Eis vrijheidsstraf en boete
voor omvangrijke fraude
Landinrichter moet kunnen
veranderen en beslissen9
I
OORLOG
Grootste
Autogebeuren
in Zeeland.
waar
Reconstructie van
een luchtgevecht
PZC/provincie
BELASTINGONTDUIKING TOT ZEVEN TON
iN DE VEILINGHAi
TE GOES
Donderdag 7-Vrijdag 8
en Zaterdag 9 April
100 INRUILAUTO S
BOVAG GARANTIE
HOOFDINGENIEUR-DIRECTEUR GRONDBEHEER L. EELKEMA
--- -Ü
ZATERDAG 9 APRIL 1983
bankafschriften zijn niet meer te ach
terhalen, want die heeft mijn hond
kapotgescheurd".
De officier meende verder dat W met
alleen een ernstige mate van belastin
gontduiking had gepleegd maar ook
concurrentievervalsing in de hand had
gewerkt, door het Duitse en het Ter-
neuzense bedrijf opdrachten te gunnen
en daarvoor geld te ontvangen Mr
Daverschot. „Kennelijk heeft de geld
zucht W. zover gedreven dat hij op
allerlei terreinen geld verzamelde"'
Raadsman Hertoghs betoogde dat vol
gens hem nog helemaal met is aange
toond. dat de belastingaangiften van
zijn elfent niet correct waren. „In het
onderzoek zijn alle regels met voeten
getreden De ambtenaren van de FIOD
bijvoorbeeld, zij horen W eerst als
getuige Daarna gebruiken ze alle infor
matie die hij in die hoedanigheid heeft
verstrekt ineens tégen hem Dat is in
strijd met de beginselen van het straf
procesrecht Ook ik vind uiteraard dat
belastingfraude moet worden bestre
den. maar niet op zo n manier"
Mr Hertoghs kwam in zijn berekenin
gen tot een bedrag van 19.000.- dat te
weinig aan de belastingen zou zijn
ADVERTENTIE)
MIDDELBURG - Officier van justitie mr R. Daverschot eiste vrijdag tijdens de zitting van de
meervoudige kamer in de Middelburgse rechtbank een gevangenisstraf van zes maanden
waarvan vier voorwaardelijk met twee jaar proeftijd en een geldboete van 177.890,-. De eis was
gericht aan het adres van de 37-jarige C. W., uit het Brabantse Knegsel. W. wordt beschuldigd
van het aannemen van steekpenningen in de tijd dat hij als scheikundig ingenieur werkte bij
Dow Chemical in Terneuzen en van belastingontduiking tot een geschat bedrag van zeven ton.
De delicten werden gepleegd in de
jaren 1977 tot en met 1980. In die tijd
woonde verdachte in Axel. Wat de
steekpenningen betreft gaat het om
eep bedrag van 30.000.- Duitse Marken.
Dit geld zou W. aangenomen hebben
nadat hij als onderhandelaar had ge
fungeerd bij de aankoop door Dow van
enkele laadarmen van een Duits be
drijf.
Voor zijn aandeel in het gunnen van
opdrachten van Dow aan het trans
portbedrijf V en V in Terneuzen, sleep
te W. in drie jaar tijd een bedrag binnen
van ruim 97.000.- in de wacht. Ook
van dit bedrag en de genoemde mar
ken deed hij geen aangifte bij de
belasting. W. ontkende vrijdag echter
dat alles zo is gegaan als in het tiental
len pagina's tellende procesverbaal
werd gesteld.
W „Die marken heb ik nimmer ont
vangen. wel ben ik aanwezig geweest
bu de onderhandelingen. Het geld van
de firma V'. en V. heb ik niet gekregen,
daar heb ik wel degelijk voor gewerkt,
onder meer door het geven van techni
sche adviezen. Ik heb dat gewoon
verdiend Ook wat de belastingontdui
king betreft, moet ik ontkennen. Het
geld was afkomstig van mijn vader,
spaargeld was het, en ik heb aan de
belasting opgegeven wat ik aan inko
men had".
Merkwaardig in de hele zaak was dat
W in de periode 1977 tot en met 1981
huursubsidie had aangevraagd én ge
kregen. Rechtbankpresident mr G. No-
mes: „Hoe is dat in hemelsnaam moge
lijk, vraag ik me afEen antwoord was
met voorhanden.
De officier vatte in zijn requisitoir
samen hoe de hele zaak aan het rollen
was gegaan. Het begon met een in
braak bij ene K. in Ermelo, waar ook
gegevens over W werden aangetroffen
Mr Daverschot: „Je zou kunnen spre
ken van een soort bedrijfsspionage. De
wegen leiden al snel naar Dow Chemi
cal en W werd in eerste instantie
gehoord als getuige".
Na uitvoerig speurwerk van de FIOD
(Fiscale Inlichtingenen Opsporings
dienst) kwam de belastingfraude van
W, aan het licht en de getuige werd
verdachte. Over het vele geld dat af
komstig zou zijn van de vader van W.
bleven de exacte gegevens onduidelijk.
W. sr. (die inmiddels is overleden) zou
het geld gespaard hebben en een deel
ervan zou hij uit erfenissen hebben
gekregen. Het geld lag in een brand
kast in zijn huis en W. sr. had er nooit
vermogensbelasting over betaald.
Mr Hertoghs, een van de twee advoca-
n van VV.: „Het was ook niet aan de
zoon om de vader aan te geven wegens
belastingontduiking". De officier:
„Wat mij bevreemdt is dat verdachte
n bedrag van twee ton in één keer
eft opgenomen van de bankreke
ning waar het inmiddels op was ge
stori en van de bankafschriften is een
deel verdwenen". W.: „Ja sommige
OPENINGSTIJDEN
Vandaag, zaterdag 10.00-18.00 uur
opgegeven. De tweede raadsman mr
Woltring ging verder m op zeer specia
listische belanstingtechnieken en be
nadrukte dat zijn client nooit steek
penningen heeft aangenomen en alleen
is betaald voor geleverd werk.
Hij vertelde verder dat W uit Axel had
moeten verhuizen omdat daar alom
bekend was wat zich had afgespeeld,
onder anddere dat W. was ontslagen.
„Hij woonde daar temidden van vele
werknemers van Dow en dat. ging ten
koste van zijn gezin"
De officier betoogde in zijn repliek dat
de raadsleden met hadden aangetoond
dat er op wat voor manier dan ook.
door belastingambtenaren bevoegdhe
den waren geschonden. Verder vond hij
dat de twee advocaten een rookgordijn
hadden opgetrokken rond het functio
neren van genoemde ambtenaren
In de tweede zaak die de meervoudige
kamer vrijdag behandelde stond D. V.
(34) terecht. V. was directeur van
transportbedrijf V. en V. maar ook hij
werd de laan uitgestuurd na het beta
len van eerder genoemde 97.000,aan
W. Om dit bedrag te kunnen verant
woorden werden in totaal acht valse
rekeningen opgemaakt. Daarop stond
vermeld dat voor dit bedrag een aan
nemersbedrijf werkzaamheden voor
V. en V. zou hebben verricht, maar in
werkelijkheid ging het geld naar W.
voor zijn bemoeienissen met de orders
voor het transportbedrijf.
V „We zijn fout geweest Maar W. was
een goede opdrachtgever, wij wilden
aan de bak blijven bq Dow en ik deed
het in het belang van de continuïteit
van mijn bedrijf'
De officier hekelde in deze zaak het
ontbreken van de loonstaten die bij de
rekeningen voor de 'werkzaamheden'
gevoegd hadden moeten zijn.
Tenslotte stond een derde verdachte
voor het hekje, die zijdelings met de
steekpenningen-affaire te maken had
De 49jarige T. van S. uit Temeuzen,
destqds werkzaam bq Dow en ook
ontslagen Van S had eveneens geld en
wel 8000 marken aangenomen voor zijn
bemoeienissen met de transacties met
het Duitse bedrijf voor de levering van
de laadarmen. Van S. had zich verder
schuldig gemaakt aan belastingfraude
op kleine schaal In drie jaar tqd gaf hij
ruim 12.000.te weinig aan inkomsten
op.
Omdat hq echter de achterstallige be
lasting alsnog heeft voldaan en de zaak
daarmee fiscaal is afgerond, volstond
de officier met de eis: drie weken
voorwaardelijk met twee jaar proeftijd
en een geldboete van 10,000,-. De
Middelburgse rechtbank doet in deze
drie zaken uitspraak op vrijdag 22
april.
VLISSINGEN - Het. aantal uitgesproken faillissementen
was in de maand maart in Zeeland aanmerkelijk minder
dan in dezelfde maand een jaar geleden. Gingen er vorig
jaar xn maart nog 50 bedrijven failliet, dit jaar waren het er
38. Het aantal faillissementen in heel Nederland bedroeg in
maart 882 tegen 870 vorig jaar maart. Dit blijkt uit tellingen
van het Centraal Bureau voor de Statistiek.
Over het eerste kwartaal van J983 bedraagt het aantal
2 281 tegen 2.?66 in dezelfde periode van het vorige jaar De
grootste staging van het aantal faillissementen afgelopen
jaar per provincie xverd uitgesproken in Zuid-Holland,
namelijk 593 tegen 519 Ook in Noord-Holland en Drenthe
werden flink wat meer faillissementen uitgesproken In
Friesland en Overijssel lag het aantal beduidend lager.
GOES De mensen moeten open
staan voor veranderingen, kennis van
zaken hebben en over besluitvaardig
heid beschikken. Volgens ir. L. Eelke-
i (bijna 65), scheidend hoofdinge
nieur-directeur voor de landinrich
ting, grond- en bosbeheer in Zeeland,
vormen deze uitgangspunten de kern
van de landinrichting. Hij geeft grif
toe bet er zelf niet gemakkelijk mee te
hebben. Met name de besluitvaardig
heid ligt hem zwaar op de maag. „Ik
ben geen beslisser. Ik bereik graag
compromissen. Ik ben eerder een uit
pluizer dan een beslisser", zegt Eelke
ma. Zijn hang naar het harmoniemo
del wordt hem niet altijd in dank
afgenomen, vooral wanneer het afwe
gen van belangen gaat duren. Deson
danks is Eelkema ervan overtuigd dat
zijn doordachte standpunten uiteinde-
meer vruchten afwerpen, dan
wanneer er snel knopen worden door
gehakt.
De hoofdingenieur-directeur beklem
toont dat landinrichting vandaag-de-
dag vol voetangels en klemmen zit,
omdat ogenschijnlijk tegenstrijdige be
langen dreigen te botsen Conflicten
tussen landbouw en natuurbescher
ming zijn er te over. ook al omdat
allerlei procedures ingewikkelder ge
worden zijn en de agrarische belangen
steeds minder automatisch op de eer
ste plaats komen. Ir. Eelkema be
schouwt het als een taak van de over
heid (ofwel de mensen van de landin
richting, grond- en bosbeheer, lagrobo)
oplossingen aan te reiken, die als het
even kan recht doen aan ieders belang.
In zqn bqna 40-jange loopbaan als
rijksambtenaar heeft bij hem steeds
voorop gestaan het platteland op een
to hoog mogelijk mveau te brengen,
voor de boer. voor de recreant en voor
de natuur- en landschapselementen.
Eelkema begon in 1947 in Goes bij de
rijksdienst voor landbouwherstel. Op
Schouwen-Duiveland was hq vanaf '53
betrokken bij de herverkaveling na de
watersnoodramp. Tussen '57 en '75 was
hij werkzaam in verschillende functies
in Noord-Brabant, Friesland en Gro
ningen. om tenslotte als hoofdinge
nieur-directeur lagrobo terug te keren
naar eindstation Zeeland Hq wijst
erop dat de periode na de oorlog en
ramp voor de landinrichters volop en
probleemloos werk bracht. In een sfeer
van saamhorigheid, samen de schou
ders eronder, werden herverkavelingen
uitgevoerd op Walcheren. Schouwer.
Duiveland. Tholen, ^Vaarde en de Zak
van Zuid-Beveland totaal een opper
vlakte van ruim 50.000 hectare Er werd
van de nood een deugd gemaakt: de
verkavelingen hadden een duidelijk
maatschappelijk draagvlak en Zeeland
kreeg moderne landbouwgebieden Ir.
Eelkema stelt dat de Zeeuwse herver
kavelingen de basis vormden voor late
re landinrichtingsprojecten elders in
het land, terwijl in de provincie zélf het
begrip verkaveling ingang gevonden
had. Geheide tegenstanders waren na
afloop tevreden mensen, een plan af
stemmen was er met bij. Pas in de jaren
zeventig kwamen er veranderingen.
Het ruilverkavelingsplan voor de
Braakman haalde het niet (..toch jam
mer dat de mensen destijds het nut
niet inzagen, want nu blijkt er toch van
alles nodig te zijn betoogt Eelkemai
Meer en meer werd aandacht opgeëist
voor belangen van natuur en land
schap Er kwam een ontwerp-
landinnchtmgswet. Logische ontwik
kelingen. vindt de hoofdingenieur-
directeur. aangepast aan de verande
ringen in de maatschappij
Hoewel Eelkema de landinrichting in
Zeeland redelijk goed noemt, gelooft
hij dat er in de toekomst nieuwe
projecten nodig zijn. Noor We i-
Zeeuwsch-Vlaanderen en Sint-
Philipsland acht hij een nieuwe kada
strale indeling noodzakelijk en Wal
cheren zit voor een renovatiebeurt. Ir.
Eelkema verwacht dat er voor Wal
cheren een ruilverkaveling uit de bus
komt en geen herinriehlingsproject-
nieuwe-sti.il. Volgens hem zal de ruil
verkaveling het belangrijkste onder
deel in het takenpakket van de landin
richting blijven, al zullen bezuinigin
gen hun sporen achterlaten. In het
najaar '83 komt de ruilverkaveling
Wolphaartsdijk in stemming en voor
Eelkema leidt het geen twijfel dat het
plan erdoor komt. ook al omdat er bij
de voorbereidingen goed naar de boe
ren geluisterd is en er nauwelijks
knelpunten met andere belangen zijn.
Hij heeft goede hoop dat. na tientallen
jaren hangen en wurgen, de verkave
ling van uc ït-iscKc .«loer doorgaat,
„want dat is echt nog een gebied waar
het zo niet langer kan".
Als hoofdingenieur-directeur hoort
Eelkema ook de belangen van natuur
en landschap te behartigen Hij zegt
daar geen moeite mee te hebben. Cen
traal staat de grond. Die kun je gebrui
ken als produktiemiddel, maar ook om
flora en fauna op hoger niveau te
brengen. Dat is voor mij vrijwel hetzelf
de De landbouw Is een economisch
gegeven, het natuurbehoud een maat
schappelijk gegeven, met een vrq on
grijpbare achterban Niet vergeten
moet worden dat de landbouw altijd
donor is voor uitbreiding van natuur
gebieden en andere met-agrarische ac
tiviteiten. Daarom is het erg belangrijk
duidelijk te maken waarom landbouw
grond nodig is Natuurlijk is het een
eeuwig knelpunt is er voldoende grond
beschikbaar' Ir Eelkema onder
streept dal boeren en natuurbescher
mers elkaar niet moeten verketteren
maar juist eikaars positie moeten leren
begrijpen Als voorzitter van de stich
ting hel Zeeuwse Landschap heeft hq
ervaren dat met enig begrip belangen
prima kunnen sporen
Eelkema goedwillende aarzelaar of
zorgvuldig afweger9 Hij laat het ant
woord ir, het midden Geeft over de
kwestie Grevelingen zout zoet een visie
die hem precies typeert.Als mens zeg
ik de Grevelingen moet zoet. worden
Ik ben van nature gewend aan zoet
water. Bovendien is zoet water op de
wereld in de minderheid daarrr.ee
moeten we extra zuinig zijn. Als hoofd
ingenieur-directeur zeg ik daar spreek
ik geen oordeel over uit De landbouw
in Zeeland moet zoet water hebben Als
dat uit het Zoommeer kan komen
zonder extra kosten dan is dat ook
goed Ik heb wel bemerkt dat men
vanuit natuur, visserij en recreatie
nogal voor het zoute meer is Op 28
apnl wordt tijdens een bijeenkomst in
de Middelburgse statenzaal afscheid
van ir. Eelkema genomen
Rtnus Antomsse
vHSk
Hij tekent graag, houdt van het maken van lange
wandelingen met zijn hond, is gek op tuinieren en
tussendoor mag hij ook graag de toetsen van zijn electro-
nisch orgel beroeren. Maar die andere hobby is er ook nog
en die drijft de 53-jarige J. H. (Hans) van Soest uit de Prins
Bernhardstraat in Oost-Souburg, vaak naar boven, waar hij
in zijn kleine werkvertrek voortdurend werkt aan legpuz
zels rond gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog.
Voor Engelsen zelf werd het nu hoog
tijd om zijn toestel te verlaten. En
kele kilometers ten noorden van
Domburg hing hij even later aan zijn
parachute boven zee. De bemanning
van de zware batterij bij Domburg
had met veel belangstelling het
luchtgevecht gevolgd. En ook een
deel van de Domburgse bevolking
kon er kennis van nemen.
Door hun verrekijkers zagen de
Duitse soldaten de Spitfire van En
gelsen in een grote schuimwolk in
zee neerkomen en de piloot aan zijn
parachute omlaag zweven. Het voor
val werd aan Vlissingen gemeld van-
waaruit voorpostboten de Schelde-
monding op gingen om te trachten
de vlieger op te sporen.
De Noorse piloot had intussen een
geslaagde landing op zee gemaakt
en zette inmiddels in een opblaas-
bootje koers naar vaste wal. Twee
Duitse jagers hadden hem echter
opgemerkt. Ze bleven in de buurt
rond cirkelen, kennelijk met de be
doeling zo de positie nader aan te
geven voor de speurende voorpost
boten. Korte tijd later hadden die
hem bereikt en aan boord gehesen.
„Ze zorgden goed voor me", weet
Engelsen zoveel jaar later nog te
vertellen, „Even was er wel een
belachelijke situatie toen een akeli
ge kerel die in mijn papieren ontdek
te dat ik Noor was, heel verbaasd
opmerkte dat Noorwegen toch aan
de Duitse kant stond. Zijn comman
dant blafte hem echter af, zei dat de
man gek was en dat hij er geen
bliksem van begreep Ik voelde me
gelijk een heel stuk beter" aldus
Engelsen.
Hans van Soest spit al zo'n twintig
jaar in het Walcherse oorlogsverle
den. Het resultaat van zijn onderzoe
kingen zal ooit gebundeld verschij
nen in een aan het oorlogsgebeuren
in Vlissingen gewijd boekje. „Front-
stad Vlissingen', zo gaat het heten.
Speciale interesse van Van Soest
gaat uit naar de boven Walcheren
plaatsgegrepen luchtgevechten. Hij
rust niet voordat hij alle mogelijke
bronnen heeft kunnen raadplegen,
zodat hij zich een juist beeld heeft
kunnen vormen van alle achtergron
den. Hoe het gevecht plaats vond,
wie erbij betrokken waren en wat er
van hen is geworden.
Onlangswist de Souburgse speurder
de laatste hand te leggen aan de
reconstructie van zo'n luchtgevecht,
ditmaal tussen Duitse jagers en
Noorse Spitfires. Via de Noorse am
bassade zag hij kans in contact te
komen met een overlevende van die
crash. Uit dat contact ontstond het
beeld zoals het zich voltrok op de
tweede mei van het jaar 1943. Bin
nenkort is dat precies veertig jaar
geleden.
In de namiddag van de tweede mei
kregen 24 Noorse Spitfires, die op
het Engrlse vliegveld North Weald
waren gestationeerd de opdracht
om de Duitse jagers naar Walcheren
te lokken, zodat een formatie bom
menwerpers. intussen ongehinderd
andere doelen zou kunnen aanval
len.
Vermoedelijk hadden die activitei
ten betrekking op het vrij baan
maken voor een serie van 4§ Ameri
kaanse bommenwerpers, van het
type Boeing, die daags daarna een
aanval op Antwerpen zouden uit
voeren.
Het was de Duitse Freya radar bij
Domburg, bq veei Walcherenaren
beter bekend als 'de Hamster', die
de Noren signaleerde en het Duitse
luchtverdedigmgsapparaat in wer
king stelde. Het betekende tevens
alarm voor de zware Flakbatterijen
rond Vlissmgen. die vanonder htm
dikke pantserkoepels de bewegin
gen van de vijandelijke vliegtuigen
volgden. En ook de vele stukken
lichte Flak waarmee Walcheren in
die tijd was bezaaid, werden in staat
van paraatheid gebracht. Tenslotte
was er eveneens alarm voor de op de
vliegbasis Woensdrecht gestatio
neerde FW (Focke Wulf) 190 jagers.
Het waren die FIV 190-ers die de
Noorse Spitfires zouden ont
dekken voor de kust van Walche
ren. De Noorse luitenant Rolf En
gelsen. die dank zij het speurders-
werk van Van Soest kon worden
opgespoord herinnert zich dat mo
ment nog haarscherp.
Ineens werd mijn toestel geraakt
door een serie 20 mm granaatjes van
een achter mij vliegende Duitse ja
ger. zou hij zoveel jaren later tegen
over de Souburger verklaren. „Het
was een hels kabaal en direct begon
mnn motor te roken. Toen de rook
dikker werd besloot ik om boven
Walcheren uit het toestel te sprin
gen"
Het luchtgevecht gmg intussen door
en was vanaf de begane grond goed
te volgen omdat de vliegtuigen
steeds lager kwamen en het luchtge
vecht zich over héél Walcheren ver
spreidde
Gelaten moest Engelsen toezien dat
een ander toestel uit zijn formatie
door vier Duitse jagers werd gevolgd
er. uiteindelijk werd neergeschoten
Het toestel stortte in zee De piloot,
sergeant Eitzen. had geen kans meer
gehad om het toestel te verlaten..
Intussen was er boven Walcheren
het een en ander gebeurd: De
Spitfire van de Noor Marius Erik-
sen, een luitenant, was door een vol
salvo geraakt. De geweldige klap
had Eriksen uit het toestel gewor
pen, maar hij was wel bij bewust
zijn gebleven zodat hij de tegen
woordigheid van geest had zijn
parachute open te trekken. Hij
landde en vermoedelijk was dat
bij Kamperland tussen een
groepje Duitse soldaten...
De Noorse luitenant Nils Jorgen
Fuglesang had inmiddels kans ge
zien twee FW 190-ers neer te schie
ten. Een van die toestellen maakte
nog kans op de landingsbaan van
het vliegveldje bij West-Souburg
een buiklanding te maken.
West-Souburg
Andere Duitse jagers waren inmid
dels aan een verwoede aanval op de
Spitfire van Fuglesang begonnen.
Ze troffen, inmiddels had het ge
vecht zich al verplaatst tot boven
Noord-Beveland. het Noorse toestel
in de motor, zodat de piloot was
gedwongen een noodlanding te ma
ken in de Frederikspolder bij Kort-
gene Daar zouden naar hem op zoek
gegane Duitse militairen hem later
aantreffen, weggekropen in een dro
ge sloot aan de De Loofsweg. nu
Prinsenweg.
In een bunker aan de Buitenhaven
in Vlissingen troffen de gevangen
genomen noren Engelsen. Eriksen
en Fuglesang elkaar.
De naspeuringen van Van Soest
brachten ook een merkwaardig
voorval aan het licht, dat zich af
speelde rond het in dc Frederikspol
der op een vlak stuk land aan de
grond gezette Spitfire van Fugle
sang. Er was bewaking ingesteld bij
het toestel om nieuwsgierigen op
een afstand te houden. De bewakers
sliepen op de vliering van het door
de Duitsers gevorderde huisje van
Johan van der Linden.
Nu is wachtlopen in een eindeloze
polder een saai Lqdverdrijf en daar
om kroop de schildwacht van dienst
uit verveling maar eens in de cock
pit van de Spitfire Hij frunnikte
daarbij aan allerlei knopjes. Plotse-'
ling brandden de mitrailleurs los en
floten de kogels door de polder
Hevig geschrokken tuimelde de
Duitser uit het toestel, terwijl zqn
slaapdronken maats scheldend kwa
men aangerend
Hoe het verder ging met de drie na
de crash gevangen genomen Noren,
heeft Hans van Soest ook kunnen
achterhalen na het raadplegen van
allerlei bronnen.
Eriksen en Engelsen konden na een
verblijf in een Duits krijgsgevangen
kamp voor RAF-officieren worden
bevrijd toen het Achtste Britse leger
tot bij Lübeck was gevorderd.
De bij Kortgenr neergekomen
Fuglesang zat in velschillende kam
pen en kwam tenslotte terecht in
Stalag Luft III. een kamp bij de stad
Sagan in Silezie
Daar behoorde hij tot de 79 gevange
nen die kans zagen om te ontsnap
pen. Dat gebeurde via een onder een
barakvloer gegraven en in het bos.
buiten de prikkeldraadversperring
eindigende tunnel.
Samen met drie vrienden uit het
kamp slaagden Fuglesang erin Kiel
te bereiken. Vïak bij de Deense
grens werden ze echter door een
Duitse patrouille gesnapt Op een
stuk bouwland nabij het Duitse Ro-
tenhan werd het doodvonnis over de
vier voltrokken En daarmee liep het
leven van Fuglesang af, zoals het
voor totaal 50 ontsnapte RAF men
sen zou aflopen Een koelbloedige
moord.
Anthony Eden zou daar In mei 1944
in het Bntse Lagerhuis over verkla
ren ..Wij zijn vastbesloten dat de
laaghartige misdadigers worden op
gespoord Op 1 juii 1947 begon in
Hamburg het proces voor het Britse
gerecht.snof voor oorlogsmisdrijven.
Na vijftig procesdagen werden de
hoofddaders veroordeeld tot de
dood door de strop.
De Noorse squadrons hebben na dat
luchtgevecht boven Walcheren nog
veel aan schermutselingen in het
luchtruim deelgenomen. Van de
cember 1944 tot februari 1945 had
het 331 squadron het vliegveld
Woensdrecht als thuisbasis.
Jacques Cats
