LINDA RONSTADT
PLATEN
agenda
rock-'n-roll
'is maar voor
bepaald moment
in je leven
r"
les comediens
poppentheater
au joly bois
mephisto
dokters
doe normaal, joh!
eczeem
concerten
films
Door Dolf Ruesink)
Rock-'n-roll staat of valt met de uitvoering. Er bestaan namelijk geen goede rock-'n-roll-
f songs, alleen maar goede platen. Neem „Brown Sugar" van de Stones: geweldige plaat,
iteressante tekst, maar geen song op zichzelf die een Ella Fitzgerald zou kunnen zingen. Rock-'n-
oll is er bij uitstek om iets uit te schreeuwen of een reuze gitaarsolo te geven. Ik ga voor mijn
olgende elpee terug naar de eerste helft van deze eeuw, het tijdperk van de „standaards",
iummers als „Falling in love again" en „Someone to watch over me", die steeds een andere
litvoering kunnen krijgen, omdat ze zo goed in elkaar zitten. Het is gek; iedere keer als ik
egenwoordig bij popmuzikanten thuis kom, draaien ze steevast één ding: Frank Sinatra".
Jnda Ronstadt (36) praat ontspannen
ver een serie veranderingen in haar
arrière. Ze denkt aan het afbouwen
an de vermoeiende tournees en gaat
it jaar muziekles (noten) nemen, om
Ich over een jaartje of twee aan haar
eugdpassie over te geven: de opera
ten vriendelijke, goedlachse Ameri-
[aanse, net zo beroemd om haar uiter-
ijk als om haar uit folk en country ge
roeide rockmuziek- We treffen het niet
lecht: Linda is zojuist opgewekt kir-
end uit de badkuip herrezen en kleedt
ich in een stemmige blauwe overgooier
van wol. Een naar het schijnt van kant
gemaakte onderjurk, grijze maillots en
bruine laarzen completeren het beeld
van Ronstadt.
(olgens toonaangevende Amerikaanse
iladen (Time, Rolling Stone, New York
'ost) zou de in Tucson (Arizona) gebo-
en winkeliersdochter een belangrijker
ttatus hebben dan Barbra Streisand,
iretha Franklin, Joni Mitchell, Carole
ling of Diana Ross. Ze is namelijk de
nige vocaliste wier platen (14 elpees)
ie laatste jaren constant de platinum
tatus halen. In 1977 verdiende Linda,
if haar platenmaatschappij - dat is
Binder duidelijk - al dne miljoen dollar
net royalty's. Alleen met incidentele
lappers, zoals de 13 miljoen exempla-
en van Carole Kings „Tapestry", stre-
en anderen Ronstadt voorbij.
Roe weetje dat een deel van m'n fami-
ie uit Nederland komt?!", roept ze ver-
laasd, tegelijk het grote boeket wel-
Vrijdag 4 februari
De Schouwse groep 'Kees en de
Snelbinders' treedt op in 'De
Blaauwe Steen' in Goes. De groep
maakt rock 'n' roll uit de periode
eindjaren vijftig/beginjaren zestig.
Het concert begint om 21.30 uur.
De populairste groep van het mo
ment. 'Doe Maar' treedt op in de
sporthal van het gemeenschaps
centrum 'Den Dulaaert' in Hulst.
Aanvang 21.00 uur.
In het Vlissings ontspanningscen
trum De Piek treedt het Britse trio
The Jets' op met authentieke roc
kabilly, een mengeling van rock 'n'
roll en country. The Jets treden om
21.00 uur aan.
Zaterdag 5 februari
De Nederlandse bluesformatie
'Barrelhouse' speelt in jeugdsoos
Trogum' in Zierikzee. De muziek
van de groep, met als middelpunt
zangeres Tineke Schoenmaker, va
rieert van honky tonk tot blues-
rock.
Aanvang 21.30 uur.
Zondag 6 februari
In het kader van het tienjarig be
staan van jeugdsoos 'De Klomp' in
Ovezande wordt een popfestival
gehouden in De Stenge in Hein-
kenszand. Aan het festival, dat
duurt van drie uur tot halftien,
werken mee: het Vlissings Rock
Teejater, The View, Silly Thing en
The Serial.
In disco 'Royal* in Zoutelande
treedt de Bevelandse popgroep
'Jam Jam' op. De stijl van dit or
kest wordt door de groepsleden zelf
omschreven als recht-toe recht-aan
swingpop. Het concert begint om
15.00 uur.
Vrijdag 11 februari
Gitarist Jan Akkerman verzorgt
een solo-optreden in jeugdsoos
Brogum in Zierikzee. Het optreden
vindt plaats in het kader van de
tournee die Akkerman maakt om
bekendheid te geven aan zyn nieu
we langspeelplaat It could happen
to you'. Aanvang 21.00 uur.
komstbloemen verplaatsend, dat het
wederzijds uitzicht belemmert. Mijn
moeders familie heette Koopman en
dat is later verbasterd tot Copeman.
Mijn grootvader is hier tevergeefs op
zoek geweest naar familie. Van mijn va
ders zijde heb ik in Europa wel naamge
noten aangetroffen, een architect Ron
stadt in WestrDuitsland. Een echte
band heb ik er trouwens niet door ge
kregen".
„Eigenlijk bestaat er meer culturele af
finiteit met Mexico, waar mijn grootva
der een ranch had. Muziek was in ons
gezin een vast onderdeel van het da-
geijkse bestaan: we zongen aan tafel,
tijdens de afwas en in de auto. Mijn va
der leerde ons die prachtige Mexicaan
se songs. Een paar weken geleden heb
ik samen met mijn pa nog gezeild in
Mexico en we hebben er werkelijk de
hele dag gezongen. Hij is 71, maar heeft
nog steeds een prachtige stem, echt
goddelijk. In Tucson heb ik een band
van hem opgenomen. Een plaat met
mijn vader opnemen zou het mooiste
zijn, al is hij daar te nerveus voor".
Vader Gilbert Ronstadt was het, die
zijn katholiek opgevoede Linda Maria
op jonge leeftijd een serieuze raad mee
gaf. „Laat je nooit naakt fotograferen".
Later kwam zijn dochter inderdaad
voor de keuze te staan, toen Penthouse
tot de ontdekking kwam dat de kassa-
bel niet alleen zou rinkelen bij het pas
seren van Linda's langspeelplaten. Te
gen alle voorspellingen en adviezen in,
ging Ronstadt ook niet „in the mo
vies".
Voor velen zal John Cougar een vol
slagen onbekende zijn. Deze Ameri
kaan van Nederlandse origine heeft
met 'American Fooi' zijn vierde lp af
geleverd. De singles 'Jack and Diane'
en 'Hurt so good' hebben voor een door
braak in de Verenigde Staten gezorgd,
waar John en zijn band hebben laten
zien dat zij zich qua populariteit nu
met de groten in het vak kunnen me
ten.
Als voorprogramma werd bijvoorbeeld
de groep Heart helemaal weggespeeld.
In dr ruim zeven jaar dat Cougar nu
meedraait is het hem met altijd zo voor
de wind gegaan. Hij kreeg het etiket 'ru
we bolster, blanke pit' opgeplakt en
doet weinig om daar vanaf te komen.
Bekendste wapenfeit van Cougar was
tot nog toe dat hij het nummer 'Need a
lover' schreef, dat door Pat Benetar tot
een hit gezongen werd. Het is ook nu
nog een goed voorbeeld van de muziek
die hij maakt.
Cougar op-zijn-best schrijft pittige
meezingers met simpele teksten, die
duidelijk maken hoe John 'over het le
ven denkt. Hij schijnt het niet prettig te
vinden om over zijn teksten te praten,
maar uit alles blijkt dat hij een 'angry
young man' is die zich desondanks in
„Als zangeres ben ik onafhankelijk, als
filmster een ingehuurde studiohulp. Ik
heb mijn hele leven trouwens gewerkt
om zangeres te worden. Een elektricien
vraag je ook niet om loodgieter te wor
den, dat zou verspilling van talent zijn.
Dan zouden we Meryl Streep ook kun
nen vragen om een rock-'n-rollplaat te
gaan maken".
Ze ziet meer in het theater. „Mijn groot
moeder verzamelde operaplaten en die
probeerde ik op mijn tiende na te doen,
tevergeefs overigens. In 1980 heb ik ge
zongen in „The Pirates of Penzane" van
Gilbert en Sullivan en ik heb wat voor
gezongen bij de Metropolitan Opera.
Daar vonden ze dat ik talent heb. Het
komende jaar wil ik me er intensief op
gaan toeleggen en zanglessen nemen,
voor de moeilijke middelgedeelten".
klassiek
Denkt ze vaak aan stoppen met tour
nees? „Reken maar. Diooohhadioooh...
Iedere morgen als ik wakker word,
speelt de opera al door mijn hoofd.
Rock-'n-roll is maar voor een bepaald
moment in je leven. Het is net als met
kunst, hoe meer verschillende dingen
je proeft, hoe meer je het klassieke gaat
waarderen. Popmuziek blijf ik wel erg
belangrijk vinden, want het is een zeer
flexibele uiting van een veranderende
cultuur".
Naar haar platen luistert ze nooit. „Ei
gen platen geven geen inspiratie, ik ken
geen artiest die thuis zijn muziek af
draait Soms gaat er aan een artistieke
zijn lot schikt. „Oh yeah, life goes or
after the thrill of living is gone", zingi
hij op 'Jack and Diane'.
De vier lp's die John Cougar inmiddels
heeft gemaakt verschillen in feite wei
nig van elkaar. Het ongepolijste is er
een beetje af. hij zoekt het wat meer bij
het refrein en blijft liedjes schrijven
waarin de gitaar het dominerende in
strument is. In een tijd waar synthesi
zers de macht aan het overnemen zijn is
dat zo langzamerhand bijna een uni
cum.
Experimenten hoef je van John Cougar
niet te verwachten. 'Recht voor z'n
raap' past het beste bij hem. Vandaar
ook dat hij eigenlijk wel van de bij
naam Cougar af zou willen. Misschien
over een tijdje dus een nieuwe lp van
John Mellencamp.
H. K.
John 'Cougar' Mellencamp,
American Fooi',
IWEA K-57004)
De zevende en laatste elpee van 'The
Jam'Dig the new breed' levert een
aardige collage live-nummers op uit
het zesjarig bestaan van de drie-mans
formatie. Een eerlijk verslag, live valt
creatie een heel mensenleven vooraf;
zetje dat op de plaat, dan is het vastge
legd en in feite verleden tijd". Thuis in
Los Angeles, of in haar appartement in
New York, luistert Linda het liefst naar
klassiek, opera, 50'er jaren, Bothy
Band. Kate en Ann McGamgle. Chief
tains, Randy Newman „mijn buurman,
van wie ik net een originele tape heb
losgezeurd") en Emmylou Harris. Ze
vertelt, dat er mogelijk alsnog een plaat
met Emmylou en Dolly Par ton komt.
„Al is het bij stukjes en beetjes. Destijds
hebben we tien nummers in tien dagen
opgenomen. Dat is natuurlijk te kort.
we hebben drie maanden nodig. Die
plaat moet er komen en als het aan Em
my en mij ligt. het liefst helemaal
akoestisch".
Muzikaal is ze niet alleen door haar ei
gen platen bekend, maar ook om haar
samenwerking met J D Souther, de
Eagles, Jackson Browne, Randy New
man, Little Feat, Rolling Stones en vele
anderen, voornamelijk uit de vroegere
„druggy psychedelic L.A.-scene", zoals
ze het zelf noemt. Legendarisch is het
verhaal over haar kordate optreden in
een bar. Linda (lachend): Jackson
Browne speelde daar, zonder een bege
leidingsband, en werd vijftig keer over
stemd door een dronken vent. Niemand
deed er iets aan en toen heb ik die kerel
meteen een optater verkocht". Is onze
gesprekspartner zo sterk? „Nee, die
vent was zo dronken".
Op politiek terrein heeft Ronstadt zich
ingezet voor de anti-kernenergiebewe
ging. Op dit moment is ze sympathi
sant van de Freeze-movement (bevrie
zing kernwapens). „We hebben er ze
ven jaar hard voor gewerkt, de keuze is
nu aan de mensen. Als muzikant ben je
geen dictator die iets opdringt. Laten
de Amerikanen zelf een oordeel vor
men over deze bewapeningswaanzin,
die de economie een bankroet zal be
zorgen en voor de mensheid zo vrese
lijk gevaarlijk is". Ze zucht, als super
cowboy Ronnie ter sprake komt. „Met
hem aan de macht ziet het er niet best
uit". Of hij herkozen wordt? „Een ding
is zeker, mijn stem zal-ie niet krijgen".
er voor een groep weinig te verbergen.
Het blijkt voor The Jam een zware op
gave om tijdens de optredens - van
1977 tot en met 1982 in verschillende
plaatsen in het Verenigd Koninkrijk-
voldoende afwisseling in het repertoi
re te behouden. Op de voorgaande stu
die-elpees lukte dat. En live bleven de
leden van de groep (gekleed in nette
kostuums, compleet met stropdassen)
wellicht boeien door hun energieke
act, maar daarvan is op de plaat wei
nig te zien. Het totale geluid van de
band blijft teveel hetzelfde.
Een groot lichtpunt in de duisternis is
het gitaarspel van Paul Weller Hij kent
zijn instrument en de mogelijkheden
daarvan en benut die tijdens de optre
dens op virtuoze wyze Zo zeer zelfs, dat
de ritmesectie (Bruce Foxton. bas en
zang en Rick Buckler, drums) enigszins
naar de achtergrond van de muziek
wordt verwezen. Maar Weller was altijd
al de centrale figuur van The Jam, ook
wat teksten en zang betreft. Zonder iets
af te doen aan de klasse en inventiviteit
van de andere bandleden.
The Jam is een van de meest melodieus
spelende groepen uit de punk en new
wave gebleven. Dat leverde herkenbare
muziek op. soms in schril contrast
staande met de muziek van andere
punkbands. Beheersing van de instru
menten vormde nooit een probleem
voor het trio. Die muzikale kwaliteit
maakt veel goed.
Verder geeft de elpee een levendig beeld
van de stormachtige loopbaan van The
Jam, de ontwikkeling van de groep. Be
halve 'Dreams of children' verschenen
alle nummers al eerder op elpees. Uit
schieter op 'Dig the new breed' is Paul
Welier's 'Thai/s entertainment', een
nummer dat hij in tien minuten schreef,
toen hij om vier uur 's morgens dronken
de kroeg uitkwam. Jammer, dat de
groep niet op de gehele plaat die kunde
laat horen.
Misschien zijn de afscheidwoorden
van Weller op de hoes van de plaat
voor deze plaat nét iets te hoog gegre
pen: 'I wanted it perfect, but settled for
good'.
R. G.
DNDERDAG 3 FEBRUARI 1983
PZC/kunst/cultuur
Een scene uit Toevallige ontmoeting', een eenakter ge
speeld door Les Comediens
Zaterdagavond zet theatergroep Les Comédièns uit
Uden in het Kuiperspoorttheater te Middelburg twee
eenakters op de planken: 'Toevallige ontmoeting' van
Noel Coward en 'Tot heden niet teruggekeerd' van Phi
lip Johnson.
In de thriller 'Tot heden niet teruggekeerd' wordt de
psychologische wereld van Louise Chester belicht. Haar
man ging 25 jaar geleden naar de groenteman om toma
ten te kopen en is daarvan niet teruggekeerd. Op een
fijnzinnige manier laat de schrijver het tot de werkelijk
heid doordringend denken van Louise overkomen.
Spelers zjjn: Hermi van der Werff, Karin Smits, Annelies
Stroeken, Jos Verhoeven. Sylvia Bosboom en Gery van
Meersbergen. De regie is van Theo van den Boom.
In de eenakter van Noel Coward wordt in vijf korte tafe
relen de opgang en de ondergang van een uitzichtloze
liefde behandeld. Uitzichtloos mede door de fijne karak
ters van de twee hoofdpresonen (Laura en Alec) die on
danks de tot hartstocht groeiende genegenheid voor el
kaar. uiteindelijk toch voor hun maatschappelijke ver
antwoordelijkheid kiezen.
Spelers zijn: Willy van de Heuvel, Toos Barendregt. Liz
Parren, Gerry Peters. Eric de Goeij. Pieter Jansen. Rob
v.d. Heuvel, Bart Smit, Mies v.d. Voort en Henriette
Scheffer. De regie is van Jan Peters.
Het poppentheater Parcival in Middelburg heeft voor
woensdagmiddag een voorstelling van het poppenspel
'De terugkeer van Roosje', gespeeld door Saar den Hol
lander, op het programma staan (1430 uur).
Zondagmiddag geeft het ensemble 'Au joly bois' een
concert in het Middelburgse Demerary Ambachtencen
trum in de serie 'Muziek in Demerary'. (15.00 uur)
Mieke van Brussel. Hans Goddefroy. Frans van den
Hurk, Gerard van Oers en Bram Wijnands laten op on
conventionele manier de (dans)muziek uit de Midde
leeuwen en Renaissance met Bourgondische plezier her
leven- Het ensemble, in originele speelmanskledlj.
brengt liederen tengehore uit Frankrijk, Spanje. Italië,
Nederland en Duitsland. Verder worden oude dansen
gespeeld, zoals de Pavane, Gaillarde, Ronde Bransle en
Gavotte van Susato.
De muziek wordt gemaakt op replica's van oude instru
menten zoals chalumeaux, zink, ruispijp, blokfluit, her
dersfluiten, benen fluiten, draailieren, snarentrom.
schalmei, diverse doedelzakken, slag- en rinkelinstru
menten.
Het ensemble, dat internationaal bekend Is, heeft diver
se langspeelplaten gemaakt met speelmanmuziek.
Sewn
Vanavond, donderdag, vertoont de Filmliga in het
Zuidlandtheater te Temeuzen de film 'Mephisto' van
Istvan Szabo. (20.00 uur)
De film, naar het gelijknamige boek van Klaus Mann,
won in 1982 de Oscar voor de beste met-Engelstalige
film. Klaus Mann beschreef in zijn boek het karakter van
zijn zwager Gustaf Gründgens in de figuur van Hendrik
Hófgen. In deze sleutelroman van Mann, die lange tijd in
Duitsland taboe is geweest, wordt de loopbaan van Hen
drik Hófgen belicht: hij heeft alles over voor zijn carrière
en collaboreert daartoe met de nazi's. Hij brengt het dan
ook in zijn vak tot de hoogste top en mag zelfs op de
verjaardag van de generaal de feestrede houden. Hij
speelt ook deze rol feilloos, ook al wordt hij door innerlij
ke twijfels geplaagd. Als de generaal hem meeneemt
naar het Olympisch Stadion in aanbouw en hem het lege
speelveld opstuurt, vraagt de acteur angstig: „Wat wil
len de mensen van me? Ik ben toch maar een acteur?" De
acteur heeft dus zijn ziel verkocht aan het nationaal-
socialisme van Hitier en consorten. En met een duivelse
lalheid wast hij voortdurend het bloed van z'n handen.
Kijkend naar de straatterreur van SA-mannen zegt hij
bijvoorbeeld: ze zijn zeker dronken.
Spelers zyn: Klaus Maria Brandaur i Hendrik Hófgen),
Krystyna Janda (Barbara Bruckner), Hdlkó Bansagi (Ni-
colette von Niebuhr), Karin Boyd (Juliette Martens) en
Rolf Hoppe (de generaal).
Het Mechels Miniatuur Teater geeft morgen, vrijdag, in
de Schouwburg te Middelburg een voorstelling van
'Dokters', een toneelstuk van Rolf Hochhuth. (20.00 uur)
'Artztinnen', zoals het stuk oorspronkelijk heet, ging in
november 1980 in première in Mannheim en Berlijn.
Hochhuth heeft het, evenals zijn voorgaande stukken,
gebaseerd op documentaire gegevens. Het speelt zich af
in de wereld van de farmaceutische industrie van van
daag en in diverse takken van de moderne geneeskunde.
Hochhuth roept het beeld op van een maatschappij die
door spelregels in stand wordt gehouden en waarin de
mensen, die daarin (letterlijk) opereren, vaak het zicht
op de werkelijkheid verliezen; ook wanneer ze menen te
handelen naar de beroepsethiek, waaraan ze zich gebon
den weten. Als rode draad loopt een familiedrama door
het stuk.
Dokter Lydia Braspenninckx, werkzaam in de farma
ceutische industrie, wordt op 60-jarige leeftijd ontslagen
omdat ze weigert haar integriteit op het spel te zetten.
Haar dochter Katia, anesthesiste, raakt betrokken bij
een mislukte chirurgische ingreep met de dood als ge
volg. Verder is er nog Thomas, zoon van Katia en klein
zoon van Lydia, die vakantiewerk doet in het bedrijf van
Lydia. Het familiedrama legt de relaties bloot tussen de
farmaceutische wereld en die van de collega's in de ge
neeskunde.
Spelers zijn: Jos Geens. Theo Hijzen, Nellij Rosiers, Luc
Springuel, Jenny Tanghe, Nora Tilley, Jacques Vermei-
re, Manu Verreth, Mandus de Vos en Tuur de Weert. De
regie is van René Verreth.
Het ensemble 'Au joly bois' treedt op in Demerary.
Het Wiedus Jeugdtheater uit Rotterdam geeft woens
dagmiddag in het Zuidlandtheater te Terneuzen een
voorstelling van de kinderproduktie 'Doe normaal,
joh!' voor kinderen van acht tot twaalf jaar. (15.00 uuf)
Het stuk gaat over twee kinderen. Kees en Linda, die er
allebei op een of andere manier uitspringen in hun omge
ving. Lastpakken, dwarsliggers en stoorzenders, in ie
dere klas, bij elke groep kinderen, is er altijd wel eentje
die geen moment stil kan zitten en waar geen huls mee te
houden is. Toch zijn ze nodig om hun omgeving wakker
te houden. Kees wordt snel driftig, begint dan met z'n
armen rond zich heen te maaien en komt niet meer uit
zijn woorden.
Linda maakt de indruk van een welopgevoed kind. maar
steelt en kan zeer geniepig zijn. Linda doet het prima op
school. Kees niet. Per ongeluk ontmoeten Kees en Linda
een zekere Hendrik die zich professioneel a-sociaal
noemt. Hij maakt hen op een niet-zachtzinnige manier
duidelijk dat het weinig zin heeft ongericht om je heen te
slaan zoals Kees doet, of je klakkeloos aan te passen aan
de groep en stiekem doen. zoals Linda. Hoe het wel moet
zoeken ze samen uit en Hendrik steekt daarbij ook het
een en ander van de kinderen op. Maar dan komt Bobbie
een lefgozer, die de buurt terroriseert. En Kees en Linda
gaan er als eerste dwarsliggers tegen in....
Het stuk is tot stand gekomen in samenwerking met de
schrijver Karei Efikman en wordt gespeeld door John
Buysman, Carla Dekker, Herman Douw, Don van Dljke.
Rina Galama en Louis Kockelmann. De regie ls van
Robbie Daniels.
Gijs de Lange (links) en Han Kerckhoffs in Eczeem
Zuidelijk Toneel Globe geeft woensdagavond in het
Vestzaktheater te Vlissingen een voorstelling van 'Ec
zeem', een 'vakantiecomedie' van Gerdjan Rijnders.
(20.30 uur) Eczeem is donderdag. 10 februari, te zien in
de Schouwburg te Middelburg. i20.00 uur)
'Eczeem' is de derde zogenaamde 'vakantiecomedie' van
Rijnders (1949) dat door het beroepstoneel in Nederland
wordt opgevoerd. In het stuk wordt door de auteur het
'herhalingsprincipe' in de taal toegepast om de cirkelre
deneringen. waarin de personages gevangen zitten dui
delijk te maken en hiermee de onoplosbaarheid van hun
problemen aan te geven.
Met een dosis in dope en drank gedrenkte humor en
ironie wordt de onmacht en het onbegrip van zes perso
nages, cq drie generaties getekend. Een homofiele zoon
bezoekt zijn ouderlijk huis, gelegen aan de Spaanse oost
kust. De paren vinden elkaar 'zielig', maar terwijl de
jongens deze 'zieligheid' van zichzelf onderkennen, wij
zen de ouders elke vorm van kritiek op hun bestaan af.
Alleen de oudste generatie schijnt nog iets van het leven
te willen maken. Maar er blijkt voor niemand een kans te
zijn. De noodlotsgedachte achter het stuk houdt geen
aanval in op één van de figuren uit het stuk, maar toont
(zelftspottend hun aller ellende, waarvoor de vermeende
oplossingen variéren, maar hen niet verder helpt: ec
zeem zit in het bloed en dat 'bloed blijft'
Spelers zijn: Wim van der Grijn, Nora Kretz, Han Kerck
hoffs, Gijs de Lange, Llesbeth Coops, Ton Selter, Bets
van der Wal en Tom Zeegers. De regie is in handen van
Paul Vermeulen Windsant.
Zaterdagavond treedt het oude-stijl jazz-ensemble
New Orleans Music Company op in hotel Britannia te
Vlisstngen. (21.00 uur)
Dmitri Ferschtman, cello en Mila Baslawskaya. piano,
geven zondag een koffieconcert in de Concertzaal tc
Middelburg. (11.30 uur)
Op het programma staan de volgende werken: Giuseppe
Valeniini: sonate in E gr t; Ludwig van Beethoven. So
nate nr3inA gr top 69, Johannes Brahms: Sonate nr 1 (n
e kit op 38.
Het jongerencentrum Midgard Middelburg vertoont
zaterdagavond de film 'Het meisje met hel rode haar
van Ben Ver bong met Renée Soutendijk in de hoofdrol.
(20.30 uur)
Zondagmiddag is de film The boys from Brazil' van
Franklin J. Schaffher te zien m t Beest in Goes. <15.00
uun
