Meerderheid b en w Axel:
woonwagenkamp in Koewacht
Invloed van landbouw op
le politiek is te gering'
A TELIER IN
KR UININGEN
W 7
vader en zoon samen
achter de schildersezel
HOORT.
ZIETig
WETHOUDER APERS: EMMASTRAAT IN AXEL
PZC/provincie
WOENSDAG 16 FEBRUARI 1983
AXEL - De gemeenteraad van Axel staat deze maand voor een uitermate zware opgave. Aan de
raadde taak om, na drie jaar politiek gekrakeel, de definitieve aanlegplaats aan te wijzen voor het
toekomstige woonwagencentrum in de gemeente Axel. B. en w., met uitzondering van wethouder
>.T. A. M. R. Apers, hebben inmiddels hun keus bepaald op de Emmabaan in Koewacht. Apers
daarentegen wil het centrum zien aangelegd in de Emmastraat in Axel, op zich een geheel nieuwe
locatie die in de afgelopen jaren niet op de (uitgebreide) lijst van mogelijke aanlegplaatsen is
voorgekomen.
Vooralsnog lijkt de Emmabaan in Koe-
jacht. de meningen in de raad gepeild,
jy ruime meerderheid te behalen In-
Ipnjden echter verwachten tot de
nadsvergadenng van dinsdag 22 fe-
tmari vanuit de kern Koewacht een ui-
last felle oppositie, die raadsleden ter
tfler ure alsnog van mening zou kun-
rendoen veranderen. De bewoners van
Koewacht zijn immers in het recente
wieden, vlak nadat b. en w. van Axel
ie mogelijkheid van de Emmabaan als
ixatie voor het woonwagencentrum
jpperden. al tot een massale afwijzing
èkomen. Gevolg daarvan was dat de
amabaan als locatie voor het cen-
tnmin de prullebak verdween.
Kadat de locatie Vroegtij bij de Linie-
Êptin Axel ook al op hevig verzet was
jstmt (met name van de toekomstige
bewoners zelf), was de impasse ln poli
tiek Axel compleet. De woonwagenbe
woners doorbraken die echter met de
koele mededeling dat zij.m feite enkel
naar de Emmabaan in Koewacht wil-
Inbrekersbende slaat
opnieuw toe in Spui
SPUI - Onbekenden hebben ingebro-
irain de vakantiewoning van de fami-
feC.uit Merksem (B) aan de Pootcrs-
fijk in Spui. Aan de achterzijde werd
ten raampje ingeslagen.
Vervolgens is het huis doorzocht. De
politie kon nog niet meedelen of er ook
daadwerkelijk iets gestolen is, want de
egenaar heeft zijn woninkje nog niet
linnen inspecteren. Een buurvrouw
leid een oogje in het zeil en constateer-
sena het weekeinde de inbraak, die vol
gens de politie waarschijnlijk ai op zon-
is gepleegd.
DeTemeuzense politie heeft het sterke
ifimoeden dat de inbraak is gepleegd
iwr dezelfden die het afgelopen week-
Éde al op vrijwel dezelfde manier bin-
widrongen bij verscheidene woningen
ITemeuzen.
Snelheidscontrole
in Kapelle
RAPELLE - De rijkspolitie van Kapel-
lehield dinsdagmorgen een snelheids-
tontröle in de Dijkwelsestraat in Ka
pelle, Van 7 tot 8 uur betrof dit een
foto-controle; 27 personen overtraden
ie toegestane snelheid van 50 kilome-
De hoogst gemeten snelheid op dit
troege uur was 70 kilometer.
Van half negen tot tien uur werd er nor
maal op hetzelfde punt gemeten en dit
leverde zes overtredingen op, waarvan
de hoogst gemeten snelheid 82 kilome-
lerwas. Van half elf tot half twaalf werd
«gecontroleerd in de bebouwde kom
tan de Abdijstraat in Biezelinge. Hier
nrden vijf personen bekeurd wegens
te hoge snelheid. De hoogst gemeten
melheid hier was 68 kilometer.
Vernielingen op
bouwterrein Temeuzen
TERNEUZEN - In woningen op het
bouwterrein aan de IJsselstraat in Ter-
Mazen hebben onbekenden - waar
schijnlijk kinderen - voor ongeveer
SMO gulden schade aangericht.
Ia de woningen, die nog in aanbouw
tjn, werden ramen en twee binnenmu-
tffl besmeurd met teer. In vier wonin-
ffli werden de electriciteitsdozen vol
goten met isolatieschuim. Muren en
Efflen in verscheidene woningen zijn
kilad met gips en modder. De vanda-
isten hebben zich toegang verschaft
tor over het hek rond het bouwterrein
te klimmen. Dat is volgens de politie
ïiarschijnlijk in het weekeinde ge-
tord. De woningen worden gebouwd
tor Nevanco bv uit het Limburgse
Eeiden-Benngen. Een buurtonderzoek
toft niets opgeleverd.
Wethouder P. T. AM. R. Apers: W<
wagencentrum liever aan de Em
straat in Axel.
den. omdat daar 'echt kan worden ge
sproken van de mogelijkheid tot deel
name aan het maatschappelijk leven'.
Daarbij verweten zij de Axeise gemeen
tebestuurderen en passant als woonwa
genbewoner 'inzet te zijn gemaakt van
een politiek spelletje.
Dat de meerderheid van b. en w. de uit
spraak van de toekomstige bewoners
ter harte heeft genomen, blijkt uit het
jongste voorstel aan de gemeenteraad.
Het college kiest daarin, met uitzonde
ring dan van wethouder Apers. voor de
Emmabaan. Dat. niet alleen omdat die
locatie op korte termijn via een artikel-
19 procedure kan worden gerealiseerd,
maar veel meer omdat in Koewacht alle
mogelijkheden tot integratie (zoals het
provinciaal woonwagenplan uit decem
ber '79 ook voorschrijft) aanwezig zijn.
Inpasbaar
In het raadsvoorstel schrijft de meer
derheid van het college bovendien dat
de omvang (twaalf standplaatsen) en
de locatie van het centrum Emmabaan
een goed woon- en leefmilieu mogelijk
maken, dat het sociaal-cultureel werk
in Koewacht ook ten goede kan komen
aan de woonwagenbewoners, dat de
Emmabaan financieel zeer voordelig
is. dat speelgelegenheden, scholen,
winkel en bushaltes in de onmiddellj-
ke omgeving liggen en dat het centrum
makkelijk inpasbaar is in de bestaan
de bebouwing. De meerderheid van b.
en w.: „De woonomgeving in die buurt
zal worden verfraaid daar de oude en
vervallen Vlasfabriek wordt gesloopt
en het slopersbedrijf is beëindigd
Wellicht ten overvloede wijzen zij de
raad op het feit. dat de locatie Emma
baan ook de goedkeuring wegdraagt
van het Locatie Beoordelingsteam,
waarin zitting hebben vertegenwoordi
gers van provincie, volkshuisvesting,
erm en provinciale planologische
dienst. Dat in tegenstelling tot Apers
voorkeur de Emmastraat in Axel. waar
overigens in het verleden ook al eens
een klein woonwagencentrum was gesi
tueerd. De Emmastraat. hoewel uit
oogpunt van integratie niet ongeschikt,
is niet getoetst door het Locatie Beoor
delingsteam. B. en w. wijzen er echter
wel op, dat het planologisch niet is toe
gestaan daar woningbouw (dus ook
geen woonwagens) te realiseren in ver
band met de ligging binnen een zone
van twee kilometer van het (toekomsti
ge) industrieterrein Axeise Vlakte. Een
centrum in de Emmastraat kan derhal
ve dus zeker niet op korte termijn wor
den gerealiseerd.
Desondanks houdt wethouder Apers
aan die locatie vast. De wethouder ba
seert zich daarbij onder meer op de uit
spraak van de toekomstige bewoners
eventuele alternatieve voorstellen in
overweging te zullen nemen. Ook heeft
Apers angst dat de woonwagenbewo
ners in het geheel niet door de inwoners
van Koewacht, gezien de massale afwij
zing in het recente verleden, zullen wor
den geaccepteerd. Alleen daarom al
acht Apers de aanleg van het centrum
aan de Emmabaan in Koewacht niet
verantwoord.
(ADVERTENTIE)
IERZORGDE BUSREIZEN
Vmi3MG€NVA255,-PP
ySRKE
lueffn streepje «óór
TERNEUZEN - Dinsdag hield de zwem- en poloclub De
Schelde uit Temeuzen een zweminstuif voor kinderen van
lagere scholen in de gemeente Terneuzen. De instuif, die
verdeeld was over de twee baden van het overdekte zwem
bad 'De Honte', trok een overweldigende belangstelling.
Ruim tweehonderdvijftig scholieren konden zich geduren
de tweeèneenhalf uur uitleven in allerlei waterspelen die
door de organisatie op touw waren gezet.
In het kleine bad hadden de spelen meer een uitdagend ka
rakter. Zo kon er over ijsschotser, worden gesprongen, door
een tunnel van hoepels worden gezwommen, en aan een
apenbaan hangend door het water geslingerd worden. Daar
naast was er een slingerbaan en een hangloopbrug uitgezet
en konden de leerlingen zich op een vlot van de ene naar de
andere kant trekken.
In het grote bad was een speel-wedstrijdparkoers opgezet,
dat door de zwemmers moest worden gevolgd. Hiertoe kre
gen zij een kaart met de nummers van de spelen erop ver
meld. Nadat men een onderdeel had afgelegd werd hiervoor
een aantekening verkregen, waarmee het speelse karakter
werd benadrukt. Tenslotte was er aan het eind van de mid
dag gelegenheid tot 'vrij zwemmen'. Met een verloting rond
halfvier - iedereen had prijs - werd een bijzonder geslaagde
middag afgesloten.
WERKGROEP CBTB OOST-ZEEUWSCH-VLAANDEREN:
De invloed van de landbouw
gemeentelijke, provinciale en
^telijke politiek is gering en neemt
verder af door het dalend aantal
**ren. De activiteiten van de land-
j®*organisaties moeten beter wor-
to'verkocht' aan de publieke opinie,
■te vaak staat de landbouw in het
tokje waar de klappen vallen, al zijn
financiële resultaten in vergelij
kt mei andere bedrijfstakken het
'biste jaar niet slecht."
^schrijft een werkgroep uit de kring
?®Weeuwsch-Vlaanderen van de
vBTB-West-Nederland in een reactie
y «et discussiethema 'Veranderend
ondernemerschap', dat het hoofdbe
stuur van deze standsorganisatie
bouwstenen moet geven voor het toe
komstig beleid.
Volgens de werkgroep is het gezin sterk
bepalend voor de kwaliteit van de be
drijfsvoering in de agrarische sector.
„Een boer kan zich pas ten volle inzet
ten in en op zijn bedrijf, als hij zich thuis
gesteund weet door zijn vrouw en de
andere gezinsleden Vooral de inzet om
er iets van te willen maken is erg be
langrijk."
De werkgroep heeft de indruk dat te
weinig boeren thuis zijn in hun boek
houding. Boekhoud- en andere cursus
sen en informaue-dvunucii uvc. ue-
drijfsoverdracht worden met of nauwe
lijks bezocht. „Waarschijnlijk weer
houdt oude boerentrots oudere boeren
om naar een deskundige te gaan om
over overdracht te praten. Dit is ver
schrikkelijk jammer omdat juist bij de
bedrijfsoverdracht de fiscus op de loer
ligt en veel. zo niet alles, opeist Het is
verder zeer belangrijk voor jongeren, en
dan speciaal opvolgers, vroeg bij de be
drijfsvoering worden betrokken. Ze we
ten dan wat er omgaat in het bedrijf.
Hetzelfde geldt voor de echtgenote."
De werkgroep is van mening, dat de in
vloed van de belastingdienst op het
v.. .um.i>dii ue boer beter moet
worden belicht. „Bedrijfsovernames
worden langzamerhand onmogelijk,
vooral door de claims die de belasting
dienst op de stoppende boer en de be
ginnende jonge boer legt
Het thema 'Veranderend ondernemer
schap' staat dinsdag 22 februari ter
discussie op de jaarvergadering van de
CBTB-kring Oost-Zeeuw sch-Vlaande-
ren in 'De Haile' le Axel. De leden be
spreken dan het rapport van de werk
groep. Ir. P. J. Mur. hoofd van de so
ciaal-economische voorlichting van de
CBTB-West-Nederland, levert com
mentaar. De vergadering begint om 14
Ze kijken nogal nuchter tegen hun
kunstenaarschap aan, vader
Frederik en zoon Ronald van Dok-
kum. Een zinnige vrijetijdsbeste
ding. noemen ze het. De nadruk in
hun werkwijze ligt op eenvoud. Bo
venal willen ze zich niet elitair voor
doen. Hun beroep oefenen ze uit zon
der zich daarbij te onderscheiden
van andere vakmensen, zoals een
timmerman. Het atelier, w aar bei
den een groot deel van de week te
vinden zijn, is ondergebracht in een
koude ruime etage van een pakhuis
in het Zuid-Bevelandse dorp Krui-
ningen. Een geschikte ruimte met
ideaal licht, stelt Ronald. Alleen wil
het gedurende de wintermaanden
nog wel eens zeer aan de frisse kant
zijn. De kleine gaskachel in de hoek
van het onderkomen heeft pas aan
het eind van de werkdag de witte
zaal enigszins op temperatuur ge
bracht. Frederik: „Maar dan zeg ik
tegen hem: je wilde zelf tekenen en
schilderen. Dan had je maar geen
kunstenaar moeten worden".
Sinds circa zes maanden werken Fre
derik en Ronald samen in Kruinin-
gen. Aanleiding voor hen was het feit
dat Ronald zijn studie aan de
kunstacademie in Breda had vol
tooid. Daarvóór gingen vader (55) en
zoon (24) hoofdzakelijk gescheiden
aan de slag. „We speelden wel altijd
met de gedachte", vertelt Ronald.
Beiden tekenen ze zowel binnen als
buiten het atelier. Hoewel Frederik
voor de verhuizing naar Kruiningen
méér in de openlucht vertoefde.
„Buiten heb je natuurlijk een nog
veel grotere ruimte", meent Frede
rik. „Maar je moet 's-winters toch een
dak boven je hoofd hebben. Anders ls
het echt te koud om te werken".
De afbeeldingen van beide kunste
naars bergen ogenschijnlijk een we
reld van verschil. Vader Frederik te
kent en schildert de zaken meer figu
ratief. realistisch, terwijl Ronald
meer naar de abstracte kant neigt.
Maar dit heeft- zo betogen ze uitduk-
kelijk - te maken met de wijze van
uitwerking. De tekeningen en schet
sen van de schilders zouden opmer
kelijk veel gelijkenissen vertonen.
Voor Ronald is het uit te beelden on
derwerp van ondergeschikt belang.
Pas wanneer de schets klaar is, be
gint het eigenlijke scheppen voor
hem Frederik - een autodidact -
verfijnt zijn werk na die eerste fase.
Hij is een man van details.
Op meer punten verschillen Ronald
en Frederik. En allebei vinden ze dat
ze van elkaar leren kunnen. „Het is
een ontwikkeling, die steeds door
gaat". aldus Frederik. „Het zou
slecht zijn wanneer je een bepaald
stijltje vindt en daarmee tot aan je
tachtigste verder gaat", vult zijn
zoon aan.
In het atelier draagt de jongste van
het tweetal het merendeel van de
onderwerpen aan. Soms leidt dit tot
twijfel bij zijn vader. Ronald:
„Laatst had ik hier een bos struiken
neergegooid om na te gaan tekenen.
Mijn vader aarzelde en vroeg zich af
wat je met een paar struiken kan
doen. Hij is gewend om voor een stil
leven netjes wat bloemen in een
vaas te zetten. Maar na een tijdje ziet
hij dat het best interessant is en gaat
hij er ook mee aan het werk". Vader
Van Dokkum geeft het toe: „Ik had
eerst nog het ouderwetse idee om
een stilleven te combineren".
Buiten, bij het vastleggen van bij
voorbeeld landschappen, neemt Fre
derik het mitiatief. Ronald legt zich
veelal bij de keuze van zijn vader
neer. Vader Van Dokkum is een Vlis-
singer en heeft vroeger gevaren. Het
is daarom niet verwonderlijk dat hij
graag de haven opzoekt. Onderwer
pen op het gebjed van de scheep
vaart genieten zijn voorkeur Daar
naast schildert of tekent de Vlissin-
ger veel landschappen. Vader en
zoon Van Dokkum hebben voor de
komende zomer het plan opgevat om
mensen in het landschap vast te leg
gen. Daarvoor willen ze lokaties in
Zeeland en Limburg opzoeken. Vol
gens Frederik komt het tekenen
voort uit een soort scheppingsdrang.
„Op een bepaald moment heb je iets
gewrocht, waarvan je zegt, dat kan er
mee door. Een halfjaar later denk je
dat het weer beter kan. Eigenlijk
werk je steeds naar iets toe dat je
nooit bereikt". De schilder is aange
sloten bij een amateurvereniging en
exposeert volgende week in de Prins
van Oranje in Goes met een paar
schilderijen en wat krijttekeningen.
Ronald, woonachtig in Goes, laat
zijn materiaal de overhand ne
men. Eén van zijn uitgangspunten is
dat de kunst zuiver moet worden ge
houden. Hij is een kunstenaar van
weinig concessies. „Ik zoek geen
markt op", maakt hij duidelijk. „De
künstenaar is degene, die creatief
is". Hoewel zijn schilderwerk geen
brood op de plank brengt, wil hij aan
dit principe vasthouden. Bij het uit
werken van een schilderij kan het
onderwerp soms totaal andere vor
men of kleuren aannemen. Bezoe
kers van het atelier, die eens een
kijkje komen nemen, kunnen zich
soms moeilijk in het - vaak abstrac
te - werk vinden. Een stuk begrijpe
lijker wordt het, wanneer Ronald
uitlegt hoe een bepaalde afbeelding
tot stand komt. In ieder geval bevalt
zijn huidige dagvulling hem: „Ik zou
niet meer anders willen", aldus de
Goesenaar. Af en toe exposeert Ro
nald van Dokkum, zoals vorig jaar
in het museum voor Zuid- en Noord-
Beveland in Goes.
Spijtig vinden vader en zoon het dat
kunst vrijwel niet betaalbaar is voor
mensen met lagere inkomens. „Het is
vaak te duur en dat zou eigenlijk niet
moeten", betogen ze beiden. Maar
zelf zijn ze venmin rijk van het schil
deren. Het is meer die scheppings
drang. die hen aan hun werk zet. Hoe
ze indertijd begonnen zijn, achten ze
nu weinig belangrijk. „Toen Ronald
één dag oud was. schilderde hij al op
linnen", vertelt Frederik. „Op zijn
luiers". Maar meer waarheidsge
trouw voegt hij daar aan toe: „Op zijn
vierde jaar heb ik hem een potlood in
zijn hand gefrommeld".
Belangrijker achten Ronald en Fre
derik de toekomst. Die bestaat voor
hen uit doorgaan. En de creativiteit
de vrije loop laten gaan. Prettig is het
om samen bepaalde thema's aan te
pakken, menen ze. Een enkele keer
valt dat wel eens tegen. „We zijn ooit
wel eens met paarden bezig ge
weest", vertelt vader Frederik. „Ik
heb nog nooit zulke misbaksels gete
kend gezien. Je moet helemaal aan
zo'n paard wennen. En weten hoe het
dier in elkaar zit". Zeker is dat de
kunstenaars plezier in hun werk be
houden. Daarom gaan ze verder, van
uit een bepaalde discipline. Voor Ro
nald betekent dat vijf dagen per
week in het atelier tekenen en voor
zijn vader twee. Kritiek op eikaars
werk is daarbij niet vreemd. Niet dat
dit ooit in ruzies ontaardt. Maar soms
zouden ze wel eens de mening willen
hebben van een derde: die nou net
niet je vader of zoon is.
René Groeneveld.
