisjes, als kleine bijverdienste voor het vaak schamele loon dat de kostwinner mee naar huis bracht. De 77-jarige Urbain Francis Rootsaert, een geboren en getogen Eedenaar, deed er een onderzoekje naar en wist de 'staminees' vanaf 1900 tot nu te rubriceren. Het eerste misverstand helpt hij meteen de wereld uit. „Er werd toen echt met zoveel gedronken" stelt hij vast. „De mensen hadden bijna geen geld te verteren. Maar van dat weini ge geld werd toch nog iets uitgege ven aan de drank Echte dronkaards had je natuurlijk ook wel, in die tijd. Maar door de week bleven de meeste mensen thuis. Het waren meestal van die 's zondagse cafeetjes. Na de kerk gingen ze er eentje pikken. Alleen de boeren die wat beter in de slappe was zaten, die dronken er in de week ook wel eens een paar. En je had natuurlijk ook wel cafébazen die de beste klant waren van hun eigen zaak Petrus de Backere. zoon van de monseigneur, liet zijn 'Op het Eiland Cuba' aan de rijksweg op dorstige momenten voor wat het was en toog naar 'In sint Eloy' van Benie Reij- mers aan de Brieversweg om er eentje te vatten. De bezoekjes waren wederkerig. De 'klut' waarmee het drankje werd betaald, ging over en weer. en bleef nergens lang. 'Op het eiland Cuba' was genoemd naar de Cubaanse vrijheidsstrijd in 1902 tegen de Spaanse overheersing. Het was in die jaren dat het 'stami nee' werd gebouwd. „Vroeger werd er pas op hoge leeftijd getrouwd", weet Urbain Rootsaert nog. „Vrijwel nooit voor het dertig ste jaar. D'r waren dus veel jongge zellen op pad voor de spanning en het avontuur. Veel geld om te drin ken hadden ze niet, alleen 's zon dags En twee keer per jaar was het hier kermis. Dan werd er stevig uitgegaan." De grote, lange wagens van de brou wers uit Sluis en Aardenburg kwa men regelmatig langs om een vaatje bier af te leveren. Dat werd opgesla gen in de kelder. Bij iedere bestel ling daalde de bazin af naar het vat en tapte de glazen vol met het kraantje Sterke drank was verbo den. omdat de 'aarbaarge' meestal geen volledige drankvergunning hadden. De 'borrel' stond dan ook vaak buiten ergens verborgen waar alleen de kroegbaas de fles kon vinden en ze werd gehaald als ie mand er tersluiks om vroeg. Bij zo'n siaminee moet je je niet veel voorstellen", zegt Rbotsaert. „Als iemand méér had dan alleen een keuken in zijn huis. werd de andere ruimte als café ingericht. De mensen deden "t om er iets aan te kunnen verdienen. Som migen bouwden een toog. soms een buffetje. Daar stonden de glazen in. Meer was het vaak niet. Er stond één herbergtafeltje, soms een paar meer. Die w aren dan al 'beter gesi tueerd'. Aan de muren hingen w at prenten, jachttaferelen, of een pla- kaal van de 'Red Star Line', een passagiersschip waarmee emigran ten naar de Staten vertrokken. Charles de Vleeschhouwer hier uit Eede was daar agent voor. D'r zijn er heel wat vertrokken, want toen was het niet vet hier." ..Zo rond 1920 verdienden de men sen met veel Er waren veel kleine zandboertjes. er was veel seizoenar beid Als iemand toen n'n dubbelen franc per dag verdiende, bijna een gulden, nou. die was al héél goed af je had Eduard Wtetse') van Belie- gem aan het grenspad. Siekse Stan daert van 'In den Transvaal' aan de Scheidingstraat. Willem van Rie met In de Oude Wagenmakerij' aan net dorpsplein De Van Rie's en later Edegard Standaert in Cambrinus eén van de grootste de Nunnink's en later Emelie Cockheyt hadden 'In de Zwaan aan de Zwaanstraat, er was 'café Juliana, van "Martje. aan de Brieversstraat. daar zat ook Achiel Coppens met z'n 'staminee', en dan was er natuurlijk de hele familie De Taeye: allemaal in de horeca, zes broers uit het Vlaamse, allemaal met een bijnaam. Karei 'De pronten', Jules ('Soepe Taaie') - een boemelaar -, Leopold 'den haze', want die kon zo godalle machtig hard lopen. Hector 'Sleffe- re' die zich heeft doodgedronken. Emiel 'Pappe', en Henri 'de witten' die veel geld verdiende met z'n paardenslagerij. Maar zijn zoon An- dré. die ook een estaminet had aan de rijksweg, dronk zich dood. Er was 'Beestje Coene' die 'In de Smidse' had aan de Scheidings straat. van beroep fruithandelaar, maar 'Beestje' had ook een varken tje waarmee hij de kermissen in d'n omtrek afreisde. Kermisgangers moesten proberen een balletje in de opengesperde bek van het dier te gooien. Als dat lukte kregen ze een vel 'macrons', een gedroogd visje, of een potje hazelnoten. Beestje had ook twee dochters en daar kwam de goedgeklede Belgi sche opzichter van de herbouw van de verwoeste kerk in Eede graag op af. Jaloersige jongelingen konden dat slecht zetten, en hij werd te grazen genomen toen hij 's avonds laat 'In de Smidse' verliet en in de duisternis stapte. Een emmer gier die boven de deur op een paaltje balanceerde trof doel. De twee da ders, Dolf de Vreeze en Sjef van Boven, werden door Beestje her kend aan het gelach dat vanachter een bosje opsteeg. Veldwachter Steyaert deed z'n werk Ko Veesaert was een timmerman en had kunstzinnige aanleg. Boven zijn stamineeke hing hij een bord met de tekst "Hier tapt men 't nat al uit het vat. Dat doet men zonder schromen. Die 't borgen haat en vechten laat. mag hier vrij binnen komen Het bord wordt bewaard bij café 'De Kreeke' aan de Valeiskreek, al sinds Urbain Francis Rootsaert mensenheugenis de bedoening van de familie Van Parijs. In de oorlogen en erna werd in de omstreken van Eede flink geld ver diend aan de smokkel. Die lui lieten het breed hangen, er waren typische smokkelcafeetjes. vooral aan het Grenspad en de Scheidingsstraat. Meer dan veertig drankgelegen- heden op ruim 1000 inwoners, „zo was dat vroeger op het Vlaamse land", zegt Rootsaert. „De mensen hadden niets. Er was gene vertier, alleen kaarten. Men wilde er wel eens uit. en dan gingen ze naar de 'aarbaarge'. Het waren allemaal buurtcafeetjes voor de eigen men sen. Je zag er nooit vreemden. Die gingen naar de grotere logementen,- zoals Cambrinus". „Op Dee", konden ze goed zingen, dat was bekend. „Op Dee op Dee. zingt ieder mee, ieder groot en klein, zingt er zuiver en rein", zegt het Eedese volkslied)e. En het twee cou plet. „Op Dee op Dee drinkt ieder mee, van het schuimend bier. drinkt men nergens meer dan hier. Van jenever, o nee zijn geen liefheb bers op Dee". Tijdens de kermissen deed de mare chaussee er beter aan niet te komen. „Als de jonggezellen naar den vreemde gingen werd er altijd ge vochten", weet Urbain Rootsaert nog. „En als ze van buiten Eede hier naar de kermis kwamen, was het ook altijd prijs. Het was een echt vechtersvolk, een beetje rauwe klan ten. Een Vlaamse natuur; warmbloe dig. gauw geprikkeld. Dan ging het er flink op los. zéker met de kermis". De staminees zaten dan bomvol, en het officiële sluitingsuur van elf uur werd niet zo nauw genomen. De smid Benie Reijniers van 'In St. Eloy' aan de Brieversweg hield elk jaar een 'fooie'. een feest met een gratis maaltijd. De boeren kwamen uit de verre omtrek om te eten, en hun jaarrekening te voldoen in de 'voute' waar ze één vor éénb werden ontvangen. Aimee Veesaert, de timmerman, deed altijd mee. want de boeren hadden ook bij hem rekeningen uit staan. Na de maaltijd werd er stevig gedronken, en om elf uur had geen mens zin om al naar huis te gaan. Veldwachter Steyaert was familie van Veesaert.dus die durfde niet in te grijpen. Toen kwam de mare chaussee De mannen stapten bin nen in het opstandigde cafe, maar meteen sloeg iemand de petroleum lamp uit Er werd proces-verbaal opgemaakt, iedereen gaf een valse naam op. en ging naar buiten. Maar ze wilden nog met naar huis. en één oproerkraaier gooide een steen door het raam. De marechaussee kwam naar buiten stormen en schoot met scherp op de opstandige massa. Twee mensen raakten gewond Dat. moet zowat in 1910 zijn geweest Het was de laatste keer dat de smid en de timmerman samen een 'fooie' organiseerden. Trouwens, de boeren kwamen wel om te eten maar er werden nooit veel rekeningen be taald Na 1930 verdwenen vele van die kleine 'voorkamerstaminees', want de nieuwe drankweg stelde strenge eisen aan dergelijke lokaliteiten. Toen het grensdorp in 1944 groten deels werd verwoest, zijn de meeste 'stamineekes' niet meer opgebouwd. „Ach", zegt Urbain Rootsaert. „de mensen verdienden er het zout in de pap niet mee Maar al wat er binnen kwam was meegenomen"

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1983 | | pagina 21